Bloggang.com : พ่อพเยีย : แบบทดสอบความโง่ (แบบนี้ไม่เอาด้วยหรอก)

แบบทดสอบความโง่ (แบบนี้ไม่เอาด้วยหรอก)

กุหลาบสวยแต่ไม่โง่

---------------------------

ในบรรดาอีเมล์ที่ส่งมาโดยคนไม่รู้จักกัน ผมจะเบื่อที่สุดก็คือพวกจดหมายชักชวนทำงานทำนองว่าด้วยการหาเงินง่ายๆราวกับไปเดินเก็บเอาตามท้องถนนอย่างนั้นแหละ ชวนให้หนีจากความเป็นอยู่ที่น่าเบื่อในปัจจุบันเสียเถิด ท่านจะร่ำรวยและมีความมั่นคงอะไรประมาณนี้ เพียงแค่คลิกเข้าไปดูคำชวนให้เชื่อที่ส่งมาพร้อมกับอีเมล์ชีวิตของคุณก็จะเปลี่ยนไปทันที

ตามปกติผมจะลบทิ้งอีเมล์เหล่านี้ทิ้งโดยไม่เปิดดู แต่ครั้งนี้ผมนึกว่าเป็นแบบทดสอบความโง่ที่ส่งมาให้ผมทดสอบนี้จะทำให้ผมรู้ว่าผมโง่อย่างไรบ้าง พอคลิกปุ๊บอันดับแรกก็รู้เลยว่าคือผมโง่จริงๆที่เผลอคลิกเปิดจดหมายเพราะเชื่อตามหัวข้อที่ส่งมา

คุณคนที่คิดข้อความนี้แล้วร่อนไปให้คนโน้นคนนี้ เผื่อว่ามีคนหลงเชื่อตามปรัชญาโง่ๆที่คุณพยายามจะยัดเยียดให้มนุษย์ทุกคนมีทางเลือกแค่สองทางอย่างที่คุณเป็นผู้กำหนด และต้องเลือกทางใดทางหนึ่งด้วย นี่ไงคืออีเมล์ที่ผมได้รับแล้วผมคลิกเข้ามาดูเนื้อความข้างในมีดังนี้ แต่ผมลบชื่อเว็บไซต์ทิ้งไปเพราะไม่ต้องการให้ใครโง่คลิกตามเข้าไปอีก

แบบทดสอบ "ความโง่"

2 ทางเดินแห่งชีวิตที่มนุษย์ทุกคนต้องเลือก
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน???
ระหว่าง...

1.ทำงานอย่างที่ทำทุกวันนี้ ไม่ลำบากเกินกว่าที่จะทน
แต่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้ไปตลอดชีวิต หรือ

2.ทำงานอย่างหนัก ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง อดทน เหนื่อยสัก 2 ปี
แล้วผลงานที่ได้สร้างไว้ทำให้คุณสบายไปตลอดชีวิต

ถ้าเลือกอย่างที่ 1 ดีใจด้วย เพราะคุณไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเลย

แต่....

ถ้าเลือกอย่างที่ 2 clickเข้ามาเลย แล้วมาคุยกันว่า
คุณจะต้องทำอะไรบ้างในอีก 2 ปี ต่อจากนี้

----------------------------------

ข้อความเหล่านี้อาจจะมีประโยชน์หรือสร้างความตื่นเต้นให้กับคนที่กำลังเบื่อหน่ายสภาพตัวเองในปัจจุบันได้ และคิดว่าถ้ายอมเหน็ดเหนื่อยเพียงสองปีแล้วจะสบายไปตลอดชีวิต ใครอ่านแล้วเชื่อจะคลิกเข้าไปดูก็ตามใจเถิด ผมไม่ตามเข้าไปดูด้วยหรอก แค่เปิดอ่านอีเมล์ของคุณผมก็โง่พอแล้ว

แต่ไหนๆเมื่อเปิดดูข้อความที่ส่งมาแล้วผมก็อยากจะพิจารณาด้วยสติปัญญาโง่ๆของผมนี่แหละครับ คุณบอกว่า “2 ทางเดินแห่งชีวิตที่มนุษย์ทุกคนต้องเลือก” คำพูดแบบนี้ตั้งขึ้นเองตามความต้องการของเกมที่คุณเป็นผู้กำหนดเองต่างหาก แต่ไม่สามารถใช้กับทุกคนได้หรอก

อีเมล์ฉบับนี้ทำให้นึกถึงเมื่อหลายเดือนก่อนมีรุ่นพี่คนหนึ่งรู้จักกันมานาน แต่ก็ไม่ถึงกับสนิทสนมกันมากนัก แต่ก็เจอหน้ากันบ่อยๆในวันนักเขียน เมื่อก่อนเขาเขียนบทกวี ปัจจุบันก็ไม่เคยเห็นผลงานบทกวีเขานานมากแล้ว เขาบอกว่าเขายังเขียนบทกวีอยู่แต่ทว่าเขียนเก็บไว้อ่านเองคนเดียวเท่านั้น

วันหนึ่งเขาโทรศัพท์มาหาผม และนับเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับโทรศัพท์จากเขา เขาไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบอย่างรวบรัดและไล่มาถึงเรื่องรายได้จากการเขียนหนังสือของผมว่าเป็นอย่างไรบ้าง ผมบอกว่าก็พออยู่ได้ไม่ถึงกับลำบากเดือดร้อนอะไร จากนั้นเขาเริ่มพูดถึงการได้เดินทางไปเที่ยวต่างประเทศที่โน่นที่นี่ที่เขาได้ไปมาบ่อยๆ และพูดถึงเรื่องที่ดินที่ไปซื้อทิ้งไว้ตามต่างจังหวัด สรุปว่าเขามีรายได้ดีและมีความปรารถนาอยากให้ผมมีรายได้ดีเหมือนเขาบ้าง มีเวลาว่างบ้างไหมเขาอยากจะพบเพื่อนั่งดื่มกาแฟคุยกัน บ้านผมอยู่ตรงไหนเขาจะมาหา

