Bloggang.com : มือใหม่เล่นหุ้น : "ผมจะอุ้มคุณทุกเช้า จนกว่าเราจะแก่"

"ผมจะอุ้มคุณทุกเช้า จนกว่าเราจะแก่"

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ในวันแต่งงานของผม
ผมจูงมือภรรยาของผมในอ้อมแขน รถแต่งงานจอดหน้าที่พักของเรา
เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า ผมควรจะอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน
ดังนั้นผมจึงทำตาม เธอเขินอายในอ้อมแขนผม
ผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุขที่สุดในโลก

นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบปี
ในวันถัดๆ มาทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีลูกด้วยกัน
ผมทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว
เมื่อเราเริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น ความห่างของเราก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
ทุกๆ เช้าเราออกจากบ้านไปด้วยกัน แล้วก็ถึงบ้านเวลาเดียวกัน
ลูกเราเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเราช่างน่าอิจฉายิ่งนัก

แต่แล้วความสงบสุขก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมิได้คาดหมาย
เจนเข้ามาในชีวิตของผม
ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน เจนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง หัวใจผมเต้นแรงด้วยความรัก

ที่นี่เป็นอพาร์เมนท์ที่ผมซื้อให้เธอ เธอบอกว่า
"คุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุกคนถวิลหา" คำพูดของเธอทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม

ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ๆ เธอบอกว่า
"วันที่คุณประสบความสำเร็จ ผู้ชายอย่างคุณจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา"
ผมเริ่มรู้สึกลังเล ผมรู้ว่าผมกำลังทรยศภรรยาผม แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว

ผมปลีกตัวออกจากเจน
"วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันนะ ผมต้องเข้าออฟฟิศ"
แน่นอน เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่าเราจะไปด้วยกัน
ในตอนนั้น ความรู้สึกถึงการหย่าร้างเริ่มวิ่งเข้ามาในความคิดผม
ทั้งที่จริงๆ แล้วผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

แต่ผมก็พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะบอกกับภรรยาของผม
ไม่ว่าผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใด เธอจะต้องเจ็บปวดใจอย่างแน่นอน
จริงๆ แล้วเธอเป็นภรรยาที่ดีมาก
ทุกๆ เย็นเธอจะวุ่นวายกับการทำอาหาร ในขณะที่ผมนั่งอยู่หน้าทีวี
ทานอาหารเสร็จเราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน
หรือ ถ้าผมจะเลือกเป็นนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
มองเรือนร่างอันงดงามของเจน ช่างเป็นอะไรที่น่าฝันถึงเสียจริง

วันนึงผมพูดทีเล่นทีจริงกับภรรยาของผมว่า
"เธอจะทำยังไงถ้าเราหย่ากัน"
เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน และเธอก็ไม่ได้ตอบว่าอะไร
เธอมั่นใจว่าการหย่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก
ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่า
หากเธอรู้ว่าเรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องจริง เธอจะเป็นอย่างไร

วันนึงภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ สวนทางกับเจนที่เพิ่งจะออกไปพอดี
พนักงานทุกคนทำหน้าตาเลิ่กลั่ก
เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่่างจากเธอ
เธอเหมือนจะรับรู้มันได้ แต่เธอก็ยิ้มน้อยๆ กับพนักงานทุกคน
แต่ผมก็สังเกตุเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอภายใต้รอยยิ้มนั้น

ในที่สุดเจนก็บอกกับผมว่า "หย่ากับเธอนะ แล้วเราอยู่ด้วยกัน"
ผมพยักหน้า ผมจะลังเลอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

ผมตัดสินใจบอกภรรยาผมในอาหารค่ำ
"ผมมีอะไรจะบอกคุณ" เธอนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ
ผมสังเกตุเห็นแววตาอันเจ็บปวดของเธอ
มันทำให้ผมพูดในสิ่งที่ผมต้องการพูดไม่ออก
แต่ท้ายที่สุดผมก็พูดออกไป "ผมต้องการหย่า"

เธอดูไม่ตกใจกับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย ผมย้ำกับเธออีกครั้ง
เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง แล้วตะโกนใส่หน้าผมว่า
"คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย"

เราไม่ได้คุยกันอีกเลยคืนนั้น เธอร้องไห้อย่างหนัก
ผมรู้ว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแต่งงานของเรา
แต่ผมเองไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้
เป็นเพราะใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้วงั้นเหรอ
ผมคงไม่สามารถบอกเธออย่างนั้นได้
มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก

ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น
ระบุว่าเธอเป็นเจ้าของบ้าน ทุกๆ อย่างในบ้าน
ทั้งรถ หุ้นบริษัท 30% ผมยกให้เธอหมด

เธอเหลือบมองกระดาษที่ผมร่างขึ้น แล้วฉีกมันทิ้ง
มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น
ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปี
กลายเป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน
ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปได้
เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด

สำหรับผมแล้ว
การร้องไห้ของเธอ เหมือนเป็นการปลดปล่อยความสับสนของตัวผมเอง
หลังจากที่ผมกลุ้มใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม
ในที่สุดมันก็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริงๆ เสียที

