"ไม่มีค่า ให้คำนึง" "ไม่มีค่า สิ่งใดให้คำนึง" ฉันไม่ใช่............... คนที่ใจ ของเธอ ปรารถนา ทุกคืนวัน ผ่านม่าน กาลเวลา ไม่มีค่า สิ่งใดให้คำนึง เพียงมองผ่าน ผิวเผิน แล้วเมินหมาง คงไร้ทาง สร้างวัน เพื่อฝันถึง ฉันไม่มี สิ่งใด ให้ตราตรึง ไม่ชวนซึ้ง สักนิด ให้คิดมอง คงเป็นแค่ เงาจาง บนทางผ่าน ไร้คำหวาน หยิบยื่น กล้ำกลืนหมอง ไม่มีสิทธ์ คิดหวัง ดังใจปอง เพียงแค่มอง ห่างห่าง อย่างห่วงใย รู้ตัวดี ไม่มีสิทธิ์ จะคิดถึง แต่ใจยัง ดื้อดึง ซึ้งหวั่นไหว มากกว่ารัก คือคำ พร่ำจากใจ ที่มอบให้ เธอนั้น แต่นานมา ฉันไม่ใช่ คนที่เธอ คอยเพ้อพร่ำ ในทรงจำ ไร้เงาใจ ที่ใฝ่หา ได้แต่แอบ คำนึง ถึงทุกครา ปรารถนา ของใจ อยากใกล้เคียง เพราะว่าฉัน นั้นไม่ใช่.......... ปรารถนา ของใจ จึงไร้เสียง- ที่ตอบรับขับขาน ผ่านสำเนียง ทำได้เพียง แอบคิดถึง ซึ้งในใจ.... “สุนันยา” เพลงประกอบ คงไม่เกี่ยวกัน กับ บทกลอนนะคะ เพียงแค่ สุชอบ เพลง แค่นั้นเองค่ะ...ไม่ว่ากันนะคะ   Create Date : 24 ธันวาคม 2553 18 comments Last Update : 24 ธันวาคม 2553 13:02:25 น. Counter : 1813 Pageviews. Share Tweet

รู้ตัวดี...ที่ฉันมีไม่มีค่า รู้ตัวว่า...ที่ผ่านมามันไม่ใช่ เพียงแค่ฉันฝันคนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ รักที่ให้ได้เพียงฝันเท่านั้นพอ สวัสดีครับ   โดย: bayesian 24 ธันวาคม 2553 14:15:13 น.

เธอนั้นใช่ คนดี ที่พี่มอง คนที่จอง ในใจ รู้ไว้หนอ ทุกคืนวัน ผ่านมา ตั้งตารอ เธออย่าท้อ จงสน คนบ้านไกล จะไม่ทำ ให้น้อง ต้องเสียหาย ไม่ทำลาย น้องหรอก จะบอกให้ คิดให้ดี ว่ารัก จากดวงใจ รักรู้ไหม รักมาก จากใจจริง .....   โดย: สุระสิทธิ์ 24 ธันวาคม 2553 17:18:33 น.

บล็อกสวยหวานเลยค่ะ   โดย: วลีลักษณา 24 ธันวาคม 2553 18:06:24 น.

เหลือบมองบัวในบึงแล้วอึ้งคิด เกิดจริตมากมายหลากหลายสิ่ง มองมวลดอกแลใบใจท้วงติง หางามยิ่งเท่ากันแม้นพันธุ์ใด นึกถึงเหงาของใครกร่อนในจิต หลับสนิทความเหงาก็เผาไหม้ ยิ่งห่างหายยิ่งโหยหายิ่งอาลัย เหงาของใครของมันเหมือนกันฤา เมื่อภากรอ่อนแล้วลับขอบโลก เราต้องเศร้าโศกศัลย์กระนั้นหรือ มีเดือนดาวขาวกระจ่างทุกอย่างคือ ต้องยึดถือทุกอย่างสว่างตาม ตะวันรอนอ่อนแรงดับแสงศรี กลางวันมีกลางคืนมาทิวาหวาม เมื่อเมฆหมอกหม่นมัวทุกชั่วยาม แสงหิ่งห้อยกลับงามเกินงามใด ดุจใจเจ็บเหน็บหนาวต้องร้าวแยก ให้มันแหลกลาญลงอย่าคงไว้ แล้วกอบซากเศษพิษของจิตใจ โยนทิ้งไปไม่เหลือเป็นเชื้อลาม เมื่อพิษหมดลดหมองของชีวิต จะเหลือคิดถึงใครหัวใจถาม หากยังเหลือเชื้อไฟไหม้คุกคาม พยายามตามตื้อคือ...ทางเดียว ---------------------------------- ขึ้นแล้วมันลงเกือบไม่ถูก   โดย: พันคม 24 ธันวาคม 2553 19:45:49 น.

