ตั้งชื่อหัวให้เจ๋งๆไม่เป็น ของ่ายๆยังงี้ละกันนะ หัวเรื่องต้นฉบับคือ On Modern Shoujo Manga and Sex: Excessive Sexual Material in Shoujo Manga and Magazine

จริงๆข่าวก็เก่าแล้ว (4 เดือน) แต่ครึ้มอกครึ้มใจเลยเอาขึ้นมาแปลหน่อย

source: Comipress

บทความของ YuYujournal เกี่ยวกับเนื้อหาโจ๋งครึ่มเกี่ยวกับเรื่องเพศในหนังสือการ์ตูนผู้หญิง ได้รับเสียงสะท้อนมากมายจากบรรดาผู้อ่าน ทางเว็บไซต์จึงได้ออกบทความต่อเนื่องตามมาอีกครั้ง

ตามบทความดังกล่าว ผู้อ่านเป็นจำนวนมากเห็นว่า ควรจะมีการจัดระเบียบสนพ. แต่ก็มีบางคนรู้สึกว่า ผู้ใหญ่ควรจะเอาใจใส่ปัญหาในเรื่องนี้ให้มากกว่านี้

คุณแม่ลูกสามจากเมืองโทยามะ ผู้เชื่อว่าควรมีการจัดตั้งคณะกรรมการควบคุมเนื้อหาของนิตยสารสำหรับเด็ก กล่าวว่า

"เด็กๆควรจะรู้จักด้านดีๆสำหรับความรัก เซ็กซ์ และผู้คนบ้าง เราควรจะเอาใจใส่ในการส่งข้อมูลที่ถูกต้องให้กับเด็กๆ ให้มากกว่านี้ เพื่อให้พวกเขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ

การให้ความรู้เกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ยังไม่ได้ผลในบางโรงเรียนและบางครอบครัว"

คุณแม่จากโยโกฮาม่า ที่มีลูกสาวศึกษาในชั้นประถมและมัธยม ตั้งข้อสังเกตว่า

"ผู้ปกครองส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่ามีอะไรเกิดขึ้น คิดแต่ว่า ลูกสาวตัวเองแค่อ่านการ์ตูน เราควรจะเอาใจใส่ลูกๆของเราให้มากกว่านี้"

ข้อเรียกร้องของเธอต่อบรรดาสนพ.คือ "ดูแลนิตยสารสำหรับเด็กให้มากขึ้น และจัดให้มีการพูดคุยสัมมนาในเรื่องนี้"

คุณแม่วัยยี่สิบกว่า ซึ่งมีลูกสิบขวบ แสดงความเห็นว่า

"การ์ตูนในสมัยนี้มีเนื้อหาในเรื่องเพศชัดแจ้งโจ๋งครึ่มมากกว่าสมัยฉันอายุ 10 ขวบ เราควรจะการออกข้อบังคับเกี่ยวกับการ์ตูนสำหรับเด็กได้แล้ว"

คุณแม่วัย 44 ที่มีลูกสาวเรียนชั้นประถม พบว่าลูกอายุ 10 ขวบกำลังอ่านการ์ตูนที่มีฉากเซ็กซ์โจ่งแจ้งในร้านหนังสือ เธอบอกกับลูกสาวว่า "หนูไม่ควรจะอ่านหนังสือแบบนี้ หนังสือพวกนี้ไม่เหมาะกับเด็กเล็กๆ"

เมื่อคุณแม่ท่านนั้นได้สอบถามร้านขายหนังสือ เจ้าของร้านตอบว่า

"ถ้าหนังสือระบุไว้ว่าเป็น Yugai Tosho (harmful book หนังสือล่อแหลม) หรือพนักงานของเราเห็นว่าไม่เหมาะสม เราจะแยกชั้นไว้ต่างหาก แต่ถ้าไม่มี เราก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายอะไรที่จะขายหนังสือแบบนี้"

จากนั้น การ์ตูนผู้หญิงเรื่องดังกล่าว ก็ถูกย้ายไปอยู่ในมุม "adults only" และมีสายรัดคาดไว้

ครูชั้นประถมวัย 40 ในเมืองคานางาวะ แสดงความกังวลเกี่ยวกับโดจินชิมากกว่าการ์ตูนผู้หญิง โดจินชิคือการ์ตูนที่เขียนขึ้นโดยแฟนๆ มีเนื้อหาล้อเลียนการ์ตูนดังๆ และมักจะมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม

"โดจินชิมีวางขายตามร้านหนังสือทั่วไป และร้านหนังสือมือสอง เราน่าจะมีการควบคุมในเรื่องนี้ด้วย"

นักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งส่งเมล์มาบอกว่า เขาเองก็ต้องระวังเด็กผู้หญิงในวัยเดียวกับตัวเอง

"เด็กผู้หญิงบางคนแถวนี้มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกตั้งแต่อายุ 13 ผมว่าเด็กผู้หญิงสมัยนี้ใจง่ายเกินไป"


เนื้อหาทางเพศที่โจ๋งครึ่มในการ์ตูนผู้หญิง

ข้างล่างนี้เป็นคำแปลจากบทความดั้งเดิม ที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ อาซาฮี ชิมบุน

เราได้รับอีเมล์จากคุณแม่ วัย 45 ท่านหนึ่งจากเขตโทยามะ เกี่ยวกับเนื้อหาทางเพศโจ๋งครึ่มในการ์ตูนผู้หญิง เธอตกใจเมื่อได้พบการ์ตูนที่ลูกสาวชั้นประถม (11) ของเธอซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้า การ์ตูนเรื่องนั้นมีฉากร่วมเพศในชิงช้าสวรรค์และในห้องเรียน ฉากข่มขืน และคำพูดลามกหยาบคายที่เป็นการดูหมิ่นเพศหญิง คุณแม่ท่านนั้นกล่าวว่า "นักเขียน สำนักพิมพ์ และผู้มีอำนาจที่ละเลยไม่ใส่ใจ ควรจะรับผิดชอบในเรื่องนี้"

ทางสนพ.ล่ะ คิดอย่างไรบ้าง เราได้สอบถามหัวหน้าบรรณาธิการวัย 47 ของสนพ.การ์ตูนผู้หญิงรายใหญ่แห่งหนึ่ง (สนพ.ที่ตีพิมพ์การ์ตูนที่คุณแม่ท่านนั้นเจอ) หัวหน้าบก.ได้กล่าวเริ่มต้นก่อนว่า

"ความรักเป็นเนื้อหาหลักในการ์ตูนผู้หญิงสมัยนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาเนื้อหาเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ทั้งหมดออกไป เพราะมันเป็นผลที่ตามมาจากความรักและความสัมพันธ์"

เขายังอธิบายต่อว่า

"การ์ตูนเล่มที่คุณบอกนั้นออกมาเมื่อสองปีที่แล้ว เราเคยถกปัญหาเรื่องนี้กับทางนักเขียน และจะพยายามตัดเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมออกไป ตามที่ได้ระบุไว้ใน กฎหมายควบคุมหนังสือล่อแหลม"

บก.ยอมรับว่าการ์ตูนผู้หญิงในปัจจุบันมีเนื้อหาเกี่ยวกับเซ็กซ์มากกว่าเมื่อสิบปีที่แล้ว

"เด็กสมัยนี้มีโอกาสได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเซ็กซ์มากขึ้น ผู้ปกครองเองก็รับกับเรื่องเซ็กซ์ได้มากกว่าเมื่อสิบปีที่แล้ว สังคมของเราเองก็กำลังลดความเดียจฉันท์ในเนื้อหาเกี่ยวกับเพศลง"

สมาคมสำนักพิมพ์นิตยสารญี่ปุ่น (JMPA) จัดการกับปัญหานี้ผ่านคณะกรรมการบรรณาธิการศีลธรรม คณะกรรมการแย้งว่าได้จัดการเฉพาะนิตยสารสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

ยามะ เรียวคิจิ ประธานคณะกรรมการ กล่าวว่า "เนื้อหาเกี่ยวกับการจูบและการมีเพศสัมพันธ์นั้นเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ แต่ต้องไม่ที่เกี่ยวข้องกับการข่มขืนและการอธิบายเทคนิคในการร่วมเพศ" และยังกล่าวอีกว่า "แม้แต่เด็กก็คงเข้าใจว่าโลกนี้มีการข่มขืนและการลวนลามทางเพศอยู่จริง เด็กๆแยกแยะความแตกต่างระหว่างโลกจริงกับโลกสมมติเองได้ เราคิดว่าไม่มีเหตุผลที่เด็กจะเลียนแบบฉากในการ์ตูนแล้วไปก่ออาชญากรรมทางเพศ ถ้าพ่อแม่รับการ์ตูนพวกนี้ไม่ได้ ก็น่าจะคุยกับลูกๆเอง"

JMPA ทำได้เพียงร้องขอให้ทางสนพ.ที่มีสัญญากับ JMPA ตัดเนื้อหาเกี่ยวกับเซ็กซ์ที่เกินเลยในการ์ตูน แต่ปัจจุบันนี้ไม่มีองค์กรใดที่ควบคุมสนพ.ที่ตีพิมพ์นิตยสารสำหรับเด็กโดยตรง