|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แบบทดสอบความโง่ (แบบนี้ไม่เอาด้วยหรอก)
กุหลาบสวยแต่ไม่โง่
---------------------------
ในบรรดาอีเมล์ที่ส่งมาโดยคนไม่รู้จักกัน ผมจะเบื่อที่สุดก็คือพวกจดหมายชักชวนทำงานทำนองว่าด้วยการหาเงินง่ายๆราวกับไปเดินเก็บเอาตามท้องถนนอย่างนั้นแหละ ชวนให้หนีจากความเป็นอยู่ที่น่าเบื่อในปัจจุบันเสียเถิด ท่านจะร่ำรวยและมีความมั่นคงอะไรประมาณนี้ เพียงแค่คลิกเข้าไปดูคำชวนให้เชื่อที่ส่งมาพร้อมกับอีเมล์ชีวิตของคุณก็จะเปลี่ยนไปทันที
ตามปกติผมจะลบทิ้งอีเมล์เหล่านี้ทิ้งโดยไม่เปิดดู แต่ครั้งนี้ผมนึกว่าเป็นแบบทดสอบความโง่ที่ส่งมาให้ผมทดสอบนี้จะทำให้ผมรู้ว่าผมโง่อย่างไรบ้าง พอคลิกปุ๊บอันดับแรกก็รู้เลยว่าคือผมโง่จริงๆที่เผลอคลิกเปิดจดหมายเพราะเชื่อตามหัวข้อที่ส่งมา
คุณคนที่คิดข้อความนี้แล้วร่อนไปให้คนโน้นคนนี้ เผื่อว่ามีคนหลงเชื่อตามปรัชญาโง่ๆที่คุณพยายามจะยัดเยียดให้มนุษย์ทุกคนมีทางเลือกแค่สองทางอย่างที่คุณเป็นผู้กำหนด และต้องเลือกทางใดทางหนึ่งด้วย นี่ไงคืออีเมล์ที่ผมได้รับแล้วผมคลิกเข้ามาดูเนื้อความข้างในมีดังนี้ แต่ผมลบชื่อเว็บไซต์ทิ้งไปเพราะไม่ต้องการให้ใครโง่คลิกตามเข้าไปอีก
แบบทดสอบ "ความโง่"
2 ทางเดินแห่งชีวิตที่มนุษย์ทุกคนต้องเลือก ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน??? ระหว่าง...
1.ทำงานอย่างที่ทำทุกวันนี้ ไม่ลำบากเกินกว่าที่จะทน แต่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้ไปตลอดชีวิต หรือ
2.ทำงานอย่างหนัก ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง อดทน เหนื่อยสัก 2 ปี แล้วผลงานที่ได้สร้างไว้ทำให้คุณสบายไปตลอดชีวิต ถ้าเลือกอย่างที่ 1 ดีใจด้วย เพราะคุณไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเลย แต่....
ถ้าเลือกอย่างที่ 2 clickเข้ามาเลย แล้วมาคุยกันว่า คุณจะต้องทำอะไรบ้างในอีก 2 ปี ต่อจากนี้
----------------------------------
ข้อความเหล่านี้อาจจะมีประโยชน์หรือสร้างความตื่นเต้นให้กับคนที่กำลังเบื่อหน่ายสภาพตัวเองในปัจจุบันได้ และคิดว่าถ้ายอมเหน็ดเหนื่อยเพียงสองปีแล้วจะสบายไปตลอดชีวิต ใครอ่านแล้วเชื่อจะคลิกเข้าไปดูก็ตามใจเถิด ผมไม่ตามเข้าไปดูด้วยหรอก แค่เปิดอ่านอีเมล์ของคุณผมก็โง่พอแล้ว
แต่ไหนๆเมื่อเปิดดูข้อความที่ส่งมาแล้วผมก็อยากจะพิจารณาด้วยสติปัญญาโง่ๆของผมนี่แหละครับ คุณบอกว่า 2 ทางเดินแห่งชีวิตที่มนุษย์ทุกคนต้องเลือก คำพูดแบบนี้ตั้งขึ้นเองตามความต้องการของเกมที่คุณเป็นผู้กำหนดเองต่างหาก แต่ไม่สามารถใช้กับทุกคนได้หรอก
อีเมล์ฉบับนี้ทำให้นึกถึงเมื่อหลายเดือนก่อนมีรุ่นพี่คนหนึ่งรู้จักกันมานาน แต่ก็ไม่ถึงกับสนิทสนมกันมากนัก แต่ก็เจอหน้ากันบ่อยๆในวันนักเขียน เมื่อก่อนเขาเขียนบทกวี ปัจจุบันก็ไม่เคยเห็นผลงานบทกวีเขานานมากแล้ว เขาบอกว่าเขายังเขียนบทกวีอยู่แต่ทว่าเขียนเก็บไว้อ่านเองคนเดียวเท่านั้น