คืนนั้น
ผมกลับถึงบ้านด้วยเวลาดึก เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ
ผมหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความเพลีย

ผมตื่นขึ้นมาอีกที แล้วพบว่า
เธอเขียนเงื่อนไขการหย่าร้างว่าเธอไม่ต้องการสิ่งใดจากผม
แต่เธอต้องการให้ผมให้เวลาเธอหนึ่งเดือนเพื่อตั้งตัวสำหรับการหย่า
และในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้นทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ
ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอต้องการให้ลูกจบการศึกษาซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน
เธอไม่อยากให้ลูกต้องเห็นความล้มเหลวในการแต่งงานของพ่อแม่
ก่อนเวลานั้นจะมาถึง

"รัชต์ คุณจำได้มั้ย"
"วันที่เราแต่งงานกัน คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอดในวันที่เราเข้าเรือนหอ" ผมพยักหน้า
"นั่นเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของชั้น
ชั้นมีเรื่องขอร้อง ชั้นอยากให้คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอด
จากห้องนอนไปถึงด้านล่างทุกวัน
นับจากวันนี้ไปจนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน"

"เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากฉันไป เธอควรเป็นคนที่จูงมือฉันออกไป"

ผมยอมรับด้วยความเต็มใจ ผมรู้ดีว่าเธอคิดถึงวันดีๆ เหล่านั้น
และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานเธอจบลงด้วยความทรงจำที่ดี

ผมบอกเจนถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้นในการหย่าร้าง
เธอหัวเราะถึงความไร้สาระของเงื่อนไข ภรรยาผมบอกกับผมว่า
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เธอจะต้องยอมรับผลของการหย่าร้างให้ได้"
คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง
เราไม่ได้ถูกต้องตัวกันเลยนับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า
ความจริงเหมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำไป

พอถึงวันที่ผมประคองเธอลงจากห้องวันแรก มันจึงทำให้ผมทำตัวไม่ถูก
ลูกชายเราตบมือ แล้วพูดด้วยความดีใจว่า
"ว้าว วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย" มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น
เธอบอกว่า "อย่าบอกลูกเราถึงเรื่องของเรา"
ผมพยักหน้าด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม
ผมขับรถไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์ แล้วเลยไปออฟฟิศ

วันถัดมา
ความรู้สึกขัดเขินเริ่มน้อยลงไป
เธอซบบนอกผม เราใกล้ชิดกันมากจนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ
ผมถึงได้ตระหนักว่า เธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้ามากขึ้น

ในวันที่สาม
เธอกระซิบบอกผมว่าสวนกำลังรื้ออยู่ให้เดินระวังด้วย

ในวันที่สี่
มันช่างเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักที่หวานชื่นมาก ภาพของเจนเริ่มเลือนลางไป

วันที่ห้าและหก
เธอคอยเตือนผมในเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เธอวางเตารีดไว้ที่ไหน
ผมควรจะระวังอะไรบ้างตอนทำอาหาร และอื่นๆ อีกมากมาย
ความสนิทสนมของเราเพิ่มมากขึ้นทุกที ผมไม่ได้บอกเจนถึงเรื่องนี้เลย

ผมรู้สึกว่าผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวัน
โดยไม่ได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเลย หรือบางทีคงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น

แต่แล้วผมก็พบว่ามันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด
เป็นเพราะว่าเธอผอมลงจนไม่สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้
นั่นต่างหากที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่ายขึ้น ผมรู้ดีว่าเธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้

ลูกของเราร้องขึ้นว่า "พ่อได้เวลาอุ้มแม่แล้วนะ"
สำหรับลูกแล้วการได้เห็นพ่ออุ้มแม่ เป็นภาพที่เขามีความสุขที่สุด
เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่่น
ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริงๆ ผมกลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย

และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง
ผมอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด เท้าผมแทบจะก้าวไม่ออก
เธอบอกกับผมว่า "ความจริงแล้ว ชั้นอยากให้คุณอุ้มชั้นไปจนเราแก่เฒ่า"
ผมกอดเธอแน่น และผมก็ตระหนักว่า ชีวิตคู่ของเราขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน

ผมขึ้นรถทันทีเพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่
ผมลังเลเล็กน้อย แต่ในที่สุดแล้ว ผมก็มาพบเจนจนได้
เธอเปิดประตูออก ผมบอกเธอว่าเจน "ผมขอโทษ ผมจะไม่หย่า"
เธอมองหน้าผม แตะหน้าผากผม "คุณสบายดีหรือเปล่า"

"เจน ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆ ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม
ชีวิตการแต่งงานของเราน่าเบื่อ มันเป็นเพราะผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กน้อย
ผมขาดการเอาใจใส่ในตัวเธอ มันไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักกัน
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ตั้งแต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน เธอมีลูกให้ผม
ผมควรจะประคองเธอไปจนแก่"
เจนตบหน้าผมอย่างแรงและกระแทกประตูใส่ผม

ระหว่างทางกลับบ้าน ผมแวะร้านดอกไม้
พนักงานขายดอกไม้ถามว่า "จะเขียนว่าอะไร"
ผมให้เธอเขียนว่า "ผมจะอุ้มคุณทุกเช้า จนกว่าเราจะแก่"

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ที่มา

Create Date : 28 กรกฎาคม 2551

Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 11:33:01 น.

