ที่ขอบหน้าต่างห้องนอนเมื่อตอนฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้ว
มีนกสองตัว มาเมียงๆมองๆอยู่สองสามวัน
กระโดดหย็องแหย็งอยู่บนกรอบหน้าต่างแคบๆ
แล้วก็ค่อยๆมีเศษใบไม้ใบหญ้าตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย
เดี๋ยวเดียวก็มีไข่ใบจิ๋วสามใบอยู่บนเศษใบไม้แห้งๆ
...
เจ้าของห้องยังคงเดินไปเดินมาเหมือนเก่า
เจ้าของรังยังคงกกไข่นั่งนิ่ง
เจ้าของห้องโผล่ออกไปเยี่ยมๆมองๆบางที
เจ้าของรังบางทีคงมองเข้ามาเหมือนกัน
...
แล้วลูกนกสามตัวก็ออกมาชมโลก
คราวนี้ได้เห็นพ่อนกบินมาป้อนอาหาร
บางทีก็มากระโดดไปมาอยู่บนกรอบหน้าต่างด้วย
พอลูกนกโตมาได้สักหน่อย
แม่นกก็บินออกไปหาอาหาร
ผลัดกันป้อนกับพ่อนกด้วย
...
ลูกนกเริ่มตัวใหญ่
รังเศษไม้ก็เริ่มคับแคบ
คราวนี้ก็เลยมีนกห้าตัวเกาะอยู่บนกรอบหน้าต่าง
ผลัดกันกระโดด ผลัดกันบิน
สงสัยว่าพ่อนก แม่นก คงจะสอนลูกนกหัดบิน
บางทีเจ้าของห้องก็แอบไปดูชมรมนกร่อนแถวหน้าต่างเหมือนกัน
...
ลูกนกบินเก่งแล้ว
เช้าวันหนึ่ง รังอบอุ่นก็กลับกลายเป็นเศษไม้เก่าๆ
แล้วลมหนาวก็โชยวูบผ่านมา
...
ลมหอบฝนเย็นยะเยือกของปลายฤดูใบไม้ร่วง
เวลาหอบหิมะสีขาวทับถมเต็มกรอบหน้าต่าง
...
แล้วแสงแดดอุ่นก็ละลายหิมะหายไป
ฤดูใบไม้ผลิปีใหม่ก็เข้ามาเยือน
...
เศษไม้สีน้ำตาลปีที่แล้ว
ถูกเติมด้วยใบไม้สีเขียวของปีนี้
เศษไม้เก่าๆใบไม้ใหม่ๆ และไข่อีกสองใบ
ใครจะรู้เป็นนกคู่เดิมหรือเปล่า
...
เจ้าของห้องคนเดิมไปเมียงๆมองๆทุกวัน
เจ้าของรังตัวใหม่จะคุ้นหน้าบ้างไหมนะ
...
ลูกนกสองตัวจิ่วก็ออกจากไข่
แม่นกพ่อนกก็บินไปบินมา
...
คราวนี้มีนกสี่ตัวมาเต้นระบำบนกรอบหน้าต่างแคบๆอีกแล้ว
ไม่รู้พี่น้องนกแกล้งกันท่าไหน
นกเล็กสองตัวก็ตกปุ๊ไปตรงต้นกุหลาบชั้นล่าง
พ่อนกแม่นก เลยต้องตามไปป้อนอาหารกันอยู่แถวๆต้นกุหลาบแทน
...
ต้นฤดูร้อนรังเก่ายังไม่ทันจางกลิ่นครอบครัว
ก็เลยร้างเสียแล้ว
...
กรอบหน้าต่างได้หายใจกับเค้าบ้าง
...
แล้ววันหนึ่งไม่นานถัดจากนั้น
มีนกตัวหนึ่ง
มาทำท่าสำรวจ กระโดดไปมา เดินซ้ายวนขวา
อยู่บนพื้นที่สี่ามฟุตสี่นิ้ว
แล้ววันที่สองก็มีนกสามตัวเดินไปเดินมา
แล้ววันที่สาม เศษใบไม้เก่าก็หายไป
เศษใบไม้ใหม่ก็เรียงร้อยกันเป็นรังนกกลมๆ
เหมือนกับที่เห็นในหนังสือนิทาน
...
ความรู้ใหม่
เดี๋ยวนี้นกจะสร้างรัง ต้องมีนายหน้าหาบ้านให้ด้วย
คุณ realtor นกได้ค่านายหน้าไปเท่าไหร่เนี่ย
...
ไม่กี่วันถัดมา
มีไข่ขนาดจุ๋มจิ๋มสองใบ
วางอยู่บนรังน้อยแสนประณีต
แม่นกนั่งนิ่งไม่ยอมไปไหน
...
เจ้าของห้องไม่ได้อยู่เมียงมองเหมือนเคย
หายไปสิบวัน
กลับมา เจ้านกน้อยสองตัวออกมาจากไข่แล้ว
...
แล้ววันหนึ่ง ไม่นานมานี้
แม่นกหายไป พ่อนกก็หายไป
เหลือลูกนกนั่งหนาวสั่นอยู่ในรัง
หนึ่งวันก็แล้ว
สองวันก็แล้ว
วันที่สาม เจ้าของห้องชักไม่ค่อยสบายใจ
เอาไงดีเนี่ย
...
รังนกอยู่ชั้นสอง
จะไปหาบันไดมาจากไหนล่ะเนี่ย
แล้วลูกนกมันกินอะไรกันนะ
ไม่เคยเป็นนกเสียด้วย
...
มึน เอาอย่างนี้แล้วกัน
ลองปิดม่านดูก่อน
ม่านที่ไม่เคยปิดมาสองสามปี
ก็มีโอกาสได้เผยโฉม
...
ม่านยังไม่ทันจะสัมผัสกรอบหน้าต่าง
แม่นกถลามาจากไหนก็ไม่รู้
ทันเห็นแม่นกป้อนอาหาร
ลูกนกก็ยืดคอให้แม่ป้อนอย่างหิวโหย
...

เจ้าของห้องทำตาปริบๆ
...
เพราะเห็นแก่ครอบครัวนกหรอกนะ
จะยอมไม่เห็นใบไม้ร่วงสักปี
บินเก่งกันเมื่อไหร่ สัญญาเช่ารังนกหมดแล้ว
อย่าลืมเคาะกระจกบอกกันนะ
เผื่อจะได้ดูใบไม้เปลี่ยนสีกับเขาบ้าง
...

แวะมาบอก รังร้างเสียแล้วค่ะ
ลูกนกคงพอบินได้แล้วกระมัง

Create Date : 02 กันยายน 2548
Last Update : 23 มีนาคม 2561 8:52:28 น.		5 comments
Counter : 620 Pageviews.
Share Tweet