มกราคม เริ่มต้นปีใหม่ มีทั้งข่าวดีมากและข่าวร้ายจนใจหาย จะเลือกไว้อันใดอันหนึ่งก็ไม่ได้ วางดอกไม้เอาไว้เป็นกำลังใจ ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตยังดำเนินต่อไป กุมภาพันธ์ หิมะตก และงานเยอะมากๆ จำได้ว่าขับรถฝ่าหิมะไปทำงานวันหนึ่ง... ป่วยเป็นไข้หวัด กินยาไม่ได้ กินข้าวไม่ได้ ไอจนนอนไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไง เลยนั่งสมาธิแก้หวัด... หายไข้ได้ในที่สุด ไม่รู้เพราะนั่งสมาธิหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆไม่ใช่เพราะยาแก้หวัดค่ะ มีนาคม ครบรอบวันเกิดอีกแล้ว ดอกไม้ประดับหน้าต่างที่เห็นก็คือของขวัญวันเกิดค่ะ จริงๆแดฟโฟดิลมาเป็นกระถาง ถึงวันนี้กำลังแตกใบใหม่อยู่ สมใจคนให้ มีนาคมอีก ปลายเดือนนี้ได้ไปนอนบนเตียงผ่าตัดเล่นๆ นับหมอและบุรุษพยาบาลได้เจ็ดคนก่อนจะหลับไปเพราะยาสลบ ตื่นขึ้นมาพูดเพ้อเจ้ออยู่ครึ่งวันแต่จำอะไรไม่ได้สักคำเดียว... วันเกิดของคนหนึ่ง และวันลาของอีกคน จะวันอะไร ดอกไม้เยี่ยมไข้ก็ทำให้ใจสดใสขึ้นมาบ้าง เขียนอย่างนี้ เจ้าของดอกไม้คงจะดีใจมากนะคะ เมษายน ดอกไม้นอกบ้านกำลังสวย บานส่งกลิ่นหอมระรวยทุกหนทุกแห่ง ดอกไม้ในใจที่หมดแรง ยังพยายามจะแย้มบานอีกครั้ง พฤษภาคม ปักดอกไม้ใส่แจกัน ปักความฝันเอาไว้ในใจ ... รู้สึกว่าตัวเองอารมณ์ขึ้นๆลงๆ ในที่สุดเลยตัดสินใจไปเรียนโยคะ ... คงได้ผล เพราะรู้สึกว่ารูปที่ถ่ายช่วงนี้ดูสดใสขึ้น หลายคนบอกว่าหัวเราะมากขึ้น นึกถึงที่เคยอ่านนานมาแล้วว่า ถ้าไม่สบายใจแล้วอยู่ในห้องนอนมานานๆ ต้องออกไปนอกห้องเสียบ้าง ... ไม่สบายใจแล้วอยู่กับเรื่องเดิมๆนานๆ เลยต้องหาอะไรใหม่ๆทำเสียบ้าง นับว่าเป็นการทำอะไรใหม่ๆที่ให้ผลดีเกินคาดค่ะ มิถุนายน เพื่อนที่ทำงานมีอันต้องจากไปหลายคน ทำให้เศร้ามากไปพักใหญ่ เพราะกลายเป็นผู้หญิงคนเดียวในฝ่าย รู้สึกว่ามันยากมาก ที่จะทำงานทั้งวันโดยไม่มีใครคุยด้วย กินข้าวคนเดียว เดินเล่นคนเดียว ไป super market คนเดียว แล้วก็ดูเพื่อนๆผู้ชายเขาเฮฮาอยู่คนเดียวต่อไป ไม่เป็นไร... บอกตัวเองว่าเดี๋ยวก็ชิน (ข่าวดีคือ ตอนนี้ชินแล้ว) มิถุนายนอีกที ดอกโบตั๋นบานช่วงสั้นๆ เกือบซื้อมาปักแจกันไม่ทัน รู้สึกว่าสวยดี หอมเป็นพิเศษ และถ่ายรูปยากเหลือเกิน ดอกทานตะวันซื้อมาปักแจกันทุกปี เพราะคิดถึงเพื่อนที่เมืองไทย เมื่อก่อนเราเคยฟังเพลงทานตะวันด้วยกันอยู่บ่อยๆ แล้วทึกทักเอาว่าเป็นเพลงประจำตัว ดอกลิลลี่เอามาจากที่ทำงาน ก่อนที่จะย้ายจากชั้นสามไปชั้นหนึ่ง ดอกไม้ชั้นสามดูหรูหรา พอย้ายไปชั้นหนึ่ง ดอกไม้ปักแจกันก็เปลี่ยนเป็นแบบเรียบๆ สมกับเป็นที่ทำงานเล็กๆค่ะ กรกฏาคม เดือนนี้ได้ขึ้นเงินเดือน ไม่มากนัก แต่ก็ถือว่าไม่น้อย สำหรับบริษัทที่เพิ่งจะผ่านการผ่าตัดมาขนานใหญ่ สมุดพกได้คะแนนดีมากค่ะ ขอบคุณพี่ๆที่ชั้นสิบหก ถนนสีลม เรียกได้ว่าโรงเรียนเก่าสอนดี นักเรียนเลยได้คะแนนดีติดลมบนมาจนถึงทุกวันนี้ ปักดอกไม้สีสันสดใส... ก็มีเรื่องให้น่าดีใจก็ต้องใจดีกับตัวเองสักนิดใช่ไหมคะ สิงหาคม เดือนนี้เป็นเดือนเริ่มต้นใหม่ค่ะ ดอกไม้ในใจเริ่มสดใสดีแล้ว บอกตัวเองว่า สู้สู้ :-) ปักดอกไม้สีขาวราวกับให้ดอกไม้ช่วยลุ้นด้วย กันยายน เดือนนี้ยิ้มแก้มปริค่ะ เพราะแม่มาเยี่ยม... ดอกไม้ที่เห็นมีชายหนุ่มรูปหล่อในบล็อก The goal is to help people ซื้อให้แม่ค่ะ ... เรื่องแย่ๆไม่สมหวังก็มีเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรกำลังใจดีกว่าทุกๆเดือนที่ผ่านมา คราวนี้ตั้งหลักได้ดีแล้ว ตุลาคม Nine Year Aniversary จริงๆเราสองคนชอบนับผิดนับถูกค่ะ ว่าแต่งงานมากี่ปีกันแน่... ไม่เป็นไรหรอกค่ะกี่ปี จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะปีนี้ทวงดอกไม้แล้วได้ เรื่องอื่นๆเลยลืมเสียสนิท พฤศจิกายน เป็นเดือนที่วุ่นวายอยู่กับหลายๆเรื่อง เรื่องสำคัญๆก็ลืมเสียสนิท เลยไม่ได้ซื้อดอกไม้มาปักแจกันค่ะ ... ปีนี้หนาวช้า เลยเพิ่งจะขนต้นไม้เข้าบ้านตอนกลางเดือนเอง วางต้นพริกไว้ริมหน้าต่าง เลยถ่ายรูปเล่นๆเก็บไว้ สนุกดีค่ะ ขอบคุณที่ลืมซื้อดอกไม้ เลยหันเหไปถ่ายต้นพริกและดอกไม้ในบ้านแทน ธันวาคม ปักดอกไม้สีเหลืองข้างหน้าต่างไว้ให้แม่ดูเล่นค่ะ หนาวๆแบบนี้ไม่ค่อยมีสีสัน ปักดอกไม้สีๆเสียหน่อย บ้านจะได้น่าอยู่ขึ้นอีกนิดนึง ส่วนกุหลาบมีคนมาวางไว้ให้ตอนกำลังเหี่ยวแห้ง แม่เอาไปพยาบาล สดชื่นขึ้นมาอย่างที่เห็นในรูปค่ะ ... ดอกมัมนี่ทนจริงๆค่ะ ปักสองสามอาทิตย์แล้วก็ยังสวยอยู่เลย ปีใหม่นี้จะหัดทำใจให้อดทนเหมือนดอกไม้ จะได้สวยและมีความสุขเหมือนๆกัน คุ้นๆว่าเคยอ่านเจอในบล็อกของคุณ chirala ว่าIf you own two coppers, said Liti on a journey, buy one loaf of bread and one blossom. The bread is there to fill you, the blossom you buy is to tell you that life is worth the living. ฝากดอกไม้มาอวยพรปีใหม่ ขอให้คุณๆมีความสุขมากๆ แต่กระนั้นความทุกข์และความสุขเป็นของคู่กัน เหมือนอย่างที่เจ้าของบล็อกได้ "มองวันผ่านดอกไม้" เลยขอเพิ่มว่าขอให้คุณมีกำลังใจที่เข้มแข็ง เพียงพอสำหรับก้าวเดินไปบนถนนชีวิตในปีใหม่นี้ด้วยค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^ VIDEO
แต่ว่ามองนาฬิกา นี่ก็จะตีสี่แล้ว
ฟังเพลง ได้หัวเราะก็พอ แทนดีกว่านะคะ
ชาผู่เอ๋อทำเอาไม่ต้องหลับต้องนอน
บล็อกส่งท้ายปีอาจจะอ่านรู้เรื่องไม่รู้เรื่องบ้าง
เพราะชาและเจ้าของบล็อกผสมปนเปกันค่ะ
ตอนนี้ต้องขอตัวไปนอนก่อนแล้ว
แม้ตาจะแข็ง... แต่คงต้องพยายามหลับ
ไม่งั้นพรุ่งนี้คงจะมึนๆทั้งวันแน่ๆเลยค่ะ