ฝันดีเช่นกันนะคะ   โดย: วลีลักษณา 24 ธันวาคม 2553 21:34:31 น.

MERRY CHRISTMAS KA P' SU   โดย: กาปอมซ่า 24 ธันวาคม 2553 22:32:10 น.

สวัสดียามดึกหลับฝันดีนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 25 ธันวาคม 2553 0:27:03 น.

ความสุขอย่าให้หนี ความดีอย่าให้ไร้ ความทุกข์ให้มอดหมด ความอดให้มอดไหม้ ความรักให้สมใจ ตลอดไป....ตลอดมา โชคดีต้อนรับวันคริสต์มาสและปีใหม่...ครับ   โดย: พันคม 25 ธันวาคม 2553 9:27:58 น.

สุขอย่าได้สร่าง ร้างอย่าได้มี ดีอย่าได้หมด อดจงมอดไหม้ รักจงสมใจ ตลอดไป....ตลอดกาล โชคดีต้อนรับวันคริสต์มาสและปีใหม่   โดย: สุระสิทธิ์ 25 ธันวาคม 2553 10:15:07 น.

สวัสดีคะ คุณ พันวัตต์ ขอบคุณ มากค่ะ ขอพรดีๆ พี่อ้อนมาได้ ย้อนกลับคืน ให้คุณ พันวัตต์ ด้วยนะคะ.. มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:24:57 น.

สวัสดีค่ะ คุณ วลีฯ ขอบคุณมากค่ะ... มีความสุขมากๆนะคะ บล็อคสวย จริงหรอ ..อิอิ   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:27:14 น.

สวัสดีจ้ะ น้องปอม ขอบใจมากนะจ๊ะ มีความสุข เช่นกันนะ ..   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:29:52 น.

สวัสดีค่ะ คุณ กิ่ง ขอบคุณ มากค่ะ ขอให้คุณกิ่ง มีความสุข เช่นกันนะคะ ..   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:31:51 น.

สวัสดีค่ะ คุณ พันคม ขอบคุณ สำหรับคำพร ดีๆ ที่ให้มานะคะ ขอให้ พรนี้ ย้อนกลับ ไปที่คุณ อีก หลายๆเท่านะคะ..   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:33:45 น.

สวัสดีค่ะ..พี่สุระสิทธิ์ (พี่ชายคนใหม่) ขอบคุณ สำหรับ พร ดีๆที่มอบให้ค่ะ ขอให้ มีความสุข เช่นกันนะคะ พรใดให้ มา ก็ ขอ ให้ ได้ รับกลับ เช่นกันค่ะ..   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 10:38:11 น.

