Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
12 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ละครชาตรี เรื่องรถเสน ชุด เมรีตรวจพล

Photobucket

การรำตรวจพลของนางเมรีอยุ่ในละครชาตรี(เข้าเครื่อง) เรื่องรถเสน ซึ่งกรมศิลปากรปรับปรุงขึ้นจากรถเสนชาดก จัดแสดงครั้งแรกเมื่อราวเดือนมีนาคม๒๕๐๐ ณ.โรงละครกรมศิลปากร สำหรับการรำตรวจพลของนางเมรีจะปรากฏในฉากที่๖(เมืองคชบุรี) ครูประทิน พวงสำลีเป็นผู้แต่งบทละคร เป็นตอนที่นางเมรีสั่งให้เตรียมไพร่พล ก่อนจะยกทัพตามพระรถเสนที่หนีไป การรำตรวจพลครั้งนี้เป็นการรำตรวจพลที่ดุความเรียบร้อยของกองทัพ โดยมีนางเมรีเป็นแม่ทัพ ผู้ประดิษฐ์ท่ารำคือ
ครูเจริญจิต ภัทรเสวีซึ่งถ่ายทอดท่ารำให้แก่ครูรัจนา พวงประยงค์ และท่านยังได้รับเกียรติให้รำตรวจพลตนแรกของกรมศิลปากร....
                     เรื่องย่อพระรถเสน
พระรถสิทธิ์ เป็นเจ้าครองนครที่ไม่มีพระมเหสีได้ครองเมืองไพศาลีด้วยความสงบสุขเรื่อยมา เมืองนั้นมีเศรษฐีร่ำรวยมากคนหนึ่งชื่อ พรหมจันทร์มีภรรยาอยู่กินกันมานานแต่บุตรธิดา จึงพากันไปหาพระฤๅษีเพื่อขอบุตรธิดา    พระฤๅษีจึงให้เก็บก้อนกรวดที่ปากบ่อน้ำหน้าอาศรม  และให้นึกถึงพระฤๅษี ทุกครั้งเมื่อภาวนา

เศรษฐีเก็บก้อนกรวดไปสิบสองก้อน   หลังจากนั้นภรรยาได้ตั้งท้องมีธิดาติดต่อกันมาเรื่อยมาจนได้สิบสองคน   เศรษฐีก็เลี้ยงลูกสาวด้วยความเอ็นดู     อยู่ต่อมาเศรษฐีค้าขายขาดทุนจนไม่มีอาหารเลี้ยงดูลูกสาวทั้งสิบสองคน ในที่สุดจึงตัดสินใจที่จะนำลูกสาวทั้งหมดไปปล่อยป่า  ขณะที่ปรึกษากันระหว่างผัวเมียนางเภาลูกสาวคนสุดท้องแอบได้ยินจึงไปเก็บ ก้อนกรวดไว้เป็นจำนวนมาก     ครั้งเมื่อพอพาเข้าป่าไปตัดฟืนนางเภาจะเดินรั้งท้ายและเอาก้อนกรวดทิ้งตาม รายทางเพื่อเป็นเครื่องหมาย    เมื่อไปถึงป่าพ่อใช้ให้ลูกๆแยกย้ายกันไปตัดฟืนหาผลไม้ในป่ากว้าง    ส่วนพ่อเห็นลูกจากไปในป่าหมดแล้วก็หลบหนีกลับบ้าน

ครั้นตกเย็น ลูกสาวทั้งสิบสองคน ได้กลับมายังที่นัดพบ  รออยู่นาน ไม่เห็นพ่อต่างร้องไห้คร่ำคราญ    นางเภาจึงบอกพี่ๆ ว่าตนจะพากลับบ้าน   นางเภาก็พาพี่ๆเดินตามก้อนกรวดที่นางไปโปรยเอาไว้ตอนเดินทางมา   ส่วนพ่อแม่ซึ่งอดอยากกันมานาน ตั้งใจจะกินข้าวกินปลาให้อิ่มหมีพลีมันเสียที   ขณะที่จะลงมือกินข้าวลูกๆ ก็กลับมาถึงบ้าน

