13. อิหร่านเป็นหนึ่งในประเทศมุสลิมที่เคร่งธรรมเนียม ผู้หญิงต้องคลุมผมตลอดเวลามีผู้ชายอิหร่านอยู่ด้วย แม้แต่นักท่องเที่ยวอย่างเราก็ต้องคลุมตั้งแต่เครื่องจะลงจอด ผ้าคลุมหลุดเมื่อไหร่ จะมีคนรีบมาเตือนทันที (โดนมาแล้ว แบบกินข้าวอยู่ในร้านเค้าให้เอาผ้าลงได้ พอจะเดินออกจากร้านมันลืม)

14. ก่อนไปอิหร่านเราหาข้อมูลดูทางเน็ต เห็นภาพ Street Fashion เค้าแล้วตื่นตาตื่นใจ เสื้อผ้ามันสดใสเฟี้ยวฟ้าว แต่ไปถึงจริงคนละเรื่อง (หรือว่าเฉพาะที่ๆเราไป?) เท่าที่เดินในเมือง ผู้หญิงครึ่งหนึ่งยังใส่สีดำคลุมทั้งตัวฮิญาบก็ปิดมิดชิด อีกครึ่งแต่งตัวใส่โค้ตกะยีนส์ เสื้อผ้าสีสุภาพ ฮิญาบคลุมครึ่งๆเป็นแฟชั่น แต่แทบไม่เห็นใครใส่สีสดใสเลย

นี่คือที่ได้เห็น



บนซ้าย สาวนักธุรกิจที่สวยคมหุ่นเป๊ะมาดเท่ ขนาดแต่งทะมึนเรายังเหลียวหลังมองตาม
ล่างซ้ายเป็นคุณครูกับนักเรียน (ชุดน่ารักจัง)
ล่างขวา สาวเสื้อแดงคนนั้นเจอที่อิสฟาฮาน เสื้อสีสดสุดเท่าที่เห็นมา ตื่นเต้นมาก

15. แต่เชื่อว่ามีคนแต่งแฟชั่นจ๋าอยู่นะ เพราะเห็นร้านหรูแห่งหนึ่งโชว์โค้ตสีเจ็บๆอยู่เหมือนกัน และคุณไกด์ของเราก็แต่งตัวเก๋ทุกวัน มีวันนึงใส่เลกกิ้งด้วยซ้ำ แต่เสื้อยาวถึงเข่า แล้วมีเสื้อคลุมอีกที ส่วนพวกเรานักท่องเที่ยวเค้าไม่ค่อยถือสาเท่าไหร่ ขอแค่แต่งสุภาพแบบเข้าวัด เสื้อคลุมสะโพก และคลุมผม ก็ไม่มีใครมาว่าแล้ว หน้ามันพะยี่ห้อว่าหนูไม่ใช่คนแถวนี้



16. เรื่องสีดำๆนี่ยกเว้นแห่งนึง หมู่บ้านอะบียาเนห์เป็นหนึ่งในโปรแกรมที่ทัวร์จัดให้ต้องไป สำหรับเราที่ไม่ได้กรี๊ดบ้านดิน มันไม่มีอะไรเลยอะ แต่คนที่นี่คลุมผ้าลายดอกสีสวยตั้งแต่คนแก่ยันหนุ่มสาว แปลกตามากๆสำหรับอิหร่าน แล้วก็ใจดีมาก (อีกแล้ว) เค้ากำลังมีงานฉลองกัน เลยแต่งตัวแบบโบราณ แล้วชวนเราเข้าไปเฮฮาถ่ายรูปด้วย พร้อมกับแจกน้ำแจกหนม (อะเกน)



17. สาวอิหร่านถึงจะข้อจำกัดเยอะ แต่มีโอกาสเรื่องการงานทัดเทียมกับประเทศมุสลิมแบบเปิดๆ เรียนสูงๆได้ ขับรถก็ได้ (แต่ไม่เห็นขี่มอเตอร์ไซค์) ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ (ดูคุณไกด์เราสิ) เท่าที่ฟังคุณไกด์ (ซึ่งเป็นสาวอิหร่านที่ค่อนข้างเปรี้ยว) สาวๆเล่นกีฬากันหลายอย่างเลยนะ เพียงแต่ต้องอยู่ในที่เฉพาะ และถ้าออกนอกประเทศก็เฮ้วเต็มที่ คุณไกด์บอกว่าเหมือนเก็บกด ออกไปเที่ยวเมืองนอก หลายคนสายเดี่ยว เกาะอก ขาสั้น บิกินี่กันเป็นแถวๆ