รู้ตัวดี...ที่ฉันมีไม่มีค่า รู้ตัวว่า...ที่ผ่านมามันไม่ใช่ เพียงแค่ฉันฝันคนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ รักที่ให้ได้เพียงฝันเท่านั้นพอ.......คุณbayesian เมื่อค่าไร้ ใจหวังก็พังสิ้น ทั้งดวงจินต์ กล้ำกลืน ไม่ฝืนต่อ สำนึกใน ใจเหงา เคยเฝ้ารอ ไม่อาจขอ ดวงใจ ไว้พะนอ.......สุนันยา เธอนั้นใช่ คนดี ที่พี่มอง คนที่จอง ในใจ รู้ไว้หนอ ทุกคืนวัน ผ่านมา ตั้งตารอ เธออย่าท้อ จงสน คนบ้านไกล จะไม่ทำ ให้น้อง ต้องเสียหาย ไม่ทำลาย น้องหรอก จะบอกให้ คิดให้ดี ว่ารัก จากดวงใจ รักรู้ไหม รักมาก จากใจจริง.........คุณสระสิทธิ์ รู้ว่ารัก จากพี่ มีความหมาย เหมือนพี่ชาย ห่วงน้อง ต้องหมองยิ่ง ขอขอบคุณ ที่มีใจ ให้พักพิง แต่ทุกสิ่ง ต้องทั้งสอง ปองผูกพัน ให้รักสุนันยา ปานว่าน้อง จะเกี่ยวข้อง คราวทุกข์ หรือสุขสันต์ จะคบหา พูดจา ได้นานวัน รักให้กัน แบบนี้ใจ ไม่ท้วงติง.....สุนันยา(สุมีพี่ชาย เพิ่ม อีกคนแล้วนะ) เหลือบมองบัวในบึงแล้วอึ้งคิด เกิดจริตมากมายหลากหลายสิ่ง มองมวลดอกแลใบใจท้วงติง หางามยิ่งเท่ากันแม้นพันธุ์ใด นึกถึงเหงาของใครกร่อนในจิต หลับสนิทความเหงาก็เผาไหม้ ยิ่งห่างหายยิ่งโหยหายิ่งอาลัย เหงาของใครของมันเหมือนกันฤา เมื่อภากรอ่อนแล้วลับขอบโลก เราต้องเศร้าโศกศัลย์กระนั้นหรือ มีเดือนดาวขาวกระจ่างทุกอย่างคือ ต้องยึดถือทุกอย่างสว่างตาม ตะวันรอนอ่อนแรงดับแสงศรี กลางวันมีกลางคืนมาทิวาหวาม เมื่อเมฆหมอกหม่นมัวทุกชั่วยาม แสงหิ่งห้อยกลับงามเกินงามใด ดุจใจเจ็บเหน็บหนาวต้องร้าวแยก ให้มันแหลกลาญลงอย่าคงไว้ แล้วกอบซากเศษพิษของจิตใจ โยนทิ้งไปไม่เหลือเป็นเชื้อลาม เมื่อพิษหมดลดหมองของชีวิต จะเหลือคิดถึงใครหัวใจถาม หากยังเหลือเชื้อไฟไหม้คุกคาม พยายามตามตื้อคือ...ทางเดียว.....คุณพันคม แล้วตกลง จะแนะนำ ทำแบบไหน ให้ตัดใจ หรือตื้อตาม นำข้องเกี่ยว หรือเห็นความ ดื้อดึง ขึงแน่นเชียว จึงต้องเลี้ยว กลับด้วย มาช่วยดัน รู้ถึงถ้อย คอยห่วง ที่ท้วงทัก ให้ประจักษ์ เปรยเปรียบ เทียบนี่นั่น ยกตัวอย่าง มากมา สาระพัน ให้ยึดมั่น คำสอน ดังก่อนกาล กี่ครั้งหน ทนเศร้า ที่เคล้าคลุก กี่ครั้งหน ปลอบปลุก ทุกข์ประสาน กี่ครั้งหน พาให้ ใจชื่นบาน กี่ครั้งหน เพื่อพาผ่าน วันระทม ร้อยอักษร สอนสั่ง วางวาดไว้ เพื่อสอนใจ หญิงให้ คลายขื่นขม ซาบซึ้งอยู่ ในห้วง บ่วงอารมณ์ ทุกคำคม สลักไว้ ในทรงจำ แต่ไฉน ใจนี้ สิดื้อนัก ไม่ยอมพัก ดั่งรอนร้าว ทุกเช้าค่ำ ทั้งที่แสน อ่อนล้า คราระกำ ความเจ็บช้ำ อยากลบออก ไว้นอกใจ ไม่อยากรัก กลับรัก ปักในห้วง ไม่อยากหวง กลับห่วง ทรวงหวั่นไหว ไม่อยากจำ กลับยากลืม ซึมลึกนัย ไม่อยากใกล้ ใจกลับชิด ไม่คิดลา.....สุนันยา ....   โดย: สุนันยา 25 ธันวาคม 2553 12:45:13 น.

เมอร์รี่คริสมาส สมหวังวาดที่คาดฝัน ยิ้มแย้มแต้มสีสัน ในวันนี้ปีใหม่เอย ................................ สวัสดีครับพี่สุฯ แฮปปี้ๆๆ   โดย: เสกคาถา 25 ธันวาคม 2553 14:54:32 น.

โดย: สุระสิทธิ์ 25 ธันวาคม 2553 22:25:17 น.