วันนี้ที่รอคอย...และมาถึงแล้ว ..วันที่ทำ Macaron…ได้สำเร็จ..

๒๔ พ.ค

เลยวันเกิดมาหลายวันโข...นั่งอ่านบล็อคเห็นใครต่อใครทำขนมฝรั่งเศสที่ขึ้นชื่อว่าทำยากสุดแสนเข็ญ..Macaron.ตั้งใจไว้แน่แน่ว...ต้องทำให้ได้ จากปีที่แล้วมาจนถึงปีนี้ อ่าน ๆ ๆ ๆ อย่างเดียวตอนไปเมืองไทย นัดป้าโอว่า...ช่วยหน่อยเถิดอยากเห็นวิธีทำ ...อุปสรรคนิดหน่อยเลยไม่ได้เห็น อิ อิ ไม่เป็นไร...มานั่งอ่านใหม่ อ่านแล้วอ่านอีกพร้อมความฝันในใจ...

หลายวันก่อนฮึดขึ้นมาอีกรอบแต่..ฝนฟ้าไม่เป็นใจ ตกได้ตกดี ตำราของน้องปังปอนด์ และปรมาจารย์อีกหลาย ๆคนบอกว่า ต้องไม่ให้มันชื้น เลยรอ...ด้วยความอดทนพร้อมไข่ขาวที่แยกไว้ได้สามวันแล้ว

วันนี้บ่าย..กลับมาจากโรงเรียนเห็นแดดออกได้การ ..มิเชลมีนัดกับหมอฟัน..เสร็จตู...ไม่มี กขค..หลังอาหารเที่ยงจัดการเตรียมข้าวของ ว่าแล้วก็ลงมือ อ่านตำราของน้องปอนด์ น้องฉวี..อีกสองรอบ..คราวนี้ลุยโลด

เริ่มตีไข่...กับน้ำตาลใครหว่า ? ไม่รู้อ่านมาจากสำนักไหน ? จำบ่ได้ ...บอกว่าให้ใส่เกลือ...ผิดนะจ๊ะ..ตีเท่าไหร่มันก็ไม่ขึ้น ไม่ได้การ..เททิ้งเสียดายเพราะเป็นไข่ที่แยกไว้หลายวันแล้ว โชคเข้าข้างที่ยังมีเหลืออีกหน่อยเท่าที่น้องปอนด์บอก สัดส่วนลดลงสำหรับมือใหม่...เอาใหม่ ตีไข่เปล่า ๆใชัความเร็วต่ำก่อน ให้อากาศมันเข้าไปในเนื้อไข่สักพัก คราวนี้เร่งสปีดพร้อมกับค่อย ๆ ใส่น้ำตาล จนไข่ขาวขึ้นมันวาววับ...ดูท่าจะดี..

อัลมอนด์...เปิดเตาอบๆ สิบนาทีไล่ความชื้น แล้วเอาออกมาปั่นอีกรอบให้ละเอียดสุด ๆ ผสมน้ำตาล ตามสูตรคนให้เข้ากัน เข้าท่าวุ้ย...จากนั้นเทใส่กรวยผ้าเตรียมเทใส่ฟอร์ม...เวรกรรม...ถุงผ้าขาดตามรอยที่ติดไว้ด้วยกาวมันคงซ้ำใจที่อยู่มานานแล้วไม่ค่อยเอามาใช้ ...ไส้ที่ทำหกล้นออกมาเปื้อนมือดีที่ยังหกในภาชนะ ด้วยความเสียดาย ค่อย ๆ ปาดเอามาใส่อีกอันโชคดีที่มีหลายอัน...จากนั้นก็บีบใส่ฟอร์ม ผ่านไปด้วยดี ...เหงื่อแตกเชียวเราลุ้นยิ่งกว่าทำอาหารให้งานไหน ๆ เสียอีก

ทิ้งไว้ให้หน้าแห้งอากาศร้อน ลมที่พัดผ่านประตู..มันแห้งได้ใจจริง ๆ คราวนี้เปิดเตาอบที่วอร์มไว้แล้ว...อันเชิญคุณท่านไปนอนผึ่งพุงให้สบายใจ ความร้อนที่บอกไว้ 160° c อบครั้งแรก 8 นาที แล้วแง้มฝาด้วยตะเกียบขัดเอาไว้ อบต่ออีกประมาณ 7 นาทีผล….สีน้ำ…ไม่มีสีฝุ่น ใส่สีเหลืองลงไป ได้เป็นสีน้ำตาลอ่อนเพราะเตามันร้อน…ยังไม่รู้ใจกันกับขนมใหม่นี้ คราวหน้าจะลดอุณหภูมิลงจะได้ไม่หน้าไหม หมองคล้ำแบบนี้

