ว้าว เรามาคนแรกได้ไงเนี่ย

เอ จะเดินทางวันนี้ไม่ใช่เหรอคะ
ทำไม อัพบล๊อกดึกจังเลย

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
เก็บภาพมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

สวัสดีจ้ะหนอนบ้านนอก

จะเดินทางตอนเย็นวันที่ 17 ครับ

เงียบหายไปเสียนานะลเยนะ

หนอนโตแล้วหรือยัง

หรือกลายเป็นผีเสื้อไปแล้ว

เดี๋ยวค่อยเข้าไปดู
คืนนี้ขอตัวนอนก่อนนะครับ

ขอให้นางฟ้าคุ้มครองนะคะ

โห...ไม่ค่อยสบาย
ยังนอนดึกอีกนะเนี่ย
เป็นไร...อย่างไร...ก็มาเล่าสู่กันฟังนะ
ยังไง ๆ ก็ขอให้แพทย์ไม่นัดด่วนให้พ่อพเยียได้กลับไปตะกั่วป่าตามกำหนดการก่อนค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

คำว่าabnormalทีแรกหนูอ่านว่า
เอ-บี-นอร์มอล (ฮา!)
ทั้งที่รู้ว่าพ่อเพยียจะบอกอะไร
แสดงว่าใจยังวัยรุ่นอยู่
และเป็นแบบแนว ๆ ซะด้วย
(ฮา!อีกรอบ)

อยากรู้ว่าเป็นชื่อของอะไร
ลองถามลูกสาวดูนะคะ

อาโดมคะ..

ขอให้อาสุขภาพแข็งแรงและเดินทางไปตะกั่วป่าได้ตามที่ตั้งใจไว้ค่ะ

บุญรักษาอาโดม คุณอาผู้หญิง และน้องพเยียค่ะ

ไม่เป็นอะไรหรอกน่า

แค่เจ็บหัวใจเล่น ๆ เท่านั้น

เป็นห่วงจ๊ะ

สวัสดีครับทุกๆคน

สวัสดีครับทุกๆคน

ผมต้องไปเก็บข้าวของเตรียมตัวเดินทางแล้วนะครับ

ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วง

แล้วจะมาเล่าให้ฟังว่าอะไรเป็นอะไรบ้าง

ถึงตรงนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว

ตื่นเต้น หลังจากวิ่งสายพานเสร็จ แล้วเข้าไปนอนตะแคงให้ตรวจแบบเอ็คโค่

ครั้งแรกที่เห็นหัวใจตัวเองเต้นอยู่ในจอ กระดุ๊ก กระดิ๊ก

เมื่อถึงตะกั่วป่ามีอะไรแล้วจะค่อยมาเล่าให้ฟังนะครับ

พ่อพเยีย & tag
พิราบสื่อสารบอกว่าท่านมาแถวนี้รึขอรับ ตามธรรมเนียมปฏิบัติบุคคลระดับนี้มาต้องมีการต้อนรับและมอบกุญแจเมืองนะขอรับ เอ้...แต่มาเมืองตะโกลานี่ ไม่ได้มาจังซีลอน งั้นก็ต้องให้เจ้าเมืองตะโกลามอบดีกว่า แต่เจ้าเมืองตะโกลาไปราชการที่เมืองกว๊านพะเยา ท่านมิผ่านมาเจริญสัมพันธ์ไมตรีกับคนเมืองนี้บ้างรึขอรับ ยังไงก็ให้พิราบฝากข่าวมานะขอรับ
เผื่อจะมีเสวนากะลุงเหน่ ลุงเสาร์ บ่าวขวัญ บ่าวชิด พรานป่าจะได้ไปฟังราชการกะท่านบ้าง
ป้าซ่าส์ ดีใจและเป็นเกียรติอย่างยิ่งขอรับ

ก็บอกแล้ววววว...ว่าบ่เป็นหยังดอก..
แค่เลือดลมติดขัดตีรวนเท่านั้นแหละ..


กินยาหอมห้าเจดีย์บวกยาอมตะขาบห้าตัวก็หาย...



เดินทางปลอดภัย ไร้กังวล ไม่เจ็บกระดองใจแล้วนะจ๊ะ...

ถ้ามีเรื่องราวน่าสนใจจากตะกั่วป่าก็อย่าลืมเอามาฝากกันนะครับ

ตามมาส่งไม่ทัน

เดินทางวันนี้แล้วใช่มั้ยคะ??

