เป็นเรื่องที่ชอบเป็นอันดับสองของ GH สงสัยเพราะมักจะใจอ่อนกับเรื่องที่เกี่ยวกับครอบครัวและสัตว์เลี้ยงอยู่แล้ว อ่านครั้งแรกเป็นฉบับแปลงไทยที่ใช้ชื่อว่า ราชันย์ ธนายุฯ พอได้อ่านต้นฉบับก็ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ สำหรับเรื่องนี้ ส่วนตัวคิดว่าต้นฉบับอ่านแล้วได้อารมณ์กว่า

เรื่องราวโฟกัสที่ครอบครัวเมอริวิลล์ ซึ่งประกอบด้วยพี่น้องห้าคน หลังจากการตายของพ่อแม่ เฟรเดอริกา พี่สาวคนโต (อายุ 24) ก็ตั้งใจว่าจะหาสามีดีๆให้ชาริส น้องสาวสุดสวยของตัวเองให้จงได้ ความสวยของชาริสนี่ประมาณว่าใครเห็นเหมือนกับต้องมนต์ ณ จังงัง ยังไงยังงั้น ขนาดพระเอกของเราเห็นยังอึ้งไปเลย เฟรเดอริกาพาน้องสาวพร้อมด้วยน้องชายอีกสามและหมาหนึ่งตัวเข้าเมืองมาเช่าบ้านเล็กๆอยู่ หลังจากคิดสะระตะแล้วก็ตัดสินใจที่จะไปหามาร์ควิสแห่งอัลเวอร์สโตก ซึ่งเป็นญาติที่ห่างๆ ห่างมากๆๆๆๆ เพื่อขอให้ช่วยเปิดตัวน้องสาวและตัวเองต่อวงสังคมชั้นสูง (เพราะตามธรรมเนียมน้องสาวไม่ควรจะเปิดตัวก่อนพี่สาว)

ลอร์ดอัลเวอร์สโตกเป็นหนุ่มโสดวัย 37 ที่เบื่อหน่ายชีวิต และปฏิญาณตัวเองว่าจะไม่ทำอะไรให้ใครฟรีๆ อัลเวอร์สโตกกำลังเซ็งกับการโดนบรรดาพี่สาวของตัวเองเซ้าซี้ให้จัดงานเปิดตัวสุดหรูให้หลานสาว (และแน่นอนว่ากะจะให้อัลเวอร์สโตกจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด) เลยตกลงตบปากรับคำเฟรเดอริกา เพื่อเป็นการแก้เผ็ดพี่สาว ด้วยการเปิดตัวชาริสในงานเดียวกันไปเลย ซึ่งจะทำให้หลานสาวของตัวเองจืดชืดไปเลยเมื่อเทียบกับชาริส การแก้แค้นประสบผล แต่หลังจากนั้น ปรากฏว่าอัลเวอร์สโตกกลับต้องเข้าไปพัวพันกับพี่น้องตระกูลเมอริวิลล์แบบถอนตัวไม่ขึ้น และต้องทำอะไรมากมายที่ตัวเองไม่เคยคิดว่าจะทำมาก่อน

จริงๆแล้วเนื้อเรื่องมันธรรมดามาก เป็นสไตล์พระเอกที่รักความโสดยิ่งชีพ แต่มาตกม้าตายที่นางเอกโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่อย่าลืมว่าเรื่องนี้เขียนมาเมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว และอาจจะเป็นแรงบันดาลใจของนิยายหลายเรื่องในภายหลัง ^^ การนั่งมองพระเอกเบื่อโลก เห็นแก่ตัว อารมณ์ขันร้าย และปากจัดหน้าตาย ค่อยๆเปลี่ยนนิสัยนี่เป็นอะไรที่สะใจดีมาก ชอบน้องชายคนเล็กสองคนของนางเอกด้วย โดยเฉพาะ เฟลิกซ์คุง น้องชายคนสุดท้องที่บ้าเครื่องยนต์กลไกและคงจะกลายเป็นวิศวกรในอนาคต หมอนี่น่ารักน่าหยิกมาก ออกมาทีไรขโมยซีนตลอด ตัวเฟรเดอริกาเองก็เป็นนางเอกที่น่าชื่นชมคนหนึ่ง ฉลาด มุ่งมั่น รับผิดชอบ มีอารมณ์ขัน เป็นผู้ใหญ่ ถึงจะเป็นห่วงน้องจนถึงขั้นเจ้ากี้เจ้าการไปบ้างก็เถอะ

ฉากที่ชอบเป็นพิเศษ
- ทุกฉากที่ลูฟรา เจ้าหมาตัวแสบมีบท ขบวนพาเหรดผู้เคราะห์ร้ายที่ตามนางเอกไปพิสูจน์คำพูดที่บ้านอัลเวอร์สโตกนี่อย่างฮา แถมตอนที่พระเอกยอมทำหน้าตายเล่นละครตามไปด้วยนี่ขำกึกๆออกมาเลย Baluchistan Collie คิดได้ไง
- ตอนที่พระเอกพยายามรวบรวมกำลังใจจะขอนางเอกแต่งงาน แต่นางเอกไม่ได้สนใจเพราะมัวแต่นึกสูตร pork jelly ที่จะทำให้น้องชายกิน
- ตอนจบ เฟลิกซ์หนอ เฟลิกซ์

ถ้าจะมีติไปบ้างก็คืออยากให้เรื่องความรักมันโดดเด่นกว่านี้ แบบว่า subtle ซะจนบางทีอยากจะเรียกว่าเป็นแนวตลกมากกว่าโรมานซ์ด้วยซ้ำ