Group Blog
 
All blogs
 
แอบดู..จึงรู้ว่าเจ็บ

ผ่านไปเกือบ 1 สัปดาห์ ปฏิบัติการเก้งไล่จีบชะนีก็เริ่มต้นขึ้นอรรถชัยขี่ม้าเลียบค่ายอยู่หลายวันเพราะมิอาจหักใจทำในสิ่งที่ตนเองไม่ใช่ได้ลงครั้นจะปล่อยให้คูหูจอมรั่วดำเนินตามแผนเห็นจะช้าเกินการ จากการข่าวที่รู้มา ในระยะอันใกล้เครือข่าย‘เพลิน’ จะมีการปล่อยธนบัตรปลอมเข้าสู่ตลาดlot ใหญ่หลายแสนฉบับ!! ผู้บังคับบัญชาเบื้องบนถามไถ่ความคืบหน้าแทบจะสามเวลาหลังอาหาร

“ฮร่าย! เก้งเครียดดดด" อรรถชัยยืนเต๊ะอยู่ที่ข้างรถทำใจอยู่พักใหญ่ๆหลังจากจบสายจากผู้บังคับบัญชาก่อนจะเดินอกผายซ่อนความห่อเหี่ยวไว้ให้ลึกสุดลับเปิดประตู apartment เข้ามา.. เป็นไปตามคาดภาพแรกที่เห็นคือสาวสวยหน้าฟร้อนท์ยืนแป้นแล้นอยู่ประจำที่

“สวัสดีค่ะพี่อ๋อม..ไม่เจอหน้ากันเลย สงสัยจะติดแฟนล่ะสิท่า"

“อุ๊ย!..เอ่อ..งานยุ่งน่ะครับ อีกอย่างพี่โสดนะ"ไม่รู้เป็นอะไรหรือติดเชื้อรั่วจากคู่ดูโอมาอรรถชัยเก๊กแมนแตกทุกคราวเวลาที่เจอหน้าบุศยมาศ เมื่อให้แน่ใจแล้วว่าความเป็นชายยังอยู่ครบก็เอ่ยปากรุกไล่ทันที

"แต่วันนี้พี่ว่างนะครับเลยตามหัวใจมาทวงคำสัญญา"

“ฮิฮิสำนวนหลังเขาจังนะคะ พี่อ๋อมนี่ไม่แคล้วเป็นลิเกเก่า..แต่มาศไม่ใช่แม่ยกน้า"สาวสวยหัวเราะคิกๆโต้ตอบฉะฉานจนความมั่นใจของเก้งกล้ามโตตกหล่นไปไม่น้อยครั้นจะหลุดต่อปากต่อคำให้สะท้านถึงทรวงเห็นจะนอกเรื่องและพาลให้เรื่องเสีย

“เลิกงานแล้ววันนี้พี่จะไปส่งนะครับแล้วขออนุญาตเลี้ยงมื้อค่ำสักมื้อ"สายลับมากประสบการณ์แจ้งความประสงค์ ภายในสุดกระอักกระอ่วนพูดไปได้นะเรา ร่างกำยำเดินมานั่งรอที่โซฟาตรง lobby แม้บุศยมาศออกจะเอนเอียงยอมรับแหล่ะว่าพึงใจสมัครจะผูกสัมพันธ์กับหนุ่มหล่อเฟี้ยวผู้นี้แต่เธอก็ไม่ใช่หมากฝรั่งในเซเว่นให้เลือกซื้อและเอามาเคี้ยวๆเล่น พอหมดรสชาติแล้วก็คายทิ้งที่สำคัญพี่ชายคุณฉัตรย่อมต้องมีส่วนรู้เห็นกับพฤติการณ์ไม่น่าไว้วางใจของน้องสาวดีไม่ดีอาจจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการถ่ายทำเป็นอภิมหาโจรเสียเองอย่าได้ใกล้เขาเกินงามเลยจะดีกว่า

“เปลี่ยนเป็นแค่ไปส่งที่รถไฟฟ้าได้ไหมคะส่วนมื้อเย็นมาศไดเอ็ทค่ะ ขอเป็นกาแฟที่ coffee shop นี้แล้วกัน"เป็นอันได้ข้อยุติในความต้องการของทั้งสองฝ่ายอรรถชัยคิดไปว่าก็ดีเหมือนกัน อยู่ใกล้ผู้หญิงมากๆแล้วมันค่อนข้างอึดอัดเขานั่งรอจนกระทั่งพนักงานสาวเลิกงาน ทั้งคู่มานั่งดื่มกาแฟในร้านที่ apartmentแห่งนั้น

“มาศว่าพี่อ๋อมนี่ดูแปลกๆนะคะ”เก้งแอ๊บแมนแทบสำลักกาแฟ ใจเต้นระรัว นี่อย่าบอกนะว่าหล่อนรู้..ว่าเราเป็น..ยัยหน้าสวย จะเป็นไปได้ยังไงไม่ใช่ผีเห็นผีมี gaydar สักหน่อย ฮร่ายยยชะนีนี่รู้มากจริ๊ง!

