อนุโมทนาบุญกับศิษย์น้องด้วยที่เอาธรรมะดีๆ มาแบ่งปัน “การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวงใช่มั้ย” สาธุ

มันเป็นเรื่องยากอยู่เหมือนกันกับการทำบุญโดยไม่หวังผล เพราะจิตของเรามันเคยชินกับความอยากได้ อยากมี อยากเป็น มานับภพชาติไม่ถ้วน ตอนนี้เวลาทำบุญก็พยายามจะทำด้วยใจที่บริสุทธิ์เพื่อหวังขัดเกลาความตระหนี่ถี่เหนียวจากใจเช่นกัน แต่ก็ยังทำไม่ได้เต็มร้อย เพราะมันยังแอบหวังโน่นนี่จาการทำบุญอยู่ตามประสาปุถุชน
คงต้องใช้สมาธิและปัญญาซึ่งพี่ยังไปไม่ถึงเลยเข้าช่วยกระมังนะ

เอ่อ ส่วนวอลเปเปอร์ที่บ๊อกพี่คิดว่าพญาช้างเชือกนั้นน่าจะใช่ช้างนาฬาคีรีที่พระเทวทัตปล่อยมาทำร้ายพระพุทธเจ้านะ เพราะนึกถึงช้างตัวอื่นไม่ออกเหมือนกัน

โอ้..เพิ่งรู้ความต่างระหว่างบุญกับกุศลนี่หละ

น่าสนใจจริงๆ

ชอบๆ

บุญเป็นเครื่องหุ้มห่อ กีดกั้นบาป ไม่ให้งอกงามหรือปรากฎ หมดอำนาจบุญเมื่อไร บาปก็จะโผล่ออกมา...
...
เห็นภาพแจ่มชัด
ต้องพยายาม ละเว้น หลายข้อให้ได้

สาธุ!! ค่า

จากหลักกุศลธรรมบถ 10 ประการ อย่างน้อยๆก็มี 3 ข้อแล้วล่ะ ที่เราปฏิบัติอยู่ตลอด ถึงภายนอกเราจะดูติ๊งต๊อง ไร้สาระไปวันๆ ก็เถอะ


ปล. รถเมล์สายที่เล่าให้อ่านน่ะ สายไรเหรอ แล้วขึ้นที่ไหน ตอนกี่โมง เผื่อจะแอบไปใช้บริการบ้าง

ปล2. เพลงที่ถามเราใน blog อ่ะ เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์ญี่ปุ่นเรื่อง "สุดแต่ใจจะใฝ่หา" เคยดูป่าวอ่ะ หนังญี่ปุ่นที่ฉายช่อง 3 อ่ะ เก่าโคดๆเลยล่ะ

สวัสดีจ้า คุณนัท วันนี้อิฉันทำบาปและ
มะกี๊คุยโทรฯกะแม่ ดันพูดจาเพ้อเจ้อไป
บาปแน่ๆเลย

กลับมาแล้วค่า่คุณนัท อิอิ แต่ยังแอบขี้เกียจอัพบล็อกอยู่
แบบว่ามีเรื่องเขียนเยอะ เลือกไม่ถูก เลยไม่เขียนซะงั้น \\^^/ เด๋วคืนนี้จะพยายามอัพบล็อก

ขอบคุณที่เอามาให้อ่านกันค่า เพิ่งรู้ความแตกต่างของบุญ กับกุศลก็คราวนี้หล่ะ
ยิ่งอ่านหลักกุศลธรรมบถ 10 ประการแล้ว มีเรื่องเกี่ยวกับ การใช้คำพูดเยอะมากเลย
แฮ่ ๆ วจีสุจริตนี่เป็นอะไรที่ทำยากจริง ๆ

ปอลอ แอบดีใจที่เมื่อคืนเยอรมันชนะ คุณนัทได้ดูรึเปล่า

ยังไงแวะไปหาอ่านกระทู้ชิวในห้องบอลได้ค่ะ (อิอิ แอบโฆษณาซะงั้น)

ข้อ 5 ยากที่สุด...
เห็นเด็กหงส์ที่ไหนอดไม่ได้ซักทีสิน่า

=)

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณนัท
บุญมีน้อย กุศลมีไม่มาก

สบายดีนะคะ
เช้านี้หม่ำอะไรอ่ะ^^...