64 comments

Counter : 990 Pageviews.

ขนลุกซู่เลยค่ะ
มีหลายครั้ง หลายเวลา ที่หลายๆ คู่ชีวิตลืมรายละเอียดเล็กน้อยแบบนี้ไป
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ค่ะ
อ่านแล้วรักคนที่บ้านเป็นกองเลยค่ะ

โดย: beuysliv

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:57:06 น.

คุณเขียนได้ดีมากๆ ครับผม

โดย: ธรรม (ห่วงใย

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:08:49 น.

ความใกล้ชิดค่ะ ภรรยาตั้งข้อเสนอก่อนหย่าเพื่อต้องการความผูกพัน

ภรรยาป็นคนฉลาดที่มีความสามารถให้สามีกลับคืนมา เพราะภาระเธอต้องมัวยุ่งกับลูกๆจนบางครั้งละเลยหน้าที่ต่อสามี

ดีใจมากๆสำหรับผู้หญิงด้วยกันที่สามารถเอาชนะสามีได้ เเค่ดอกไม้ที่ได้รับก็ปลื้มเเล้วค่ะ

โดย: ยูกะ (YUCCA

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:17:07 น.

<
<
เจอเเล้วเรื่องดีๆๆ ในตอนเช้า

โดย: มหาสำลี

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:54:01 น.

เหมือนเคยอ่านที่ไหนสักแห่ง แต่ก็ยังชอบมากเสมอ อ่านจนจบอีกครั้ง ขอบคุณนะคะที่นำมาให้อ่าน

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า วันจันทร์ ขอให้มีความสุข ตลอดสัปดาห์นะคะ

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า วันจันทร์ ขอให้มีความสุข ตลอดสัปดาห์นะคะ

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: sawkitty

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:20:57 น.

สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วนะคะ ห่างหายไปนานเป็นเดือนเลยค่ะ ตอนนี้อัพบล๊อกเหมือนเดิมแล้วค่ะ และรีบกลับมาบอกคุณน้องต๋อยด้วยว่า ขอบคุณที่แอ๊ดนะคะ ขอแอ๊ดกลับด้วยค่ะ

ที่หายไป เพราะกลับเมืองไทย ไปเวียตนาม และญี่ปุ่นค่ะ เป็นทริปยาวเลยค่ะ ตอนนี้กลับมา USA อย่างสวัสดิภาพแล้วค่ะ แล้วยังไง เจอกันนะคะ

ตอนกลับไป มีเรื่องอาม่าอีกเยอะเลยค่ะ อาม่าบ้านนี้มีอารมณ์ขันตลอดเวลาค่ะ ทุกคนจะรักท่านมากๆ เลยค่ะ

โดย: Second impact

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:01:13 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ผมอ่านตั้งแต่ตอนแรกนึกว่าเป็นเรื่องจริง พอมาถึงตอนที่มีตัวละครชื่อเจนโผล่ขึ้นมา ผมก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องแต่งแน่ ๆ เลยครับ

แต่ผมว่าเป็นเรื่องราวที่ซึ้ง อ่านแล้วประทับใจมาก ๆ เลยครับ เพียงแต่ว่าผู้ชายคนไหนจะสามารถทำแบบนี้ได้ตลอดไปครับ แต่ถ้าทำได้ก็คงจะดีครับ

ตอนนี้ผมยังไม่มีใครอุ้มเลยครับ ผมเลยไม่รู้ว่าจะไปกระซิบข้างหูเพื่อบอกใครดีครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:37:46 น.

สวัสดีวันจันทร์แสนสดชื่นนะจ๊ะหนูต๋อยคนน่ารัก ..

ขอให้เป็นวันแรกของสัปดาห์ที่เปี่ยมไปด้วยพลังใจค่ะ ..

เก็บดอกไม้สีขาว .. มาแทนความหวังดีนะจ๊ะ ..

ป.ล. กรี๊ดดดดดดดด ... เคยน้ำตาซึมตอนอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก ... ซึ้งใจเจ๊มากเลยหนูต๋อย ... กรี๊ดดดดดดดด ... ดีนะที่พ่อคุณทูลหัวกลับใจได้ ... ถึงได้บอกไง .. ชีวิตคู่มันต้องมากกว่าความรัก ... เราถึงต้องให้อภัยซึ่งกันและกันได้ไง ... กรี๊ดดดดดดดดด ... รู้มากกกกเชียวหล่อน

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:53:04 น.

หนูต๋อยใจร้าย
ทำให้พี่ต้องร้องไห้ ฮือๆ..

เป็นเรื่องที่ซึ้ง และประทับใจมากเลยค่ะ
อ่านจบ น้ำตาหยดติ๋งเลย...

เป็นเรื่องราวของอะไรคะ มาจากที่ไหน
พี่ประทับใจมากเลยค่ะ....

กาแฟมาฝากหนูต๋อยที่น่ารักค่ะ

โดย: Butterflyblog

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:10:03 น.

