Bloggang.com : พ่อพเยีย : จากปะการังถึง "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" (ใครอ่านเรื่องนี้มีสิทธิ์รับรางวัล)

จากปะการังถึง "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" (ใครอ่านเรื่องนี้มีสิทธิ์รับรางวัล)

----------------------------------------

ระหว่างวันที่ 9 - 16 กันยายน นี้Double A Book Tower จะจัดงานครบรอบ 1 ปี "Double A Book Tower 1st Anniversary Celebration" ขึ้น ในงานมีการลดราคาหนังสืออย่างมโหฬาร และมีกิจกรรมน่าสนใจมากมาย

คลิกดูรายละเอียดได้ที่ //www.doubleabooktower.com

(สำหรับ วันที่ 14 ก.ย. เวลา 16.30 – 18.00)

พบปะพูดคุยกับ ขุนเขา ริมน้ำ นักเขียนอิสระ

เจ้าของสำนักพิมพ์อิราโต้ พับลิชชิ่ง

กับผลงานเขียนเรื่อง ตราบโลกนี้ยังหมุนรอบตัว, มุมมองชีวิต และอุ่นรัก อุ่นเหงา

พร้อมแขกรับเชิญ โดม วุฒิชัย ในหัวข้อ “เรียนรู้รัก..เข้าใจชีวิต”

ร่วมเจาะลึก โดย คุณวริศวรรณ บุญวงษ์ (นุช ตี 10)

---------------------------

ลูกสาว : เธอคือแรงบันดาลใจแรกที่ทำให้ผมเขียนบล็อก

เสียงเปียโนทำให้บ้านแคบๆรู้สึกกว้างขึ้น

เพียงลำพังที่บ้านพักต่างจังหวัดเป็นที่ผมเริ่มต้นเขียนบันทึกถึงลูกลงบล็อก

จากบล็อกมาเป็นพ็อคเก็ตบุ๊ค

พเยียกับเพื่อนๆที่โรงเรียนสอนดนตรีเล็กๆใกล้บ้าน

พเยีย (ขวาสุด)ได้รับรางวัลชมเชย เขียนคำร้องรณรงค์การไม่ละเมิดลิขสิทธิ์
ของกรมทรัพย์สินทางปัญญา (19 ก.ค 2550)

Clarinet Concerto in A Major K.622 ของ Mozart จากบล็อกป้ามด

------------------------

ข้อเขียนต่อไปนี้ เป็นข้อเขียนที่เขียนโดย"ปะการัง" ซึ่งเป็นนามปากกาของ ณรงค์ฤทธิ์ ยงจินดารัตน์ เขียนถึงหนังสือ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ของผมคือโดม วุฒิชัย (เดี๋ยวจะคิดว่าผมเขียนเองโพสต์เอง)

"ปะการัง" เขียนหนังสือมารุ่นราวคราวเดียวกันกับผมและเพื่อนๆอย่าง แก้ว ลายทอง , สมพงษ์ ทวี, รักษ์ มนัญญา,วิทยารัตน์ , สำรวม ศุกร์ , เตือนจิต นวตรังค์ แดนอรัญ แสงทอง ฯลฯ

นอกจากเขียนบทกวีและเขียนเรื่องสั้นเขายังแต่งเพลงไว้จำนวนไม่น้อย และเพลงที่ฮิตติดอันดับเพลงหนึ่งที่ขับร้องโดยคุณแหวน ฐิติมา แหวน ฐิติมา สุตสุนทร คือเพลง "ไดอารี่สีแดง" เขามีผลงานนิยายเรื่อง "เพลิงสีขาว" และพ็อคเก็ตบุ๊ค จำนวนหลายเล่ม อาทิ "เพื่อนเอย ชีวิตนี้เป็นของเธอ" ,กำลังใจ เส้นชัยแห่งชีวิต" ฯลฯ

13 ปีที่เขาไปอยู่ที่อเมริกา เขาแทบไม่ค่อยได้เขียนภาษาไทยเลย แต่ในใจเขายังฝันถึงการเขียนหนังสืออยู่ตลอดเวลา และเมื่อไม่นานมานี้ เขาได้โคจรมาพบผมในโลกอินเตอร์เน็ตที่ที่บล็อกพ่อพเยียแห่งนี้ ผมจึงชวนเขามาเขียนบล็อกที่บล็อกชบาฉาย //chabachay.bloggang.com เราเขียนจดหมายพูดคุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันและรวมไปถึงเรื่องราวของชีวิตหลายด้าน เวลาผ่านไปสองสามเดือน เขาเริ่มเขียนบทกวีและเรื่องราวต่างๆมากขึ้น

และนี่คือข้อเขียนเขาเขียนถึงหนังสือเล่มล่าสุดของผมคือ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ผมจึงถือโอกาสเอามาเผยแพร่ที่บล็อกนี้อีกครั้ง เผื่อว่ามีเพื่อนฝูงเก่าๆรุ่นราวคราวเดียวกัน รู้จักชื่อของปะการัง ก็แวะไปทักทายคุยกับเขาได้ที่บล็อกชบาฉาย //chabachay.bloggang.com

เมื่อคุณอ่านบทความนี้แล้วไม่จำเป็นต้องเชื่อสิ่งที่เขาเขียนก็ได้ ถ้าจะให้ดีกรุณาไปหาซื้อมาอ่านพิสูจน์ด้วยตัวเองเลยครับ!

แต่ถ้าคุณได้อ่าน"ห่างไกล ไม่ห่างกัน"แล้ว ท้ายเรื่องที่คุณปะการังมีคำถามเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ ถ้าคุณตอบได้ ผมมีรางวัลเป็นหนังสือให้ ดูรายละเอียดได้ตอนท้ายเรื่อง

(เนื้อที่ประชาสัมพันธ์)

จากปะการัง ถึง "ห่างไกล ไม่ห่างกัน"

ครั้งแรกที่เห็นชื่อ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" นึกว่าโดมยังเขียนบทกวี
แต่ที่ไหนได้..
เขาเขียนชีวิต ด้วยความคิดและตัวหนังสือที่ไม่เหมือนเดิม..

. . . . . . . . . . . . . . .

“ระหว่างที่ผมนั่งรอลุ้นอยู่หน้าห้องคลอด ผมพยายามทำใจไว้ว่าจะเป็นลูกสาวหรือลูกชายก็ได้ แต่ถึงกระนั้นชื่อลูกที่แอบตั้งไว้ในใจก็ยังเป็นชื่อลูกชายมากกว่าชื่อลูกสาว เมื่อภรรยาผมคลอดลูกออกมาเป็นลูกสาว ผมเลือกชื่อไว้ให้เธอเพียงชื่อเดียวเท่านั้น ทันทีที่ผมได้เห็นหน้าเธอป็นครั้งแรก ผมก็ไม่เคยนึกถึงการมีลูกชายอีกเลย..”

หากไม่มีวันนั้น เราก็คงไม่ได้ยินชื่อของพเยียและหนังสือ “ห่างไกล ไม่ห่างกัน”ในวันนี้ ข้อความข้างต้นนั้นเป็นความในใจตอนหนึ่งของโดม วุฒิชัย นักเขียนที่เคยปรากฏผลงานมาแล้วตั้งแต่เมื่อยี่สิบห้าปีก่อน เขาเริ่มงานเขียนมาพร้อมๆกับผม ในเส้นทางที่ใกล้เคียงกัน ไม่ว่าจะเป็นการเขียนบทกวี หรือ เรื่องสั้น รวมทั้งยังมีอาชีพอยู่ในแวดวงคนทำหนังสือเหมือนกัน ผลงานของเขากับผมมักจะไปปรากฎอยู่ตามหน้านิตยสารแนวเดียวกันเสมอ

ผมจำได้ว่าผมไปงานแต่งงานของเขา แต่ไม่เคยรับรู้ว่าเขามีลูกสาวในเวลาต่อมา ผมกับโดมห่างเหินกันไปตามวิถีแห่งธรรมชาติของแต่ละคน จนมาพบกับเขาอีกทีเกือบยี่สิบปีให้หลังในขณะที่เราอยู่ห่างกันค นละฝั่งฟ้า ผมมาอยู่ที่อเมริกาเป็นเวลากว่าสิบสามปี จึงไม่ได้ข่าวคราวจากเขาเลย.. พบกันอีกทีครั้งนี้ ผมพบกับโดมบนบล็อกที่ใช้ชื่อว่า พ่อพเยีย โดยบังเอิญ

และจากที่นั่นเอง ที่ทำให้ชื่อของโดม วุฒิชัย หวนคืนกลับมาสู่ความทรงจำอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับรับรู้ถึงอีกตำแหน่งของเขาในฐานะ “พ่อพเยีย” เขาบอกเล่าคราวข่าวความเป็นไปของตัวเขา พร้อมกับส่งหนังสือสองเล่มล่าสุดของเขามาให้ผม คาบโลกย์คาบธรรม และ ห่างไกลไม่ห่างกัน - -

ผมยังจำภาพหนุ่มผมยาว ไว้หนวดเครา แต่ดูสะอาดสะอ้าน นัยตาหวาน น้ำเสียงอ่อนโยนนุ่มนวลของเขาได้ดี แม้ผมจะไม่ได้ร่วมสังสรรค์เฮฮากับเขาบ่อยนัก นอกจากพบปะกันตามงานต่างๆ แต่ผมก็รับรู้ได้ถึงความเป็นคนมีน้ำจิตน้ำใจและมิตรภาพของเขาเสมอ

โดม วุฒิชัย ในวันนี้ ตัดผมสั้น ใส่แว่นตา ยังมีหนวดเคราเหมือนเดิม แต่ตัดแต่งให้เป็นระเบียบขึ้น หน้าตาเขาเคร่งขรึม และดูจริงจังกว่าเมื่อก่อน จนรู้สึกจะดุไปเสียด้วยซ้ำ และสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ ตัวหนังสือของเขาเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเพราะความคิดของเขาในวันนี้แตกต่างจากวันวานอย่างสิ้นเชิง

สิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาเปลี่ยนแปลงไป จากการเป็นคนเที่ยวเตร่เฮฮาร่ำสุรากับเพื่อนฝูงจนดึกดื่นกลายมา เป็นคนใหม่ที่หยุดเรื่องทุกอย่างเหล่านั้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ ก็เพราะพเยีย ลูกสาวคนเดียวของเขานั่นเอง ลูกสาวที่ทำให้เขาหยุดคิด และผลักชีวิตตัวเองให้ก้าวออกมาจากความมืดสู่แสงสว่าง จนถึงขั้นสนใจศึกษาเรื่องธรรมะ ความจริงแห่งชีวิต ที่ลิขิตให้ระบบความคิดและตัวหนังสือของเขาเปลี่ยนแปลงไปราวฟ้า กับดิน

“ห่างไกล ไม่ห่างกัน” เป็นหนังสือเล่มล่าสุดของเขา ที่เขียนถึงลูกสาว เมื่อครั้งที่เขาต้องจากครอบครัวไปชั่วคราวเพื่อสืบสานสร้างฝัน ที่ตัวเองรัก เขาได้บันทึกเรื่องราวในรูปแบบของจดหมายลงในบล็อกที่ชื่อ “พ่อพเยีย” โดยเขียนไปเรื่อยๆเป็นเวลาเกือบหนึ่งปี.. ก่อนนำมาตีพิมพ์รวมเล่มเป็นหนังสือ เมื่อราวกลางปีที่ผ่านมา และได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งที่สองในช่วงระยะเวลาอันรวดเร็ว!!

“ห่างไกล ไม่ห่างกัน” เขียนด้วยภาษาเรียบง่าย เป็นการเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันให้ลูกสาวฟัง ด้วยการแฝงข้อคิด คำสอน ให้ลูกได้เรียนรู้และเข้าใจชีวิต ด้วยน้ำเสียงแห่งความรักและห่วงใย พร้อมกับดำเนินไปด้วยท่าทีที่อ่อนโยน ไม่กะเกณท์ ไม่บังคับ บางครั้งเขาก็พูดสิ่งที่จะสอนอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็ยังปล่อยที่ว่างบางส่วนให้ลูกเป็นอิสระและรู้จักคิดต่อ แสดงให้เห็นถึงความเป็นพ่อที่สอนลูกให้เดินไปอย่างที่ลูกต้องกา ร ไม่ใช่อย่างที่พ่อต้องการให้เป็น..

โดมรู้จักเล่าเรื่องราวที่ธรรมดาให้มีสีสันน่าอ่าน ผสมผสานกับข้อคิดทางธรรมะและปรัชญาได้อย่างไม่น่าเบื่อ ซึ่งมีสอดแทรกอยู่เกือบตลอดทั้งเล่ม จนพูดได้ว่า หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นการเขียนจดหมายและสอนลูกสาว-พเยียเพีย งคนเดียวเท่านั้น แต่ยังเหมาะกับผู้อ่านทั่วไปทุกวัยให้ได้ฉุกคิดในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิเลสที่เปรียบเหมือนแมว, หรือการมัวเมาในสิ่งเสพติดอะไรก็ตาม เมื่อไม่เห็นโทษก็เลิกไม่ได้อย่างเช่นการจับปลาไหล หรือความเคยชินจากการปล่อยปละละเลยอย่างเรื่องคางคกในรองเท้า.. เป็นต้น

มีปัญหาหนึ่งที่ผู้ปกครองยุคปัจจุบันนี้ละเลยกัน แต่สังเกตได้ว่าโดมรู้ซึ้งถึงข้อนี้ดี เขามีความเป็นห่วงพัฒนาการทางรสนิยมในการเลือกเสพสิ่งบันเทิงขอ งลูกสาวซึ่งกำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่นเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งนับเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องดูแลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะกับสังคมปัจจุบันนี้ที่เต็มไปด้วยสีสันแห่งมายา ความจอมปลอมที่ไม่ใช่ของแท้ โดมไม่ได้ห้าม แต่สอนให้รู้จักแยกแยะ และในขณะเดียวกันโดมมักจะพูดคุยถึงเรื่องราวของศิลปิน และนักเขียนอมตะ อื่นๆเพื่อให้ลูกสาวได้ซึมซับถึงความคิดความอ่านของคนเหล่านั้น ไปด้วยในตัว

นอกจากนี้ โดมยังสอนให้ลูกรู้จักธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ผ่านเรื่องราวการปลูกต้นไม้ที่เขาชื่นชอบ รวมไปถึงสนับสนุนให้ลูกรู้จักก้าวออกไปสู่โลกกว้าง ซึ่งแตกต่างจากผู้ปกครองทั่วไปที่ต้องการเก็บลูกไว้กับอกตัวเอง ปกป้องไปทุกอย่าง จนลูกไม่รู้จักสร้างความสัมพันธ์ของตัวเองกับธรรมชาติภายนอก แต่โดมกลับมีทัศนคติตรงข้ามที่น่าสนใจ และสรุปได้เป็นคำพูดง่ายๆว่า “เพราะโลกนี้ ไม่ได้มีเฉพาะพ่อกับแม่”

ความรักของโดมที่มีต่อลูกสาว แม้ไม่ได้แสดงออกด้วยคำพูด หรือการปรนเปรอความสุขสบายทุกอย่างตามที่ลูกต้องการ หรือต้องอยู่ใกล้ชิดติดกันตลอดเวลาอย่างที่ครอบครัวอื่นๆทำกัน แต่สำหรับผมแล้ว ผมสามารถรับรู้ถึงความรู้สึก ความรักของเขาที่มีต่อลูกสาว ที่ซุกซ่อนอยู่แทบทุกบรรทัดระหว่างที่อ่าน และหลายครั้งก็เป็นไปอย่างเปิดเผย จากเรื่องเล่าเล็กๆที่แสนธรรมดาๆ แต่สำหรับผมแล้วดูยิ่งใหญ่และประทับใจ

“วันหนึ่งลูกขออนุญาตพ่อแม่ว่าจะไปห้างสรรพสินค้าเดอะมอลล์ สาขางามวงศ์วาน เพราะนัดกับเพื่อนไว้ที่นั่น แม่บอกสายรถเมล์ให้ลูกเลือกนั่ง พ่อเดินมาส่งลูกขึ้นรถเมล์ปากซอยหน้าบ้าน ลูกสัญญาว่าถ้าไปถึงและพบเพื่อนแล้ว จะโทรศัพท์บอกพ่อทันที ครั้งนั้น นับเป็นครั้งแรกที่ลูกขึ้นรกเมล์ไปไหนเพียงลำพัง

ทันทีที่พ่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่ลูกโทรมาบอกว่าถึงเดอมอลล์แล ะได้พบกับเพื่อนแล้ว นั่นเป็นสายโทรศัพท์ที่พ่อรอรับแล้วดีใจมากที่สุด ทั้งที่เวลาผ่านไปไม่นานมากนัก แต่พ่อรู้สึกว่ามันช่างนานเหลือเกินกว่าเสียงโทรศัพท์ลูกจะดังข ึ้น.."