เข้าใจเล่นนะนัทคุง
ส่งบทความมาให้รู้สึกฟูใจ
ทำให้ใจฟูอยู่ครู่หนึ่ง
แล้วก็ส่งบทความที่ทำให้ใจแฟบตามมา
เพราะกุศล ทำได้ยากกว่าบุญและบาป
สังคมทุกวันนี้หล่อหลอมให้
เรามีพฤติกรรมที่เป็นอกุศลซะมาก
แต่ยังไงก็จะพยายาม
สร้างกุศลดังกล่าวให้มากที่สุด

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ
ตลอดมาและตลอดไป

...

--Together In 80s Dream / ผมก็ไปไม่ถึงเหมือนกันอ่าครับ คงต้องทำบุญให้เยอะๆไว้ก่อนแล้วอาศัยโอกาสนั้นเปลี่ยน "บุญ" ให้เป็น "กุศล" ได้นิดนึงก็ยังดีกว่าไม่ได้

-- สาวไกด์ใจซื่อ / ดีใจที่ชอบครับพี่

--แร้ไฟ / ขออนุโมทนากับคุณแร้ฯด้วยคร้าบบบบ...

-- ตุ๊กตาไขลาน / ยินดีด้วยครับ ขอให้ได้เพิ่มเป็น 4, 5, 6 เรื่อยไปจนครบ 10 นะคร้าบบบบบ...

-- กระต่ายลงพุง / ไม่ถึงกับบาปหรอกครับ แค่ "อกุศล" เท่านั้นเอง (ควรจะดีใจมั้ยเนี่ย? )

--ชิวเทียน / วจีสุจริตว่ายากแล้ว แต่มโนสุจริตน่าจะยากที่สุดนะครับ

-- hunjang / นี่ล่ะหนอปีศาจ (แดง)

--blueberry_cpie / อ่านที่คุณโบว์โพสแล้วนึกถึงประโยคประมาณว่า "ถึงชั้นจะไม่สวย แต่ชั้นก็จนนะ"

--Noname - โนนามิ / ขอบคุณที่พี่ให้การติดตามเช่นกันครับ



--ขอบคุณที่แวะมาครับผม --

แหมๆๆๆ

คราวนี้เอาจริงเฟ้ย

เพราะมีเรื่องต้องใช้ตังค์มากๆ ซึ่งคงไม่สามารถเอาเงินไปซื้อหนังสือเหยียบหมื่นได้แน่ๆ

จะทำให้ได้เฟ้ยยยยยยย



เป็นคนดีจริงๆ นะเนี่ย ตกลงไม่เลือกใช่มะ

งั้นเดี๋ยวเค้าเลือกกันหมดแล้วจะมาบอกว่าได้อะไรนะ

สามสี่พันก็คงไม่ไหวง่ะ เหอๆ


ยังไงก็เอาใจช่วยพี่ด้วยแล้วกันนะ

สาธุครับ ขอรับบุญด้วยคน

จะขอคิดดี พูดดี และทำดีครับ

อนุโมทนาใน "บุญ" และ "กุศล" ที่ได้กระทำนะครับ



ป.ล. ส่งหลังไมค์ไปแล้วครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

สำหรับเรา ทำได้จริงๆแค่ 4 ข้อเอง(2,3,8,9) ข้อแรกปาณาติปาตนี่ ทำไม่ได้เลยค่ะ ทำยุงตายทุกวัน แล้วแผ่เมตตาให้ทีหลัง ส่วนข้ออื่นๆก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่นั่นล่ะฮับ

ว่าแล้วก็ชวนคุณนัท-คุงไปร่วมแสดงทัศนะตามลิงก์ซะเลย ไม่แน่ใจว่าถ้าไม่ใช่สมาชิกจะเข้าได้รึเปล่านะคะ ลองดูนะ

