Bloggang.com : ปลายแป้นพิมพ์ : เรื่องของ... "โหม้งตอ"

เรื่องของ... "โหม้งตอ"

บล็อกที่ 28

วันนี้..ผมอยากจะทบทวนเรื่องราวในวัยเด็ก เป็นเรื่องของพืชยืนต้นชนิดหนึ่ง ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนต้องรู้จักกันดี ไม่จำเป็นว่าคุณจะอยู่ภาคไหน แต่ถ้าคุณอยู่ภาคใต้ ไม่รู้จักพืชชนิดนี้ละก็ เห็นทีจะต้องย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ภาคอื่นแล้วล่ะ

ผมเริ่มต้นเล่าเรื่องเลยนะครับ...

เปิดฉากด้วยต้นสะตอที่กำลังหย่อนโหม้งนะครับ

“ติณ..เก็บโหม้งตอมาเล่นอีกแล้ว มันอะไรกันนักหนาเด็กพวกนี้... ถ้าขืนเก็บมาเล่น ตีโหม้งตอกันทุกวันแบบนี้ โหม้งตอแม่ก็หล่นหมดต้น ไม่ติดฝักกันพอดี พรุ่งนี้อย่าเก็บมาเล่นอีกนะ ถ้าแม่เห็น แม่จะตีให้วาน(ก้น)ลายเลยคอยดู”

เสียงแม่กำราบในตอนท้าย...ขณะที่ผมกับเพื่อนอีกคน กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นเกมตีโหม้งตอดอกสุดท้ายสิ้นสุดพอดี

“ไม่มีอะไรทำ เดี๋ยวไปหากาบหมากในสวนมาให้แม่ซัก 4-5 ทางนะ แม่จะมาลอกเอาไว้ห่อทุเรียนกวน” (สมัยก่อนโน้นทุเรียนกวนไม่ได้ห่อด้วยถุงพลาสติก แต่ใช้กาบหมากห่อแทน)

“ได้เลยครับแม่ เดี๋ยวจัดให้เลยครับ ว่าแต่ลูกหมากที่หล่นใต้โคน เก็บด้วยไหมครับแม่”

“เก็บซิ แม่จะได้เอามาดองใส่ไหไว้ขายหน้าที่ไม่มีหมากสด เอ้า ไปกันแล้ว ว่าแล้วเชียว ทิ้งเศษโหม้งตอไว้เรี่ยราดให้แม่จัดการเก็บอีก แบบนี้มันน่าตีไหมล่ะ..”

ภาพโหม้งตอที่เรี่ยราดหลังเสร็จสิ้นการละเล่น

ที่ผมกล่าวมาข้างบน มันเหมือนเหตุการณ์นั้นเพิ่งเกิดขึ้น... ทั้งที่ความเป็นจริง มันผ่านมากว่า 40 ปีเข้าไปแล้ว

“โหม้งตอ” ที่ผมกล่าว จะเขียนเป็น "โม่งตอ" ก็ได้ ซึ่งจริงๆแล้วมันคือดอกสะตอ ที่ไม่สมบูรณ์ ไม่ติดฝัก ร่วงหล่นลงมาจากต้น มีทั้งที่ยังเขียวๆอยู่ เป็นโหม้งอันเล็กๆ และที่สมบูรณ์หน่อย คือดอกบานแล้ว มีการผสมเกสรแล้ว ไม่ติดฝักก็ร่วงหล่นลงมาเต็มโคนต้น

ผมเคยเก็บโหม้งตอมาฝานบางๆ กินกับขนมจีน เป็นผักแนม แต่ไม่นิยมครับ เพราะรสมันฝาดมาก สู้กินเม็ด หรือยอดอ่อนของมันดีกว่า

ยิ่งฝักของมันนะ ถ้าได้มาเผาทั้งฝัก แล้วค่อยแกะเม็ดออกมากินกับน้ำพริกกะปิ ปลาทูทอด แกงเลียงบวบใส่ใบแมงลักซักหม้อ น้ำแกงเดือดดีแล้วตอกไข่ไก่บ้านลูกเล็กๆใส่ลงไปซัก 2 ฟองพอสุก ตักใส่ถ้วยซดน้ำร้อนๆ

อย่างนี้ฝักเพกาก็เพกาเถอะน่า ชิดซ้ายสะตอเผาไปเลย แต่มื้อนี้ต้องเปิบข้าวด้วยมือนะ ห้ามใช้ช้อน มื้อนี้ถ้าให้ดี ต้องมียอดอ่อนของสะตอด้วย

ผมว่ายอดอ่อนของสะตอ รสชาติก็สูสีกับยอดอ่อนของกระถินนะ ว่าแต่คุณเคยกินบ้างไหมล่ะ

หลายคนคงส่ายหน้า แต่ถ้าถามว่า แล้วสะตอผัดเผ็ดกับกุ้งล่ะ

คำถามนี้อาจจะมีหลายคนพยักหน้า บอกว่า อร่อย อืม อยากกิน

เพียงแต่ยอดอ่อนของสะตอไม่ค่อยมีคนเก็บมาขาย เพราะสะตอสมัยก่อนที่ยังไม่มีการพัฒนาสายพันธุ์ ต้นมันจะสูงมาก ไม่ต่ำเรี่ยดินเหมือนปัจจุบัน กว่าจะได้กินก็ตอนที่ต้นมันโดนพายุพัดโค่นล้มลงมา แต่ไม่ตาย ต้นมันเอียงๆอยู่ ได้ฝนใหม่โปรยลงมาสร้างความชุ่มชื้นให้ ไม่นานก็แตกยอดอ่อนให้ได้เด็ดมากินกัน

นานมากแล้วที่ผมไม่ได้ลิ้มลองยอดอ่อนของสะตอ พักหลังกินแต่ยอดกระถิน ซึ่งหากินได้สะดวกกว่า ผมคิดว่าคนรุ่นใหม่คงกินกันไม่เป็นแล้ว

ขอบอกว่า ยอดอ่อนของสะตอ กินกับขนมจีนน้ำยา หรือแกงพุงปลา ถูกกันมากเลย (ชนิดที่ผักหนามดอง ผักเสี้ยนดอง เรียกพี่ก็แล้วกันอ่ะ)

ผมนี่ก็ชอบโม้นอกเรื่องไปเรื่อยเปื่อย สงสัยต่อไปต้องเขียนบล็อกที่เกี่ยวกับเมนูอาหารการกินพื้นบ้านบ้างแล้วล่ะ เพราะเพื่อนบล็อกหลายคนเคยบอกว่า เวลาอ่านเม้นท์ที่ผมเขียนเรื่องซึ่งเกี่ยวข้องกับอาหารการกิน แล้วมองเห็นภาพ อยากให้ผมเขียนบ้าง

วกกลับมาเรื่องเดิมดีกว่าครับ เมื่อโตขึ้นอีกหน่อย ก็รู้ความจริงว่าทำไมแม่ถึงขู่ไม่ให้เก็บโหม้งตอในสวนมาเล่นที่ลานหน้าบ้าน เพราะถ้าเก็บทุกวัน โหม้งตอมันคงเห็นมีคนเก็บไปเล่น มันก็จะชิงกันหล่นลงมาจากต้นจนหมด ไม่มีเหลือให้ติดฝักอีกเลย ปีนั้นก็จะอดกินลูกตอกัน

จริงๆแล้วเป็นแบบนี้ครับ..

