ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่มอบให้ค่ะ
ณ เวลานี้มองไปทางไหนหารอยยิ้มยากเต็มที่
มีแต่คราบน้ำตากับใบหน้าเคร่งเครียด
ความตึงเครียดทำให้จิตใจคนหดหู่

ไม่เคยคิดที่จะว่าเพื่อนคนนี้ทิ้ง หรือละเลยค่ะ
เข้าใจเสมอว่าทุกคนมีเหตุและผลในการดำเนินชีวิต
ฝิ่นเองก็ขอโทษคุณเหมือนกันที่มิได้แวะเวียนมาหาเพื่อนคนนี้เลย
อาจจะเป็นเพราะวุ่นวายกับคนรอบข้าง (แก้ตัวแบบน้ำขุ่น ๆ)
แต่บอกได้ทุกครั้งว่า "ไม่เคยลืมเพื่อนคนนี้เลย"

ก่อนที่จะยิ้มให้คนรอบข้าง
อย่าลืมยิ้มให้กับคนในกระจกก่อนนะค่ะ
แล้วโลกใบนี้จะยิ้มให้คุณเช่นกัน

นานแล้วเหมือนกันที่แฟงไม่ได้ฟังเพลอะแคลปเปลาเซเวน
ไม่มีเก็บไว้เลยซักเพลง ส่วนที่เป็นเทปตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้ว
คงจะจริงของพี่นะ ไม่กลัวที่ใจคนอื่นเปลี่ยนแปลง แต่กลัวใจตัวเองมากกว่า
ใจตัวเองนี่น่ากลัวที่สุดถ้าเปลี่ยนไปแล้วคงไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม

เรื่องวิ่งแฟงไปวิ่งคนนเดียวไม่มีเพลงฟังก็เหงาซิค่ะ แฟงเปิดเพลงจากมือถือฟังเอานะค่ะ
พกเครื่องเล่นอีกอันคงหนักๆไงไม่รู้เลยเอาจากมือถือนี่แหละ ใช่ว่าฟังไม่ได้ซักหน่อย
ไปวิ่งคนเดียวมันก็เพลินๆดีค่ะ ฟังเพลงไปวิ่งไปคิดอารัยไป บางทีก็คิดตกๆอารัยหลายเรื่องที่ไม่ตกก็มีค่ะ
เหงื่ออกมากๆสมองเลยแล่นมั้งค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ แฟงจะทำให้ได้เพื่อนความผอม

กลัวคะ กลัวจริงๆ


กลัวผี....อิอิ