เศรษฐีก็ได้หาวิธีไปปล่อยลูกสาวในป่ากัน อีกครั้ง   ครั้งสุดท้ายนางเภาไม่มีโอกาส ที่จะเก็บก้อนกรวดเหมือนครั้งก่อน    เมื่อพ่อพาไปป่าหาฟืนหาผลไม้ก็จำยอมไปและได้เอาขนมที่พ่อแม่ให้กินระหว่าง เดินทางโปรยตามทางเพื่อเป็นเครื่องหมายกลับบ้าน   แต่นกกาเห็นขนมก็ตามจิกกินขนมจนหมดสิ้น    ครั้นพ่อหนีกลับบ้าน นางทั้งสิบสองจึงไม่สามารถจะเดินทางกลับบ้านได้    พากันร่อนเร่ พเนจรไปเรื่อยๆหาทิศทางไม่ได้     ในที่สุดหลงเข้าไปในเมืองยักษ์ โดยอาศัยอยู่กับนางสันทมาร(สนธมาร,สนทรา) ยักษ์แม่หม้ายมีลูกสาวบุญธรรม ชื่อนางเมรี     นางสิบสองไม่ทราบว่านางสันทมารเป็นยักษ์จึงอาศัยอยู่ด้วย    นางสันทมารต้องออกป่าไปจับสัตว์กินเป็นอาหารเสมอๆ

วันหนึ่งนางสิบสองซุกซนไปตรวจดูสิ่ง ต่างๆได้พบกระดูกคนและสัตว์จำนวนมาก     พวกนางจึงรู้ว่านางสันทมารนั้นเป็นยักษ์ จึงพากันหนีด้วยความกลัว      นางสันทมารกลับมาทราบจากเมรีว่านางสิบสองหนีไปก็โกรธจึงออกติดตามหวัง จะจับกินเป็นอาหาร       แต่ด้วยบุญญาธิการของนางสิบสองยังมีอยู่บ้าง พวกสัตว์ ป่า เสือ ช้าง ช่วยกันกำบังนางสิบสองไม่ให้นางสันทมารเห็น

ในทีสุดนางสิบสองก็เดินกลับมายังเมืองไพ ศาลี      พระรถสิทธิ์เจ้าเมืองเสด็จมาพบเข้าทรงพอพระทัยมากจึงรับนางสิบสองคนมาเป็น พระมเหสี         ส่วนนางสันทมารได้ติดตามมาจนถึงเมืองไพศาลี เมื่อทราบว่านางสิบสองได้เป็นพระมเหสีของพระราชสิทธิก็ยิ่งเคียดแค้น     จึงแปลงกายเป็น หญิงงาม ทำอุบาย ร้องห่มร้องไห้ จนได้เฝ้าพระรถสิทธิ์     เล่าว่าตนชื่อ นางสมุดชาถูกบิดาบังคับให้แต่งงานกับเศรษฐี   นางจึงหนีมา     พระรถสิทธิ์รับนางสมุดชาไว้เป็นชายา        นางสมุดชามีความเคียดแค้นนางสิบสองเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว      จึงทำเสน่ห์มารยาให้พระรถสิทธิ์หลงใหลจนลืมมเหสีเก่าทั้งสิบสอง

วันหนึ่ง นางสมุดชาทำอุบาย  โดยนางแกล้งป่วยแล้วหมอหลวงเยียวยารักษาไม่หายนอกจากจะต้องใช้ดวงตาของสาว ที่เกิดจากพ่อแม่เดียวกัน 12 นาง เป็นเครื่องยาจึงจะรักษาหาย           ด้วยเวทมนต์ของนางยักษ์สันทมารนั้นจึงสั่งควักลูกตานางสิบสองมาเป็นเครื่อง ยา   แต่นางเภาถูกควักลูกตาเพียงข้างเดียวเพราะเมื่อครั้งหนีนางยักษ์สันทมาร นั้นนางทั้งสิบสองคนจับปลากินประทังความหิว   พี่ๆ จับปลาได้ก็จะร้อยกับเชือกโดยแทงตาทะลุทั้งสองข้าง    ส่วนนางเภานั้นร้อยปลาจากปากปลาไปทะลุตาข้างเดียวฉะนั้นนางจึงถูกควักลูก ตาข้างเดียว เพราะผลกรรมครั้งนั้น