เมื่อผมเก็บโหม้งตอมาตีเล่นกันอย่างสนุกสนานแล้ว ท้ายที่สุดสิ่งที่เราเก็บมาเล่นกัน ก็กองเรี่ยราดอยู่หน้าบ้าน ให้แม่เก็บกวาดเป็นประจำ แม่เลยได้ที ขู่ว่าห้ามเก็บมาเล่นอีกนะ ดอกลูกตอมันจะหล่นหมด แล้วใครกันล่ะ ที่จะต้องคอยเก็บกวาดทำความสะอาด ไม่ใช่แม่หรอกหรือ

อ๋อ..อย่างนี้นี่เอง แม่ผม ถึงจะเป็นคนโบราณ แต่ก็เข้าใจคิด เข้าใจหลอกลูก

เขียนมาถึงตอนนี้แล้ว ผมน้ำตารื้นขึ้นมา อดคิดถึงแม่ไม่ได้ อยากตะโกนเสียงดังๆบอกแม่ที่อยู่บนฟ้าว่า “แม่ครับ ผมคิดถึงแม่”

เด็กๆ ผมเคยทำไม่ดีหลายอย่างไว้กับแม่ ดื้อด้าน ไม่เชื่อฟัง พอตอนโตเป็นพ่อคนขึ้นมาบ้าง ก็นึกได้ เสียใจสิ่งที่ทำลงไป อยากบอกคนอ่านทุกคนว่า หากคุณพ่อคุณแม่ของคุณยังมีชีวิตอยู่ ให้ได้เรียกท่านว่าพ่อ ว่าแม่ รักท่านให้มากๆนะครับ บอกหลังจากท่านจากเราไปแล้ว ท่านไม่รู้หรอกครับ

เอาละครับ ต่อจากนี้ไป ผมก็จะย้อนอดีตให้เห็นขั้นตอนการเล่นตีโหม้งตอกัน ว่าเล่นอย่างไร ขอบอกว่าสนุกมากครับ ก็เด็กสมัยผม จะมีอะไรให้เล่นมากไปกว่านี้ล่ะ นอกจากกระโดดเชือก อะหวายอี้ ลักหยบ (ซ่อนหา) ยิงฉับโพละด้วยลูกมาย ที่จำได้ดีอีกอย่างไม่มีวันลืมคือ การขว้างพานด้วยเม็ดกาหยี (มะม่วงหิมพานต์) ว่าแต่วันนี้ขอเขียนเรื่องโหม้งตอก่อนนะ ด้วยการบุกถึงโคนต้นสะตอเลยทีเดียวเชียว

สะตอต้นนี้ ออกดอกไม่พร้อมกัน มีตั้งแต่ดอกเล็กๆ ดอกที่บานแล้ว ดอกที่เริ่มติดฝัก ดอกที่ติดฝักแล้ว พร้อมที่จะพัฒนาเป็นฝักใหญ่ให้เราเก็บมาจิ้มน้ำพริกกัน

ดอกต่างวัยในช่อเดียวกัน

สองดอกกำลังบาน มีผึ้งตัวเล็กๆบินวนไปมา คอยผสมเกสรให้

เห็นผึ้งไหมละครับ เจ้าตัวนี้ล่ะ สมดุลธรรมชาติที่สำคัญ ที่ทำให้ดอกสะตอเริ่มทำการปฏิสนธิ จนในที่สุดก็เริ่มตั้งท้อง เอ๊ย กลายเป็นแบบนี้ครับ น่ารักไหมละ

และก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ (ขอบอกว่า จะเด็ดวัยละอ่อนมากินแบบฝักกระถินอ่อนไม่ได้นะครับ มันฝาดมาก)

อันที่จริง ผมเขียนเรื่องนี้ ด้วยต้องการจะเน้นถึงการละเล่นตีโหม้งตอสมัยเด็กๆเท่านั้น แต่อดที่จะสอดแทรกสาระลงไปด้วยมิได้

โหม้งตอ ดอกสะตอที่ไม่สมบูรณ์ ร่วงหล่นสู่โคนต้นมากมาย ให้เราเก็บมาเล่นกัน นอกจากเล่นตีโหม้งตอแล้ว ดอกที่หล่นมาใหม่ๆ จะมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ขนอ่อนสีส้มอ่อนที่ห่อหุ้มอยู่ภายนอกนุ่มละมุน จนบางครั้งนึกพิเรนว่าตัวเองเป็นกัลบกยุคที่ใช้เก้าอี้หมุนตัวใหญ่ๆ ตัดผมให้ลูกค้าอยู่ ตัดเสร็จก็ใช้ดอกสะตอนั้นแหละมาคลึงไปตามข้างแก้ม ตามปลายคาง สมมุติให้มันเป็นอะไรอย่างหนึ่งที่ช่างใช้ชุบแป้งฝุ่น ลูบไล้ไปตามแก้ม หนวดเคราเพื่อที่จะทำการโกนหลังตัดแต่งผมเสร็จ

ท่าทางขนนุ่มดีไหมล่ะครับ

หรือไม่ก็ เก็บดอกมันมาทำเป็นไมโครโฟน แหกปากร้องเพลงไปตามเรื่อง..

"เมียมีเมียพี่ต้องมา นี่เมียไม่มาก็เพราะว่ากัญชาไม่มี ขวัญเอ๋ย แม่ขวัญเรือน อดยาเป็นเดือนไส้เลื่อนคราวนี้ ยอดรักอยู่ตรอกสลักหิน เป็นแมงดาหากินกับดวงฤดี ตัวพี่นี้เสี้ยนที่สุด ขอให้ได้ดูดไม่เคยถอยหนี พี่รักตัวเจ้าเท่าบ้องกัญชา พี่รักตัวเจ้าเท่าบ้องกัญชา เมียพี่ไม่มา เพราะว่ากัญชาไม่มี"

(แฮะ แฮะ อัพบล็อกตอนอากาศร้อน ชักเริ่มเพี้ยน)

(เจ้าเฟบ นายแบบสุดเท่ห์ โดขึ้นอีกหน่อยต้องพาไปดัดฟัน)

(เจ้าเอิร์ธ หลานชายจอมป่วน ป่วนไปทุกเรื่อง เช่นลูกตะลิงปลิงข้างบ้าน ขึ้นไปเด็ดเล่นหมด)

เป็นไงครับ นายแบบสุดแสบ 2 คนของผม กับไมโครโฟนโหม้งตอ เข้าท่าไหมละครับ

ตอนเด็ก เวลาผมไปสวนซึ่งมีพันธุ์ไม้ผสมผสานมากมาย ผมเล่นแบบนี้จริงๆครับ จนบางที "เหี้ย" ที่มีอยู่มากมายในสมัยนั้นไม่มีใครรู้จักกินมัน มันตกใจเสียงแหกปากร้องเพลงบ้องกัญชาของผม เผ่นแน่บขึ้นไปบนต้นมะพร้าวไม่ทันก็มีครับ ฮ่า ฮ่า

