.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
28 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

"มิตรภาพ"

“มิตรภาพ”



นึกย้อนวัน ผ่านห้วง เมื่อช่วงหนึ่ง
ความซาบซึ้ง ตรึงทรวง เป็นบ่วงสร้อย
ที่ร้อยเกลียว เกี่ยวใจ ไม่ขาดลอย
มิตรภาพ เคลื่อนคล้อย ให้คอยจำ

จากวันโน้น จวบจน ถึงวันนี้
อยากถามด้วย วลี ที่เจ็บช้ำ
มีอยู่ไหม ร่องรอย ของถ้อยคำ
อยากฟ้งซ้ำ อีกหน จะทนรอ

ฤา..สูญสิ้น จากใจ ไปหมดแล้ว
ประหนึ่งแก้ว แตกไป ไร้รอยต่อ
ความงดงาม แววใส ไม่ดีพอ
ที่สานก่อ ภินท์พัง แม้ทางใจ

มิตรภาพ ตราปฟ้าดิน ไม่สิ้นสุด
กาลเวลา ยากฉุด ให้หยุดได้
จะรักษา ด้วยวิญญา ตลอดไป
ชั่วฟ้าดิน สลาย ใจผูกพัน

อยากถามอีก สักครั้ง ฟังอยู่ไหม
ช่วยตอบให้ รู้ความ ที่ถามนั่น
รอยจาลึก ตรึกใน ที่ให้กัน
ยังมีไหม สัมพันธ์...ดั่งวันเดิม

นึกย้อนวัน ผ่านห้วง เมื่อช่วงหนึ่ง
ยังคำนึง เยื่อใย ได้ริเริ่ม
จวบวันนี้ ยังมีเรา เฝ้าสานเติม
ยังคงเพิ่ม หรือดวงจินต์...สิ้นเยื่อใย..


"สุนันยา"











 

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554
14 comments
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:23:47 น.
Counter : 2136 Pageviews.

 



อรุณสวัสดิ์ครับคุณสุ
อ่านกลอนหวานเช้าๆครับ

 

โดย: panwat 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:08:59 น.  

 

สวัสดีเช้าวันจันทร์ที่สดใสค่ะคุณสุ
เพลงกับกลอน เช้านี้ฟู่ว่ากลอนหวานกว่าค่ะ




 

โดย: PhueJa 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:52:15 น.  

 

ไม่มีวันดีดีเหล่านั้นอีกแล้ว
คงไม่แคล้วจากกันทั้งฝันใฝ่
ฝากภาพความทรงจำรอยช้ำเอาไว้
เผื่อวันใดใจรำพึงซึ้งถึงกัน

ก้าวต่อไปทางที่ใจปรารถนา
แม้เวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนแปรผัน
ความทรงจำดีดีที่มีถึงกัน
สิ่งเหล่านั้นไม่มีวันเปลี่ยนไปเลย


ทานข้าวให้อร่อยนะครับ คุณสุ

 

โดย: bayesian 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:38:19 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณสุมาอ่านกลอนเพราะฟังเพลงเพราะ

ตราบชั่วฟ้าดินได้สลายลง
รักเราคงมอดมลายในวันนั้น
อยากให้รักเราเฝ้าอยู่คู่เคียงกัน
ตราบชั่วนิรันดร์สิ้นวันตาย

อยากให้คำขอนี้ดูมีศักดิ์
อยากให้รักเรานั้นอย่าผันผาย
อยากให้เราสองครองรักอยู่ไม่คลาย
ตราบชั่วฟ้าดินสลายทะลายลง


เอาขนมหวานมาฝากค่ะ

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

 

โดย: กิ่งฟ้า 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:01:17 น.  

 

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ คุณ พันวัตต์
ขอบคุณมากค่ะ...

 

โดย: สุนันยา 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:40:46 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณฟู่
หวานจริงเหรอคะ...เขินจัง
สุคิดว่า เศร้าซะอีก เพราะว่า เขียนกลอนนี้ ด้วยความเศร้าค่ะ

ขอบคุณนะคะ

 

โดย: สุนันยา 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:42:52 น.  

 

ไม่มีวันดีดีเหล่านั้นอีกแล้ว
คงไม่แคล้วจากกันทั้งฝันใฝ่
ฝากภาพความทรงจำรอยช้ำเอาไว้
เผื่อวันใดใจรำพึงซึ้งถึงกัน

ก้าวต่อไปทางที่ใจปรารถนา
แม้เวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนแปรผัน
ความทรงจำดีดีที่มีถึงกัน
สิ่งเหล่านั้นไม่มีวันเปลี่ยนไปเลย.....คุณเบย์

เพราะทรงจำตราตรึง ที่ขึงติด
ทำดวงจิต ปวดร้าว เขาเมินเชย
ไม่อาจเลือนลบกลับ รับคุ้นเคย
ทุกถ้อยย้ำ เอื้อนเอ่ยไม่เคยลืม

น้ำตารินหลั่งลื่น สะอื้นเจ็บ
ฝังทรวงเก็บ อดีดเก่า ที่เคล้าปลื้ม
คิดถึงใจห่วงหา พาเศร้าซึม
เขาคงลืม เราแล้ว....ไร้แววคืน...