เดินทางปลอดภัยนะคะ

แล้วก็ขอให้ร่างกายและหัวใจแข็งแรง ด้วยเทอญญญญญญ

สาธุค่ะ

ไอ้ภาพกราฟคลื่นหัวใจนั่นของคุณโดมหรือคะ


รอฟังผลวิ่งบนสายพานด้วยค่ะ

สวัสดีจ๊ะคุณโดมและมิตรรักทุกท่าน

อ่านไปก็ลุ้นไปจนมาถึงบรรทัดสุดท้ายเฮ้อ....ค่อยโล่ง อก
ขอขอบคุณที่นำข่าวจากหน้าน.ส.พ มาฝาก ...ฝากความคิดถึงมายังทุกท่านด้วยนะจ๊ะ

เรื่องหลอดเลือดหัวใจตีบเคยมีพี่ส่งอีเมล์มาให้อ่านนานมากแล้ว..เป็นโรคที่น่ากลัวจริงๆค่ะ อายุก็ค่อยๆต่ำลงมาด้วย อย่างไรก็ตามดีใจที่คุณพ่อพเยียไปตรวจหัวใจ
จะมาคอยติดตามผลค่ะ
ปล. นอนดึกก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรคนี้เหมือนกันนะจ๊ะ

ส่วนที่สำคัญของโรคหัวใจคือ....วิถีชีวิตปัจจุบันที่เป็นบริโภคนิยมจนเกินเหตุ......กินผิด(มากเกินไปและไม่ได้สัดส่วนโดบเฉพาะกินคาร์โบไฮเดรตมากเกินไป).....ออกกำลังกายน้อยหรือไม่ออกเลย.....เครียดกับงานและแข่งกับเวลาจนเกินพอดี


น้ำหนักตัวเป็นดัชนีหยาบ ๆ ที่ดีมากในการบอกว่าคุณเสี่ยงหรือไม่.....เมื่อไรก็ตามที่ BMI เกิน 25....ก็ไม่ดีแล้ว


ลองมาเดินสายกลางในทุกเรื่องดู....จะพบว่าแก้ปัญหาได้...ป้องกันได้.....ชีวิตที่....พอดี....และพอเพียง....จะเป็นภูมิคุ้มกันโรคหัวใจที่ดีที่สุดครับ


ส่วนคนที่เป็นโรคหัวใจขาดเลือดอยู่แล้ว.....ก็รักษาไป....แต่อย่าลืมเรื่องการป้องกันตัวเองเมื่อรักษาและดีขึ้นแล้ว

กลับมาถามข่าวคราว ดีแล้วที่ไม่มีอะไรน่าห่วง

ที่ตะกัวป่าอากาศดี อาหารก็ดี คงมีความสุขเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้น

พอตัวเลขอายุเดินทางไปข้างหน้า
ร่างกายก็เดินทางถอยหลัง


ขอให้ผลการตรวจเป็นที่น่าพอใจของพี่นะครับ

มาตามข่าวค่ะ

พ่อพเยียเดินทางแล้ว

รักษาสุขภาพนะคะ

ทีนี้ จะมารอฟังเรื่องราวจากตะกั่วป่า

ยามที่เราป่วยไข้

เราจะนึกถึงความล้ำค่าของการมีสุขภาพดีนะลูกโดม

โดมครับ
พ่อขอให้ลูกแข็งแรงนะครับ

ทั้งสุขภาพกายและใจ
ให้ลูกโดมและทุกคนรอบข้างมีความสุขนะลูกนะ

ปล. เพลงนางฟ้าเพราะมากครับ

ขอบคุณครับ

ขอให้หายเร็วๆ นะคะ

วันฟ้าที่นั้นสวยไหม ส่วนฉันพบบทกวีเพื่อน

เมื่อเช้านี้ไปนั่งดื่มกาแฟในระหว่างรอหยิบหนังสือพิมพ์มติชนฉบันเก่ามาก ๆ มาเปิดอ่าน บทบทกวี เพลงเศร้า ของคุณ

อ่านแล้วก็รู้ว่าได้แรงบันดาลใจจาก ผู้หญิงเมืองเหนือที่ร้องเพลงแล้วร้องไห้ไปด้วย

กาแฟยามเช้านี้ได้มากกว่ากาแฟ คือได้อ่านบทกวีของ เสน่ห์ วงษ์กำแหง ชื่อตลาดนัดชนบท เห็นภาพบรรยากาศตลาดชนบทสมัยก่อน ที่คนทูนเทินของมาบนหัว

