Bloggang.com : พ่อพเยีย : จากบ้านพ่อบูแล้วไปตามรอยควาย

จากบ้านพ่อบูแล้วไปตามรอยควาย

(งวดนี้งดบรรยายภาพให้ทายกันเอาเองว่าใครเป็นใครในสองงานนี้)

ดร. วรัตต์ อินทสระ ผู้เรียบเรียง "ตามรอยควาย"

"สู่ฝัน" ทริปนี้ที่แม่น้ำสะแกกรังเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว
มีอนุสรณ์ ติปยานนท์ร่วมเดินทางไปด้วย
แต่ไม่มั่นใจว่าริมขวาสุดจะใช่เขาหรือเปล่า ต้องให้เจ้าตัวมาเฉลย

จากบ้านพ่อบูแล้วไปตามรอยควาย

ผมเตรียมเป้เพื่อตั้งใจไปบ้านพ่อบูตามที่ตั้งใจไว้ แต่คิดว่าจะยาวไปที่งานเปิดตัวหนังสือ “ตามรอยควาย” ที่ร้านโอลด์เล้ง เลย โดยไม่ต้องแวะกลับมาที่บ้านอีก สิ่งของที่เตรียมไปก็ไม่มีอะไรมาก กล้องคู่ใจ หนังสือ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ไปให้คุณพ่อบู 1 เล่ม และติดไว้ในเป้หนึ่งเล่มเผื่อว่าไปให้ใครที่พบในงานที่คิดว่าอยากให้ พร้อมตะกั่วป่าโปสการ์ด เป็นโปสการ์ดทำมือ ซึ่งติดไว้เผื่อนึกจะอยากแจกใครบ้าง

ผมถึงหน้าบ้านพ่อบูก็ได้ยินเสียงพระกำลังสวดก็ยิ่งแน่ใจว่าไม่ผิดบ้านแน่แล้ว คุณบีลูกสาวพ่อบูมาต้อนรับด้วยความเป็นกันเอง หลังจากพระสวดเสร็จก็ได้รับการแนะนำให้รู้จักใครเป็นใคร ส่วนคุณบีกับป้าซ่าส์นั้นเห็นหน้าก็รู้แล้วเพราะเคยเห็นรูปในบล็อกบ้าง ส่วนคนอื่นๆเช่นคุณ piterek, คุณcatt.&cattleya, ลุงแอ๊ด,แพนด้ามหาภัย ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน (มีภาพแต่งดบรรยายให้ทายกันเอาเอง)

เป็นเพราะอะไรหนอที่ทำให้เราออกเดินทางมาพบชายชราคนหนึ่งที่บ้านหลังนี้ ทั้งที่ไม่ได้เป็นญาติโกโหติกากันเลย แต่เมื่อได้พบเห็นคุณพ่อบูและครอบครัวแล้วก็รู้สึกเป็นมิตรและรู้สึกอบอุ่นใจ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรหนอ ? ผมว่าไม่ใช่แค่เราเคยสนทนากันในบล็อกเท่านั้น คงจะมีอะไรที่อยู่เบื้องหลังสักอย่างที่ทำให้เกิดความรู้สึกเช่นนี้

ความรู้สึกเป็นมิตรและไม่รู้สึกว่าเป็นคนแปลกหน้า ทั้งที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก ซึ่งต่างจากคนในหมู่บ้านเดียวกันบางคนเสียอีก ทั้งที่เดินสวนกันก็ยังไม่เคยสบตาหรือยิ้มให้กันก็มี และหลายคนยังไม่เคยรู้ว่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันก็มี

ไม่ว่าจะเนื่องมาจากบุพกรรมหรือเป็นลูกหลานกันทางเทคโนโลยีอย่างคุณแม่ของคุณบีบอกก็ตาม ผมก็รู้สึกยินดีและมีความสุขใจที่มีโอกาสได้มากราบพ่อบูสมใจในวันนี้ และยังได้พบและมีโอกาสได้รู้จักกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันอีกในวันนี้ และยังได้รับประทานอาหารร่วมกันอย่างเอร็ดอร่อย

คุณบีพาชมนิทรรศการสีน้ำฝีมือเธอในห้อง ได้เข้าห้องพระที่เพียงก้าวเข้าไปก็ได้สัมผัสกลิ่นหอมบางชนิดที่ทำให้บรรยากาศในห้องโน้มนำไปสู่ความสงบอย่างบอกไม่ถูก

