Bloggang.com : ruiN : Being Alive - Barbra Streisand การอยู่เพียงลำพัง หาใช่การมีชีวิตไม่

Being Alive - Barbra Streisand การอยู่เพียงลำพัง หาใช่การมีชีวิตไม่

สวัสดีครับ สำหรับ Blog นี้ ก็เป็น blog แรกหลังจากที่ผมได้เดินทางมาถึงประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อศึกษาต่อในระดับปริญญาเอกครับ คงจะต้องใช้เวลาปรับตัวสักพัก และจัดการอะไรต่อมิอะไรให้เรียบร้อย แถมตอนนี้ก็ยัง Homesick แบบรุนแรงพอสมควร ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ และจะพยายามนำเพลงดีๆ มาฝากกันอีกเสมอๆ ครับ ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีมาให้ตลอด โดยเฉพาะจากขาประจำทุกๆ ท่าน ไม่ว่าจะเป็นพี่ก้อย Jekyll and Hyde คุณเข็มขัดสั้น คุณ coming soon คุณ rendezvous คุณพี่ปอมมี่ คุณปืนกล คุณน้องแจมคนสวย น้องโจ พี่นุ่น กิ คุณกวิสรา คุณ cratrina คุณพอล คุณปูเป้ น้อง PPalone และอีกหลายๆ ท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อด้วยครับ

สำหรับเพลงที่นำมาให้ฟังในวันนี้ ชื่อเพลง Being Alive ครับ จากละครเพลงเรื่องดังของ Stephen Sondheim เวอร์ชั่นนี้เป็นเสียงร้องของเจ้าป้า Barbra Streisand ซึ่งถึงแม้จะอายุมากแล้วก็ยังคงสภาพเสียงไว้ได้อย่างน่าพอใจ ไม่แพ้นักร้องสาวรุ่นๆ เลยทีเดียว

สำหรับเพลงนี้ ผมชอบที่เนื้อหาของเพลงครับ สะท้อนใจได้ดีสำหรับคนที่กลัวความรัก กลัวการผูกมัด กลัวว่าการมีใครสักคนในชีวิต จะทำให้ความเป็นตัวของเราเองถูกกระทบ หรืออาจจะเสียสมดุลไปได้ เนื้อหาเพลงนี้ คนแต่งเพลงคงต้องการสื่อให้เราเห็นว่า ช่วงแรกๆ ตัวละครยังกลัวสิ่งต่างๆ เหล่านี้อยู่ แต่ก็เริ่มเปลี่ยนความคิดไปทีละนิด จนกระทั่งเมื่อเพลงจบ ตัวละครตัวนี้ก็ต้องยอมรับว่า ไม่มีใครที่สามารถอยู่คนเดียวได้ และยอมรับความต้องการลึกๆ ในใจของตัวเอง ที่มีโหยหาใครสักคนมายืนเคียงข้าง เพื่อร่วม "ใช้ชีวิต" ไปด้วยกัน เนื่องจาก Alone is alone, not alive. "การอยู่เพียงลำพัง หาใช่การมีชีวิตไม่" เหมือนอย่างที่เพลงว่าไว้ ครับ เวอร์ชั่นนี้คงไม่ชัดเจนมากนักในจุดนี้ เพราะป้า Barbra แกสลับเนื้อร้องมั่วไปมั่วมาจนแกพอใจ ยังไงอยากให้ลองฟัง version จากละครจริงๆ ซึ่งเป็น 2006 Broadway Revival นำแสดงโดย Raul Esparza ซึ่งจะได้อารมณ์ละครมากกว่าของป้าแบ็บส์ครับ

ตอนนี้ผมยังไม่มีโอกาสได้ออกไปดูนอก Medical center มากนัก ไว้ถ้ามีโอกาสได้เที่ยวในเมืองมากขึ้น จะถ่ายรูปตัวเมือง Houston มาให้ดูกันนะครับ วันนี้ต้องขอลาไปก่อนครับ

Someone to hold you too close,
Someone to hurt you too deep,
Someone to sit in your chair,
To ruin your sleep,
And make you aware
Of being alive.

ก็แค่ใครสักคนที่กอดเราไว้แนบแน่นเกินไป
ใครสักคนที่ทำให้เราเจ็บช้ำมากเกินไป
ใครสักคนที่มาแย่งนั่งเก้าอี้ตัวโปรดของเรา
มาทำให้หลับไม่เป็นสุข
และเตือนให้เรารู้ว่า ขณะนี้เรายังมีชีวิตอยู่

Someone to need you too much,
Someone to know you too well,
Someone to pull you up short
And put you through hell.
And give you support
For being alive,
Being alive.
Make me alive

ก็แค่ใครสักคนที่โหยหาเรามากเกินไป
ใครสักคนที่รู้จักเรามากเกินไป
ใครสักคนที่ทำให้เราต้องหยุดทำทุกสิ่งทุกอย่าง
ทำให้เราเหมือนตกนรกทั้งเป็น
และเกื้อหนุนเราเพื่อให้มีชีวิตได้ต่อไป
ทำให้ฉันฟื้นคืนชีวิต

Make me confused,
Mock me with praise,
Let me be used,
Vary my days.
But alone is alone, not alive.