พูดถึงโหม้งตอต่อดีกว่า เก็บมาเยอะๆแบบนี้แหละที่ถูกแม่ด่า หาว่าเอามาทำหยะ (ขยะ) รกบ้าน บางทีแม่จะด่าแกมเอ็นดูว่า.. "ไอ้ตัดหัว"

>

แกะขนรอบนอกออก เตรียมตัวตีกันแล้ว โดยแบ่งจำนวนโหม้งตอคนละเท่าๆกัน ผลัดกันตีที่ก้านคอของโหม้งตอ คนละที ตีไปเรื่อยๆ ของใครถูกตีคอหักหมดก่อนก็เป็นฝ่ายแพ้

เอาละคราวนี้เมื่อเสร็จสิ้นการตีโหม้งตอจนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกตีจนก้านคอหักหมดแล้ว ก็มาถึงขั้นตอนสุดท้าย คือเอาก้านของโหม้งตอมาสีกัน สีกันไปสีกันมาจนขาดหมด บางทีนั่งยองๆสีเพลิน ก้านโหม้งตอขาด นั่งกระแทกก้นจำเบ้าก็เคย ฝ่ายไหนขาดหมดก่อนฝ่ายนั้นคือผู้แพ้เช่นเดียวกัน...

เป็นการเล่นที่สนุกสนาน ใสๆในวัยเด็กโดยไม่มีการพนันเข้ามาเกี่ยวข้อง

ดูภาพการสีก้านโหม้งตอครับ.... แอ่ อี้ อ๋อ แอ่ อี้ อ๋อ

เอาละครับ เห็นทีเรื่องนี้ต้องจบลงด้วยความสุข เป็นความสุขของผู้เขียนที่อยากถ่ายทอดเรื่องนี้มานานแล้ว แต่ไม่มีเวทีให้ลง ต้องขอบคุณพันทิพมาก ที่ได้มาค้นพบ และได้แสดงออก ก่อนที่มันจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ซึ่งผมเชื่อว่า เด็กสมัยนี้ ถ้าพ่อแม่ไม่เป็นคนแนะนำให้เล่นการตีโหม้งตอ แกคงไม่รู้หรอกว่าอะไรเป็นอะไร ที่รู้ดีกว่าพ่อแม่คือเพลย์วัน เพลย์ทูอะไรโน่น ซึ่งพ่ออย่างผม ยอมรับว่าเชยมาก ที่ไม่รู้เกมการเล่นต่างๆของลูกเลย

บ๊าย-บาย ไปละนะ แล้วพบกันใหม่ในบล็อกต่อไปครับ.

Create Date : 02 มีนาคม 2553

Last Update : 17 กรกฎาคม 2554 16:10:21 น.

75 comments

Counter : 6862 Pageviews.

เฮ้ย....หน้าตาล่วงวัยไปป่านนี้
แถมลูกโตจนจะมีหลายเนี่ย ฉานว่าน่าจะเป็นพี่ฉันมากกว่านะ
เพราะหน้าตาฉันเนี่ย อีกายังไม่เคยหาญกล้ามาเหยียบ (ลองมาสิ...ตาย)

สะตง สะตออารายไม่รู้จัก รู้จักแต่ลาบ หลู้ น้ำพริกหนุ่ม น้ำปู๋
ข้าวนึ่ง จิ้นนึ่ง..
คง เคย น้ำชุบ หมูฮ่องรายม่ายรู้เป็นพรรค์พรือนิ

กิจการบล๊อครุ่งเรืองดีนี่...แฟนคลับตรึม....5555
ตอนนี้เป็นโรคเบื่อหน่ายขี้เกียจเล่นอะไรที่มันยุ่งยาก(ไม่อยากบอกว่าติดเกมยิ่งกว่าเด็ก)
จะไปถ้ำกระบอกก็ยังหาทางไม่เจอ....555

แวะไปดูรูปท่องเที่ยวทั่วไทยได้เน้อ เอาลิงก์มาแปะให้แย้ววว

//www.facebook.com/album.php?aid=9669&id=100000457369011

//www.facebook.com/album.php?aid=10680&id=100000457369011
ลองดูนะ...เข้าไม่ได้ก็บอกด้วย

โดย: ปลายแปรง IP: 222.123.213.201 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:14:43:57 น.

โอ้ว...บล็อกนี้น่าสนุก

ค่อยมาอ่านนะ...งานเข้าาาาาาา...จร้า...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:15:20:45 น.

มาเก็บความรู้กลับบล็อกด้วยครับพี่
ที่บ้านทำเป็นแต่สะตอผัดกุ้ง
แต่ผมก็ไม่ค่อยทานเท่าไหร่
เพราะเช้ามาพอผมนั่งส่วมเสร็จ
ไม่มีใครกล้าเข้าห้องน้ำต่อเลยครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:15:42:02 น.

อ่า เปิดหู เปิดตา

Unseen เลยนะเนี่ย
ไม่เคยเห็นมาก่อน เคยเห็นก็แต่เป็นฟัก ๆ วางขายในตลาด กะตามริมถนนบางแห่งทางภาคใต้แถวบ้านพี่ ^ ^

สะตอหน่ะของโปรดผม เมนูเด็ดก็ต้องนี่เลย ผัดสะตอกุ้ง ถ้าขาดกุ้งก็ ผัดสะตอหมู
พอจะกินก็ เขี่ย ๆ สะตอออก เอาแต่น้ำสะตอ กะ กุ้ง หมู หูยยย ! หร่อย จัง ฮู้ สะตอเก็บไว้ให้คนอื่นกินต่อ ขนาดติดปากยังเอาลิ้นเขี่ยคืนจานเลย

ขอบคุณครับพี่่ ที่ชี้ช่องเส้นทางนักเขียน แนวนั้นขืนลองดุ่มเข้าไป ผมว่า กระดาษต้องเปียกแล้วเปียกอีกแน่

คนยิ่งจิตนาการสูง ๆ อยู่นะพี่นะ

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:16:46:07 น.

คุณปลายฯ

บล็อกนี้นักล่าขอคารวะ...ถ้าเป็นหนังก็เอาออสการ์ไปตัวนึง

นอกจากเรื่องอันซีนแบบคนข้างบนว่าแล้ว...นักล่าฯก็เห็นความตั้งใจทุ่มเทมั่กๆ

ถ่ายรูป เพื่อผลิตงานชิ้นนี้โดยตรง

เก็บทุกเม็ดที่เกี่ยวกับโหม้งตอ

ได้ความรู้ ได้ความบันเทิง อ่านเพลิน ไม่เบื่อ

ได้เห็นหน้าคนหล่อตบท้ายอีก...ไอยะ!

เอาไปเลย เมนต์ติดดาวประกายพรึกจากนักล่าฯ

เพอร์เฟค...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.196.230 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:18:53:00 น.

ตอนเห็นดอกสะตอ ดอกเป็น ๆ .. กรี๊ดกร๊าดดีใจมากเลยค่ะ..

นึกว่าดอกกระถิน..ยักษ์..

โดย: poongie

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:22:12:32 น.