เอาล่ะ ข้าเจ้าก็หนีงานมาเหมือนกัน

แล้วพบกันใหม่

หวัดดีครับพี่

ผมเข้ามาบล็อกพี่ว่าจะมาส่งข่าวเรื่องพ่อบู
แต่เห็นพี่ซ่าส์มาแจ้งข่าวไว้แล้ว
ก็เลยถอยกลับมานั่งนิ่งๆ
นั่งรอฟังข่าวจากพี่บีครับ

เป็นห่วงท่านเช่นกัน
ถึงผมไม่เคยเห็นท่าน
แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นลูกท่านคนหนึ่งครับพี่

อาโดมคะ..

ตอนรับทราบข่าวว่า อาโดมไม่ค่อยสบาย เจ็บเสียดที่หัวใจ..รู้สึกเป็นห่วง ดุจห่วงญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง

พอมาวันนี้ ความรู้สึกห่วงพ่อบูไม่แตกต่างกันกับห่วงอาโดมเลยค่ะ

แม้เป็นเพียงสื่อสารกันด้วยตัวหนังสือ ถึงจะไม่เคยได้เห็นหน้าหรือพูดคุยด้วยวาจาเลยก็ตาม ความเคารพ ความผูกพัน ก็ทำให้รู้สึกห่วงใยนะคะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาฟังข่าว ดีใจที่คุณพ่อเพยีย สบายดี ไม่เป็นโรคห้วใจอย่างที่กังวล....

รักษาสุขภาพนะคะ

เอ่อ....ลดเครียดนี่ บางทีหนูก็ใช่เหล้า เป็นตัวช่วย แล้วมันจะสรุปยังไง ให้สมดุล ล่ะค่ะเนี่ย....

แต่ว่า ก็ว่าจะดื่มน้อยๆ ลงหน่อย กลัวแก่ ง่าย ตายช้า ประเดี๋ยวราคาในตลาด โสด (โฉด) จะตก ค่ะ 5555

เที่ยวตะกั่วป่าให้มีความสุขนะคะ

สวัสดีค่ะ แวะมาฟังข่าวดีค่ะ

สวัสดีค่ะลุงโดม

เขาว่ากันว่าการไม่มีโรดเป็นลาภอันประเสริฐ
ดีใจกับลุงโดมค่ะที่ผลตรวจร่างกายออกมาไม่เป็นอะไรมาก
มารอฟังผลตรวจร่างกายค่ะ
ตอนนี้รู้แล้ว ไปแล้วค่ะ

พ่อพเยียคะ
พ่อบูป่วยค่ะ
เส้นโลหิตตีบต้องทานยาขยายหลอดเลือดค่ะ

เมื่อเช้าพ่อยังเล่นกับบีอยู่เลยค่ะ
เล่นวัดข้อมือกันว่าใครข้อมือใหญ่กว่ากัน

พอบีไปห้องน้ำ น้องพยาบาลหันไปเอาเก้าอี้เข็น พ่อก็ล้มลงบนเตียง แล้วพ่อก็ปากเบี้ยว ซีกซ้ายหมดแรงค่ะ

เราเรียกรถพยาบาล พาพ่อไป หมอเอ๊กซเรย์ ตรวจเลือด ความดัน ก็ปกติดีค่ะ

ปกติ แต่พ่อพูดไม่ได้ พูดไม่ชัด พูดได้ยากมาก ทีละคำๆ แขนซ้ายขยับไม่ได้แล้ว

หมอบอกว่า พ่อบูอายุมากแล้วจะทำ treatment อะไรแบบปกติก็เสี่ยง ตอนนี้ขอให้มีกำลังใจที่ดีเท่านั้น ถือเป็นโอสถขนานเอกแล้วค่ะ

พ่อพเยียคะ บีคิดถึงพ่อบู รู้ว่าพ่อบูมาที่นี่เกือบทุกวัน บีขอมาที่นี่บ่อยๆนะคะ

รักและเคารพอย่างสูง
บี

อาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย
โปรดคุ้มครองให้คุณพ่อบูหายป่วยโดยเร็วค่ะ

สวัสดีตอนเที่ยงคืนค่ะ

ดีใจจังที่คุณโดมมาเยี่ยมบ้าน(บล็อก) ขนาดไม่ค่อยสบายยังมีอารมณ์ขันนะคะ ถามมา 2 หนแล้วว่าโตมานานเท่าไหร่? ก็จะตอบซะทีว่า นานพอสมควร แต่ก็ยังเป็นน้องคุณโดมอยู่หลายปีค่ะ

