Bloggang.com : weblog for you and your gang
จินตนาการจากความว่างเปล่า
Imagination from the emptiness
Group Blog
สลักนาม
ยามเยี่ยมชม
เพื่อภิรมย์กับ
สิ่งฝัน
คอยค่อยเพิ่ม
สะสม
กัน
จึงคัดสรรนำ
ภาพ
มา
พร้อม
วิชา
พาเพลิดเพลิน
อย่าหมางเมิน
บ้านเมือง
ไทย
รักษาใจ
ให้เห็นจริง
ปลดปล่อย
ทิ้ง
เรื่องวันวาน
<<
ตุลาคม 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
4 ตุลาคม 2548
ความฝัน...
ทำไม...
All Blogs
ความสุขไร้ราคา
ดอกไม้ผลิบาน
ความทรงจำนิสิต MSIT14 @ KU
ความทรงจำนิสิต MSIT13 @ KU
เส้นทางก้าวเดิน
Pay it forward
สมการความรู้สึก
Rest in peace: Steve Jobs
Farewell นิสิต MSIT12 @ KU
เทียนส่องใจ
ลูกศิษย์รุ่นแรก MSIT11 @ KU
Cambridge Mayball 2009
จังหวะชีวิต
ครบ 2 รอบ (ฐาน 16)
รวมมิตร
Live as if this was paradise on earth
ท่วงทำนองของชีวิต
ปิดกลุ่มรักษาใจให้เห็นจริง
หลบหน้าหลบตา
พาเพื่อนเที่ยว
ได้แต่ทอดถอนใจ
ช่วงที่ดีที่สุด
แผ่นดินไหว
เรื่องราวของการรอคอย
ชื่อเสียงบนกระดาษ
ลมหายใจของฤดูหนาว
จัดข้าวจัดของ
กรอบกรงความคิด?
กับความเปลี่ยนแปลง
คิดถึง(จึงห่างหาย)...
เพียงฉันท้าทาย...
ชีวิตและการเรียนรู้...
เหมือนฝันวันวาน...
ภาษีของฉัน...
ไว้อาลัย...
ฤดูหนาว
ฤดูใบไม้ร่วง
In search of liberty
กลอนเรื่อยเปื่อย...
TrueMove แสนแย่
สงครามจิตวิทยา?
นั่งพักกันเถิด...
แสนสงสัย...
ระรอกคลื่น...
เทียนส่องทาง...
ภาพภายนอกหน้าต่าง...
กลิ่นอายของกระดาษ...
ระบายเรื่องราว...
You are my HERO...
ผ่านไปอีกปี...
รักเมืองไทย...
ยามหนาว...
พักกลางวัน...
บางเสี้ยวอารมณ์...
ที่มาของ "ไร้นาม"...
ในโลกที่ไม่หยุดนิ่ง...
กระดานข่าวไม่เสรี
ภาพแห่งความหลัง...
ออกไปดูข้างนอก...
กับเรื่องราวที่ผ่านไป...
รู้สึกมีคุณค่า...
ทีละเล็ก ทีละน้อย...
ทำอะไรอยู่ที่นี่?...
ริมทาง...
เคว้งคว้าง...
ความฝัน...
ทำไม...
ชีวิต...
Rhythm in Dublin
Freedom in Ireland
๏ ฟ้า ฝน ดิน ไฟ ๏
A walk through Liverpool
A trip in Munich
The sound of Salzburg
The differences in Bristol
Tales in Winchester
The taste of Cardiff
The Isle of Wight
An experience in Grenoble
A Moment in Freiburg
The life of Scotland
Memories in Scandinavia
A Journey in Warsaw
A melody of Japan
Steps in Istanbul
A touch of California
วันวานที่ผ่านเลย
ดอกหญ้า
Stray Birds
Still Soul
งามอย่างไทย
The Translations
Food for thoughts
มหาสงครามแห่งนครคณิตกร
The Destiny
Inspiration
The Dialog
The Innocent World
Melody of Life
Short Thought
Poem
ทำไม...
บนถนนหนทางของความสับสน...
ทุกๆ คนต่างมุ่งเดินไปข้างหน้า ไขว่คว้าอะไรๆ
คนที่สวนกระแสกลับกลายเป็นคนที่ถูกว่าๆ "โง่"
โดยเฉพาะในสมัยที่ลัทธิทุนนิยมเป็นใหญ่
การทำอะไรที่ไม่เหมือนใครมันแย่นักเหรอ?
