Bloggang.com : ลุงแว่น : บ้านใหม่ของนายเขียว

บ้านใหม่ของนายเขียว

“ไอ้เขียว” หรือ “นายเขียว” หมาไทยเพศผู้ อายุ 8-10 ปี เคยเป็นหมาของบ้านหลังใหญ่ที่ปากซอย

เมื่อครั้งหนุ่ม ๆ มีเจ้าของอุปการะเลี้ยงดู มันก็เลยเป็นหมานักเลงใหญ่คุมปากซอย หมาต่างถิ่น หรือหมาท้ายซอย หากหลงเข้ามาในถิ่นของมัน เป็นได้เจอคมเขี้ยวของไอ้เขียวทุกตัวไป

ประวัติชีวิตวัยหนุ่มของมัน โชกโชนไม่น้อย เห็นได้จากริ้วรอยแผลเป็นตามใบหน้าและลำตัวของมัน

พูดกันตามตรง ผมไม่เคยชอบขี้หน้าไอ้เขียวตัวนี้เลย เพราะครั้งหนึ่ง เจ้าซูโม่ ลูกชายตัวโปรดของผมเคยหลุดออกจากบ้าน วิ่งไปทางปากซอย
ผลคือ เจ้าซูโม่จอมซ่า โดนไอ้เขียวกัดเสียจนขาเดี้ยง

อันที่จริงมันก็ไม่ได้กัดรุนแรงอะไรนักหรอก แต่เจ้าซูโม่ของผม มันเคยกัดกับใครจริง ๆ จัง ๆ เสียที่ไหน ทำเป็นซ่าอยู่แต่ในรั้วบ้าน พอไปเจอนักเลงลูกทุ่งเจ้าถิ่นตัวจริง โดนกัดนิดเดียวก็ร้องเสียงหลงคับซอย สำออยทำขากระเผลกเสียอีก

เอาเป็นว่า ผมกับไอ้เขียว หรือนายเขียว ไม่น่าจะต้องมาเกี่ยวข้องอะไรกัน
แต่แล้ว เมื่อปีที่แล้ว เจ้าของบ้านหลังใหญ่คนเดิม ก็ขายบ้าน แล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น

ที่ตกสำรวจไม่ได้เอาไปด้วยคือไอ้เขียว ที่เคยได้รับการเลี้ยงดู และมันก็ตอบแทนโดยการอยู่ยามเฝ้าบ้านให้มาตลอดหลายปี

ไอ้เขียวกลายเป็นหมาข้างถนนไปในชั่วข้ามคืน

มันจึงต้องเร่ร่อนไปหากิน หรือคุ้ยกองขยะหาเศษอาหารในที่ไกล ๆ แต่มันก็ไม่เคยทิ้งถิ่นเก่า

ทุกคืนมันต้องกลับมานอนที่หน้าประตูบ้านหลังใหญ่ที่เคยเป็นที่อยู่ของมันอย่างซื่อสัตย์...

วัยและสังขารของมันเริ่มทรุดโทรมลง ฟันฟางของมันก็ร่วงหลุดไปตามวัย

ถนนในซอย คือบ้านของไอ้เขียว

ตาข้างหนึ่งของมันเป็นฝ้าขาวเข้าใจว่าคงบอดไปแล้ว ขาหลังข้างหนึ่งของมันใช้การไม่ได้ หรือได้ก็ไม่ถนัด

ไอ้เขียวในวันนี้ จึงกลายเป็นหมาแก่ฟันหลอตาเดียวขาเป๋ ที่ดูสภาพแล้วน่าอเน็จอนาถไม่น้อย

ชาวบ้านในซอยตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ช่วยกันคนละไม้ละมือ ปันเศษอาหารมาให้ไอ้เขียวตามแต่จะสะดวก

ไอ้เขียวจึงกลายเป็น “หมาส่วนรวม” หรือ “หมาประจำซอย” ไป
แต่สิ่งหนึ่งที่ไอ้เขียวยังไม่มี คือบ้าน

มันอาศัยซุกหัวนอนอยู่ข้างถนน ถ้าวันใดฝนตก ก็ไปอาศัยหลบฝนที่ชายคาบ้านหลังหนึ่งละแวกนั้น

สภาพของไอ้เขียวในเช้าของคืนที่ฟ้าฝนตกหนัก จึงยับเยินเปียกปอน ตัวสั่นงันงกด้วยความหนาว เป็นที่น่าเวทนาอย่างยิ่ง

...................................