“แปลกยังไงครับหล่อเกินพิกัดเหรอ" อรรถชัยตอบไปมั่วๆมึนๆอย่างน้อยมุกแป้กก็ยังดีกว่ายอมรับว่าใช่

“ที่มาศว่าแปลกคือไม่เห็นว่าพี่อ๋อมจะมาอยู่กับคุณฉัตรเธอเลยน่ะค่ะ"เฮ้อออ..แล้วไป สายลับสองเพศลอบถอนหายใจ ส่วนบุศยมาศแสนจะเคลือบแคลงด้วยทางนี้ก็อยากจะล้วงข้อมูลเช่นกันคุณฉัตรก็ไม่เห็นอยู่ห้องมาร่วมสามสี่วันแล้วนี่คนเป็นพี่ชายเพิ่งจะเข้ามาเป็นครั้งที่สองเห็นจะได้ ใครเล่าจะยอมจ่ายค่าเช่าห้องแสนแพงไว้เล่นๆหากไม่คิดจะใช้มันกระทำการบางอย่าง เห็นท่าทางภูมิฐานโก้รวยหรูเบื้องหลังอาจจะเป็นผู้ร้ายใส่สูทก็เป็นได้ โลกทุกวันนี้มันน่ากลัวจะตายไป อูยส์..ขนลุกๆ..

“ฉัตรเป็นคนโลกส่วนตัวสูงน่ะครับบ้านช่องก็มีแต่เธออยากออกมาอยู่ตามลำพัง แต่คุณพ่อคุณแม่ก็มีเรียกตัวกลับบ้านบ้าง"บุศยมาศพยักหน้ารับเรื่องเมคสตอรี่ให้สมจริงอย่างสมบูรณ์เห็นจะไม่มีใครเกินเก้งกล้ามโตแต่เขาก็ตระหนักได้ถึงความไม่ธรรมดาของสาวสวยเพื่อนซี้ของเป้าหมาย จากรูปการมีแนวโน้มค่อนไปในทำนองว่านางไม่ใช่เพียงพนักงานฟร้อนท์กระจอกๆ ต้องมีส่วนรู้เห็นเป็นใจกับอะไรไม่ดีไม่งามของ‘เพลิน’ เป็นแน่แท้ยุทธวิธีโบราณด้วยการใช้ความหล่อของตนเข้าพิชิตใจล้วงลับข้อมูลเห็นจะไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้วเห็นทีจะต้องถอยทัพมาพิจารณากระบวนยุทธ์เสียใหม่รบไปแบบตื้นเขินทางกลวิธีแบบนี้มีแต่รอวันแตกพ่ายกลับไปเท่านั้นทันทีที่กาแฟหมดแก้ว สายลับหนุ่มก็อาสาไปส่งที่สถานีรถไฟฟ้า..ชายหนุ่มร่างสูงกระวีกระวาดมาเปิดประตูรถSUV คันโตหน้าฝั่งคนนั่งด้วยเป็นสิ่งที่สุภาพบุรุษพึงกระทำโดยมีสาวสวยเดินตามหลังมาไม่ห่างนักทันทีที่มันถูกเปิดออก สายลับเก้งแทบจะหลุดกรี๊ด

‘สะเพร่าเป็นที่สุดอ่ะ’ อรรถชัยโมโหโกรธาตนเองเป็นกำลังเขาลืมเก็บสิ่งสำคัญให้เข้าที่เรียบร้อยเสียก่อนน่ะสิที่เบาะหน้ามีอุปกรณ์สายลับมากมายวางระเกะระกะ ทั้งวิทยุสื่อสารกล้องจิ๋วที่ใช้ในงานจารกรรม necktie ติดกล้อง แผ่นโปรแกรม hackข้อมูลจากโทรศัพท์มือถือที่เพิ่งได้มาใหม่กระทั่งน้ำหอมฟีโรโมนและยาสลบ!!