ทั้งที่มีงานเปิดตัวหนังสือตอนบ่ายโมง แต่ก็ยังโอ้เอ้อยู่ที่บ้านพ่อบูอีกพัก ได้คุยกับแพนด้ามหาภัยสมาชิกบล็อกแก๊งจึงได้รู้ว่าเธอมีความสามารถหลายอย่าง ทั้งแปลภาษาจีน ทั้งสอนภาษาจีน ทั้งที่ดูหน้าตาเธอเด็กมาก เมื่อรู้ว่าเธอเคยแปลเรื่องจีนกำลังภายในพ็อคเก็ตบุ๊คให้กับค่ายสยามสปอร์ต จึงเอ่ยปากชวนเธอมาร่วมงานเปิดตัวหนังสือด้วย

พอไปถึงงานสักพักก็จบ ไม่ได้ฟังว่าเขาคุยกอะไรกันบ้าง ได้รับแจกหนังสือ “ตามรอยควาย” ซึ่งเป็นงานเรียบเรียงจากงานดุษฎีนิพนธ์เรื่องการเดินทาง 25 ปีของนักร้องนักดนตรีวงคาราบาว สำนักพิมพ์ โมโน โพเอท สำนักพิมพ์น้องใหม่ไปแรงของเสกสรร สุขวัฒโณ (เอก อัคคี)

ถึงแม้งานแถลงข่าวจะจบแล้วแต่ก็ยังไม่อยากกลับ เพราะได้พบกับกลุ่มนักเขียนหนุ่มแห่งยุคสมัยที่ไฟกำลังแรงในตอนนี้ ผมจึงอยากนั่งอยู่ในวงสนทนาด้วย

เอก อัคคีโต้โผงานบอกให้กลุ่มเพื่อนเริ่มต้นตั้งแต่ตะวันบ่ายคล้อย ทั้งที่ผมไม่ดื่มแต่ก็ยังอยากอยู่ร่วมวงสนทนากับนักเขียนหนุ่มทั้งหลาย ฟังเขาสนทนากันบ้าง อยากฟังว่าเขาคิดอะไร อ่านอะไร ดูหนังอะไรกัน

กลุ่มนักเขียนหนุ่มประกอบด้วย อุเทน พรมแดง , เรืองกิตต์ รักกาญจนันนท์, เริงวุฒิ มิตรสุริยะ ,พจนาถ พจนาพิทักษ์ , พานทองแดง , ศิริวร แก้วกาญจน์ และนักเขียนสาวหน้าใหม่นามกันต์ธร ตามมาสมทบเมื่อวงดื่มเริ่มไปได้สักครู่ แพนด้ามหาภัยมานั่งร่วมสนทนาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขอตัวกลับไป สังเกตเธอคุยเรื่องหนังสือและเรื่องหนังกับกันต์ธรอย่างถูกคอ ถูกปาก ถูกใจกันมาก ผมก็พลอยได้ฟังเรื่องดีๆไปด้วย

เริ่มค่ำพิทักษ์ ใจบุญ เดินทางมาจากพะเยาเพื่อมางานนี้โดยเฉพาะ ตกดึกนักเขียนที่กำลังร้อนและแรงในยุคนี้อย่างอนุสรณ์ ติปยานนท์ก็ตามมาร่วมวงด้วย

ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมนั่งโต๊ะเหล้าแล้วไม่ดื่มเหล้า แต่คืนนี้ดูเหมือนว่าผมจะมีอายุมากกว่าใครๆในโต๊ะนี้ ได้สนทนา ได้ฟังเรื่องที่เขาคุยกัน โดยที่ไม่รู้สึกแปลกแยก เพราะนักเขียนกลุ่มนี้ก็เคยรู้จักคุ้นเคยพบกันมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว สมัยที่ผมยังดื่มอยู่ก็เคยร่วมวงดื่มกันมาบ้าง (ยกเว้น อนุสรณ์ ติปยานนท์คนเดียวเท่านั้นที่ผมเพิ่งได้พบกับเขาเป็นครั้งแรก - หลังจากที่ได้เคยพบเขาครั้งหนึ่งเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว)

กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบก็ตีสาม ซึ่งนานมากแล้วที่ผมไม่ได้กลับบ้านดึกอย่างนี้ ครั้งนี้นับเป็นอีกครั้งที่ผมได้เรียนรู้ว่าการฟังนั้นเป็นศิลปะอย่างหนึ่งซึ่งนับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะการฟังอย่างแท้จริงนั้นไม่ได้แค่ฟังให้ได้ยินเท่านั้น แต่เป็นการฟังทุกๆเสียงที่พูดออกมาด้วยหัวใจ และยิ่งย้ำให้ประจักษ์ชัดว่าการฟังนั้นผู้ฟังได้รับประโยชน์มากกว่าตอนเป็นผู้พูดเสียเอง

-----------------------------------------------------------

Create Date : 02 ธันวาคม 2550

Last Update : 2 ธันวาคม 2550 21:20:57 น.

