::::: บรรยากาศงานเปิดตัวหนังสือ โหด มันส์ ฮา ประสาลูกเรือ(สำราญ) ของ โอม สมรัชนะ Oct09,09::::::::

ประโยคแรกที่ต้องพูด... "หมื่นคำขอบคุณ" สำหรับสื่อมวลชนและทุกคน ทุกถ้อยคำ ทุกกำลังใจ..


กราบขอบพระคุณ พันทิป สำหรับพื้นที่แห่งนี้ กับภาพบรรยากาศงานเปิดตัวหนังสือ
ผมตื่นตีสาม เพื่อเก็บของก่อนบินไปทำงานต่อ ไปสเปนวันนี้ครับ..
ขอนำภาพบรรยากาศงานวันศุกร์ ที่ผ่านมา เพื่อพี่น้องทุกท่านที่ไม่ได้ไปร่วมงานครับ..




หนังสือเล่มนี้มีประโยชน์อะไรต่อประชาชน
ย้อนไปกว่าสิบปีที่ผ่านมาสมัยผมเริ่มไปทำงานเรือสำราญ การหาข้อมูลเพื่อประกอบกับการตัดสินใจไปทำงานเรือสำราญนั้นยากมาก หลังจากผมทำงานได้ไม่กี่ปีจึงริและเริ่มที่จะถ่ายทอดงานเรือสำราญผ่านทางบล๊อก และกล้าที่จะเผยแพร่ผ่านตัวหนังสือ สื่อสร้างสรรค์สู่สายตามหาชน เพื่อพี่น้องชาวไทย โดยเป็นคนทำงานเรือสำราญคนแรก และเล่มแรกที่ตีแผ่วิถีชีวิต ขั้นตอนการเตรียมตัว การสมัคร ต่าง ๆ ซึ่งได้รับผลตอบรับดีมาก หลังจากนั้นจึงมีเล่มที่สองตามมา จนปีนี้กระแสยังแรงได้อยู่ จึงเกิดเล่มที่สาม เล่มนี้ โดยผมคิดว่า ทุกคำถาม และทุกคำตอบ ที่คนทั่วไปอยากจะรู้ได้ถูกเรียงร้อยเป็นถ้อยคำ ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย ตรงมาตรงไป อาจจะแรงบ้าง อ่อนบ้าง นั้นก็เป็นสไตล์การเขียนของผม ที่เพื่อนเรียกว่า นักเขียน SEA WRITE (Write at seaที่ไม่ได้หมายถึงนักเขียนรางวัลอันทรงเกียรติ) ผมมองเห็นประเด็นและความต้องการของหลายท่านที่อยากรู้เรื่องราวของชาวเรือสำราญ น้อยคนนักที่จะทำงานทุกวัน ปีละสามร้อยกว่าวัน พอมีเวลาว่างอันจำกัดต้องมาถ่ายทอดเรื่องราวของตน ซ้ำ ๆ ซาก ๆกับงานที่หนักหนาสาหัสให้คนอื่นได้รับรู้ แต่สำหรับผมแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ หากเป็นประโยชน์ต่อคนทั่วไป ผมยินดีและเต็มใจ เต็มที่ ที่จำทำหากผมทำได้ และมีโอกาส นอกจากนั้นผมยังรวบรวมจากประสบการณ์ และทุกคำถาม เสริมการเผยเคล็ดลับ เทคนิค การบริการขั้นเทพ เสิร์ฟอย่างไรให้ลูกค้าเต็มใจควักเงินจากกระเป๋า เอาเป็น “ทิป” สร้างรายได้เดือนแสน สร้างชื่อเสียงให้ประเทศไทย ด้วยป้ายชื่อที่ติดหน้าอกตลอดกาล สรุปแล้วหนังสือเล่มนี้มีประโยชน์ต่อพี่น้องชาวไทยทั่วไป ทั้งคนที่คิดมองหางานทางเลือก “กินฟรี เที่ยวฟรี มีรายได้ จิตไม่ตก” อาชีพทางเลือกอีกหนึ่งงานที่น่าจับตามอง หรือแม้แต่ใครที่แค่อยากรู้อีกวิถีชีวิตของคนไทยกลุ่มหนึ่งที่ไปท่องล่องเรือสำราญต่างแดนเป็นเช่นไร คุณจะได้มากกว่าที่คุณคิดครับ....