แล้วผมก็หลวมตัวไปยุ่งเกี่ยวกับไอ้เขียวจนได้

เริ่มต้นจากเอาอาหารหมาสำเร็จรูปในบ้าน เจือจานให้ไอ้เขียวทีละนิดละหน่อย ซึ่งไอ้เขียวก็กินอย่างเอร็ดอร่อยจนเรียบวุธ จนตอนหลัง ไอ้เขียวเมินเศษข้าวที่บ้านอื่นเอามาให้ ชะเง้อรอแต่อาหารสำเร็จรูปจากบ้านผม

ชามใส่ข้าวใส่น้ำของไอ้เขียว แต่เดิมเป็นเพียงกะละมังแตก ๆ ของชาวบ้านละแวกนั้น ก็ถูกแทนที่ด้วยชามใส่อาหารเก่า ๆ ของหมาในบ้าน

ครั้นหน้าหนาวมาเยือน ไอ้เขียวนอนขดตัวกลมอยู่ข้างถนน เห็นแล้วยิ่งน่าเวทนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซอยนี้ เป็นทางลมที่ลมหนาวพัดเข้ามาพอดี

สุดท้ายก็เลยต้องบริจาคผ้าเช็ดตัวเก่า ๆ ให้มันอีกผืนซึ่งไอ้เขียวก็รีบมานอนขดบนผ้าผืนนั้น ที่ดูเหมือนจะเป็นผืนแรกในชีวิตของมันอย่างดีใจ

แต่ลมหนาวยามดึก ยังพัดทารุณไม่เลิก ก็เลยต้องบริจาคผ้าห่มให้มันอีกผืน
บริจาคไปแล้ว ก็ยังไม่สบายใจ รู้ดีว่า น้ำค้างยามดึกในฤดูนี้มันหนาวเย็นไม่น้อยโดยเฉพาะกับหมาไทยขนเกรียนอย่างไอ้เขียว

สุดท้ายก็เลยไปซื้อเอาแผ่นบอร์ดพลาสติคและเทปผ้าใบ มาสร้างเป็นหลังคาและบ้านชั่วคราวให้มันอาศัยหลบลมหนาว

ตอนทำเสร็จใหม่ ๆ แอบย่องไปดูมัน ปรากฏว่ามันไม่กล้าเข้ามาอยู่ คล้ายกับว่า บ้าน เป็นอะไรที่แปลกแยกกับชีวิตหมา ๆ ของมันไปเสียแล้ว

แต่เพียงไม่นานหลังจากนั้น อากาศที่หนาวเย็นลงไปอีก ก็ทำให้มันตัดสินใจเข้ามาอาศัยชายคากระต๊อบหลังน้อยของมัน สร้างความปรีดาให้กับคนสร้างไม่น้อย

กระต๊อบหลังแรก ทำจากบอร์ดพลาสติก ไม่นานสภาพก็กลายเป็นอย่างในภาพ

ตอนนี้ ก็กลายเป็นว่า ที่บ้านผมมีหมา 7 ตัว เลี้ยงอยู่ในบ้าน 6 ตัว อยู่นอกบ้านอีก 1 ตัว

คล้ายจะเป็นการแก้เคล็ดเรื่องแมวห้าหมาหกแบบไม่ได้ตั้งใจ

อาจจะสงสัยว่า ทำไมไม่รับอุปการะมันเข้ามาในบ้านเสียเลย...?

คำตอบอยู่ที่พวกหมา 6 ตัวเก่าที่อยู่ในบ้าน มันยังอาฆาตไอ้เขียว หรือพี่เขียว ของมันอย่างไม่ลดลาวาศอก ขืนเอาเข้ามาในบ้าน เป็นอันได้เกิดศึกหมาหมู่แบบ 6 รุม 1 เป็นแน่

ว่าก็ว่าเถอะ แม้จะให้ข้าว ให้น้ำ ให้บ้านมันอยู่ แต่จนทุกวันนี้ มันก็ยังไม่ยอมให้ใครแตะเนื้อต้องตัว จึงจนปัญญาที่จะพามันไปให้หมอฉีดยา หรือวัคซีน หรือตรวจรักษาตาและขาของมัน คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม...