ผมอดรนทนไม่ได้ก็ถามว่า “พี่จะพูดเรื่องอะไรก็ว่ากันมาตรงๆเถอะ ไม่ต้องอ้อมค้อม” ในที่สุดเขาก็เผยออกมาว่าเขาอยากชวนให้ผมไปขายสินค้าขายตรงชื่อดังยี่ห้อหนึ่งซึ่งเขาทำอยู่ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมด้วยความคิดที่ว่าคงเอาผมอยู่แน่งานนี้

ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดไม่อยากฟัง แต่ก็ต้องอดทนฟัง เมื่อเขาพูดจบแล้วผมก็พูดกลับไปว่า “ผมอายุจะห้าสิบปีบริบูรณ์ปีนี้แล้ว ผมคิดว่าผมรู้แล้วว่าชีวิตนี้ผมต้องการอะไร ผมพอใจกับสิ่งที่ผมทำอยู่ ผมเขียนหนังสือเพราะผมรักและเลือกงานนี้แล้ว ผมไม่ได้ทำเพราะจำยอม ผมพอใจกับงานที่ผมทำและมีความสุขกับงานที่ผมทำอยู่ เพราะฉะนั้นเรื่องชวนผมไปเป็นคนขายสินค้าขายตรงนั้นเสียเวลาเปล่าไม่ต้องเสียเวลาอธิบายรายละเอียดให้ผมฟังหรอก ผมไม่ได้รังเกียจการขายตรง แต่ผมรู้ว่าผมไม่มีความถนัดในเรื่องนั้น ผมไม่ชอบขายของให้กับคนที่รู้จักกันด้วย และก็ไม่ได้มีความปรารถนาหรือต้องการในสิ่งที่พี่มี ผมคิดว่าพี่ไม่ต้องพูดเรื่องนี้กับผมอีกแล้วนะ ถ้าจะดื่มกาแฟคุยกันก็โอเคนัดหมายวันเวลามาผมยินดีไปคุยด้วย แต่พี่อย่าพูดเรื่องชวนผมไปเป็นคนขายสินค้าขายตรงกับผมอีก”

เราวางหูโทรศัพท์ล่ำลากันอย่างกระอักกระอ่วน พี่แกบอกว่าถ้าว่างแล้วจะนัดดื่มกาแฟคุยกัน แต่นี่จะข้ามปีแล้วผมไม่เห็นแกโทรมาหาผมอีกเลย วันนักเขียนปีนี้ก็ได้นั่งโต๊ะเดียวกันครู่หนึ่ง พี่แกก็ไม่เห็นพูดถึงเรื่องนี้กับผมอีก

พอดีเมื่อเช้าผมได้รับอีเมล์ฉบับนี้ เมื่อเปิดดูแล้วเห็นข้อความที่ผมรู้สึกว่าเป็นถ้อยคำที่หยาบคายที่คนส่งเมล์ไปหาผู้อื่นแล้วยังขึ้นต้นด้วยความหยาบคาย เพราะที่ขึ้นหัวว่า “แบบทดสอบความโง่” คล้ายๆกับว่าทางเลือกที่คุณเป็นกำหนดเกมนั้น ถ้าใครเลือกข้อ 1 คือทำงานอยู่อย่างเดิมแล้วจะเป็นคนโง่ ถ้าจะไม่โง่ต้องคลิกเข้าไปหาเว็บไซ้ต์ที่คุณล่อให้เข้าไป

คราวหลังผมอยากให้คุณลองตรวจดูก่อนก็ได้ว่า รายชื่อที่คุณจะส่งอีเมล์นั้นเขามีพื้นฐานเป็นอย่างไร จึงควรจะส่งอีเมล์แบบนี้ไปให้เขาดีหรือไม่ เพราะฉะนั้นเมื่ออีเมล์ของคุณส่งมาถึงชื่อผมก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่จะบอกว่า แบบทดสอบความโง่ของคุณใช้กับคนแบบผมไม่ได้แน่นอน

เพราะผมเชื่อว่าทางเลือกของมนุษย์ในทัศนะของผมไม่ได้มีแค่สองทางอย่างที่คุณเป็นผู้กำหนดขึ้นมาเท่านั้น

ส่วนพี่คนนั้นแกคงไม่โทรหาผมอีกแล้ว แต่ถ้าโทรมาหาผมแล้วชวนผมไปขายสินค้าขายตรงอีก ผมจะแนะนำให้พี่คนนั้นไปซื้อหนังสือเล่มที่ชื่อว่า “อัจฉริยะสร้างได้” ของ”หนูดี”(วนิษา เรซ)มาอ่าน ให้พลิกไปที่บทที่ 5 แล้วอ่านดูว่า คนที่มีอัจฉริยะภาพในด้านการเข้าใจตนเองนั้นมีพฤติกรรมอย่างไร ? เผื่อแกจะได้เข้าใจผู้อื่นบ้าง

-----------------------------------------------

Create Date : 06 ตุลาคม 2550

Last Update : 6 ตุลาคม 2550 15:46:31 น.

35 comments

Counter : 2172 Pageviews.

นั่นสินะคะ
เจออย่างนี้เข้าไปก็เซ็งเหมือนกัน
(ยิ่งคงใกล้ตัวนี่ พูดลำบากจริงๆ)

โดย: ม่วนน้อย

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:16:19:01 น.

สวัสดีค่ะคุณพ่อพเยีย

เวลาเห็นอีเมล์แนวนี้ก็ลบทิ้งโดยไม่เปิดเหมือนกันค่ะ ล่าสุด เพิ่งมีเพื่อนรุ่นพี่สองคน (คนหนึ่งเคยสนิทด้วยสมัยเรียน อีกคนเป็นเจ้านายเมื่อสิบปีก่อน) มาคุยด้วยเรื่องขายตรงนี่เหมือนกัน ทั้งที่ผ่านมา ไม่เคยติดต่อ ไม่เคยสานความสัมพันธ์อะไรกันเลย จนกระทั่งถึงเวลาที่เรา "น่าจะ" มีประโยชน์กับเขาจึงติดต่อมา

---- คงเสียเพื่อนไปทั้งคู่เช่นกันค่ะ เฮ้อ อภินิหารขายตรง

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:16:44:12 น.