แม่ดิฉันเป็นเส้นเลือดที่เข้าสู่หัวใจตีบ มีอาการคล้ายๆ ที่คุณโดมเล่าในบล็อกด้วย

เมื่อซักปลายปีที่แล้วต่อต้นๆ ปีนี้ดิฉันมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะอยู่นานเป็นเดือนๆ หมอบอกว่าถ้ามีอาการอีกให้รีบตรวจคลื่นหัวใจตอนนั้นเลย ปรากฏว่าเจ้าอาการนี้มันกลัวหมอ ไม่กล้าเต้นผิดจังหวะตอนที่อยู่ใกล้หมออีกดิฉันโมโหก็เลยไม่ใส่ใจ จะตายก็ตาย (ทั้งๆที่ยังไม่อยากตาย) อยู่ๆ เจ้าอาการนั้นก็หายไป (โชคดี) ก็เลยสรุปเอาเองดื้อๆ ว่าสงสัยจะเป็นเพราะเครียด แต่ดิฉันก็ไม่ประมาทนะคะ ตรวจสุขภาพทุกปี เพราะมีพันธุกรรมเป็นโรคที่ฮิตๆ ทั้งนั้น เช่น โรคหัวใจ ความดัน มะเร็ง

ขอให้คุณโดมสุขภาพแข็งแรงนะคะ

ดีใจค่ะที่ผลการตรวจของคุณพ่อพเยียออกมาไม่มีปัญหาอะไร แต่อยากให้คลายความกังขาว่าเหตุใดถึงได้เจ็บปวดหัวใจ จุกเสียดขึ้นมา โดยที่ไม่มีสาเหตุ เผื่อว่าประสบการณ์ครั้งนี้อาจจะมีประโยชน์กับเพื่อนร่วมบล็อกก็ได้ค่ะ

ท้ายสุดขอให้คุณพ่อบูแข็งแรงเร็ววันนะคะ (ได้อ่านจากเม้นต์ของคุณบี)

สุขภาพร่างกาย ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ

อ๋า นู๋ก็เคยแปล๊บๆ เสียดตรงหัวใจมาครั้งนึง แต่แป้บเดียวก็หายค่ะ เลยไม่แน่ใจว่ามันจะเกี่ยวกะโรคที่พี่โดมว่านี้มั้ย

วันก่อนไปเจอนักเขียนหนุ่มคือ อุเทนกับจักษณ์ ที่งานหนังสือมาค่ะ พวกเรายังเม้าท์กันถึงภิกษุสันดานกาในบล็อกของพี่โดมด้วยความคิดถึงเจ้าของบล็อก

นึกว่างานหนังสือปลายปีนี้จะได้เจอพี่โดมที่ศูนย์ประชุมฯซะอีก ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดีครับคุณโตมานาน

ต้องบอกก่อนว่า ผมไม่ได้ไม่ค่อยสบายนะครับ อาการนั้นเกิดขึ้นชั่วขณะหนึ่งแล้วก็ค่อยๆหายไป

เมื่อมันหายไปแล้วมันก็เหมือนกับปลิดทิ้งไปเลย

เวลามาๆเหมือนกับพายุ เวลาหายไปกลับไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย
แต่อย่างน้อยก็ทำให้ผมออกจากห้องไปตรวจสุขภาพเสียที เพราะในชีวิตผมไม่เคยตรวจสุขภาพประจำปีกับเขาเลย


เห็นคุณตั้งชื่อล็อกอินว่า "โตมานาน" ก็คิดว่าจะนานสักเท่าไรเชียว ?

เห็นไหมว่ายังรุ่นน้องผมหลายปี แต่คุณอาจจะไม่ได้หมายถึงอายุก็ได้ คุณอาจจะหมายถึงอย่างอื่น...เช่นความคิดที่เจริญเติบโตมานานแล้วก็ได้ไช่ไหมครับ ?