เศร้าอ่ะ
อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย

แต่...ถ้าให้แฟนเราอุ้มเรา คั้งแต่วันแรกที่แต่งงาน แฟนเราคงแขนหัก ฮ่าฮ่า
ถ้าอุ้มทุกวัน คงแขนพิการแน่เลย อ้วนจัดดด อิอิ

โดย: Sweetiiez - Kim Sam Su

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:32:15 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ หม่ำไอติมกันค่ะ
หนูต๋อยอ่านแล้วก็อึ้งๆ อยู่เหมือนกัน
กว่าจะอ่านจบ ก็โล่งใจ รู้สึกดีใจที่พระเอกคิดได้ซักที

ไม่งั้นอีกไม่นาน เรื่องก็คงลงเอยแบบเดิมอีก
เมื่อเวลาผ่านไป หากเราไม่เอาใจใส่กับอะไร
สิ่งนั้นก็จะดูเหมือนกับว่าสำคัญน้อยลงไปทุกที
จนวันที่เราต้องสูญเสียมันไปจริงๆ นั่นแหล่ะ เราถึงจะได้รู้

โดย: หนูต๋อยน้อยๆ (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:36:25 น.

พี่ก๋าอุ้มใครไม่ไหวแล้วครับ 5555
หนักพุงตัวเอง 5555

ตอนนี้ขนาดอุ้มหมิงหมิงยังเหนื่อยเลยครับ

5555

ก็ดูดิ

อั๋นซะขนาดนี้

emo

พี่ก๋าใช้เลนส์มาโครครับ
สำหรับภาพทั้งสองชุดที่เห็น
กล้องแคนนอน 40 ดีครับ

ตอนนี้ภาพส่วนใหญ่มาจากตัวนี้ครับล
เมื่อก่อนพี่ก๋าใช้พานา FZ-30 ครับ

emo

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:08:31 น.

เคยอ่านครั้งนึงจากในฟอร์เวิล์ดเมล์
แต่อ่านอีกครั้งก็ยังซึ้่งใจไม่หาย
หลายๆครั้งคู่รักก็มักเป็นแบบนี้
อยู่กันไปด้วยความเคยชิน
ขาดความเอาใจใส่กันและกัน

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:47:00 น.

มีมาโครเลนส์แล้วจะติดใจครับหนูต๋อย

อิอิอิ

emo

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:08:54 น.

ซึ้ง
ความรักก็ไม่ต้องการอะไรมาก
แค่ความเอาใจใส่

โดย: บางส้มเปรี้ยว

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:12:30 น.

บ้านหนูต๋อยสวยจังเลย
บล็อกวันนี้เรื่องดีมาก ภาพนำเรื่องก็สวยมากมาก
ป้าชอบภาพนี้จังสวยหวานเชียว

เมื่อวานที่หนูเข้าบล็อกป้าแล้วไม่มีคอมเมนต์
เพราะป้ายังไม่ถูกใจขนาดของกรอบข้อความ
คิดว่าน่าจะขยายอีกหน่อย ก็เลยยังไม่โชว์
กะจะปรับใหม่วันนี้ละ แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ปรับเพราะไม่มีเวลา
ก็เลยอัพทั้งแบบเดิมๆจ๊ะ ขอบคุณจ๊ะที่แจ้งให้ทราบ
มีอะไรก็ช่วยสะกิดกันแบบนี้แหละถึงจะเรียกว่ารักกันจริง

หนูต๋อยอัพถี่ยิบเป็นปืนกลเลยนะ ขยันแท้ๆนะลูกแม่
รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:17:15 น.

สวัสดีค่ะหนูต๋อย ตอนที่ชวนอิลุงอ่านคอมเม้นต์ของหนูต๋อย
อิลุงก็บอกว่าถ้าอิลุงอุ้มป้าในวันแรก
วันนั้นอิลุงคงหลังเดี้ยงแน่ๆ

พอป้าตามมาอ่านเรื่องนี้ ยิ่งเป็นเรื่องไกลตัวป้าไปอีก
ไม่ใช่ว่าเรื่องหย่าร้างจะไกลตัวป้านะคะ
แต่หมายถึงว่า คงขอร้องอิลุงทำแบบนี้ไม่ได้
และอิลุงก็คงจากป้าไปหาเจนตั้งกะวันที่ป้าทำเป็นไม่รับรู้เรื่องอะไรแหงมๆ เฮ้ออออ ยิ่งอ่านก็ยิ่งต้องปลงชีวิตเลยนะเนี่ย

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:41:21 น.

ซึ้งมากๆเลย ขอไอติมฟรีหนึ่งแท่งด้วย

โดย: มารน้อยไร้สังกัด

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:05:46 น.