กินสะตอมานานนักหนา ยังไม่เคยใกล้ชิดต้นของมันเท่ากับดูในบล็อกนี้ครับ

เห็นตั้งแต่มีดอก จนกลายเป็นฝัก
ทำให้ประติดประต่อความเป็นมาของสะตอได้ครบถ้วน

บรรยายการเล่นในวัยเด็กพร้อมภาพประกอบ เป็นความตั้งใจที่จะให้ผู้อ่านได้เข้าใจ ใช้ความอุตสาหะมาก น่านับถือครับ

อยากเห็นอาหารพื้นบ้านปักษ์ใต้เช่นกันครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:23:04:35 น.

สวัสดีคะพี่ติณ

อ้อยไม่เคยเล่นอะคะ สงสัยเกิดไม่ทัน

ตอนเด็ก ๆ อ้อยเล่นฉับโพะอะไรประมาณนี้คะ

ปล.อยากบอกว่าอ้อยเองก็ไม่เคยเห็นลูกตอตอนละอ่อนเลยคะพี่
เพราะต้นที่บ้านสูงมากกกกกก
ไม่เคยเงยหน้าขึ้นไปมอง และก็เป็นคนที่ไม่ชอบกินลูกตอและลูกเนียงคะ

นอนหลับฝันดีนะคะ (ฝันเห็นเลขเด็ด ๆ ก็บอกด้วยนะคะ

)

โดย: Violeta Lady

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:23:11:38 น.

ไม่รู้จักเลยอ่า การละเล่นแบบนี้ ก็เค้าอยู่ภาคกลางอ่ะเนอะ

ไม่เคยกินด้วย...ทุกส่วนของสะตอเรยอ่ะค่ะพี่

พี่ไม่ลองเขียนเรื่องพวกนี้เป็นหนังสือบ้างเหรอคะ...

เด็กๆน่ารักจังเลย...ค่ะ

โดย: CrystaL_32

วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:23:18:00 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:7:36:19 น.

สังเวียนคน

ตอน 11. สังเวียนเลือด

ตอนนี้สำหรับคนที่ชอบบู๊ล้างผลาญโดยเฉพาะครับ...

โดย: ลุงแว่น วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:7:46:23 น.

บ้านนี้ จขบ อาจชอบเม้นท์ฝังมุก มากกว่าเม้นท์ติดดาวนะคุณพี่อัยย์ ไอยะ ไอยะ

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:8:13:29 น.

เมื่อไรบ่าวปลายจะถอดแว่นคะ...

โหม้งตอ สวยจังเลย...แหะๆ อยู่แต่ในเมืองไม่เคยเห็นใกล้ๆ

ตอนไปบ้านสงขลา เห็นแต่ต้นยางจ้ะ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:8:16:45 น.

ตกลง จขบ. วานลาย 555+

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:8:17:27 น.

สวัสดีตอนเช้าครับ สะตอผมก็กินได้นะ แต่ผมงงนะครับ มันกินไม่ได้ใช่ปะ ถึงเอามาทำเป็นไมค์ให้เด็กมาร้องเพลงครับ

โดย: ชายเอ ทุ่งรังสิต

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:10:11:53 น.

สวัสดีค่ะพี่ติณ (เรียกตามเจ้าอ้อยด้านบน)

ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่า

เมื่อวานที่พี่ไปแซวก๋า ในบล็อกของก๋า

เอ๋ไปตอบต่อท้ายพี่ ยังพิมพ์ชื่อพี่อยู่เลยว่า

"จริงอย่างที่คุณปลายแป้นพิมพ์ว่าไว้ ไม่รู้จะเข้าถึงตัวก๋าไหม"

และวันนี้ก็ได้มีโอกาสได้คุยกันค่ะ

โดย: aenew

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:11:51:09 น.

พยายามตอบห้องพี่ติณอยู่ห้ารอบ ในที่สุดก็ตอบได้แล้ว

โหม้งตอ เอ๋ไม่เคยเล่นค่ะพี่
เคยเล่นแต่ หญ้าหัวไก่ ใครตีหญ้าหักก่อนชนะ

และสตอแบบอ่อน ๆ ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันค่ะ
เกือบต้องย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ที่อื่นซะแล้วเรา

พี่ย้ายถิ่นฐานมาอยู่ภูเก็ตนานหรือยังค่ะ

โดย: aenew

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:11:53:25 น.

ขอบคุณครับพี่สำหรับคำอวยพร
ผมไม่ค่อยมีความตื่นเต้นในเรื่องงานเท่าไหร่
เพราะรู้ว่าทำไปตามหน้าที่

แต่ที่ผมตื่นเต้นคือจะได้เจอเพื่อนบล็อกครับ 5555

คุยกันผ่านตัวอักษรมานาน
จะได้เจอตัวจริง
อันนี้ตื่นเต้นมากครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:13:01:03 น.

หวัดดีคุณ ปลาย.. แหมวันนี้เอาเรื่งสนุกๆ มาเล่าอีกแล้ว คนเป็นนักเขียน พูดเก่ง กันทุกคน นะ ตอนแรกอ่านดู ไม่รู้ จัก พอถึงสะตอผัดกุ้ง อ๋อเลย ของ ชอบ เพิ่งรู้ที่มานี่เอง ..แวะมาเยี่ยมวันที่อากาศร้อน ๆ..นะ..

โดย: tifun

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:13:56:57 น.

เคยเห็นค่ะแต่นานแล้วที่ไม่ได้เห็น โม่งตอ และมังแคร่ ชื่อแปลกดีนะคะ ขอบคุณที่เอามาฝากให้รำลึกความหลังค่ะพี่

โดย: sawkitty

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:14:10:45 น.

จัดให้เข้าง่ายๆแล้วน๊า บ่าวปลาย ลื่นปรื๊ดๆๆๆๆ แล้ว ไม่ต้องใช้สบู่ อิอิ
แม่อ้วนกะลองเล่นไปพรรค์นั้นเอง ไอ้ข้อความ ต้อนรับ-ขับไล่ เอ๊อะ ต้อนรับขับสู้น่ะ
555+ ถ้าไม่คนทัก คงไม่เอาออกให้มานขวางทางเข้ายากสักหน่อย ดูสงวนตัวดี 55555+

สามีไปแข่งกีฬาภายใน ทบ.ที่โคราชด้วยนิ แหมมม...กลับมาต้องจัดไป สอง..... จอกน้ำ ฮิ..เอ๊ย น้ำดื่ม นิ

บ่าวปลายนิทำแม่อ้วนเสียคน นิสัยเคยแบ๊วๆ เสียเหม็ด

ดูสิอย่าเพิ่งเลิกคบกัน นะ จะทาลึ่งจนบ่าวเขินไปเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า.......

บ่าวขี้หกรึป่าว ... วันนั้นน่ะ วิ่งไม่พ้นตรุ๊ดนิหน่า

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:15:23:08 น.

นิบ่าวปลาย ... ไอ้คำผวนนั้น จัดมา
แม่อ้วนอ่านเป็นขอบอก 555555555555++++

ระนอง... ฝนแปดแดดสี่ ...
พิมพ์ผิดล่ะยุ่งเลยน่ะ กิกิ

โอย...ไปละ เข็ดเอว 5555+++

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:15:37:30 น.