นั่นคือหนึ่งในความรักที่เรียบง่ายแสนงาม ที่คุณจะสัมผัสได้ในหนังสือชื่อเพราะชวนเหงาแต่ทว่าอบอุ่นอยู่ใ นที..เล่มนี้ “ห่างไกล ไม่ห่างกัน”

“ห่างไกล ไม่ห่างกัน” เรื่องราวเล่มเล็กๆที่เปี่ยมไปด้วยความรักความอบอุ่นที่งดงาม แม้จะไม่อาจเทียบเคียงกับวรรณกรรมยิ่งใหญ่ในโลกหนังสือ แต่เชื่อว่ามันจะประทับอยู่ในใจคุณไปนานเท่านาน ไม่ว่าคุณจะเป็นพ่อ จะเป็นแม่จะเป็นลูก หรือไม่มีลูกก็ตาม

โดม วุฒิชัย เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2500 เป็นคนจังหวัดอุทัยธานี จบการศึกษาจากวิทยาลัยครูนครสวรรค ์ (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์) เขาเริ่มต้นบนถนนหนังสือด้วยงานพิสูจน์อักษร และทำนิตยสาร เขียนหนังสือมาหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสั้น สารคดี หรือนิยายประโลมโลกย์

เขาเคยมีผลงานหนังสือออกมาแล้วหลายเล่ม และเคยพูดไว้ที่ปกหลังหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มแรกว่า “ผมอาจจะทำงานอะไรก็ได้ แต่ส่วนหนึ่งของชีวิตผมคือทำงานหนังสือ” แต่ปัจจุบันนี้ โดมพูดถึงการเขียนหนังสือของตัวเองว่า “ต่อไปนี้ชีวิตของผม คือการเขียนหนังสือ ส่วนหนึ่งที่เหลือผมอาจทำงานอะไรก็ได้”

และ “ห่างไกล ไม่ห่างกัน” ยืนยันได้ถึงคำพูดของโดม วุฒิชัยที่ว่า ต่อไปนี้ชีวิตของเขา คือการเขียนหนังสือ และผมสัมผัสได้ว่า การเขียนหนังสือ คือชีวิตเขาจริงๆ จากหนังสือเล่มนี้

- ปะการัง -

CA-USA
9/8/2007

-----------------------------------------------------

สวัสดีครับ โดม,

ตอนที่อ่านหนังสือคุณจบ ผมนึกสนุกยังไงไม่รู้
ทำเป็นครูตั้งข้อสอบสำหรับคนอ่าน ห่างไกล ไม่ห่างกัน 12
ข้อ (ดูตอนท้าย)

ตอนแรกผมคิดว่าจะเอาลงต่อท้ายในคอมเม้นท์บล็อกหนึ่งทัศนะ
ที่ผมพูดถึงหนังสือของคุณ ให้คนที่เคยอ่านแล้ว
ได้ทดลองทดสอบความจำหลังการอ่านดูว่าใครตอบถูกกี่ข้อ
โดยให้ตอบว่า 1ก. 2ง. 3.ค. ทำนองนี้ไปเรื่อยๆ
ในคอมเม้นท์ ใครตอบถูกมากที่สุด และเป็นคนแรก
ก็ถือว่าเป็นนักอ่านที่มีสมาธิ ความจำดีเยี่ยม
(คุณจะให้รางวัลหรือเปล่า แล้วแต่คุณ)

แต่ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะเห็นอย่างไร
คุณอาจจะเห็นว่าไร้สาระ แต่ผมว่าสนุกดี
ถ้าคุณเห็นด้วยก็เอาไปลงเลย แต่ถ้าไม่เข้าที
ก็ไม่เป็นไร.. ขอโทษด้วยล่ะกัน แหะ แหะ..

คุณคงนึกว่าผมนี่ท่าจะว่าง แต่จริงๆแล้ว
ผมคิดแค่ไม่กี่นาทีตอนนั่งทานข้าว.. ลองอ่านดูนะครับ

1. “งามนิจ” เป็นชื่อของ

ก. ร้านกาแฟที่ตะกั่วป่า
ข. เจ้านายเก่าที่โดมเคยทำงานด้วย
ค. หนังสือธรรมะที่โดมอ้างอิงถึงเป็นประจำ
ง. ร้านกิฟท์ช็อปที่หุ้นกับเพื่อน

2. หลักธรรมคำสอนของใครที่โดมอ้างอิงถึงเสมอ

ก. ว. วชิรเมธี
ข. พระพยอม กัลยาโณ
ค. ท่านพุทธทาสภิกขุ
ง. ยวาหระลาล เนห์รู

3. บ้านพักครูที่โดมไปอาศัยอยู่คนเดียว อยู่ที่

ก. ริมแม่น้ำสะแกกรัง อุทัยธานี
ข. บ้านหนองบน อุทัยธานี
ค. บ้านทุ่งตะกั่วป่า พังงา
ง. บ้านหนองเบน นครสวรรค์

4. สิ่งใดที่โดมอ้างถึงคำพูดเปรียบเทียบของหลวงพ่อชา
สุภัทโท ว่าเป็นเหมือนกิเลส

ก. คางคกในรองเท้า
ข. แมว
ค. ยุง
ง. ตุ๊กแก

5. เมื่อถึงเวลาที่ใกล้สิ้นใจ
คุณแม่ของโดมต้องการให้โดมเปิดเทปม้วนที่ชื่อ

ก. สบตากับความตาย
ข. สัจธรรมแห่งชีวิต
ค. บ้านที่แท้จริง
ง. วันวานยังหวานอยู่

6. ดาราที่โดมเคยหลงใหล คือ

ก. ตั๊ก บงกช
ข. เนาวรัตน์ วัชรา
ค. ขวัญ เพียงหทัย
ง. วันดี ศรีตรัง

7. ในบรรดารูปนักเขียนที่โดมสะสม
รูปไหนมีคุณค่าทางความรู้สึกสำหรับโดมมากที่สุด

ก. ศรีบูรพา
ข. สุวรรณี สุคนธา
ค. เฮนรี เดวิด ธอโร
ง. รงค์ วงษ์สวรรค์

8. พเยียฝันอยากเป็น

ก. ครู
ข. นักแต่งเพลง
ค. นักเขียน
ง. รับราชการอย่างคุณแม่

9. โดมเคยได้รับตู้จดหมายเป็นของชำร่วยจากนิตยสาร

ก. ขวัญเรือน
ข. เนชั่น
ค. ชีวิตต้องสู้
ง. GM

10. เถาวัลย์เปรียง เรียกอีกอย่างว่า

ก. ดอกเครือเขาหนัง
ข. ดอกเครือแว่น
ค. ดอกปีป
ง. ดอกคูณ

11. จิตที่ถูกย้อมแล้วมีอาการต่างๆถึง 6 ชนิด พุทธิจริต
เป็นอาการจิตชนิดไหน

ก. จิตเฉลียวฉลาด
ข. จิตมีความเชื่อเป็นใหญ่
ค. จิตที่สงบนิ่งเฉย
ง. จิตรักสวยรักงาม

12. โดมเขียนจดหมายถึงลูกทั้งหมดกี่ฉบับ

ก. สี่สิบสอง
ข. สี่สิบแปด
ค. ห้าสิบสอง
ง. ห้าสิบสี่

= = = = = =

ใครตอบถูกทุกข้อและส่งคำตอบมาก่อน

มีหนังสือชื่อ "เขียนความดีที่หัวใจ"

มอบให้เป็นรางวัลส่งไปรษณีย์ให้ถึงบ้าน

(ร้อยเรื่องราวความดีที่อ่านแล้วอุ่นใจ)

รายชื่อผู้มีผลงานเขียนความดีที่หัวใจ

เขียนความดีไว้ที่ใจ : พรชัย แสนยะมูล

กองขยะด้านตะวันออกฯ : เดือนวาด พิมวนา

เด็กชายเก๋า : ธนารักษ์ ณ ราช

ยายแมวกับบรรดาไอ้ลูกหมา : ประชาคม ลุนาชัย

ผลิบาน : โชคชัย บัณฑิต

คำงดงามที่สุดในโลก : จรัล มานตรี

เสื้อสีเหลืองและจดหมายฯ : อังคาร จันทาทิพย์

โลกใบใหญ่กับเด็กเลี้ยงควาย : พิทักษ์ ใจบุญ

เรื่องเล่าจากดาวดวงซีด : ปราย พันแสง

โอ้เจ้าดวงสุมาลี : ศักดิ์สิริ มีสมสืบ

ที่ว่างในคืนคริสต์มาสของมาร์ : จารี จันทราภา

สิ่งที่หลงเหลือ... : ไลลักษณ์ อุปรานนท์

ในโบกี้สีเหลืองแดด : ประกาย ปรัชญา

ทำความดีตามที่เป็น : อำไพพรรณ น้อยหนูจัตุรัส

ขอเธอเป็น : อนุวัฒน์ แก้วลอย

ความดีเริ่มที่เรา : อรรฆพล ศรีษะ

ความดีที่ไม่ต้องรอเวลา : อณัญญา เที่ยงแท้

เมล็ดพันธุ์แห่งความดี : อัญญตา

โลกคนละสี : ใบข้าว

กำลังใจ : ด.ญ.เบญจมาศ เหล่าพงษ์สวัสดิ์

จากพ่อถึงลูก : ชัยกร หาญไฟฟ้า

เราเป็นอะไรไม่สำคัญฯ : ชนินทร เพ็ญสูตร

วันที่ห้าธันวา เด็กไร้ตา และพลุไฟ : ดาริกามณี

เสียงจากใจ : จรัญ ยั่งยืน

โลกหมุนรอบตัวเรา : คเชนทร์ อัศวมณีกุล

มุกน้ำค้าง : กฤษณพล ศรีบูรพา

ดีดีที : กิตติ จินศิริวานิชย์

อารยะแห่งชาติพันธุ์ : กิติคุณ คัมภิรานนท์

สมชายเพี้ยน : กฤติศิลป์ ศักดิ์ศิริ

ค่ำคืนแห่งสายฝนฯ : มนตรี มโนธรรม

เขียนถึงพ่อด้วยหัวใจ : เม-ดา

แม่ : อรดล แก้วประเสริฐ

ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดฯ : น้ำฝน ทะกลกิจ

น้ำใจของไอรีน : ด.ญ.นุชนาถ ชื่นชมสกุลชัย

สิ่งเล็กน้อย : อรพินท์ มุกดาดิลก

น้ำ... ไฟ... พ่อแม่ ครูและโรงเรียน : เพ็ญณภัทร ธรรมโชติ

ตนเองหรือคนอื่น : เพ็ญวิภา บัลลังก์โพธิ์

เหตุผลของน้ำตา : รัชศักดิ์ จิรวัฒน์

รักของพ่อ: ศิริวรรณ ทองสั่ง

ยารักษาใจ : เรืองกิตติ์ รักกาญจนันท์

เรื่องยุ่ง ๆ บนโต๊ะอาหาร : เพ็ญพิชชา ธรรมสิทธิ์

ทำดีที่หัวใจ : รุ่งอรุณ เซ่งสีแดง

ความพอเพียง : สานิตย์ สีนาค

เขียนความดีที่หัวใจ : สริรญา จันทร์มูล

บันทึกความดีจากหัวใจ : สุดาทิพย์ พูนจันทร์

ความดีทำไม่ยากหรอกค่ะ : ด.ญ.สุนิสา กุญชร ณ อยุธยา

หน้าต่างความดี : ธีรพัฒน์ อัครเศรณี

ในพระมหากรุณาธิคุณ : ด.ญ.ธัญชนก แสงทอง

ความหมายในตะกร้า : ทิวสน ชลนรา

วิถีแห่งสันติ : อุทุมพร ยาวิชัย

ทิม : ด.ญ.วริษฐา ตันสุวรรณดี

ความดี : วิราณี เจริญวงศ์ศักดิ์

คำสอนของปู่ : จักรกฤช ประสงค์ทรัพย์

ภาพวาดของแม่ : กฤตพจน พงศ์ถิรประสิทธิ์

ทำได้เท่าไหร่ก็กำไรเท่านั้น : ประยูร เสมสุข

ในรถของ ณัฐวุฒิ : ชาติวุฒิ บุณยรักษ์

บนรถด่วนขบวนที่จากมา : กอนกูย

รูปเหมือนของนอล : โกสินทร์ ขาวงาม

อานุภาพของคำว่า ไม่เป็นไร : พิเชษฐ์ศักดิ์ โพธิ์พยัคฆ์

ต้นแจงสอนใจ : โดม วุฒิชัย

กลางสายฝน : วินทร์ เลียววาริณ

Create Date : 11 กันยายน 2550

Last Update : 12 กันยายน 2550 7:58:09 น.

