ชื่อหนังสือ: เจิ้นก็ยังคงสง่าผ่าเผยอย่างนี้แหละ 2 เล่มจบ

朕还是如此威风凛凛 I AmStill so Majestic

นักเขียน: กงจื่อจ้าน 公子湛 ผู้แปล : ไช่ฉิง

ฉบับภาษาไทยพิมพ์ครั้งแรกโดย สนพ.ROSE

ราคาหน้าปกชุดละ690 บาท จำนวน 417+396=813 หน้า

รายละเอียด

เราคิดว่าโลกใบนี้มันค่อนข้างจะสัปดนอยู่สักหน่อย

หลังกลับมาเกิดใหม่เราเลยรู้สึกกลัวอยู่บ้างมหาเสนาบดีของเราติดนิสัยชอบเขียนจดหมายรักเป็นงานอดิเรกไม่เพียงแค่ชอบเขียนแต่ยังชอบส่งจดหมายรักพวกนั้นมาให้เราอ่านอีกต่างหาก

ส่วนแม่ทัพใหญ่ของเรานั้น พอมีเวลาว่างหน่อยก็จะต้องเข้าวังพร้อมถือของแทนใจชิ้นหนึ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน มาเรียกร้องให้เรารับผิดชอบ

แต่ที่น่ากลัวที่สุดก็คือท่านราชครูกลางค่ำกลางคืนชอบดอดมาที่ห้องบรรทมของเราแล้วชวนเราถกเรื่องศิลปะในห้องหอ

เราว่าโลกใบนี้ท่าทางจะวิปริตวิปลาศไปเสียแล้ว

โชคดีที่พอกลับมาเกิดใหม่ ‘เราก็ยังคงสง่าผ่าเผยแบบนี้’ แต่เตียงบรรทมมังกรของเรามันรับน้ำหนักมากๆไม่ค่อยได้นะ!

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ด้วยความร้อนแรง ซึ่งก็ไม่แน่ใจด้วยโปรฯ ลดราคา หรือว่าคำโปรยหลังปก นิยายเรื่อง เจิ้นก็ยังคงสง่าผ่าเผยอย่างนี้แหละ มันถึงได้ขาดตลาดไปวูบหนึ่ง อย่าอย่าแต่ชาวบ้านเลย ชะนีก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่พยายามดิ้นรนจนได้มาไว้ในมือก็นะทาสการตลาด ของมันต้องมี ชะนีก็เลยต้องซื้อ

เจิ้นก็ยังคงสง่าผ่าเผยอย่างนี้แหละ เป็นนิยายจีนแปลBoyLove จาก สนพ.ROSE ในเครืออัมรินทร์ ซึ่งก็มีตัวละเอกแบบพิมพ์นิยมคือวาร์ปมาเกิดใหม่ อีกแล้วครับท่าน

ก่อนอื่นเลยนะ เราหันไปอ่านคำโปรยปกหลังแป้บ .... บลาๆอืม ความรู้สึกมันคืออะไรล่ะ นิยาย comedy ฮาเร็ม รับเพียงหนึ่ง รุกถึงสามอะไรเทือกๆนี้ใช่มะ แถมยังแอบชี้นำไปทาง 21+ อย่างร้ายกาจแต่ขอโทษนี่ อ่านเล่มแรกจบแล้ว นี่ยังรับประทานมังสวิรัติกันอยู่เลยนะคะซิสคลีนมากกกกก

เยียนจี้หรือในที่นี้ก็คือเจิ้นของเรานั่นล่ะเป็นวิญญาณเด็กหนุ่มในยุคปัจจุบันที่จบชีวิตด้วยอุบัติเหตุเขามาเกิดใหม่ในร่างของไท่จื่อน้อยของแคว้นโบราณแห่งหนึ่งหากแต่ไม่ได้เกิดและตายเพียงชาติเดียว หากแต่เกิด และ ตาย วนเวียนอยู่ซ้ำซากถึง 4ชาติ นี่นึกว่าหนังเรื่อง Edge Of tomorrow

