.
"Any man can be kind when he is comfortable. ...
But when we were hungry, thirsty, sick, frightened,
with our deaths shouting at us, in the heart of horror,
you were still as unfailingly courteous as a gentleman at ease before his own hearth."




เกริ่นเรื่องคร่าวๆ

หลังจากรอดชีวิตจากเรือทาสของชนต่างเผ่า คาซาริลผู้บอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจลากสังขารกลับมายังปราสาทที่ตนเองเคยรับใช้ในวัยเด็ก และต้องประหลาดใจเมื่อได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอาจารย์กึ่งเลขานุการของเจ้าหญิงน้อยผู้งดงามและเข้มแข็ง

ภาระนี้น่าหนักใจนักสำหรับคาซาริล เพราะมันได้นำเขากลับเข้าสู่วังหลวง ที่ซึ่งศัตรูในอดีตบัดนี้กุมอำนาจเป็นใหญ่ นอกจากจะต้องคอยระวังแผนร้ายที่หวังชิงอำนาจทางการเมือง คาซาริลและเจ้าหญิงอิสเซลล์ยังต้องเผชิญกับคำสาปดำมืดที่คอยบั่นทอนทำลายราชวงศ์ชาเลียนมาหลายชั่วอายุคน



เนื่องจากเราเป็นแฟนคลับเจ้าไมลส์และปลื้มคุณบุโจลด์มาจากชุดวอร์คอซิกัน ขอยอมรับตรงๆเลยว่าตอนที่เปิดอ่าน The Curse of Chalion เราแอบหวังนิดๆว่าจะได้เจอไมลส์อีก แต่อ่านไปได้ไม่กี่หน้า เราก็รู้ว่าไม่มีไมลส์ในเรื่องนี้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่อย่างชัดเจน แต่เราได้พบตัวละครใหม่ที่แตกต่างออกไป และมีความน่าสนใจอยู่ในตัว

คาซาริล หรือ แคซคุง เป็นพระเอกที่โคตระสะบักสะบอม ถ้ามองลึกๆแล้ว จริงๆแคซคุงจัดอยู่ในประเภทพระเอกดีเลิศประเสริฐศรี เปี่ยมคุณธรรมความดี เทพช่วยรวยโชค และเก่งสิ้นทุกสิ่งอัน แต่เนื่องจากตลอดเรื่องแคซคุงบอบช้ำมาก เลยเรียกคะแนนเห็นใจได้เยอะ อย่างตอนแรกๆเนี่ย พี่แกบอบบางจนเดินๆไปเหมือนจะระเหิดเป็นไอ เรานี่อยากเปลี่ยนชื่อเป็น แก๊ซคุง ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป

พล็อตและเนื้อหาไม่ได้แปลกใหม่ แต่การสร้างโลกและวิธีการเล่าเรื่องทำให้น่าติดตาม...นั่นคือหลังจาก 30% เป็นต้นไป แบบว่าช่วงแรกเอื่อยเฉื่อยจนอ่านแล้ววางไปสามรอบ จากนั้นพอเริ่มมีเลือดตกยางออก ศพเริ่มเกลื่อน เราก็เริ่มตาสว่าง (ฟังกระหายเลือดนะ) แล้วก็หนึบ นอนดึกตื่นเช้า และอ่านไปกินข้าวไป

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในหนังสือเล่มนี้คือการสร้างโลก คอนเซ็ปท์ศาสนา เทพเจ้า วิญญาณ ในเรื่องมีรายละเอียดซับซ้อนสมจริง (ถึงเราจะขัดใจกับกฎบางข้อในเรื่องก็เถอะ แต่นั่นไม่ใช่ความผิดของนักเขียน) ศาสนาหลักในเรื่องประกอบด้วยพระเจ้าห้าองค์ที่ใส่ความหมายเชิงสัญลักษณ์ได้ยุ่บยั่บ Daughter (Spring ฟ้า), Mother (Summer เขียว), Son (Autumn แดง), Father (Winter เทา), Bastard (All seasons ขาว) แถมยังแทนได้ด้วยนิ้วทั้งห้าเรียงจากก้อยไปโป้ง และต้องขอบอกว่า เทพ Bastard นี่แหละที่น่าสนใจมาก ชอบพวกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆด้วย อย่างเช่น พิธีศพที่ให้สัตว์วิเศษเสี่ยงทายเทพที่จะรับวิญญาณของผู้ตาย (นึกภาพตามแล้วมันน่ารักมากเลย) ส่วนประเด็นการชิงอำนาจทางการเมืองในเรื่องก็ทำได้ดีนะ แต่บางทีรู้สึกว่ามันกลบความเป็นแฟนตาซีในเรื่องมากไปหน่อย

