ยามหนาว...
ปลายฤดูใบไม้ร่วง... ต้นไม้เริ่มอวดกิ่งก้านสาขา แสดงถึงตัวตนข้างใน ซึ่งเปี่ยมร่องรอยของกาลเวลา มิใช่การสร้างภาพสวยงามเช่นตอนดอกไม้บาน หรือตอนที่ออกผลอ้วนๆ ในฤดูร้อน
แล้วฤดูหนาวก็เข้ามาเยือน ใบไม้กรอบแห้งอ่อนแอ... พร้อมจะปลิดปลิวยามลมหนาวพัดผ่าน
ท้องฟ้ามืดมิดยาวนานกว่าปกติ... เวลากลางวันอันขมุกขมัวไอหมอก บดบังแสงแดดอุ่นจากฟากฟ้า
หิมะตก... ถมความเหงาเศร้าด้วยสีขาว พาประกายดาวลงมาประดับไว้ เป็นเครื่องปลอบใจให้ได้ยิ้ม คอยเป็นเพื่อนกับกิ่งไม้
กระซิบว่า... เธอไม่ได้อยู่คนเดียว
จวบจนลมอุ่นๆ แห่งฤดูใบไม้ผลิมาเยือน หิมะก็ละลายหายไป เหลือไว้แต่ต้นไม้ที่เข้มแข็ง เริ่มผลิดอกออกใบอีกครั้ง เพื่อประกาศศักดาโอ้อวดว่า ฉันได้ผ่านฤดูหนาวมาแล้วอย่างกล้าหาญ
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
9 comments |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2549 23:54:46 น. |
Counter : 651 Pageviews. |
|
|
|
ทำไมไม่แต่งหรือเขียนหนังสืออย่างเป็นเรื่องเป็นราวล่ะคะ
คงมีแฟน ๆ หนังสือเพียบเลยค่ะ