ทุกครั้งที่เขาจบชีวิตในวันก่อนวันเกิดอายุครบ 24 ปีเขาก็จะวาร์ปมาเกิดใหม่ที่จุดเดิมคือก่อนขึ้นครองราชย์ทุกครั้งไป หลายภพหลายชาติที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนไม่จะเป็นชาติแรกที่ใช้ชีวิตอย่างใสซื่อไร้เดียงสา จนต้องจบชีวิตลงด้วยการถูกวางยาพิษจนตายต่อมาในชาติที่สองเพราะไว้ใจพระปิตุลาเยียนโจว ผู้ที่เขาถือว่าเป็นญาติที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวทรยศหักหลังด้วยการไปเข้ากับแคว้นคู่อริ จนเยียนจี้ต้องกลายเป็นกษัตริย์สิ้นชาติจบชีวิตอย่างอนาจและเดียวดายในกองเพลิง จนมาถึงชาติที่สามที่ถือกำเนิดมาด้วยความคั่งแค้น เยียนจี้จึงใช้ชีวิตด้วยความหวาดระแวงเย็นชาไร้หัวใจเพราะความผิดพลังในชาติก่อนๆ ทำให้เขาใช้ชีวิตอย่างโหดเหี้ยม บุกตะลุยพร้อมกองทัพเข่นฆ่าสังหารศัตรูที่เขาเคยพ่ายแพ้อย่างเลือดเย็นไร้หัวใจแม้ชนะในทุกศึกที่เขาก้าวผ่าน หากยังต้องจบชีวิตลงด้วยอาการป่วยในช่วงเวลาเดิมๆและก็ยังวนเวียนกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งในชาติปัจจุบันเป็นชาติที่สี่อีกจนได้

เพราะความเบื่อหน่ายกับการต่อสู้ดิ้นรนมาแสนยาวนาน เยียนจี้จึงอยากจะหลุดพ้นจากกงกรรมกงเกวียนบ้าบอนี้เสียทีทั้งยังต้องทนเห็นผู้คนที่เขารักต้องพรากจากซ้ำซากหลายภพชาติ เพราะฉะนั้นแล้วในชาติที่สี่นี้เขาจึงจะต้องตามหาจุดเปลี่ยนนั้นให้จงได้เพราะตัวเขาเองนั้นช่างเหน็ดเหนื่อยเสียเหลือเกินกับการเดินทางอันแสนยาวนานที่ผ่านมา

ข้างบนคือใจความหลักสำคัญของเรื่องนะเราอย่าพึ่งไปพูดถึงบรรดา FC ผู้ชายทั้ง 3 ของเจิ้น ...คือถ้าตัดส่วนประกอบนั้นไป นิยายเรื่องนี้ในความรู้สึกของชะนี มันไม่ใช่แค่คอมเมดี้ไก่กาอย่างที่คำโปรยพยายามชี้นำหากแต่มันเป็นนิยายปรัชญาชีวิตเรื่องหนึ่งเลยนะ ปรัชญาอะไรล่ะ .... ? ความยึดมั่นถือมั่น และการปล่อยวางยังไงล่ะซิส ....

เจิ้นที่ดำเนินชีวิตมาแล้วหลากกลายรูปแบบ ทั้งโลกสวยอ่อนเดียงสา หรือโหดเหี้ยมเย็นชา เป็นเพราะอะไรล่ะ เพราะเขาไม่สามารถสัมผัสกับความสุขที่แท้จริงยังอยากแก้ไข ยังขอโอกาส ซึ่งก็งงใจว่า ใครไปสร้างโอกาสให้มันมากมายตั้งหลายรอบ(คนๆนั้น ก็นักเขียนยังไงล่ะแกร) จนกระทั้งชาติล่าสุดเจิ้นก็คงจะเหนื่อยหน่ายอยู่พอสมควร เจิ้นจึงใช้ชีวิตด้วยความชิว ๆไม่กดดันตัวเองแต่ก็ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ยอมจะลดทิษฐิในบางจุด ยอมถอยในบางก้าวและยอมที่จะเปิดหัวใจให้ใครบางคนเข้ามาในชีวิต ซึ่งก็เป็นหนึ่งเดียวในบรรดา 3หนุ่มจากโปรยปกหลังนั่นล่ะแกร แต่เราไม่บอก ว่าเป็นใคร เราเป็นคนดี เราไม่สปอยด์แต่ถ้าอยากรู้จริงจัง ก็หลังไมค์มาก็ดะ 555+