มาแว้วๆๆๆๆ....

เมื่อวานมาเมนต์ฝังมุกให้แร้วไง

เมื่อเช้ารีบอะ...กะว่า เด๋วมาชวน

แค่เนี้ย หึง เอ๊ย งอนไปได้...กร๊ากก...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.218.27 วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:16:06:35 น.

มาอีกที

รักนะ จุ๊บ จุ๊บ...

ดีขึ้นมะ ฮิๆๆ...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.218.27 วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:16:36:07 น.

พี่ติณ

ลูกเนียง ลูกตอ
เอ๋กินไม่เป็นค่ะ

คือเนื่องจากไม่ค่อยทานเผ็ดด้วย
ก็เลยไม่ได้เอาไปกินกับน้ำพริกตอนสมัยสาว ๆ

แล้วเมื่อสิบกว่าปีก่อน
ก็ได้มาพบกับลูกเนียงต้ม
กินกับมะพร้าวคลุกน้ำตาล
โอ้...มันอร่อยมากเลย

กินไป จนแม่ต้องห้ามกิน
เพราะฉี่ไม่ออก

และก็เลิกกินมาได้เป็นสิบปีเช่นกัน

ครั้งแรกที่ตอบคอมเม้นส์ไม่ได้ในบล็อกของพี่
คงเป็นเพราะว่าเอ๋พิมพ์ยาวไปค่ะ

โดย: aenew

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:16:43:37 น.

เพิ่งจะรู้จักโหม้งตอ ก็ที่บล็อกนี้ละค่ะ
เดาเอาว่า มันต้องเกี่ยวกับสะตอ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

ขอบคุณรูปประกอบทุกรูป ที่ทำให้เห็นภาพการกลายมาเป็นฝักสะตอทีละขั้น
รวมทั้งนายแบบรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ ด้วยค่ะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:23:36:46 น.

อรุณสวัสดิ์วันหยุดค่ะพี่ ก็จริงนะคะ เพราะโม่งตอจะอยู่ในป่า ส่วนลูกตอเข้าตลาดแป๊บเดียวก็เจอเลย

โดย: sawkitty

วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:6:11:02 น.

หวัดดีจ้าคุณปลาย...

หุหุ เหมือนไมโครโฟนจริงๆด้วยนะเนี่ย

อ้อ...ขอบอกว่า ก่อนมาบ้านนี้

นักล่าไปบ้านคุณน้ำฟ้าฯก่อนแล้วด้วย..

ไม่รู้เป็นไง จะคิดถึงคุณน้ำฟ้าก่อนคุณปลายทุกที

แต่ถ้าได้กินไตปลาแห้ง ก็ไม่แน่ อาจเปลี่ยนพฤติกรรม

ว่าแต่จนบัดนี้แร้ว ของยังมาไม่ถึงเรยอะตัวเอง

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.107.49 วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:9:38:45 น.

อะไรที่หมิ่นๆเหม่ๆนี่มันเร้าใจนิ

อยากจะทำมั่งแหม...ศีลธรรมมันค้ำคอหอยนิบ่าวปลาย

เห็นบ่าวๆ หล่อๆ เดินผ่านแหมมมม จินตนาการไปแล้วววว
มาสะดุดกึ๊กๆ อีกที ลูกกระตุกแขน แม่ๆ ไปกันเหอะ 555+

ขอบคุณเป็นอะไรดี ไปเข้าฝันเลยดีป่ะบ่าว...

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:11:25:19 น.

ขอดูรูปชนเผ่านิคารากัวหน่อยจิ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:11:46:13 น.

อ่านซะเพลินเลยค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะ ไม่คุ้นเหมือนกันเพลย์วันเพลย์ทู ยังมีเชยๆ อีกเยอะ

อายุก็ปานนี้ไม่เชยไงไหวเนอะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:15:53:58 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีอย่างยิ่งที่ได้รู้จักค่ะ
พูดถึงไม้กลัดกับขนมไทย
สมัยก่อนคุณยายเป็นแม่ค้าขนมไทยค่ะ
ไม้กลัดที่ใช้ไม่ใช่ทางมะพร้าวนะคะ
ใช้ไม้ไผ่มาเหลาเอาน่ะค่ะ
วิถีชีวิตของคนไทยเปลี่ยนไป
ความละเมียดละไมในการใช้ชีวิตแทบไม่หลงเหลือ
กลายเป็นชีวิตแบบลวกๆ
บางทีถ้าเราใช้ชีวิตให้ช้าลงอีกนิดคงจะเหนื่อยน้อยลงนะคะ

มาบล็อคนี้แล้วอยากกินสะตอผัดกุ้งขึ้นมาเชียว

แล้วแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ

โดย: ขนมไทยห่อใบตอง

วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:20:48:06 น.

สังเวียนคน

ตอน หวั่นกังวล

ไอ้ตงจะมีเรื่องอะไรให้อีกเล่า

นอกจากเรื่องสาวน้อยพยอมกับหนุ่มคนใหม่...

เอ..หรือว่าจะมีอะไรมากกว่านั้น...?

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:7:06:54 น.

เอาเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
ประกาศสดๆร้อนๆตะกี้มาฝากค่ะ
The Weary Kind
จากหนัง Crazy Heart

เป็น unseen ของเราเลยค่ะ
เห็นแล้วถึงโตแล้วยังอยากเล่นบ้างเลย

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:10:24:15 น.

เคยเห็นแต่สะตอฝักเขียวๆ ไม่เคยเห็นโหม้งตอแบบนี้เลยค่ะ เด็กๆคงเล่นสนุกไปเลยนะเนี่ย

อ่านแล้วนึกถึงสมัยเด็กเหมือนกัน ไม่รู้จักสะตอหรอกค่ะ หลังบ้านมีแต่ต้นกระถิน ตะขบแล้วก็ผักตบชวา555

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:10:38:21 น.

หวัดดีจ้ะคุณปลาย

ยิ้มหน่อยจิ๊ตัวเอง...

อืมม...แต่ว่านะ...หมดนิยาย

บรรยากาศมันเฉาๆ เหงาๆจริงด้วย

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 203.144.144.164 วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:12:19:12 น.

ร้อนจริงๆ ค่ะ กรุงเทพฯ

ดูที่โน่นที่นี่แล้ง ไม่มีน้ำแล้วก็ เฮ้อ... ไม่ใช่ประเทศไทยที่เดียวแล้วเนาะ

ข่าวสารบ้านเมืองก็...เฮ้อ...ตามดีกรีความร้อนจริงๆ ทำให้ไม่อยากดูข่าว เบื่อมากๆ

พอดีกว่าเนาะ พูดมากเดี๋ยวจะหนักไป

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:15:22:28 น.

สวัสดีครับพี่

ผมล่ะอยากเล่นบล็อกมากในวันนี้
แต่ฟ้าดินท่านกลั่นแกล้งครับ

งานตรึมเลยครับ 5555

สงสัยต้องรอช่วงค่ำแล้วล่ะครับ
ถึงจะได้เล่นคอมอีกครั้งนึง

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:15:41:32 น.