สวัสดีครับคุณชินจัง

เรื่องที่คุณชินอยากรู้ว่า อาการที่เกิดขึ้นนั้นมีสาเหตุมาจากอะไร ? เรื่องนี้ผมก็อยากรู้ให้แจ่มแจ้งเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่ได้รับคำตอบที่ชัดเจนหรอกครับ

การรับการตรวจครั้งนี้ มีการตรวจสองอย่าง คือตรวจเลือดกับตรวจเรื่องหัวใจโดยเฉพาะ

แต่พอตรวจกับหมอเฉพาะทางเรื่องหัวใจ เขาก็ถามว่าก่อนหน้านี้ยกของหนักอะไรหรือเปล่า เกิดขึ้นในช่วงไหน หลังจากทำอะไร

ผมก็บอกว่าหลังจากอาหารมื้อเช้านั่งอยู่หน้าจอคอมพ์ ไม่ได้ยกของหนัก นั่งอยู่เฉยๆ

คุณหมอเขาก็ซักถามอาการว่า เจ็บแบบไหน ผมก็อธิบายไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้น

เขาก็ยืนยันว่าไม่เกี่ยวกับโรคหัวใจ และไม่เป็นโรคหัวใจแน่นอน

ด้วยความที่ไม่ค่อยมีประสบการณ์ในการเข้าโรงพยาบาลและไม่ค่อยรู้ว่าควรจะซักถามหมออย่างไร ก็ไม่รู้จะถามอะไรต่อและอาจจะอารามดีใจที่ไม่เป็นโรคหัวใจ (เพราะทำใจว่าเป็นมาแล้ว เพราะวันก่อนตรวจคลื่นหัวใจไฟฟ้าผลออกมาว่า abnormal ก็เลยว่าต้องเป็นเกี่ยวกับหัวใจอย่างใดอย่างหนึ่งแหงๆ)

แต่เมื่อลุกจากโต๊ะหมอก็มีโอกาสซักถามพยาบาลคนที่เธอตรวจสมรรถภาพหัวใจด้วยการวิ่งบนสายพานนั้น

เธอบอกอาจจากเกิดจากลมแก๊สหรือกรดผมก็จำไม่ค่อยได้ ดันขึ้นหลังจากรับประทานอาหารใหม่ๆดันลมขึ้นมาให้เกิดอาการจุกเสียดก็เป็นได้

และคอเรสตอรอลของผมก็สูง
และตรวจดูค่าของตับจากเลือด
ตับผ่านการทำงานหนักมาก่อน
ถ้าจะให้ละเอียดก็ควรมาตรวจเรื่องอื่นๆอีก

บางคำเธอก็พูดทับศัพท์ทางแพทย์ ผมก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง และก็เป็นการตั้งข้อสันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจากสาเหตุนั้นสาเหตุนี้ ซึ่งก้ไม่ได้ฟันธงลงไปชัดว่าเกิดจากอะไร ?

คืออยากรู้เพิ่มเติมผมต้องมาตรวจอีก เพราะที่ผ่านไปก็คือโรคหัวใจไม่เป็น เบาหวานไม่เป็น ความดันไม่เป็น พอรู้แค่นี้ก็ดีใจแล้ว


แต่ที่รู้ๆคือผมควรจะดูแลเรื่องอาหารการกิน และออกกำลังกายให้สม่ำเสมอ

นี่ผมเพิ่งไปเดินมาแต่เช้า เหงื่อยังซึมอยู่เลยนะครับเนี่ยะ

ขอบคุณครับ


สวัสดีจ้ะกฤติศิลป์

แหม...นึกถึงวันนั้น.. หลังจากเปิดตัวหนังสือของจักษณ์ จันทรแล้วก็มาต่อกันที่ร้านตักสุรา

ที่จักษณ์แนะนำให้รู้จักน้องชายว่าชื่ออนุพงษ์ จันทร เห็นท่าทางติ๋มๆเรียบร้อย ไม่คิดว่างานเขาจะแรงดี

ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเขาเขียนงานแนวไหนด้วยซ้ำ รู้แต่ว่าเคยได้รับรางวันเหรียญทองศิลปกรรมแห่งชาติมาแล้ว

แต่พอมาเห็นงานของเขา ซึ่งเคยเห็นในสื่อสิ่งพิมพ์แต่ไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวกันในวันนั้น

งานเขาแรงดี ชอบ ๆ ชอบมาก
ไม่ใช่แรงอย่างเดียว

มีทั้งฝีมือและมีปัญญาด้วย สุดยอด ชอบจริงๆ

เขียนคำว่า "รางวัล" เป็น "รางวัน"
ผิดได้ไงเนี่ยะ ต้องขอโทษด้วยนะครับ

สวัสดีคะ ดี้ไม่เคยเข้ามาทักทายเต็มรูปแบบแต่แวะเวียนมาอ่านทุกครั้งที่เปิดของน้ายาย พ่อของดี้เป็นโรคหัวใจเหมือยหันคะ ทามบายพาสสองเส้นตอนนี้ร่างกายแข็งแรงคะ ไม่ต้องกังวลนะคะอยู่ที่แรงใจและการดูแลรักษาร่างกายของเราคะ ทำตามหมอสั่งดูแลสุขภาพนะคะ แล้วจะเข้ามาใหม่คะ.... สวัสดีคะ

สวัสดีค่ะอาโดม...