“รถรกน่าดูเลยนะคะ”อรรถชัยไม่ฟังอีร้าค้าอีรมรีบรวบเอาอุปกรณ์ทำมาหากินใส่ตะกร้าและเอาไปไว้ที่ท้ายรถทันทีบุญหัวโชคดีเป็นที่สุดที่สาวสวยไม่ทันได้มองมันอย่างละเอียดพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

“เชิญครับ..รถคนโสดก็เป็นแบบนี้” ร่างสูงตอบกลับ แต่มันก็มีจนได้เมื่อปืนสั้นพร้อมที่เก็บเสียงวางท้าทายสายตาอยู่ตรงเบาะหลังมือเรียวอย่างกับผู้หญิงตวัดเอาเสื้อ jacket ที่เบาะหน้ามาคลุมเอาไว้อย่างเร็วโชคดีอีกครั้งที่บุศยมาศไม่ทันได้เห็นอีกเช่นเคย อรรถชัยได้แต่ก่นด่าตนเองในใจ ทั้งไม่เข้าใจในทีเคสนี้ตั้งแต่เริ่มต้นก็ดูตะกุกตะกักไม่ราบเรียบเอาเสียเลยยัยอิ๊งค์ที่เคยทำอะไรฉึบฉับรวดเร็วกลายมาเป็นเนิบช้าเรื่องไม่มีคืบหน้ามันอะไรกัน!!

“หงุดหงิดอะไรใครมาหรือเปล่าคะพี่อ๋อมดูอึดอัดแปลกๆนะวันนี้”อาการกระฟัดกระเฟียดไม่พ้นจากสายตาพนักงานหน้าฟร้อนท์และอดไม่ได้ที่จะถาม

“ไม่มีอะไรครับ..ช่วงนี้พี่เจอแต่ลูกค้างี่เง่า”

“รวมถึงมาศด้วยหรือเปล่าคะ”

“ใครจะไปหงุดหงิดกับคนสวยได้ลงครับ..ถึงแล้วเดินทางปลอดภัยนะครับ see you” สายลับสองเพศตัดบทจอดรถเมื่อถึงจุดหมาย ขืนยิ้มให้ก่อนจะเหยียบคันเร่งพุ่งรถออกไปอย่างรวดเร็ว

“โว้ย! เก้งอึดอัดๆๆๆๆ”อรรถชัยร้องตะโกนระบายความอัดอั้นออกมา

“น่ากลัวจัง..ท่าทางจะอารมณ์ร้อนร้ายและแรงไม่ใช่เล่น..ยัยเพลินเอ๊ยฉันไม่อยากให้แกหนิดหนมกับพี่น้องคู่แปลกคู่นี้เสียจริง”บุศยมาศบ่นอุบเต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจ มองดูรถคันโตจนลับสายตาและออกเดินไปตามทางของตน...

อิงค์กาญจน์กลับมาจากภูเก็ตแล้วและมุ่งหน้ามาที่apartment ทันทีข้างห้องนั้นเงียบเหงาเพราะเป้าหมายบอกไว้ว่าไปบินเสียตั้ง 2 weeks นี่นะ คิดถึงหน้าหวานๆจุง.. รุ่งขึ้นเธอมีประชุมสรุปภารกิจที่ภูเก็ตเป็นไปตามคาดว่าผู้มีอิทธิพลใช้อำนาจเงินตรานำพาให้ลูกชายของตนหลุดพ้นจากคดีความโดยการให้ตำรวจในท้องที่สร้างหลักฐานและพยานเท็จบิดเบือนชาวบ้านธรรมดาอาจจะไม่เข้าใจและคิดไปว่าทำแบบนั้นได้ด้วยหรือไรแต่สำหรับสายลับสาวแล้ว อิงค์กาญจน์รู้ได้เลยว่าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เงินมางานก็เดิน จ่ายหนักและทั่วถึง มีผู้ทรงอิทธิพลตัวจริงที่ใหญ่คับภูมิภาคเพียงเท่านี้หลักฐานต่อให้แน่นหนาแค่ไหนคนผิดก็หลุดรอดเงื้อมมือกฎหมายไปได้ทุกคราวภายใต้กะลาแลนด์ดินแดนพิศวง...และเป็นไปตามที่คาด หลังจากส่งสำนวนให้นายของเธอนายบอกว่าจะจัดการเรื่องนี้เอง เท่านี้ภารกิจของเธอเป็นอันสิ้นสุดแต่สายลับสาวยังคงมีความเชื่อว่า ความยุติธรรมยังคงเรียกหาได้ในโลกใบนี้หากเราเชื่อในกฎแห่งกรรม สักวันหนึ่งคนร้ายตัวจริงจะต้องถูกเปิดโปงและนำมาลงโทษลำพังสายลับสาวตัวเล็กๆและเพื่อนร่วมอุดมการณ์อย่างพี่โอมและเจ้าหน้าที่น้ำดีไม่กี่คนคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ขยับภูเขายากฉันใด ขยับกระบวนการยุติธรรมประเทศนี้ยากยิ่งกว่า..ไม่มีใครกล่าวไว้หรอก เธอสรุปเอาเองจากประสบการณ์จริงล้วนๆ