88 comments

Counter : 2215 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมค่ะ เพิ่งจะว่างจากภารกิจต่างๆ
ขอแสดงความยินดีกับหนังสือที่เพิ่งวางแผงไปเมื่อเร็วๆนี้ รูปเล่มน่าอ่านดีจังค่ะ

โดย: ดา ดา

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:15:45:01 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม
มิตรรักนักเขียน (บล๊อก) ทุกท่าน
----------------------------------
ขอตอบคำถามดังนี้
ข้อ 1. ง
ข้อ 2. ค
ข้อ 3. ข
ข้อ 4. ข
ข้อ 5. ข
ข้อ 6. ข
ข้อ 7. ง
ข้อ 8. ก
ข้อ 9. ข
ข้อ 10. ง
ข้อ 11. ค
ข้อ 12. ค

เรื่องก่อนหน้ายังไม่ได้อ่าน ยังไม่ได้เม้นท์เลยค่ะ
ไม่มีเวลาทำการบ้าน เพราะงานตรึม (ข้ออ้าง) จัง

ปล. ขอตอบคำถาม เพื่อ (หวัง) รางวัล ก่อนค๊า
อะคึ่ ๆ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:17:34:47 น.

ตอบเฉยๆ
แต่ไม่ขอรับรางวัลค่ะ
1.ง
2.ข
3.ง
4.ข.
5.ง.
6.ก.
7.ข.
8.ข.
9.ง.
10.ก
11.ค.
12.ค.
ป.ล.เพิ่งรู้ว่า
สมัยหนุ่มๆคุณโดมหล่อ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ

โดย: สเลเต

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:17:46:30 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม

แล้วหนูจะมาเล่นเกมตอบคำถามด้วยค่ะ
แต่ตอนนี้ขอไปทำงานกลุ่มก่อนค่ะ
อีก 2 สัปดาห์กว่า ก็จะสอบปลายภาคแล้ว งานเลยเยอะค่ะ
แล้วก็จะได้ปิดเทอม 2 อาทิตย์
ที่แน่ๆวันพรุ่งนี้จะสอบanatomyระบบประสาทค่ะ
ลุงโดมอวยพรให้ด้วยนะค่ะ

โดย: เบญจจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:17:51:47 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
วันนี้มีโอกาสได้เข้ามาทักทาย
และอ่านบล็อก ค่ะ

โดย: ภัก IP: 202.44.70.53 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:18:05:59 น.

อ่านด้วยความปลื้มใจ อิ่มใจ..

ขอบคุณคุณปะการังที่เขียนถึง "ห่างไกล ไม่ห่างกัน"
ได้ถูกใจที่สุดเท่าที่มีเคยมีคนเขียนถึงหนังสือเล่มนี้
ครบถ้วนสมบูรณ์ เห็นภาพของความรักกระจ่างชัด

แถมท้ายด้วยลูกเล่นถามตอบชิงรางวัล

พ่อพเยียคะ...หนูตอบในใจแล้ว
รับรองถูกหมดทุกข้อ
เดี๋ยวจะไปรับรางวัลที่ร้านหนังสือเองค่ะ
หนังสืออะไรน่าอ่านจัง มีนักเขียนในดวงใจตั้งหลายคน

คุณปะการังกล่าวชมงานเขียนพ่อพเยียไว้มากมาย
อยากบอกว่า งานเขียนของคุณก็งดงามน่าอ่านไม่น้อยไปกว่าของพ่อพเยียเลยค่ะ

บล๊อกหน้านี้ดีเยี่ยมจริงๆจ้ะคุณพ่อพเยีย

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.63.24 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:19:50:58 น.

เอ่อ ได้แต่ทึ่งตะลึงงันคนที่นึกสนุกตั้งคำถาม
จนลืมชมภาพน้องพเยียว่าดูดี ดูมีเค้าคุณพ่อโดยเฉพาะภาพแรกคล้ายคุณพ่อ

ขอร่วมสนุกตอบคำถามทบทวนความจำด้วยคน เสียบ้างค่ะ
1.ง
2.ค
3.ข
4. ก (มั้ง รู้สึกว่าจะเปรียบคางคกในรองเท้า)
5.ก (จำไม่ได้เลยค่ะ ข้อนี้เดา)
6. ง หรือเปล่านะ อิ อิ
7.ข น่าจะเป็นข้อนี้แหละ
8. ค
9.ค
10.ก
11.ค.
12.ค.

ได้ลองทำแบทดสอบแล้วได้รู้ว่า
นี่ถ้าได้อ่านอีกรอบต้องทำได้ถูกหมดทุกข้อแน่ๆ ค่ะ

สนุกดีจริง
ต้องขอบคุณคนที่ทำแบบทดสอบมาให้เล่นกัน

โดย: filmgus

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:05:35 น.

เอ้า
คำว่า เสียบ้างค่ะ ติดมาได้จังได๋ ก็ไม่รู้ แหะๆ

โดย: filmgus

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:08:09 น.

ด้วยเกียรติของลูกเสือและอนุกาชาดหรือเนตรนารี

ห้ามลอกคำตอบกันนะครับ !

เดี๋ยวจะให้คุณปะการังมาตรวจข้อสอบ เพราะเขาเป็นคนตั้ง

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:38:31 น.

แวะมาทักทายอีกครั้งค่ะ
หลังจากห่างหายไปนาน

หนังสือของคุณโดม
สารภาพว่ายังอ่านไม่จบเลยค่ะ
ซื้อมาตั้งแต่ปลายพฤษภา
3 เดือนกว่าแล้ว

มีหนังสือรอคิวเยอะเลยค่ะ
แต่ละเล่มก็ยังอ่านไม่หมดเหมือนกัน

แต่วันที่ 14 กันยา ว่าจะไปขอลายเซ็นต์ค่ะที่ ดับเบิ้ลเอบุ๊คทาวเวอร์ใช่ไหมคะ

ถ้าพอมีเวลาเหลือจากทำธุระ อาจจะแวะไปขอลายเซ็นต์ค่ะ

โดย: ฌาณชนก

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:18:09 น.

เพิ่งกลับมาถึงบ้าน
กำลังเครียดการงานเร้ารุม
เห็นคำถามน่าสนุก
ก็เลยมาร่วมสนุกด้วย
ผิดถูกอย่าว่ากันนิ

1. ง
2. ค
3. ง
4. ข
5. ค
6. ง
7. ข
8. ค
9. ค
10. ก
11. ก
12. ค

ด้วเกียรติของหนอนเมืองกรุง ไม่ลอกคำตอบค่ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.173.227 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:27:29 น.

หนอนฯ ขอตั้งคำถามต่ออีกนิดได้มั้ย

แต่ถ้าตั้งคำถามแล้ว มันจะไปกระทบคำตอบข้างบนหรือเปล่าน้อ ?

เอาเป็นว่า...ขออุบเอาไว้ก่อน

รอคนมาร่วมสนุกตอบคำถามจนซาซะก่อนก็แล้วกันค่ะ ไม่ก็รอจนเจ้าของคำถามเขามาตอบก็แล้วกัน

แต่เห็นด้วยกับตะเบบูญ่า เรื่องบทวิจารณ์ของคุณปะการัง น่าอ่านมากกกกก....

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.173.227 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:37:16 น.

ขอโทษค่ะ
อีกครั้งนะ
คือมีคนฝากถามว่า
ใครพอจะทราบข่าว
"วิทยารัตน์"
กวียุคสู่ฝันบ้าง
ว่าตอนนี้เธอทำอะไร ที่ไหน และติดต่อได้อย่างไรค่ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.173.227 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:43:40 น.

เข้ามาอ่านคะ ยอดเยี่ยมมากคะ ...พี่โดม ที่อาเครญารู้จักนั้น เป็นช่วงคาบเกี่ยว และได้เห็นความเปลี่ยนแปลง ได้รู้จักว่า พี่โดม เป็นผู้ชายที่พูดจาไพเราะและไม่เคยมีคำหยาบ ไม่มีคำสบถในคำพูดแม้แต่คำเดียว คิดแล้วยังแปลกใจ คำหยาบที่สุดที่เคยได้ยินคือ "พี่โดมว่าเค้าแย่มากเลย...."ชื่นชมที่พี่โดม และตัวหนังสือเป็นคน คนเดียวกัน..

โดย: อาเครญา IP: 58.10.64.184 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:48:55 น.

สวัสดีครับพี่โดม
ผมเองครับ รุ่นๆ old west นั่นละครับ นึกภาพถนนสารสินออกแค่นั้นละครับ
ยุคมึนเมากับความหวานของชีวิต
แล้ววันเวลาก็พาเอาความชรามาสะสม
พอกพูน
ดีใจนะครับ ที่พี่โดมยังเขียนงานอยู่
เอาไว้ว่างๆ จะเข้ามาคุยเป็นเรื่องเป็นราวนะครับ
ดูแลสุขภาพด้วย :)

โดย: ใบไม้ IP: 203.147.52.177 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:51:37 น.

ใบไม้ครับ...นี่ใช่รวมเรื่องสั้นของคุณใช่ไหม ?
บังเอิญอย่างยิ่งที่รวมเรื่องสั้นเล่มนี้
วางอยู่เล่มบนสุดของกองหนังสือข้างบันได
เมื่อเห็นชื่อคุณ, ผมจึงไปหยิบเอามาให้คุณดูได้ในทันที
เป็นอย่างไรบ้างในตอนนี้, คุณทำอะไรอยู่
แล้วเข้ามาคุยกันนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:23:03:47 น.

ใช่แล้วครับพี่โดม
ตุ๊ (ชีวี) รวมให้เมื่อ เอ...หลายปีแล้วดิ เล่มนี้ที่บ้านผมเองก็ยังหาไม่เจอเลย :)
ตอนนี้ผมช่วยหมี-นิภาอยู่ที่นิตยสารอิมเมจครับ คนเก่าในวงเหล้าย่านเดียวกันนั่นละครับ
มีงานใหม่แต่ชื่ออื่นอยู่ เอาไว้จะส่งให้อ่านนะครับ ส่วนงานของพี่ จะหาเวลาว่างอ่านนะครับ
เป็นผู้ใหญ่ขึ้นก็ดีนะครับ อะไรๆ รอบตัวพลอยดูจิ๊บจ๊อยเป็นเด็กไปหมด :)
คงได้คุยกันในเร็ววันนะครับ :)

โดย: ใบไม้ IP: 202.28.62.245 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:0:50:18 น.

สวัสดีจ๊ะคุณโดมและแฟนๆทุกท่าน

ไม่ได้เข้ามาร่วมล่ารางวัลหรอกจ๊ะเพราะรู้ว่าคนตั้งคำถามเขาไม่ได้หมายถึงคนต่างแดน อิอิ
ด้วยเพราะคิดถึงจึงเข้ามาเยี่ยมเยียน คิดถึงเพื่อนร่วมแก๊งทุกคนนะจ๊ะ
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา เพราะนึกสนุกทำขนมกระหรี่ปั๊บแจกเพื่อนๆทั้งฝรั่งและไทย
ปรากฎว่ามีคนสั่งให้ช่วยทำเลยวุ่นวายอยู่แต่ในครัว นี่ก็กำลังทำน้ำพริกปลาย่างแจก มีคนสั่งอีกตามเคย
ยังไงก็เข้ามาอ่านทุกวันแต่ไม่ได้เม๊นท์

โดย: ป้าชุ IP: 86.128.102.242 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:1:08:27 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม และป้าชุ และทุกๆ ท่าน

ไม่ตอบคำถามนะคะ เพราะไม่อยากไปแย่งหนังสือคนอื่น...(มีแล้ว) ไม่เม้นท์ใดๆ .... แต่เข้ามารายงานตัวว่าอ่านแล้วค่ะ...

ช่วงนี้ยุ่งมาก ไม่ค่อยได้มาคุยนะคะ แต่ยังแอบย่องมาอ่านค่ะ

คิดถึงทุกท่าน....

โดย: ฮอลล์ IP: 58.8.135.36 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:2:56:27 น.

เป็นผู้ใหญ่ขึ้นก็ดีนะครับ อะไรๆ รอบตัวพลอยดูจิ๊บจ๊อยเป็นเด็กไปหมด
โดย: ใบไม้
^
^
ชอบจัง

โดย: p_tham

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:5:47:13 น.

ไม่เล่นเกมละวันนี้....

ใจก็อยากได้อยู่หรอก...แต่เปิดโอกาสให้คนอื่นมั่ง (คนดี๊..คนดีจริงแม่คุณ เหอ...เหอ...)

เอาไว้เที่ยวหน้านพะจะมากางขากางแขนกันท่าตั้งกะไก่โห่เลยล่ะถ้ามีเกมให้เล่น.....เพราะเราตื่นก่อนไก่อยู่แล้ววววววว

มาจองที่ก่อน..ข้าศึกบุก ค่อยมาเขียนต่อ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:7:49:05 น.

พ่อเพยียตอนเป็นหนุ่มผมยาว
หล่อละลายใจ
(กรี๊ด!!!!!!)
ตอนนี้ก็ยังดูดีนะคะ

โดย: ชมจันทร์

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:10:52:17 น.