95 comments

Counter : 1790 Pageviews.

เมื่อคืนได้คุยกับเพื่อนที่จัดรายการวิทยุ
เอ่อ...ภูเก็ตมันขาดบรรยากาศของนักคิดนักเขียนไป ไม่เหมือนที่อื่น หลายครั้งที่แอบนึกอิจฉาบรรยากาศของกรุงเทพและเชียงใหม่
อาจด้วยที่อื่นมีองค์กรและสถาบันการศึกษารองรับ ที่สำคัญคือมีใจร่วมกันของกลุ่มคนนั้นๆ ภูเก็ตแม้นจะมีสถาบันการศึกษาแต่ดูเหมือนหาได้ใส่ใจกับงานด้านศิลปะ วรรณกรรมเลย อาจด้วยงานด้านนี้มิได้แสดงผลตอบแทนที่เป็นเม็ดเงินแก่ผู้ดำเนินงาน
กิจกรรมที่ยังพอสร้างบรรยากาศได้บ้างก็คืองานศิลปะ แต่ก็อีกนั่นแหละพบกันแต่หน้าเดิมๆ ก็ดี ได้เป็นการกระชับมิตร

โดย: พราน (ตาพรานบุญ

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:15:59:20 น.

ฝากกราบสวัสดีพ่อบูด้วยนะครับ ครอบครัวน่ารักจริงๆเลย ขอให่พ่อบูแข็งแรงนะครับ

โดย: พราน (ตาพรานบุญ

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:16:01:07 น.

แวะเข้ามาทักทาย - ขอบคุณสำหรับ โปสการ์ด สวยๆ
แอบเอาขึ้นบล๊อกด้วยครับ

....................

คิดถึงครับ

โดย: ตาอ้วนชวนคุย

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:16:11:20 น.

แวะมาชมภาพครอบครัวพ่อบู และเพื่อน ๆ ชาวบล็อกแกงค์ของคุณบี

อบอุ่นดีค่ะ

กราบสวัสดีพ่อบู ขอให้มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงยิ่ง ๆ ขึ้นค่ะ

ในภาพงานตามรอยควาย
ไม่พบคุณอุเทน พรมแดง มานาน ดูคมเข้มขึ้นค่ะ

แต่ภาพแม่น้ำสะแกกรังทริป "สู่ฝัน" นั้น มีคู่พระคู่นางอยู่ด้วย อันนี้จำได้ไม่ต้องมีคำบรรยายภาพค่ะ (มัวแต่ดูคู่พระคู่นาง ไม่ได้ดูคุณอนุสรณ์ ติปยานนท์ เลย - - ไม่ค่อยได้อ่านงานของเขาด้วย)

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.177.5 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:17:08:40 น.

ตามพี่หนอนฯมาติดๆ
แหม...เดี๋ยวนี้พ่อพเยียเที่ยวอาร์ซีเอนะ
กลับตั้งตีสามใครจะเชื่อว่าไปงานเปิดตัวหนังสือ

ยินดีด้วยกับการได้ไปบ้านพ่อบูของพ่อพเยีย
บรรยายซะจนอยากไปบ้างเลยน่ะ
อืม..มีแต่คนเก่งๆเนอะ น่ารักๆๆๆ
ชอบคำว่าลูกหลานทางเทคโนโลยี่
มันตรงใจดีจัง
และที่เด็ดสุดคือ ย่อหน้าสุดท้ายค่ะ
ฟังเสียงทุกเสียงที่พูดออกมาด้วยหัวใจ
ใช่ค่ะ การฟังกับการได้ยินไม่เหมือนกัน
จะจำจดไปใช้นะคะ

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.66.143 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:18:14:12 น.

ขอร้องดังโฮกก่อนได้ป่าวคะ

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไม่น่ารีบกลับเลย แง้ เสียดายยยยยยยยย

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:19:35:06 น.