อิงค์กาญจน์รอพบคู่หูคู่ฮาที่ศูนย์ปฏิบัติการอดยิ้มไม่ได้ที่เห็นอรรถชัยเดินองอาจมาดแมนมาหาเธอ

“หัวเราะอะไรครับ"สถานที่รโหฐานมากมายด้วยผู้คนเช่นนี้สายลับสองเพศจำต้องเนียนเป็นชายชาตรีทุกอณูเนื้อ

“เปล๊า..เค้าก็แค่ไม่ชินน่ะ คริคริ แล้วหอบอะไรมาเต็มเลย"

“ของพวกนี้เธอจะต้องใช้ตอนฝึกก็รู้หมดแล้วนี่ ไม่ต้องให้สอนซ้ำนะ" อรรถชัยหยิบเอาอุปกรณ์สายลับออกมาจากกระเป๋าเป้วางกองเต็มโต๊ะมี Gps Tracker สองเครื่องมันคือเครื่องมือติดตามตัวขนาดเล็กเท่ากล่องไม้ขีดไฟง่ายในการซ่อนในรถยนต์สามารถดักฟังได้ทุกที่ทุกเวลาอิงค์กาญจน์เคยใช้มันมาจนคุ้นมือแต่อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมถึงต้องใช้ตั้งสองเครื่อง

“ตัวหนึ่งเอาไว้ติดรถเป้าหมายอีกตัวติดไว้ที่ห้อง" อรรถชัยเปรยขึ้นอย่างรู้ใจอิงค์กาญจน์หยิบกล่องพลาสติกเล็กๆขนาดเหมาะมือขึ้นมาชูหรา ตั้งคำถามด้วยสายตา

"ส่วนนี่เป็นเครื่องcopy เบอร์โทรศัพท์ในซิมการ์ดรุ่นใหม่ล่าสุดไม่ถึงสิบวิฯก็ดูดมาได้หมด ไวปานลิงลมอย่างหล่อนคงไม่คณามือนะ"

“แล้วกรอบรูปกับนาฬิกานี่ล่ะ..อย่าบอกนะว่ามีกล้องติดอยู่" สายลับสาวหยิบเอากรอบรูปหนักอึ้งที่ข้างในใส่ธนบัตรเก่าสมัยรัชกาลที่เจ็ดสภาพยังดีมากใบใหญ่กว่าธนบัตรปัจจุบันกว่าเท่าตัว4 ใบมีราคา 1 บาท สีน้ำเงิน 5 บาทออกสีม่วง 10 บาทสีน้ำตาล และ 20 บาทสีเขียววางเรียงในแนวตั้งสวยงาม classicมากเท่าที่อิงค์กาญจน์พอจะมีความรู้ ธนบัตรนี้พิมพ์ที่โรงพิมพ์โทมัส เดอ ลารู ประเทศอังกฤษ ส่วนอีกบานเป็นธนบัตรเรือหงส์ ราคา100 บาท เลขสวยตอง๙ ๙๙๙๙๙๙ ล้วนหนึ่งใบขนาดเธอเองไม่ใช่นักสะสมยังอยากได้มไว้ในครอบครองเลย

“แม่นแล้วอีนาง..พี่ให้สั่งทำพิเศษ ร่วมแสนเชียวนะเออ เห็นว่าเป้าหมายชอบสะสมแบงค์เก่าเพลินน่าจะชอบ ให้เธอเสียแล้วหล่อนก็เจ้ากี้เจ้าการเอาไปตั้งมุมเหมาะๆในห้องเข้าใจตรงกันนะ" อิงค์กาญจน์พยักหน้ารับอีกครั้งเป็นการรับคำ

“แล้วใจคอจะไม่ไปเป็นเพื่อนน้องนุ่งหน่อยเหรอคร้า"สาวเปรี้ยวออดอ้อนคู่หูแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล

“ไม่อ่ะ"

“ไม่ใจเลยนะพี่ชาย"สายลับสาวพูดไปอย่างนั้นเอง อิงค์กาญจน์เข้าใจดี ทุกเคสเมื่อเธอดำเนินการมาถึงตอนใกล้จะจบพี่โอมที่มอนิเตอร์อยู่จะทำหน้าที่เป็นคนปิดเกมคู่หูที่รู้ใจจะต้องทำหน้าที่นี้มิเช่นนั้นแล้วเหมือนเป็นการจับปลามาได้แล้วไม่มีข้องใส่มันก็เปล่าประโยชน์

“ใจสิถึงไม่ไปหล่อนไม่รู้เลยหรือว่ายัยมาศนี่รอบจัดใช่เล่นเป้าหมายน่ะเข้าไปคลุกคลีใกล้มากไปก็ไม่ดี หากไหวตัวทันเราได้อัปเปหิตัวเองออกจากคดีนี่แน่ๆแล้วเห็นไหมว่าจะมีใครรอเสียบบ้าง" อรรถชัยเบ้หน้าไปที่โต๊ะของศัตรูnumber one ตลอดกาลในหน้าที่การงานของอิงค์กาญจน์ที่กำลังปัดแก้มทาปากส่งรังสีอำมหิตบาดจิตบาดใจอยู่จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก รสิตา สายลับสายดำสุดเอ็กซ์นั่นเอง อิงค์กาญจน์ครุ่นคิดหนักหน่วงเคสนี้เธอจะนิ่งนอนใจไม่ได้เสียแล้ว...