สิบปีแล้วที่ไม่ได้ทำงานเสิร์ฟเมืองไทย วันนี้ขอกลับมาคืนเวทีอีกครั้ง... "เสิร์ฟสำราญ เพื่องานนี้โดยเฉพาะครับ"






"สิบปีทีโอม จากเมืองไทย โอมอยากทำหน้าที่ของนายแบก(พิมพ์ไม่ผิดครับ)และหน้าที่ของคนไทยให้ดีที่สุด ในอีกมุมมองที่อยากให้คุณรู้"

สื่อมวลชนลงทะเบียน...







"โอม สมรัชนะ รูปร่างหน้าตาไม่ได้เป็นแม่เหล็กดึงดูดสื่อ (ออกแนวไล่สื่อด้วยซ้ำ) แต่ขอย้ำว่าเนื้อหาสาระน่าจะเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมได้มากทีเดียว กราบขอบพระคุณสื่อทุกแขนงที่ร่วมงานวันนั้นครับ"









ขอขอบคุณ ปอ .. วีรินทร์ทิรา นาทองบ่อจรัส (ผู้ประกาศข่าวช่อง 3 ) เพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลาย ที่ ร.ร. ดำรง ฯ เชียงราย และรามคำแหง




วรเชษฐ เจ้าของสำนักพิมพ์ และ บกบห. กล่าวแนะนำหนังสือและความเป็นมา




กราบขอบพระคุณ เอเจนซี่ สามบริษัทที่มาร่วมงาน เสวนา ... เอเจนซี่ส่งลูกเรือไปทำงานต่างแดน ชื่อดังของเมืองไทย (เหมือนกับเรียนเชิญ แกรมมี่ อาร์เอส และ ออนป้า สามบริษัทยักษ์มารวม ณ เวทีเดียวกัน)
ครั้งแรกและครั้งเดียว ที่เกิดขึ้น ในเมืองไทย...





เพื่อนร่วมงาน ขึ้นเวที พูดถึงงานและ นักเขียน สัมภาษณ์โดย คุณอารี (ผู้สื่อข่าว)
ขอบคุณ คุณวิหาร คุณสุภชัย ด้วยครับ..



เพื่อนร่วมงานบินตรงจากต่างประเทศ มาให้กำลังใจและมาช่วยทำงาน บริการในงานครั้งนี้ครับแต่ละคน อิมพอร์ตทั้งน๊านนนน...





ขอบคุณทุกท่านครับ..