วันหนึ่งเขาโทรศัพท์มาหาผม และนับเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับโทรศัพท์จากเขา เขาไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบอย่างรวบรัดและไล่มาถึงเรื่องรายได้จากการเขียนหนังสือของผมว่าเป็นอย่างไรบ้าง ผมบอกว่าก็พออยู่ได้ไม่ถึงกับลำบากเดือดร้อนอะไร จากนั้นเขาเริ่มพูดถึงการได้เดินทางไปเที่ยวต่างประเทศที่โน่นที่นี่ที่เขาได้ไปมาบ่อยๆ และพูดถึงเรื่องที่ดินที่ไปซื้อทิ้งไว้ตามต่างจังหวัด สรุปว่าเขามีรายได้ดีและมีความปรารถนาอยากให้ผมมีรายได้ดีเหมือนเขาบ้าง มีเวลาว่างบ้างไหมเขาอยากจะพบเพื่อนั่งดื่มกาแฟคุยกัน บ้านผมอยู่ตรงไหนเขาจะมาหา
ผมอดรนทนไม่ได้ก็ถามว่า พี่จะพูดเรื่องอะไรก็ว่ากันมาตรงๆเถอะ ไม่ต้องอ้อมค้อม ในที่สุดเขาก็เผยออกมาว่าเขาอยากชวนให้ผมไปขายสินค้าขายตรงชื่อดังยี่ห้อหนึ่งซึ่งเขาทำอยู่ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมด้วยความคิดที่ว่าคงเอาผมอยู่แน่งานนี้
ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดไม่อยากฟัง แต่ก็ต้องอดทนฟัง เมื่อเขาพูดจบแล้วผมก็พูดกลับไปว่า ผมอายุจะห้าสิบปีบริบูรณ์ปีนี้แล้ว ผมคิดว่าผมรู้แล้วว่าชีวิตนี้ผมต้องการอะไร ผมพอใจกับสิ่งที่ผมทำอยู่ ผมเขียนหนังสือเพราะผมรักและเลือกงานนี้แล้ว ผมไม่ได้ทำเพราะจำยอม ผมพอใจกับงานที่ผมทำและมีความสุขกับงานที่ผมทำอยู่ เพราะฉะนั้นเรื่องชวนผมไปเป็นคนขายสินค้าขายตรงนั้นเสียเวลาเปล่าไม่ต้องเสียเวลาอธิบายรายละเอียดให้ผมฟังหรอก ผมไม่ได้รังเกียจการขายตรง แต่ผมรู้ว่าผมไม่มีความถนัดในเรื่องนั้น ผมไม่ชอบขายของให้กับคนที่รู้จักกันด้วย และก็ไม่ได้มีความปรารถนาหรือต้องการในสิ่งที่พี่มี ผมคิดว่าพี่ไม่ต้องพูดเรื่องนี้กับผมอีกแล้วนะ ถ้าจะดื่มกาแฟคุยกันก็โอเคนัดหมายวันเวลามาผมยินดีไปคุยด้วย แต่พี่อย่าพูดเรื่องชวนผมไปเป็นคนขายสินค้าขายตรงกับผมอีก เราวางหูโทรศัพท์ล่ำลากันอย่างกระอักกระอ่วน พี่แกบอกว่าถ้าว่างแล้วจะนัดดื่มกาแฟคุยกัน แต่นี่จะข้ามปีแล้วผมไม่เห็นแกโทรมาหาผมอีกเลย วันนักเขียนปีนี้ก็ได้นั่งโต๊ะเดียวกันครู่หนึ่ง พี่แกก็ไม่เห็นพูดถึงเรื่องนี้กับผมอีก พอดีเมื่อเช้าผมได้รับอีเมล์ฉบับนี้ เมื่อเปิดดูแล้วเห็นข้อความที่ผมรู้สึกว่าเป็นถ้อยคำที่หยาบคายที่คนส่งเมล์ไปหาผู้อื่นแล้วยังขึ้นต้นด้วยความหยาบคาย เพราะที่ขึ้นหัวว่า แบบทดสอบความโง่ คล้ายๆกับว่าทางเลือกที่คุณเป็นกำหนดเกมนั้น ถ้าใครเลือกข้อ 1 คือทำงานอยู่อย่างเดิมแล้วจะเป็นคนโง่ ถ้าจะไม่โง่ต้องคลิกเข้าไปหาเว็บไซ้ต์ที่คุณล่อให้เข้าไป
คราวหลังผมอยากให้คุณลองตรวจดูก่อนก็ได้ว่า รายชื่อที่คุณจะส่งอีเมล์นั้นเขามีพื้นฐานเป็นอย่างไร จึงควรจะส่งอีเมล์แบบนี้ไปให้เขาดีหรือไม่ เพราะฉะนั้นเมื่ออีเมล์ของคุณส่งมาถึงชื่อผมก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่จะบอกว่า แบบทดสอบความโง่ของคุณใช้กับคนแบบผมไม่ได้แน่นอน
เพราะผมเชื่อว่าทางเลือกของมนุษย์ในทัศนะของผมไม่ได้มีแค่สองทางอย่างที่คุณเป็นผู้กำหนดขึ้นมาเท่านั้น
ส่วนพี่คนนั้นแกคงไม่โทรหาผมอีกแล้ว แต่ถ้าโทรมาหาผมแล้วชวนผมไปขายสินค้าขายตรงอีก ผมจะแนะนำให้พี่คนนั้นไปซื้อหนังสือเล่มที่ชื่อว่า อัจฉริยะสร้างได้ ของหนูดี(วนิษา เรซ)มาอ่าน ให้พลิกไปที่บทที่ 5 แล้วอ่านดูว่า คนที่มีอัจฉริยะภาพในด้านการเข้าใจตนเองนั้นมีพฤติกรรมอย่างไร ? เผื่อแกจะได้เข้าใจผู้อื่นบ้าง
-----------------------------------------------
Create Date : 06 ตุลาคม 2550 |
|
35 comments |