การดำเนินเรื่องในเล่มแรกเหมือนเรากำลังเล่นเกมส์จีบหนุ่มยังไงยังงั้นโดยรวมมันก็จะคอมเมดี้นิดๆ คือไม่ขำมาก สำหรับชะนีก็ แค่อมยิ้มจนกระทั่งข้ามมาที่เล่มสอง ที่ฐานะหลัวของเจิ้นมั่นคงเป็นตัวเป็นตนมันก็จะหวานขึ้นหน่อยๆ แต่ยังคงเป็นนิยายกินพืชต่อไป แม้เราจะรู้แกใจว่าเขาได้กันแล้วแต่กล้องก็จะแพนไปที่โคมไฟหัวตียงตลอดๆเลย ไคล์แมกซ์ไม่มาซักที(ระหว่างโคมไฟกับกบาลนักเขียนนี่ อิชั้นเลือกไม่ถูกจริงๆว่าจะสังหารอันไหนก่อน) ช่างเสียชื่อตัวเลข21+ ข้างหลังปกจริงๆ เพราะฉะนั้น สายหื่นก็จะค้างหน่อย

แต่ที่อยากจะนำเสนอคือฉากชิงไหวพริบระหว่างพระปิตุลาเยียนโจวที่หวังจะงาบบัลลังก์มังกรของเจิ้นและอีกหนึ่งตัวโกงที่เขาก็ Advance ไม่ต่างกัน เพราเป็นอีกหนึ่งวิญญาณที่พ่ายแพ้ให้แก่เจิ้นในชาติก่อนวาร์ปกลับมาเกิดเพื่อแก้แค้นเจิ้นในชาตินี้เพราะฉะนั้นแล้ว คนสองคนที่รู้อนาคตเป็นนักท่องเวลาไม่ต่างกัน ต้องมาห้ำหั่นกัน ความมันส์จึงบังเกิดยังๆไงล่ะแกร...

สรุปเลยดีกว่า เพราะเหมือนจะยาว เจิ้น เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆถามว่าพีคไหม เข้มข้นเลือดสาดไหม มันก็ไม่ถึงขั้นนั้น เพราะฉะนั้น จะซื้อไม่ซื้อก็ตามใจผ่านได้ ถ้าภาระเยอะ 555+ แต่เราชอบมุมมองการมองโลกของเจิ้น รู้จักสนุกรู้จักปล่อยวาง รู้จักให้อภัย หากแต่ก็ชัดเจนในความรู้สึกของตัวเอง เพราะแม้ผู้ชายแสนดีจะตามมาขายขนมจีบเจิ้นถึงสามคนแต่เจ้นก็ไม่เคยให้ความหวัง เจิ้นเด็ดขาดและมีหลัวเพียงคนเดียว แล้วกว่าจะยอมให้หลัวจับกินก็โน่นน่ะ บรรลุนิติภาวะ 18+แล้วนะแกร แม้อีกฝ่ายจะขยันอ้อย ขยันอ่อยขนาดไหนเจิ้นก็แข็งแกร่งยืนหยัดได้อย่างมั่นคง ก็เจิ้นเขาFabulousand Majestic ขนาดนี้ ก็สมชื่อนิยายเขานั่นแหละแกร

ปอ.ลิง ช่วงโหวตหลัวของเจิ้น

กด 1 ท่านเสนบดี หนุ่มขี้เล่น สหายสนิทแต่วัยเยาว์

กด 2 ท่านราชครู งดงามนุ่มนวลประหนึ่งบุปผางามบนยอดเขาสูง แถมยังเหนือชั้นด้วยการใช้ชีวิตร่วมตำหนักกับเจิ้นอยู่ทุกวันคืน

กด 3 ท่านแม่ทัพ พูดน้อย ต่อยหนัก จริงใจ แข็งแกร่งมั่นคง ประหนึ่งหินผา