เมื่อสองสามวันก่อน เกิดฝนหลงฤดูตกกระหน่ำลงมากลางดึก

กระต๊อบหลังน้อยของไอ้เขียวที่สร้างจากบอร์ดลอนพลาสติกแบบง่าย ๆ ไหนเลยจะกันอะไรได้

ผลคือ ไอ้เขียวเปียกปอนตัวสั่นงันงกตั้งแต่เช้า ผ้าห่มหลายผืนของมันก็พลอยเปียกชุ่มไปด้วย

แม้จะพยายามทำเป็นมองไม่เห็น ไม่ยินดียินร้าย

แต่สุดท้ายก็อดรนทนไม่ได้

อุปกรณ์และเครื่องมือสำหรับสร้างบ้านหลังแรกให้ไอ้เขียว

ต้องลงไม้ลงมืออีกจนได้ วาดแบบคร่าว ๆ ในหัวแล้วก็ไปขอเหล็กฉาก และแผ่นไม้อัดเก่า ๆ จากบ้านพี่สาว ค้นได้แผ่นป้ายโฆษณาน้ำอัดลมสังกระสีเก่า ๆ อีกแผ่น

ลงแรงโดยไม่ต้องลงทุนไปอีก 2-3 ชั่วโมง

ก็กลายเป็นบ้านโครงเหล็กแข็งแรงทนทานให้ไอ้เขียว มุงด้วยสังกระสีกันได้ทั้งแดดทั้งฝน เอาบอร์ดพลาสติกมากรุเป็นฝาบ้าน ยกพื้นจากพื้นถนนเป็นบ้านใต้ถุนโล่ง เพื่อไม่ให้เปียกน้ำฝนที่จะไหลนองมาตามพื้น ปูพื้นบ้านด้วยแผ่นไม้อัด มีผ้าห่มและผ้าขนหนูเก่า ๆ สองสามผืน

แค่นี้ก็กลายเป็นบ้านหลังน้อยที่น่าจะให้ไอ้เขียวหลบแดดหลบฝนไปได้อีกหลายปี

บ้านหลังแรกของไอ้เขียว สร้างสุดฝีมือได้แค่นี้แหละ

แต่ก็เหมือนเดิม พอสร้างเสร็จ ยกไปตั้งไว้ในตำแหน่งเดิม

ไอ้เขียวกลับเมินเฉยกับสิ่งที่เรียกว่า “บ้าน” ของมันเหมือนครั้งก่อน

ทำเอาคนลงแรงสร้าง อดเสียความรู้สึกไม่ได้ แต่ก็ทำใจว่า ก็แล้วแต่มันแล้วกัน ปลูกเรือนให้หมา ก็ต้องตามใจหมา ทำนองเดียวกับปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่

บ้านสร้างเสร็จแล้ว แต่ไอ้เขียวยังไม่ยอมเข้าบ้าน ทำเอาคนสร้างใจเสีย กลัวจะกลายเป็นช่างสร้างบ้านหมาเมิน...

เมื่อคืนอากาศเย็นลงอีก ตอนเช้าก็เลยแอบย่องไปดูได้เขียวแต่เช้า

ผลก็คือ นายเขียว หรือไอ้เขียว ยอมเข้าไปนอนขดอยู่ในบ้านน้อยหลังใหม่ของมันอย่างบรมสุข

เป็นอันว่า เรื่องนี้จบลงแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

ทั้งสำหรับคน และสำหรับหมา...ที่ชื่อไอ้เขียว.

ในที่สุดไอ้เขียวก็ขึ้นบ้านใหม่ ท่ามกลางความโล่งอกของนายช่างใหญ่

Create Date : 07 มกราคม 2555

Last Update : 7 มกราคม 2555 23:13:31 น.

23 comments

Counter : 5029 Pageviews.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

อ่านบล็อกคุณลุงแว่นจบ
ผมนึกไปไกลเลยครับ

นึกไปถึงทหารอเมริกาที่กำลังถูกปลดประจำการ

สงครามที่อเมริการบไม่ชนะทั้งในอิรักและอาฟกานิสถาน

ทำให้ทหารล้านกว่าคน
จะต้องถูกปลดออกไปเยอะ
เพราะงบประมารณประเทศเริ่มร่อยหลอ

ข่าวที่ออกมาถี่ยิบในช่วงนี้คือ
ทหารที่ถูกปลดประจำการมาในชุดแรก
กลับประเทศแล้วก่อเหตุร้ายมากมาย
ทั้งฆ่าตัวตายและฆ่าคนอื่นที่อยู่รอบตัว

เพราะถูกผลกระทบทางจิตจากสงครามที่ตนเองไม่ได้ก่อ
แต่ต้องออกไปร่วมรบ....