เธอผู้ทำให้ฉันสับสน
ล้อเลียนฉันด้วยถ้อยคำสรรเสริญนานา
หรือจะหลอกใช้ฉันสารพัด
ทำให้วันของฉันมีทั้งสุขและเศร้า
แต่อย่างไร การอยู่เดียวดาย ก็คือความเดียวดาย
หาใช่การมีชีวิตไม่

Somebody, hold me too close,
Somebody, force me to care,
Somebody, make me come through,
I'll always be there,
As frightened as you,
Of being alive.
Being alive,
Being alive!

ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดกอดฉันไว้ให้แน่น
ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดบังคับให้ฉันสนใจ
ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดช่วยให้ฉันฝ่าฟันอุปสรรคได้ต่อไป
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
แม้ว่าฉันจะหวาดกลัวไม่แพ้ตัวเธอเอง
ในการที่จะมีชีวิตต่อไป
เพื่อรักเราสองจะได้อยู่รอดไปด้วยกัน
เพื่อการใช้ชีวิตร่วมกัน
เพื่อการดำรงชีวิตต่อไป

Someone you have to let in,
Someone whose feelings you spare,
Someone who, like it or not,
Will want you to share
A little, a lot,
Of being alive.
Make me alive.

ใครสักคนที่เราต้องยอมให้ล่วงล้ำเข้ามา
ใครสักคนที่เราแบ่งปันความรู้สึกด้วย
ใครสักคน ที่ไม่ว่าเราจะพร้อมใจหรือไม่ก็ตาม
ก็จะอยากให้เราแบ่งปันสิ่งต่างๆ ด้วยกัน
ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ว่าจะมากหรือน้อย
ชุบชีวิตให้ฉันอีกครา

Make me confused,
Mock me with praise,
Let me be used,
Vary my days.
But alone is alone, not alive.

เธอผู้ทำให้ฉันสับสน
ล้อเลียนฉันด้วยถ้อยคำสรรเสริญนานา
หรือจะหลอกใช้ฉันสารพัด
ทำให้วันของฉันมีทั้งสุขและเศร้า
แต่อย่างไร การอยู่เดียวดาย ก็คือความเดียวดาย
หาใช่การมีชีวิตไม่

Somebody, crowd me with love,
Somebody, force me to care,
Somebody, make me come through,
I'll always be there,
As frightened as you,
To help us survive
Being alive,
Being alive,
Being alive!

ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดยัดเยียดความรักให้ฉัน
ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดบังคับให้ฉันสนใจ
ขอเพียงใครสักคนเถิด โปรดช่วยให้ฉันฝ่าฟันอุปสรรคได้ต่อไป
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
แม้ว่าฉันจะหวาดกลัวไม่แพ้ตัวเธอเอง
ในการที่จะมีชีวิตร่วมกัน
เพื่อรักเราสองจะได้อยู่รอดไปด้วยกัน
เพื่อการใช้ชีวิตร่วมกัน
เพื่อการดำรงชีวิตของสองเราต่อไป

Create Date : 16 กรกฎาคม 2550

Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 0:51:41 น.

10 comments

Counter : 4118 Pageviews.

ป้าบาร์บร่า นักร้องคนโปรดเลย ชอบทั้งร้องทั้งแสดงเลย เคยดูหนังของแกหลายเรื่อง เคยเล่นเป็นผู้ชายในเรื่องyentlด้วย ตอนเด็กๆจำได้ว่าเคยซื้อเทปที่ป้าแกร้องเพลงบรอดเวย์ทั้งชุด
หมอพีร์ไปอยู่ที่Houstonเหรอ มีเพื่อนบ้านบลอกร้องเพลงคนนึงชื่อพี่ปอง (ร้องเพลงเพราะมากๆ) แกก็ไปเรียนclinical pathoที่Baylor College of Medicine ป่านนี้อาจจะเจอกับหมอพีร์แล้วมั้ง

บลอกของพี่แก
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=i-onn

โดย: coming soon (The Yearling

) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:28:13 น.

โอ เสียงป้า --- คิดถึงเพลงป้าจังค่ะ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:21:06 น.