ทำไมไม่ไปทำงานเงินเดือนสูงๆ
ทำไมไม่ไปทำงานเมืองนอก
ทำไมไม่รู้จักสร้าง Network ซะมั่ง
ทำไมไม่รู้จักเข้าหาผู้ใหญ่
ทำไมไม่รู้จักคิด!!!
คำพูด ซ้ำๆ กรีดลงมาทุกวันๆ
ทำไมนะ...
ทำไมพอทำมาได้ถึงจุดหนึ่ง
ผู้คนต้องมาคอยคาดหวังต่อให้
ต้องอยากให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ขึ้นไปถึงที่นั่นที่นี่?
ไปได้เร็วแบบนั้นแบบนี้
ทำไมต้องมาคอยสร้างความฝัน
แล้วบังคับให้ไขว่คว้าหาฝัน
โดยที่เจ้าตัวไม่ได้มีความฝันนั้นอยู่เลย
ทำไม?
Create Date : 04 ตุลาคม 2548
Last Update : 4 ตุลาคม 2548 0:31:46 น.
13 comments
Counter : 404 Pageviews.
Share
Tweet
ทำไมแหละค่ะ ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ
โดย: tumble (
Tumble
) วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:1:07:31 น.
--- คุณ tumble ---
นั่นนะสิคะ แหะ แหะ
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:1:15:13 น.
ถ้าเป็นพ่อแม่ อาจเพราะหวังดี เพราะต้องการให้ลูกได้ดิบได้ดี มีอนาคต
ถ้าเป็นเพื่อน อาจเพราะหวังดี
ถ้าเป็นคนอื่น อาจเพราะหวังดี อีกเช่นกัน
การทำตัวตามกระแสนั้นง่าย
แต่ถ้าเราจะทวนกระแส
ตัวเราต้องสร้างความเชื่อมั่นให้พวกเค้าเหล่านั้นรับรู้ด้วยว่า เราคิดอย่างไร เราต้องการแบบไหน เราทำแล้วเรามีความสุข มีความมั่นคง และพอใจในจุดนี้แล้ว และต้องพร้อมยอมรับสิ่งที่จะเกิดต่อการตัดสินใจของเราด้วย
โดย: noom_no1 IP: 61.90.74.241 วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:2:08:11 น.
This situation is very boring na krab! You just do it as much as you feel comfortable krab; take it easy!
โดย:
POL_US
วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:5:34:25 น.
--- คุณ noom_no1 ---
เขียนดีจังค่ะ อ่านแล้วซึ้ง
--- คุณ POL_US ---
อิอิ หลุดมาบ่นๆ เป็นพักๆ น่ะค่ะ แป๊บเดียวก็หาย
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:7:58:19 น.
ถึงขนาดเก็บเอาเรื่อง ทำไม ไปฝันเลยต้องมาเขียนต่อ...
เพราะเรื่องนี้มันทำให้ จขบ อึดอัดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีขึ้น
แต่บางครั้งสิ่งที่เราเลือกที่จะเปลี่ยนแปลง มันไม่ได้ไปอย่างที่เราหวัง ตัวเราเองก็รู้สึกผิดหวังลึกๆ แต่ไม่สามารถบอกเต็มปากเต็มคำให้ใครรู้ได้ (เก็บลึก)
จึงทำให้เราเกิดความกล้าๆ กลัวๆ
- กล้าคือเรารู้ตัวว่าเราเก่ง มีความสามารถ อันนี้ความมั่นใจส่วนตัวของตัวเราเอง แต่จะทำยังไงให้คนเห็น
- คือเราตัดสินใจแล้วมันไม่ใช่แบบที่เราคิด เราจึงไม่มีความมั่นใจในจุดนี้ รวมถึงตอนนี้เรากลัวอนาคตและการเปลี่ยนแปลง ฯลฯ นั่นเอง ที่จะเป็นผลที่เกิดจากสิ่งถ้าเราเลือกจะเปลี่ยนแปลงอีกสักครั้ง
ขอเป็นกำลังใจให้กล้าที่จะตัดสินใจอะไรอีกสักครั้ง เพื่อให้เกิดความสมดุลย์ระหว่างตัวเรา หน้าที่การงาน และครอบครัว และยอมรับผิดหรือยอมรับถูกกับการตัดสินใจของตัวเองทั้งอดีต ปัจจุบันและอนาคต
(อย่ากลัวตกรุ่น และกลัวไม่มีที่ให้เราอยู่นะครับ)
ปล. ไม่รู้เข้าใจถูกหรือเปล่า และเขียนสั้นเกินไปอาจอ่านไม่เข้าใจ ขออภัยด้วยนะครับ
โดย: noom_no1 IP: 61.91.216.29 วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:10:30:33 น.