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 15:46:31 น. |
Counter : 2176 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: 9A 6 ตุลาคม 2550 18:22:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 6 ตุลาคม 2550 18:43:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยานา IP: 203.172.48.138 6 ตุลาคม 2550 19:11:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: %u0E40%u0E01%u0E4B (mojigirl ) 6 ตุลาคม 2550 19:25:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทะเล IP: 58.9.99.98 7 ตุลาคม 2550 0:31:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปะการัง IP: 72.207.12.141 7 ตุลาคม 2550 11:53:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: p tim IP: 222.123.128.28 7 ตุลาคม 2550 18:53:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.65.207 7 ตุลาคม 2550 19:48:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: shin chan (alei ) 7 ตุลาคม 2550 20:49:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: โตมานาน 8 ตุลาคม 2550 1:37:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชจ IP: 202.29.77.2 8 ตุลาคม 2550 8:04:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.20.183 8 ตุลาคม 2550 9:03:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 8 ตุลาคม 2550 12:50:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกแสงตะวัน IP: 125.26.183.34 8 ตุลาคม 2550 17:12:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: shin chan (alei ) 8 ตุลาคม 2550 23:00:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟ้าดิน 9 ตุลาคม 2550 5:00:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อบู (be-oct4 ) 9 ตุลาคม 2550 7:27:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 9 ตุลาคม 2550 14:01:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: filmgus 9 ตุลาคม 2550 16:43:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทะเล IP: 58.9.94.234 9 ตุลาคม 2550 21:21:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.17.162 10 ตุลาคม 2550 5:51:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกไม้ป่า IP: 210.246.178.51 10 ตุลาคม 2550 8:47:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกไม้ป่า IP: 210.246.178.51 10 ตุลาคม 2550 9:15:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ความเคารพ IP: 125.24.135.99 15 กรกฎาคม 2552 13:16:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
ด้วยความยินดี... หากมีผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่าย,บทความ หรือข้อเขียนต่างๆ ใน Blog นี้ไปใช้ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด สามารถทำได้เลยทันที โดยไม่ต้องขออนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
เว้นเสียแต่ว่า
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย
|
|
|
|
|
|
|
เจออย่างนี้เข้าไปก็เซ็งเหมือนกัน
(ยิ่งคงใกล้ตัวนี่ พูดลำบากจริงๆ)