สายลับจอมรั่วหอบอุปกรณ์สุดไฮเทคกลับมาที่ apartment ด้วยความเหนื่อยล้า ลำพังแรงกายนั้นไม่เท่าไหร่พักผ่อนตื่นขึ้นมาก็สดชื่นเรียกเรี่ยวแรงกลับคืนมา แต่กำลังใจนี่สิเรื่องใหญ่ข้อเลวร้ายที่สุดของการเป็นสายลับเลยเชียวมีเรื่องทุกข์ร้อนอันใดได้แต่ปรับทุกข์บำรุงสุขกับตนเองไม่ก็กับเก้งกล้ามโตคู่บัดดี้จะหันหน้าไปหาใครเล่าก็ชีวิตการงานของเธอต้องสงวนเป็นความลับระหว่างที่นั่งทอดอาลัย สายตาเหลือบไปมองบนฝ้าที่เปิดค้างไว้อยู่ มองดูอุปกรณ์ในกระเป๋าก็คิดขึ้นได้ว่าจะต้องติดมันเพื่อดักฟังเป้าหมายร่างปราดเปรียวปีนบนเก้าอี้เพื่อจะเลื่อนฝ้าปิด

“อูยส์..เสียวจัง..อูยส์"

“ชะอุ๊ยยยย!! ไรอ่า" อิงค์กาญจน์สุดตะลึงเมื่อโสตประสาทยินเสียงร้องซี๊ดซ๊าดด้วยความเสียวซ่านดังมาจากข้างห้องมันจะเป็นอื่นใดไปไม่ได้เลยนอกเสียจากเกมจ้ำจี้สุดสยิว!!

“บ้าจริง!คุณเพลินนี่ดูหนัง AV ตั้งแต่ตะวันยังไม่ชิงพลบเลยนี่นะ"อิงค์กาญจน์บ่นในใจแรกทีเดียวสาวเจ้าคิดไปว่าเป็นเสียงของหนังลามกที่เล็ดลอดผ่านช่องอากาศมาสายลับสาวตัดสินใจอยู่นานสองนาน เธอไม่ได้วิตถารขนาดจะชอบดูคนซั่มกันหรอกนะแต่ด้วยความเป็นมืออาชีพ เมื่อเป้าหมายขยับตัวทำอะไรจะต้องอยู่ในสายตาตลอดๆท้ายที่สุดอิงค์กาญจน์คว้ากล้องจิ๋ว wireless ติดมือตะกายขึ้นไปบนฝ้าจนได้

“อืมมม อูยส์ เร็วอีกสิคะที่รัก..” เสียงของความสยิวยิ่งดังชัดเจนเมื่อร่างของสายลับสาวคืบคลานเข้ามาใกล้ไม่ใช่แล้วอ่า เสียง ระดับ Hi-Def ทะลุออกมานอกจอ มันคือหนังสดแล้วนี่ อิงค์กาญจน์ใช้สายตาสอดส่องมองลอดลงมา ตามช่องระบายอากาศหลากหลายอารมณ์ปนเปกัน ทั้งตื่นเต้นในการแอบดู ทั้งไม่คิดมาก่อนด้วยซ้ำว่า คนอย่างเธอจะต้องมาทำอะไรวิปลาสเช่นนี้ทั้งไม่เชื่อว่าภาพสาวหวานสุดเรียบร้อยทุกกระเบียดที่แท้ก็ไม่พ้นเรื่องอย่างว่าภาพเบื้องล่างยืนยันฟันเฟิร์มว่ามันคือหนังสดเล่นจริงเสียวจริงหญิงสาวสองนางสภาพเปลือยเปล่าร่างหนึ่งคร่อมอยู่ด้านบน อีกนางนอนแผ่อ้าซ่าอยู่เบื้องล่างในท่วงท่านี้แม้จะไม่เห็นใบหน้าค่าตาของคู่พิศวาสทั้งสองแน่นอนว่าหนึ่งนางนั้นคือเจ้าของห้องเป็นแม่นมั่นส่วนอีกหนึ่งจะเป็นใครก็ช่างเกินจะทนดูไหว สายลับสาวถอยร่นออกมาไม่เป็นขบวน แง่ววว.. ไหนว่าไปบินไง ใจดวงน้อยแทบหล่นจากชั้น 9ไปถึงชั้น G ด้วยแรงโน้มถ่วงของความผิดหวังเฮ้อออ!! ที่แท้นางก็ไม่ต่างจากเรา หลอกกันจนได้สติที่แตกกระเจิงทำให้ร่างปราดเปรียวมุดลงมาจากฝ้าแบบทุลักทุเลต่างจากขาขึ้นเอามือเรียวของตนเลื่อนปิดให้มิดชิดไม่อยากให้เสียงเล็ดรอดออกมารบกวนและทำรายใจดวงน้อยอีกจังหวะที่ก้าวลงจากฝ้าด้วยใจลอยพลอยพลัดตกลงมาจากเก้าอี้เสียอีก