คุณปลายฯ

ไม่รู้คุณน้ำฟ้าฯหายไปไหน...สงสัยเขินที่คุณปลายฯรู้ความลับเลยหลบหน้าไปซะ...หุหุ

มาชวนไปเที่ยวน้ำตกจ้า...

ของยังไม่ได้ รอต่อไปไตปลาวิเศษ ยิ่งนานยิ่งอร่อยจร้า

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:16:37:47 น.

555555 ขอแสดงความนับถือในความตั้งใจนำเสนอจริงๆค่ะ

ลูกโตแล้วก็ไม่ค่อยยอมให้ความร่วมมือในการอัพบล๊อกเนอะ
ยัยลูกสาวสองคนก็เหมือนกันค่ะ ทำบล๊อกเมื่อ 3 ปีก่อน เค้าเต็มใจเป็นนางแบบให้มากเลย
เดี๋ยวนี้เริ่มโตแล้วชักขี้อาย ไม่ค่อยยอมให้เอารูปลงบล๊อกแล้วค่ะ

แล้วแม่จะเอาอะไรมาอัพบล๊อกล่ะทีเีนี้ย

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:17:01:27 น.

วันนี้นอกจากรายงานผลตุ๊กตาทอง Oscar บล็อคที่ฮิตพอๆกันได้แก่
การรายงานบรรยากาศ Bloggang Meeting เอ๊ย!!..งานเปิดตัว"หมื่นตา"..ของเพื่อนๆบล็อค เป็นต้นว่า
1.คุณอุ้มสี
2.อาคุงกล่อง
3.นาฬิกาสีชมพู
4.นายรถซุง
5.sirivinit
6.Butbbj
7.aenew
8.cruduslife..ค่ะ

"Kathryn Bigelow" became the first woman to win the best director Oscar for 'Locker', over her ex James Cameron
-- who was also competing for his direction of 'Avatar.'

เธออุทิศรางวัลให้ทหารหญิงและชายในสมรภูมิ
และ
เราได้ผุ้กำกับหญิงยอดเยี่ยมรับวันสตรีสากล เชียว
เอ้า..People let's stop the War.

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:20:17:37 น.

สวัสดีค่ะคุณปรายแป้นพิมพ์
วันนี้มาทักทายอย่างเป็นทางการค่ะ

แวะมาตอบคำถามเรื่อง
น้ำตกที่ถามในวันนั้น
เป็นน้ำตกตาดกวางสี
อยู่ที่หลวงพระบางค่ะ

อีกสามสี่วันจะอัพเวอร์ชั่นเต็ม
อัพเมื่อไหร่ร่อนข่าวสารแน่นอน

อ่อๆๆ วันนี้แวะมาชวนไปเที่ยว
ทริปเวียงจันทร์ยันวังเวียงด้วยกันค่ะ

กะลังฝากเนื้อฝากตัว
เป็นลูกศิษย์พี่อัยย์ถึงสำนวน
การเขียนหนังสือ
พี่อัยย์เผลอรับเป็นลูกศิษย์ล่ะค่ะ
สงสัยไม่รู้ตัว 55555

เลยยึดเป็นศิษย์พี่อัยย์ซะเรย แหะ

อีกสองอาทิตย์จะตามไปดู
โหม้งตอที่ภูเก็ตค่ะ
ทริปนี้ไปกันตามประสา
พ่อแม่ลูก ไม่ได้ฉายเดี่ยว

ไว้คุยกันนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการค่ะ

โดย: JinnyTent

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:21:39:38 น.

สวัสดีครับ คุณติณ
วันนี้เป็น วันพระ แรม 8 ค่ำ เดือน 4
ก็ขออนุญาตมาเรียนเชิญ ติดตามเรื่อง อานาปานุสติกรรมฐาน ได้ที่บล็อกครับผม

เชิญคลิกที่ลิงค์ ตามด้านล่างเลยนะครับ

ตอนที่ 8 พระสกิทาคามีมรรค
ตอนที่ 9 พระสกิทาคามีมรรค - ราคะ
ตอนที่ 10 พระสกิทาคามีมรรค - ราคะ (ต่อ)
ตอนที่ 11 พระสกิทาคามีมรรค - ราคะ (ต่อ)

...

และขออนุญาต ขอลาพักบล็อก ชั่วคราวนะครับ
เมื่อเสร็จจากภาระกิจการงานแล้ว ก็จะขอมาอัพตอนต่อๆ ไปครับผม

และขอให้มีความสุขสดชื่นนะครับ

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:23:42:00 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

เมื่อคืนผมได้แต่มองเม้นท์พี่อยู่ห่างๆ
หมิงหมิงมันคึกมาก
หลับเที่ยงคืนครับ 555
แต่ผมน่ะจะสลบตั้งแต่สี่ทุ่มแล้วครับ

พอหมิงหมิงหลับ
ผมก็หลับไปเลย 5555

นี่ต้องรีบตื่นมาเม้นท์ตั้งแต่ตี 5 เลยนะครับ

ชอบคำว่า "ออสก๋า" จังเลยครับพี่ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:5:42:29 น.

สวัสดีวันอังคารค่ะ
ปิดเทอมนี้ยังไม่ได้วางโปรแกรมอะไรเลยค่ะ
ปะป๊าเค้าไม่ค่อยจะว่างวางแผนนานๆไม่ได้
เท่าที่มีก็ไร่ปลูกรักที่ราชบุรีค่ะ
พาลูกไปปลูกผัก ทำไข่เค็ม ฯ
กำลังนัดแนะกับเพื่อนๆที่ลูกเรียนที่เดียวกันอยู่ค่ะ

ปิดเทอมแล้วทุกบ้านคงป่วนกันน่าดู

โดยเฉพาะบ้านที่มีลูกชายคงสนุกกว่าบ้านที่มีลูกสาวเยอะเลย เหอ เหอ

โดย: ขนมไทยห่อใบตอง

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:9:38:29 น.

กรี๊ดดดดดดดดด...คุณปลายฯ

ของมาแว้ว...

อลังการมากๆ...ขอบคุณนะคะ...

เด๋วนักล่าไปหาการ์ดขอบคุณมาก่อง...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:10:16:25 น.

ขอบคุณเพื่อนที่แสนน่ารักจากภูเก็ต

สิ่งที่ตะเองส่งมา เค้าชอบมากนะ จะแบ่งไปให้คุณแม่ด้วย

ขนมก้านบัวก็เป็นของชอบของเค้า ให้มาเยอะ กะจะให้ไปขายต่อใช่มั้ยเนี่ย

ตะกี้กินไปแล้วถุงนึง...

กรอบอร่อย ไม่เหม็นหืนเหมือนที่เคยกินละ

กะกินวันละถุงไม่แบ่งใครจนกว่าจะหมด

น้ำใจจากเพื่อนคนพังงาที่ไปอยู่ภูเก็ตคนนี้ เค้าไม่ลืมนะ

อุตส่าห์ส่งมา ลงทุนไปรษณีย์ก็หลายอยู่...ซึ้งใจมากอ่า

รักนะจ๊ะ จุ๊บๆ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:10:25:36 น.

