เพื่อนเคยส่งก๊อปใส่แผ่นมาให้ แล้วอ่านไปถึงประมาณบทที่ 20 ต้นๆมั้ง จากนั้นก็หยุดอ่านไปนานเลย ทีนี้เห็นตู่เขียนถึงเดธโน้ตเลยขุดมาเขียนมั่ง ^_^

เราเข้าใจว่าทำไมเดธโน้ตถึงได้ฮิต โดยเฉพาะในหมู่วัยรุ่น เพราะมัน ตื่นเต้น ชวนลุ้น ลายเส้นสวย (อ.โอบาตะค้า รับข้าพเจ้าเป็นลูกศิษย์ด้วยเต๊อะ) และ ตัวละครในเรื่องฉลาด ฉลาดมาก ฉลาดจนเกินไป โดยสรุปคือ เป็นเรื่องสนุก แต่ไม่ใช่เรื่องที่ชอบ อ่านได้ และแน่นอนว่า เราคงยังอ่านต่อไป ด้วยความอยากรู้อยากเห็น (แหม ก็การ์ตูนอ่านสนุกหายากจะตายไปนิ เราก็คนอ้ะ ^^; ) เพียงแต่ เท่าที่อ่านมาถึงตอนนี้ หากไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในเรื่อง ก็ตั้งใจไว้ว่า คงไม่แนะนำให้เด็กๆคนไหนอ่าน และรับรองได้ว่า จะไม่มีทางติดอันดับเรื่องโปรดของเราอย่างแน่นอน

เหตุผลน่ะหรือ (ยาวมาก ขอเตือนด้วยความหวังดี)

อืม ยิ่งอ่านไป รู้จักตัวละครไป ก็ยิ่งรู้สึกตะขิดตะขวงใจ (ไม่ได้ดัดจริต พูดจริงๆ) เราอ่านปุ๊บก็อยากตบหัวเจ้าไลท์ (แม้มันจะฉลาดกว่าเรา +_+” และ หล่อด้วย *o* ) แต่ไม่ชอบ (แค่หลงรักลายเส้นของ อ.โอบาตะ) คนอย่างไลท์ ที่ฆ่าคนอื่นได้อย่างเลือดเย็น เขาว่าคนเราพอทำผิดครั้งแรกจะรู้สึกกลัว ละอายใจ แต่สักพักเมื่อตั้งใจทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความกลัวจะเปลี่ยนเป็นความเฉยชา จนกระทั่งกลายเป็นความธรรมดาไป นึกๆก็กลัวเด็กๆที่อ่านเรื่องนี้ แล้วกรี๊ดกร๊าดไลท์ เข้าใจล่ะว่าคงไม่ได้ออกไปฆ่าใครจริงๆอย่างการ์ตูน (มันปัญญาอ่อนไป) แต่มันจะค่อนข้างซึมซาบกับการกระทำที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอด โดยไม่นึกถึงความเดือดร้อนของคนอื่น มัวแต่ชื่นชมความฉลาดของไลท์ (ความหล่อด้วย) จนกระทั่งไม่สนใจถึงคนที่ตายไป เหมือนกับว่าคนพวกนั้นไม่มีค่าอะไร ไม่มีพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงที่จะเสียใจ ไม่เคยบอกเลยว่าคนรอบข้างคนที่ถูกฆ่าตายไปนั้นรู้สึกยังไง เคียดแค้นคิระบ้างมั้ย (มีแต่สาวน้อยนั่นออกมาหน่อยเดียว ซึ่งเราก็ไม่เห็นว่าจะแสดงให้เห็นในจุดนี้ตรงไหน)

พ่อของคิระพูดไว้ว่า คิระไม่ได้เป็นคนชั่ว แต่พลังของคิระต่างหากที่ชั่วร้าย เรากลับคิดว่า คนเราต้องยอมรับในการกระทำของตัวเอง จะทำชั่วๆ แล้วร้องว่า โอ้ โน้ ฉันเปล่าชั่ว ฉันดันมีอำนาจที่จะทำเรื่องชั่วได้ เลยถูกอำนาจจูงใจให้ไปทำ (เช่น มีกำลังที่จะรังแกคนอื่นได้ เราไม่ชั่ว แต่พละกำลังของเรามันชั่ว หนูแฮ็กระบบเป็น แฮ็กระบบชาวบ้านเละเทะ หนูไม่ชั่ว แค่ความสามารถในการแฮ็กมันชั่ว ฯลฯ ) ฉันช่างน่าสงสารอะไรเช่นนี้ ก็.... ถ้าทั้งชีวิตคิดได้แค่นี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ก็ลงไปทำตัวน่าสงสารในนรกก็แล้วกัน

คนเราปัจจุบันชอบคิดถึงแต่ตัวเอง ทำอะไรลงไปก็อ้างเหตุผลว่าจะต้องให้ตัวเองรอด ขอให้มีหนทางจะทำได้ ใครจะเป็นยังไง ว่ากันทีหลัง ถ้าไม่เห็นกันตรงๆก็ทำเป็นปิดตาข้างหนึ่งเสีย เอ่อ คือ เราก็ไม่ได้ดีไปกว่าชาวบ้านหรอกนะ เพียงแต่คิดว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรือเปล่าที่เอาคนแบบนี้มาเป็นไอดอลให้เด็กๆชื่นชม

แถมยังเป็นคนที่คิดว่า ถึงคราวจำเป็นก็สามารถฆ่าครอบครัวตัวเองได้อย่างเลือดเย็น

เฮ้อ จะว่าไป สงสารพ่อคิระที่สุดแล้วเรื่องนี้ เครียดตายชัก