ค่ะ...ทำไม
โดย: ค้างคาว (
Batgirl 2001
) วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:15:14:40 น.
เป็นคำถามที่เคยเจอมาเหมือนกันค่ะ แต่เราก็อาจจะเคยถามใครไปโดยไม่รู้ตัวก็ได้ เพราะถาม "ทำไม" นั้นง่ายจัง
โดย: วิริญ (
Wirincity
) วันที่: 5 ตุลาคม 2548 เวลา:2:39:01 น.
--- คุณ noom_no1 ---
ฮะ ฮะ เหมือนเป็นนักจิตวิทยาเลยค่ะ
คนเราลึกๆ ก็คงมีเรื่องต้องคิดหนักอยู่เหมือนกัน ไร้นามเองก็เป็นแล้วพอมีอะไรมากระทบก็เครียดนิดหน่อยเหมือนกัน แหะ แหะ
แต่พอหายเครียด ก็ขำๆ ว่าตอนนั้นบ่นอะไรไปนะ
--- คุณ Batgirl 2001 ---
คำว่า "ทำไม" นี่..
เหมือนเป็นคำถาม
ที่ถอนหายใจแล้วเปรยออกมา
แบบไม่ได้คิดค้นหาคำตอบน่ะคะ
--- คุณ Wirincity ---
ดีจัง มีคนเข้าใจ
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:19:54:55 น.
โดย:
noom_no1
วันที่: 7 ตุลาคม 2548 เวลา:2:11:32 น.
--- คุณ noom_no1 ---
เพิ่งเห็นอมยิ้มค่ะ เลยมายิ้มตอบ
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:46:06 น.
ปัจจุบัน คงหายแล้วมังครับ ... หรือ เครียดกับการเมืองไทย มากยิ่งขึ้นครับ ...
โดย:
POL_US
วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:6:58:56 น.
--- คุณ POL_US ---
ฮะ ฮะ เครียดกับการเมืองไทยยิ่งขึ้นค่ะ ^^'
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:19:08:56 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ไร้นาม
Location :
ปทุมธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
?
]
"อ่านคนอ่านที่ความคิด
หาใช่ชื่อเสียงเรียงนาม"
Friends' blogs
หนูจำมัย
B.F.Pinkerton
เป่าจิน
mildsteel
salathai
ป่ามืด
จอมยุทธเมรัย
สาวไกด์ใจซื่อ
Mint@da{-"-}
นายทิวา
ปะหล่อง
กรวี
Ar@p
JewNid
FaCtOrY cHeeSeCaKe
dont wanna no
emrysmerlin
KAVINT
เต้าหู้หิมะ
POL_US
เจ้าชายเท้าเปล่า
Wirincity
สเลเต
ครีเอทีฟ หัวเห็ด
บังอร-บังเอิญ
นุทศรี!!
LE BALLON
Clear Ice
สดายุ...
animE'
ดังตฤณ
แมวน้อยของเสี้ยวเทียน
กิ่งไม้ไทย
บุษบามินตรา
ปูขาเก เซมารู
ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน
Noumy
Baby Lee
jaa_aey
zMee
ดา ดา
พิรฌาน
rajasit
Carlziess Lens
นายเบียร์
โจโฉ
อพันตรี
LooKPat
NonMagicKitty
cottonbook
Mr.Vop
uggie*
อะไรก็ได้
ยี่หร่า@
เกลอแก้ว
โสมรัศมี
Bacteria!
แมวโต๋เต๋
Jannyfer
หนูเพ็ญ
Plin, :-p
นาราคำ
สามขีด |||
ศล
ประชาชน(ไทย)
tenno_jung
Sky
orangepuff
Petit Patty
Mocha Macchiato
basbas
grassroot
SevenDaffodils
Maoh
ปืนติดพิษ
amatuer translator
โมกสีเงิน
ปุณยา
naragorn
นักดูจิต
aston27
ไกลนั้น
Pormaid
magarita30
chirala
dtredwing
rainam
Webmaster - BlogGang
[Add ไร้นาม's blog to your web]
Links
Thai Cambridge
My Website
ลานธรรมเสวนา
My Exteen Blog
My Blogspot Blog
BlogGang.com
MY VIP Friends
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.