ไม่ต้องมาพูดเลยพี่พีร์ โกดดดดด

ไหนอะเพลงแจม ไม่เห็นได้เลย แง้ๆๆๆๆๆๆ

โดย: แจมเองก้ะ (littlephantom

) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:56:07 น.

ชอบเพลงป้าแกหลาย....เหมือนกัน
ตอนนี้ฟัง Someone that I used to love...กับ Evergreen

โดย: จอมยุทธไร้เงา (เฒ่าน้อย

) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:42:35 น.

หวัดดีครับคุณน้องหมอพีร์

โอ้วววววว เอาเพลงเปรี้ยวมาแปะอีกแร้ว ตามเคยนะน้อง ผมก็ไม่วายตามมาฟัง ตามมาอ่านบทแปลละมุนละไมของน้องเสมอครับ

ตั้งใจเรียนนะครับ หาเวลาไปยลละเงละครมั่งก็ดีครับ ไหนๆ ก็บ้าขนาดนี้แล้ว ต้องเอาให้สุดๆ :P

โดย: ปอมมี่ IP: 202.57.156.182 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:39:54 น.

วิธีแก้ Homesick คือพยายามไม่อยู่คนเดียวในช่วงแรก ๆ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ควรหาเพื่อน(คนไทย ถ้ามี) คุยด้วยก็จะช่วยหายเหงาได้บ้าง ไม่ควรโทรหาที่บ้านบ่อยนัก เพราะจะยิ่ง Sensitive มากในระยะนี้ พยายามหาเพื่อนใหม่ที่เป็น mentor ให้เราได้ ไปยังสถานที่แปลกใหม่ (เช่นร้าน CD หาเพลงใหม่มา post ใน blog ไง) เรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ ๆ เดินสำรวจรอบ ๆ เมือง หรือไม่ก็หากิจกรรมทำเข้าไว้ ก็จะช่วยให้ลืมคิดถึงบ้านได้บ้าง คิดว่ามาเพื่อศึกษาและเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตและวิธีการเอาตัวรอดในต่างแดน เมื่อจบกลับมาแล้วจะมีความมั่นใจในตัวเองและสามารถอยู่กับตัวเองได้มากยิ่งขึ้น ช่วงแรกอาจจะประสบกับ culture shock เรื่องภาษาที่ต้องกระหน่ำอ่านในวิชาที่เรียน แนะนำว่าดูรายการทีวีประเภท Talk Show จะเป็นวิธีเรียนลัดให้เข้าใจวัฒนธรรมของเขา และได้ศัพท์ที่เขาใช้พูดกันทั่วไปในชีวิตประจำวัน และเข้าใจได้เร็วขึ้นเวลาสนทนากับชาวอเมรกันทั้งหลาย hope it helps บ้างไม่มากก็น้อยนะเจ้าน้องหมอพีร์ Seize your time!!!

โดย: Admirer at AMAS IP: 203.151.227.87 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:00:24 น.

อยากให้ลองฟังเวอร์ชั่นที่ Anthony Warlow ซึ่งเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงชาว Australian ร้องจังค่ะ เพลงนี้เพราะอยู่แล้ว แต่พอเป็นเค้าร้องนั้นสุดยอดมาก ๆ เค้าร้องได้เข้าถึงอารมณ์และความรู้สึกจริง ๆ

โดย: เสี่ยวป้างจื่อ

วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:03:06 น.

ชอบมากเหมือนกันครับ

ตอนนี้กลายเป็นเพลงโปรดไปแลวล่ะคร้าบ

โดย: Win Win IP: 192.232.69.4 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:13:50 น.

ดีใจที่เห็นคุณหมอกลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งหลังจากย้อนอ่านผลงานเก่าๆอย่างชื่นชม.......................
โดยส่วนตัวไม่เก่งภาษาอังกฤษนักเลยมารบกวนเรียนผ่านบทเพลงไปทีเดียวเลย

ปล.รักษาสุขภาพนะ จะได้มีบทเพลงความหมายดีดีมาฝาก และรอดูภาพถ่ายรูปตัวเมือง Houston

โดย: 96Ud (scentofhay

) วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:26:53 น.

ผมแวะมาอ่านครับผม

เห็นคุณหมอเคยไปอ่าน blog ผมตั้งแต่มิถุนานั่นเลย
พอดีไม่ได้ update blog เลยไม่ทราบว่ามีคนไป comment อะไรเพิ่มบ้าง

ผมเองเป็นคนชอบดนตรีเหมือนกัน
หลายเพลงที่คุณหมอ post ผมก็ชอบมาก ๆ เลยครับ

ยินดีที่ได้รู้จักครับผม

โดย: angel of music

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:56:31 น.