ปัญหาใหญ่อย่างหนึ่งสำหรับเราในช่วงแรกคือ ชื่อ และศัพท์เฉพาะ อันที่จริงเป็นธรรมดาของนิยายแฟนตาซีที่ต้องระดมโจมตีนักอ่านด้วยปูมหลังประวัติศาสตร์ กองทัพตัวละคร และธรรมเนียมสร้างใหม่ประมาณ 314 อย่าง อาจจะเพราะเราร้างการอ่านแฟนตาซีจริงจังไปนาน เลยเกือบตั้งตัวไม่ติด ยังดีที่รีบค้นเน็ตแล้วเจอ พจนานุกรมตัวละคร สถานที่ และสิ่งของต่างๆใน The Curse of Chalion มีแผนที่ด้วย ต้องขอบคุณ dendarii.com ช่วงแรกอ่านไปเปิดไปบ่อยมาก เพราะจำชื่อไม่ได้ รำคาญศัพท์แต่งเองด้วย แต่สักพักก็เริ่มชิน



แต่ถึงจะบอกว่าช่วงกลางและท้ายนั้นวางไม่ลง สาเหตุที่วางไม่ลงหลักๆเป็นเพราะอยากรู้ว่าเรื่องจะคลี่คลายยังไงมากกว่าการผจญภัยในเรื่อง คือพล็อตมันเดินค่อนข้างช้า เราเดาหลายๆอย่างในเรื่องถูกหมด ยกเว้นเรื่องเดียวที่นึกไม่ถึง (และทำให้มุอ่านไม่หยุดนี่แหละ)

ตัวละครที่ชอบ คือ อีกา (เดี๋ยว!) กับพวกสัตว์วิเศษ (เอ่อ...) ตอนแรกเราสนใจ อุเมกัต ชาวร็อกนารีที่ดูแลสัตว์วิเศษในวังหลวง แต่พอรู้จักมากขึ้นกลับกลายเป็นเฉยๆ ถ้าจะเรียงลำดับ ก็คงเอ็นดูแคซคุงที่สุดละมั้ง ส่วนอิสเซลล์ แน่นอนว่าชอบนิสัย แต่อดรู้สึกไม่ได้ว่าเธอเป็นตัวละครภาคบังคับของนิยายแฟนตาซี ตัวละครในเรื่องนี้ขาวกับดำชัดเจน (อาจจะยกเว้นออริโคกับเทรซ) อย่างแคซนี่ขาวมาก ก็เข้ากันดีกับเรื่องนะ และเราก็ชอบอ่านพระเอกสีขาวสุดๆแบบแคซบ้างเป็นครั้งคราว ส่วนตัวร้ายก็ดำมาก จิโรนัลคนพี่ไม่ค่อยมีความลึกเท่าไหร่ เจ้าดอนโดก็ทุเรศนรกสุดติ่ง ถึงขั้นที่พอมันตาย เราร้องเยสสะใจออกมาเลย คุณบุโจลด์ดึงความกระหายเลือดในตัวเราออกมาได้นะคะ รู้เปล่า

ความรักในเรื่องค่อนข้างผิวเผิน บีทริซโอเคแต่ไม่ค่อยมีบทบาท อย่างไรก็ตาม ชอบตอนที่อิสเซลล์บอกว่าที่ให้คาซาริลแต่งกับบีทริซไม่ใช่เพราะตอบแทนความดีความชอบของคาซาริล แต่เป็นการตบรางวัลความภักดีของบีทริซ

การเขียนคงไม่ต้องพูดถึง ฝีมือคุณบุโจลด์เจ๋งอยู่แล้ว ภาษาสวย บทสนทนาคมคาย ดึงได้หลายอารมณ์ อาจจะต้องใช้ความอดทนในช่วงแรกหน่อย แต่ผลสุดท้ายถือว่าคุ้ม ตอนนี้กำลังคิดว่าจะอ่านเล่ม 2 ต่อเลยดีมั้ย หรือว่าควรกั๊กไว้อ่านยามเกิด reader’s block


4 ดาว