*~* แค่เพียง "เสี้ยววินาที" *~*

Photobucket


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


เรื่องเกิดขึ้นในวันหนึ่ง เมื่อครั้งผมยังเป็นน้องใหม่ในโรงเรียนมัธยม
ผมเห็นเด็กคนหนึ่งซึ่งเรียนอยู่ชั้นเดียวกันกำลังเดินกลับบ้านหลังเลิกเรียน
ผมจำได้ว่าเขาชื่อไคลล์

ดูราวกับว่าเขากำลังขนหนังสือทุกเล่มของเขากลับบ้านด้วย
ผมคิดว่า "ทำไมนะถึงยังมีคนหอบหนังสือทั้งหมดของตัวกลับบ้านในวันศุกร์ด้วย
หมอนี่มันจะต้องเป็นพวกคนประหลาดแน่ ๆ เลย"
ผมเองนั้นมีแผนการสำหรับวันหยุดเอาไว้แล้ว
นั่นคือไปงาน party และเล่นฟุตบอลกับพวกเพื่อน ๆ
ตอนบ่ายพรุ่งนี้ คิดไปแล้วผมก็ยักไหล่จะเดินจากไป

แต่ขณะนั้นผมก็เห็นเด็กกลุ่มหนึ่งวิ่งแข่งกันตรงมายังไคลล์
จนชนเขาล้มลงคลุกฝุ่นข้างทาง หนังสือในอ้อมแขนของเขาก็ตกกระจัดกระจาย
ผมเห็นแว่นตาของเขากระเด็นไปตกบนพื้นหญ้าห่างจากตัวเขาประมาณ 10 ฟุต
เขาเงยหน้าขึ้น และผมก็ได้เห็นความโศกเศร้าอย่างที่สุดในดวงตาของเขา
ใจผมวูบลงทันที ผมวิ่งเยาะ ๆ ไปหาเขา
ขณะที่เขากำลังคลำหาแว่นตาของตัวเองอยู่
ผมสังเกตเห็นว่าตาของไคลล์มีน้ำตาคลอ ขณะที่ผมยื่นแว่นตาให้เขา
ผมก็พูดกับเขาว่า "งี่เง่าพวกนั้นน่ะ มันน่าจะเก็บซะจริง ๆ"
ไคลล์มองผมและพูดว่า "เฮ ขอบคุณนะ"
ด้วยใบหน้าที่สดใสขึ้นจากรอยยิ้มที่แสดงถึงความสำนึกขอบคุณอย่างจริง ๆ

ผมช่วยเขาเก็บหนังสือ และถามว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหน
มันน่าแปลกใจมากที่กลายเป็นว่าบ้านของเขาอยู่ใกล้ ๆ บ้านผม
ผมถามเขาว่าทำไมผมถึงไม่เคยพบเขามาก่อนเลย

เขาบอกว่าก่อนหน้านี้เขาได้ไปเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเอกชน
ซึ่งแน่นอนว่าผมก็ไม่เคยได้คบหากับเด็กโรงเรียนเอกชนด้วย
ผมช่วยเขาหอบหนังสือและเราสองคนก็พูดคุยกันไปตลอดทางที่กลับบ้าน
ผมพบว่าไคลล์เป็นเด็กหนุ่มที่น่าสนใจทีเดียว
ผมถามเขาว่าต้องการจะมาเล่นฟุตบอลด้วยกันกับผมและเพื่อนในวันเสาร์รึเปล่า
เขาตอบตกลง

ดังนั้นเราสองคนก็ได้ใช้เวลาในวันหยุดด้วยกันกับพวกเพื่อน ๆ ผม
และยิ่งผมได้รู้จักไคลล์มากขึ้นเท่าไรผมก็รู้สึกชอบเขามากขึ้นเท่านั้น
พวกเพื่อน ๆ ของผมเองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

ในเช้าวันจันทร์ถัดมาผมก็ได้เจอไคลล์อีก
พร้อมหนังสือกองโตเต็มหอบแขน
ผมหยุดเขาและพูดกับเขาว่า "ให้ตายเถอะ
นายคิดที่จะเพาะกล้ามด้วยกองหนังสือพวกนี้ทุกวันเลยงั้นเหรอ!?"
ไคลล์หัวเราะและแบ่งหนังสือครึ่งหนึ่งให้ผมช่วยถือ
จากวันนั้นมาจนตลอด 4 ปี
ไคลล์และผมก็กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก
จนเมื่อพวกเราได้เป็นรุ่นพี่ปีสุดท้าย

