Bloggang.com : weblog for you and your gang
จินตนาการจากความว่างเปล่า
Imagination from the emptiness
Group Blog
สลักนาม
ยามเยี่ยมชม
เพื่อภิรมย์กับ
สิ่งฝัน
คอยค่อยเพิ่ม
สะสม
กัน
จึงคัดสรรนำ
ภาพ
มา
พร้อม
วิชา
พาเพลิดเพลิน
อย่าหมางเมิน
บ้านเมือง
ไทย
รักษาใจ
ให้เห็นจริง
ปลดปล่อย
ทิ้ง
เรื่องวันวาน
<<
ตุลาคม 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
2 ตุลาคม 2548
ชีวิต...
All Blogs
ความสุขไร้ราคา
ดอกไม้ผลิบาน
ความทรงจำนิสิต MSIT14 @ KU
ความทรงจำนิสิต MSIT13 @ KU
เส้นทางก้าวเดิน
Pay it forward
สมการความรู้สึก
Rest in peace: Steve Jobs
Farewell นิสิต MSIT12 @ KU
เทียนส่องใจ
ลูกศิษย์รุ่นแรก MSIT11 @ KU
Cambridge Mayball 2009
จังหวะชีวิต
ครบ 2 รอบ (ฐาน 16)
รวมมิตร
Live as if this was paradise on earth
ท่วงทำนองของชีวิต
ปิดกลุ่มรักษาใจให้เห็นจริง
หลบหน้าหลบตา
พาเพื่อนเที่ยว
ได้แต่ทอดถอนใจ
ช่วงที่ดีที่สุด
แผ่นดินไหว
เรื่องราวของการรอคอย
ชื่อเสียงบนกระดาษ
ลมหายใจของฤดูหนาว
จัดข้าวจัดของ
กรอบกรงความคิด?
กับความเปลี่ยนแปลง
คิดถึง(จึงห่างหาย)...
เพียงฉันท้าทาย...
ชีวิตและการเรียนรู้...
เหมือนฝันวันวาน...
ภาษีของฉัน...
ไว้อาลัย...
ฤดูหนาว
ฤดูใบไม้ร่วง
In search of liberty
กลอนเรื่อยเปื่อย...
TrueMove แสนแย่
สงครามจิตวิทยา?
นั่งพักกันเถิด...
แสนสงสัย...
ระรอกคลื่น...
เทียนส่องทาง...
ภาพภายนอกหน้าต่าง...
กลิ่นอายของกระดาษ...
ระบายเรื่องราว...
You are my HERO...
ผ่านไปอีกปี...
รักเมืองไทย...
ยามหนาว...
พักกลางวัน...
บางเสี้ยวอารมณ์...
ที่มาของ "ไร้นาม"...
ในโลกที่ไม่หยุดนิ่ง...
กระดานข่าวไม่เสรี
ภาพแห่งความหลัง...
ออกไปดูข้างนอก...
กับเรื่องราวที่ผ่านไป...
รู้สึกมีคุณค่า...
ทีละเล็ก ทีละน้อย...
ทำอะไรอยู่ที่นี่?...
ริมทาง...
เคว้งคว้าง...
ความฝัน...
ทำไม...
ชีวิต...
Rhythm in Dublin
Freedom in Ireland
๏ ฟ้า ฝน ดิน ไฟ ๏
A walk through Liverpool
A trip in Munich
The sound of Salzburg
The differences in Bristol
Tales in Winchester
The taste of Cardiff
The Isle of Wight
An experience in Grenoble
A Moment in Freiburg
The life of Scotland
Memories in Scandinavia
A Journey in Warsaw
A melody of Japan
Steps in Istanbul
A touch of California
วันวานที่ผ่านเลย
ดอกหญ้า
Stray Birds
Still Soul
งามอย่างไทย
The Translations
Food for thoughts
มหาสงครามแห่งนครคณิตกร
The Destiny
Inspiration
The Dialog
The Innocent World
Melody of Life
Short Thought
Poem
ชีวิต...
"Learn how to live
and you'll know how to die;
Learn how to die
and you'll know how to live."