สวัสดีจ้ะสาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

เก่งมากเลยนะสาวนาง ที่ว่าเก่งนี่ไม่ได้หมายความว่าตอบถูกทุกข้อนะ

แต่เก่งมากตรงที่ไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้แต่มีความมั่นใจที่จะตอบ และยังหวังว่าจะได้รางวัลอีกต่างหาก

เมื่อวานที่ส่งข้อความว่าต้องการแก้คำตอบเหมือนคุณสเลเต มั่นใจได้ไงว่าของคุณสเลเตตอบถูกทุกข้อ

รอเฉลยก่อน ถ้าสาวบ้านนอกถูกทุกข้อเห็นจะต้องมีรางวัลให้เป็นพิเศษ เพราะถือว่าไม่ได้อ่านแล้วยังตอบถูก

สวัสดีครับคุณสเลเต

ขอบคุณครับที่ไม่ได้อยากได้รางวัล แล้วยังเสียเวลาตอบคำถาม แต่มั่นใจหรือครับว่าถูกตอบทุกข้อ

เอาเถอะน่าถ้าถูกทุกข้อจริง ไม่เอารางวัลหนังสือเดี๋ยวผมจะมีอย่างอื่นให้ ขออุบไว้ก่อนก็แล้วกัน แต่ผมไม่ค่อยมั่นใจว่าคุณจะตอบถูกทุกข้อหรอก

สวัสดีจ้ะหลานเบญจ์

ถ้าหนูตอบโดยไม่ต้องดูของคนอื่น แล้วถูกทุกข้อ (อนุญาตให้ผิดได้ 1 ข้อ) ลุงจะส่หนังสือ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน"ไปให้หนูหนึ่งเล่มเป็นรางวัลในฐานะที่เดาเก่ง แต่ต้องรีบตอบหน่อยนะ

สวัสดีจ้ะหนูภัก

หวังว่าคงมีความสุขกับการงานและชีวิตประวันดีนะจ๊ะ

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า

มั่นใจหรือว่าตอบในใจถูกทุกข้อน่ะ ตอบมาหน่อยสิ มีรางวัลเป็นรูปถ่ายของกวีซีไรต์ ผู้เขียน "มือนั้นสีขาว" 1 รูป เพื่อเอาไว้เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนนิทาน

ดีใจด้วยที่นิทานของตะเบบูญ่าตั้งคครภ์ใกล้คลอดแล้ว เก่งจริงๆนะ

คุณปะการังฝากหนังสือมาให้หนึ่งเล่ม ถ้าวันที่ 14 พบกันแน่นอนจะติดมือไปให้นะ

สวัสดีครับคุณ filmgus

ดูผาดๆเหมือนคุณจะพลาดบางข้อแล้วนะครับ (นี่ขนาดไม่ได้ดูอย่างละเอียดนะ)

ไม่เป็นไรหรอก ตอบเล่นกันสนุกๆ คุณปะการังเขามีไอเดียเสนอมา ผมก็สนอง เขาออกความคิด ผมออกรางวัล อยากให้ตอบถูกทุกข้อ จะได้ส่งหนังสือไปให้

แต่ตอนนี้ยังบอกไม่ได้ว่ามีใครถูกทุกข้อหรือเปล่า ผมยังไม่ตรวจข้อสอบอย่างละเอียด

สวัสดีครับคุณฌาณชนก

ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกครับ ที่หนังสือบางเล่มเราซื้อมาตั้งนานแล้วยังไม่ได้อ่าน

ผมเองก็มีอยู่หลายเล่มที่ซื้อมาแล้วยังอ่านไม่จบ แต่ยังไงก็ขอบคุณที่อุดหนุนซื้อหนังสือ

คิดว่าเมื่อถึงเวลาจังหวะดีๆก็คงได้อ่าน

วันนั้นถ้าได้พบกันจริงๆกรุณาช่วยบอกนิดนึงนะครับว่าคุณคือฌาณชนก

สวัสดีจ้ะหนอน

มั่นใจหรือเปล่าว่าตอบถูกทุกข้อ ของหนอนนี่ต้องมีพนันกันถึงจะสมราคาหน่อย

เอาว่าถ้าหนอนตอบไม่ถูกทุกข้อ หนอนจะต้องมีหนังสือเล่มใดเล่มหนึ่งแจกเป็นรางวัลกับคนอื่นที่ตอบถูก

ตกลงไหมล่ะ ? เพราะคำตอบนี่ดูเหมือนง่ายๆนะ แต่คนออกข้อสอบเขามีลูกเล่นลวงไว้ กลับไปดูคำถามอีกทีและดูคำตอบของหนอนอีกทีสิ !

เคยเห็นเด็กเก่งเดินออกจากห้องก่อนเพื่อนแล้วตอบผิดไหมล่ะ ?

เอ้อ...เรื่องคุณวิทยารัตน์ พ่อพเยียก็ไม่ทราบข่างคราวเหมือนกัน ใครทราบแล้วก็เปลี่ยนด้วย

สวัสดีจ้ะอาเครญา

อย่าชมมากนักเลย เดี๋ยวจะเหลิงลม...ไม่จริงหรอกมั้ง

ที่ไม่ได้ยินคำหยาบ ได้ยินแต่คำไพเราะหวานหูนั้น อาจจะเป็นเพราะมีเวลาที่ได้พบได้คุยกันน้อยไปน่ะสิ !

สวัสดีครับใบไม้

ดีใจจริงๆที่ได้พบกันในโลกแห่งนี้ ผมก็ไม่รู้ข่าวคุณเหมือนกันว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน เพิ่งรู้ว่าคุณช่วยหมีอยู่ที่อิมเมจก็ตอนที่คุณบอกนี่แหละ

เพราะเดี๋ยวนี้ผมก็ไม่ค่อยได้ออกไปพบใครที่ไหนเลย นอกจากอยู่บ้านกับเดินทางไปต่างจังหวัด

กับหมีนั้นก็ไม่ได้พบหน้ากันเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่หมีก็ยังคงเสมอต้นเสมอปลายเสมอ
ทุกๆปีผมจะได้รับโปสการ์ดจากเธอ

ไม่ใช่เป็นโปสการ์ติดแสตมป์ดวงเดียวเหมือนของคนอื่นๆนะ เธอส่งมาให้เป็นปึกเลย ก็เพื่อให้ผมได้ส่งต่อให้คนอื่นๆอีก เธอช่างมีน้ำใจแบ่งปันความสุขให้ผู้อื่น ช่างน่ารักจริงๆเลยนะ

แล้วมาบอกผมบ้างนะว่าคุณใช่ชื่ออะไรในการเขียนหนังสือ อยากรู้.. และอยากถามว่าคุณต้องการหนังสือเล่มนี้ที่ผมมีหรือเปล่า ถ้าคุณต้องการก็ส่งที่อยู่มาทางอีเมล์ผมนะครับ ผมจะส่งไปให้

สวัสดีครับป้าชุ

ตามสบายเหมือนเดิมครับ !
ป้าชุนี่ช่างขยันทำโน่นทำนี่อยู่เป็นประจำเลยนะ

ป้าชุยังคงคุยกับยานาทุกวันใช่ไหมครับ ? ช่วงนี้เธอบอกว่าเข้าเน็ตไม่ได้เพราะเอาเครื่องไปซ่อม

รู้สึกว่าช่วงหลังชีวิตเธอดูจะมีความสุขขึ้นนะครับ คนเราถ้าปล่อยวางอะไรได้บ้างก็สบายใจนะครับ

นี่รอให้เธอเข้าห้องอัดเสียง (ทำยังกะจะออกเทปแน่ะ) ยังไม่รู้ว่าอีกนานไหม ? ป้าชุเคยฟังเธอร้องเพลงหรือเปล่า เธอร้องเพลงเพราะไหม ?

สวัสดีจ้ะฮอลล์

คนสวยเก่ง ไม่ได้แวะไปที่เอ็มบล็อกเลย เพราะมีงานที่รอให้ทำอยู่หลายอย่างที่ยังไม่เสร็จ

สาวฮอลล์ยังคงเป็นเวิร์คกิ้งวู้แม่นเหมือนเดิมนะ

สวัสดีครับคุณ p_tham

วันที่ 14 นี้พบกันแน่นอนนะครับ มีอะไรเปลี่ยนแปลงแจ้งด้วยนะครับ เดี๋ยวไปเก้อ

สวัสดีจ้ะปลายแปรง

อย่าเลย ตอบไม่ได้มั้ง ?

ตอบโดยไม่ต้องเปิดดูนะ

ถ้าถูกจะมีหนังสือเล่มอื่นให้ สนใจมั้ยล่ะ (โอ้โฮ...อยากแจกหนังสือจริงๆนะเสี่ยโดม)

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:11:44:17 น.

โดย: J IP: 203.154.114.253 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:12:06:28 น.

สวัสดีครับคุณชมจันทร์

อย่าพูดยังงั้นสิครับ !

ผมยิ่งเชื่อคนง่ายอยู่ด้วย

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:12:09:20 น.

สวัสดีค่ะ

เข้าใจว่าหนอนฯ คงตอบไม่ถูกทุกข้อหรอกจ้ะ

แต่คุณปะการังเข้าใจตั้งคำถาม (ยากนะเนี่ย-บางข้อ)

โอเคว่า...คงต้องเตรียมหนังสือไว้ให้ตามเงื่อนไขซักเล่มแล้วล่ะ

งานยุ่งและเครียดค่ะ

คุยแค่นี้นะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 202.28.180.201 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:13:09:54 น.

เรื่องของรางวัลไม่ใช่เรื่องใหญ่
มีเกมส์ให้เล่นสนุกกว่า
กลับมาอ่านหนังสืออีกรอบ เห็นแล้วค่ะ ข้อไหนผิด

ขอชมคนออกข้อสอบว่า
ออกข้อสอบเก่ง
ข้อสอบดูเหมือนจะง่ายแต่ตัวเลือกนั้น ถ้าไม่ใส่ใจหรือความจำไม่ดีจริงๆ ยากนะนี่

โดย: filmgus IP: 203.156.40.194 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:13:59:20 น.

สวัสดีจ๊ะคุณโดมและแฟนๆที่รักทุกท่าน

ฉันยังติดต่อกับยานาอยู่เป็นประจำทางโทรศัพย์ ช่วงไหนที่เนทหล่อนมีปัญหาฉันก็เข้ามาอ่านในบล็อกให้หล่อนฟัง
เพื่ออัพเดทข่าว
แต่เมื่อวานไม่ได้โทรไปเพราะฉันมัวยุ่งอยู่แต่ทำออร์เดอร์กระหรี่ปั๊บ

ชีวิตคนไทยที่นี่ส่วนใหญ่ทำงานกันทั้งนั้น ไม่มีเวลาทำอาหาร วันหยุดก็จะทำงานบ้านและดูแลครอบครัว ส่วนฉันจัดอยู่ในจำพวกตกงาน เลยว่างมาก
พอนึกสนุกก็งัดวิชามารที่มีอยู่ ทำอะไรเล่นๆ แจกเพื่อนๆ
พอเขาได้ลิ้มรสชาติ ก็เลยมีงานทำ ฉันทำเพื่อให้คนไทยได้กินอาหารที่หายากและทำแบบไม่ขี้เหนียวเครื่องปรุง ไม่หวังผลกำไร แรกๆก็แจกฟรีทั่วไปหมด
ตอนนี้มีคนมาให้ทำเป็นธุรกิจแต่อลันเหยียบหางเอาไว้
ก่อนแต่งงานสัญญากันกับเขาไว้ 3 ข้อ นี่ฉันกำลังจะลืมสัญญาที่ให้ไว้ต่อเขาซะแล้ว

โดย: ป้าชุ IP: 86.128.102.242 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:14:12:29 น.

สวัสดีค่ะ คุณปะการังคุณโดมและทุกๆ คนค่ะ

คุณปะการัง ค่ะมันไม่ยากหรอกนะค่ะ ถ้าตอบก็คง ตอบได้ถูก สัก 70% เพราะว่า อ่าน ข้ามไปข้ามมา ยังงี้ก็ต้อง กลับไปอ่านอีกใช่ไหมค่ะ

ความสำเร็จของคนเราอยู่ที่ไหนค่ะ มีเงิน มีหน้าตา มีความรู้ มีชื่อเสียงมีงานที่ดี ทุกคนชื่นชม รวมแล้วมันคือความสำเร็จ อย่างนี้ใช่ไหมที่ทุกคน เสาะแสวงหา

โดย: p tim IP: 124.157.160.205 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:15:54:39 น.

ขอโทษนะค่ะ ขอแก้ไขนิดหนึ่งค่ะ ไม่ใช่ทุกคน คนส่วนใหญ่ค่ะ

โดย: p tim IP: 124.157.160.205 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:15:56:43 น.

หวัดดี ทุกคนคะ
แวะมาอ่าน...เร่งทำงาน
ก่อนบิน..กลับบ้านเมืองคอนค่ำนี้
จากนั้น รับลูกสาวกลับมาเมืองหลวง..เธอปิดเทอมเร็วขึ้น
ด้วยเหตุว่าพื้นที่โรงเรียนถูกใช้ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติด้วย
....ส่วนอาเครญา เองก็วุ่นวาย กับการย้ายสำนักงาน..ที่หมดสัญญาเช่า และกลับที่เก่า...ต้องขนย้ายวันเสาร์นี้
พี่โดม ไม่ได้ชม แต่อยากบอกจากใจ...คะ แล้วจะมาใหม่คะ

โดย: อาเครญา IP: 58.10.64.184 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:16:03:59 น.

สมัยหนุ่มๆพี่หล่อเข้มเต็มร้อยจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:17:38:13 น.

สงสัยเมื่อคืนมัวแต่อ่าน ไม่ได้สังเกตว่าคอมเม้นต์ไม่ติด เพิ่งไปอ่านเรื่องย้อนหลังเมื่อคืน เนื้อหาค่อนข้างหนัก(ถ้าต้องการอ่านให้เข้าใจ) สำหรับบล็อกนี้ ต้องเอ่อปากบอกว่า น้องพเยียน่ารักมากค่ะ เป็นนักกิจกรรมเสียด้วย

มีความสามารถเยอะเหมือนกัน (ดูจากรางวัลที่ได้)

แล้วเพิ่งทราบว่ามีรายการแฟนพันธุ์แท้บล็อกแก๊งจากคุณชบาฉายด้วย

ขอบายแล้วกันค่ะ เพราะมั่นใจเหลือเกิน 12 คำถาม ตอบได้แค่ 2 คำตอบ

(แต่ไม่แน่ 2 คำตอบนั้นอาจจะผิดก็ได้)

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:17:43:15 น.

ผมได้ที่อยู่พี่โดมจากหมีแล้วครับ
แล้วจะส่งหนังสือไปให้นะครับ

โดย: ใบไม้ IP: 203.147.52.177 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:17:50:37 น.

หุหุ

ตั้งใจอ่าน ตั้งใจตอบ อิอิ
1. “งามนิจ” เป็นชื่อของ
ง. ร้านกิฟท์ช็อปที่หุ้นกับเพื่อน

2. หลักธรรมคำสอนของใครที่โดมอ้างอิงถึงเสมอ
ค. ท่านพุทธทาสภิกขุ
3. บ้านพักครูที่โดมไปอาศัยอยู่คนเดียว อยู่ที่
ข. บ้านหนองบน อุทัยธานี
4. สิ่งใดที่โดมอ้างถึงคำพูดเปรียบเทียบของหลวงพ่อชา
สุภัทโท ว่าเป็นเหมือนกิเลส
ข. แมว
5. เมื่อถึงเวลาที่ใกล้สิ้นใจ
คุณแม่ของโดมต้องการให้โดมเปิดเทปม้วนที่ชื่อ
ง. วันวานยังหวานอยู่

6. ดาราที่โดมเคยหลงใหล คือ
ค. ขวัญ เพียงหทัย
7. ในบรรดารูปนักเขียนที่โดมสะสมรูปไหนมีคุณค่าทางความรู้สึกสำหรับโดมมากที่สุด
ข. สุวรรณี สุคนธา
8. พเยียฝันอยากเป็น
ข. นักแต่งเพลง
9. โดมเคยได้รับตู้จดหมายเป็นของชำร่วยจากนิตยสาร
ง. GM
10. เถาวัลย์เปรียง เรียกอีกอย่างว่า
ง. ดอกคูณ
11. จิตที่ถูกย้อมแล้วมีอาการต่างๆถึง 6 ชนิด พุทธิจริต
เป็นอาการจิตชนิดไหน
ค. จิตที่สงบนิ่งเฉย
12. โดมเขียนจดหมายถึงลูกทั้งหมดกี่ฉบับ
ค. ห้าสิบสอง

ได้อ่านบล็อคของท่านพี่ไม่กี่วัน ตอบได้เกิน 3 ข้อ ถือว่ายอดเยี่ยมแล้วเจ้าค่ะ

โดย: mojigirl

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:19:39:09 น.