พวกเราก็ต่างเริ่มคิดถึงเรื่องการเรียนต่อในมหาวิทยาลัย
ไคลล์ตัดสินใจไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย Georgetown
ส่วนผมก็จะไปเรียนที่ Duke

ผมรู้ดีว่าเราจะยังคงเป็นเพื่อนกันอยู่เสมอและระยะทางห่างไกลนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา
สำหรับความสัมพันธ์ของเราเลย ไคลล์จะเรียนให้จบแพทย์
และผมก็จะเรียนทางด้านธุรกิจโดยใช้ทุนการศึกษาของทีมฟุตบอล

ไคลล์ถูกเลือกให้เป็นผู้กล่าวคำอำลาในพิธีจบการศึกษาของชั้นเรา
ผมยังคงล้อเลียนเขาอยู่ตลอดเวลาในเรื่องที่ว่าเขาเหมือนพวกคนประหลาด
ในขณะที่เขาต้องเตรียมสุนทรพจน์สำหรับงานการจบการศึกษา
ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ไม่ใช่เป็นผมที่จะต้องขึ้นไปพูดบนเวทีในวันงานจบการศึกษา
ผมมองดูไคลล์ และคิดว่าเขาดูดีมากทีเดียว

ไคลล์นับว่าเป็นหนึ่งในบรรดาคนหนุ่ม
ที่ในที่สุดก็สามารถค้นพบตัวเองในช่วงชีวิตของนักเรียนมัธยม
ไคลล์มีรูปร่างล่ำสันขึ้น และดูเหมาะมากกับแว่นตา
เขามีนัดกับสาว ๆ มากกว่าผมอีก และพวกผู้หญิงก็รักเขาทุกคน
ให้ตายเถอะมันทำให้ผมอดนึกอิจฉาไม่ได้ในบางครั้ง

ผมสังเกตเห็นว่าไคลล์กำลังกังวลเกี่ยวกับการกล่าวสุนทรพจน์
ผมจึงเข้าไปตบหลังให้กำลังใจและพูดว่า
"เฮ้ หนุ่ม..นายจะต้องทำได้เยี่ยมอย่างแน่นอน!"
ไคลล์มองผมด้วยสายตาเช่นทุกครั้ง
สายตาที่แสดงความขอบคุณอย่างจริง ๆ
เขายิ้มพร้อมพูดว่า "ขอบคุณ"

ไคลล์กระแอม และ ได้เริ่มต้นสุนทรพจน์ของเขาว่า….
"วันจบการศึกษา เป็นโอกาสที่เราจะได้ขอบคุณ
บรรดาผู้ซึ่งได้ช่วยเหลือพวกเรา ให้ผ่านพ้นปีแห่งความยากลำบาก
พวกเขาเหล่านั้นก็คือ พ่อ แม่ คุณครู พี่น้องของคุณ
หรือแม้แต่โค้ชกีฬาของคุณด้วย

แต่อันที่จริงแล้วผู้ที่คอยช่วยเหลือคุณมากที่สุดนั้นก็คือเพื่อน ๆ ของคุณนั่นเอง
ผมได้มายืนอยู่ ณ ที่นี้ก็เพื่อที่จะบอกคุณทุกคนว่า
การได้รับความเป็นเพื่อนจากใครบางคนนั้น นับเป็นการได้รับของขวัญอันสุดวิเศษ
และผมขอยืนยันสิ่งนี้ด้วยการเล่าเรื่องของผมให้พวกคุณ…"

ผมมองไคลล์ เพื่อนคนนี้ของผมอย่างไม่เชื่อสายตา
ในขณะที่เขาเล่าถึงวันแรกที่เราสองคนได้พบกัน
เขาเล่าว่าเขาได้วางแผนที่จะฆ่าตัวตายในช่วงวันหยุด
โดยเขาเตรียมการทำความสะอาดล๊อคเกอร์เก็บของที่โรงเรียน
และขนของทุกอย่างในนั้นกลับบ้าน
เพื่อที่แม่ของเขาจะได้ไม่ต้องลำบากมาทำให้เขาอีกในภายหลัง
ไคลล์มองนิ่งมาที่ผมพร้อมยิ้มน้อย ๆ

