
 |
|
 |
 |
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
 |
 |
|
|
ดูจิตหนึ่งพรรษา -- สองทศวรรษในดงขมิ้น
...
สวัสดีครับ 
เมื่อวันหยุดยาว (3 วัน) ที่ผ่านมา นัท-คุง เจียดเวลาว่างๆในการผ่อนคลายร่างกาย (เรียกง่ายๆว่า "นอนหลับ" ) อ่านหนังสือจบไป 2 เล่ม เห็นว่าน่าสนใจไม่ใช่น้อย จึงหยิบยกมาแนะนำให้ได้รู้จักกันครับผม 

เล่มแรก ชื่อ "ดูจิตหนึ่งพรรษา" 
บันทึกของ ท่าน ปัญญาวโรภิกขุ ระหว่างบรรพชาเป็นภิกษุในช่วงเข้าพรรษาปีกลาย ระหว่างวันที่ 08 ก.ค. - 06 ต.ค. 49
ซึ่งท่านได้พบเจอประสบการณ์อันทรงคุณค่ามากมายทีได้รับจากการปฏิบัติธรรมในช่วงดังกล่าว เดิมทีตั้งใจจะบันทึกเก็บไว้เป็นส่วนตัวให้อ่านกันเฉพาะคนรู้จัก แต่ คุณเมตตา แห่ง สนพ.อมรินทร์ เห็นว่าเป็นประโยชน์ทั้งต่อผู้ปฏิบัติธรรมที่เมื่ออ่านประสบการณ์ของ ท่านปัญญาวโรภิกขุ แล้วจะได้เกิดกำลังใจและคลายข้อสงสัยอันพึงมีพึงบังเกิดในการปฏิบัติธรรมได้ กอปรกับมีข้อธรรมะต่างๆที่อาจเป็นประโยชน์ต่อบุคคลทั่วไป จึงแนะนำให้ท่านพิมพ์ออกเผยแพร่
ท่านปัญญาวโรภิกขุ ได้เล่าถึงประสบการณ์การปฏิบัติธรรมของท่านแต่เมื่อครั้งเป็นฆราวาส ประสบการณ์การรับผลจากกรรมที่ท่านได้ก่อไว้ และแนวทาง-แนวคิดในการใช้ "ธรรมะ" แก้ปัญหาต่างๆทีเกิดขึ้นในชีวิตของเราๆท่านๆ
ที่ นัท-คุง ชอบมากๆที่สุดเป็นส่วนที่ท่านบอกว่า (ไม่ได้ quote นะครับ)
"...กฎแห่งกรรมไม่เคยผิดพลาดมาก่อน ไม่ว่าเราจะประสบพบกับคราวเคราะห์หนักหนาสาหัสแค่ไหน ให้ระลึกไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สมควรและสาสมแก่เราแล้ว เป็นเพราะเราได้สร้างเหตุนั้นๆมาก่อน ผลเช่นนี้จึงตามมา..."
และยังมี ธรรมะ และ ข้อคิด อื่นๆที่จะหยิบยกมาบางส่วน ดังนี้
"...การที่ต้องไปเกิดในอบายภูมิหรือนรกนั้น อย่าหวังว่าจะขึ้นมาได้ง่ายๆนะ พระพุทธองค์เคยตรัสไว้อย่างน่าสะพรึงกลัวว่า โอกาสของผู้ที่ตกไปอยู่ในอบายภูมิ แล้วได้กลับมาเกิดในสุคติภูมิอีกนั้น มีโอกาสเพียงน้อยนิดเท่านั้น
"อุปมาดังเต่าตัวหนึ่งว่ายน้ำในมหาสมุทร ในทุกๆ 100 ปี เต่าตัวนี้จึงจะโผล่ขึ้นมาหายใจเหนือน้ำสักครั้งหนึ่ง เมื่อโผล่ขึ้นแล้วมีโอกาสได้พบสวิงจากเรือประมงซึ่งมีอยู่ลำเดียว ช้อนขึ้นไปให้พ้นจากมหาสมุทร
"นั่นแหละคือโอกาสที่จะพ้นจากอบายกลับสู่สุคติภูมิ อย่าทำเป็นเล่นนะ
"ดังนั้น การที่เป็นคนอยู่ทุกวันนี้ถือเป็นโชคมหาศาลแล้ว..."