สวัสดีจ้ะหนอน

ระวังนะ...ปล่อยให้เครียดน่ะ
เพราะจะสะสมไว้เรื่อยๆ
สิ้นปีมีตกเบิกเครียดกองใหญ่

เชื่อว่าคนอย่างหนอนเครียดไม่นานหรอกน่า
ดีเหมือนกันถ้าไม่ถูกทุกข้อต้องเสียหนังสือดีๆหนึ่งเล่มนะ
จะเอามาแจกคนที่ตอบถูกทุกข้อ ในกรณีที่ตอบถูกเกินหนึ่งคน

สวัสดีครับคุณ filmgus

รู้แล้วใช่ไหมครับว่าผิดข้อไหน ?

เดี๋ยวเผื่อว่ามีคนมาตอบอีก เลยขอแช่ไว้ก่อน ยังไม่ได้ตรวจจริงจังว่าใครผิดกี่ข้อหรือถูกกี่ข้อ

สวัสดีครับป้าชุ

ผมว่าลุงอลันคิดถูกแล้วที่เหยียบเอาไว้

เพราะอะไรที่เราทำเล่นๆ แจกเพื่อนๆก็สนุกดีหรอก แต่ถ้าคิดเป็นธุรกิจผมว่าไม่ค่อยสนุกหรอก

ถ้าขืนประสบความสำเร็จร่ำรวยขายดิบขายดี มีหวังต้องเหน้ดเหนื่อยไม่ได้หยุดหย่อน

เงินทองก็ไม่รู้จะเอาไปใช้อะไรหมดแล้ว นานๆทำเล่นสนุกกว่าเนาะป้าชุ

สวัสดีคุณ p tim

ผมท้าให้คุณตอบเลย ไม่ต้องไปพลิกดูนะ ถ้าตอบได้เกินเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ผมมีรางวัลให้

แต่ต้องห้ามกลับไปเปิดดูนะ

บางตอนคุณอาจยังอ่านไม่ถึงหรืออ่านข้ามไปก็ได้

คุณถามเรื่องเกี่ยวกับ "ความสำเร็จ"กับคุณปะการังใช่ไหมครับ ผมขอแจมหน่อยก็แล้วกัน

ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นอย่างที่คุณยกตัวอย่างมานั่นแหละครับ

ผมขอขยายความอีกนิดก็แล้วกันในทัศนะของผม การประสบความสำเร็จในชีวิตน่าจะสรุปได้ที่ตรงที่ชีวิตมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองทำและสิ่งที่ตัวเองได้รับ

ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง ชื่อเสียง การยอมรับจากคนอื่น หรือ ฯลฯอะไรก็ตาม เมื่อได้รับสิ่งนั้นแล้วเรารู้สึกกับสิ่งที่ได้มาอย่างไรบ้าง

เงินจำนวนเท่าไรจึงจะทำให้คนมีความสุข ?

ชื่อเสียงโด่งดังขนาดไหนที่จะทำให้เจ้าตัวรู้สึกอิ่มอกและพอใจ ?

การยอมรับของผู้คนในสังคมระดับไหน มากน้อยเท่าไรจึงจะเรียกว่าได้รับการยอมรับ ?

ผมว่าคำตอบต่างๆเหล่านี้ทุกคนมีอยู่ในแต่ละคน อาจเหมือนและอาจต่างกันบ้าง และผู้คนส่วนใหญ่ก็มักคิดว่าของตัวเองถูกต้องแล้วหละ

แหมวันนี้คุณ p tim พูดจาเข้าท่าเข้าทางเลยขอแจมด้วยตามทัศนะส่วนตัวจ้า !

สวัสดีจ้ะอาเครญา

แหมเดี๋ยวนี้ล่ำซำใหญ่เลยนะ กลับบ้านไปรับลูกนั่งเครื่องเป็นว่าเล่น

ขอดีใจด้วยที่มีโอกาสได้ดูแลลูก

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่บอกจากใจจ้ะ

สวัสดีครับคุณกะว่าก๋า

ไม่ตอบคอมเม้นท์ดีกว่า ตอบไม่ถูก

สวัสดีครับคุณชิน

ลูกสาวผมไม่ได้เป็นเด็กเก่งอะไรหรอก ธรรมดาๆ ไม่ได้แกล้งถ่อมตัวแทนลูกนะครับ แต่พูดไปตามความจริง

แต่เมื่อเทียบกับพ่อกับแม่แล้วดูเธอน่าจะไปได้ดีกว่า ผมเทียบแค่จากการเรียนหนังสือ หรือตอนที่เราวัยขนาดนี้เรายังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรน่ะครับ

ก็ถือว่ามีลูกได้ขนาดนี้ผมก็โอเคแล้ว สุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นโรคเป็นภัย ไปเรียนหนังสือโดยไม่ต้องเคี่ยวเข็ญ

เชื่อฟังพ่อแม่ตามสมควร

เท่านี้ผมพอใจแล้วจริงๆ

คุณชินตอบคำถามไม่ถูกหรอกครับ เพราะคุณชินยังไม่ได้อ่าน "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ทั้งที่บางคนอ่านแล้วก็อาจตอบไม่ถูกทุกข้อ

สวัสดีครับใบไม้

แล้วผมจะรอรับหนังสือจากคุณนะครับ ส่วนของผมรอหนังสือลดราคาสัปดาห์หนังสือเดือนตุลาคมก็แล้วกันนะครับ ผมจะส่งให้คุณบ้าง

คุณก็ไม่ได้พบปะการังมานานแล้วใช่ไหมครับ ถ้าอยากเห็นหน้าเขาเป็นอย่างไร

ขวัญเรือนฉบับปักษ์หลังกันยายนนี้ มีเรื่องที่ผมเขียนถึงเขาและมีรูปเขาลงในคอลัมน์ที่ผมเขียนด้วย ลองพลิกๆดูนะครับ

ปะการังยังเท่เหมือนเดิม
อาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำเพราะอายุมากขึ้น (มันเกี่ยวกันไหมเนี่ยะ ?)

สวัสดีคุณ j เกือบข้ามแน่ะครับ เห็นแต่รอยยิ้มอย่างเดียว ไม่ได้ยินเสียงครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:19:48:33 น.

ภาพปกหนังสือของคุณใบไม้สวยมาก
ชอบภาพวาดแบบนี้จังเลย
เห็นแล้วชวนอ่านด้านใน
ยังพอหาซื้อได้ไหมคะ..

พ่อพเยียจ๋า...
หนูโม้ไปงั้นแหละว่าตอบในใจถูกหมดทุกข้อ
เพราะคิดว่าจะไปหาหนังสือรางวัลเองได้
แต่วันนี้ไปเดินๆหา ไม่มีน่ะ ต้องมาลงสนามสอบร่วมตอบชิงรางวัลบ้างแล้ว

1. ง
2. ค
3. ก
4. ข
5. ข
6. ง
7. ข
8. ค
9. ค
10. ก
11. ก
12. ค

แหม่..คุณครูปะการังออกข้อสอบยากจัง
ต้องเดาตั้งสองข้อ เมื่อไรจะเฉลยล่ะคะ...ลุ้นๆๆๆ
อยากได้รางวัลน่ะ ทั้งหนังสือและรางวัลพิเศษที่พ่อพเยียนำมาข่มขู่
จะได้นำมาเป็นแรงบันดาลใจให้ใจบันดาลแรง...เนอะ..

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.33 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:11:16 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม
ตอบเลยนะค่ะ
1.ง
2.ค
3.ก
4.ข
5.ข
6.ข
7.ข
8.ค
9.ง
10.ก
11.ค
12.ค

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:15:33 น.

จ๊ากๆๆๆๆ
ตอบเสร็จแล้ว แอบไปแย้มดูคำตอบของพี่หนอนฯ
หนูตอบผิดตั้งหลายข้อ
ฮือๆๆๆๆ สิ้นหวังได้รางวัลแน่นอน...

มีสองข้อที่ตอบถูกแล้วไปแก้ไข..เลยกลายเป็นผิด

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.33 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:17:17 น.

สวัสดีค่ะคุณพ่อพเยีย
มาแล้วค่ะวันนี้มาตามไล่อ่าน
บล๊อคที่พลาดไปเมื่อคราวที่แล้วค่ะช่วงนี้ทางใต้ฝนตกหนักทุกวัน
เลยทำให้มีอุปสรรคกับการใช้อินเตอร์เน๊ต หลุดบ่อยมั้งล่ะ
อืดมั่งล่ะ จนบางครั้งหงุดหงิดไปเลยนะคะเนี่ย

ช่วงนี้บางครั้งก็พยายามหากิจกรรมอย่างอื่นทำมั่งเพราะคิดว่าใช้เวลาหน้าจอมากเกินไปจนลืมงานอดิเรกที่เคยชอบไปหมด
อันที่จริงก็ไม่ได้ลืมหรอกค่ะเพียงแต่ไม่ได้ทำต่างหาก วันนี้เลยไปรื้อสต๊อคของเก่าๆที่เก็บไว้ทำอะไรเล่นมาเริ่มทำอีก แต่
นั่นแหละค่ะ เฮ้อ! ไม่รู้ว่าจะเป็นการรื้อออกมาให้รกบ้านไปซะเปล่าๆ หรือไม่

บ่นๆๆๆๆๆๆ งุงุ งิงิ
แล้วก็ลาจากไปด้วยรอยยิ้ม
สวัสดีค่ะ

โดย: ป้าซ่าส์

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:56:59 น.

สงสัยจะตอบคำถามไม่ทันแล้วล่ะค่ะคุณอา

แต่หนูเคยอ่านเรื่อง"บ้านสีขาวริมทะเล"ด้วยล่ะ ไปยืนอ่านในร้านหนังสือ อิอิ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:21:26:10 น.

แหม...บล็อกคึกคักจังนะ

******
ตะเบบูญ่า...สงสัยอยากได้รางวัลพิเศษมากกว่าหนังสือนะ

อย่าเพิ่งดูคำตอบพี่หนอนฯ มีแววผิดเห็น ๆ นะ ไม่มั่นใจหรอก เพราะคุณครูปะการังออกข้อสอบยากเหมือนกัน แบบลวงหลอก...เอ๊ย หลอกล่อให้ตายใจน่ะ

*****
เห็นคุณปะการังในขวัญเรือนฉบับล่าสุดแล้ว อือม์...เท่ห์ไม่เบาแฮะ

*****
พ่อพเยียคะ
ขอบคุณที่คอยเตือน
เรื่องความเครียด
คนทำงาน...ก็มีมากบ้างน้อยบ้าง
เป็นธรรมดา
ปกติหนอนฯ เป็นคนไม่เครียดง่าย ๆ หรอกนะ
นี่ต้องไม่ปกติอย่างมาก ถึงได้เครียดน่ะ
แต่พอตั้งสติได้ ก็พยายามผ่อนคลาย โดยการมาเข้าบล็อก มาเล่นเกมตอบคำถามนี่ล่ะ
ว่าแต่ว่า...จะยิ่งเครียดหรือเปล่านะนี่ เพราะรอคำเฉลยจากคุณครู จะอีกกี่นานก็ไม่รู้ล่ะนะ

หวั่น ๆ ว่าต้องเสียมากกว่าได้...

แต่ก็มิเป็นไร เต็มใจให้...(หนังสือดี ๆ แด่มิตรรักแฟน ๆบล็อกพ่อพเยีย) จ้า

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.118 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:23:08:27 น.

มารอลุ้นเพื่อนๆ ว่าผู้ใดจะเป็นแฟนพันธุ์แท้ตัวจริง ....แต่เมื่อไรคุณปัญญา เอ้ย คุณชบาฉายจะมาเฉลยเสียที

ขนาดไม่ได้เล่นยังลุ้นตัวโก่ง นี่ถ้ามีหนังสือห่างไกล ไม่ห่างกัน รางวัลต้องเป็นของฉ๊านนนนนน

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:0:09:10 น.

ข้าเจ้า ไค่ฮุ้แต้หนะ รางวัลอะหยั๋งเจ้า จุ๊ ฮื้อไปอ่านใหม่แม่นก้อ

ลอกของตะเบบูญ่า ก็ได้ บ่มีไผ๋ฮู้ เฮาฮู้คนเดียว

โดย: p tim IP: 124.157.160.205 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:0:09:44 น.

ข้อสอบแอบยากนะครับเนี่ย

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:1:46:38 น.

เข้ามาแอบเซฟรูปหนุ่มผมยาวเอาไว้แล้วเน้อ...หายากภาพนี้

สบายดีนะครับพี่โดม...

โดย: pu_chiangdao

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:7:35:50 น.

หวัดดีครับพี่

ผมใช้ Photo shop แต่งรูปบ้างครับ แต่พยายามให้คงเดิมมากที่สุด
ส่วนใหญ่ปรับแสงให้เข้มลง แล้วก็ใส่กรอบเท่านั้นเองครับ

ขอบคุณสำหรับคำชมครับพี่

เพลงชุดคนเดินดินผมมีแต่เทปครับ
เคยลองแปลงไฟล์เพลงให้เป็น mp3 เอง แต่มันเอามาลงในบล็อกไม่ได้ครับ
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่คุณภาพเสียงก็แย่ครับ

ที่มีอยู่ก็เพลงเดียวนี่แหละครับ เพลงโปรดเลย
ถ้าพี่โดมจะเอาเพลงมาลง ไปที่ //www.ijigg.com/cgi-bin/ijigg.cgi
หาเพลงที่ชอบได้ก็ embed code มาวางในบล็อกเราได้เลยครับ สะดวกดีครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:8:09:49 น.

วันหยุดนี้ จะไปร้านหนังสือให้ได้
เย้ ๆ เฮ้ ๆ
จะซื้อห่างไกลไม่ห่างกัน

ตอนนี้อ่านผู้ดีน้ำครำ (รงษ์)
ยังไม่จบเลย
ค้างอยู่หลายวันละ

โดย: ชจ IP: 202.29.77.2 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:8:29:30 น.

แม้ภาษาจะเรียบง่าย
แต่หากออกมาจากใจ
ความรู้สึกที่แท้จริง

ก็จะเห็นภาษาที่งดงามค่ะ

ไม่ตอบคำถามนะคะ
เพราะยังไม่ได้อ่านเลย อิอิ

โดย: คนเลวที่แสนดี

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:8:46:44 น.