"น่าขอบคุณจริง ๆ ที่ผมได้ถูกช่วยชีวิตไว้…
เพื่อนของผมช่วยผมไว้จากการตัดสินใจกระทำสิ่งซึ่งจะ
ทำให้ผมไม่มีโอกาสได้มายืนพูดอยู่ ณ ที่นี้อีกเลย"
ผมได้ยินเสียงเฮือกหายใจจากกลุ่มคนที่อยู่ในพิธี
ในขณะที่ได้ฟังเด็กหนุ่มรูปหล่อที่เป็นที่ชื่นชอบของพวกเขา
เล่าให้ฟังถึงช่วงเวลาแห่งความอ่อนแอในชีวิต…

ผมได้เห็นแม่และพ่อของไคลล์มองมาที่ผม
พร้อมรอยยิ้มแสดงความขอบคุณอย่างเดียวกัน
และในบัดนั้นเองที่ผมได้เข้าใจถึงความหมายอันลึกซึ้งของคำที่ว่า
คนเราไม่ควรประเมินค่าในการกระทำของตนเองน้อยไป
เพราะเพียงแค่สิ่งเล็กน้อยที่คุณแสดงต่อใครบางคน
ก็สามารถที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขาคนนั้นได้ทันที
ไม่ว่าจะเป็นในทางดีหรือทางร้ายก็ตาม
ในความเป็นเพื่อนนั้น พวกเราได้ถูกกำหนดให้มาพบเจอกัน
เพื่อที่จะได้ช่วยเป็นแรงผลักดันในชีวิตของกันและกันในทางใดทางหนึ่ง...

ไคลล์จบสุนทรพจน์ของเขาว่า....
"เพราะ…เพื่อนคือ ฑูตสวรรค์ ผู้ที่จะช่วยโอบอุ้มเรา
ให้สามารถยืนหยัดบนขาได้อีกครั้ง
เมื่อปีกของเราลืมวิธีการที่จะบินไปชั่วขณะหนึ่ง"

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


PhotobucketPhotobucket



Create Date : 21 กรกฎาคม 2551
Last Update : 22 กรกฎาคม 2551 4:14:24 น. 24 comments
Counter : 722 Pageviews.

 
เดี๋ยวมาอ่านครับ ขอไปเตรียมงานก่อน
งานสังสรรค์เริ่มแล้วนะครับ


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:24:16 น.  

 
ซึ้งอ่ะ เจ๋งนิ
คนที่มีเพื่อนดีก็มีชัยไปกว่าครึ่งแระ (นี่เข้ากันไหมนี่)

จริงๆนะ พ่อบูบอกพี่เสมอว่า
ในชีวิตของคนคนหนึ่ง แค่มีเพื่อนที่เรารัก รักเราและแสนไว้ใจกันและกัน
ให้ได้สักหนึ่งคน

ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแระ

ชอบๆๆๆๆ

วันหลังไปกระตุกอีกนะคะ


โดย: be-oct4 IP: 124.121.106.74 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:31:48 น.  

 
สวัสดีครับหนูต๋อย

พี่ก๋ายังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ครับ
อย่าถามนะว่าอ่านจบแล้วชอบรึเปล่า

ชอบมากครับ....


ชอบมากที่สุดคือประโยคนี้


"เพราะ…เพื่อนคือ ฑูตสวรรค์ ผู้ที่จะช่วยโอบอุ้มเรา
ให้สามารถยืนหยัดบนขาได้อีกครั้ง
เมื่อปีกของเราลืมวิธีการที่จะบินไปชั่วขณะหนึ่ง"



พี่ก๋าเริ่มต้นเช้านี้
ด้วยความรู้สึกดีดีอีกแล้ว


มีความสุขมากๆนะครับหนูต๋อย






โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:44:24 น.  

 
อ่านแล้วพี่หมีชอบจังเลยค่ะหนูต๋อย

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาฝาก

บ้านสีสดใสดีจัง อิ อิ ก็ชอบอีกละค่ะ

แต่หนูต๋อยยังไม่ตอบพี่หมีเลยว่า นอนกี่โมง

พี่หมีเห็นมาดึกๆทู้กกกทีemo


โดย: หมีสีชมพู วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:50:32 น.  

 
หวัดดีจ้าหนูต๋อย(เรียกเหมือนคนคุ้นเคยกันจริง ๆ อิอิ)

ขอบคุณมาก สำหรับเรื่องข่าวของแม่หนูมรรคที่แจ้งให้ทราบ

ยินดีที่ได้รู้จัก
มีความสุขมาก ๆ ในทุก ๆ วันนะจ๊ะ


โดย: พี่นิ (Nilz ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:37:43 น.  