"จงเรียนรู้ชีวิตเพื่อรู้จักความตาย
จงเรียนรู้ความตายเพื่อรู้จักชีวิต"
- Morrie: In His Own Words (แปลโดย จิรันธรา ศรีอุทัย)
วันก่อนพี่มด รุ่นพี่แสนน่ารักสมัยเรียนอยู่เคมบริดจ์มาแวะเยี่ยมบ้านและเอาหนังสือเล่มสวยที่เธอแปลมาฝาก เป็นหนังสือที่จำได้ว่าเห็นเธอพยายามแปลอย่างตั้งใจ ตั้งแต่สมัยที่ฉันอยู่ที่โน่น หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับคุณครูมอร์รี่... คุณครูที่ป่วยเป็นโรคเอแอลเอส และกำลังจะตาย ฉันจำได้ว่าตอนก่อนได้อ่านเรื่อง Tuesdays with Morries แล้วร้องไห้แทบทุกหน้า
วันก่อนฉันโดนรถชน คือนั่งรถเพื่อนอยู่แล้วก็มี taxi วิ่งมาชนตรงด้านข้างคนขับ (ที่ฉันนั่งพอดี) จังหวะนั้นเห็นภาพเป็นแบบรู้ว่าชนแน่ๆ แต่ในใจกลับนิ่งมาก ก็ขยับหนีแล้วก็ยึด safety belt ไว้ เลื่อนเอาที่นิ่มๆ มาไว้ตรงคอเพราะกลัวโดนบาด พอถูกชนก็สะบัดไปฟาดประตูแต่ถูก belt รั้งไว้เลยไม่แรง เจ็บข้อศอก เป็นรอยช้ำๆ หน่อยเหมือนโดนคนต่อย แล้วก็จุกๆ นิดหน่อย รถ chev นับว่าแข็งดีทีเดียว (คุณ taxi เป็น toyota)
แต่ก็ทำให้คิดว่า เออ เร็วดีนะ ถ้าเป็นอะไรไป ก็คงจะจบแค่นี้ ชีวิตก็มีเท่านี้เอง ไม่รู้ว่าคนเราดิ้นรนไขว่คว้าอะไรกันมากมาย... ฉันจะผิดไหมนะ ที่หลังๆ นี้ความทะเยอทะยาน ความหวัง ความอยาก แผนการชีวิตอะไรๆ ลดลงไปมาก แล้วก็ใช้ชีวิตเหมือนมีความสุขกับปัจจุบันมากๆ หน่อย อืม...
Create Date : 02 ตุลาคม 2548
Last Update : 2 ตุลาคม 2548 15:22:15 น.
12 comments
Counter : 424 Pageviews.
Share
Tweet
มาทักทายวันหยุดครับ......
โดย:
เต้าหู้หิมะ
วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:16:07:46 น.
--- คุณ เต้าหู้หิมะ ---
สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:16:47:07 น.
ดีใจที่ปลอดภัยนะครับ ที่ฟกช้ำขอให้หายเร็วๆ
คนเรามีความมุ่งหวังดีแล้วหละครับ แล้วถ้าคนอื่นได้สิ่งดีๆจากคนมุ่งมั่นนั้นของเราก็จะมีความสุขเป็นสองเท่าได้นะครับ
โดย: Aun+ IP: 131.111.8.101 วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:17:28:18 น.
--- คุณ Aun+ ---
ก็จริงอ่ะนะ อืมๆ
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:17:42:24 น.
ดีใจที่ปลอดภัยนะครับ ขับรถระวังมาก ๆ นะครับ
ผมเคยปั่นจักรยานเร่งให้ทันไฟเขียวปรากฏว่าไม่ทัน หันซ้ายไปรถยนต์มาอย่างเร็วตัดหน้าพอดี
คิดเหมือนกันเลยครับว่าชนแน่ ผมเลยไม่หักหลบไม่งั้นคงไปอยู่ใต้ท้องรถหรือกระแทกฟุตบาทแน่
ผมเลยจับแฮนด์แน่น พุ่งให้ชนรถไปตรง ๆเ ลย
นึกว่าไม่มีไร สักพักรู้สึกเจ็บ ๆ ที่คาง พอจับดูนี่เลือดเต็มมือเลย
จำได้่ว่าวันนั้นอากาศหนาวมาก ผมนะต้องเดินฝ่าลมหนาวกลับไปหาคนเฝ้าหอให้พาไปโรงบาลหน่อย เพราะพูดภาษาเค้าไ่ม่เป็น (ญี่ปุ่น)
ก่อนกลับเพื่อนเค้าบอกว่ารอยเย็บที่คางน่ะ Japanese memory
ครับ จำมะลืมเลย :)
หวัดดีไร้นามนะครับ
โดย: mildsteel IP: 195.220.33.189 วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:18:09:23 น.
sorry...I should say that be aware during travelling na krab :)
โดย: mild IP: 195.220.33.189 วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:18:19:46 น.
--- คุณ mild ---
อ่านแล้วนึกจินตนาการภาพตามแล้วเสียวเลยค่ะ รถจักรยานคันเล็กๆ กับรถยนต์ บรื้อ... ดีที่ปลอดภัยกลับมานะคะ เวลาเลือดออกตอนอากาศหนาวๆ นี่น่ากลัวเหมือนกัน ไร้นามเคยลื่นล้มเพราะโดนคนปาหิมะใส่ หัวเข่าถลอกเลือดแดงๆ ซึมออกมาเจอหิมะขาวๆ สวยเชียว (อ้าว)
ตอนอยู่อังกฤษไร้นามก็ปั่นจักรยานเหมือนกันแต่ไม่มีอุบัติเหตุหนักอะไร (นอกจากปั่นล้มเองตอนหิมะตก ยางแบนประจำ โซ่หลุด หรือ ออกไปชนคนตรงหัวมุมตึกตอนลงจากสะพานมา ตะกร้ายุบเลย แต่ฝรั่งคนนั้นกลับพูดขอโทษเราใหญ่แล้วก็บอกว่าเค้าไม่เป็นไร นิสัยดีสุดๆ)
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:19:12:47 น.
