เราเริ่มต้นภาคบ่ายกันที่ถนน Badwater ค่ะ ถนนสายที่เห็นในรูป คราวนี้มาอยู่กันที่ก้นหุบเหวมรณะแล้ว แค่เริ่มต้นถนนก็มีป้ายเตือนแล้วว่าจุดถัดไปที่จะมีข้าวปลาอาหารน้ำดื่มน้ำมันนี่มันอีก 72 ไมล์นะ แต่เรากินอิ่มมาแล้วทั้งคนและรถ เพราะฉะนั้นสบายมากค่ะ
ขับมาได้นิ้ดนึงก็ถึงลานจอดรถของ Golden Canyon เราลงไปอ่านป้ายก่อนเดินใน trail ว่าต้องเดินไปอีกราวๆ 1.5 ไมล์ ถึงจะถึงหน้าผาทองคำ (แปลอย่างนี้ถึงจะมีแรงจูงใจนะคะ) ไปกลับก็สามไมล์ โอ้โห คงราว 1-2 ชั่วโมงแน่ๆ เลยกะกันว่าไม่เดินละ แค่เข้าไปดูๆนิดนึงแล้วกัน แล้วเดี๋ยวไปที่อื่นต่อ ไม่งั้นคงจะแดดหมดอดเที่ยวที่อื่นพอดี
Golden Canyon นี้ เดินลงมาจาก Zabriskie Point ก็ได้ค่ะ เป็นระยะทาง 6.5 ไมล์ แต่คราวนี้จะเดินขึ้นหรือเดินลงก็อดทั้งคู่ค่ะ ดูจากภาพที่คนอื่นถ่าย เห็นเป็นหน้าผาสูงสีส้มโดดเด่น ตัดกับภูเขาหินทรายเป็นขดๆลอนๆของ Zabriskie Point
จากลานจอดรถมองไปเห็นถนน Badwater คดเคีัยวสวยเชียวค่ะ เป็นจุดถ่ายถนนที่สวยมากๆอีกที่หนึ่งเลย ส่วนทางเดินเข้าไปนั้นต้องบอกว่ายิ่งเดินยิ่งสวย แต่ดูจากรูป ทางเดินในช่องเขาแบบนี้ที่ Titus Canyon นั้นสวยกว่าหลายเท่า
 ถนน Badwater ชอบรูปนี้ตรงรถวิ่งเห็นฝุ่นตลบนี่ล่ะค่ะ  ช่องหินแบบนี้มีเป็นช่วงๆตอนทางเดินต้นๆทาง ต่อไปอาจจะมีอีก แต่ไม่มีเวลาเดินต่อแล้ว  สองข้างมีแต่ภูเขาหิน แหงนมองกันคอตั้งบ่า  ก้อนหินหลากสี ที่ฝากตัวเองไว้ในหินอีกที  ก่อนกลับ ถ่ายถนนอีกที Badwater ถนนนี่ไม่ค่อยเลี้ยวไปมาเท่าไหร่ค่ะ
รีบจ้ำอ้าวขับรถต่อไปที่ Artist Drive ซึ่งเป็นถนนทางเดียวยาวประมาณ 4.5 ไมล์ รถขับเลยทางออกไปก่อน แล้วเราค่อยเลี้ยวซ้ายเข้าถนนในถนนชื่อ Artist Drive ถ้าใครชอบขับรถคงสนุกเพราะสิบไมล์นี่คดเคี้ยวเลี้ยวลดสูงต่ำ (ให้เสียวท้องเล่น) ไปตามเทือกเขา Black Mountain ส่วนวิวไม่ต้องพูดถึง ที่นี่สวยเป็นพิเศษเชียวค่ะ
Artis Drive ตามตำราท่องเที่ยวหลายเล่มพูดตรงกันว่าเหมาะกับการมาท่องเที่ยวในภาคบ่าย ไม่ได้บอกว่าเพราะอะไรเดาเอาเองว่าภูเขาแถวนี้คงหันรับแดดเต็มที่ตอนบ่าย ถ่ายรูปได้สวยเพราะภูเขาไม่อยู่ในเงามืด (เดาอีกแล้ว)
ถนนที่นี่สวยเด่นกว่าที่อื่นก็เพราะภูเขาข้างทางเหมือนถูกแต้มเป็นปื้นสีขนาดใหญ่ขาวบ้าง ดำบ้าง เขียวบ้าง พระเจ้าสร้างโลกเหนื่อยคงหยุดพักมาวาดรูปเล่นบ้างละมั้งคะ