สวัสดีครับ ทุกๆคน

ผมเอาคำเฉลยมาให้แล้วนะครับ เดี๋ยวคุณโดมจะเป็นผู้ตรวจและตัดสินเองครับว่าใครได้รับรางวัล

โชคดีนะครับ

= = = = = = = = =

1. “งามนิจ” เป็นชื่อของ

ง. ร้านกิฟท์ช็อปที่หุ้นกับเพื่อน

2. หลักธรรมคำสอนของใครที่โดมอ้างอิงถึงเสมอ

ค. ท่านพุทธทาสภิกขุ

3. บ้านพักครูที่โดมไปอาศัยอยู่คนเดียว อยู่ที่

ง. บ้านหนองเบน นครสวรรค์

4. สิ่งใดที่โดมอ้างถึงคำพูดเปรียบเทียบของหลวงพ่อชา
สุภัทโท ว่าเป็นเหมือนกิเลส

ข. แมว

5. เมื่อถึงเวลาที่ใกล้สิ้นใจ
คุณแม่ของโดมต้องการให้โดมเปิดเทปม้วนที่ชื่อ

ค. บ้านที่แท้จริง

6. ดาราที่โดมเคยหลงใหล คือ

ง. วันดี ศรีตรัง

7. ในบรรดารูปนักเขียนที่โดมสะสม
รูปไหนมีคุณค่าทางความรู้สึกสำหรับโดมมากที่สุด

ข. สุวรรณี สุคนธา

8. พเยียฝันอยากเป็น

ค. นักเขียน

9. โดมเคยได้รับตู้จดหมายเป็นของชำร่วยจากนิตยสาร

ค. ชีวิตต้องสู้

10. เถาวัลย์เปรียง เรียกอีกอย่างว่า

ก. ดอกเครือเขาหนัง

11. จิตที่ถูกย้อมแล้วมีอาการต่างๆถึง 6 ชนิด พุทธิจริต
เป็นอาการจิตชนิดไหน

ก. จิตเฉลียวฉลาด

12. โดมเขียนจดหมายถึงลูกทั้งหมดกี่ฉบับ

ค. ห้าสิบสอง

โดย: ปะการัง (ชบาฉาย

) วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:10:56:16 น.

หุหุ

ได้หลายข้อเหมือนกันแฮะเรา

คิคิ

โดย: mojigirl

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:15:07:00 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
มิตรรักนักเขียน (บล๊อก) ทุกท่าน
---------------------------------
ถูก 4 ข้อ ผิด 8 ข้อ
สอบตกเยยย

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:17:31:55 น.

โกรธๆๆๆๆๆ โกรธตัวเองที่สุด
ความจริงตอบถูกหมดทุกข้อ
แต่ตอนทบทวนเกิดลังเล
กลัวคุณครูปะการังออกข้อสอบลวง
ไปแก้ข้อ 3 และ ข้อ 5 จากถูกกลายเป็นผิดไปเลย
นี่แหละบาปกรรมของการมองผู้อื่นในแง่ร้าย...
โมโห โมโหที่สุด อดได้รางวัล...เอาหัวโขกโต๊ะ 30 ที

แต่..สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ...
อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่า ข้าน้อยเป็นแควนพันธุ์แท้พ่อพเยีย ฮ่าๆๆ

พี่หนอนฯสละสิทธิ์ซะดีๆ...
คุณปะการังเขาลืมบอกไปว่า
"พนักงานในบริษัทไม่มีสิทธิ์ร่วมชิงรางวัล(จ้ะ)"

แหม..หนูน่ะอยากได้หนังสือจริงๆนะ
ส่วนรางวัลพิเศษน่ะได้ก็ดี..

ขอแบบมีลายเซ็นด้วยนะคะ จะเพอร์เฟ็คสุดๆ

สวัสดีจ้ะพี่ติ๋ม...
ลอกข้อสอบโดนปรับตกจ้ะ อดรางวัลอีกคน..

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.59.108 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:19:48:32 น.

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า

มีข่าวลับรั่วมาว่าตะเบบูญ่าจะซื้อ "อัจฉริยะสร้างได้" ของ วนิษา เรซ (หนูดี) มาให้พ่อพเยียในวันพรุ่งนี้

ถ้าเข้ามาอ่านตรงนี้จะบอกว่า ไม่ต้องซื้อให้หรอกจ้ะ ขอบคุณมาก เพราะเมื่อตอนหัวค่ำไปร้านหนังสือที่บิ๊กซีใกล้บ้าน เห็นแล้ว ไปยืนชิมอยู่พักใหญ่ๆอดใจไม่ไหวเลยซื้อมาแล้วจ้า

ชื่ออาจจะฟังดูวิชาการและฮาวทูไปหน่อย แต่เนื้อหาภายในสอ่านสนุกและมีประโยชน์แน่นอน

แต่หนังสือที่ตะเบบูญ่าอยากได้ "เขียนความดีที่หัวใจ" น่ะ ปรากฏว่ารางวัลตกเป็นของคุณหนอนเมืองกรุงอย่างเป็นเอกฉันท์ เพราะเธอกลัวโดนปรับน่ะ

เธอมีแล้วหนังสือเล่มนี้ เพราะฉะนั้นเธอจึงมอบต่อให้ตะเบบูญ่า พรุ่งนี้จะเอาหนังสือไปให้สองเล่มนะ เล่มหนึ่งเป็นของปะการัง อีกเล่มหนึ่งเป็นหลายคนเขียน รู้สึกว่ามีกวีซีไรต์คนโปรดของตะเบบูญ่าเขียนด้วย

สวัสดีครับคุณป้าซ่าส์
บ่นงุงุ งิงิ ตามสบายครับ
บ่นเป็นตัวหนังสือ ไม่มีใครได้ยินหรอก

สวัสดีจ้ะหลานมัยดีนาห์

เหมือนอาเลย อาก็ชอบอ่านหนังสือในร้านเหมือนกัน คือขอชิมดูก่อนว่าเป็นอย่างไรบ้าง

ถ้าถูกใจค่อยซื้อกลับบ้าน
วันนี้ก็เปิดชิมอยู่นานเหมือนกันแหละของหนูดี วนิษา เรซ

ชื่อหนังสือฟังดูน่ากลัวไปนิด "อัจฉริยะสร้างได้" แต่เนื้อหาภายในอ่านสนุก

หนูยังเด็กๆ น่าไปหาซื้อมาอ่านนะ หรือลองชิมในร้านดู่ก่อนก็ได้ อาคิดว่าเป็นหนังสือที่มีประโยชน์เล่มหนึ่งสำหรับคนที่สนใจที่จะรู้จักตัวเอง

สวัสดีจ้ะหนอน

เสียดายจริงๆที่หนอนตอบถูกทุกข้อ น่าจะผิดสักข้อก็ไม่ได้

ตกลงพรุ่งนี้พ่อพเยียเอาหนังสือรางวัลไปให้ตะเบบูญ่านะ

สวัสดีครับคุณชิน

เฉลยแล้วครับ ปรากฏว่าคุณหนอนตอบถูกทุกข้อ ไม่ได้งุบงิบนะครับ ทุกอย่างเป็นไปอย่างโปร่งใสที่สุด ความจริงผมอยากให้คนที่ไม่คุ้นเคยกันได้มากกว่า

แต่สัญญาก็ต้องเป็นสัญญา

สวัสดีคุณ p tim

ขอให้เที่ยวภูเก็ตอย่างมีความสุขนะครับ กลับมาค่อยคุยกันใหม่

สวัสดีครับคุณฟ้าดิน

ต้องพูดแบบคุณไตรภพว่า "ไม่มีอะไรยากหรอกครับ เพียงแต่เราไม่รู้คำตอบที่เขาตั้งคำถามเท่านั้นเอง"

สวัสดี ภูเชียงดาว

สุขภาพดีแล้วใช่ไหม ขอให้แข็งแรงและบ้านบนดอยเชียงดาวเสร็จเรียบร้อยสมมาดปรารถนานะ...นักเขียนหนุ่ม และท้ายสุดพบรักแท้ในเร็ววัน

สวัสดีครับกะว่าก๋า

วิธีใส่กรอบต้องใช้โปรแกรมโฟโตช็อบใช่ไหมครับ ผมไม่เคยใช้โปรแกรมโฟโต้ช็อปเลย ยากไหมครับ?

ขอบคุณสำเรื่องคำแนะนำเรื่องเพลงของอารักษ์

แล้วค่อยคุยกันอีกนะครับ

สวัสดีครับคุณชมจันทร์

ขอบคุณล่วงหน้าในการอุดหนุนหนังสือ
ถ้าได้อ่าน "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" แล้วบอกกันบ้างนะครับ

สวัสดีครับคุณคนเลวที่แสนดี

เหมือนกันแหละ...ผมก็มีหนังสือหลายเล่มที่ตั้งใจจะอ่านแล้วยังไม่ได้อ่าน

ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ใช่ว่าใครมาบล็อกนี้จะต้องอ่านหนังสือของผมทุกคน ถึงไม่อ่านก็ยินดีอยู่แล้วที่เข้ามาทักทายกัน

สวัสดีครับปะการัง

ขอบคุณสำหรับข้อสอบและคำเฉลย ผมจัดการเรียบร้อยแล้วนะครับ

สวัสดีครับคุณโมจิเกิร์ล

ขนาดไม่ได้อ่าน ยังเดาถูกตั้งหลายข้อแน่ะ ยินดีเข้ามาร่วมสนุกด้วย

สวัสดีจ้ะสาวบ้านนอก

ประกาศผลแล้วนะสาวนางบ้านนอก

เสียใจด้วยจริงๆที่ตอบผิด ทั้งที่มีโอกาสเป็นคนแรก

แต่ถ้าตอบถูกหมดสิ จะฉงน ?!?

หนุกๆน่า

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:20:24:21 น.

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า

สงสัยสวนกันกลางอากาศ

เรื่องรางวัลพิเศษเดี๋ยวต้องคัดเลือกดูก่อน ว่าจะจัดการอัดรูปตะเบบูญ่ากับหนูจินนี่ก็ยังไม่ว่างทำให้

งานนี้ถ้ามีคนอื่นทายถูกที่ไม่ใช่คุณหนอน ก็ยกรางวัลให้คนอื่นอยู่ดี เพราะคุณหนอนเธอมีหนังสือเล่มนี้แล้ว

ที่เธอเข้ามาตอบน่ะเพราะเธออยากตอบคำถามของคุณครูปะการังมากกว่าน่ะ

แต่นี่ไม่มีใครทายถูกทุกข้อสักคน ก็เป็นไปตามนั้น

จริงๆตั้งใจว่าจะแจกหลายเล่มนะ ถ้าใครทายถูกก็จะได้ทุกคนนั่นแหละ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:20:31:57 น.

ตะเบบูญ่าจ๊ะ

โห...พี่หนอนฯ ไม่ได้ใช้สิทธิ์ พนักงานในบริษัทฯ เลยนะเนี่ย
นึกว่าตอบผิดไปบางข้อ เพราะดูเหมือนมีโจทย์ล่อลวงแยะ อีกอย่างเรื่องนี้ก็อ่านมานานพอควรแล้วนี่เนอะ ความก็เลือน ๆ ไปบ้างแหละ

แต่ก็บอกพ่อพเยียแล้วว่า ถ้าถูกก็จะสละสิทธิ์ ถ้าผิดก็จะหาหนังสือมาแจก

ก็ขอสละสิทธิ์ตามว่า แต่ก็บอกพ่อพเยียไปว่า จะให้ตะเบบูญ่าก็ดี เพราะมีเรื่องของคุณศักดิ์สิริอยู่ในนั้นด้วย

เอาเป็นว่า หนอนฯ ขอพ่อพเยียมอบหนังสือ "เขียนความดีที่หัวใจ" ให้กับตะเบบูญ่าก็แล้วกัน

และหนอนฯ ขอแจกหนังสือให้แฟนบล็อกพ่อพเยียเล่มนึงแทน (ยุติธรรมดีเปล่า ?)

หนังสือที่หนอนฯ จะมอบให้มิตรรักแฟนบล็อกของพ่อพเยียก็คือ

แอ่น แอน แอ๊น...

"เพลงฝนบนใบไม้"
on foliage plays a rain song
โดม วุฒิชัย : เขียน
จักรพงศ์ พงศ์เวชรักษ์ : แปล
(ผู้แปลก็คือ คุณ J ในบล็อกนี้แหละจ้า)
สำนักพิมพ์ อุ่นอายอักษรา
ธนบรรณ จัดจำหน่าย
ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3 เมื่อปี 2548
ราคา 155 บาท
(เรื่องนี้รวมพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2533)

เป็นความเรียงสั้น ๆ ที่เขียนมาจากเรื่องจริงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพ่อพเยียเมื่อยังอยู่ในวัยหนุ่ม (ผมยาวรึเปล่าก็ไม่รู้)

และเป็นงานที่พ่อพเยียเขียนไว้ในย่อหน้าสุดท้ายของคำนำว่า "บางเรื่องหากจะให้ฉันมาเขียนในตอนนี้ ฉันนอาจจะเขียนแบบที่ผ่านมาไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้นฉันจึงรู้สึกดีใจที่เรื่องชุดนี้มีโอกาสได้พิมพ์ซ้ำอีกครั้ง และอยากบอกว่างานเขียนเล่มนี้เป็นงานที่ฉันรักมากอีกเล่มหนึ่ง"

อยากบอกว่า คุณ J แปลเนื้อหาเป็นภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียว

(ฮะ ฮ่า กลัวจะแจกหนังสือเล่มนี้ แล้วไม่มีใครอยากได้ ก็เลยต้องโฆษณาหน่อย

)

หนอนฯ คิดว่าหลายคนในที่นี้คงมีแล้ว
เอาเป็นว่าใครยังไม่มีก็บอกมาค่ะ
แต่ให้พ่อพเยียเป็นคนเลือกก็แล้วกัน
หนอนฯ มีเหลืออยู่เล่มเดียวเท่านั้น

ฝากพ่อพเยียเป็นธุระด้วยแล้วกัน (ในการคัดเลือกว่าจะให้ใคร)

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.118 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:20:40:20 น.

นำภาพปกหนังสือที่พูดไว้มาให้ดู
ไม่รู้จะสำเร็จหรือเปล่า
ลองดูนะคะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.118 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:21:15:32 น.

เย้ว ๆ
ดีใจ ๆ ๆ
เอาภาพปกมาให้ดูได้
หน้าตาอย่างนี้ หลายท่านในที่นี้คงมีไว้ในครอบครองแล้วนะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.118 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:21:17:20 น.

สวัสดีจ้ะหนอน เล่มนี้ไม่แจกไม่ได้หรือ

พ่อพเยียก็เหลือเล่มเดียวเอง หาซื้อยากแล้วนะ

เอาไว้หาเล่มอื่นมาแจกดีกว่า

หาหนังสือที่มีคุณค่าและมีสาระในการอ่านมาแจกดีกว่าน่า

นี่เป็นเรื่องที่เขียนตั้งแต่ยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลยนะ

เล่มนี้ใช่ไหมล่ะ... ไม่ได้ทั้งค่าเรื่องและค่าแปลสักบาทเลย

ต้องขอบคุณ ตุ๊ ครับผม

ที่ทำให้เกิดนวัตกรรมใหม่สำหรับหนังสือเล่มนี้

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:21:40:32 น.