คลิกค่า

ถ้าเข้าไม่ได้ ถือซะว่าเรามาถามคุณละกันค่ะ ลองอ่านข้อความดูนะคะ


ถ้าฆ่าสัตว์เยอะๆแล้วทำบุญจาผ่อนผันได้ไหม

เรื่องของเรื่องคือ...(ขอสงวนชื่อเจ้าของกระทู้นะคะ)ชอบตบยุง ตบตายไปเป็นพันตัวได้มังครับ

แล้ว...ไปอ่านในสัญชีวนรก คือเป็นนรกรองรับสำหรับผู้ที่ชอบการฆ่า ทำผิดศีลปาณาติปาตฺ มาเยอะ ...ก็ยังตบยุงทุกวันอยู่ แต่ตอนนี้ก็ตบไม่ได้เพื่อตัวเอง แต่ตบเพราะพ่อโดนยุงกัดคันบ่น เราเลยตบให้

แบบนี้ถ้าเราทำบุญเยอะๆ จะสามารถผ่อนผันโทษในนรกได้หรือไม่ ถามสำหรับคนที่เชื่อนะครับ สำหรับคนที่ไม่เชื่อก็ไม่ว่ากะไรครับ มาออกความคิดเห็นได้

...ว่านรกนั้นคือสิ่งที่อยู่ในใจเรา ถ้าใจเรามีแต่ความผิดบาป ใจเราก็มืดดำเหมือนไปลงนรกอ่าครับ นี้คือความเห็นสำหรับนรก เหมือนกับว่าใจเราเป็นตัวกำหนดครับว่าหลังความตายเราจะไปอยู่ภพภูมิไหนครับ

วิ่งเข้ามาทักตอนแรก เปิดบล๊อกเข้ามาไม่ได้..ก็เลยตอบไว้ที่บล๊อกนัทเอง..
สบายดีนะคะ..

ขอบคุณที่แวะไปให้ความเห็นดีๆค่ะ

โดยมากจะเจอแต่คนดีนะ
แต่ตัวเองยังเป็นคนทำใจและปล่อยวางได้ไม่ดีนัก
อาจเพราะชีวิตตอนนี้มันตึงเกินไป พยายามจะผ่อนเส้นนี้ไม่ให้ตึงเกินไป

ชอบบทนี้มากเลยค่ะ แล้วก็เห็นด้วยมากๆด้วย ทุกวันนี้ ก็พยายามทำบุญและทำทานด้วยความบริสุทธิ์ใจตลอดค่ะ (ถ้าทำได้นะ แหะแหะ)...

แหะ แหะ คุณนัท มโนสุจริตนี่เว้นไว้ในฐานะที่เข้าใจกันค่ะว่า "ยากมากกกกก" "ทำไม่ได้"
ชิวพยายามกับวจีสุจริตอยู่ยังไม่รอดเลย มโนสุจริตยิ่งยากเกิ๊น

ปีนี้ไปทำสังฆทานที่วัดโสธรมาแต่คงไม่ได้บุญเพราะใจมัวตำหนิติเตียนวัดนี้ที่กลายเป็นวัดธุรกิจไปแล้ว

ทำบาปทำกรรมไว้เยอะ พระลงโทษหนักหนาสาหัส ทุกวันนี้มีความสุขตามประสาแม้บาปจะยังคาใจอยู่ลึกๆ

เข้าใจแล้วค่ะ ลืมไปว่าโคมันเป็นสัตว์เดรัจฉาน ไม่มีกระบวนการคิดที่ซับซ้อนเหมือนมนุษย์ เลยแยกไม่ออกว่าเขาหวังดีกับมันอ่ะ

ขอบคุณค่า ส่วนอีกบล็อกที่ให้มา ขอกลับไปอ่านทีหลังนะคะ ตอนนี้อยู่ที่ทำงานแวบมาได้เป็นพักๆอ่ะ แหะๆ

...

