กาหลหรทึกแล้........เสียงสังข์
เรียมบฟังเลยฟัง.......ข่าวน้อง
ฆ้องคึกบันดาลหวัง......เสียงเสน่ห์
เสน่ห์มารุมรึงข้อง.....ขุ่นข้องอารมณ์

-โคลงนิราศ ฉบับเจ้าฟ้าอภัย




ดีกรีรางวัลนายอินทร์อะวอร์ด สาขานวนิยายยอดเยี่ยม แนวสืบสวนสอบสวน ประจำปี 2557

อ่านเกือบรวดเดียวจบ เป็นนิยายสืบสวนภาษาไทยที่สนุกตื่นเต้นและประทับใจที่สุดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทำให้รู้สึกว่า เอ๊ะ หนังสือไทยเราก็อ่านลื่นนะ ตอนแรกเราแค่เลือกเรื่องหยิบไม่ดีเองแหละ

เรื่องย่อหลังปก

พุทธศักราช 2486 ท่ามกลางไฟมหาสงครามเอเชียบูรพาที่กำลังปะทุ พ.ต.ท.เวทางค์ ภิรมย์รุจ สารวัตรหนุ่มแห่งกองตำรวจสอบสวนกลาง ได้รับแจ้งเหตุฆาตกรรมสะเทือนขวัญเด็กหญิงในบ้านพักย่านวัดระฆังโฆษิตาราม สภาพศพถูกทุบกะโหลกแตก แม่ของผู้ตายให้การว่าน่าจะเป็นฝีมือโจร แต่การสืบสวนเบื้องต้นกลับพบว่าเต็มไปด้วยเรื่องน่าคลางแคลง โดยเฉพาะบนหน้าผาก ข้อมือ และข้อเท้าทั้งสองข้างของผู้ตาย ปรากฏรอยสักปริศนาของคำห้าคำ

เหย้า เจ้า แพะ ทิ้ง พงส์

ไม่อยากจะเล่าอะไรมากเพราะควรอ่านเองจริงๆ เอาเป็นว่า เป็นการสืบสวนคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนสูง ปรบมือดังๆให้กับคนเขียน ภาษาที่ใช้นอกจากจะสละสลวย ยังกระชับจับความ และออกคลาสสิคนิดๆตามฉากหลังของเรื่อง (พ.ศ.2486) การวางพล็อตก็ทำได้ดีไม่แพ้นิยายต่างประเทศ คนเขียนขยันทำการบ้านประวัติศาตร์อย่างน่าประทับใจ ถึงบางตอนจะล้นไปก็เถอะ เกร็ดความรู้ที่โผล่มาทื่อๆขึ้นมาโดยไม่จำเป็นกับการไขปริศนาทำให้เราตาลายจนต้องอ่านข้ามบางย่อหน้า ไม่งั้นจะเป็นนิยายที่เราตั้งใจอ่านทุกคำ

เลเวลความหนึบอยู่ในขั้นสูง ช่วงต้น-กลางนี่เอาไปเลย 5 ดาว ช่วงท้ายดร็อปไปพอสมควร (ถึงจะเจ๋งโพดๆเอาตอนจบ) คือภาษาว้าวน้อยลง เนื้อเรื่องมีอารมณ์ต้องเขย่งหนีเหตุผล และสรุปห้วนไปนิด ประมาณเลยบทที่ 10 ไปแล้ว เหมือนมนตร์มันเริ่มเสื่อมลงนิดหน่อย เสียดายนะ ชอบมากอยากให้สมบูรณ์กว่านี้

สำหรับคนอ่านสืบสวนไม่บ่อยอย่างเรา คิดว่าปมเรื่องตัวจริงของคนร้ายทำได้ดีทีเดียว ตอนแรกเดาไม่ถูกเลย ถึงจะพอเดาทิศทางได้ก็เถอะ จากนั้นพอเฉลยแรงจูงใจ เราเขกหัวตัวเองเลยว่าทำไมไม่รู้ว้า คนเขียนบอกใบ้ขนาดนั้นแท้ๆ อย่างไรก็ตาม ภูมิใจเล็กน้อยที่เดาโคลงบทสำคัญได้ คือจำคำเป๊ะๆไม่ได้หรอกนะ แต่ขึ้นให้อย่างนั้นแล้วนึกถึงบทนั้นเลย ฟลุคสุดๆ (^^)v

พูดถึงตัวละครนิด เรื่องของหมวดกบี่กับหมวดแชนน่ะ เราไม่เข้าใจว่าใส่เข้ามาทำไมถ้าไม่เล่นประเด็นนี้ต่อ หรือจะมี sequel? ถ้ามีก็จะอ่านนะ รู้สึกเป็นตัวละครที่ปั้นขึ้นมาได้น่าค้นหาแต่หน้าตาไม่แจ่มชัด มันคาใจอะ แล้วก็ตัวละครหนึ่งที่ชอบคือ ยายอร ล่ะ คือไม่รู้ทำไม แต่คิดว่าแกเจ๋งดี

4 ดาว นิดๆ

ป.ล.เห็นเล่มใหม่ของคนเขียนชื่อ นิราศมหรรณพ เป็นสืบสวนสอบสวนเหมือนกัน ลิสท์งานหนังสือคราวหน้างอกอีกเลี้ยววว