ผมเองก็เคยโง่เหมือนกันครับ

อีเมลอย่างนี้ส่งตรงถึง mail box ของผมทุกวันเหมือนกัน ส่วนมากถูกแยกไปอยู่ในส่วนของเมลขยะ แต่ก๋มีบางส่วนที่ลักลอบเข้ามาในส่วนของเมลปกติได้สำเร็จ ปกติผมก็ลบทิ้งบ้าง ถ้าไม่ลบพอถึงเวลามันก็ถูกลบไปเอง

ไม่รู้ว่าผมได้รับแบบทดสอบความโง่นี้บ้างหรือเปล่า

โดย: 9A

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:18:22:55 น.

อาโดมคะ

มีคนเคยมาชักชวนเหมือนกันค่ะ แต่ตอบปฏิเสธไป ด้วยตัวเองไม่ถนัดในการขายสินค้าขายตรงแบบนี้เหมือนกัน บางคนก็ไม่ตื้อ แต่บางคนตื้อมาก

คงเช่นเดียวกันกับทุกคนที่มี mail แบบนี้เข้ามาเสมอๆ เคยเปิดอ่านค่ะ อ่านแล้วก็ลบทิ้ง พักหลังนี้ลบทิ้งซะเป็นส่วนใหญ่ มาพอๆ กับ mail ขายยาลดความอ้วนเลยนะคะ

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah

) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:18:43:31 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดมและทุกๆคน

อ่านคำถามแล้วขอตอบ ข้อ1 นะคะ

อยู่ไปตามสภาพนี่แหละค่ะ พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่แล้ว ไม่ดิ้นรนขวนขวายหาเงินทองมากมาย ที่ตายแล้วก็เอาติดตัวไปไม่ได้..

ใครจะว่าความคืดเราโง่ก็ช่างเถอะมนุษย์เราถ้ารู้จักคำว่า " พอ " เราก็จะอยู่ได้โดยสงบสุข

เวลา 2ปี ทำงานทุกอย่างแล้วต่อไปคุณจะสบาย อยากถามหน่อยว่า 2 ปีมันคืออนาคต..อนาคตที่มองไม่เห็น มันเหมือนเราตั้งความหวังลมๆแล้งๆมากกว่า..
แล้วคุณจะรู้ได้อย่างไรกันว่าคุณสบายแน่นอน..ในเมื่อเวลานั้นมันยังมาไม่ถึง.

อยากรู้จังว่าคุณทะเลจะเลือกอะไร..

โดย: ยานา IP: 203.172.48.138 วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:19:11:33 น.

เจอบ่อยเหมือนกันค่ะ

เมล์แบบนั้น

โดย: %u0E40%u0E01%u0E4B (mojigirl

) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:19:25:59 น.

อะจ๊ากกกก...โดนใจชะมัดเลย เอนทรี่นี่พี่โดม...
หงุดหงิดเป็นบ้าเลยกับเมล์ขยะพวกเนี้ย ขยันมาจริงๆ
รู้ไหมว่าอย่าให้อีเมล์แอดเดรสกับใครง่ายๆ
พวกที่ชอบให้กรอกแบบสอบถาม ทั้งหน้าโรงหนัง แม้แต่หลายแห่งที่นึกไม่ถึง
จำได้ว่าเคยให้อีเมล์ไปกับสมัครบัตรสมาชิกกลุ่มคนรักหนังที่ลิโด้
กลับมาพักเดียว โอ้ อีเมล์เกี่ยวกับโฆษณาหนัง ธุรกิจเกี่ยวเนื่องกัน มาเป็นพรวนๆ
เมล์ขยะ ขายของพวกนี้ บางทีถ้าไปคลิกต่อว่า ยิ่งแสดงว่าเรามีตัวตน
คราวนี้มันส่งมาตลอด้เลยล่ะค่ะ

ฮื่อๆ ขายตรงก็อีก คิดและรู้สึกเหมือนพี่โดมเปี๊ยบ
ไม่อยากรวยน่ะ ไม่อยากมีบ้านใหญ่ๆ ไม่อยากมีรถหรูน่ะ

แต่อยากยิ้มอย่างจริงใจ ไม่หลอกใคร แม้แต่ตัวเองน่ะเนอะ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:21:14:27 น.

อาโดม นาได้รับบ่อยมากเลยบางทีเพื่อนก็ส่งต่อมา แต่นาก็ลบทิ้งหมดล่ะ ไม่เคยเข้าไปอ่านแค่เห็นชื่อก็บอกแล้วอย่างที่อาว่านั่นแหละ

นาว่านะคนที่ส่งมาให้เราเค้าก็ควรมีสำนึกบ้างว่าส่งอะไรให้เพื่อนไป อย่างแบบที่ส่งมาให้ไปสมัครเวปโน้นเวปนี้ ก็ได้บ่อยจนเบื่อ ถ้าฉันจะสมัครฉันไปหาเองก็ได้ ไม่รู้จะส่งมาทำไมทุกวี่ทุกวัน ของนานะ แค่เพื่อนพิมพ์มาบอกว่า คิดถึง คำเดียวนาว่ายังมีค่ากว่าจดหมายส่งต่อพวกนี้อีกค่ะ

นาอคติไปไหมค่ะนี่อาโดมที่คิดแบบนี้

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:22:07:36 น.

คิดถึงคุณยานาจัง

สบายดีนะคะ หายไปนานเชียว!!!

เคยเลือกข้อ 2. มาแล้วคะ ....