ตัวบอดี้กล้องไม่เท่าไหร่ครับหนูต๋อย
เพราะตัวเลนส์ต่างหากที่แพงกว่ากล้อง

คลิปของคุณลุงเคนที่มาพรีวิวกล้องเลนส์วีอาร์ที่มีหนังสติ๊กสีแดงคาดนั่น
ราคาคงแพงกว่ากล้องอยู่หลายขุมครับ 5555
เลนส์ดีดีตัวนึงก็ 2 - 3 หมื่น
ดีมากๆก็เป็น สองสามแสนครับ

emo

เป็นงานอดิเรกที่เปลืองเงินมากกกกกกกกก

emo

40 ดี หนักมากนะครับ
พี่ว่า 400 ดี หรือ 450 ดี ก็น่าจะพอแล้วครับ
สำหรับผู้หญิง

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:14:20 น.

ซึ้งมากเลยค่ะ
ดีใจที่ได้แวะมาอ่านเรื่องดีดี
มีความสุขนะค่ะ

โดย: กชมนวรรณ

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:21:27 น.

สวัสดีค่ะหนูต๋อยคนน่ารัก ..

วันนี้พี่ตื่นมาแบบสุดจะงัวเงียเลย ..

โดนหนุ่ม หล่อ อวบ ล่ำ โดดทับแต่เก้าโมงเช้า ..

ง่วงมากกก .. พี่เลยแกล้งตายย .. แอร้ยยย .. แกล้งหลับต่อ .. เออ .. ได้ผล .. กิกิกิ ...

แต่ก็หลับต่อได้ไม่จริงจังอ่ะ .. นอนเล่นซะมากกว่า ..

ตอนนี้เลยมานั่งพิมพ์ต๊อกแต๊กแบบแอบง่วงเล็กน้อย ..

ใกล้เที่ยงแล้ว .. ทานข้าวด้วยจ้า ..

เดี๋ยวพี่ก็จะเข้าครัวไปทำไรทานบ้างแร้นนน ..

ไปก่อนนะคะ .. เดี๋ยวแวะมาใหม่ ..

ป.ล. งงพี่มั๊ยเนี่ยะ .. บอกแล้วพี่งัวเงีย อิอิอิ ..

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:32:17 น.

มาเเวะเยี่ยมค่ะ
เอาเรื่องน่าอ่านมาอีกนะคะ หนุกดี..ไม่ได้อ่านมานานเเล้วค่ะ

โดย: YUCCA

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:31:26 น.

คิดถึงหนูต๋อยจริงๆ เล้ยยยย คร่า...

พี่แวะมาเยี่ยมพร้อมเอากาแฟมาฝากค่ะ งุงิ

Have a nice day...^ ^

โดย: Butterflyblog

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:07:26 น.

อุ้มนานๆไม่ไหวมั้ง

ว่างรีบเข้ามา ก่อนจะหายตัวไปอีก

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:33:11 น.

โดย: หนูต๋อยค่ะ (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:29:53 น.

หวัดดีครับหนูต๋อย

บรรณาธิการหนังสือพิมพ์
ฉบับนี้ท่าทางจะเป็นคนอารมณ์ดี
หัวเราะ 55555
เต็มไปหมดทั้งฉบับ ว่ะฮะฮ่าๆๆๆ

emo

กล้อง DSLR จะไม่มีโหมดวีดีโอครับ

ถ้าหนูต๋อยอยากได้แบบครบเครื่อง
พี่ก๋าแนะนตัวที่พี่ก๋าใช้อยู่อีกตัวครับ
Panasonic Lumix FZ-30 ครบเครื่องเลยครับ
เบา ใช้ง่าย ซูมได้ มาโครได้
ถ่ายวีดีโอได้
ราคาไม่แพง

พี่ก๋าไม่แน่ใจว่ารุ่่นนี้มีขายเมืองไทยรึเปล่า
เพราะซื้อที่ฮ่องกง

แต่รุ้น FZ-50 มีขายที่เมืองไทยแน่นอน
ราคาคงลงมาเยอะครับ เพราะออกมาได้สักระยะแล้ว
ฟังค์ชั่นคงไม่ต่างกันมากนัก

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:06:32 น.

สวัสดียามเช้า ครับผม

โดย: ธรรม (ห่วงใย

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:08:09 น.

มาอ่านเรื่องราวดี ๆ ซาบซึ้งมากจริง ๆ
เป็นอุทาหรณ์ให้กับอีกหลาย ๆ คู่ในการใช้ชีวิตร่วมกันน่ะค่ะ
เพียงแค่ใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนใกล้ตัว..

"รักที่มี..รักษาให้ดีก่อนสาย"
ก่อนที่จะย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรใหม่ก็ไม่ได้แล้ว..

ปล.น้องหมาน่ารักทุกภาพเลยค่ะ

โดย: บ้านดินริมสวน IP: 58.181.232.215 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:08:36 น.

โดย: sawkitty

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:35:16 น.

โดย: sawkitty

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:35:18 น.

หวัดดีจ้าหนูต๋อย

ความรู้สึกพี่ก๋าคือ ไม่ต้องรีบครับ
เหมือนที่บอก
พี่ก๋าเคยซื้อกล้อง 4 ล้านพิกเซล
18500 บาท
แล้วตอนนี้เหลือเท่าไหร่ 3 พันกว่าบาทเองครับ
ในเวลาประมาณ 4 ปีเท่านั้นเอง

เวลาเราทำรูปในคอม
ความจริงไม่ควรใช้เกิน 8 ล้านพิกเซลด้วยซ้ำ
เพราะคอมทำงานหนักมากครับเวลาไฟล์ภาพใหญ่มากๆ

ซื้อกล้องดีมากเกินไป
ก็ต้องทำใจเวลาซื้อคอมใหม่ด้วยครับ หุหุหุ

ไม่งั้นก็ทำรูปลำบากมาก

emo

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:47:58 น.