“ตุบบบบ!!"

“โอยยยย!" ร่างปราดเปรียวกระแทกพื้นอย่างจัง ทั่วทั้งร่างรู้สึกชาไปหมดไม่รู้ว่าความเจ็บปวดทางกายเนื้อกับจิตใจที่ได้รับผลกระทบไม่แพ้กันอย่างไหนจะมากกว่า

“คุณเพลินกำลังจ้ำจี้กับแฟน..แฟนสาว..คุณเพลินเป็น..” สายลับสาวลงข้อสรุปกับเหตุการณ์ตรงหน้ารู้สึกหน่วงๆจุกๆอีกแล้ว นี่กระมังคือโทษทัณฑ์ของการฝ่าฝืนกฎเหล็กในการเป็นสายลับอิงค์กาญจน์ยอมรับสารภาพหมดเปลือกกับตนเอง เธอมีใจให้กับเป้าหมาย ซ้ำร้ายกว่านั้นเป็นเป้าหมายที่มีเจ้าของหัวใจแล้วเสียอีกร้ายกาจที่สุดคือเป็นสายลับสาวที่อุตริไปแอบดูและเห็นการพรอดรักหนักหน่วงถึงพริกถึงขิงกระจะๆสายตา

"ฮร่ายยย! ว้าวุ่นๆๆๆ แล้วทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ" อิงค์กาญจน์คว้าโทรศัพท์เสียบหูฟังเปิดเพลงแดนซ์เพื่อกลบเสียงที่อาจจะดังขึ้นมา

“เพราะรักแล้วช้ำรักมันทำลาย..ทำลายจิตใจให้เราเป็นบ้า”

“อยู่นอกสายตา ของเธอตั้งไกล..” แต่มือไม้สั่นกดผิดและบังเอิญกดไปถูกเพลงอกหักให้ดังขึ้นมาเสียนั่นเธอปิดเพลงและเปิดแอพพลิเคชั่นวิทยุแทน

“แม้ไม่ใช่คนโปรดอย่างคนอื่นเขา..แม้จะดูว่างเปล่าในสายตาเธอ..” แต่หมุนไปคลื่นไหนก็เจอแต่เพลงอกหักรักคุดอยู่ร่ำไป

“บ้าบอที่สุดดดด!" แม้แต่คำอุทานยังเผลอใช้คำนิยมของสาวหวานจนได้ใบหน้าผ่องแผ้วผุดขึ้นมาเต็มในห้วงความคำนึง ตัดสลับไปมากับภาพกิจกรรมรักที่สองสาวเปล่าเปลือยกอดก่ายกัน อิงค์กาญจน์ทิ้งตัวลงบนเตียงเอามือก่ายหน้าผากคิดสะระตะจะว่าไปมันห้องของเขาจะทำอะไรกันอีท่าไหนก็มีสิทธิ์เต็มที่เราเองต่างหากที่ละเมิด ..หลังจากที่นอนกลิ้งไปมาและเดินวนเวียนไม่ต่างจากความคิดที่วนลูปฉายซ้ำสายลับสาวตัดสินใจลุกพรวดเปลี่ยนชุดว่ายน้ำลงมาใช้กำลังหวังให้ลืมเธอ..ร่างที่จิตตกห่อเหี่ยวไม่สดใสดังเช่นชุดว่ายน้ำที่ห่อหุ้มกายงามจัดการปลดbathrobe ออกและวางไว้ที่เก้าอี้ตัวเดิมยามเย็นสระว่ายน้ำนี้ช่างคึกคักยิ่ง มีเด็กๆและผู้ปกครองมานั่งเล่นบ้างก็มาฝึกว่ายน้ำ ชาวญี่ปุ่นบางคนก็มาออกกำลังกายเหมือนทุกผู้นามจะใช้ชีวิตตามปกติสุขช่างผิดแผกกับสายลับสาวที่ความวุ่นวายในใจไม่มีทีท่าจะคลายลง เครื่องดื่ม cocktailถูกสั่งมาวางที่โต๊ะ คงไม่มีใครบ้าเฉกเช่นตนเอง ดื่มไปว่ายน้ำไป อิงค์กาญจน์เพียงรำพันจิบเครื่องดื่มก่อนจะกระโจนลงน้ำจาก spring board