เพิ่งจะเคยเห็นชัดๆก็วันนี้เองค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:10:27:03 น.

สวัสดีตอนเกือบเที่ยง มาชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันค่ะพี่

โดย: sawkitty

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:11:18:15 น.

เป็นความรู้ใหม่เลยค่ะพี่ติณ

ตอนนี้เป็นความโชคดีของคุณแม่เพราะว่าศูนย์เด็กเล็กเนี่ยไม่มีปิดเทอมค่ะ ปิดเฉพาะวันหยุด เสาร์อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ต่างๆ

ช่วงนี้ยังกังวลกับการหาโรงเรียนให้เด็กๆ อยู่เลยค่ะ โรงเรียนที่เปิดรับตอนนี้ ดูแล้วไม่ค่อบเวิร์คเท่าไหร่ค่ะ โรงเรียนที่ตั้งใจไว้ก็..คุณแม่ยังทรัพย์จางอยู่เรยค่ะ
แง่มๆๆ เลยปวดสมองอยู่ค่ะพี่ติณเพราะลงทะเบียนเรียนแล้วเนี่ย อยากให้ถึง อ.3 ค่อยย้ายไปโรงเรียนที่คุณยายตั้งใจค่ะ ลงเรียนไปแล้วเสื้อผ้าซื้อไปแล้ว เราก็อยากให้คุ้มสักนิด ไม่ใช่ ใส่ปีเดียวเปลี่ยนใหม่อีกแล้ว อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

แวะมาบ่นๆๆแล้วก็ไปก่อนนะค่ะ 5 โมงกว่าแล้ว ต้องทำกับข้าวให้คุณแฟนแล้วละค่ะ

โดย: thinkcraft

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:11:24:25 น.

คืนนี้ผมว่าหมิงหมิงทุ่มนึงก็หลับแล้วครับพี่ 555

เค้าจะเป็นแบบนี้ล่ะครับ
ถ้านอนดึกมาก
อีกคืนนึงก็จะหลับเช้าไปเลย

ถ้าหมิงหมิงหลับเช้า
ผมจะพอมีเวลานั่งทำงานหนังสือได้บ้างน่ะครับพี่

ไม่งั้นลำบากเลยครับ 5555
เพราะกลางวันก็ต้องทำงานประจำครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:11:25:26 น.

โว้เก็บเกือบหมดต้นแบบนี้จะเหลือมาไว้อัพบล้อคกับข้าวเหรอคะเนี่ย (รออ่านนะค้า แบบว่า กลัวผีแต่ไม่กลัวไขมัน)

โดย: แม่น้องกะบูน

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:14:09:21 น.

up blog.."หมื่นตา" Meeting แล้วค่ะ

แวะมาส่งความคิดถึงและบอกกล่าว

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:17:41:20 น.

สวัสดีครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ

โดย: อัสติสะ

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:20:32:34 น.

สวัสดีคะพี่ติณ

นั่นสิคะ เห็นดอกแก้วบ้านอื่นออกดอกขาวโพลนทั้งต้นอย่างพี่ว่า
แต่บ้านอ้อยมีแต่ใบเขียวทั้งปีทั้งชาติ นาน ๆ ถึงจะเห็นดอกสักที
ได้ต้นใหม่มานี่แหละที่ดูท่าจะรุ่งหน่อยคะ
ส่วนนางแย้มอ้อยเพิ่งเอามาปลูกคะ ยังไม่มีดอกเลย(หวังว่าจะเห็นเร็ว ๆ นี้

)

โดย: Violeta Lady

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:21:15:28 น.

บ่าวแป้น อิอิ
ไปอาบ - น้ำ -กัน มันHOT!

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:21:51:21 น.

ที่บอกหารูปสวย ๆ ไม่เจอ หมายถึง รูปเอ๋ค่ะ

พี่พี่แต่ละท่านเค้าก็ถ่ายให้สวยค่ะ

ทุกคนในงานสวย ๆ กันทั้งนั้นเลย
มองรูปไปแล้วนึกถึงบรรยากาศไปด้วย

แต่คนถูกถ่ายอย่างเรา ไม่ขึ้นกล้อง
เป็นปัญหาที่หนักใจมานาน เอิ๊ก ๆ
ก็เลยแอบแว๊บ ๆ

สวัสดีตอนค่ำคะพี่ติณ

โดย: aenew

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:21:54:43 น.

พี่ติณ ฝากลบ กระทู้
วันที่ 8 มีนาคม 2553 20:16:29 น. ด้านบน
ให้ด้วยสิค่ะพี่...รบกวนหน่อยค่ะ

เพราะคำที่พิมพ์ไปตอนนั้น อ่านแล้วรู้สึกแปลก ๆ

ขอบคุณค่ะพี่...

โดย: aenew

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:21:59:49 น.

อ้อ มาชวนอาบน้ำเพราะเห็นไปบอกแม่อ้วนว่า ... คัน ...ไ ....

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:22:07:23 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะพี่ ขนมเชือกความหน้าตาเป็นยังไงเหรอ รู้จักแต่ปอดควาย หากินได้ตามงานเหลิม ต่อแผ่น 35 บาท (แพงมากมาย) หาออกนอกงานที่ตลาดขายแผ่นละ 25 บาท แผ่นเล็กอีกตลาด แผ่นละ 5 บาท ^_^ เริ่มงงไหมค่ะ แค่พิมพ์ยังงงเอง ไปดีกว่า

โดย: sawkitty

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:6:05:10 น.

สังเวียนคน

ตอน 13 คืนหนึ่งที่เถียงนา

ฉากเลิฟซีนเ็ล็ก ๆ ในเถียงนาร้างกลางทุ่ง

จะโรแมนติคแค่ไหน และสำคัญต่อชีวิตไอ้ตงอย่างไร

คงต้องไปพิสูจน์กันให้รู้ดำรู้แดงแล้วละครับ...

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:8:10:26 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:8:25:50 น.

เมื่อวานคลุกข้าวกินแระ

อร่อยค่ะ..เข้มข้น แต่ไม่เผ็ดมาก

นี่ถ้าเอาไปละลายน้ำร้อนเป็นแกงไตปลากินกะขนมจีน

...อูย...คิดแค่นี้ก็น้ำลายไหลขึ้นมาทันที

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:10:35:22 น.

สวัสดีค่ะพี่ติณ ตั๊กหายไปหลายวัน แต่คิดถึงพี่ชายคนนี้ทุกวันค่ะ โอ้โห บล็อกนี้หลายอารมณ์นะคะ ฮาปนเศร้า แอบเพี้ยน แต่ได้ความรู้ รูปสวยงามอลังการค่ะ ขอบคุณพี่ชายคนเก่งนะคะ

โดย: sweetiemom

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:11:49:02 น.