18. ที่นี่ห้ามผู้หญิงเข้าไปดูการแข่งกีฬาของผู้ชาย (โดยเฉพาะฟุตบอล) สงสัยกลัวเห็นผู้ชายแล้วกลัดมันไล่ปล้ำ ...เปล่าหรอก จริงๆเค้าบอกว่าเพราะมีความรุนแรงและคำสบถ ไม่ดีกับผู้หญิง ใจเราคิดว่าพวกผู้ชายอยากเฮ้วกันเต็มที่เวลาเชียร์มากกว่า เลยแบนผู้หญิงมันซะเลย แต่ตอนที่ไป (ยังเป็นโอบามา) เค้าว่าจะเริ่มมีการผ่อนผันแล้วนะ เพราะอิหร่านอยากเปิดประเทศ (แต่ตอนนี้ทรัมป์มา คงปิดอีกแล้วมั้ง)

19. คุณไกด์บอกว่าหนุ่มสาวอิหร่านชอบไปเดทกันที่สวนสาธารณะ หรือที่ไหนก็ได้ที่มีต้นไม้ (คงร้อน) เราได้ไปชมสวนที่ฝังศพท่านกวีฮาเฟซตอนกลางคืน เห็นด้วยว่าโรแมนติกดี (ถึงจะเป็นสุสาน) มีการตามไฟเป็นระยะๆตามสุมทุมพุ่งไม้ บรรยากาศดีประหนึ่งวอกซ์ฮอลล์ในนิยาย ^^



20. แต่สถานที่หนึ่งที่ทำให้เราตะลึงว่าเค้าเลือกเป็นที่ออกเดทด้วย คือ... เกาะกลางถนน (ที่มีพุ่มไม้ หรือไม้ยืนต้นเตี้ยๆ) ตอนนั่งรถผ่านมองเห็นสามีภรรยาหลายคู่นั่งปิคนิคจิบชาที่เกาะกลางถนน นั่งคุยกระหนุงกระหนิงกันก็มี

13. คุณไกด์ท้องถิ่นเราชอบมาเมืองไทยมาก กรีดร้องกับน้ำจิ้มไก่ที่ทัวร์เราเอาไป ถึงขั้นจดชื่อจะไปหาซื้อตอนมาเที่ยวเมืองไทย

14. อิหร่านเป็นประเทศที่เดินแล้วให้ความรู้สึกปลอดภัย ทั้งกลางวันกลางคืน แปลกดี เพราะเราเป็นนักท่องเที่ยวมั้ง เดินไปไหนก็มีแต่คนทักทายอย่างเป็นมิตร พูดจาสุภาพ เวลาซื้อของก็เหมือนคนยังซื่อๆ คุยง่าย ขนาดแถวสถานที่ท่องเที่ยวก็ไม่เหลี่ยมจัดอย่างแขกตะวันออกกลาง และไม่มีมาตื้๊อขายของเลย

15. ทริปนี้ประทับใจสุดคือความเป็นมิตรของคนอิหร่าน คนเค้าใจดีมาก และชอบแจกของ คือเดินๆไปอะ เดี๋ยวก็มีคนชวนกินน้ำ กินหนม หนหนึ่งขึ้นเขา เจอคนยืนปิ๊งแป้งนานอยู่ สบตากัน เค้ายื่นชิ้นเบ้อเริ่มให้เฉยเลย และต้องบอกว่าเป็นนานที่อร่อยที่สุดที่ได้กินในอิหร่านทริปนั้น กะลังร้อนๆออกจากเตา ^^ (ไม่ให้ประทับใจคนอิหร่านได้ไง)

16. ความที่รู้สึก (ไปเอง) ว่าบ้านเมืองเค้าปลอดภัย เราเลยกล้าออกไปเดินเล่นคนเดียวทุกวัน หนหนึ่งแวะแผงนิตยสาร อยากรู้ว่าผู้หญิงอิหร่านเค้าอ่านอะไร ในแผงมีหนังสือมากมาย แต่เท่าที่ดูมีแต่แนวแม่ศรีเรือน ทำกับข้าว เย็บปัก งานฝีมือ พอดีมีสาววัยรุ่นเดินชะม้ายตามองเราอยู่แถวนั้น (คือหน้ามันแปลกน่ะ) เลยจับมาถามซะเลยว่าเค้าไม่มีนิตยสารแฟชั่นบ้างเหรอ สาวเจ้าหันไปส่งภาษากับคุณลุงคนขาย แกก็มุดลงไปใต้คอกของแกแล้วหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาจากที่ซ่อน (หนูกบตะลึง ต้องแอบซ่อนซื้อขายอย่างกับหนังสือปกขาวเชียวเรอะ ...เปล่าหรอก คงขายได้น้อยน่ะ) มันคือหนังสือแบบเสื้อค่ะทุกท่าน!

