BlogGang.com : : JazzLover : ถนนแปลกแยก.....มาลีฮวนน่า

ถนนแปลกแยก.....มาลีฮวนน่า

เพลงนี้คงบรรยายชีวิตของคนในเมืองใหญ่ได้อย่างเห็นภาพ กับความจริงที่เกิดขึ้น บางครั้งเราก็มองข้ามไป ดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยว่า..ทำไมคนที่มีชีวิตท่ามกลางเมืองใหญ่จึงเกิดความรู้สึกเหงาได้ง่าย เกิดความรู้สึกค้นหาอะไรสักอย่าง
..เพลงนี้ต้องลองฟังดู ไม่อยากบรรยายมาก เดี๋ยวหาว่ามาเชียร์เพลงอีก
...เสียงอะคอร์เดียมดึงอารมณ์ดีจริงๆ

ถนนแปลกแยก
เนื้อร้อง สมพงศ์ ศิริโรจน์
อัลบัม กลับกลาย ศิลปิน มาลีฮวนน่า

บนถนนที่ทอดทางว่างเปล่า
เดินเดียวดาย เหน็บหนาว ว้าเหว่
ทุกหนักทับถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่
มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มี สักคน

มองเห็นถนนสายทางที่เปลี่ยนแปลง
ต่างคนแสดง ไปตามเวลา
ต่างหวังได้ชิดดั่งที่คิดไขว่คว้า
จากที่ใจศรัทธา ยิ่งหา ต่างห่างความจริง

* อยากพักเมื่อท้อ ยิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ความฝันฉันยังเลือนลางห่างเกิน
เพียงตัวตน เกิดสับสนเหมือนคนอ่อนแอมากไป
จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวาย
มากมายเพียงนี้...

(*)

แต่บนถนน ผู้คนยังขันแข่ง ต่างคนแสดงให้ระแวงต่อกัน
ต่างหวังพิชิต ดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน
ไม่เหลือการแบ่งปันจนเป็นสันดานของคน

อยู่บนถนนสายทางชีวิตหม่น เบื่อหน่ายผู้คน
ตัวตนคนเช่นไร ซ่อนเร้นปิดบัง
จนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว
ปล่อยตัณหาพาใจ พาไป ถึงไหนกัน