ขณะนั้นมเหสีทั้งสิบสองได้ตั้งครรภ์กับ พระรถสิทธิ์ทุกคน    นางสันทมารจึงให้ทหารจับไปขังไว้ในอุโมงค์มืดๆ  มีอาหารกินบ้างอดบ้าง     ส่วนพระรถสิทธิ์ไม่ทราบว่ามเหสีทั้งสิบสองคนตั้งครรภ์เพราะตกอยู่ใน อำนาจเสน่ห์มารยาของนางยักษ์        นางทั้งสิบสองคนต่างหิวโซอยู่ในอุโมงค์มืดนั้นจนคลอดบุตร  เมื่อพี่สาวใหญ่คลอดบุตรออกมาต่างก็ช่วยกันฉีกเนื้อแบ่งกันกิน   นางเภารับส่วนแบ่งเก็บไว้ได้ 11 ชิ้น ครั้นตนคลอดบุตรออกมาบ้างก็นำเนื้อเด็กทั้ง 11 ชิ้น ส่งให้พี่ๆ  ฉะนั้นลูกของนางเภาจึงรอดชีวิต   นางเภาก็เลี้ยงลูกมาในอุโมงค์นั้นจนเจริญวัยวิ่งเล่นได้ตั้งชื่อว่า “รถเสน”

พระอินทร์ทราบเรื่องนางสิบสองถูกทรมาน จึงมาช่วยโดยแปลงกายเป็นไก่มาหากินอยู่หน้าอุโมงค์ พระรถเสนเลี้ยงไก่พระอินทร์และนำไก่มาท้าชนพนันกับชาวบ้านก็ได้ชัยชนะทุก ครั้งแลกเป็นข้าวอาหารมาเลี้ยงแม่และป้าๆ จนมีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่ว          ความทราบถึงพระกรรณพระรถสิทธิ์ พระองค์เรียกเข้าเฝ้าทำให้ทราบว่า พระรถเสนเป็นพระโอรส     นางสมุดชาทราบเรื่องคิดกำจัดพระรถเสนด้วยการหาอุบายให้พระรถสิทธิ์สั่ง พระรถเสนเดินทางไปยังเมืองยักษ์เพื่อนำ “มะงั่วรู้หาว มะนาวรู้โห่” (บางสำนวนว่า  มะม่วงไม่รู้หาว   มะนาวไม่รู้โห่) มาเป็นเครื่องยารักษานางอีก      นางสมุดชาเขียนสารให้พระรถเสนถือไปหานางเมรีโดยเขียนสั่งว่า “ถึงกลางวันให้ฆ่ากลางวัน  ถึงกลางคืนให้ฆ่ากลางคืน”

พระรถเสนก็ควบม้าไปยังเมืองยักษ์ตามคำ สั่งพระบิดา  ม้าของพระรถเสนนี้เป็นม้ากายสิทธิ์ วิ่งราวกับลมพัดและพูดได้ด้วย        ครั้นมาถึงอาศรมพระฤๅษีก็ขอหยุดพักหลับนอน    พระฤๅษีผู้มีญาณพิเศษทราบเหตุการณ์จึงแอบแก้ข้อความในจดหมายที่เรียกว่า “ฤๅษีแปลงสาร” เสียใหม่ว่า “ถึงกลางวันให้แต่งกลางวัน   ถึงกลางคืนให้ แต่งกลางคืน”

เมื่อพระรถเสนไปถึงเมืองยักษ์พบนางเมรี ก็นำสารของนางสมุดชามอบให้เพื่อจะได้ขอมะงั่วรู้หาว   มะนาวรู้โห่     นางเมรีทราบเรื่องราวตามสารก็ทำตามคำสั่งแม่ทุกประการ คือ อภิเษกสมรสและยกเมืองให้พระรถเสนครอง

พระรถเสนอยู่ในเมืองยักษ์ด้วยความสุข  แต่ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังระลึกถึงมารดาและป้าของพระองค์    จึงคิดหาอุบายโดยการจัดเลี้ยงสุราอาหาร   นางเมรีเมามายและหลอกถามถึงห่อดวงตานางสิบสอง อีกทั้งกล่องบรรจุดวงใจของนางสันทมาร      นางเมรีก็พูดด้วยความมึนเมา บอกเรื่องราวและที่เก็บสิ่งของสำคัญตลอดจนยาวิเศษขนานต่างๆแก่พระรถเสนจนหมด สิ้น       พระรถเสนจึงนำกล่องดวงใจ  ห่อดวงตาและยารักษารวมทั้งยาวิเศษที่โปรยเป็นภูเขา เป็นไฟ   เป็นมหาสมุทร ติดตัว หนีออกจากเมืองไป