 พอเลี้ยวปั้บ ก็เห็นถนนเป็นแบบนี้ รูปสีประหลาดไปหน่อยเพราะถ่ายผ่านกระจกค่ะ ยิ่งปรับก็ยิ่งแย่ เลยอวดกันทั้งอย่างนี้ล่ะ  จุดชมวิวข้างทาง เขาจอดกัน เราก็จอดบ้าง  จอดรถได้ปุ้บพี่หมีวิ่งขึ้นเนินข้างหน้าไปแล้ว ส่วนเจ้าของบล็อกยังติดใจก้อนหินริมถนน  มองคนอื่นๆค่อยๆไต่ นึกในใจว่าไกลเอาเรื่อง  ชักเริ่มเข้าใจว่าทำไมเรียก Artist Drive ภูเขาที่นี่สลับสีกันสวยแบบนี้นี่เอง  มองจากบนยอดกลับลงมาที่ถนน Badwater โน้น  ถนนหลายโค้งเลียบภูเขาหลากสี  เอารูปมาให้ดูว่าเหมือนนั่งรถไฟเหาะขนาดไหน
จุดที่สวยที่สุดของ Artist Drive คือ Artist Palette เพราะภูเขาหินแต่ละลูกก็แต่ละสีอยู่ใกล้กันเหมือนเป็นจานสีขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นสีจากแร่ธาตุต่างๆเช่น hematite, limonite และสีจากเถ้าถ่านของภูเขาไฟระเบิดเมื่อ 6-14 ล้านปีก่อนหน้าโน้น จานสียังสวยขนาดนี้นะคะ ภาพวาดของธรรมชาติในพื้นที่ส่วนต่างๆของโลกถึงได้งดงามจับใจไปเสียทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นบนภูเขา ป่าไม้ ในทะเล หรือแม้แต่ทะเลทรายอย่างที่นี่เอง
ที่จอดรถที่นี่กว้างขวาง แถมมีห้องน้ำให้เข้าด้วย แม้ว่าจะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆก็เถอะ ตอนยืนชมจานสีใบนี้ต้องกะทิศทางลมให้ดีนิดนึง ไม่งั้นอาจจะเห็นความงามน้อยลงเพราะกลิ่นที่โชยตามลมได้ค่ะ จากที่จอดรถแล้วก็มองเห็นจานสีนี่ได้ชัดเจนนะคะ แต่จะให้สนุกต้องไต่ลงไปตามทางเดินชันๆแล้วค่อยๆเดินลงไปชมสีแต่ละสีกันอย่างใกล้ๆ ทางเดินไม่ลำบากแต่กลับขึ้นมาแล้วขาวไปทั้งตัวเหมือนกันค่ะ
 มองกลับไปลานจอดรถ  Artist Pallete มองจากที่จอดรถ มุมนี้สุดฮิต แต่ใครๆเขาถ่ายกันเป็นแนวนอน เจ้าของบล็อกไปค้นรูปตัวเอง ไม่มีเลยสักใบ เศร้าจังค่ะ  เล็งจานสีแบบใกล้ เอ แล้วพู่กันอยู่ไหนนะ  ทางเดินในหุบ     ถนนหลากสี ทั้งชมพู เขียว และม่วง ตามตำราเขาว่ามีขาว และดำ พ่วงเข้าอีกด้วย  เม็ดสีบนพื้นทราย
สุดท้ายกันที่รูปนี้ค่ะ ถนนตอนสุดท้ายก่อนจะถึงทางออก เป็นถนนที่ขับรถสนุกและดูวิวกันเพลิดเพลินที่สุดสายหนึ่ง พี่หมีถึงกับโอดเล็กน้อยว่าอยากจะเป็นคนนั่งบ้าง คริ คริ
คราวหน้า(ถ้ามี)แล้วจะขับให้บ้าง ถ้ากล้านั่งนะจ๊ะ
 ขอบคุณที่มาไปเที่ยวทะเลทรายด้วยกันนะคะ หลายบล็อกแล้ว... ยังไม่เห็นต้นไม้เลย
| 
กับรถไปเหาะก็ชอบซะแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
ทางเดินในหุบเขา...เป็นทางที่น่าสนใจมากเลยค่ะ
เดี๋ยวเสร็จงาน
ดี.มาย้อนเดินไปบล็อกก่อนหน้านี้
อยากดูทั้งทริปน่ะค่ะพี่แป๋ว