ถ้าแปลว่าโง่ ก็เป็นคนเคยโง่มาแล้ว...เมื่อนานมาแล้ว มีคนมาชวนไปขายตรงคล้ายคุณโดมแหละ เค้าก็บอกว่า ... หากทำสำเร็จก็จะสบายไปตลอดชีวิต..มี2ทางเหมือนกันคือ ทำ..ไม่ทำ
หากเลือกลองทำ ก็มี 2 ทางที่จะเจอคือ สำเร็จ กับไม่สำเร็จ
หากเลือก..ไม่ทำ ก็มี 2 ทางที่จะเจอคือ ไม่สำเร็จ กับ ไม่สำเร็จ
....อยู่ที่เราจะตัดสินใจ.....

ฟังไป ฟังมาก็ติดกับดักในที่สุด...การตั้งเป้าหมายที่ผิดๆกับชีวิต ก็เริ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัว...เงินคือเป้าหมายสูงสุด ทุ่มเทเวลา ทุกสิ่งทุกอย่างสร้างเครือข่าย จนบรรลุเป้าหมาย แต่ไม่มีเวลาให้กับตนเอง มีเงินมาก ก็ใช้มาก ต้องการมากขึ้น มากขึ้น.. หากเดือนไหนไม่ได้เป้าก็ทุกข์ใจ เพราะเสพติดเงินไปแล้ว กังวลกลัวว่าจะไม่ได้เป้า จะหมดเงิน เครียด..เริ่มหาทางออกไม่ได้....

ในที่สุดก็หยุดทำค่ะ...ไม่นะคะ...ไม่ใช่เพราะหายโง่ บังเอิญมีทางแยกให้ตัดสินใจกับชีวิตอีกครั้ง จึงเป็นโอกาสหนีปัญหา แบบโง่ๆ และขี้ขลาด...คือทิ้งปัญหาและไปสนใจกับสิ่งล่อใจอันใหม่ ที่ดูสดใสและสวยงามกว่า....

14 ปี ผ่านไป กับประสบการณ์ที่ดี และไม่ดี กับแบบทดสอบความโง่ต่างรูปแบบ ที่ก็ยังตัดสินใจจะโง่ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก...

วันนี้รู้ว่า...รู้จักพอ ก่อสุข ทุกสถาน คืออะไร?

รู้ว่า...สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตไม่ต้องใช้เงินซื้อ และเงินก็ซื้อไม่ได้ด้วย
เช่น ความรู้สึกดีๆ หรือ คำทักทาย ข้อความให้กำลังใจต่างๆ ที่แขกทุกคนของ บ้านพ่อพเยียมีให้กัน

โดย: ทะเล IP: 58.9.99.98 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:0:31:04 น.

สวัสดีครับโดม

ตามที่สัญญาและขออนุญาตกับคุณแล้ว.. หลังจากที่ผมได้รับtagคำถามนี้ จากfilmgus ผมขอส่งมอบต่อให้คุณนะครับ ทั้งหมด 31 คำถาม ตอบตามสบาย เมื่อมีเวลาก็แล้วกันครับ

1. ชื่อเล่นชื่อไรเอ่ย?

2. ลืมตามาดูโลกเมื่อไหร่กัน?

3. มีพี่น้องมั้ย?

4. สิ่งที่ชอบเป็นพิเศษคืออะไร?

5. แล้วสิ่งที่เกลียดล่ะ?

6. มีสัตว์เลี้ยงมั้ย เป็นตัวอะไร ชื่ออะไรบ้าง ?

7. คุณชอบเครื่องดื่มอะไร ?

8. แล้วชอบกินอาหารอะไรบ้าง ?

9. ชอบสีอะไร ?

10. งานอดิเรกของคุณคืออะไร ?

11. คุณมีปมด้อยมั้ยแล้วปมด้อยของคุณคืออะไร ?

12. ชอบแต่งตัวแนวไหน โชว์เสื้อผ้าของคุณหน่อยสิ ?

13. คุณใส่นาฬิกาอะไรอยู่ ขอดูได้มั้ย ?

14. เพลงไหนที่สามารถสื่อความเป็นคุณออกมาได้ ?

15. กิจวัตรประจำวันของคุณเป็นยังไง ไหนบอกมาซิ ?

16. มีแฟนรึยัง ถ้ายังคุณอยากมีมั้ย ?
17. แล้วถ้าเลือกได้ อยากมีแฟนหน้าตาเหมือนใคร ?

18. แล้วถ้าให้พาบุคคลในข้อ. 17 ไปเดท 1 วันจะพาไปไหน แล้วไปทำไรบ้าง ?

19. คุณว่าคุณหน้าเหมือนใคร ?

20. ไหนขอดูรูปคุณตอนยิ้มหน่อยซิ?

21. ถ้าตกหลุมรักใครคนนึงอยู่ คุณจะบอกรักเค้าว่ายังไง ?

22. ห้องที่คุณชอบไปบ่อยๆในพันทิปคือห้องไหน ?

23. คนที่มาเยี่ยม Blog คุณบ่อยๆมีใครบ้าง ขอสัก 10 ชื่อแล้วกัน ?

24. แล้วเค้าแต่ละคนเป็นคนแบบไหนตามความรู้สึกของคุณ ?

25. มีอะไรอยากบอกพวกเค้ามั้ย ?

26. แล้วกับคนที่ส่ง Tag มานี่ล่ะ คุณคิดยังไงกะเค้า ?

27. แล้วจะบอกอะไรถึงคนที่ส่ง Tag มาให้คุณมั้ย ?

28. ตอนนี้คุณนึกถึงรายนามของคนที่คุณจะส่ง Tag ไปให้ 4 คนนั้นออกรึยัง
แล้วใน 4 คนนั้นมีใครบ้างล่ะ ?

29. คุณคิดว่า 4 คนนี้คิดยังไงกะคุณบ้าง หลังจากที่คุณส่ง Tag ไปให้ ?

30. ขอเหตุผลหน่อยสิว่าทำไมต้องส่งไปหา 4 คนนี้ด้วย ?

31. ข้อสุดท้าย มีอะไรจะฝากถึงคนที่คุณกำลังจะส่ง Tag ไปหาเค้าบ้าง ?