ระหว่างที่ดำผุดดำว่ายอยู่กลางสระ ความวุ่นวายดูเหมือนจะยิ่งก่อตัวเมื่อสาวเอ็กซ์ประจำapartment เดินกรีดกรายหน้าอกออฟไซด์กระเพื่อมไหวเข้ามาในสระวันนี้นางจัดเต็มในชุด ทูพีชสีเขียวใบตองแสนฉูดฉาด หนุ่มน้อยใหญ่รอบๆมองเป็นสายตาเดียวไม่เว้นแม้แต่เด็กๆด้วยคิสมียิ้มหวานให้และทักทายทุกๆคน เธอเป็น celeb ของที่นี่จริงๆสำหรับอิงค์กาญจน์แล้วไม่ได้ให้ความสนใจและความสำคัญไปมากกว่าการส่งสายตาเป็นมิตรให้สาวตัวแรงเยี่ยงนี้คุยกันเพียงครั้งก็แจ่มแจ้งแล้วว่าไม่ได้มีอะไรๆน่าค้นหาค้นใจมากไปกว่าลีลากามกรีฑาบนเตียง..แค่นั้นจริงๆมันก็ไม่ผิดหรอกที่หล่อนจะเลือกเดินในเส้นทางนี้ คิสมีเหมือนจะรับสัญญาณได้ว่ากำลังถูกวิพากษ์สาวอกภูเขาไฟส่งสายตาวับวาวราวคริสตัลกระทบแสงไฟกลับคืนมา อิงค์กาญจน์ขึ้นมาจากสระยื่นแก้วยกให้สาวเอ็กซ์ที่อยู่อีกมุมหนึ่งก่อนที่จะยกดื่มรวดเดียวจนหมดและกระโจนลงสระอีกครั้งคิสมีใช่น้อยหน้าเธอกระโจนลงน้ำตามบ้าง เหมือนเธอจะมีเป้าหมายที่มากกว่าน้ำมิตรเสียแล้วร่างในบิกินี่สีใบตองแหวกว่ายธารามาถึงกลางสระเปิดบทสนทนาแทงเข้าใจกลางคนกำลังใจเสียเสียใจทันที

“ฮันนี่ดูเครียดจังนะคะวันนี้..อกหักมาหรา”อิงค์กาญจน์อึ้ง นี่เราดูง่ายดายอย่างนั้นเชียวหรือ สายลับสาวจะตะกายขึ้นจากสระแต่สาวเซ็กส์กลับฉุดรั้งเอาไว้

“ขอโทษค่ะที่อาจจะพูดไม่เข้าหูคิสมีเป็นคนตรงไปนิดส์ แต่เป็นห่วงจริงๆนะคะ”

“...” อยากจะพร่ำอะไรก็เอาที่สบายใจเลยแม่ยั่วเมืองอิงค์กาญจน์ยังไม่มีซึ่งปฏิกิริยาใดๆกลับมา

“คิสมีเหงาน่ะคะ..ดื่มเป็นเพื่อนกันหน่อยนะ”โดนรบเร้าหนักหน่วงอิงค์กาญจน์จึงจนใจนั่งดื่มอย่างเสียมิได้...

เพลินพิศสมัยลงจาก taxiลากเอากระเป๋าเดินทาง 2 ใบโตเข้ามาในอาคาร เพื่อนสาวปรี่เข้ามารับกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างที่สาวหวานถึงกับหน้าง้ำเล็กน้อยแอร์ฯสาวเปิดกระเป๋าและรื้อเอาของที่บุศยมาศสั่งซื้อออกมาก่อนจะรีบเดินมาที่ลิฟต์มีอะไรบางอย่างในห้องที่ต้องจัดการ..เพลินพิศสมัยแตะ key card ประตูห้องเปิดออก สุดสายตาเห็นร่างของหญิงเปลือยสองนางกำลังช่วยกันแต่งตัวไม่มีอะไรให้น่าตระหนกตกใจ มันเป็นภาพที่ค่อนข้างคุ้นชิน ด้วยหนึ่งในสองนารีคือ ‘วิมาดา’พี่สาวของเธอเองที่มักจะพาคู่ขามาใช้ห้องของเธอเป็นสถานที่เชือด