ตอบถูก 8 ข้อ เกือบตก แหะๆ แต่จะว่าไป เกินครึ่งก็นับว่าน่าพอใจ (ทำไมช่างเหมือนสมัยเรียนมัธยมเปี๊ยบ เกือบตกเสียทุกวิชา)

ข้อที่ไม่น่าผิดเลยคือ ข้อ 3,4 น่าเจ็บใจจริงๆ

โดย: filmgus

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:22:03:34 น.

ตรวจคำตอบตัวเองผิดหรือเปล่าก็ไม่รู้
บลอกนี้เมนท์ยาว ทำให้ตาลาย อิอิ

โดย: filmgus

วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:22:05:15 น.

อ้าว!

ไม่อนุมัติผ่านหนังสือหายากซะแล้ว

"หาหนังสือที่มีคุณค่าและมีสาระในการอ่านมาแจกดีกว่าน่า"

เอาเล่มไหนดี ?

เล่มนี้ดีมั้ย

"ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ"
(The Miracle of Being Awake)
ติช นัท ฮันห์ เขียน
พระประชา ปสนฺนธมฺโม แปล
จัดพิมพ์โดย สนพ. มูลนิธิโกมลคีมทอง
พิมพ์ครั้งที่ 17 (แล้วเชียวนา)

หนอนฯ ชอบหลายบทในเล่มนะ โดยเฉพาะชื่อของบทต่าง ๆ แต่ก็ชอบบทที่มีชื่อว่า "ความสงบจากชิ้นส้ม"

ตกลงให้เล่มนี้นะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.118 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:23:02:27 น.

สวัสดีคะคุณโดม
อ่านคุณประการังเขียนถึงคุณ สมกับเป็นนักเขียนนะ ดิฉันเอางานที่เขียนส่งไปคู่สร้างคู่สมทำไมไม่ได้ลง ๑หนึ่งปีผ่านไปมาอ่านอีกรอบ ไม่ได้เรื่องเลย

โดย: บุญสิตา (ดาวกระพริบฟ้า

) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:3:11:52 น.

มาร่วมแสดงความยินดีกับคุณหนอน เอ๊ะ...เห็นว่ารางวัลเปลี่ยนเป็นของใหญ่กว่าเดิม(แต่ไม่ดำ) หรือคะ

คุณพ่อพเยียคะ รับทราบแล้วเปลี่ยนค่ะ ไม่รู้ทำไมมือเจ้ากรรมไวจัด พิมพ์ชื่อบล็อกเสียเรื่อย

.... เดี๋ยวจะไปบล็อกชบาฉาย หาคุณปะการังก่อนนอนนะคะ

ปล.สุดท้าย อ่านมาว่ามีคนเซฟรูปของหนุ่มผมยาว(คห.ที่ 46) เอ....... เขาจะเอารูปไปทำอะไรนะ

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:4:24:57 น.

สวัสดีครับทุกๆท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่าน ตอนสี่โมงครึ่งถึงหกโมงครึ่ง (ตอนเย็นของวันนี้) ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดผมก็จะอยู่ที่อาคารดับเบิ้ล A แถวสาทร ในงานมหกรรมหนังสือลดราคา

ยังไม่เคยไปเหมือนกัน เดี๋ยวคลำๆไปก็คงถูกไปเอง ก็ไปงานที่ประชาสัมพันธ์ไว้ข้างบนบล็อกมาหลายวันแล้ว

สวัสดีครับคุณฟิล์มกัส

คุณชอบอ่านท่านติช นัท ฮันห์ ไหมล่ะครับ ? คุณหนอนใจดีเสนอแจกหนังสือสำหรับคนที่ร่วมสนุก คุณตอบถูก 8 ข้อ ก็น่ายกหนังสือเล่มนี้ให้คุณ ถ้าอยากอ่านหนังสือเล่มนี้ก็แจ้งที่อยู่มาทางอีเมล์นะครับ เดี๋ยวผมจะส่งอีเมล์ของคุณให้คุณหนอนส่งหนังสือให้อีกที

ผมเลือกแจกหนังสือให้คุณโดยไม่ต้องใช้เวลาตัดสินใจอะไรเลย เพียงแต่อยากถามคุณนิดนึงว่าอยากอ่านหนังสือเล่มนี้ไหมครับ ?

สวัสดีจ้ะหนอน

ขอบคุณที่มาเป็นสปอนเซ่อร์แจกหนังสือให้อีกเล่ม

แต่เล่มที่ว่า "เพลงฝนบนใบไม้"น่ะ ที่กันท่าไว้เพราะว่า เวลาไปหาซื้อหนังสือมือสองน่ะส่วนใหญ่สภาพจะไม่สมบูรณ์จ้ะ

แล้วคิดว่าถ้าเป็นเล่มอื่นน่าจะเป็นประโยชน์ในการอ่านกว่าด้วย

ตัดสินใจมอบหนังสือให้ "ฟิล์มกัส" โอ เคนะครับ รอเสียงตอบจากคุณฟิล์มกัสอีกทีก็แล้วกัน

สวัสดีครับคุณบุญสิตา

คุณปะการังเขาเป็นนักเขียนน่ะครับ

เพียงแต่ที่ผ่านมาเขาหยุดเขียนไปเท่านั้นเอง

เมื่อหวนกลับมาจับปากกา เอ๊ย! เคาะแป้นคีย์บอร์ด ตัวหนังสือของเขาจึงมีชีวิต

สำหรับคุณบุญสิตานั้น ถ้าคุณมี "แพชชั่น" (Passion) ขอเห่อภาษาอังกฤษคำนี้หน่อยเถอะ

ไม่รู้เป็นอะไรผมชอบใช้คำนี้ทับศัพท์จริงๆ ผมชอบคำนี้เวลาออกเสียง (ต้องออกเสียงแบบดัดจริตนิดๆนะครับ) และชอบความหมายด้วย

ถ้าคุณฝึกฝนเขียนบ่อยๆ วันหนึ่งคุณก็ทำได้ เพราะการเป็นนักเขียนนี่ผมว่าดีอยู่ตรงที่ เราไม่ต้องไปเป็นนักเขียนเหมือนนักเขียนท่านโน้นท่านนี้

คือเป็น "หนึ่งเดียวคนนี้" แหละ

แต่พอเขียนไปสักพักหนึ่งก็พอจะรู้ว่าเราจะเป็นนักเขียนที่สมบูรณ์แบบได้หรือเปล่า

นักเขียนที่สมบูรณ์แบบในความหมายของผมก็คือเขียนแล้วมีคนอื่นอ่านด้วย และเป็นนักเขียนส่วนตัวก็คือเขียนเองไว้อ่านเอง

แต่ตราบใดที่เรายังไม่ได้ทดลองเขียนหนังสืออย่างเต็มกำลังความสามารถแล้ว เราไม่มีวันรู้หรอกว่าเราจะเป็นนักเขียนประเภทไหน

และเรื่องเศร้าที่สุดสำหรับการเป็นนักเขียนก็คือ เขียนเองแล้วก็ต้องอ่านเองอยู่คนเดียว

สวัสดีครับคุณชิน

คุณอยู่กาน่านานๆสงสัยหลงมนต์เสน่ห์สีดำไปแล้วจริงๆ

คิดว่าคงเป็นความคิดเห็นคุณภู เชียงดาว ที่บอกว่าจะเซฟรูปตอนผมยาวไว้ เขาอาจจะเอาไปเก็บไว้ทำอะไรของเขาก็ไม่รู้

คงเป็นเรื่องธรรมดาของคนเขียนหนังสือเหมือนๆกัน หากเห็นรูปแปลกๆของนักเขียนเขาก็อยากเก็บไว้เล่นๆ

ห้องผมยังมีรูปนักเขียนที่ผมไม่รู้จักส่วนตัวหลายคนเลย รูปปราบดา หยุ่น ผมก็มี รูปอิ๋ง คนเขียน "ข้างหลังโปสการ์ด" ก็มี

รูปวิลเลี่ยม โฟคเน่อร์ผมก็มี จอห์น สไตน์เบ็คผมก็มี

รูปที่หาดูได้ยากของ คำ ผกาที่ถ่ายลง GM ผมก็มี ฯลฯ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:7:18:19 น.

เข้ามาบอกเหนียมๆว่าโอเคค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ ทั้งคุณหนอนและคุณโดม

เย้ๆๆๆ

โดย: filmgus IP: 203.156.40.194 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:8:07:13 น.

โดย: ชมจันทร์

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:9:02:13 น.

มาอ่านตั้งแต่วันแรกแล้วค่ะ
กะว่าจะลอกข้อสอบของพี่หนอน
ต้องชัวร์สุด เพราะเป็นนักเรียนที่ซี้กับครู
แถมท่าทางเป็นเด็กหัวกะทิของห้อง
แต่ล่วงเลยมา..ก็ยังไม่ได้ตอบ
จนเค้าแจกรางวัลไปแล้ว..โฮๆ
....
น้องเยียจ๋า เข้าใจล่ะว่าทำไมพ่อโดมเค้าต้องไว้หนวด
หนูโตๆเป็นสาวมากเลย
พี่โดมอยากให้น้องเยียเป็นนักเขียนบ้างไหมนะ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:9:30:22 น.

คุณโดม เจอกันเย็นนี้นะคะ
เปิ้นน่าจะไปถึงไม่เกิน 4 โมงตรง
เพราะต้องคุย และบรีฟกับพิธีกรก่อนน่ะ

โดย: p_tham IP: 124.120.165.162 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:9:41:23 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดมและเพื่อนๆทุกคน

หายไปหลายวัน เพราะพักนี้ยุ่งเลยค่ะ

จอเขาก็ยังไม่เอามาส่งให้ ตอนนี้ทางร้านเขาก็ใจดีเอาจอมาให้ยืมใช้แก้ขัดไปก่อน แต่มันเป็นจอรุ่นเดอะ ตัวเล็กๆ ก็เลยทำให้ทุกอย่างพลอยเล็กตามไปด้วย

แล้วคนแก่อย่างยานาก็สู้ไม่ค่อยไหวต้องเพ่งสายตาจนจะออกนอกเบ้าตาแล้วนะเนี่ย..

รอให้ทุกอย่างเหมือนเดิมก่อน
แล้วจะแวะมาส่งข่าวใหม่นะคะ

ยานา สบายดีค่ะและหวังว่าทุกคน
ก็คงสบายเช่นกัน..

โดย: ยานา IP: 61.7.171.232 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:10:24:45 น.

หายหน้าไปจากจอ 2 วัน มาไม่ทัน ไม่งั้นขอนั่งติดพี่หนอน แล้วขอชะเง้อมองคำตอบพี่หนอนสักหน่อย

555 สำเร็จแน่..คิดว่าน่าจะถูกต้องทุกข้อ คุณปะการังมาเฉลยซะก่อน ก็ได้รู้จักเถาวัลย์เปรียงอีกชื่อนึง

โดย: แม่ปัน-ปอง IP: 125.27.201.214 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:11:29:37 น.

โหย...ลุงโดม

ธ่อ...พูดยังงี้จะกีดกันเราออกจากแฟนพันธุ์แท้เหรอ

อยากได้หนังสือแต่ไม่อยากตอบมีอะไรอ๊ะป่าว...ประมาณว่าซื้อหวยโดยไม่ต้องลงทุนไง

อยากตอบหรอก...แต่ไม่ไหว เช้าๆแบบนั้นขนลุกไปทั้งตัว ห้องน้ำย่อมสร้างสุขแก่ชีวิตมากกว่ามาเล่นแฟนพันธุ์ทางล่ะท่าน

รึพี่โดมจะเถียง มิฉะนั้นเขาจะเรียกว่าห้องสุขา ห้องที่มีสุขทำไหมล่ะ
แถมยังต้องไปปลดทุกข์อีก...

ทุกข์กะสุขอยู่ใกล้ตัว จนไม่ต้องร้องร่ำพร่ำเพ้อแห่งหนใดให้มากความ....แม่นบ่อ

เอาเป็นว่าถ้าจะเมตตา (อย่าไปบอกคุณเมตตาล่ะ) เอาสามเล่มของหมอสมมาให้ยืมอ่านก่อนดีกว่าแล้วจะส่งคืน
ต้องชิงกะคุณตุ๊กแกไหมเนี่ย...

โถ..พี่ตุ๊กขา เมตตา(อีกแล้ว) ลูก..มาตำดำปิบด้วยเถอะ อยู่บ้านนอกคอกวัว ซุกหัวอยู่ในเขาเช่นนี้จะหาขุมปัญญามหาสบัติได้ที่ไหน ต้องรอเรือสำเภาผ่านมาจึงได้อ่านนะพี่นะ....แล้วก้อ หูตูบ หางตก น้ำลายหก

มีเรื่องใหญ่จะรบกวน....ใหญ่มาก
ใหญ่จริงๆนะ...ไปอ้อนวอน ออดอ้อนขอ ต้นวอร์คกิ้ง ไอริชของคุณสเลเตไว้ กิเลสบังตาขนาดว่าเห็นแต่รูปนะ
แล้วเธอก็ใจดี๊ดี...แบ่งภาคให้แล้ว แต่ไม่สามารถลอยลงเจ้าพระยามาอันดามันได้

จึงตกลงปลงใจกันว่า...ถ้าพ่อพเยียจะเมตตา(อีกที) รับเลี้ยงไว้ให้เข้มแข็งก่อนมาผจญสึนามิจะได้ไหม
ถ้าพ่อกำนันตกลงก็จะได้เอาตามนั้น...ฝากต้นไม้เลี้ยงไว้แล้วปลายแปรงค่อยไปเอาตอนจะกลับบ้าน

ได้ไหม...ได้ไหม...HELP ME PLEASE!!!!!!!

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:11:52:13 น.

กะจะมาลอกข้อสอบ จากพี่หนอนเมืองกรุงสักหน่อย ..
อดเลย เขาห้ามลอก
ขนาดใกล้ชิดพ่อพเยียยังทำข้อสอบผิดไปตั้งหลายข้อแน่ะ

สนุกจังขอยืมมุขนี้ไปเล่นบ้างนะคะ

โดย: วีดวาด IP: 222.123.102.62 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:12:21:48 น.

ไม่ได้แวะมาเสียนาน สบายดีนะเจ้า วันก่อนส่งรูปงานศิลปะบ้านอาจารย์เทพศิริไปให้ดูได้แล้วนะ

เป็งานของเด็กวิจิตรศิลป์คะ น่าสนใจมาก

ประจวบกับน้องที่อยู่ด้วยกันในตอนนั้นอยากจะลองส่งรูปเข้าเมลล์คนอื่นดูก็เลยให้ทดลองส่งเข้าไปให้ พ่อพเยีย

โดย: แพรจารุ

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:12:52:05 น.