เข้ามาดูรูปสวยอีกทีจ๊ะ
เมื่อคืนหนูต๋อยนอนดึกนะ
ตีสามแล้วตายังสว่างอยู่เลย
เอ๊ะ…หรือว่าไม่ได้นอนเนอะ
ป้าก็ชักจะดึกแทบทุกคืนแล้วเหมือนกัน

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:50:49 น.

เกสรชบา
ถ่ายไม่ยากครับหนูต๋อย
ต้องมีเลนส์มาโครดีดี
กับการ crop ภาพด้วยโปรแกรม photoshop ครับ

โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:55:03 น.

ของฝากวันนี้เปงกาแฟเย็นๆ น่าทานค่ะ งุงิ

หนูต๋อยเด๋วนี้ไม่เห็นกวนพี่เลยนะคะ
เป็นอะไรหรือป่าว

ไม่เห็นแต่งภาพจากโปรแกรมด้วย
โกดไรพี่หรือป่าวคะ
คิดมากนะเนี้ย งือๆๆ Y_T

โดย: Butterflyblog

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:39:46 น.

เอาภาพวัดที่ตราดมาฝากค่ะ วัดบุปผาราม
หนูไปเที่ยวมาช่วงต้นปีค่ะ นานๆ หนูจะได้เที่ยวทีค่ะ

โดย: เด็กน้อย (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:44:18 น.

เข้ามาซึมซับความซาบซึ้งอีกครั้ง

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:47:00 น.

สวัสดีค่ะ ..

แวะมาส่งดอกไม้หอมหวานก่อนนอนนะคะ ..

คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ ..

ป.ล. กระซิก กราซิก คิดถึงคนไกลอ่ะ ..

ทำไมเวลาช่วงนี้นาน น้าน นานนนน .. อย่างนี้นะ

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:33:50 น.

ถ้าหนูต๋อยใช้เฉพาะถ่ายภาพเก็บไว้ดูเล่น
ก็ไม่เป็นไรครับ

แต่ถ้าขยายไฟล์สัก 1200 * 800
จะเริ่มเห็นความแตกต่างครับ

แล้วถ้าใช่ photoshop ในการแต่งภาพ
ถ้าไฟล์ภาพไม่ละเอียด
เกรนภาพจะแตกมากครับ

พี่ก๋าว่าสัก 8-10 ล้านกำลังดีครับ

โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:56:41 น.

เรื่องใหม่มาแว้ว ค่ะหนูต๋อย
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะค่ะ
ฝันดี มีความสุขค่ะ

โดย: กชมนวรรณ

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:21:09 น.

ภาพวัดที่เอาไปฝากสวยถูกใจจ๊ะ

แบบนี้เรียกสไลด์โชว์หรือปล่าว

เรียกไม่ค่อยถูก บอกหน่อยซิ

คืนนี้ป้าจวนจะเลิกแล้วจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:06:05 น.

เรื่องย้าวยาวอ่ะ..

บางทีบางครั้ง คนเราก็วิ่งไล่ตามบางอย่าง ที่มันไม่ได้สำคัญจริงจังนัก

กว่าจะรู้สึกตัว สิ่งสำคัญใกล้ตัว อาจจะอันตฐานหายไป..

ความเคยชิน การเอาใจใส่ มันต้องเกิดจากคนสองคน
การเอาใจเขามาใส่ใจเรา
การเอาใจเราไปใส่ใจเค้า

การทวงถามสัญญากับคนที่เรารักบ้างเป็นสิ่งที่ดีนะ
..แต่ก็ไม่ใช่การตื้อถามบ่อยๆ จนน่าระอา

แต่ให้ถาม เพื่อนให้รู้ว่า คำสัญญาระหว่างกันนั้นมีความหมาย
ผู้ชายก็ทวงผู้หญิง ผู้หญิงก็ทวงผู้ชาย..

เพราะไม่ใช่ผ่ายชายผ่ายเดียวหรอก ที่จะลืมคำสัญญา
ผู้หญิงเอง ก็มีถมไป ที่สัญญาแล้วไม่เคยจดจำ..

โดย: บุญทับ

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:49:34 น.

หนูต๋อยนี่พลังเหลือเฟือเลยน๊า ร่าเริงตลอดเวลา นอนหลับฝันดีจ้า

โดย: มารน้อยไร้สังกัด

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:00:37 น.

หนูทำคล้ายๆ รูปหมิงๆ นี่ค่ะ
ต่างกันแต่รูปหมิงๆ 3 รูป ตัวหมิงๆ อยู่กะที่
แต่ภาพวิว หนูเปลี่ยนทุกภาพ
กะว่าทำแล้วคงคล้ายๆ สไลท์โชว์อย่างที่ป้าถามค่ะ
ก็เลยลองทำดูค่ะ

โดย: หนูต๋อยนอนดึกๆๆ (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:06:43 น.