“พาใครมานอนในห้องพิศก็หัดเกรงใจบ้างอะไรบ้างนะคะ” สาวหวานเพียงตัดพ้อพี่สาวสุดแสบมากกว่าการด่าทอ ก็คนโลกสวยอย่างเธอจะโกรธใครได้ลงวิมาดาที่สะสวยไม่แพ้น้องสาวเดินเสื้อผ้ารุ่มร่ามด้วยยังไม่ทันจะแต่งองค์ให้เรียบร้อยดีเข้ามาใกล้ยิ้มหวานก่อนจะโอบเอวคอดพามานั่งคุยให้เย็นๆใจ

“เอาน่าพี่ก็ไม่ได้ทำห้องเลอะเทอะสักหน่อย” เพลินพิศสมัยกวาดตาดูรอบห้องดูไปอย่างนั้นเอง เพราะในความเป็นจริงเธอไม่รู้หรอกว่าพี่สาวเธอจะทำให้มันเลอะเทอะได้ยังไง?

“ไม่เกี่ยวกันเลยเจ้าค่ะห้องตัวเองที่ชั้นแปดมีก็ไม่ใช้เนาะ ชอบจริ๊งห้องเค้าน่ะ”

“ก็พี่เป็นห่วงเห็นเจ้าของห้องไม่ค่อยอยู่ก็จะมาช่วยดูแลให้อีกอย่างพี่ชอบชั้น 9 นี่นะ ห้องตัวเองมันเล็กซ้ำยังเบื่อ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างตื่นเต้นดี นี่ว่าครั้งหน้าจะลงไปจ๊วบกันที่สระว่ายน้ำสักหน่อย” วิมาดาก็พูดแถไปเรื่อยคาสโนวี่ตัวแม่ช่างแตกต่างกับน้องสาวผู้เรียบร้อยทุกอณูอย่างสิ้นเชิงเดินไปด้วยกันร้อยทั้งร้อยก็ไม่เชื่อว่าจะเป็นหน่อเนื้อร่วมอุทร

“นี่คิตตี้แฟนใหม่พี่เอง”วิมาดาแนะนำสาวเอวบางร่างน้อยหน้าตาคิกขุที่แต่งตัวเสร็จแล้วนั่งนิ่งเป็นตุ๊กตาอยู่บนเตียงเพลินพิศสมัยยิ้มให้อย่างเป็นมิตรแต่ภายในกลับไร้ซึ่งความรู้สึกเห็นกี่รายๆพี่ดาก็ชอบแต่แบบนี้ ควงกันไม่มี่วัน บางทีเธอยังตกใจเลยก่อนบินเกาะแขนอีกคนกลับมาเปลี่ยนไปโอบเอวอีกคนแล้ว

“พิศเหนื่อยนะคะเจอไฟล์ทยาวอยากนอนไม่มีอารมณ์ร่วมทำอะไรให้กินนะ”น้องนุชเอ่ยปากไล่ทางอ้อมอย่างสุภาพที่สุด พี่สาวพราวเสน่ห์ก็เข้าใจดีด้วยความปรารถนาของตนนั้นถึงฝั่งฝันแล้ว ทั้งสามจึงออกจากห้องไปโดยแอร์ฯสาวลืมไปว่ามีของฝากให้คุณแม่ของยัยมาศด้วยอีกถุงหนึ่งจึงติดมือเอาลงไปให้


Create Date : 26 ตุลาคม 2558
Last Update : 26 ตุลาคม 2558 20:49:24 น. 0 comments
Counter : 581 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

writer_k toon
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่งค่ะ ที่อยากเป็นคนดี
และเป็นคนเก่งขึ้นทุกๆวัน

ชอบดื่มกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ โปรดสุดก็ Starbucks หากอยู่ในฤดูงบน้อย อะไรที่เป็นกาแฟดำ ได้หมด

ชอบอ่านหนังสือ แนวHowto และนิยายของคุณทมยันตี จนวันหนึ่งเกิดอยากจะเขียนหนังสือให้คนอื่นอ่านบ้าง โดยมีคุณทมยันตีเป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจ

เริ่มต้นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ไม่รู้ลงท้ายจะเป็นอย่างไร แต่หวังไว้ว่ามันจะดีกว่าที่หวัง

จะคุยได้นานกับคนที่มีฝัน มีเป้าหมายในชิวิต รักครอบครัว และคิดบวก

แอบหวังว่าคนที่เข้ามาที่Blogนี้จะออกไปอย่างมีความสุขนะคะ

Loveๆทุกคนค่ะ

ปล.ขอสงวนลิขสิทธิ์ข้อความและรูปภาพทั้งหมดใน blog นี้ตามกฎหมาย ห้ามนำไปใช้หรือเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตนะคะ

New Comments
Friends' blogs
[Add writer_k toon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.