ครั้นเมื่อนางเมรีหายจากความมึนเมาไม่ เห็นพระรถเสน    นางจึงรู้ว่าพระรถเสนหนีไปแล้ว นางกับเสนายักษ์ได้ออกติดตามพระรถเสนด้วยความรัก       พระรถเสนควบม้าหนีมาแต่นางเมรีก็ตามทัน   พระรถเสนโปรยยาให้เป็นมหาสมุทร    นางเมรีสิ้นแรงฤทธิ์ไม่สามารถจะข้ามมหาสมุทรได้    นางเฝ้ารำพันอ้อนวอนให้พระรถเสนกลับเมืองไปอยู่กับนาง   แต่ม้าได้ทัดทานไว้ นางเมรีเศร้าโศกคร่ำคราญจนดวงใจแตกสิ้นใจตาย     พระรถเสนกล่าวขอโทษต่อหน้าศพนางแล้วให้เสนายักษ์นำกลับเมือง   ในที่สุดพระรถเสนก็ตัดใจกลับเมืองไปช่วยมารดาและป้าๆ

เมื่อกลับมาถึงเมืองไพศาลี พระรถเสนนำดวงตามารดาและป้าๆ พร้อมกับยารักษาจนสามารถมองเห็นได้ทั้งสิบสองนาง พระรถเสนเข้าเฝ้าพระราชบิดาพร้อมกับทูลว่านางสมุดชาเป็นยักษิณี นางสมุดชารู้เรื่องจึงแปลงกายเป็นยักษ์หวังจะฆ่าพระรถเสนเสีย    แต่พระรถเสนต่อสู้กับนางสมุดชาเป็นสามารถและทำลายกล่องดวงใจของนางสมุดชา จนสิ้นใจตาย       พระรถสิทธิ์จึงง้องอนมเหสีทั้งสิบสองนาง พร้อมทั้งขอโทษที่พระองค์ลงทัณฑ์นางเพราะความมัวเมาในเสน่ห์มารยาของนาง ยักษิณี     ในที่สุดพระรถสิทธิ์ก็ครองเมืองกับมเหสีทั้งสิบสองคนอย่างสันติสุข







Create Date : 12 มกราคม 2554
Last Update : 14 มกราคม 2554 23:17:11 น. 36 comments
Counter : 9389 Pageviews.

 
ด้วยความยินดีค่ะ
ต้องการอะไรในบล็อก
นำไปใช้ได้เลยนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



โดย: พี่นาถค่ะ (sirivinit ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:0:07:03 น.  

 
ยินดีมากเลยค่ะ ตามมาแอ้ดเช่นกัน
เรื่องรถเสนนี่ตอนเด็กๆ เคยอ่าน เคยเรียน
น่าสนใจจริงๆ ชอบเนื้อหานะคะ
คืนนี้นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


โดย: diamondsky วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:0:26:18 น.  

 
สวัสดีจ้า..ครูเกศ..

ก็น่าดูไปอีกแบบ..เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ..


โดย: ก้นกะลา วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:0:27:14 น.  

 
มีความสุขมากๆน้ะคร๊าบเกศ
คิกถุงๆๆๆๆๆซำเหม๋อน้ะๆ
แล้วก็ยินดีด้วย กับผลงานจร๊ะๆๆ
เป็นกำลังใจให้ตลอดไปเน้อ


โดย: ตาติ๊ก เองแหล่ะค๊าบ(สกุลเพชร) IP: 113.53.160.24 วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:4:03:08 น.  

 

เชียร์อยู่ๆๆ


โดย: สกุลเพชร วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:4:42:37 น.  

 


โดย: สกุลเพชร วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:4:44:16 น.  

 

เชียร์อยู่เด้อ..ฮะฮะ


โดย: สกุลเพชร วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:4:46:35 น.  

 
คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

เค็งเอาอาหารเช้ามาเสริฟนะค่า คุณครู
ละครชาตรีเรื่องนี้ ลืมไปเลยค่า
ได้ความรู้จากคุณครูมาก ๆ เลยค่า

รักษาสุขภาพนะค่า

ปล. เจอคุณปุ้มบ้างมั้ยค่า


โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:4:53:35 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่เกศ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:5:29:12 น.  