ทราบว่าตรวจแล้วไม่พบโรคอะไรนาดีใจด้วยนะค่ะ นาไม่เคยเข้าไปอ่านบล็อคพ่อบู แต่ทราบข่าวว่าท่านไม่สบายก็แวะไปส่งกำลังใจให้ค่ะ เพราะเจอพ่อบูที่บล็อคอาโดมบ่อยๆ

ช่วงนี้ฝนตก รักษาสุขภาพนะค่ะอาโดม

หวัดดีค่ะ
อยู่ตะกั่วป่ารักษาหัวใจเหรอคะ

งั้นเอายาดีมาฝากค่ะ
.....
ฟองคลื่นถาโถมเข้าหาฝั่งไม่ขาดระยะ
ซักฟอกเม็ดทรายจนขาวสะอาด
ระยิบระยับวาววับราวกับอัญมณีที่ล้ำค่า
เท้าเปลือยเปล่าย่ำเดินไปบนพื้นทราย
สัมผัสถึงความอบอุ่นที่อ่อนนุ่ม
สายลมทักมายกิ่งมะพร้าววูบไหว
ปลิดขั้วดอกสีแสดของดอกทองหลางทะเล
ร่วงลงสู่พื้นทรายชายหาด
รอยเท้าถูกลบเลือนด้วยฟองคลื่น
พลันเท้าฉันรู้สึกถึงความแหลมคมที่ฝังอยู่ในพื้นทราย
เมื่อหยิบขึ้นมาดูพบว่าเป็นเปลือกหอยสีสวย
ที่เปลือกของมันมีรอยต่อเติมด้วยไข่มุก
ฉันนึกถึงคำพูดของใครบางคนที่ว่า
"หอยบาดเจ็บเท่านั้นที่ร้างเปลือกของของมันด้วยไข่มุก"
มันทำให้ฉันตระหนักถึงความเจ็บปวดที่อยู่ภายใน
และดูเหมือนว่าฉันลืมเรื่องบาดแผลที่เท้าไปเสียสนิท



จาก เปลือกหอยกับบาดแผล

เรื่องโรคๆ ต้องระวังกันนิดล่ะครับ เดี๋ยวนี้การใช้ชีวิตคนเรามันเร่งรีบแล้วก็เคร่งเครียดมากกว่าสมัยก่อน เวลาจะดูแลสุขภาพก็ไม่มี สารพิษ คลื่นต่างๆ ในอากาศก็มีเยอะ ทำให้ร่างกายอ่อนแอ โรคภัยเกิดได้ง่าย

ขอให้แข็งแรงไปนานๆ นะครับ

ค่อยโล่งใจนิดหนึ่งค่ะ ความจริงแล้วอาจมีปัจจัยหลายที่ทำให้เกิดอาการเจ็บ แต่อย่างว่าล่ะค่ะ คุณหมอใช้ศัพท์ทางการแพทย์ คนธรรมดาอย่างพวกเราก็งงๆ กัน ... ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ เผื่อว่าจะได้เตือนใจไม่ตกอยู่ความประมาท(ทางร่างกาย)

สวัสดีค่ะลุงโดม

เหงาจังเลยค่ะวันนี้ ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ
ก็เพื่อนที่ห้องกลับบ้านไปแม่ฮองสอนตั้งแต่เย็นเมื่อวาน เห็นว่าไปทำธุระด่วนที่บ้าน
เลยไม่มีใครชวนทะเลาะ ไม่มีใครร้องเพลงให้ฟังก่อนนอน
ตอนอยู่ด้วยกันบางทีก็รำคานเขา หนูคุยโทรศัพท์กับเพื่อนหนูอยู่ก็ชอบมากวน
อย่างตอนคืนวันศุกร์ หนูคุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่าจะกลับบ้านไหม
แล้วเขามาบอกให้หนูสมัครส่ง sms ฟรีแล้วหนูไม่สนใจ เขาก็งอน
พอหนูคุยธุระเสร็จถาม ไม่ยอมบอกหาว่าหนูไม่สนใจ
คืนนั้นเลยได้ทะเลาะกันเรื่องมารยาทเวลาคนอื่นคุยโทรศัพท์ก่อนเข้านอน
แต่ทีตัวเองคุยบ้างกลับไม่สนใจหนู หนูก็ไม่เห็นเคยกวนเขา

