.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
20 ธันวาคม 2553
 
All Blogs
 

“พระจันทร์ร้องไห้”



“พระจันทร์ร้องไห้”


จันทร์แสร้งยิ้ม ส่งไปทั้งใจเศร้า
แต่น้ำตา จันทร์เจ้า ซิหลั่งไหล
ปริ่มในทรวง ห้วงลึก สำนึกใน
ไม่มีใคร เห็นน้ำตา มาจากจันทร์


แอบซ่อนเร้น ความช้ำ ระกำหมอง
น้ำตานอง หยดมา พาโศกศัลย์
โอ้..จันทร์เจ้า เศร้าซม ตรมชีวัน
ยิ้มที่ได้ เห็นกัน เพียงกลั่นมา


แสงนวลจันทร์ กลางฟ้า ครายิ้มฝืน
ยามค่ำคืน ลอยคว้าง กลางเวหา
ดูเหมือนจันทร์ งามเด่น เย็นชื่นตา
แต่จันทรา แอบร้องไห้ ใครได้ยิน


ชื่นชมแต่ ความงาม ยามจันทร์ฉาย
แต่เมื่อคราว เดียวดาย ใครถวิล
แสงนวลทอง แต่ทว่า น้ำตาริน
ซ่อนดวงจินต์ ขื่นขม ตรมในใจ


มีใครเห็น ไหมนั่น จันทร์แสร้งยิ้ม
น้ำตาปริ่ม ซุกซ่อน ย้อนรินไหล
เมื่อนภา เมฆปิด บังมิดไป
น้ำตาจันทร์ หลั่งไหล อยู่ในทรวง...


“สุนันยา”










 

Create Date : 20 ธันวาคม 2553
11 comments
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2554 9:37:02 น.
Counter : 2596 Pageviews.

 

มีใครเห็น ไหมนั่น จันทร์แสร้งยิ้ม
น้ำตาปริ่ม ซุกซ่อน ย้อนรินไหล
เมื่อนภา เมฆปิด บังมิดไป
น้ำตาจันทร์ หลั่งไหล อยู่ในทรวง....คุณสุ

ถึงว่า.....จันทร์ยามนี้ ใยสีหม่น
คล้ายทุกข์ทน ลอยไป ในแดนสรวง
คงฟังคำ อ้อนขอ หนอเศร้าทรวง
คงเป็นห่วง คนตรม ระทมรัก

จันทร์ยามนี้ จึงไม่มี แรงแสงเปล่ง
เพราะมัวเล็ง ปลอบโยน คนอกหัก
ขนมนม ไหว้ไว้ ไม่ได้ทัก
ช่วยคนรัก ขมเศร้า ใต้เงาจันทร์
...................
สวัสดียามค่ำครับคุณสุ

 

โดย: panwat 20 ธันวาคม 2553 19:11:35 น.  

 

จันทร์ยามนี้ จึงไม่มี แรงแสงเปล่ง
เพราะมัวเล็ง ปลอบโยน คนอกหัก
ขนมนม ไหว้ไว้ ไม่ได้ทัก
ช่วยคนรัก ขมเศร้า ใต้เงาจันทร์.....คุณ พันวัตต์

คิดถึงอยู่ มีวาย ใช่หายหน้า
ไม่ทักมา ใช่ว่า จะเหหัน
ก็คนเล็ก แพ้ความหนาว เข้าฉับผลัน
สุ เหมือนจันทร์ สิ้นแสง ไร้แรงมา

มีเวลา หน้าหลัก แวะทักบ้าง
ขอโทษอย่าง จริงใจ ให้ต่อว่า
อย่าประชด กันเลย เอ่ยวาจา
สุนันยา มาอ้อน อย่างอนนะ...555

..

 

โดย: สุนันยา 20 ธันวาคม 2553 19:47:30 น.  

 

รอคืนนี้ก่อนจะไปร้องให้กับจันทร์ด้วยคน

 

โดย: พันคม 21 ธันวาคม 2553 13:14:17 น.  

 

รอคืนนี้ก่อนจะไปร้องให้กับจันทร์ด้วยคน



โดย: พันคม 21 ธันวาคม 2553 13:14:17 น.
*************************

จะเห็นแสงจันทร์ ไหมเนี่ย..

 

โดย: สุนันยา 21 ธันวาคม 2553 14:53:29 น.  

 

คืนนี้จันทร์งาม
แต่ใครจะรู้จันทร์ดวงนั้นกำลังร้องไห้


สวัสดีครับคุณสุนันยา

 

โดย: bayesian 21 ธันวาคม 2553 18:53:59 น.  

 


นกขมิ้นบินหราหาทางกลับ
ไร้คนรับกลับเรือนที่เลยหลง
แสงตะวันพลันดับกลับมืดลง
ค่ำนี้คงหลงรังต้องค้างคืน

อยู่ตัวเดียวโดดเดี่ยวให้เปลี่ยวเหงา
ฟ้าสีเทาเคล้าดำค่ำที่อื่น
จะค้างไหนดีหนาข้ากล้ำกลืน
ต้องสะอื้นยืนสั่นอย่างหวั่นใจ

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนไม่หลับ
ยืนกระสับนั่งกระสายจะตายไหม
เหลียวซ้ายขวาหน้าหลังยังปลอดภัย
อีกเมื่อไรฟ้าจะสางกระจ่างตา

เหม่อมองจันทร์วันเพ็ญดูเด่นแสง
จันทร์แสดงแฝงเหงาเศร้าหนักหนา
ซึมสลัวทั่วโลกโศกโศกา
โอ้จันทราร้องให้เพราะใดกัน

นกขมิ้นก็เหงาไร้เงาเพื่อน
หวังเอาเดือนมาดับช่วยรับขวัญ
แต่เดือนกลับอับโชคโศกจาบัลย์
ขมิ้นน้อยอย่างฉันหันหาใคร

 

โดย: พันคม 21 ธันวาคม 2553 20:22:10 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ bayesian

นั่นซีนะ สุว่า ตอนนี้
พระจันทร์ คงยิ้ม ทั้งน้ำตา แหละค่ะ

 

โดย: สุนันยา 21 ธันวาคม 2553 21:25:38 น.  