-- สาวไกด์ใจซื่อ // เอาใจช่วยสุดฤทธิ์ครับ

--yyswim // ขออนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลของพี่ครับ

--สะเทื้อน // ยินดีครับ โอนแล้วจะแจ้งไปครับผม

-- Why England // ตอบที่ไหนก็เหมือนกันครับ แล้วจะตามไปที่บล็อกบ่อยๆ

-- keyzer // เหนื่อยนักก็พักใจสักนิด (กายอาจจะพักไม่ได้ต้องเดินต่อไปเรื่อยๆ )

--หวันยิหวา // อย่างน้อยคุณหวันก็มีความเห็นที่ชอบแล้วล่ะ ขอให้สมหวังดังตั้งใจครับ

-- ชิวเทียน // ค่อยๆเก็บแต้มไปครับ ไว้ได้เยอะๆแล้วค่อยไปแลกมโนสุจริต

--ป้านิด // ไว้วันหลังป้านิดก็ไปทำบุญที่อื่นก็ได้นี่ครับ จะได้ไม่ต้องร้อนใจกับเรื่องนี้

--Kitsunegari // ยินดีมากๆกับการสนทนาธรรมด้วยกันนะครับ



-- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --

๕๕๕

เรื่องเก้าอี้ของปธน.กับแขก เราเองก็มาคิดว่า

แล้วถ้าเค้าเอาแขกต่างชาตินั่งเท่ากัน แต่พอแขกในประเทศนั่งต่างกัน มันก็ดูถูกชาติตัวเองน่ะนะ

จะให้ดีก็เท่ากันหมดก็หมดเรื่องเนาะ

ข้อ 7. เว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ท่าจะยากเกินสําหรับเรา ขอใจฟูๆต่อละกัน

จะมาตอบคำถาม


เรื่องนั้นอ่ะ ทาคูยะเล่นสมัยยังเอ๊าะๆอยู่น่ะ เป็นซีรี่ส์ที่เก่ากึ๊กเลยล่ะ

สวัสดีค่ะ...ก็แบบ นัทไม่รู้ว่าเขาต้องทำกันยังไง ทำไม่เป็นง่ะ..จะบอกราคาก็บอกไม่ถูก เพราะซื้อมาแพงมาก และก็ไม่เคยใช้เลย..เป็นโรคจิต ชอบซื้อมาเก็บ 555

ดีจังจังที่แวะไปคุย ไม่เห็นมีใครเข้าไปคุยด้วยเลย..น้อยใจยสแล้วด้วย

u'll never walk alone....

ข้อคิดของท่านอาจารย์สวนโมกข์และดังตฤน
เป็นสิ่งที่กำลังศึกษาและพยายามปฏิบัติให้ได้อยู่เลยค่ะ

อะกุศลก็อกุศล
วันนี้ก็ทำการอกุศลกับแม่อีกและ

อัพบลอคใหม่ได้แล้วคุณนัท เอาเรื่องอื่นที่ไม่ใช่ ธรรมมะบ้าง
เค้ามาอ่านทีไร ละเจ็บแปล๊บบบ กลัวบาป ทุกที

บล็อกแพนด้ามหาภัย...ผมเป็นโรคจิต

บล็อกrebel...จะไปท้าต่อยกะไอ้พวกโรคจิต

-- ตกลงจะต่อยตัวเองช่ายม้ายยยยยย

=)

...

--สาวไกด์ใจซื่อ /// แม่นแล้วครับพี่

-- เป๋อน้อย /// ค่อยๆทำไปครับ

--ตุ๊กตาไขลาน /// ทาคุยะๆ คุ้นๆว่าเคยดูตอนเด็กๆ

--แพนด้ามหาภัย ///

--Why England /// ถ้าไม่จำเป็นต้องขายก็เก็บไว้ได้นี่นา

--ทูน่าค่ะ ///

--Jikkyjang /// ขออนุโมทนาในความคิดดีๆครับ

--กระต่ายลงพุง /// ขนาดนั้นเชียวรึครับ?

--hunjang ///



--ขอบคุณที่แวะมาครับผม --

ตามมาเที่ยว..ขอบคุณนะคะที่แวะไปคุย วันนี้ทานขนมจีน แถมขยันอะไรขึ้นมาไม่รู้ ทำเค้กกล้วยหอม กับบัตเตอร์เค้ก แล้วจะเหลือเหรอ...