หวัดดีครับหนูต๋อย

Photoshop เป็นสิ่งที่สำคัญมากนะครับ
บางคนอาจบอกว่าเวลาถ่ายรูป
ฉันจะไม่แต่ง ไม่อะไรทั้งนั้น
แบบว่าโชว์ฝีมือให้จบที่กล้อง

ซึ่้งพี่ก๋าคิดว่าบางทีถ้าเปิดใจให้กว้างสักนิด
ภาพถ่ายก็เหมือนงานศิลปะแขนงหนึ่ง
ซึ่งเราสามารถ "สนุก" กับมันได้
ทำไมต้องไปซีเรียสจริงจังถึงขนาด

"ถ้าใช้ PS ถือว่าไม่เจ๋ง"
"ต้องใช้กล้องฟิล์มเท่านั้นถึงจะโปร"

พี่ก๋าถ่ายภาพให้ตัวเองเกิด "ความสุข"
และ "บันทุกช่วงเวลาดีดีของชีวิืต" ครับ

เพราะฉะนั้นบางทีเทคนิคกล้องพี่ก๋าก็ไม่สนใจเลย 55555

ขอให้ภาพนั้นสื่อสิ่งที่เราต้องการรู้สึกออกมาให้ได้ก็พอ

ส่วนใครจะมาชื่นชมด้วยนั้น
1. ในบล็อกแก๊งค์นี่แหละครับ
2. ถ้าจะเอาแบบจริงจังหน่อย ก็เปิด multiply ไว้ครับ
ในนั้นมีคนมีของเพียบ พี่ก๋าเห็นแล้วค้อมคารวะให้กับฝีมือการถ่ายรูป
แบบโปรมากๆครับ ยิ่งดูเยอะเราก็ยิ่งได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆจากการถ่ายภาพครับ

โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:30:00 น.

โดย: sawkitty

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:38:14 น.

อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ อยากให้ผู้ชายทุกคนในโลกนี้เป็นแบบนี้บ้าง...แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้...

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:48:02 น.

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:32:34 น.

โดย: แว้บๆ (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:39:59 น.

สวัสดีค่ะหนูต๋อยจอมกวนที่น่ารัก(ยาวไปมั้ยอ่า งิงิ)

วันนี้พี่มีเมนูมาฝาก เลือกได้ตามใจชอบเลยนะคะ คิดถึงหนูต๋อยคร่า
รัก...ไม่รัก....รัก...ไม่รัก.... อิอิ
พี่ยังไม่เคยบอกรักใครผ่านตัวหนังสือน๊า แง่มๆๆ

กาแฟรสเข้ม หรือโกโก้ร้อนๆ และ ชาหอมกรุ่นค่ะ....

มีความสุขมากๆ กับทุกๆ วันนะคะ

Have a nice day....

โดย: Butterflyblog

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:39:29 น.

คนดีคือคนที่เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ทำดีโดยไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน
คิด คำนึงถึงผลที่จะตามมาด้วย
แล้วเลือกทางเลือกที่ดีที่สุดที่หาได้

^
^

พี่ก๋าเห็นด้วยทุกประการครับ

emo

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:54:40 น.

พี่ก๋าขอเก็บคำถามนี้
ไปให้หมื่นตาตอบนะครับหนูต๋อย

หมื่นตาชอบถ่ายภาพครับ
อิอิอิ

emo

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:58:59 น.

อ ย่ า น อ น ดึ ก นั ก น ะ จ๊ ะ

พรุ่งนี้ยังต้องทำงานอีกน๊า

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:42:51 น.

สวัสดีจ้าหนูต๋อยคนน่ารัก ...

กรี๊ดดดดดดดดดดด ... วันนี้พี่กำลังเขินนนนน ...

กรี๊ดดดดดดดดด ...

อิอิ .. แบบว่าพี่ดูละครน้ำเน่าช่องสามอ่ะ ...

เอ่อ .. แต่ว่าสารภาพ .. เอ่อ ... แบบว่า .. ไม่เคยดูเลย ดูเมื่อวานวันแรก .. แล้วก็เอ่อ .. วันนี้อวสาน

แต่แบบว่า ... กรี๊ดดดดดด .. พี่อั้มมมม ...

ทำมายยยน่ารักขนาดนี้ ... ทำสายตาหวานเจี๊ยบบบบ ...

ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพี่อั้มน่ารัก .. อิอิ ...

กรี๊ดดดดดดดด .... เขินนนนมากกกกก

คืนนี้หนูต๋อยนอนหลับฝันดีนะคะ ..

กรี๊ดดดดดดดด .. อินังตัวร้ายยยจะเอามีดมาฆ่าพี่ ... แอร้ยยยยย .. อิอิ ... ฆ่านางเอก

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:47:59 น.

กรี๊ดดดด ... (ต่อเนื่อง) ...

ทำมายยย .. นางเอกละครไทยต้องอย่างนี้ด้วยย ...

เอร็งจะหนีนังตัวร้ายที่ตามฆ่า .. ทำไมเอร็งไม่วิ่งหนีไปอ่ะ ..

