โศกซับทรวง สะท้อน(โคลงสี่ สุภาพ)
โศกซับทรวง สะท้อน(โคลงสี่สุภาพ)
พิรุณรินหลั่งล้น....................เป็นสาย มวลหมู่พฤกษาคลาย...........เหี่ยวแห้ง ปรายโปรยพร่างพรมพราย.......เย็นฉ่ำ สดชื่นยามใกล้แจ้ง................รุ่งเช้ารับอรุณ
หอมละมุนกรุ่นด้วย..................ไอดิน ใจหวั่นคอยถวิล.......................ห่วงเฝ้า คนไกลห่างกลัวจินต์................แปรเปลี่ยน ดวงจิตพลอยโศกเศร้า.............เมื่อร้างแรมลา
เสียงนภา กึกก้อง....................ครวญไกล ประหนึ่งรู้ความนัย...................อกนี้ ฝนรินสู่ พฤกษ์ไพร...................ใสสด ใจป่วนกลับอยากลี้..................อ้างว้างตรอมตรม
ฝนพรมใจจ่อมห้วง..................ความเหงา อดีตหวนเป็นเงา.....................ซ่อนเชื้อ- เพลิงพลาญพล่ามึนเมา...........มัวหม่น กลืนเก็บเจ็บแผลเรื้อ................ลึกเร้นทรวงใน
ดวงใจมีแต่ท้อ........................ ทรมาน ดินฉ่ำจินต์ร้าวราน..................กลับย้อน ความจำแต่ก่อนกาล...............คืนกลับ โศกซับทรวงสะท้อน.................ยากรั้งใจครวญ ๚ะ๛
สุนันยา
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
17 comments |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2554 4:47:57 น. |
Counter : 4688 Pageviews. |
|
|
|
ฝันดีนะครับ