 
ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ...สำหรับบล็อกการศึกษา เพื่อนปอที่เป็นครูนาฏศิลป์เข้ามาหาความรู้ที่นี่บ่อยๆ ค่ะ
ปอสบายดีค่ะ....ครูรักษาสุขภาพนะค่ะ


โดย: ปอ IP: 182.239.167.78 วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:5:55:42 น.  

 
ขอแสดงความยินดีกับคุณเกศสุริยงด้วยเช่นกันนะคะ ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจค่ะ ... เรื่องแอ๊ดยินดีค่ะ
เราก็ขอแอ๊ด ไว้คุยกันด้วยนะคะ โอกาสต่อไปคงได้มาอ่านบล็อกบ่อย ๆ ค่ะ :))


โดย: Tristy วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:7:09:43 น.  

 
ว้าววววววววววววววว บล็อกนี้สมกับที่ได้รางวัลจริงๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับความรู้ที่นำมาฝากกันนะคะ

ยินดีกับสายสะพายด้วยค่ะ


โดย: fonrin วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:7:21:37 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณครูเกศ(ขอเรียกแบบท่านอื่นบ้างค่ะ) ขออนุญาต add blog และทำ link ให้เพื่อนดูด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ


โดย: chinging วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:7:22:13 น.  

 


สวัสดียามเช้าค่ะพี่เกศ
มีความสุขทั้งวันนะคะพี่
วันนี้ได้พักผ่อน หรือต้องทำงานคะ


โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:7:34:23 น.  

 
ขอบคุณนะครับ ตามมาขอแอดบ้าง
อิอิ ก็กลัวจะขาดทุนน่ะสิครับ

มึความสุขในวันสุดสัปดาห์นะครับ



โดย: nulaw.m วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:7:56:13 น.  

 
เจ๊หลีตามมาแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้รับค่ะ

สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ออกมาเรื่อย ๆ นะคะ


โดย: กิน ๆ เที่ยว ๆ วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:8:30:11 น.  

 
รุนซาหวาดจร้าาาา

เห็นคำว่าชาตรีแล้วคิดตึ๋งเพลงชาตรีเลย หง่าเกี่ยวไรเนี่ย อุอิ

ชอบBG บ้านนี้มาก สวยโพดๆ


โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:8:43:46 น.  

 
ขอบคุณ ที่ Add เป็นเพื่อนคับผม
พี่ชล


โดย: Chon Kun (kon-gang ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:9:43:18 น.  

 
ขอบคุณค่ะครูเกศที่แวะมาทักทายเสมอ พอดีช่วงนี้ทำงานเลยไม่ได้อัพบล็อกสักที ยินดีด้วยค่ะกับตำแหน่ง Best Education Blog


โดย: Arinchaya วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:9:58:45 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


แวะมาทักทายกันวันหยุดจ้า
อนุญาตไม่มีสระอิค่ะครูเกศ



โดย: หอมกร วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:10:13:27 น.  

 

สุขกายสุขใจ มีความสุขตลอดไปค่ะ kobnon


โดย: kobnon วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:10:39:41 น.  

 
เห็นเรื่องราวเกี่ยวกับวัฒนธรรมไทยแล้วผมปวดใจ ผมมองไปที่ประเทศจีนทำไมพวกฝรั่งถึงได้สนใจงิ้ว หรือการแสดงพื้นเมืองของจีนนัก ในขณะที่ของเรากลับส่งเสริมอะไรก็ไม่รู้ คาบาเร่อย่างนี้ ระบำรูดเสาอย่างงี้ ทำไมของดีๆ อย่างนี้ถึงขายนักท่องเที่ยวฝรั่งไม่ค่อยได้เลย

ผมรู้สึกน้อยใจเหมือนกันตอนที่เรียนที่คุนหมิงที่คำตอบจากเพื่อนต่างชาติตอบคำถาม--- เมื่อนึกถีงเมืองไทยจะนึกถึงอะไรก่อน คำตอบคือ "คาบาเร่ต์โชว์ ทิฟฟานี่โชว์ "

น่าปวดใจจริงๆ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:10:52:46 น.  