 

คุณ พันคมคะ หลายครั้งมากเลย ที่บทกวีของคุณ
เหมือนจะรู้ ว่า สุ หมายถึงใคร
คิดถึงนกขมิ้น (จริงๆค่ะ)
ยังไม่รู้ ว่า จะนอนไหนและ กำลังรอ
ว่า ใคร จะช่วยรับนกขมิ้น กลับบ้านได้
(น้ำตาไหลเลย)
..
พรุ่งนี้ สุ มาต่อกลอนนะคะ วันนี้
ต้องดูแล น้องข้าว แล้วค่ะ ..ฝันดีนะคะ

 

โดย: สุนันยา 21 ธันวาคม 2553 21:31:18 น.  

 

นกขมิ้นบินหราหาทางกลับ
ไร้คนรับกลับเรือนที่เลยหลง
แสงตะวันพลันดับกลับมืดลง
ค่ำนี้คงหลงรังต้องค้างคืน

อยู่ตัวเดียวโดดเดี่ยวให้เปลี่ยวเหงา
ฟ้าสีเทาเคล้าดำค่ำที่อื่น
จะค้างไหนดีหนาข้ากล้ำกลืน
ต้องสะอื้นยืนสั่นอย่างหวั่นใจ

นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนไม่หลับ
ยืนกระสับนั่งกระสายจะตายไหม
เหลียวซ้ายขวาหน้าหลังยังปลอดภัย
อีกเมื่อไรฟ้าจะสางกระจ่างตา

เหม่อมองจันทร์วันเพ็ญดูเด่นแสง
จันทร์แสดงแฝงเหงาเศร้าหนักหนา
ซึมสลัวทั่วโลกโศกโศกา
โอ้จันทราร้องให้เพราะใดกัน

นกขมิ้นก็เหงาไร้เงาเพื่อน
หวังเอาเดือนมาดับช่วยรับขวัญ
แต่เดือนกลับอับโชคโศกจาบัลย์
ขมิ้นน้อยอย่างฉันหันหาใคร......พันคม

นกขมิ้น บินจร หาคอนจับ
สุรีย์รับ ร้าวรอน จะนอนไหน
ต้องเร่รอน เลี่ยงหลบ กลัวพบภัย
รู้บ้างไหม ใครหนึ่ง คำนึงครวญ

อยากรับเจ้า กลับรัง เหมือนดังก่อน
ไม่ต้องนอน เดียวดาย ร่ำไห้หวน
รอฟ้ารุ่ง แสงฉาย ไร้หมอกกวน
คงได้หวน คืนถิ่น แผ่นดินเดิม

โอ้..จันทร รอนร้าว ยังเศร้านัก
นกขมิ้น เหหัก ขาดหลักเสริม
ใจอาวรณ์ หวั่นไหว ไร้ใดเติม
แสงก็เริ่ม อ่อนล้า น้ำตาริน

ส่งประกาย ฉายส่อง ทาบท้องฟ้า
แต่อุรา หมองไหม้ ให้ถวิล
นกขมิ้น รู้ไหม ในดวงจินต์
ไม่เคยสิ้น ทรงจำ ถึงความนัย

อดทนไว้ รู้หลบ เพื่อกลบเกลื่อน
รอดวงเดือน เยือนรับ กลับมาใหม่
รักษากายให้พร้อม ถนอมใจ
ฟ้ากระจ่าง วันไหน ได้พบกัน........





 

โดย: สุนันยา 22 ธันวาคม 2553 10:15:57 น.  

 

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ


"เลาะล่อง" ท่องแดนฝัน
.......................................





... “มิตรภาพ” เชื่อมแผ่นฟ้าชลาสินธุ์

เพื่อนต่างถิ่น....เตรียมเฮือนชาน...การฮับต้อน

เรายังคงมุ่งหน้า ... ทัศนาจร

เยือนนครตอนใต้ในฝั่งลาว ...


... แดนน้ำตก ... ดึงดูดใจให้ค้นหา

ดุจน้ำฟ้าทะยานร่วงจากห้วงหาว

สู่หลักแหล่งชะแง่งหินไหลรินราว

เส้นทางยาวกว้างไกล ... ชุ่มใสเย็น ...
.
.
.

 

โดย: ploythana 24 ธันวาคม 2553 0:19:47 น.  

 

คิดถึงคนรัก เป็นชาวซีเรีย 1 ปีแล้วไม่มีข่าวของเธอเลย ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าว ยังคอยเธออยู่นะ ยังไม่ลืมสัญญา เธอจะมานั่งดูดวงจันทร์ที่เมืองไทยกับฉัน ถ้าเธอยังไม่ตาย คืนนี้ขอให้เธอมองที่พระจันทร์ และรับรู้ถึงความห่วงใย กับความคิดถึงของฉันด้วยนะ

 

โดย: วารี IP: 183.88.219.60 22 มีนาคม 2557 23:29:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




by http://www.zalim-code.com

free counters




ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...



ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.