ตอนแรกหนุ่ยคุยกับผมว่า
อยากจะออกหนังสือกะว่าก๋าเดือนละเล่ม 6 เดือนรวด

ตอนนี้เรารู้แล้วล่ะครับ
ว่ามันเป็นเรื่องที่ทำได้
แต่ไม่ควรทำครับ 5555

แค่เล่มแรกก็รู้สึกว่ามัน โก โซ บิ๊ก
หรือแปลเป็นไทยว่า "ไปกันใหญ่" ครับ 5555

ผมมีงานประจำ และมีลูกที่ผมต้องการจะอยู่กับเค้าตลอดเวลา
ดังนั้น ถ้างานหนังสือมันทำให้ผมต้องมีผลกระทบต่อสองสิ่งนี้

ผมก็จะค่อยๆถอยตัวเองออกมาครับ
เพราะทุกวันนี้แค่ทำบล็อก
ผมก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วครับพี่ อิอิอิ

ที่ผมทำหนังสือก็เพราะผมกับหนุ่ยเห็นตรงกันว่า
งานของผมน่าจะมีประโยชน์กับคนอ่านอยู่บ้าง
ผมเลยอยากทำครับ

ส่วน "การบ้าน" นั้น
อาจจะนานๆทำทีครับ
ผมเป็นเด็กเรียนเก่งครับพี่
ไม่ค่อยพึ่งครู กร๊ากๆๆๆๆๆ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:13:25:15 น.

พี่ติณ ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะพี่..

เอ๋ว่ากระทู้เอ๋ที่ฝากพี่ลบครั้งนั้น อ่านรวม ๆ แล้ว งง..ๆ ค่ะ

กลับบ้านต้นเดือนเอ๋กินเหนียวขนุนไปหลายห่ออยู่ อร่อยอย่าบอกใคร
กรุงเทพเหรอ ไม่อร่อยเท่าอยู่แล้ว แต่ตอนนี้อยากกินจำปาดะทอด
ไม่ค่อยมีใครทำแล้วแถวบ้านพังงา

พี่นี้ร้ายจริง ๆ เห็น friend blog ด้านขวามือด้วย
ทั้ง 5 ท่าน พบกันที่ซีเอ็ด ณ พารากอนไม่ผิดเพี้ยน

เพื่อนสนิทเอ๋ส่วนมากตอนนี้ยังทำงานที่ภูเก็ตซะส่วนใหญ่
หนึ่งในเพื่อนสนิทอีกคนคือ ดีเจปู แห่งคลื่น 102.25 เขารังค่ะ (อวด อวด)

โดย: aenew

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:14:39:47 น.

กินมาม่าเพิ่งอิ่มค่ะพี่

ช่าย ช่าย ต้องเรียก จำดะทอด
แถวที่พังงาไม่มีขายแล้วน่ะค่ะพี่ติณ เอ๋ขับรถหาอยู่ก็ไม่เห็น
เมื่อคราวตอนที่กลับบ้าน

ส่วนที่ภูเก็ตเคยเห็นขายอยู่ หน้าสนามสุรกุล อร่อย

ของแปลกอีกอย่างที่ไม่เคยกิน
นั้นเลย...ข้าวเหนียวห่อจำดะ
ยืนยันว่าในพื้นที่แถวบ้าน ไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ

Aero เสื้อสีน้ำเงิน..พี่เห็นยังค่ะงานหมื่นตา

โดย: aenew

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:19:43:38 น.

พี่ติณ ขอบคุณที่แวะไปขว้างลูกยอใส่นะคะ ชมตั้งแต่แม่ ลูก ยัน หลาน ลูกสาวตั๊กไม่พลาดหรอกค่ะ ประกวดหนูน้อยสงกรานต์ตั้งแตสามขวบ กรรมการสัมภาษณ์ยังพูดไม่รู้เรื่องเลยค่ะ ตกรอบ อิอิ ดันไปประกวดกะเด็กเจ็ดถึง สิบสองขวบ

ตอนนี้พี่ติณเริ่มเข้าฝักแล้วนะคะ ไม่ต้องให้ลูกช่วย

คนข้างๆนี่ก็เล่นค่ะ แต่คนละเวลา คนละแบบกัน ขานั้นชอบเล่นเกมส์ ดูยูทูบ คลิปสยิว อิอิ

เพราะภรรยาออกแนวสยอง

มีความสุขทั้งครอบครัวนะคะ

โดย: sweetiemom

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:20:07:36 น.

แถมค่ะ รูปสาวงาม

โดย: sweetiemom

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:20:08:49 น.

ขอบคุณครับที่มาแชร์ประสบการณ์ในวัยเด็ก

ได้ทราบว่าลมฟ้าอากาศของ
ปักษ์ใต้กับภาพกลาง หรืออีสาน
แตกต่างกันในเรื่องช่วงเวลาของ
การเล่นกีฬาชนิดนี้

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:22:04:05 น.

ตอนเด็กๆชอบเอามาเล่นเหมือนกัน 555

โดย: 06U (SKA-BAR

) วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:20:02:05 น.

++อาหารลดน้ำหนัก, บำบัดโรคเบาหวาน++

ได้รับความนิยมมากในอเมริกาและทั่วโลก สามารถลดน้ำหนักได้ 5-10 / เดือน
ผ่านการรับรองจากองค์การอาหารและยา ปลอดภัยได้ผล ไม่ต้องออกกำลังกาย ไม่ต้องอดของที่ชอบทาน ไม่โทรม
ที่สำคัญผอมแล้วผอมเลยไม่กลับมาอ้วนอีก รับประกันความพอใจหากไม่ได้ผลยินดีคืนเงิน 100%

สำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน ช่วยบรรเทาโรคได้มากกว่า 70% และหายขาดสำหรับบางท่าน
สนใจข้อมูลเพิ่มเติมและรับคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญจากศูนย์สุขภาพ

ในกรณีติดต่อทางเมล์รบกวน แจ้งชื่อ นามสกุล อายุ น้ำหนัก ส่วนสูง พร้อมเบอร์โทรศัพท์ที่สามารถติดต่อได้

หรือจะติดต่อทางเมล์ได้ที่.........(((((( nokbadz@gmail.com))))

ขอสงวนสิทธิ์สำหรับผู้ที่กรอกข้อมูลครบถ้วนเท่านั้น..ทางเราจะติดต่อกลับไป ภายใน 48 ชั่วโมง

โดย: นก IP: 110.49.193.177 วันที่: 15 กันยายน 2553 เวลา:22:29:44 น.

I've been browsing on-line more than 3 hours lately, yet I by no means found any fascinating article like yours. It is lovely price sufficient for me. Personally, if all website owners and bloggers made excellent content material as you probably did, the net will be much more helpful than ever before.
Cheap Michael Kors handbags //www.mini-systemsinc.com/customer8.asp

โดย: Cheap Michael Kors handbags IP: 94.23.252.21 วันที่: 2 สิงหาคม 2557 เวลา:7:57:32 น.

Thank you for everything, you really changed my life. Tom F.
Cheap Baseball Jerseys //www.bhl-uk.com/products/new-york-yankees-jerseys.html

โดย: Cheap Baseball Jerseys IP: 157.7.205.214 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2557 เวลา:10:46:56 น.

Your presentation was dynamic and very enjoyable! Aly G.
Pittsburgh Penguins Hockey Jersey //www.abcindustrial.co.uk/News/Penguins-Jerseys.asp

โดย: Pittsburgh Penguins Hockey Jersey IP: 157.7.205.214 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:35:38 น.