โชคดีครับที่ไม่เป็นไร คนน่ารักผีคุ้มครับ
ดีแล้วครับที่เริ่มปลงๆ บางสิ่งลงได้ ดีใจด้วยจัง (อย่างยิ่ง)
เวลาดูรูป ไร้นามยิ้มแล้วสดใสครับ
โดย: noom_no1 IP: 61.90.18.242 วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:19:32:39 น.
--- คุณ noom_no1 ---
ฮะ ฮะ เพื่อนๆ คนอื่นมาอ่านคง แหวะๆ ตรงคำว่า "คนน่ารัก" กันใหญ่ แล้วก็ต้องเถียงกันในใจว่า "ไม่จริงๆ"
สมัยเด็กๆ จะอยากได้โน่น อยากได้นี่ เยอะแยะ แล้วพอโตขึ้นมันก็ค่อยๆ ลดลงเรื่อยๆ เหมือนกับได้รู้ว่าชีวิตก็มี limit ของมัน ไม่มีใครได้อะไรทุกอย่างที่อยากได้หรอก พอได้เรียนรู้ก็เริ่มปลงๆ (อิอิ... แก่แล้วนะเอง) แต่ปลงๆ ประมาณว่า ก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ถึงจะได้หรือไม่ได้อะไรก็จะได้สบายใจว่าก็ได้ทำดีที่สุดแล้วนินะ
หมายเหตุ: เพื่อนบอกว่าไม่ต้องยิ้มก็ทำให้ใครๆ สดใสมาแต่เด็กๆ เพราะมีหัวเหม่งคอยปล่อยแสงได้
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:19:48:06 น.
โดย: noom_no1 IP: 61.90.18.242 วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:19:57:00 น.
Used to fall from a bike as well krub... because of talking to someone instead of looking at the street. But glad to hear that you both (Rainam & Mildsteel) were not seriously injured.
PS. k.Rainam: Next time smile like this na krub
:D
โดย: Aun+ IP: 129.169.78.163 วันที่: 3 ตุลาคม 2548 เวลา:1:25:45 น.
--- คุณ noom_no1 ---
ยิ้มสดใสเชียวค่ะ
--- Aun+ ---
Still remember that someone was seriously injured by that bike accident loey
.
Umm... that smiley is not cute ni na. I think tihs one more >>
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 3 ตุลาคม 2548 เวลา:6:52:38 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ไร้นาม
Location :
ปทุมธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
?
]
"อ่านคนอ่านที่ความคิด
หาใช่ชื่อเสียงเรียงนาม"
Friends' blogs
หนูจำมัย
B.F.Pinkerton
เป่าจิน
mildsteel
salathai
ป่ามืด
จอมยุทธเมรัย
สาวไกด์ใจซื่อ
Mint@da{-"-}
นายทิวา
ปะหล่อง
กรวี
Ar@p
JewNid
FaCtOrY cHeeSeCaKe
dont wanna no
emrysmerlin
KAVINT
เต้าหู้หิมะ
POL_US
เจ้าชายเท้าเปล่า
Wirincity
สเลเต
ครีเอทีฟ หัวเห็ด
บังอร-บังเอิญ
นุทศรี!!
LE BALLON
Clear Ice
สดายุ...
animE'
ดังตฤณ
แมวน้อยของเสี้ยวเทียน
กิ่งไม้ไทย
บุษบามินตรา
ปูขาเก เซมารู
ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน
Noumy
Baby Lee
jaa_aey
zMee
ดา ดา
พิรฌาน
rajasit
Carlziess Lens
นายเบียร์
โจโฉ
อพันตรี
LooKPat
NonMagicKitty
cottonbook
Mr.Vop
uggie*
อะไรก็ได้
ยี่หร่า@
เกลอแก้ว
โสมรัศมี
Bacteria!
แมวโต๋เต๋
Jannyfer
หนูเพ็ญ
Plin, :-p
นาราคำ
สามขีด |||
ศล
ประชาชน(ไทย)
tenno_jung
Sky
orangepuff
Petit Patty
Mocha Macchiato
basbas
grassroot
SevenDaffodils
Maoh
ปืนติดพิษ
amatuer translator
โมกสีเงิน
ปุณยา
naragorn
นักดูจิต
aston27
ไกลนั้น
Pormaid
magarita30
chirala
dtredwing
rainam
Webmaster - BlogGang
[Add ไร้นาม's blog to your web]
Links
Thai Cambridge
My Website
ลานธรรมเสวนา
My Exteen Blog
My Blogspot Blog
BlogGang.com
MY VIP Friends
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.