17. ข้างในเปิดมาดูเรียบร้อยเป็นกุลสตรีศรีอิหร่าน



ทว่า แค่สองหน้าแรกค่ะ เพราะจากนั้นระดมชุดแบบตะวันตกล้วน



แต่...

คาโอนาชิ คาโอนาชิ เต็มไปหมดเลย O_O

คือเข้าใจแหละว่าเพราะชุดมันรัดรูป เปลือยแขน คว้านลึก สั้นเหนือเข่า และไม่คลุมผม คิดแล้วอยากเห็นนิตยสารแบบทรงผมของเค้าจัง

แฟชั่นหนุ่มๆก็มีนะ (นายแบบหล่อโฮก) แต่พอยืนเทียบกะนางแบบแล้ว... (ใจร้ายยยย)



แต่เด็กเปอร์เซียน่ารักโพดๆๆๆ *คิดแนปป*



สรุปว่าถึงจะมีกฎจำกัดการแต่งตัว แต่ก็ปิดกั้นความอยากแต่งตัวของสาวๆไม่ได้ ชุดพวกนี้ใส่แล้วออกมานอกบ้านไม่ได้ แต่ก็ยังอยากซื้ออยากตัดมาใส่อยู่ดี (แฟชั่นจงเจริญ!)

18. แต่ต่อให้อิหร่านปิดกั้นวัฒนธรรมแค่ไหน ก็ปิดกั้นป๊อบคัลเจอร์ไม่ได้ เราเห็นหนังสือแฮรี่พอตเตอร์ เห็นสปองจ์บ๊อบบนประตูโรงเรียนอนุบาล เห็นแผงขายดีวีดีเถื่อนหนังฮอลลีวู้ดข้างถนนตอนมืดๆ หน้าปกบางอันก็วาบหวิวเชียว อย่างซินเดอเรลลา (ภาคคนแสดง) หน้าอกจะหลุดออกมาจากชุดอยู่แล้ว ก็มิเห็นจะมีใครนำพา

19. อ้อ หนังสือต่างประเทศที่อิหร่านไม่มีลิขสิทธิ์นะฮับบบบ ดังนั้นละเมิดกันได้เต็มที่ แฮร์รี่ภาษาฟาร์ซีมีเป็นสิบเวอร์ชั่น ยิ่งกว่าการ์ตูนญี่ปุ่นในไทยสมัยก่อนลิขสิทธิ์

20. ข้าพเจ้าซื้อนิตยสารสำหรับเด็กของอิหร่านมาด้วย สีสวยน่ารัก แต่อย่างว่านะ นิทานการผจญภัยมีแต่ตัวเอกที่เป็นผู้ชาย เด็กผู้หญิงเป็นตัวละครเสริมทั้งนั้น มีรูปถ่ายเด็กผู้ชายลงด้วย แต่ไม่มีรูปถ่ายเด็กผู้หญิงเลย



21. อิหร่านเป็น single gateway หุ หุ อินเตอร์เน็ตตามโรงแรมนี่แทบจะลืมไปได้เลย หลายเว็บก็เข้าไม่ได้ รวมทั้งเฟซบุ๊คด้วย แต่คุณไกด์เรามีแอพเฟซบุ๊คฮ่ะ เธอบอกว่าคนอายุน้อยมีการศึกษาส่วนใหญ่ใช้ VPN เล่นกันหมด แบนเว็บไหนเข้าได้หมดแหละ คุณไกด์บอกว่าทุกอย่างที่แบนในอิหร่านมีทางเลี่ยงได้หมด อย่างเช่น อยากกินเหล้าทำยังไง มุสลิมซื้อเหล้าไม่ได้ ให้เพื่อนที่เป็นคนคริสต์ซื้อ แล้วไปตั้งวงก๊งบ้านเพื่อนไง

