รายละเอียดปกหลัง

จะเป็นอย่างไรเมื่อชายอกสามศอกคนหนึ่งต้องถูกชายทั้งแท่งอีกคนตามจีบ

เพราะหลงใหลในบทบาทการแสดงของ “ลู่เหยาซู” ดาราหางแถวตกกระป๋องจอมสร้างภาพ“ถังเสี่ยว” หนุ่มวิศวะเครื่องกลผู้ชื่นชอบการเขียนบทละครเป็นชีวิตจิตใจแฟนคลับหนึ่งเดียวคนนี้ จึงเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตประจำวันของอีกฝ่ายแบบเนียนๆ

จากรำคาญก็กลายเป็นคิดถึงและรอคอยที่จะได้เจอทำทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายรุกหนักขึ้น อยากได้ยินคำว่ารัก อยาก...

เอ๊ะ! นี่ใครกำลังจีบใครกันแน่แล้วทำไมฝ่ายตั้งรับอย่างลู่เหยาซู จึงต้องร้อนรนขนาดนี้?

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

หลง - Match made in heaven นิยาย Yแปลจีนอันดับที่ 2 จาก สนพ.หมีดำ ที่หน้าตาคล้ายๆคุมะมง (แค่คล้ายนะยังไม่เหมือน)ซึ่งชะนีก็พยายามค้นข้อมมูลนะ ว่าต้นฉบับนี่เป็นใครมาจากไหน ซึ่งก็ยังไม่เจอ 555+คิดว่ามาจากนิยาย Online หรือถ้าอย่างไรใครมีข้อมูลตรงนี้ มาแชร์กันบ้าง เพราะอยากรู้ มันเป็นความโรคจิตส่วนตัวค่ะถ้าได้อ่านงานแปลซักเรื่องนี่ จะมีอาการบ้าบอไปตามหาข้อมูลต้นฉบับไรงี้ไม่รู้ว่าใครเป็นเหมือนชะนีบ้างหรือเปล่าเนอะ

ลู่เหยาซูดาราตัวประกอบที่กำลังตกกระป๋องไม่มีคนว่าจ้าง หากแต่ แกก็เก๊กของแกไปเรื่อยว่าแกยังคงเป็นดาราใหญ่ธุรกิจรัดตัวและเพราะความขัดสนจนต้องกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปประทังชีวิตไปวันๆทันทีที่มีการติดต่อจากรุ่นน้องจากมหาวิทยาลัย เชิญเขาไปเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ ตัดสินการประกวดละครของชมรมการแสดงที่เขาเคยเป็นสมาชิกอยู่ ...

หลังจากที่เล่นตัวยืดเยื้อเพื่อเพิ่มมูลค่าในฐานะดารา(เคย)ใหญ่ลู่เหยาซูที่ว่างจนไม่มีอะไรจะทำก็ตกปากรับคำจากบรรดารุ่นน้องที่นี่เขาเป็นดั่งไอดอลของบรรดานักเรียนการแสดงมือสมัครเล่น และหนึ่งในนั้นคือ ถังเสี่ยว นักศึกษาวิศวะเครื่องกล เด็กหนุ่มรุ่นน้องที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าประทับใจในฝีมือการแสดงและการเขียนบทของเขา

ถ้าไม่เพียงแต่ไอ้เด็กแซ่ถังคนนี้ มันออกจะดูประหลาดๆไม่ต่างจากสโตกเกอร์โรคจิต บางครั้งแววตามันก็ส่งประกายหวานวิ้งให้เขาจนน่าขนลุก แต่บางคราวปากเน่าๆของมันก็พูดจากวอนตีนจนน่าถีบหากดูเหมือนพรสวรรค์ทางด้านการแสดงและเขียนบทของถังเสี่ยว ก็เข้าตาลู่เหยาซูจนรุ่นพี่อย่างเขาอยากจะส่งเสริมแถมความชอบในการแสดงระหว่างเขากับแฟนคลับโรคจิตคนนี้ ก็เข้ากันได้ดีจนน่าหมันไส้ ไปๆมาๆการมีตัวตนของแฟนคลับโรคจิตแบบถังเสี่ยวมันเลยกลายเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตของตัวประกอบตกอับแบบเขาจากที่รำคาญจนอยากจะถีบมันกระเด็นไปไกลๆ ไหงสุดท้ายกลับกลายเป็นเขาที่ชะเง้อคอ รอคอยการปรากฏของอีกฝ่ายไปซะเล่า