ตื่นเช้ามารู้สึกเหงาค่ะ ก็นอนเตียงติดกัน ตื่นมาเห็นหน้ากันทุกวัน
เถียงกันอยู่ทุกเช้าว่าใครจะเอาขยะไปทิ้ง
พอตื่นมาไม่เจอหน้าก็รู้สึกแปลกๆ

แล้วโทรไปที่บ้านก็ไม่มีใครสนใจ เห็นยุ้งกับงานสลาก
โทรไปหาเพื่อน เพื่อนเขาก็กลับบ้านไปนั่งกินหมูกระทะด้วยกันที่บ้าน

เมื่อกี้คุณพ่อพึ่งโทรมาง้อ โทรมาเล่าบรรยากาศที่บ้านให้ฟัง(เมื่อเช้างอนโทรไปไม่มีใครสนใจ)
พ่อบอกว่าเย็นนี้พ่อทำกับข้าว แกงออมเนื้อ
อื้อๆๆอยากกลับบ้านค่ะลุงโดม

ลุงโดมค่ะที่ทะเลาะกันเป็นคืนวันพฤหัสค่ะ ไม่ใช่วันศุกร์

พ่อพเยียคะ
มีข่าวคืบหน้าเรื่องพ่อบูค่ะ

วันนี้บีไม่ร้องไห้เลยค่ะ

แต่พอมาอั่พบลอคให้พ่อ

เห็นคอมเม้นท์เพื่อนๆ และทุกคนที่มาเยี่ยมพ่อในบลอค

บีร้องไห้มากมายเลยค่ะ

พ่อพเยียไปที่ Group blog

"โลกของพ่อบู"

และที่ "โดมของดาวซิน"

ได้เลยค่ะ

รักและเคารพอย่างสูง

บีค่ะ

พ่อพเยียคะ
มีข่าวคืบหน้าเรื่องพ่อบูค่ะ

วันนี้บีไม่ร้องไห้เลยค่ะ

แต่พอมาอั่พบลอคให้พ่อ

เห็นคอมเม้นท์เพื่อนๆ และทุกคนที่มาเยี่ยมพ่อในบลอค

บีร้องไห้มากมายเลยค่ะ

พ่อพเยียไปที่ Group blog

"โลกของพ่อบู"

และที่ "โดมของดาวซิน"

ได้เลยค่ะ

รักและเคารพอย่างสูง

บีค่ะ

อ่านแล้ววันนี้มีความรู้เพิ่มขึ้นมาก

สวัสดีจ้ะ ส่งเสียงนิดนึง
มาเฝ้าบล็อกให้ทุก 2 ชั่วโมงเลยล่ะ
กลับมามีรางวัลให้บ้างนะ แฮ่ม...

ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่โดม เรื่องพิมพ์ผิดเป็นเรื่องธรรมชาติ ในกระทู้หรือบล็อกนู๋เขียนผิดบ่อยไป เพราะออนดึกๆ เลยเบลอค่ะ แต่พอเห็นว่าผิดก็ต้องแก้ เหมือนพี่โดมเป๊ะเลย

เทคแคร์ค่า

สวัสดีครับทุกๆท่าน


จะออกไปถ่ายรูปตลาดเก่า

เดี๋ยวถ้าอัพบล็อกใหม่จะเอารูปมาฝากครับ


ช่วงนี้ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไร
เพราะต้องออกเดินทางไปโน่นไปนี่กับครอบครัวอยู่

สองสามวันก็คงได้อยู่กับตัวเองอย่างเต็มที่


และเรื่องเน็ตก็อาจจะมีปัญหาบ้างเล็กน้อย

เวลาจะคลิกเข้าไปบล็อกของผู้อื่น บางทีก็ขัดข้อง

ทั้งที่อยากแวะไปหาคนนั้นคนนี้ตามนิสัย

หากสะดวกจะรีบไปในทันที

สวัสดีค่ะพี่โดม
หัวใจเป็นไงบ้างคะ
สบายดีหรือยัง
อยู่ในแวดล้อมที่เรารักและคุ้นเคย
หัวใจจะดี จริงมั้ยคะ