เอารูปมาฝากน้าโดมบ้างค่ะ... คาดว่าพรุ่งนี้หลังเลิกงาน น่าจะได้เข้ามาอัพภาพบรรยากาศงานพ่อบูค่ะ (คืนนี้ต้องเตรียมการสอนก่อนล่ะค่า เอิ๊กๆๆ)

ขอบคุณน้ามากๆ ค่ะที่กรุณาพาไปงาน

นี่หนูก็เพิ่งไปเยี่ยมบล็อกพี่ศิริวรกับพี่กันต์ธรที่ oknation มาค่ะ แต่แหม-เสียดายจริงๆ ที่ไม่ได้เจอนักเขียนคนโปรดอีกคน ไม่น่ารีบกลับมาทำบัญชีโรงเรียนเล้ย แง

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:19:44:56 น.

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:19:59:53 น.

อาโดมคะ..

ประทับใจกับภาพที่บ้านพ่อบูจังค่ะ ทั้งที่อาโพสมา และที่คุณแพนด้ามหาภัยโพส กำลังคิดว่า ระหว่างพ่อบูกับอาโดมใครหล่อกว่ากัน อิอิ งานนี้ต้องขอบคุณ คุณแพนด้ามหาภัยที่นำภาพคู่กันระหว่างพ่อบูกับอาโดมมาให้ชม

ชอบคำเดียวกับพี่ตะเบบูญ่าเลยค่ะ "ลูกหลานทางเทคโนโลยี"
นกเป็นลูกพ่อบู เป็นหลานอาโดม ไงล่ะ ใช่มั้ยคะ อา

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:20:13:35 น.

ร่วมประทับใจด้วยคนค่ะอาโดม

.......

นาก็เคยได้คุยกะแพนด้าทางแชท เพิ่งรู้ว่าเค้าทำงานด้านนี้เมื่ออ่านบล็อคอาโดมนี่เองค่ะ

......สังคมไหนๆถ้าเรามีความหวังดีและจริงใจให้กันนาว่ามันน่าอยู่เสมอค่ะ

อากาศเริ่มหนาว อาโดม อาผู้หญิงและน้องพเยียรักษาสุขภาพกันถ้วนหน้านะค่ะ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:21:12:54 น.

สวัสดีครับตาพรานบุญ

จะว่าไปแล้วทางภูเก็ตผมว่าก็ยังมีบรรยากาศของศิลปินอยู่ไม่น้อยเชียวนะ นักเขียนก็มีหลายคน

ในความคิดเห็นของผมคิดว่าสถานที่และบรรยากาศของคุณที่ว่านั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในการทำงานศิลปะหรอก

ผมว่าเป็นเพียงตัวเสริมเท่านั้นเอง
ศิลปินบางคนหรือทำท่าว่าจะเป็นศิลปินบางคน หรือนักเขียนบางคน ต่อให้อยู่ในเมืองอย่างกรุงเทพฯหรือเชียงใหม่ ให้อยู่ในบรรยากาศของงานปะทะสังสันทน์ทางความคิดกันบ่อยๆ ถ้าไม่ลงมือทำงานก็เท่านั้นแหละครับ

ความคิด สติปัญญา ฝีมือและความสามารถของศิลปินงอกงามเติบโตได้ในทุกๆที่แหละครับ

นี่ก็คืออีกมุมหนึ่งซึ่งผมอยากมองต่างออกไปจากมุมที่คุณมอง

เพราะในอนาคตผมก็อาจจะไปอยู่ที่ในที่ไม่มีบรรยากาศอย่างที่คุณว่า แต่ผมก็ยังคิดฝันที่จะทำงานเขียนต่อไป

ส่วนบรยากาศของการทำงานของเรา เราสร้างได้ครับ

สวัสดีครับตาอ้วนชวนคุย

ขอบคุณที่ส่งข่าวให้ทราบ ช่วงนี้ผมไม่ได้แวะไปทานอาหารที่บ้านคุณเลย มีงานนิดหน่อยครับ ว่างๆจะแวะไปชิมฝีมือคุณอีก

สวัสดีจ้ะหนอน

ที่ว่าคมเข้มนั่นไม่ใช่อุเทนหรอก อุเทนถูกพจนาถบังมุม ในภาพมองไม่เห็นอุเทนหรอก
ตอนดูรูปใส่แว่นตาหรือเปล่า มองไม่ชัดแล้วมาโทษคนถ่ายไม่ได้นะ