แถมท้ายด้วย 5 ข้อ ชอบ และ 5 ข้อไม่ชอบ

ขอบคุณครับ

โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:11:53:50 น.

สวัสดีค่ะ คุณโดม และ ทุกๆ ท่าน (คิดถึงนะค่ะ) ฝนตก ได้ทุกวี่ทุกวัน

เข้ามาอ่านอยู่ ตลอดนะค่ะ แต่ไม่ได้คอมเมนท์
โดน เข้า แล้ว ไหม ล่ะ p tim ก็ เคยได้รับ อยู่ บ่อย ๆ เหมือนกัน และรวมไปถึง อยากสวยไหม และอยากเที่ยวฟรีไหม อะไร ทำนองเนี้ย แต่ เราก็รู้นะค่ะว่า มีเหรอ ของฟรี ในโลกนี้ ถ้ามีก็ดีนะ เอิ๊ก ..

โดย: p tim IP: 222.123.128.28 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:18:53:20 น.

กลับมาจากเขาใหญ่แล้วค่ะ...
ขึ้นไปสูดอากาศในอุทยานและไปน้ำตกเหวสุวัต
น้ำกำลังมาก สวยซู่ซ่าเย็นเจี๊ยบ
ลงไปแช่น้ำตกด้วยล่ะ
แฮ่ๆๆ...แค่ตาตุ่มเท่านั้น

โขดหินลื่นมาก ใครจะกล้าลุย

นานๆจะเห็นพ่อพเยียเขียนอะไรแบบเอือมระอาเช่นนี้
เมล์พวกนี้หนูก็ไม่เปิดค่ะ
มีความคิดลำเอียงไปในทางว่า
พวกที่ชอบชักชวนรวยข้ามคืนแบบนี้
ไม่จริงใจจนถึงหลอกลวง
ไม่อยากวิจารณ์มากค่ะเพราะบางคนที่หลงติดกับคำเชิญชวนเหล่านี้
อาจเพราะเขาจำเป็นต้องมีรายได้มากขึ้นจริงๆ

สวัสดีทุกคนนะคะ

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.65.207 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:19:48:14 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะคุณพ่อพเยีย ... อ่ะฮ้า (อุทานแบบกาเนี่ยน) เจอเมล์ขยะแบบนี้ทำให้หงุดหงิดเหมือนกันหรือคะ เดี๋ยวนี้เห็นว่าที่บ้านเราธุรกิจขายตรง ขายอ้อม ขายอะไรก็ไม่รู้ แล้วจะรวยนี่เยอะ สวนกระแสเศรษฐกิจเลยนะคะ ...

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:20:49:43 น.

ฉันว่าธุระกิจนี้น่าจะมีที่มาจากจดหมายลูกโซ่นะ เขาคงได้รับจดหมายแบบนี้บ่อย แล้วคนที่ส่งนี่อาจจะเป็นลูกศิษย์ของพระครูอะไรนั่น
ที่แกส่งเสียให้เรียนการตลาดแล้วนำมาประยุกต์ใช้กะธุระกิจมั๊ง
...
แต่เดี๋ยวก่อนหากคุณโทรมาในสิบห้านาทีนี้ คุณจะ.......บรมเลย

โดย: ตาพรานบุญ

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:22:31:14 น.

หวัดดีค่ะ ตอนนี้อากาศดีดอกไม้ก็เลยบานกันยกใหญ่ ทั้งสีก็สวย ดอกก็ใหญ่ คุณโดมถ่ายดอกกุหลาบมาสวยจัง ผิดกับของโตมานานเลย... กุหลาบที่บ้านปลูกมานาน แต่ไม่โต...(ฮิๆ)

เรื่องขายตรง บอกตรงๆ ว่าไม่เคยถูกจริตกันเลย... เบื่อ! เนาะ บางทีก็ต้องเสียศรัทธาคนบางคนให้กับการขายตรงไปเลย...

โดย: โตมานาน

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:1:37:40 น.

ฮ่าๆๆพี่โดมโดนแทกจากเพื่อนสนิท เอ้าตอบไม่ตอบ..
แทกนี้....ไม่มีเวลาเหลือเฟือ ทำไม่ได้นะคะ คริคริ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:7:50:21 น.

พ่อเพยียโดนแทกซะแล้วเหรอเนี่ย..

ส่วนตัวเองแล้ว
เรื่องเมล์ขนะ ไม่ค่อยจะรำคาญใจเท่าไหร่
เพราะถ้าได้ ก็ไม่เปิดอ่าน ลบทิ้งไป

ที่รำคาญสุด ๆ แล้วต้องรักษามารยาทในการคุยโทรศัพทืด้วยก็คือ
ขายประกัน ขายสินเชื่อ
ซึ่งบัตรเครดิของเราขายข้อมูลใ
อย่างเช่น บอกว่า คุณเป็นผู้โชคดีได้รับสิทธิ์พิเศษจากบัตรเครดิต บลาๆๆ
แล้วก็เสนอขาย
เจอทุกเดือน เดือนละหลายครั้ง
เบื่อมาก
กะว่า จะเก็บสถิติไว้ว่าคนที่โทรมาบอกว่าเป็นสิทธิ์สำหรับลูกค้าบัตรอะไรมากที่สุด
แล้วจะยกเลิกบัตรนั้นไปเลย

เก็บไว้ใช้ใบเดียว เฉพาะบัตรที่หักเงินให้ลูกอุปภัมภ์ทุกเดือนพอ

แหะ ๆ
ได้โอกาสบ่นซะเลยค่ะ

โดย: ชจ IP: 202.29.77.2 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:8:04:40 น.