(คัดลอกจาก ย่อหน้าที่ 2 หน้า 199)
"...กรรมใดๆก็ตาม ส่งผลได้เฉพาะกายกับการจัดสรรสภาพแวดล้อมต่างๆเพื่อให้เราสุขหรือทุกข์ ซึ่งนั่นเป็น อานิสงส์ หรือ วิบาก
"...หากเราเข้าใจความจริงแล้ว อานิสงส์หรือวิบากใดๆจะไม่สามารถกระทบใจเราได้เลย หากเรารู้เนื้อรู้ตัวอยู่..."
(คัดลอกจาก ย่อหน้าที่ 5 หน้า 205)
ทีแรก นัท-คุง ก็นึกว่าเป็นหนังสือที่จะอ่านแล้ว "อิน" เฉพาะผู้ที่เคยปฏิบัติธรรม (ในความหมายของไปเข้าอบรมวิปัสสนากรรมฐาน อะไรประมาณนี้) แต่ไม่อย่างนั้นครับ และทุกคนก็น่าจะอ่านได้ไม่ยาก 
...
อีกเล่มชื่อ "สองทศวรรษในดงขมิ้น" 
รวมข้อเขียนของท่านผู้ใช้นามปากกาว่า "ไต้ ตามทาง" (ซึ่งหากใครเคยอ่านงานของท่านมาก่อนทั้งนามปากกานี้ และนามจริงสักหลายเล่ม ก็น่าจะเดาได้ไม่ยากว่าท่านเป็นใคร แต่เมื่อท่านแสดงเจตนาว่าจะไม่เปิดเผยนามจริงไว้ใน คำนำ ของการพิมพ์ครั้งล่ารวมถึงครั้งก่อนๆ นัท-คุง ก็จะละไว้ครับ) ที่เคยตีพิมพ์ลงใน ต่วย'ตูน ฉบับพ็อกเก็ตบุ๊ค ตั้งแต่ พ.ศ. 2520
เนื้อหาเกี่ยวกับชีวิตการเป็น สามเณร และ ภิกษุ ของท่านผู้เขียน ซึ่งสามารถขนาดที่สอบได้ เปรียญ 9 ประโยค ขณะเป็นสามเณรเป็นรูปแรกประจำรัชกาลปัจจุบัน
แบ่งออกเป็น 3 ตอน คือ - ชีวิตในดงขมิ้น ว่าถึงการบวชเณรในวัยเด็กในถิ่นเกิดแถบอีสาน -แสงไต้กลางกรุง ว่าด้วยการเดินทางเข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ และ - แสงไต้กลางหิมะ ว่าด้วยการเดินทางไปศึกษาต่อ ณ กรุงลอนดอน รวมถึงประสบการณ์ขณะจำวัดอยู่ที่ลอนดอน
ไต้ ตามทาง เขียนถึงงานชิ้นนี้ของท่านไว้ในคำนำว่า
"...ว่าที่จริง ผมก็เขียนๆไปอย่างนั้นเอง ความตั้งใจเพียงอยากให้คนนอกวัด ที่นานทีปีหนจะได้เข้าวัดสักครั้ง ได้รู้เรื่องวัดเรื่องศาสนาไว้บ้าง เท่านั้นเอง
"...จะให้คนเหล่านี้อ่านหนงสือประเภทนี้จบเล่ม ก็ต้องเล่าให้สนุก สอดแทรกข้อคิดเล็กๆน้อยๆ หาไม่จะโยนลงถังขยะเสียก่อน ก็เท่านั้นเอง..."