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า

ถ้าพ่อพเยียยังดื่มแต่ก่อน ก็คงไม่ได้ฟังคนอื่นพูดได้มากถึงขนาดนี้หรอก

คงจะใช้เวลาในการพูดมากกว่าการฟัง
และฟังก็เพียงเพื่อที่จะได้พูดต่อเท่านั้นเอง

ไม่ได้ฟังด้วยหัวใจอย่างที่เล่าให้ฟังหรอก

ประทับใจที่ได้ไปกราบพ่อบูจริงๆ พระท่านยังเทศน์ว่าถือว่าเป็นโชคดีแล้วที่มีโอกาสได้รู้จักคนดีๆอย่างพ่อบู

พ่อพเยียก็รู้สึกเช่นนั้นก่อนที่พระจะเทศน์เสียอีก

สวัสดีจ้ะแพนด้ามหาภัย

ขอโทษทีที่เรียกชื่อล็อกอินผิดว่า "หมีแพนด้า" แท้จริงเธอคือ"แพนด้ามหาภัยต่างหาก

เป็นเพราะอิทธิพลเพลงของหมีแพนด้าแท้ๆ (เดี๋ยวจะไปแก้)

น้ายังเสียดายแทนแพนด้าเลย เมื่อนักเขียนคนโปรดของแพนด้าฯมา

ขอบคุณสำหรับรูปที่ถ่ายคู่กับพ่อบู

สวัสดีจ้ะหลานนก

ส่งโปสการ์ดไปให้แล้วนะ
ได้รับหรือยัง ?

หากได้รับช่วยบอกด้วยนะ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:21:31:56 น.

พ่อพเยีย
จะมาบอกว่า บ้านเรามีอินเตอร์เน็ทความเร็วสูงใช้แล้ว เราทำงานและเข้ามาอ่านบล็อกง่ายขึ้น
นี้เป็นวันแรกที่ได้ใช้ เลยเห่อเป็นพิเศษแม้ว่าอากาศจะหนาว
มาก ๆ

อีกเรื่องหนึ่งเราได้รับโปสการ์ดแล้ว ขอบคุณมาก ๆ

วันก่อนเขียนถึงเราว่า เอาเวลาไปไหนหมด ก็เอาไปใช้กับงานปาร์ตีเพื่อนผองน้องพี่และ งานประชุมสัมมนาอะไรพวกนี้แหละ

พรุ่งนี้มีการประชุม แถลงข่าวเรื่อง พรบ ทรัพยากรน้ำ ถ้าสนใจไปดูรายะเอียดที่บ้านเราได้

หนาวนี้คงไม่มาเชียงใหม่แล้วใช่ไหม

เออ...เขาว่ากันว่า ผู้ชายบางคนเมื่อสูงวัยจะหน้าตาดีขึ้น เราว่าคุณเป็นหนึ่งในนั้นนะ ไม่เชื่อดูรูปเก่า

โดย: แพรจารุ

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:21:48:31 น.

อิอิอิ

พี่โดมคะ

รูปพี่โดมกะพ่อบูนี่หล่อสูสีกันเลยค่ะ

อย่าว่าแต่พี่โดมดีใจเลย

บ้านบีก็ดีใจกันยกหลังที่ได้มีโอกาสต้อนรับอาคันตุกะที่น่ารักอย่างทุกท่านค่ะ

อยากให้หมีโฮกอั่พบลอครูปบ้านเราเร็วๆจัง

ลูกหลานทางเทคโนโลยี

อิอิ

โดย: be (be-oct4

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:21:48:43 น.

โอะ...โอ๊ะ...

มัวเพลินชมสาว ๆ สวย ๆ ที่งานบ้านพ่อบูจนเพลิน

พอ...ไปตามรอยควาย...ก็เลยเห็นหนุ่มมาดเข้มเป็นอุเทนไปด้ายยยย...

ไม่ได้ใส่แว่นอ่ะค่ะ

นี่ดีนะว่าแค่ทักผิดในภาพ ถ้าเจอะสถานการณ์จริงและทักผิดล่ะก็...

ภาพทั้งสองภาพที่คุณแพนด้ามหาภัยมาโพสต์สวยทั้งสองรูปเลย โดยเฉพาะรูปพ่อบูกะพ่อพเยีย... งามแท้ ๆ ค่ะ

ดีใจที่เห็นมิตรภาพผลิบานผ่านบล็อกและโลกเสมือนจริง...อีกครั้งนึงค่ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.177.5 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:0:09:11 น.

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.177.5 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:0:09:18 น.