22. ตอนอยู่โรงแรมลองเปิดทีวีดู บันเทิงดี มีหลากหลายช่อง ทั้งละครน้ำเน่า (เชยสะบัด), ละครจักร์ๆวงศ์ๆ (คอสตูมสวยพริ้ง พระเอกนางเอกตาคมผมงาม), อนิเมชั่น (ใกล้เคียงเมืองไทยนะ), กีฬา (มีแต่ฟุตบอล), มีหนังต่างประเทศด้วย (Training Day, Swordfish) ผู้หญิงในเรื่องไม่คลุมผม (แหงละ) และนุ่งสั้น ผู้ชายก็มีเปลือยอกด้วย ยังแปลกใจว่าฉายได้ยังไง ไม่รู้เพราะดาราเป็นฝรั่งและฉายในโรงแรมเลยไม่เป็นไรรึเปล่า



แต่ที่ชอบดูสุดคือโฆษณา มีอันหนึ่งฮามาก คือเป็นโฆษณาครีมอาบน้ำ ไอ้เราก็สงสัยว่า โอววว จะโฆษณาไงอะ เปิดฉากมามีไอ้หนุ่มสวมชุดหนังใส่หมวกกันน็อคดำไปทั้งตัว บิดมอเตอร์ไซค์ซิ่งมาอย่างเท่ จากนั้นสักพักก็จอดรถ ถอดหมวกกันน็อค เป็นหนุ่มเปอร์เซียผิวขาวเคราจางๆโคตรรรหล่อ สะบัดเหงื่อซ่กๆให้สาวๆใจหวิวพอเป็นพิธี จากนั้นก็ตัดฉากไปที่ฝักบัว (ตอนนี้หนูกบตื่นเต้นมาก จะมีฉากอาบน้ำมั้ยนะ) น้ำใสไหลเย็นกระจายซ่าลงมา กล้องแพนจับหน้าหนุ่มหล่อ ที่กำลังส่ายน้ำรับน้ำแบบสโลว์โมชั่น หน้าตาฟินสุดๆ จากนั้นน้ำก็หยุดไหล พี่แกกลับไปใส่หมวกกันน็อคบึ่งมอเตอร์ไซค์แล่นฉิวไป แต่ก่อนนั้นยังหันมามองกล้องโชว์ตาคมวิ้ง ละลายหัวใจคนดูทิ้งท้าย

ต้องยอมรับว่าเป็นโฆษณาที่ถูกต้องตามกฎหมายและธรรมเนียมอิหร่านทุกประการ แต่...นี่มันโฆษณาสบู่ไม่ใช่เรอะ ตลอดกี่วินั้นไม่มีฉากถูสบู่ให้เห็นเลย ไม่ยอมๆๆๆ *แก้มตุ่ยปากมุ่ยเท้าเอวฮึดฮัดไปมา*

23. ที่อิหร่านมีรถเปอโยต์ หรือคล้ายๆเปอโยต์เต็มไปหมด ไกด์บอกว่าเปอโยต์มาเปิดโรงงานผลิตที่นี่ จากนั้นคงโดนกฎหมายข้อจำกัดไรสักอย่าง เลยต้องทิ้งโรงงาน โนว์ฮาวอะไรต้องยกให้เค้าหมด ^^; ทำให้อิหร่านมีเทคโนโลยีโรงงานที่ผลิตรถยนต์เองได้ มีแบรนด์รถของตัวเองได้

24. ประเทศนี้ตัวเลขทั้งหมดเป็นภาษาฟาร์ซี (เปอร์เซีย) ไม่ว่าจะธนบัตร วีซ่า ราคาของ ทะเบียนรถ ฯลฯ วันแรกๆไปไหนเป็นมึน ต้องพกสมุดจดไว้เทียบด้วยตลอด พอผ่านไปสองสามวัน ชักเริ่มคล่อง ถึงสนามบินวันสุดท้ายนี่สมองประมวลผลเองเสร็จสรรพ



25. ปิดท้ายด้วยเรื่องที่สำคัญมาก(?) ที่อิหร่านไม่เจอหมาเลยสักตัวเดียว เพราะข้อห้ามทางศาสนา แต่เห็นแมวหลายตัว คาดว่าจรจัดทั้งหมด แมวที่นี่หน้าตาเถื่อนมาก คงเพราะไม่มีศัตรูตามธรรมชาติ (หมา) และดูไม่ไว้ใจคนเลย สกิลการหลบหนีสูง ถ่ายมากี่รูปเบลอและไหวหมด

ปิดด้วยแมวถือเป็นฤกษ์เป็นชัย จึงขอจบบันทึกอิหร่านแต่เพียงเท่านี้