แววตาของเจ้าเขียว
มันเหมือนสัตว์ที่หมดฤทธิ์แล้วนะครับ
เขี้ยวก็ไม่คม ตาก็จะบอด

แว๊บนึงผมนึกถึงทหารป่วยเหล่านั้นน่ะครับ....

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 มกราคม 2555 เวลา:6:05:01 น.

กลอนของคุณลุงแว่นเฉียบขาดเสมอครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 มกราคม 2555 เวลา:7:32:33 น.

นิมิตตํ สาธุรูปานํ กตญฺญูกตเวทิตา
ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี

เป็นคนดี มีความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ตลอดไป...นะคะ

อ่านเรื่องราวของเจ้าเขียวแล้ว
อดนึกชื่นชมความเมตตาของลุงแว่นไม่ได้
บุญของเจ้าเขียวที่ได้พบกับลุงแว่น...นะคะ

อนุโมทนาบุญด้วย..ค่ะ...

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 8 มกราคม 2555 เวลา:14:02:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มกราคม 2555 เวลา:6:11:10 น.

ผมแก้ไขคำว่าทิศให้แล้วครับคุณลุงแว่น

โห...ได้ไปดูละครเวทีด้วยนะครับ
ผมเองยังไม่เคยมีโอกาสไปดูเลยครับคุณลุงแว่น

น่าจะอลังการงานสร้างนะครับ
เพราะทำโดยมืออาชีพเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มกราคม 2555 เวลา:7:48:50 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:6:08:18 น.

ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆเลยครับ
นอกจากผมจะอัพบล็อกทุกเช้า
ยังได้อ่านกลอนดีดีของคุณลุงแว่นด้วย

ผมศึกษาวิธีเขียน วิธีใช้คำจากคุณลุงแว่น
ให้ประโยชน์กับการฝึกเขียนกลอนของผมมากเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:6:47:36 น.

สวัสดียามเช้าค่ะลุงแว่น

ฟ้าเข้ามาอ่านและมาส่งความคิดถึง
พร้อมกับอากาศที่สดชื่นยามเช้านี้ด้วยค่ะ

มีความสุขและสนุกกับการทำงานกัน

ลุงแว่นสบายดีนะคะ

โดย: พิรุณร่ำ

วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:6:50:34 น.

สวัสดีคะ ลุงแว่นสบายดีนะคะ

ที่บ้านก็มีหมาในอุปการะเหมือนกันคะ
เป็นหมาลูกผสมบางแก้วที่คนงานก่อสร้างในหมู่บ้านทิ้งไว้
นางด่างก็เมือนนายเขียว แคมป์คนงานเคยอยู่หน้าบ้านพี่นู๋อ้อ
พอนายมันย้ายถิ่นไป ร้านค้าในหมู่บ้านซึ่งอยู่ใกล้ๆ ก็เลี้ยงมันต่อ
มันก็ยังมาวนเวียนอยู่แถวหน้าบ้านพี่นู๋อ้อ
ด้วยความที่เป็นหมาอัธยาศัย ก็เลยเก็บเศษอาหารไว้ให้
ทุกวันนี้ พอรถเราแล่นเข้ามาในซอยนางด่างมันจำเสียงรถได้
ก็จะรีบวิ่งมารับหน้า แถมยังวิ่งไปเห่าบอกหมาในซอยว่า นายฉันมาแล้ว ใครอย่ามายุ่ง

เราเห็นก็อดปลื้มไม่ได้ ดูดุ๊หมามันยังรู้จักตอบแทน
กลับเข้าบ้านดึกๆ ยังอุ่นใจว่า อย่างน้อยก็มีหมามารักษาความปลอดภัยหลายตัว

หมายเหตุ ทุกวันนี้นางด่างจะพาลูกๆ และเพื่อนมารักษาความปลอดภัย 4 ตัวคะ

โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006

) วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:14:45:16 น.

สวัสดีค่ะคุณลุงแว่น

ดีใจที่นายเขียวได้เจอคนใจดี ชื่นชมค่ะ

ขอให้คุณลุงแว่นสุขภาพแข็งแรงนะค่ะ

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 10 มกราคม 2555 เวลา:18:58:58 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 มกราคม 2555 เวลา:6:14:32 น.