ด้วยความ Dark ของภาพปก ไอ้เราก็คิดว่ามันจะเป็นMM Romace แบบ DBSM ไรงี้ ที่ไหนได้อิบร้า.......นี่มันคือนิยายตลกชัด ๆ ตัวละครเกรียนมากกกกก เกรียนทั้ง ไอดอลทั้งแฟนคลับ รวมไปถึงตัวประกอบอื่นๆ ไม่มีใครปกติซักคน ก็เป็นนิยายวายขำๆแบบประหลาดๆ ขำแบบไม่คิดจะขำ (ก็คิดมาตลอดว่ามันเป็นพิศวาสฆาตกรรมไงแกร)แถมสำนวนการแปลก็แบบตะขิดตะขวงใจ คือแบบว่าสำนวนไทยมากกกกกกกกกก คำด่า คำสบถ เช่นคำว่า here เป็นต้น (บทสนทนาในเรื่องค่อยข้างหยาบคายค่ะ)

คือถ้าไม่เห็นชื่อตัวละครว่าเป็นคนจีนชั้นคงคิดว่าเป็นนิยายไทยอะคุณ มันเป็นความพยายามของนักแปลที่เราว่าไม่ค่อยเหมาะนะคือก็อยากให้คงบรรยากาศความเป็นจีนไว้มากกว่า สำนวนเปรียบเปรยมันก็น่าจะมีอะไรซักอย่างที่ทำให้เราเข้าใจได้แบบไม่ต้องพยายามไปสรรหาสำนวนไทยมาเทียบเคียง ใช้สำนวนจีนไปเลย แล้วมาแทรกเชิงอรรถก็ได้... นิยายเรื่องนี้ไม่มีเชิงอรรถเลยค่ะ ไม่เหมือนนิยายแปลทั่วไปที่มักจะขยายความบางจุดเพื่อความเข้าใจในตัวบทประพันธ์มากขึ้น

จุดที่ชอบในเรื่องนี้ คือความเป็นผู้ใหญ่ของลู่เหยาซู นายเอกของเรื่องด้วยความเป็นผู้ใหญ่กว่า และแม้จะมีสามีเด็ก แต่แกก็สามารถจัดการกับอารมณ์และปัญหาที่กำลังจะเกิดตามมาหากลูกชายคนเดียวของบ้านจะกลายเป็นเกย์เต็มตัวตรงนี้ลู่เหยาซูเป็นเคะที่แมนได้ใจมากๆ นี่สิคนจริง รู้ว่าต้องเกิดปัญหาแต่ไม่เคยเอาปัญหาไปทำให้ถังเสี่ยวต้องปวดหัวหรือกลุ้มใจเลย แกจัดการเองเสร็จสรรพด้วยเพราะแกแคร์สามีเด็กของแกมาก ซึ่งอาจจะเป็นเพราะถังเสี่ยว เป็นเด็กที่มีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าสังคมค่ะแม้เจ้าตัวจะจัดว่าหล่อและหน้าตาดี แต่เป็นคนมีปัญหาเรื่องการสื่อสาร พูดไม่เก่ง เวลาพูดจาแทนที่จะสานสัมพันธ์กลับกลายเป็นกวนตีนชาวบ้านเขาแทนเหมือนที่ลู่เหยาซูรู้สึกตอนที่เจอกับความโรคจิตของถังเสี่ยวในช่วงแรกๆ ลู่เหยาซูจึงค่อนข้างเป็นห่วงความรู้สึกของเด็กน้อยอยู่พอสมควรหากแต่ในภายหลัง เพราะความมึนแบบซึนๆของถังเสี่ยวที่ปฏิบติอย่างจริงใจก็สามารถเอาชนะใจพ่อแม่ของลู่เสี่ยวเหยาได้ในที่สุด

สรุปสุดท้าย หลง- Match made in heavenก็ใช่ว่าจะเป็นนิยาย Must Read คือแบบอ่านหรือไม่อ่านก็ได้ออกแนวสไตล์เรื่อยๆ คอมเมดี้เสียมากกว่า คือมันดูเลอค่าเพราะงานโปรโมทจริงๆ การตลาดเป็นเลิศอิชั้นยอมใจ เหอ เหอ ... ส่วนเล่มนี้ ที่ชะนีได้อ่าน ก็เหมือนเดิมค่ะ เช่า ....อ่านจบเคลียร์เร็ว เพราะกลัวเสียค่าปรับ 55+