อยากแนะนำคนที่จะไปทำงาน
การทำงานนั้นหนักมากแบบกรรมกรเรียกพี่ เพราะต้องทำงานทุกวัน วันละ 10 ถึง 12 ชั่วโมง เราจะจัดการชีวิตและความเป็นอยู่อย่างไร ทำงานอย่างไรให้เป็นสุข แม้เจอสภาวะสิ่งแวดล้อมที่กดดัน เพื่อนร่วมงานที่ไม่เข้าใจ การทำงานที่โหด กรีดเลือดซิบ เกิดโรคใหม่โดยไม่เคยรู้จัก “โฮมซิค” อาหารการกินที่ไม่ถูกปาก ลำบากชีวิตไม่มีความเป็นส่วนตัว ทำไมรุ่นพี่ๆ หลายคนถึงอยู่ได้ เพราะคนเราทุกคนมีจุดประสงค์และจุดมุ่งหมายที่แตกต่างกันไป ผมไปทำเพราะผมต้องการหารายได้เป็นกอบเป็นกำ สร้างฐานะของตัวเองและครอบครัว อีกหนึ่งจุดประสงค์ที่ขาดไม่ได้ คือรักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ชอบทำงานในสถานที่ทำงานเดิม ๆ ต้องการทำงาน “โกอินเตอร์” และต้องการสู่โลกกว้าง ได้สัมผัสกับเชื้อชาติ ภาษา ศาสนา สีผิว วัฒนธรรม ประเพณีที่แตกต่างกันจากหลายมุมโลก นอกจากมีรายได้ มีบ้าน มีรถ มีอาชีพ มีงาน มีเงินแล้ว ผมคิดว่าผมได้ “โอกาส” และได้ “ประสบการณ์” โดยเป็นผลพลอยได้อย่างไม่รู้ตัว อยากฝากบอกถึงคนที่จะไปทำงานว่า ถ้าสิ่งทั้งหมดที่ผมกล่าวมาคือ จุดมุ่งหมายและสิ่งที่คุณ “ฝัน” บวกกับการอยู่และเข้าใจ ในโลกของความเป็นจริง กับสิ่งที่ต้องเจอ ท้าทาย หลายรสชาติ อยากให้คิด พิจารณาไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่ ว่างานนี้ ตำแหน่งที่ได้นั้นเหมาะสมกับตัวเองหรือไม่ ศึกษาหาข้อมูล จนเกิดความมั่นใจ แล้วค่อยตัดสินใจ จะได้ไม่โทษตัวเองและโทษใคร ว่าสิ่งที่เลือกจะไปทำงานนั้นถูกต้อง เหมาะสมกับตัวเองหรือไม่ แต่ถ้าคุณทำได้ “จุดหมายปลายทางของนักล่าฝัน” ยังรอคุณอยู่ข้างหน้าเสมอ ผมเอาใจช่วยและขอเป็นที่ปรึกษา แบบ “ลูกเรือ จิตอาสา” เพื่อคุณและทุกคน ยินดีเสมอและขอต้อนรับน้องใหม่ในวงการเรือ “สำราญ” รวมทั้งเพื่อนๆที่อ่านหนังสือเล่มนี้




สื่อมวลชน นั่งชม วีทีอาร์ อย่างตั้งใจ...



เปิดตัวเมื่อวันศุกร์ ที่ เก้า ตุลาคม ผมบินกลับไปทำงานต่อวันนี้ วันจันทร์ ที่ 12 ตุลาคม
"ป้ายชื่อที่บอกชื่อ ตำแหน่ง และประเทศ Thailand" งานที่มีความเป็นสากลสูง สู่อินเตอร์จริง ๆ (หรือเปล่า)... สายการบินยังไม่มีป้ายบอกชื่อประเทศว่าพนักงานคนนี้มาจากประเทศอะไร แต่งานเรือสำราญ บอกถึงชาติตระกูลของคุณได้...




โอม สมรัชนะ .. โชว์ผลงานหนังสือทั้งสามเล่ม ที่ริและเริ่มเขียน..เกี่ยวกับเรือสำราญครับ




น้อง ๆ ทีมงาน เป็นพรีเซ็นเตอร์ แนะนำหนังสือ.. น้องกิ๊ฟ กับ น้องฟิล์ม



หลังจากนั้น แจกลายเซ็ง เอ้ย...ลายเซ็นต์ ให้กับแฟนคลับ
มีน้องแฟนคลับ เอาสัตว์ชนิดหนึ่งให้ ...อันที่จริง ผมเป็นสัตว์ ...เอ้ย สัตว์(ประเสิร์ฐ)ครึ่งบกครึ่งน้ำ ...แต่ตัวที่ได้คืออะไรหวา... หุหุ



หลายคนตามมาจากเว็บบล๊อกและแฟนหนังสือเล่มเก่า ๆ ก็มีครับ..



ถ่ายรูปกับทีมงานและเพื่อน ๆ






กราบขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้ง พร้อมกับ "ระห่ำแล้วทุกร้านทั่่วไทย"

Create Date : 12 ตุลาคม 2552		9 comments
Last Update : 12 ตุลาคม 2552 6:09:18 น.
Counter : 1827 Pageviews.
Share Tweet