หึ หึ มาเจอคนโดนตื๊อให้โง่
ที่ไม่ยอมโง่

วันนี้อ่านแล้วเลือดสูบฉีด
ตื่นเต้น

โดย: shadow-of-art

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:9:00:15 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ขอบคุณทุกความเห็น

อ่านแล้ว แต่ช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาตอบเลย

อันที่จริงผมชอบพูดคุยและตอบเป็นตัวหนังสือกับทุกๆคน

แต่ช่วงนี้ (วันสองวัน) มีงานกำลังติดพัน
คือสนุกกับเรื่องที่เริ่มต้นไว้นานแล้ว

เพิ่งจะมาลื่นไหลเอาตอนนี้ และมีเวลาที่จะต้องจบบทสุดท้ายให้เรียบร้อยสิ้นเดือนตุลาคมนี้

เลยเอาหัวใจไปหมกมุ่นตรงนั้นหน่อย

และเดี๋ยวจะมาตอบแถ็กของคุณปะการัง

ตอนนี้ขอไปทำงานก่อนนะครับ

โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.20.183 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:9:03:09 น.

.........ผมอายุจะห้าสิบปีบริบูรณ์ปีนี้แล้ว........

อ่านผิดน่ะพี่โดม....เอ๊ะเถียงอยู่ในใจพี่โดมเอาบันทึกมาเขียนเหรอ...

เพราะอะไรรู้ไหม.....อ่านว่าผมจะสิบห้า....แฮ่

ไม่มีอะไรจะพูดถึงบรรดาสารพันเรื่องเหล่านี้เนอะ...ก็ส่วนใหญ่จะลบทิ้งเหมือนกัน

"คุณอยากอยู่เช่นนี้ตลอดไปหรือ.....เพียงแค่คุณทุ่มเวลาเพียง 2 ปี คุณจะมีทับทิม มรกต สายสะพาย....แล้วคุณจะสบาย"

เออ....จะอยู่อย่างนี้แหละ (พูดไม่เพราะเนอะ) เพราะชีวิตอยู่ในดงของสินค้าขายตรงอันยิ่งใหญ่ในโลก....ถูกถามประจำก็ตอบอย่างนี้ประจำ

เราเป็นผู้บริโภค...เรามีสิทธิเลือกที่จะบริโภค ไม่ใช่ซอมบี้ของบริษัทคุณ....

ว๊า.....ว่าจะมาเล่าเรื่องเมืองพะเยาให้ฟัง ไม่วายๆ.....

โปรดรอจั๊กหน่อยเน้อจะเอาบ้านและท้องทุ่งที่พี่โดมคิดถึงมาให้ดู....ยังไม่ได้กระดิกตัว ต้องเป็นสารถีให้แม่...อาเจ๊แกบินไปเที่ยวกับกลุ่มวิจัยแก

แล้วแน่ใจหรือว่าไม่คิดถึงคนน่ะ....เพิ่งรู้ข่าวว่าคุ้มขนาบเขาจะขายแล้วเพราะสู้ภาระไม่ไหว....

แล้วไม่คิดถึงแก้งส์ตัว ต. หรือคะ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:9:20:43 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ
..
คนที่สามารถเสนอขายลักษณะนี้ได้จะต้องไม่คิดแทนคนอื่นและลืมคำว่าเกรงใจไปเลย
...
ปล.สายหมอกกับดอกไม้เปิดแล้วนะคะ

โดย: malarn cha

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:10:09:04 น.

เริ่มต้นด้วยกุหลาบสวยจริง ๆ

แต่จะมาบอกว่า ชวนไปเดินดอยด้วยกัน รายละเอียดอยู่ตจรงนี้จ๊ะ

//www.oknation.net/blog/parjaru

โดย: แพรจารุ

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:12:50:21 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
มาเยี่ยมเรื่อยๆค่ะแต่ไม่ค่อยได้เขียน

เจอเพื่อนเจอพี่แบบนี้มาสองคนแล้วในชีวิต
ที่ไม่สนความรู้สึกเราเลย
สนแต่ว่าเมื่อไหร่เราจะตกลงไปร่วมทีม ไม่จบไม่แล้ว มาหาที่บ้าน มาตอนเที่ยงกลับเอาตอนเย็น จะทานข้าวจะทำอะไรก็ไม่สะดวก หนำซ้ำตามไปที่ทำงานอีกแน่ะ สุดท้ายต้องตัดสวาทกันเลยทีเดียว เพราะเราไม่ไหวแล้ว ทนกับการไม่เกรงใจของเขาไม่ไหวแล้ว
ปัจจุบันเสียเพื่อนไปหนึ่ง เสียพี่ไปหนึ่ง ค่ะ

แต่เขาก็อยู่กับบ้านหลังโต รถคันใหญ่จริงๆแหละ คุยคำโตด้วย

แต่นั่นไม่ใช่ที่เราต้องการนี่นะ
(ก็เลยได้อยู่บ้าน 69 ตารางวา รถคันจิ๋วๆ)

กระทู้ทำให้เครียดนะคะแม้จะเริ่มด้วยกุหลาบดอกสวย สงสารกุหลาบจัง

โดย: นกแสงตะวัน IP: 125.26.183.34 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:17:12:29 น.

อุ้ย...

ตอนหน้าจะได้อ่านเท็ก(แรก)ของคุณพ่อพเยียแล้วววว

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:23:00:26 น.

เจอเหมือนกันเลยครับ

ผมเขียนไว้ใน
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=birdwithnolegs&month=09-2007&date=05&group=5&gblog=6

11.เจอเพื่อนเก่าที่เมื่อก่อนสนิทกันมาก บังเอิญเจอเลยโทรนัดกินข้าวกัน
กินข้าว ทบทวนความหลังกันเสร็จปุ๊บ เพื่อนก็ชวนทำประกันชีวิตกับเขาทันที
ปกติจะเลี่ยงเรื่องอย่างนี้มาตลอด แต่วันนี้ด้วยความเกรงใจเพื่อน เลยนั่งฟังเขาพูดไป 1 ชม.เต็ม
ไม่โกรธเพื่อน แต่แอบมีวาบความคิดแนวเซ็งๆ ในใจ เรามันมองมิตรภาพในเชิงอุดมคติเกินไปหรือเปล่าหนอ

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:5:00:13 น.