สวัสดีครับ

ก่อนออกเดินทางเข้ามาตอบคอมเม้นท์ก่อน

คุณฟิล์มกัสครับ

ผมจัดการส่งที่อยู่ของคุณให้คุณหนอนแล้ว

เธอบอกว่าหนังสือยังอยู่ในสภาพใหม่เอี่ยมอยู่เลย

ระวังนะหนังสือเล่มนี้ อ่านแล้วไม่ยอมหลับนอน เพราะชื่อหนังสือว่า "ปาฏิหาริย์ของการตื่นอยู่เสมอ"

ขอให้มีความสุขกับการอ่านล่วงหน้า

สวัสดีครับคุณชมจันทร์

สวัสดีจ้ะยิปซีสีน้ำเงิน

ถ้าถามว่าอยากให้ลูกสาวเป็นนักเขียนไหม ?

ตอบจริงๆก็คือแล้วแต่เธอ

ถ้าเธอทำงานอะไรแล้วมีความสุขก็ยินดีทั้งนั้น ไม่ว่างานนั้นจะเป็นงานอะไรก็ตาม

ขออย่างเดียวอย่าเป็นพวกมิจฉาชีพก็พอแล้ว

เรื่องนี้คงต้องใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่ง แต่ก็รอคอยอย่างสบายๆ ไม่รีบร้อน

แล้วยิปซีไม่มีกับเขาบ้างหรือ ?

สวัสดีครับคุณเปิ้น

แล้วพบกันตามเวลาแน่นอนครับ

สวัสดีจ้ะหนูยานา

หายหน้าหายตาไปเสียนาน
นี่ตาจะออกนอกเบ้าอีก
(พอๆก่อน )
เอาไว้สะดวกแล้วค่อยเข้ามาคุยเถอะจ้ะ

สวัสดีครับแม่ปัน-ปอง

คุณหนอนเธออ่านละเอียด
ตอบถูกแล้วยังต้องเสียหนังสือให้คนอื่นอีก

ทั้งรางวัลและยังหาเล่มอื่นมาช่วยแจกอีก

เพื่อนพ้องหรือน้องนุ่งแบบนี้หายาก ต้องการรับสมัครเพิ่มอีก

สวัสดีจ้ะปลายแปรง

ตกลงทุกข้อหา

แต่ขอเวลาหน่อย
จะรีบไปข้างนอกตอบด่วนห้วนอย่างนี้แหละนะจ๊ะ

สวัสดีจ้ะวีดวาด

คิดถึงตะกั่วป่าแล้วหละ

แต่ต้องรออีกสักพัก

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:01:29 น.

สวัสดีค่ะ อาโดม

ห่างหายไปหลายวัน อันด้วยมาจากการงาน

เมื่อนกได้อ่าน "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" เกิดความรู้สึกที่ตรงกับข้อความนี้เลยนะคะ

“ห่างไกล ไม่ห่างกัน” เขียนด้วยภาษาเรียบง่าย เป็นการเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันให้ลูกสาวฟัง ด้วยการแฝงข้อคิด คำสอน ให้ลูกได้เรียนรู้และเข้าใจชีวิต ด้วยน้ำเสียงแห่งความรักและห่วงใย พร้อมกับดำเนินไปด้วยท่าทีที่อ่อนโยน ไม่กะเกณท์ ไม่บังคับ บางครั้งเขาก็พูดสิ่งที่จะสอนอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็ยังปล่อยที่ว่างบางส่วนให้ลูกเป็นอิสระและรู้จักคิดต่อ แสดงให้เห็นถึงความเป็นพ่อที่สอนลูกให้เดินไปอย่างที่ลูกต้องการ ไม่ใช่อย่างที่พ่อต้องการให้เป็น..

ซึ่ง"ปะการัง" ได้ถ่ายทอดออกมาได้ตรงใจเหลือเกิน

จะตอบคำถาม ซึ่งนกคิดว่า น่าจะตอบได้ถูก อย่างน้อยก็ 10 ข้อล่ะ แต่พออ่านลงมาเรื่อยๆ อ้าว สายเกินไปแล้ว หวังไว้ว่า คราวหน้า อาจจะทันได้ร่วมสนุกนะคะ (เหมือนเล่นเกมส์โชว์เลย อิอิ)

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah

) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:17:05:39 น.

ต้องขอขอบคุณพี่หนอนฯที่อุทิศรางวัลให้หนู
แถมยังจัดหาให้คุณ filmgus อีกเล่ม
หนูดีใจมากเลยนะ รับจากมือพ่อพเยียพร้อมลายเซ็นสด...ยังอุ่นอยู่เลย
ขอบคุณพ่อพเยียที่แบกมาให้ค่ะ ปลื้มๆๆๆ

เย็นนี้ได้ไปทันฟังพ่อพเยียพูดคุยตอบคำถามบนเวที
พ่อพเยียพูดดีเสมอแหละจ้ะ เป็นผู้ใหญ่ ให้กำลังใจ เสริมใส่ธรรมะ

พี่หนอนฯจ๊ะ จินนี่ใส่แว่นดำไปนั่งฟังด้วยนะ จ๊าบสุดเลย หนูล่ะขำลูกตัวเอง
จะถ่ายรูปพ่อพเยียบนเวทีกับเด็กจ๊าบมาอวด
แต่เจ้าของงานเขาไม่ให้ถ่ายค่ะ
ก็ทำตามกติกาของเขาไป เลยไม่มีรูปมาให้ดู

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.62.236 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:21:45:36 น.

ไม่ได้เข้ามาอ่านคุณพ่อพเยียเป็นเดือนเลยค่ะ
แต่ยังตามอ่านในขวัญเรือนทุกฉบับ
วันนี้ก็เพิ่งอ่านไป เกี่ยวกับคุณประการัง
วันนี้คิดถึงเลยแวะมาเยี่ยมค่ะ
พรุ่งนี้จะมาตามอ่านของเก่าให้ครบน่ะค่ะ

โดย: ฝนดอกไม้ (ฝนดอกไม้

) วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:0:48:58 น.

นานทีแวะมาทีค่ะพี่โดม
เรารู้จักพี่โดมที่งามนิจ
แฮ่ม

คิดถึงเน๊อะ
พี่โดมกับพิมพ์ดีดตัวเล็กๆ
กับความฝันที่ไม่เคยหยุดสักวัน

โดย: ต้นกล้า นัยนา เนสเลอร์ IP: 84.184.253.234 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:2:40:08 น.

ไม่ปฏิเสธทุกข้อตกลง..
ก็เป็นอันตกลง...
เดี๋ยวรีบแจ้นคาบข่าวไปบ้านโน้นก่อนนะ...

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:7:34:58 น.

สวัสดีวันเสาร์ แฟน ๆ บล็อกพ่อพเยียทุกท่านค่ะ

เสาร์อาทิตย์นี้ผิดปกตินิดหน่อย เพราะต้องไปทำงานค่ะ

ขอใช้พื้นที่บ้านพ่อพเยียทักทายญาติมิตรนะ (ว่าจะมาขอเช่าที่แถว ๆ นี้น่ะ รู้สึกสนุกกว่าบ้านตัวเอง

)

ตะเบบูญ่าจ๊ะ

หนูจินนี่น่ารักขึ้นทุกวัน พูดเก่งเหมือนใครก็ไม่รู้นิ คุณพ่อต้องปลื้มน่าดู ไปในงานได้หนังสืออะไรมาให้ตัวเองหรือลูกบ้างหรือเปล่าล่ะ

หนังสือเล่มที่พ่อพเยียให้ น่าจะเหมาะกะตะเบบูญ่า เพราะมีความหลากหลายดี เมื่อได้อ่านและรู้จักนักเขียนเพิ่มขึ้นจากหนังสือเล่มนี้ ก็อาจทำให้อยากไปหาหนังสือของเขาหรือเธอมาอ่านเพิ่มเติม เป็นการเปิดโลกทัศน์การอ่านหนังสืออีกช่องทางหนึ่งเหมือนกันจ้ะ

และก็ในเล่มมีเรื่องของนักเขียนในดวงใจตะเบบูญ่าหลายคน ก็คิดว่าคงมีความสุขกับการอ่านมากยิ่งขึ้น อย่างน้อยก็รู้ว่าคงไม่เอาหนังสือเล่มหนาไปนอนหนุนหัวแน่นอน

คุณฟิล์มกัสจ๊ะ

หนอนฯ จะส่งหนังสือ "ปาฏิหารย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ" ของท่านติช นัท ฮันห์ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 17 (ฉบับล่าสุดซึ่งพิมพ์เมื่อปี 2549) ไปให้ในวันจันทร์นี้ค่ะ มีที่อยู่แล้ว

อยากบอกว่าเป็นหนังสือใหม่ที่ไม่ได้เปิดอ่าน เพราะหนอนฯ เคยอ่านมานานแล้ว เมื่อเดือนที่แล้วไปเห็นในร้านหนังสือ นึกอยากซื้อมาเก็บไว้ เผื่อจะให้ใครยืมอ่านหรือไม่ก็ให้ใครบางคนที่เขาอยากอ่าน

ไม่นึกว่าผ่านมาไม่นานนัก หนังสือเล่มนี้ก็ได้ใช้ประโยชน์จริง ๆ
คิดว่าคุณฟิล์มกัสซึ่งเป็นนักอ่านต้องชอบหนังสือเล่มนี้แน่ ๆ ค่ะ

พ่อพเยียจ๊ะ

แล้วหนอนฯ จะเก็บหนังสือ "เพลงฝนบนใบไม้" ไว้ให้

เอ...ใช่เล่มนี้หรือเปล่าที่นำพาเรามาให้ได้รู้จักกันนานถึงเวลานี้

ไม่ใช่กับพ่อพเยียเท่านั้น ยังหมายถึงได้มารู้จักคุณ J และต่อเนื่องมาถึงผู้คนอื่น ๆ อีกมากมาย ลำพังตัวเองคงไม่รู้จักใครมากมายขนาดนี้หรอกจ้า

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.173.239 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:7:40:15 น.

พี่โดม วันนี้สู้ๆนะ
ขอให้ทำข้อสอบอีกบทผ่านนะจ้ะ
สบายอยู่แล้ว ชิลล์ๆ เนอะ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:10:46:34 น.

ฝากข่าวถึง filmgus จ้า

หนอนฯ ส่งหนังสือที่ว่าไปให้เมื่อสายวันนี้ค่ะ

บังเอิญเดินผ่านที่ทำการไปรษณีย์ เพราะมัวไปหา นสพ. โพสต์ทูเดย์ ฉบับวันเสาร์ นี่ล่ะ
ก็เลยได้ประโยชน์สองต่อ

หวังว่าหนังสือคงจะเดินทางไปถึงในไม่ช้านี้จ้ะ

ส่วนพ่อพเยียนั้น
วันนี้กลายเป็นคนร่วมสมัยเดียวกันกับหนุ่มหล่อ แทนไท ประเสริฐกุล ไปซะแล้ว ถึงขนาดลงรูปประกบกันแน่ะ

เป็นไปได้นะนี่...

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 202.28.180.201 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:12:41:27 น.

จริงจ้ะ พี่หนอน
พ่อพเยียร่วมสมัยกับแทนไทได้เนียนซะ
ได้โพสต์ทูเดย์มาแล้ว น่าจะเก็บใส่กรอบนะ
เอ้าพูดจริงนะ เขาให้เต็มหน้าเลย สะใจดี
อ่านแล้วมีกำลังใจเขียนบล็อกมากขึ้น
ข อ บ คุ ณ พี่ โ ด ม น ะ เ จ้ า

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:20:31:17 น.

หา...อาราย อาราย..
พ่อพเยียไปประกบคุณแทนไทได้ไง
แหม...ร่วมสมัยจริงๆนะจ๊ะ
มิน่าดูยังไงก็ไม่แก่ซักที คบเด็กนี่เอง...เหอ เหอ...

ว่าแล้วก็ต้องขอโทษพ่อพเยียอย่างมาก
ที่หนูลืมนำของฝากจากพี่ติ๋มไปให้
จะส่งไปรษณีย์วันจันทร์นะคะ
ขอโทษจริงๆค่ะ

ขอบคุณพี่หนอนฯสำหรับหนังสือ
คงเป็นไปอย่างพี่หนอนฯคาดว่า มันจะทำให้หนูอ่านอะไรได้กว้างออกไปอีก
หนูยังคงชอบอ่านเรื่องสั้น และธรรมะแบบเบาๆ
ยังไม่สามารถอ่านตามพ่อพเยียและพี่หนอนฯได้
อย่างเช่นหนังสือของทพ.สมที่พ่อพเยียกำลังชื่นชอบ
หนูลองอ่านดูแล้ว มันเหมือนเด็กประถมข้ามไปอ่านหนังสือพี่มัธยม
เข้าใจได้เพียงครึ่งๆกลางๆ เข้าใจแบบไม่เข้าใจจริง
อ่านแล้วไม่เพลิดเพลินไม่สบายเพราะต้องใช้ความพยายามทำความเข้าใจมาก
เหมือนอ่านตำราสอบ เครียด...
ขอกลับไปไต่ระดับจากหนังสือธรรมะง่ายๆเหมือนเดิมดีกว่าค่ะ

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.58.145 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:20:50:30 น.

ขอบคุณพี่หนอนมากๆค่ะ (จะได้ของเรียกพี่เลย อิอิ)

โดย: filmgus IP: 222.123.222.33 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:23:28:47 น.

มาส่องตอนเจ้าของบ้านไม่อยู่

จะมาแก้ต่างว่าไม่ได้หลงมนต์ของดำค่ะ แต่อยากบอกว่าอยู่ที่นี่มีขอแต่งงานไปแล้ว10 คน ด้วยความเชื่อที่ว่า แต่งงานกับคนผิวขาวแล้ว"รวย"

นอกจากนี้เห็นผู้ชายฉี่ แก้ผ้าอาบน้ำ ฯลฯ จน...ชินตา

ผู้หญิงก็มี อืม...ไว้เขียนเรื่องนี้บ้างดีกว่า แต่..วัตถุดิบยังไม่พอ

เพิ่งทราบว่าคุณพ่อพเยียก็สะสมรูปนักเขียนเหมือนกัน แต่พอบรรทัดสุดท้าย เห็นมีGM ที่ลงรูปคุณแขกด้วย อืม...ไม่รู้ว่าแกจบ ป. เอกจากญี่ปุ่นหรือยังเนี่ยยยย ชอบคุณแขกเหมือนกัน แนวๆ เดียวกัน

แต่ของเขามีสาระเยอะกว่าม๊ากกกกก แต่เราอุดมการณ์ร่วมในเรื่อง "เพศ" ที่คล้ายกัน ต๊ายยย พูดเหมือนสนิท ความจริงอาจจะไม่รู้จักกันมั้ง

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:0:57:40 น.

เข้ามาดูความคึกคักในบล๊อคนี้...
มาไม่ทันตอบปัญหา หรือมาทันก็คงตอบไม่ถูก ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ.....
ด้วยความนับถือ

โดย: โฟล์คเหน่อ

วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:2:15:28 น.