วิ่งมากบดานในรถที่ไม่มีกุญแจรถซะงั้น ...

แง ... อิตัวร้ายหน้าตาน่ากัวโพดดดดด ....

กรี๊ดดดดด .. อย่าฆ่าช้านนนนน ... 5555+

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:06:27 น.

กรี๊ดดดดดดดดดด ...

อินังตัวร้ายยยย .. (หน้าตาน่ากัวววว)

แก .. แก๊ ... แก .... มาผลักช้านนนตกตึก ..

แอร้ยยย .. อิอิ ... แกมาผลักนางเอกตกตึก ..

พี่อั้ม .. ซึ่งอยู่ไกลโพดดด ...

แต่เนื่องจากมันเป็นละครน้ำเน่า ..

พี่อั้มก็เลยวิ่งแว๊บบบบมาคว้ามือช้านนนน .. แอร้ยยย ... อิอิ ... แหมมมม ... ลืมตัวเรื่อยเลย .. อิอิ ..

แต่ ... เอ่อ ... ถ้าเป็นช้านนน ... พี่อั้มจะดึงขึ้นมาไหวเป่าเนี่ยะ ... อิอิ .. ยัยตัวหนัก ... คิกคิก ...

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:22:48 น.

กรี๊ดดดดดดดดดด ...

จบแร้นนนนน ...

ช้านนนอยู่ที่ไหนก็ได้ที่มีคุณค่ะ ...

กรี๊ดดดดดดดดดดด ...

พี่คะ .. ตั๋วเครื่องบินไปเยอรมันด่วนนนน ...

กรี๊ดดดดดดดดด ...

คิดถึงปั๋วมากกกก ... แอร้ยยยย ...

ป๋มรักคุณ ...

ช้านนนก็รักคุณณณณณ

กรี๊ดดดดดดดดดด ...

จบแร้นนน ...

ปะ .. ไป ... พี่เบน .. ไปนอนกัน .. กิกิกิกิ ...

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:40:57 น.

ดึกแล้ว คืนนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
หลับตา พักให้สบาย จุ๊บๆๆ

โดย: หนูต๋อยค่ะ (มือใหม่เล่นหุ้น

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:45:09 น.

Thai Comment

โดย: มือใหม่เล่นหุ้น

วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:59:22 น.

อ่ะ เรายอมให้หนูต๋อยน่ารักด้วย นี่ตะเอง ขอบอกว่าตะเองโดนแทกจากเค้าล่ะ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=soontara&month=07-2008&date=27&group=2&gblog=10

อย่าลืมเอาการบ้านมาส่งด้วยน๊า

โดย: มารน้อยไร้สังกัด

วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:3:04:12 น.

หวัดดีครับหนูต๋อย
พี่ก๋าคิดว่าน่าจะวันจันทร์หรืออังคารครับ
เดี๋ยวหมื่นตาตอบเสร็จ
พี่ก๋าจะมาเคาะประตูเรียกถึงบ้านเลยครับ ิออิอิ

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:5:55:17 น.

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:9:08:31 น.

หนีมา ฮ่าๆๆๆ

เพื่อนอุ่นรักของเดี๊ยนเป็นอะไรมากหรือปล่าวนี่

ซีรีย์หนังละครน้ำดีกินตับซะแร๊น

เดี๋ยวต้องหาดีกัวดินไปให้อุ่นรักกินซะแระหนูต่อยจ๋า

อิอิ

พี่ไม่ค่อยว่างนะคะช่วงนี้ เจ้านายเก่ามาจาก ดีซี งานเพียบเลย

คิดถึงมากๆๆๆๆ

ต้องรีบไปทำวีซ่าแระ ฝากไปกระตุกยายอุ่นรักมาอ่านด้วยนะ เดี๋ยวบ่ายๆอาจกลบมาได้อีก

จุ๊บๆๆ

โดย: be-oct4 IP: 124.121.104.183 วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:10:29:57 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดด ...

หนายยยอ่ะ .. ดีน่างาดำของพี่อั้ม ..

แอร้ยยย .. กรี๊ดดดดดดด .. ดีกัวดีนอ่ะ ..

ว้า ... อุ่นเรือนงานเข้าซะแร้นนนน ..

เง้อ ... กระซิก กราซิก ...

คิดถึงปั๋ว (เกี่ยวไรอ่ะ .. กร๊ากกกกกก)

หนูต๋อยเอาเส้นถนนอารายยยมาให้พี่ดูเนี่ยะ ...

ใครฟร่ะ .. เป็นคนตีเส้น ... ว่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ...

กรี๊ดดดดดดดด .. ที่นี่ที่ไหนอ่ะ ...

พาเค้ากลับบบบบบ้านนนนด้วยยยยย ...

กระซิก กราซิก

(หร่อนเพี๊ยนสมบูรณ์แบบแร้นนน ... กร๊ากกกกกกกก)

โดย: บ้านอุ่นรัก

วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:13:15:10 น.

ขอบคุณหนูต๋อยที่ช่วยดูแลบล็อคให้ป้าแป๋วนะคะ
หนูต๋อยน่าร้ากกกกกกกกกกกกกก emo

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:13:35:06 น.