ตอนที่มองลอดกระจกเตาอบอันเก่าแก่….เห็นขา…ที่ค่อยๆ กางออกมาจากตัวขนม อยากกระโดดกัดหูมิเชล ดีที่แกไม่อยู่โอ้..ลั่นลา…ร้องออกมาดัง ๆ กลัวชาวบ้านไม่ได้ยิน ฉีกยิ้มด้วยความปลื้ม ๆ สุด ๆลุ้นระลึกไปด้วย อบเสร็จรีบเอาออกมาจากเตา…ค่อย ๆ มอง ด้วยความปลาบปลื้มกลัวขนมมันจะเขินแทบแย่ เพราะจ้องเอา ๆ ยังกับมันเป็นตัวประหลาดจากนั้นก็รอให้เธอคลายความร้อน แล้วค่อย ๆ แซะออกมา ท้องมันแหว่ง ๆ โพรง ๆเอาน่า…ครั้งแรกนะแม่บุญ ได้เท่านี้ก็บุญโขแล้ว

จากนั้นกระโดดไปทำไส้…สูตรน้องปอนด์ง่าย ๆ ไม่ยุ่งยาก มีนม แยม เนย แป้งข้าวโพด แอบใส่น้ำมะนาวเขียวอีกสองสามหยดเพราะไม่ชอบหวานมาก ชิมแล้วอร่อยเหาะ พอคุณท่านเย็นก็บีบไส้ใส่เข้าไปถ่ายภาพไว้กลัวมันจะหายไปในอากาศ แล้วรีบจับใส่กล่องใส่ตู้เย็น …

เย็นแล้ว..มิเชลกลับมาแม่บุญบอกให้ไปเปิดตู้เย็นดูหน่อยว่ามีอะไรแปลก พอแกเห็นเท่านั้น…ร้องดังจ๊ากกกกกทำได้ไง ??? นั่นไง…ไผเป็นไผ ให้มันรู้มั่งว่าแล้วก็เดินไปเปิดตำราจากน้องปอนด์ ให้ดูเป็นขวัญตาว่า หญิงไทยนี่ใช่ย่อยนะจ๊ะ ทำอะไรต่ออะไรได้มากมายมิเชลขอชิม…ไม่ได้ รอพรุ่งนี้

วันต่อมา…เปิดตู้เย็นมาชิมขนมอร่อยวุ้ย…เนื้อขนมละลายในปากอย่างนุ่มนวล ค่อยละเลียดกินทีละนิด กลัวมันตกใจ…สู้มิเชลไม่ได้ ใส่ปากทั้งอัน ไม่ถนอมน้ำใจคนทำเลย…คราวหน้าขอลองอีกรอบคราวนี้จะใส่สีให้แสบสันเลยทีเดียว

ขอขอบคุณน้องปังปอนด์ เจ้าของสูตร น้องฉวี…ผู้นำสูตรมาเผยแพร่ และอธิบายเพิ่มเติมขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ทำมาการงแล้วเอามาแขร์ด้วยภาพ จนเกิดแรงฮึด …ขึ้นมาทำบ้าง

ปล. ลากมิเชลมาออกเสียง Macaronให้ได้ยินชัด ๆ ว่ามันไม่มี ฮ...หรือ มากาฮง..อย่างที่หลายๆ คนออกเสียง มิเชล...ผู้เรียน เขียน อ่าน ภาษาไทย จนพูดได้ดี อ่านได้หลายคำรู้จักออกเสียง ร.เรือ ...ล.ลิง ว่ามันต่างกัน เพราะ ร.เรือ ต้องกระดกลิ้นด้วยแกพูดว่า...เคยได้ยินหญิงไทย ออกเสียงเป็น มากาฮง...เพราะเรา...ลืมภาษาไทยไม่ออกเสียงอ่าน ร.เรือ ให้ถูกต้อง เวลาจะอ่านคำที่ต้องออกเสียง ร.เรือเลยเอาเสียง ฮ.นกฮูกมาแทน ซึ่งผิด...

หากแค่ออกเสียง ตามที่เขาเขียน รู้ความแตกต่างของ ร.เรือล.ลิง และ เสียง R และ L ไม่เอามาปนกัน เท่านี้ เราก็จะออกเสียงภาษาต่างปะเทศได้อย่างถูกต้อง อันนี้เลยเอามาบอกกล่าวกัน…รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม....จบแล้วจ้า