 
ซึ้งใจมากกกสวัสดีจ้าหนูต๋อย ...

อ่านแล้วซึ้งจายยยอ่ะ ...

ช่วงนี้กำลังเป็นหมาเหงาเลยยย ..

แวะมาหาทูตสวรรค์ตัวน้อยบ้านนี้
แล้วค่อยยิ้มได้หน่อย

มีความสุขกับวันดีดีอย่างนี้นะจ๊ะ .. จุ๊บ จุ๊บบบบ


โดย: บ้านอุ่นรัก วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:35:40 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นบทความที่ดีทีเดียวในด้านให้กำลังใจ


โดย: ดา ดา วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:50:15 น.  

 
อ่านไป ซึ้งไปค่ะ
แล้วหวลกลับมาคิด...
จริงสินะ...
บางครั้งเราคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย
แต่มันอาจจะยิ่งใหญ่
สำหรับ...

นู๋ต๋อยนี่ หาไรมาให้อ่าน
ซึ้ง และได้ข้อคิดเรื่อยเลย


โดย: แม่จากัวร์ IP: 125.25.19.101 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:04:15 น.  

 
ว๊าวว ตกแต่งบ้านสวย น่ารักจังเลยค่ะ

อ่านแล้วซาบซึ้งมาก
ได้ข้อคิดดี ๆ มีความสุขไปด้วยค่ะ


โดย: บ้านดินริมสวน วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:14:12 น.  

 
คุณหนูต๋อยค่า ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ พอดีพึ่งจะหัดทำบล๊อคเลยยังขาดอะไรไปเยอะเลย
เดี๋ยวเย็นนี้จะลองงมหาที่ทำแอ๊ดเพื่อนดูค่า แล้วจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ


โดย: มารน้อยไร้สังกัด วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:46:29 น.  

 
ใช่เลย
เพียงแค่สิ่งเล็กน้อยที่เราแสดงกับใครบางคน
อาจเป็นผลต่อชีวิตทั้งชีวิตของคนๆนั้น

จิตใจคนมันบอบบาง
กระทบนิดก็แตก
ประโลมนิดก็ชื่นบาน

emo


โดย: runch วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:20:32 น.  

 
Photobucket

หนูนอนตอนที่พระอาทิตย์หนีพระจันทร์ไปนานแสนนาน
แล้วพระจันทร์กำลังจะลาไปตามหาพระอาทิตย์ค่ะพี่หมี อิอิ

แล้วหนูก็นอนหลับฝันว่าพระจันทร์ได้เจอกะพระอาทิตย์ซ้าที


โดย: หนูต๋อยน้อยๆ (มือใหม่เล่นหุ้น ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:06:17 น.  

 
ตื่นแล้วจ้า อิอิ

ดูพี่แม่น้องรันดิ จะมาโอ้โลมประโลมใจอะไรกันที่นี่ อิอิ

เดี๋ยวไปแซวดีกว่า อยากโดนพี่แกด่ากลับมา ชอบๆๆๆ

ซาดิสต์ แฮ่งๆๆๆๆๆๆ


โดย: be-oct4 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:06:38 น.  

 



...แด่เพื่อนที่น่ารัก ทุกคนในลกนี้ค่ะหนูต๋อย..

สวัสดีค่ะ ปอเอาชาร้อนมาฝากค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
ในรูปอาจมีเกล็ดหิมะด้วย อิอิ...
เอามาช่วยให้ชาเย็นเร็วขึ้นค่ะ แง่มๆๆ
(จริงๆ แล้วเอารูปมาแต่งผิดค่ะ งิงิ...)


โดย: Butterflyblog วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:32:02 น.  

 
จ๊ะเอ๋ .. ตอนเย็น ..

หิวยังอ่ะคะ .. หม่ำข้าววกันนนน ...

จุ๊บบบ จุ๊บบบบ (ช่วงนี้อ้อนเป็นพิเศษ .. อิอิ)


โดย: บ้านอุ่นรัก วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:38:52 น.  

 
สวัสดียามเย็นครับหนูต๋อย

วันนี้กว่าจะได้เล่นบล้อกก็เย็นค่ำย่ำสนธยา
พี่ก๋าง่วงเหลือเกินครับ
เดี๋ยวหมิงหมิงหลับ
พี่ก๋าก็คงจะหลับเอาแรงก่อนซะหนึ่งรอบ อิอิอิ

เอาหนูอั๋นมาฝากครับ 5555




โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:33:09 น.  

