เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบปีที่ 109 ของ GH จึงอยากหาอะไรขึ้นมาเขียนรีวิวสักหน่อย นึกไปนึกมาก็เรื่องนี้ละกัน เพราะเป็นเรื่องแรกของ GH ที่เราอ่าน แต่ในสมัยนั้นอ่านในรูปแบบแปลงไทยของป้าวลัย ที่ใช้ชื่อหนังสือว่า หม่อมเจ้าสุริยกานต์

หน้าปกนี้เป็นสมัยพิมพ์ครั้งแรกปี 1957 นะคะ

เวลาตามท้องเรื่อง - ยุครีเจนซี

ซิลเวสเตอร์ เรย์น ดยุคแห่งซาลฟอร์ด หนุ่มโสดมาดเนี้ยบผู้จองหองแห่งวงสังคมตั้งคุณสมบัติของภรรยาไว้ยาวเป็นหางว่าว เจ้าหล่อนจะต้องทั้งชาติตระกูลดี ปัญญาเป็นเลิศ สง่าภูมิฐาน สะสวยพริ้งเพรา และเป็นที่ยอมรับนับถือในหมู่วงผู้ดีชั้นสูง ดังนั้นเมื่อเขาถูกแนะนำให้พิจารณาสาวน้อย ฟีบี้ มาร์โลว์ เป็นตัวเลือก เขาจึงผงะไปเมื่อพบว่าเจ้าหล่อนทั้งจืดชืดน่าเบื่อและเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ

ด้วยความกลัวจะถูกจับแต่งงาน ฟีบี้หนีไปพร้อมเพื่อนสนิท (ชาย) และตั้งใจจะหาเลี้ยงชีพด้วยการเขียนนิยายขาย ซึ่งนิยายของเธอที่จะได้ตีพิมพ์ก็คือนิยายที่มีซิลเวสเตอร์รับบทเป็นคุณลุงใจโหดซึ่งเป็นตัวร้ายสุดเลวในเรื่อง แต่รถม้าของฟีบี้และเพื่อนล้อหักกลางทาง ทั้งสองจึงต้องเข้าพักในโรงแรมเดียวกับที่ซิลเวสเตอร์มาติดพายุหิมะอยู่พอดี

เราคิดว่ามันคล้ายๆ Pride and Prejudice ของ Austen หน่อยๆ แต่ฮากว่าเยอะมาก และชอบตรงที่คู่นี้รักกันทั้งๆที่อีกฝ่ายมีข้อเสีย ไม่ใช่ว่าเราสองคนต้องกลับตัวเป็นคนดีหมดจดเท่านั้นจึงจะอยู่ด้วยกันได้

สุดยอดประโยคเด็ดในเรื่อง
“O God, Mama, I’ve made such a mull of it. What am I to do?”

คิดว่าสนุกทั้งฉบับไทยและอังกฤษเลยค่ะสำหรับเรื่องนี้ ฉบับไทยได้คะแนนดีสำหรับเราเพราะเป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านรึเปล่าก็ไม่รู้ ชอบคุณชายธมกานต์ เอ๊ย เอ็ดมันด์คุงมากเลยล่ะ

มีฉบับ audiobook ด้วยนะคะ ให้เสียงโดย Richard Armitage สุดเท่ของเรา(?)นี่เอง แต่เป็นแบบถูกตัดทอนเนื้อหาน่อ