สวัสดีครับพ่อพเยีย

ทุกครั้งที่พิมพ์ชื่อพ่อเอง
ก็ไม่เคยฉุกใจ
แต่เวลามาที่บ้านโดม
อยากจะพิมพ์ว่า "พ่อบี"
เพราะเป็นสัญญาณของพ่อ
ที่มีชื่อลูกของเราต่อท้าย
ชื่นใจนะลูกนะ

ยามเห็นกุหลาบแดง
มักคิดถึงลูกสาวตอนเด็กๆ
ยามที่เธอชอบเข้ามา
ท่องกลอนให้ฟังครับ

" กุหลาบมีหนามแหลม
มิใช่แย้มคอยคนชม
บานไว้เพื่อสังคม
ความอุดมของแผ่นดิน"

แล้วพบกันใหม่ครับ
ด้วยรัก

โดย: พ่อบู (be-oct4

) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:7:27:40 น.

ผมเสียเพื่อนให้กับวงการนี้มา 2-3 คนแล้ว เขามองผลประโยชน์มาก่อนความสัมพันธ์ที่เรามีระหว่างกัน ดูเหมือนจะหวังดีกับเรา แต่หากคิดดีๆมันไม่ใช่หรอก

ผมบอกกลับไปกับเพื่อนเหล่านั้นว่า ทำไปเถอะทำไปก่อนทำไปเลย ถ้าประสบความสำเร็จตามที่เขาวาดภาพเอาไว้ เราจะแสดงความยินดีอย่างจริงใจ

แต่ที่ผ่านมาไม่เห็นใครสำเร็จจริง...กับแค่บินไปเที่ยวต่างประเทศ นั่นคือความสำเร็จในชีวิตแล้วหรือ???

โดย: ชลสิทธิ์

วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:10:26:54 น.

หวัดดีครับพี่โดม

ผมนึกถึงนายหน้าขายประกัน
ขึ้นมาทันใด
หลายปีก่อนเค้ามานั่งขายประกัน
แต่ผมชวนเค้าคุยเรื่องการใช้ชีวิต

สรุปแล้ว...เค้าขายประกันให้ผมไม่ได้
แต่คงได้วิธีคิดแบบใหม่กลับไป
5555

ผมชอบอ่านหนังสือฮาวทูการขายนะครับ
ถึงไม่คิดจะทำงานด้านนี้เลย
ไม่คิดจะอุดหนุนสินค้าขายตรงด้วย (ถ้าไม่สนใจ)

แต่ชอบเรียนรู้ที่จะได้อ่านกลยุทธ์ในการขาย
ชอบฟังเวลาเค้าตั้งใจขายของกับเรา
แต่ผมก็ไม่ซื้ออยู่ดีครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:14:01:06 น.

โดย: filmgus

วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:16:43:38 น.

กุหลาบ
สวย
หนามแหลมคม

.....

สบายดีไหมคะ

โดย: คนเลวที่แสนดี

วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:17:09:11 น.

สิ่งที่เราคิดว่ารู้ แต่จริงๆกลับไม่รู้ หรือรู้ไม่จริง สิ่งที่เราเคยรู้แบบครึ่งๆกลางๆ อาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดกับสิ่งนั้นๆ แล้วสรุปเหมาคิดเองว่าถ้ารูปลักษณ์แบบนี้จะต้อง เรียกว่าอย่างนั้น และจะต้องเป็นแบบเดียวกัน เป็นสิ่งเดียวเหมือนกันหมด...

ทุกวันนี้เราก็ถูกกลยุทธ์การขายจากบริษัทขายทางอ้อมต่างๆ หลอกให้ซื้อของกันทั้งนั้น เพียงแต่เขาเลือกวิธีที่ไม่ได้เดินมาบอกตรงๆกับเราเป็นรายตัว แต่กลับตั้งใจใช้ดาราดัง , เทคนิคทางการถ่าย ตัดต่อภาพโฆษณาเป็นกลยุทธ์หลอกให้เราหลงเชื่อ..ก็เท่านั้น
ราคาของสิ่นค้า = ต้นทุน+กำไร จะสูงหรือต่ำคงขึ้นอยู่กับคุณภาพ+ค่าโฆษณาและค่าตัวพรีเซ็นเตอร์

ในฐานะของผู้บริโภค เรามีสิทธิเต็มที่ในการจะเลือกซื้อหรือไม่ซื้อของชิ้นหนึ่ง...ขึ้นอยู่กับเหตุผลว่าเราซื้อของชิ้นนั้นเพราะอะไร....
....เพราะเกรงใจ
....เพราะคุณภาพของสินค้า เชื่อว่าเพื่อนใช้ดีจึงบอกต่อ
....เพราะเชื่อโฆษณา ยี่ห้อดัง
....เพราะอยากสนับสนุนเพื่อนที่ทำมาหากิน อยากให้เค้ามีกำไรจากการทำอาชีพที่เค้าเลือก

บริษัทผู้ผลิตสินค้าไม่อาจผลิตสินค้าที่แย่ๆ หลอกขายคนหลายๆล้านคน ที่มีสมองและมีสถานภาพแตกต่างกัน ในหลายประเทศ หรือหลายจังหวัดพร้อมๆกัน ด้วยระยะเวลาติดต่อหลาย 10 ปีได้...

มีหลายบริษัทที่ผลิตสินค้าออกมาจำหน่ายแล้วใช้วิธีการขายแบบตีหัวเข้าบ้าน คือทำมาหลอกขาย โหมโฆษณาแล้วขายชุดเดียว จบ..

หลายบริษัทต้องปิดตัวไป ก็มิใช่ว่าเหตุผลว่าสินค้าไม่ดีเพียงอย่างเดียว สินค้าอาจจะดีแต่....มีปัจจัยอีกหลายอย่าง....

แต่หากสินค้าไม่มีคุณภาพเสียอย่างเดียว ไม่ว่าจะมีกลยุทธ์ อย่างไรก็คงหลอกผู้บริโภคได้ไม่นาน

เมื่อสินค้าดี จะทำอะไรให้ระบายสิ่งที่ผลิตออกไปได้....

