นั่งดูพิกัดซอยวัดสนมาหลายวันแล้วค่ะ อยากไปสำรวจมาก แต่ดูแล้วด้วยทำเลที่ตั้ง ท่าทางจะลำบากทีเดียว เพราะอยู่ไกลมาก ไกลบ้านและที่ทำงานหมดเลย แต่สุดท้ายก็หาโอกาสมาจนได้ ต้องมาดูสักหน่อยค่ะว่าหน้าตาซอยวัดสนนี่เป็นยังงัย

ตัดสินใจนั่งแท๊กซี่มาสำรวจน่าจะดีกว่า เสียค่าแท๊กซี่ไป 200 บาทถ้วน เฉพาะขามาจากบ้านอย่างเดียว เฮ้อ จะคุ้มมั้ยเนี่ย

เห็นทางเข้าซอยวัดสนแล้วคิดในใจเลยว่า ท่าทางจะไม่ใช่แนวแล้ว เลยตัดสินใจให้พี่แท๊กซี่ขับพาเข้าไปในซอยลึกๆ ก่อน นั่งดูบรรยากาศว่าจะลงตรงไหนดี ก็นั่งไปจนจะถึงถนนราษฎร์บูรณะแล้วก็ลงเดินย้อนกลับมา เพราะถ้าเลยไปก็จะไม่ค่อยมีอะไรแล้วค่ะ

ดูแผนที่จากถนนสุขสวัสดิ์ ซอย 35 เข้าซอยไปจนโค้งเลี้ยวขวา ไปจนกลางซอยก็เดินเล่นย้อนกลับมากเลยค่ะ

บรรยากาศหน้าปากซอย ดูไม่ค่อยมีอะไรเลยนะคะ เหมือนเป็นซอยที่มีบ้านคนอาศัยธรรมดา

บรรยากาศในซอยก็มีร้านขายผ้าประปราย ไม่เยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นร้านขายส่ง ขายยกพับ ยกม้วนกันเลยนะคะ

ช่วงในซอยไม่ได้หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปเลย เพราะกลัวโดนกระชากโทรศัพท์นี่ล่ะคะ เลยไม่ได้ถ่ายอะไร

เดินหาร้านขายผ้ายืดสีดำสเปนเด็กซ์ กับผ้ายืดลายการ์ตูนลิขสิทธิ์เด็กๆ แต่ไม่เจอถูกใจเลยค่ะ

ร้านขายผ้ายืดสเปนเด็กซ์นี่จะมีไม่กี่ร้าน ส่วนใหญ่ขายยกม้วนใหญ่ ตกม้วนละสี่พันกว่าบาทเลยทีเดียว แต่โชคดีที่เจอร้านนึงมีตัดเป็นชิ้นใส่ถุงไว้ เลยจะขอแบ่งซื้อได้มั้ยเอาไม่เยอะ อยากได้มาลองเย็บเล่นๆ ก่อน น้องเค้าบอกว่าอ่อ มีเศษผ้าผืนนึงเพิ่งโยนๆ ไป เดี๋ยวไปหยิบมาให้ดูนะ เลยได้ผ้าเศษมาผืนนึง จับเนื้อผ้าแล้วถูกใจมาก บอกเอาเลยค่า ชั่งกิโลได้ 1 กิโลพอดี 100 บาทเอง ถูกมาก น่าจะได้สัก 4 หลาที่ดูคร่าวๆ

ผ้าที่ได้มาก็ดูยับๆ แต่เนื้อผ้าดีมากเลยค่ะ

แล้วก็ได้ กระดุมเด็ก กับกาวติดผ้าญี่ปุ่นจากในซอยวัดสนมาอีก ได้มา 3 ชิ้นแค่นั้นเองจากที่นี่

ใช้เวลาเดินไม่นานเลยค่ะ เพราะไม่มีอะไรจะดู หรือซื้อได้เลย เพราะส่วนใหญ่ขายส่งทั้งนั้น

จากนั้นก็ลังเลว่าจะไปสำเพ็งต่อดี หรือจะไปตั้งฮั่วเส็งธนบุรีดีนะ แต่ดูจากนาฬิกาแล้ว ไปสำเพ็งน่าจะไม่ทันเพราะเหลือเวลาอีก 2 ชั่วโมงคุณพ่อบ้านก็จะมารับกลับบ้านแล้ว เลยตัดสินใจนั่งแท๊กซี่ไปตั้งฮั่วเส็งธนบุรี ดูเหมือนใกล้นะ แต่ไกลมากเลยค่ะ นั่งรถไปทางสะพานตากสิน แล้ววิ่งอ้อมไปเข้าถนนราชพฤกษ์ แล้วตัดเข้าบรมฯ ตรงเข้าตั้งฮั่วเส็ง เพื่อเลี่ยงรถติด หมดค่าแท๊กซี่ไป 210 บาท (คุ้มมั้ยเนี่ย)

ถึงตั้งฮั่วเส็งแล้วก็รู้สึกปลอดภัยหน่อย ที่เดิมๆ มีแอร์เย็นๆ มีเวลาแค่ไม่ถึงชั่วโมงก่อนที่คุณพ่อบ้านจะแวะมารับ เลยต้องรีบเดิน รีบสำรวจ รีบซื้ออย่างเร็วๆ เลยค่ะ

ได้ผ้ามา 2 ผืน เป็นผ้าคอตต้อน และผ้าดิบญี่ปุ่น

ผ้าคอตต้อนเมตรละ 110 บาท ผ้าดิบญี่ปุ่นเมตรละ 240 บาท

ผ้าดิบนี่ตั้งใจจะเอามาตัดกระเป๋าให้คุณย่าวันเพ็ญค่ะ แต่ก่อนตัดก็เอาไปปักให้สวยๆ สักหน่อย ผ้าดิบเวลาปักลายสวยๆ นี่จะเด่นมาก ชอบจริงๆ ค่ะ

แล้วก็ได้ผ้าวีราเน่มา 2 แบบ วีราเน่กาวแบบแข็งมาก แล้วก็วีราเน่ธรรมดา เอามาเล่นๆ อย่างละ 1 เมตรๆ ละ 20-30 บาท ของเก่ายังมีอีกเยอะ เลยซื้อมานิดเดียวก็พอ

แล้วก็หยิบผ้าสักกะหลาดไทยมา 2 สี อันนี้ขายเป็นเมตรๆ ละ 110 บาท ที่บ้านมีผ้าสักกะหลาดเยอะมากแล้วค่ะ ขยันซื้อมาตั้งแต่เริ่มเย็บผ้า แต่ไม่ค่อยเอามาทำอะไรเท่าไหร่ ซื้อมาก็วางไว้ แต่คราวนี้น่าจะได้ใช้แล้ว

แล้วก็ได้ใยสังเคราะห์ แบบใยม้วนฟูมาอีก 1 ถุงใหญ่ ปกติซื้อถุงเล็กนะคะ แต่รอบนี้เอาถุงใหญ่เลย ฮี่ๆ ร้อยกว่าบาทได้ค่ะ ถ้าจำไม่ผิด

ซื้อได้เท่านี้ก็หมดเวลาช้อบปิ้งแล้วค่ะ คุณพ่อบ้านโทรมาพอดีว่าถึงแล้วนะ ต้องจ่ายเงินกลับบ้านแล้ว

วันหน้าค่อยมาซื้อใหม่