 
เข้ามาอ่านเรื่องราวของหนูต๋อยซึ้งจัง..

นอนหลับหรือยังคะ...พักผ่อนเยอะ ๆ นะ


โดย: I_sabai วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:26:30 น.  

 
อิอิ ซึ้งอ่ะ อิอิ ใส่ตัวการ์ตูนมะได้อ่ะน้องต๋อย อิอิ งั้นเข้ามาชื่นชมเฉยๆนะค๊า มีเพื่อนดีๆแบบน้องต๋อยก้อดีแบบเนี๊ยยย อิอิ มีเรื่องดีๆมาห้ายอ่านได้ตาหลอด อ่านแล้วซึ้งอ่ะ แล้วก้อดีใจมั่กๆที่ได้รุจักน้องต๋อยผู้น่ารักกะเพื่อนๆซาเหมอ(เริ่มเชยแฮะ อิอิ) แล้วน้องต๋อยจารุมะเนี่ยว่าคนนี้คือคาย อิอิ "ปาป่าป้าป๊าป๋า"


โดย: ปาป่าป้าป๊าป๋า อิอิ IP: 125.24.144.196 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:01:37 น.  

 

ยินดีด้วยกับสึบล็อกใหม่ครับ
ว่าแต่เมื่อวันก่อนมีน้องกระจ่ายหรือยังหว่า จำม่ะค่อยได้

จำได้แต่ว่ามีเด็กน้อยวิ่งเล่นอยู่ทั่วบล์อก

แล้วชอบไอ่ตัวที่อยู่ในช่องพิมพ์นี้ด้วย
มันคือตัวอะไรหว่า 555


มีความสุขมากๆ นะครับ


โดย: บุญทับ วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:47:22 น.  

 
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่ blog นะคะ ^^


โดย: tiara IP: 125.27.161.121 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:32:31 น.  

 


บ้านใหม่ชมพูหวานแหววเชียว
เรื่องนี้ดีมากจ๊ะ อ่านจบแล้วขอบอกว่า ชอบ ชอบ ชอบมาก
และประโยคที่คิดว่าตรงใจที่สุด บังเอิญเป็นประโยคเดียวกับก๋า

……"เพราะ…เพื่อนคือ ฑูตสวรรค์ ผู้ที่จะช่วยโอบอุ้มเรา
ให้สามารถยืนหยัดบนขาได้อีกครั้ง
เมื่อปีกของเราลืมวิธีการที่จะบินไปชั่วขณะหนึ่ง"…….




ป้าอัพแล้วนะ :::::: 14 ครั้ง ก็มากเกินพอ ::::::

หลับสบาย……ฝันดีจ๊ะ



โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:49:30 น.  

 
แล้วน้องต๋อยจารุมะเนี่ยว่าคนนี้คือคาย อิอิ "ปาป่าป้าป๊าป๋า"

สวัสดีค่ะคุณป้า เอ้ย พี่ปา รู้จิค้า
ที่ลงรูปไม่ได้ เพราะพี่ปาไม่ได้เปิดบ้านซักหลังค่ะ คริๆๆ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังจาย

พี่แม่จากัวร์ ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังจาย

หนูหาของน่ากินๆ มาฝากค่ะ วิธีทำคลิ๊กที่รูปเข้าไปอ่านได้นะคะ

Photobucket
ข้าวหน้าเป็ดอบ โดย chopov


โดย: หนูต๋อยจ๋อยๆๆ (มือใหม่เล่นหุ้น ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:42:01 น.  

 
ตัวเอง เค้าไปดูมาแล้วนะวิธีแอ๊ดเพื่อนน่ะ เวียนหัวชะมัดเร้ยยยย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ่อยๆ นะ เค้าจะพยายาม

นอนหลับฝันดีเช่นกันจ้า


โดย: มารน้อยไร้สังกัด วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:42:51 น.  

 
กำลังตื่นมาหิวเลยครับน้องต๋อย
หมิงหมิงเพิ่งหลับไปครับ หุหุหุ

คืนนี้เลี้ยงง่ายมากกกกกกกกก

5555




โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:39:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มือใหม่เล่นหุ้น
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




หนูต๋อยน่ารักมั่กๆ

เฉือฉ้มต้า ช่าฉุดฉุด Vol.1
เฉือฉ้มต้า ช่าฉุดฉุด Vol.2
X
X


Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
21 กรกฏาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add มือใหม่เล่นหุ้น's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.