"หยุด"เถิดหนา เพราะเราเขา ล้วนเท่าเทียม.

.
.

โดนใจเลยครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 มกราคม 2555 เวลา:8:42:35 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:6:14:37 น.

กลอนของคุณลุงแว่นสะใจมากๆเลยครับ
อ่านแล้วเห็นด้วยเป็นที่สุดครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:6:55:42 น.

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:8:49:08 น.

วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน โส เสฏฺโฐ เทวมานุเส

คนที่สมบูรณ์ด้วยความรู้และความประพฤติ
เป็นผู้ประเสริฐสุด ทั้งในหมู่มนุษย์และเทวดา

เป็นผู้ประเสริฐสุดในทุกที่ทุกสถาน ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:9:48:30 น.

ธรรมะสวัสดีค่ะคุณลุงแว่น..

น้องเขียวคงจะงงๆเหมือนกันในตอนแรกๆนะค่ะ

พอดึกสงัด อากาศเย็น ค่อยขึ้นคอนโด..ฮิๆ

เทศกาลงานบุญที่เขาคิชฌกูฎ

จะเริ่มวันที่ 24มกรา-24มีนาคมนี้ค่ะ

อ้อมแอ้มแวะมาเชิญชวนเดินขึ้นเขากันค่ะ

ได้ออกกำลังกายและได้พลังใจกลับไปด้วยนะค่ะ

เอาฟิตเตรียมตัวด่วนค่ะ..ฮิๆ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:15:36:01 น.

เจ้าเขียวโชคดีที่เจอคนใจดีอย่างลุงแว่น เห็นแล้วประทับใจมากค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:23:05:40 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแว่น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:6:09:52 น.

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ ลุงแว่น บ้านใหม่ของนายเขียวหลังนี้ดูทนทานแข็งแรง และน่าจะให้แกได้อยู่ ไปได้อิกนานจริงๆ ช่างโชคดีจริงๆของเจ้าเขียวที่ได้พบคนมีเมตตาอย่างลุงแว่น อ่านแล้วก้เกิดความประทับใจจริงๆ สงสารชีวิตของมันจริงๆนะ ที่มาลำบากตอนยามแก่มี่หมดเขี้ยวเล็บหมดเรี่ยวแรง ซะแล้ว ดูรึ เมื่อก่อน มีทั้งเจ้าของ ดูแลอย่างดี มันเองก็ได้ตอบแทนบุญคุณอย่างดี ที่สุด แล้วก็มาทิ้งกันยามแก่ ได้ลงคอ แต่มันก็ยังพอจะมีบุญอยู่บ้าง ที่ได้รับความเมตตาจากลุงแว่นน่ะจ้ะ ... ปีใหม่นี้ ขอให้ลุงแว่นและครอบครัวจงมีความสุข มีสุขภาพที่แข็งแรง มีแต่ความร่ำรวย เงินทองใหลมาเทมา ค่ะ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:6:14:13 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงแว่น

มาส่งยิ้มพริ้มประไพในวันนี้
ด้วยใจที่สุดคิดถึงคนึงหา
แม้บางวันขาดหายไปไม่ได้มา
รู้เถอะว่างานเร่งรัดแทบขาดใจ

ฟ้าส่งยิ้มแล้วส่งใจให้นะคะ
อย่าเลยละลืมม่านฟ้าหน้าสดใส
วันนี้มีดอกบัวสวยมอบด้วยใจ
พร้อมอวยชัยให้สุขีโชคดีเอย

โดย: พิรุณร่ำ

วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:6:32:42 น.

เพอดีเสริชหาการสร้างเพิงให้น้องหมา 2 ตัว หน้าบ้านอยู่ ดีใจจังได้มาเจอบล๊อคคุณ เอาเเนวทางมาทำการสร้างให้เจ้ามาน้อย 2 ตัวหน้าบ้านจ้า ขอบคุณมากๆๆ ค่ะ

โดย: ต้อม IP: 110.168.163.186 วันที่: 20 สิงหาคม 2555 เวลา:21:45:51 น.

ใจดีจังเลยค่ะ ขอบคุณมากๆแทนน้องหมานะคะ^^

โดย: ผู้หญิงที่บังเอิญผ่านมา^^ IP: 37.228.105.58 วันที่: 10 สิงหาคม 2556 เวลา:3:18:22 น.