A touch of California
ไกลบ้านอีกคราหนึ่ง กลับมาถึงซึ่งเงาฝัน เคยเยี่ยมเคยเยียนกัน หลายปีนั้นเหมือนวันวาน
(ภาพ: สะพานไป light house, San Francisco)
California (USA) เป็นเมืองที่ฉันมีความผูกพันเป็นพิเศษอีกเมืองหนึ่ง นอกเหนือจาก Cambridge (UK) เพราะเป็น 'เมืองนอก' ประเทศแรกที่ฉันไปลองใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ตอนนั้นคือสมัยที่เพิ่งจบมหาลัยใหม่ๆ แล้วบริษัทที่เข้ามาทำงานก็ส่งไปอยู่กับ Research Centre ที่ Silicon Valley หลายเดือน แปดปีผ่านไป ฉันก็ได้กลับมาเยี่ยมที่นี่อีกครั้ง
เนิ่นนานกลับเลือนหาย เวลาคล้ายเพียงผันผ่าน หยอกล้อพอชื่นบาน จึงจักจารจำจากจร
(ภาพ: Civic Hall, San Francisco)
คราวก่อนที่ฉันมา ก็เป็นเพียงเด็กๆ ในทีม จำได้ว่ามากับหัวหน้าทีมเป็นด็อกเตอร์ที่เก่งมาก ตอนนั้นทำให้อยากเรียนปริญญาเอกจะได้เก่งเหมือนหัวหน้า... และพอจบเอกกลับเมืองไทย ก็ได้ทำหน้าที่เหมือนกันคือฉันก็ได้กลายเป็นหัวหน้าทีมที่พาน้องไปเรียนรู้งานที่นั่น
ให้ซึ้งตรึงทรงจำ ดั่งดื่มด่ำวันเก่าก่อน ซึ้งทราบนิรันดร หวนอาวรณ์ถึงวัยเยาว์
(ภาพ: The palace of fine art, San Francisco)
ภาพเก่าๆ สมัยก่อนย้อนกลับมามากมาย เพื่อนๆ วิศวกรผู้ชายทั้งทีมรวมเก้าคน แต่กลับมีเราเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว จำได้ว่าโดนทิ้งให้พักที่โรงแรม แล้วพวกนั้นไปก็ไปเฮฮากันที่ apartment ยามเย็น
ชุ่มชื่นรื่นฤดี หวนถึงปีที่เคยเหงา ภาพผ่านพบเพียงเงา ก็แค่เคล้าเย้าอารมณ์
(ภาพ: a fire work, Disney land, Los Angles)
แต่พอเสาร์อาทิตย์ทุกครั้งทีมพวกฉันที่เป็นเด็กๆ ก็อ้อนให้ผู้ใหญ่พาเราไปเที่ยวที่โน่นที่นี่ โดยเฉพาะตัวฉันที่ยังขับรถไม่เป็น... ไม่น่าเชื่อว่ากลับไปคราวนี้ฉันก็กลายเป็นคนขับรถพาน้องไปเที่ยวมั่ง
ก็เพียงเสียงความว่าง รอให้วางอย่างเหมาะสม จึงได้หวนชื่นชม อภิรมย์รสเวลา
(ภาพ: Gandi, Pier 1, San Francisco)
บางทีอาจเป็นโชคชะตากระมังที่สอนให้ฉันเติบโต จำได้ว่าเมื่อประมาณ ห้าปีก่อนตอนจบโทใหม่ๆ ฉันเกือบได้มาทำงานที่นี่กับบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ทุ่มทุนทุกอย่างเพื่อให้ฉันมาในยุคเศรษฐกิจคอมพิวเตอร์เป็นฟองสบู่ แต่ฉันก็ไม่ได้มา ถ้ามาตอนนั้นฉันคงไม่ได้เป็นฉันคนนี้และไม่ได้กลับมาประทับใจอะไรๆ ในมุมมองแบบนี้
โอบอ้อมห้อมไออุ่น หอมละมุนกรุ่นรักษา ความจำอันมีค่า ด้วยเวลาบ่มพอดี
(ภาพ: Along high way number 1, California)
ฉันไม่รู้ว่าการผจญภัยของฉันจะมีต่อไปอีกที่ไหน สิ่งที่ฉันเชื่อก็คือการเดินทางไปที่ต่างๆ สอนให้คนเราเติบโตขึ้นเห็นอะไรได้มากๆ ขึ้น แต่ฉันเชื่อว่าสิ่งที่เราจะสามารถเห็นได้มากที่สุดเมื่อได้พบเห็นสิ่งต่างๆ ที่แปลกไป... ก็คือตัวเราเอง
ยามดูรู้สิ่งใหม่ กลับพบใจไหวทวี จะทุกข์จะสุขมี ก็ตรงนี้ที่ใจเอง
(ภาพ: ไร้นามฝึกถ่ายรูป, Transit at Taipei)
Create Date : 22 เมษายน 2548 |
Last Update : 23 เมษายน 2548 0:36:50 น. |
|
16 comments
|
Counter : 671 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Great-CPE7 IP: 61.19.155.2 วันที่: 23 เมษายน 2548 เวลา:1:16:56 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 23 เมษายน 2548 เวลา:8:00:06 น. |
|
|
|
โดย: เป่าจิน วันที่: 27 เมษายน 2548 เวลา:13:12:23 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 27 เมษายน 2548 เวลา:21:44:07 น. |
|
|
|
โดย: mildsteel วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:0:00:07 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:9:11:14 น. |
|
|
|
โดย: จ๋า (เด็กร่วมทีม) IP: 203.107.217.61 วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:9:37:01 น. |
|
|
|
โดย: Sab (Cambridge, MA!!) IP: 210.246.160.5 วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:10:31:11 น. |
|
|
|
โดย: เป่าจิน วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:14:02:35 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:20:30:44 น. |
|
|
|
โดย: Knot IP: 62.253.128.15 วันที่: 28 เมษายน 2548 เวลา:21:17:52 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 29 เมษายน 2548 เวลา:0:04:38 น. |
|
|
|
โดย: เป่าจิน วันที่: 4 พฤษภาคม 2548 เวลา:9:48:08 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 5 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:25:14 น. |
|
|
|
โดย: กานต์ IP: 202.57.180.254 วันที่: 12 กันยายน 2548 เวลา:17:33:11 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:31:36 น. |
|
|
|
|
|