วิธีการ กลยุทธ์ของบริษัทในการก็แตกต่างกันออกไป.... ก็แค่นั้น

ตำแหน่ง หรือ รางวัลไปต่างประเทศไม่ใช่ความสำเร็จในทุกๆธุรกิจ ความมั่นคงในรายได้และการเติบโตของธุรกิจต่างหากที่เป็นเป้าหมายของ "ธุรกิจ"

มิตรภาพเป็นสิ่งที่มีคุณค่า และไม่ได้สร้างได้เพียงวันเดียว ไม่มีใครยอมเสี่ยงจะเสียไปง่ายๆหรอก

โดย: ทะเล IP: 58.9.94.234 วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:21:21:17 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ก่อนอื่นขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับความคิดเห็นต่างๆ และขอขอบคุณทะเลเป็นพิเศษ

ที่นอกจากให้ความเห็นและยังให้ความรู้ในแง่มุมอื่นๆอีก

สำหรับผม -- ผมไม่ได้รังเกียจงานขายตรง ยืนยันว่าผมไม่รังเกียจอาชีพใดๆที่เป็นสัมมาอาชีพ

เพียงแต่ผมรู้สึกอึดอัดกับคนที่ชักชวนเราไปทำอาชีพที่เขาทำอยู่ โดยไม่ยอมฟังเสียงปฏิเสธจากเราเลยเท่านั้นเองครับ !

และต้องขอโทษที่ไม่ได้มาตอบคอมเม้นท์ของทุกท่านเหมือนเคย และไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนบล็อกคนอื่นเลยในช่วงนี้

เป็นเพราะผมมัวหมกมุ่นอยู่กับเรื่องยาวขนาด 12 ตอนจบ เพิ่ง(ความยาวประมาณ 60 หน้า A4) ซึ่งร่างแรกเพิ่งเสร็จเมื่อวานนี้

ทั้งที่เรื่องนี้ผมเริ่มต้นเขียน 5-6 บทแรกเสร็จมาหลายเดือนแล้ว แต่บทสุดท้ายเพิ่งเขียนเสร็จเมื่อวานนี้เอง

เป็นเรื่องที่ผมเขียนเพราะพี่ขวัญเป็นแรงบันดาลใจยุยงส่งเสริมให้เขียน เพื่อที่เธอจะเอาไปพิมพ์แจกหรือจำหน่ายในราคาถูกเพื่อไปจำหน่ายจ่ายแจกอีกนั่นแหละครับ

เรื่องนี้ผมเต็มใจไม่รับค่าเรื่องครับ เพราะขอร่วมอนุโมทนาบุญกับเธอด้วย เนื่องจากเขียนขึ้นเป็นอุทธาหรณ์สำหรับผู้อื่น

ผมได้ชื่อเรื่องแล้วครับ คือ "ควันไฟและสายรุ้ง" (คุ้นๆไหมครับ ?) เป็นเรื่องชีวิตของผมในช่วงที่ล้มลงไปอย่างสาหัสสากรรจ์

แล้วลุกขึ้นมาอย่างไร

ทำไมจึงมาคาบโลกย์คาบธรรม

ทำไมจึงเลิกดื่มเหล้าเมายาอย่างเด็ดขาดได้

ทำไมจึงเลิกพฤติกรรมเก่าๆที่เคยทำมานานได้

และทำไมจึงกลับมาเขียนหนังสือได้อีก

นี่เพิ่งผ่านร่างแรกไปแล้ว ต้องขัดเกลาแก้ไขอีกจนกว่าจะพอใจ แต่ถึงอย่างไรสิ้นเดือนนี้ต้องส่งแน่นอน

ถ้ามีความเคลื่อนไหว อย่างไรจะมาบอกอีกครั้งนะครับ

ขอตัวไปตรวจงานก่อน

โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.17.162 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:5:51:48 น.

เคยส่งอีเมลย์มาหาคุณโดม ครั้งหนี่ง เมื่อเดือนก่อน รู้สึกดีใจนะคะที่คุณโดมเปิดอ่านและมีน้ำใจตอบอีเมลย์กลับมา
คำแนะนำของคุณครั้งนั้นทำให้วันนี้ดีขึ้น เวลาช่วยทำให้ทุกอย่างดีขึ้นจริง ๆ

โดย: ดอกไม้ป่า IP: 210.246.178.51 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:8:47:56 น.

สวัสดีคะคุณโดม
วันนี้ อ่านเรื่องที่คุณโดนบังคับใจให้สมัครเป็นสมาชิกขายตรง ก็เลยรู้สึกเหมือนคุณเป็นคนปกติธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา คุณเป็นคนที่เข้าใจตัวเองดีนะคะ ผิดกับดอกไม้ป่า เป็นคนที่อ่อนไหวง่าย บางครั้งยอมสมัครเป็นสมาชิกขายตรงเพื่อตัดความรำคาษ หรือสงสารเพื่อน สุดท้ายก็ต้องนั่งสงสารตัวเอง เพราะไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นนักขาย... ต้องเสียเงินไปโดยเปล่าประโยชน์...
อยากขอบคุณ อีกครั้งสำหรับคำแนะนำที่คุณเคยมีให้ ทำให้วันนี้ ....มีความสุขในการทำงานมากขึ้น แม้นกยกเทศมนตรีจะให้โบนัสน้อยหรือไม่ให้เลย ก็ช่างมันเถอะ ขอแค่ทำงานอย่างมีความสุข มีเงินเดือนประจำเลี้ยงตัวเองและลูกอย่างชีวิตพอเพียง พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ เท่านี้ก็น่าจะพอใจแล้ว จริงมั้ยคะคุณโดม

โดย: ดอกไม้ป่า IP: 210.246.178.51 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:9:15:39 น.

ทุกอาชีพมีคนดีและไม่ดีครับ ฝากเอาไว้ อย่าไปตัดสินทั้งหมดรวมกัน

โดย: ความเคารพ IP: 125.24.135.99 วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:16:08 น.