ซึ่งอ่านข้อความข้างต้นแล้ว อย่าเชื่ออย่างเด็ดขาดครับ (ยกเว้นในข้อที่ว่า "เล่าให้สนุก" เพราะท่านเล่าไว้ได้ "สนุกสุดๆ" จริงๆ ) ก็ขนาด อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ ท่านยังจ้างลูกชายซึ่งขณะนั้นศึกษาอยู่ชั้น ม.ต้น ให้อ่านหนังสือเล่มนี้ ด้วยเหตุผลว่า "อยากให้เด็กสมัยนี้รับรู้ไว้ว่า บรรยากาศที่แทรกที่ปรากฎในเรื่องเล่านี้ กำลังจะหายไปจากสังคมไทย"
ลาว คำหอม ศิลปินแห่งชาติ ได้ให้คำนิยมต่อหนังสือเล่มนี้ไว้ ซึ่งจะขอยกบางส่วนมาดังนี้
"...ไม่ว่าบทสารคดีหลากหลาย ที่ให้อรรถรสในการอ่านเสมอด้วยเรื่องสั้นชั้นดีเหล่านี้ และหรือบรรดาเรื่องสั้นที่หมดจดด้วยรูปแบบ สมบูรณ์ด้วยข้อมูลและเนื้อหาหลากหลาย ที่ปรากฎอยู่ในหนังสือเล่มนี้ ก็จะมีแต่ผู้สามารถเยี่ยง ไต้ ตามทาง นี้เท่านั้นที่เนรมิตมันขึ้นมาได้..."
จะอ่านเอา "ฮา", เอา "บรรยากาศของชนบทไทย", เอา "วิถีชีวิตและวัฒนธรรม" ไปจนถึงอ่านในแง่เป็น "หนังสือธรรมะ" (ที่อ่านไปขำไป) ก็ตาม เชื่อว่าทุกคนที่อ่านน่าจะพึงใจกับหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่น้อยๆเลยครับ 
...
-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
1st edition: 12 ธันวาคม 2550 -- 10:52:43 น.
Create Date : 12 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 12 ธันวาคม 2550 12:05:54 น. |
|
23 comments
|
Counter : 1983 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:11:36:04 น. |
|
โดย: ahiruno007 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:12:09:47 น. |
|
โดย: อั๊งอังอา วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:14:01:49 น. |
|
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:17:12:12 น. |
|
โดย: JewNid วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:17:24:32 น. |
|
โดย: rebel IP: 125.24.72.255 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:21:04:45 น. |
|
โดย: juriojung วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:21:32:06 น. |
|
โดย: ตุ๊กตาไขลาน IP: 58.8.171.162 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:9:14:17 น. |
|
โดย: กุหลาบวีนัส วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:9:38:45 น. |
|
โดย: ahiruno007 IP: 58.9.18.175 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:12:09:52 น. |
|
โดย: นรานินี วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:19:22:10 น. |
|
โดย: ahiruno007 IP: 58.9.21.178 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:1:22:08 น. |
|
โดย: rebel วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:19:15:50 น. |
|
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:12:58:05 น. |
|
โดย: ท้อ IP: 58.9.173.3 วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:35:44 น. |
|
| |
|
The Legendary Midfielder |
 |
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
... " เพราะเหตุนี้มี ผลนี้จึงมี, เพราะเหตุนี้เกิด ผลนี้จึงเกิด, เพราะเหตุนี้ดับ ผลนี้จึงดับ " หากปรารถนาผลอันดี พึงสร้างเหตุสร้างปัจจัยอันดี "
... " ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ "
... " ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต กลับใจจะพบฟากฝั่ง "
... "หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น "ทำกรรมดีย่อมได้รับผลของกรรมดี ทำกรรมชั่วก็ย่อมได้รับผลของกรรมชั่ว"
... "...กฎแห่งกรรมไม่เคยผิดพลาดมาก่อน "ไม่ว่าเราจะประสบพบกับคราวเคราะห์หนักหนาสาหัสแค่ไหน "ให้ระลึกไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สมควรและสาสมแก่เราแล้ว "เป็นเพราะเราได้สร้างเหตุนั้นๆมาก่อน "ผลเช่นนี้จึงตามมา..."
|
|
 |
|