วันก่อน
ได้ฟังปาถกฐาธรรม
จากท่าน ว. วชิรเมธี ที่ มหา'ลัยขอนแก่นค่ะ
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมท่านจึงเป็นที่เคารพและชื่นชมของผู้คนมากมาย

เห็นท่านแล้วคิดถึงพี่โดมขึ้นมาทันทีค่ะ

อ้อ วันนั้นแสดงธรรมเสร็จท่านก็บินกลับกทม.ทันที และทราบว่าวันรุ่งขึ้นท่านไปงานเปิดตัวหนังสือเล่มใหม่ชื่อ
โลกร้อนธรรมเย็น

หวัดดีครับพี่โดม

อยู่ไกลกันจังเลยนะครับ
เหนือ-ใต้เลย

วันนี้ไปเที่ยวที่บ่อนำพุร้อนที่ปากพู่ มีบ้านให้เช่า อยู่ติดกับบ่อนำพุร้อน บรยากาศดีแต่ไม่มีไฟฟ้าใช
ตอนเช้ากับตอนเย็นจะมีคนมากเพราะเขามีจุดประสงค์ในการไปแช่นำรักษาตัว ถ้าไม่สบายก๊ลองไปแช่ดู เพื่อโรคภัยไข้เจ็บจะได้หาย

สวัสดีจ้ะนกแสงตะวัน

หัวใจไม่เป็นอะไรแล้วหละ

บอกแล้วว่า...ท่านว.น่ะท่านเป็นพระเมธีหนุ่มแห่งยุคสมัยจริงๆ

และคำสอนของท่านไม่มีวันตกสมัยด้วย เพราะท่านพูดแต่ของจริงทั้งนั้น


สวัสดีครับคุณกะว่าก๋า

ช่วงนี้ผมยังไม่มีเวลาอัพบล็อกเลย แต่ก็ว่าเร็วๆนี้แหละ เพราะจะเกิดเกิดอาการ "คัน" เวลาที่ไม่ได้อัพบล็อก

สบายดีนะครับ


สวัสดีครับคุณรมณีย์

ขอบคุณสำหรับน้ำใจหลายอย่างที่เป็นธุระสอบถามให้

แหมถ้าไม่มีไฟฟ้าก็ใช้โน้ตบุ๊คไม่ได้

แต่ก็น่าสนใจนะครับ

ถามเรื่องราคามาด้วยหรือเปล่าครับ ?

เป็นวันวันละเท่าไร เป็นเดือนๆละเท่าไร

ขอบคุณอีกครั้งครับ

ตอนนี้รวมใจไปที่บ้านพ่อบูก่อนเลยครับพี่

..............

คอมผมทำท่าจะลาโลกครับพี่
5555
ไม่รู้เพราะอัพบล็อกมากไปรึเปล่า
น้องสาวในบล็อกแซวว่า
สงสัยพี่ก๋า เข้าเว็บธรรมะ 38-24-35 บ่อย...5555

ดันรู้ทันซะอีก

หวัดดีครับพี่โดม

อาโดมคะ..

มากราบสวัสดีอาในวันจันทร์ค่ะ นกกลับไปสูดอากาศดีดีที่บ้านมา 2 วัน ค่อยสดชื่น มีกำลังผจญมลพิษของระยองไปได้อีกหน่อย

อาสบายดีแล้วนะคะ อากาศที่ตะกั่วป่าพร้อมความรักของคนในครอบครัวที่อยู่รอบๆ ตัว คงทำให้อามีความสุขทั้งกายและใจ

ตอนนี้ จะห่วงก็แต่พ่อบูค่ะ ส่งใจไปช่วยกันนะคะ

กราบขอบพระคุณพ่อพเยียค่ะ

วันนี้พ่ออาการดีขึ้นค่ะ

จริงๆแล้วบีก็ยังเศร้าๆค่ะ

แต่ไม่อยากเศร้าแล้ว

อยากร่าเริงให้พ่อเห็นมากกว่า

บีบอกพ่อบูว่าพ่อพเยียอยู่ตะกั่วป่าหลายวัน

พ่อบูฝากให้บีมาพิมพ์ว่าขอให้
พ่อพเยียเดินทางปลอดภัยนะคะ

รักและเคารพอย่างสูงค่ะ

ปล. ขอบคุณน้องนกนะคะ