 
ผมอ่านเมนต์ของตัวเองที่พิมพ์ลงไป รู้สึกเหมือนมันขาดๆ หายๆ ยังไงก็ไม่รู้ ไม่รู้เกี่ยวข้องกับโค้ดด้านบน (บนขวา) รึเปล่า เลยทำให้ตัวหนังสือขาดๆ หายๆ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:10:55:52 น.  

 
มาร่วมตรวจพลด้วยคนครับ

ยินดีกับตำแหน่งด้วยนะครับ



โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:11:20:40 น.  

 
มาชวนทานข้าวเที่ยงครับ

แฮ่ๆ

เพิ่งได้กิน


โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:13:50:14 น.  

 

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงในคำอวยพรวันเกิดครับ
ซาบซึ้งและปลาบปลื้มในความกรุณามาก
ขอให้คำอวยพรกลับมาสู่เจ้าของบ้านนี้ด้วยนะครับ


Friends18.com Orkut MySpace Hi5 Scrap Images




โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:15:07:39 น.  

 
สวัสดีครับครูเกศ

แหม..ที่ 1 มาขอแอดเป็นเพื่อนกับน้องชมชล เอ๊ย! ชมเชย ตื่นเต้นมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูกเลยนะเนี่ย เข้าไปหาช่องแอดบ้าง มันอยู่ไหนวะ ทำไมวันนี้ตาพร่ามัวมองไม่เห็น โธ่ ก็แกนะ (ผมเอง) มันจะห้าสิบอยู่แล้วนิ สายตาจะดีอยู่ได้อย่างไร ยกเว้นตอนไปหาดป่าตองเห็นสาวๆนุ่งบิกินี่ ตาแกถลนออกมาเลยเชียว 555

ครูเกศครับ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่รับบล็อกเกอร์เด็กใต้อารมณ์ดีแถมบ้าๆบอๆเป็นเพื่อนด้วย งั้นอย่ารอช้าเลย รีบมาที่บล็อกผม เดี๋ยวจะรินน้ำลูกจันทน์เย็นๆให้ดื่มเพื่อมิตรภาพสัก 1 จอกนะคร๊าบ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:15:13:36 น.  

 
ขอบคุณและยินดีด้วยนะคะ

ขอแอดด้วยค่า


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:17:51:33 น.  

 
สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ยังคงงานเยอะมาก และคงจะมากขึ้นเรื่อยๆ ตามน้ำหนักตัวและอายุที่เพิ่มขึ้น แต่ยังสบายดีค่ะ เหนื่อยบ้างแต่ก็ใช้วิธีนอนพักค่ะ หายเหนื่อยก็ทำต่อ เดี๋ยวก็เสร็จเพราะเวลาเป็นตัวบังคับ

ครูเกศล่ะค่ะ ช่วงนี้ยังยุ่งอยู่หรือเปล่า ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: ratana_sri วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:20:59:52 น.  

 
สวัสดีค่า ตามมาแอดครูเกศ จะได้ตามมาเยี่ยมได้ง่ายหน่อย ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: haiku วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:22:38:51 น.  

 


สวัสดีค่ะครูเกศ
ขออนุญาตเรียกตามเพื่อนๆ ข้างบนนะคะ

ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมเยือน
ขอแอดเป็นเพื่อนด้วยนะคะ


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:22:54:55 น.  

 
ขอบคุณนะคะที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้กัน มีความสุขมากมายนะคะ


โดย: น้ำค้างเดือนหก วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:23:17:14 น.  

 
ขอบคุณมากที่ช่วยกันเผยแพร่
ไม่นึกว่ามันจะมีคนสนใจผลงานชิ้นนี้
ว่างๆ จะเอารูปมาลงให้ดู
วนศ . สพ


โดย: เจ้าของผลงาน"เมรีตรวจพล" IP: 123.242.145.129 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:23:50 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:10:39:40 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:12:37:30 น.  

 


โดย: SassymOn วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:3:29:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เกศสุริยง
Location :
อ่างทอง Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




ยินดีต้อนรับ/blogนี้ทำขึ้นมาเพื่อเป็นแหล่งการเรียนรู้ สำหรับผู้ค้นคว้า ยินดีอย่างยิ่งถ้าจะเป็นประโยชน์แก่ท่านไม่มากก็น้อย
Friends' blogs
[Add เกศสุริยง's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.