ฝืน.............ลิปตา
เคยไหมครับที่เวลาอยู่คนเดียวทีไรแล้วใจก็คอยคิดถึงใครสักคนที่เรารู้ว่าเราได้แค่คิดถึงเท่านั้น ได้แค่เฝ้ามองห่างๆ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็ใกล้จะถึงวันแรกที่ผมมีอันต้องสะดุดหัวใจกับใครคนนั้น ผมแทบทานไม่ได้นอนไม่หลับเกือบสองอาทิตย์ก่อนจะเริ่มรู้จักเธอคนนี้ แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามอย่างที่ควรจะเป็น แล้วก็จบลงในเวลาไม่กี่เดือน ผมแทบไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันว่าที่ผ่านมาตั้งแต่วันแรกจนถึงวินาทีนี้ ไม่มีวันไหนที่ผมไม่เคยไม่คิดถึงเธอ ไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันที่ใจตัวเองยอมให้ใครคนนั้นได้เข้ามาในหัวใจ ผมได้แค่คิดถึงเพียงเท่านั้น เพราะไม่มีทางจะสานต่ออะไรไปได้มากกว่านี้ ยิ่งในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ผมต้องพบเธอบ่อยขึ้น เพราะมีงานที่ทั้งแผนกเธอและผมต้องทำร่วมกัน และผมก็ออกอาการจนได้ ผมต้องฝืนความรู้สึกในขณะทำงานไม่ให้แสดงอะไรออกมา ลำบากใจจริงๆแต่ก็ต้องทำ ผมใช้วิธีที่ผมน่าจะคุ้นเคยมากที่สุด คือการพยายามทำเฉยและหลีกเลี่ยงการพูดคุยกัน หลบได้ก็หลบครับ ผมรู้ดีว่าวิธีนี้ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดแต่เป็นสิ่งที่ผมทำได้ง่ายที่สุด จนพี่ที่แผนกผมเข้ามาแซวผมว่ามีใครบางคนฝากมาบอกว่า ช่วงนี้ดูเกร็งๆนะเวลาทำงาน ไม่เหมือนทุกทีเลย จะคุยกับเขาก็ได้นะ อย่าหลบ อย่าทำอะไรที่ดูเย็นชากับเขาเลย ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรแล้วนี่ครับ ถ้าต้องอึดอัดทุกวันแบบนี้ ผมก็อยากเปลี่ยนงาน เปลี่ยนแผนก หรือออกงานไปเลยดีกว่า แต่นั่นมันง่ายเกินไปครับ ผมคงไม่ออกงานเพราะเรื่องขี้ปะติ๋วอย่างนี้หรอกครับ ขีนใครรู้เข้าคงหัวเราะเยาะผมตายแน่เลย....ใครไม่เคยตกที่นั่งอย่างผมก็คงไม่รู้หรอกว่ามันอึดอัดแค่ไหน ใจหนึ่งก็คิดถึงเฝ้าอยากใกล้ชิดแต่อีกใจหนึ่งก็เตือนว่า เจ็บคราวก่อนที่เธอบอกเรานั้นจำไม่ได้หรือ อยากเจ็บแบบนั้นอีกหรือ.....ก็เข้าทำนองกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ผมก้ได้แต่พยายามไม่คิดอะไรต่ออีก อยากปล่อยตัวเองให้อิสระ หลุดจากพันธนาการแบบนี้(ความจริงอยากโพสเพลง I'm Free ของโป้ YKPBจากอัลบั้ม Simplified แต่เพลงมันเร็วและไม่ตรงอารมณ์ตอนนี้เท่าไหร่)
....ผมนึกถึงเพลงของ"ลิปตา"....ฝืน อัลบั้ม "Lipta" (พ.ศ. 2548) ผมฟังเพลงนี้แล้วนั่งอึ้งเลย ตรงความรู้สึกของตัวเองมาก มากจนรู้สึกจุกในอกเลย นั่งฟังหน้าคอมเป็นรอบที่สี่แล้ว ถ้าผมยังนั่งฟังอีกสองสามรอบ กลัวน้ำตาตัวเองเหมือนกัน น้ำตาแห่งความอึดอัด...ผมไม่อยากเสียน้ำตากับเรื่องแค่นี้หรอก แต่บางครั้งอารมณ์พาไปถึงจุดนี้เหมือนกัน....ไม่เขียนอะไรต่อแล้วครับ...จบโพส ปิดเพลง ปิดคอมดีกว่า ไม่งั้น.....คงได้เช็ดน้ำตาตัวเอง
กำลังจะปิดโพสนี้แล้ว..เพลงในwinampเล่นเพลงต่อจากฝืนแล้วต้องหยุดฟังให้จบ......ไกลห่าง.....ช่างบังเอิญจริงๆเลย
ฝืน.............ลิปตา
คอยห้ามใจทีไรมันก็ยาก ทนไม่ไหว
ทุกครั้งที่เราใกล้ชิดกัน ฉันเพ้อฝันไปถึงไหน
อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง
อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม
อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย
แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป
อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง
อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม
อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย
แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ต่อให้ฉันต้องทำอย่างไร
ฉันต้องทำให้ได้ ฉันต้องฝืนหยุดรักเธอ
แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป
แล้วฉันจะฝืนได้ไหม
ฉันนั้นต้องฝืนต่อไป
| Create Date : 27 เมษายน 2551 |
| Last Update : 18 ตุลาคม 2553 14:05:22 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1024 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
"จะยากเย็นเพียงใด ก็คงต้องฝืน ต่อไป"
สู้ ~ สู้ นะคะ