สวัสดีค่ะคุณเบย์
ขอบคุณ มากนะคะ




 

โดย: สุนันยา 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:59:41 น.  

 

ตราบชั่วฟ้าดินได้สลายลง
รักเราคงมอดมลายในวันนั้น
อยากให้รักเราเฝ้าอยู่คู่เคียงกัน
ตราบชั่วนิรันดร์สิ้นวันตาย

อยากให้คำขอนี้ดูมีศักดิ์
อยากให้รักเรานั้นอย่าผันผาย
อยากให้เราสองครองรักอยู่ไม่คลาย
ตราบชั่วฟ้าดินสลายทะลายลง......คุณกิ่ง

อสงไข ในคน วังวนรัก
ได้ตระหนัก เพียงใจ มิใช่หลง
ด้วยไมตรี หยิบยื่น หวังยืนยง
จะมั่นคง นิรันดร์ ดั่งสัญญา

อยากให้รักคงอยู่ เป็นคู่สอง
ช่วยประคอง ดังถ้อย คอยห่วงหา
หากย้อนได้ อยากย้อน วันเวลา
จะรักษาไมตรี นี้นิรันดร์..........


สวัสดีค่ะคุณกิ่ง ขอบคุณ มากๆค่ะ



 

โดย: สุนันยา 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:13:52 น.  

 

 

โดย: สุระสิทธิ์ 28 กุมภาพันธ์ 2554 16:23:48 น.  

 

ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
มีในนิยายเท่านั้น
ใจคนล้วนแล้วผกผัน
ล่วงเลยนั้นเอ่ยลาไปตามกาล

อดีตคือความทรงจำฝังจิต
ฟ้าลิขิตให้พบแล้วมีจาก
เส้นขนานของคำว่าพบและก็พราก
มักพบเจอบนซากความผิดหวัง

มิตรภาพอาจยังคงมีเหลือหลง
หากรักยังคงมีใยกับความหลัง
หรืออาจทิ้งร้างไร้ใยใจแสนบ้าคลั่ง
เหมือนหลั่งไว้สิ้นเยื่อขาดใย

อสงไข ในรักมักไม่เกิด
หาความเลิศ แบบนี้จากที่ไหน
รักแท้หนเดียวยังมีอยู่แต่ในนิยายไทย
ความจริงไซร์รักเกิดขึ้นได้หลายๆ ครา




 

โดย: gymstek 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:24:51 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณสุ มาส่งคุณสุเข้านอนค่ะ

จากคืนวันที่ผันผ่าน
เปลี่ยนตามกาลที่ห่างเหิน
ความสัมพันธ์ที่บังเอิญ
ใครเล่าเมินเหินห่างกัน

จากวันนั้นถึงวันนี้
เวลาที่มีเหตุต้องผกผัน
คอยบอกเล่าเข้าใจพลัน
สิ่งเหล่านั้นมิผันแปร

มิตรภาพยังมีอยู่
เธอก็รู้มิใช่ไม่แยแส
มาตอกย้ำความผันแปร
ฉันคงแย่อยู่มากมาย

มิตรภาพยืนยงคงที่เก่า
ที่เราเฝ้าเย้าเล่นเช่นสหาย
มาบัดนี้แหนงหน่ายและกลับกลาย
ทำอย่างไรให้เธอเห็นฉันเช่นเดิม...

หลับฝันดีนะคะคุณ สุ


คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]




 

โดย: กิ่งฟ้า 28 กุมภาพันธ์ 2554 22:39:13 น.  

 

คุณสุคะกิ่งมาโหวตให้นะคะหมวด บทประพันธ์ของเจ้าของบล็อกเอง ค่ะ
และมาบอกว่ามีหลังไมค์นะคะ
หลับฝันดีค่ะ

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

 

โดย: กิ่งฟ้า 28 กุมภาพันธ์ 2554 22:44:51 น.  

 



เช้าวันใหม่ของ เดือนใหม่
ทักทายกันด้วยความสุขตลอดทั้งเดือนนะครับคุณสุ

 

โดย: panwat 1 มีนาคม 2554 8:21:03 น.  

 

มาขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ไพเราะครับ คุณสุ

ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ

 

โดย: bayesian 1 มีนาคม 2554 9:58:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




by http://www.zalim-code.com

free counters




ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...



ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.