ขอโทษค่ะพ่อพเยีย
คอมมันมีปัญหา
เลยกลายเป็นเมนต์ดับเบิ้ลไปหน่อย
ช่วยลบทีเถอะจ้ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.177.5 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:0:11:54 น.

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.177.5 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:0:12:04 น.

มัวแต่ดูรูปพระเอกในเรือ
พอพี่หนอนฯบอกมีรูปนางด้วย
ต้องย้อนกลับไปดูใหม่ให้ดี

ได้เห็นพี่กล้วยวัยสาวก็คราวนี้

ดูรูปมิตรภาพออนไลน์
แล้วอุ่นใจแทนค่ะพ่อพเยีย

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.2 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:1:50:57 น.

อยากอยู่ในงานด้วยคนครับ

อยู่ไกล
แต่ใจไปถึง

เป็นภาพที่ดูอบอุ่นครับพี่โดม
ผมตามดูมาตั้งแต่บล็อกพี่บี
คุณแพนด้า (คุณแพนด้าผมไม่สามารถคอมเม้นท์ที่บล็อกเธอได้
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรครับ)
แล้วก็รูปที่บล็อกพี่

พ่อบูดูมีความสุขมาก
ผมเคยคุยกับท่านก่อนท่านป่วย
เลยไม่รู้ว่าใครตื่นเต้นกว่าใคร 5555

ผมคิดว่าผมตื่นเต้นที่ได้คุยกับพ่อบู
มากกว่าคุยกับนางงามแน่ๆ ครับ 555

ชอบคำว่า "ลูกหลานทางเทคโนโลยี"
อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้สึกว่า
โลกนี้ไว้ใจได้
และความรู้สึกดีดีก็แบ่งปันกันได้เสมอ

หวัดดียามเช้าครับพี่โดม

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:7:42:34 น.

มิตรภาพผลิบาน
หากมีใจให้กัน
ในโลกเสมือนจริง
ก็เป็นจริง

กราบสวัสดีพ่อบูด้วยคนค่ะ

ได้รับโปสการ์ดแล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ

โดย: ชมจันทร์ IP: 202.29.77.2 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:9:07:15 น.

เห็นภาพขาวดำสุดท้าย....
ชายหนวดเขี้ยว...เหมือนสู้ศึกบางระจันในภาพคนนั้นหายไปไหนแล้วหนอ
เขี้ยวหนวดยังไม่ถอด....ถอดแต่เขี้ยวเล็บ...แม่นบ่อ้าย

หนาวเหน็บ....โลกร้อน
บทจะหนาวก็หนาวถึงใจ
บทจะร้อน...ก็ร้อนขึ้นมาไม่บอกกล่าว เราทำร้ายแผ่นดินที่เราอยู่ไปทุกวันกันแล้วหนอ.....

เมื่อวานไปยืนอ่านขวัญเรือนเล่มใหม่....อรุณรุ่งที่ใกล้ชิดความตาย
อ่านแล้วไม่อินเท่าตอนเจ้าของเรื่องเล่าให้ฟังเนอะ....แฮ่
ก็ดันได้ฟังก่อนนี่นา

ไปหาหมอมาเลยแวะร้านหนังสือ....หลังจากทนทรมานกับความเจ็บปวดมาร่วมครึ่งปี จนคุยกับพี่นุว่าอยากตัดทิ้ง...เบื่อกับความเจ็บปวดจนทำอะไรไม่ได้ ก็เลยไปหาหมอดีกว่า

ก็อยู่กันมาร่วมสิบปีแต่เราสองคนไม่เคยไปตรวจร่างกายกันเลยเมื่อวานไปหาหมอเสร็จหมอก็บอกว่าไม่เป็นอะไรหรอกให้พี่สาวไปเบิกยามากินทุกเดือนดีกว่าซื้อเพราะยาปลอมในร้านหมอตี๋จะเยอะมาก....
ตอนแรกหมอก็คุยแบบให้กำลังใจนะว่าหนูน่ะปีกมดลูกเล็กมากนะโอกาสมีลูกก็คงจะยากหน่อย...แต่ก่อนกลับหมอเห็นเราไม่ซีเรียสมั้งก็เลยบอกว่าเราเป็นหมันนะโอกาสจะมีลูกก็ไม่มีแล้ว......

คุยกับพี่นุก็ไม่รู้ว่าพี่แกรู้สึกอย่างไรนะเพราะแกไม่พูด....
แต่จริงๆเราสองคนก็คุ้นเคยกับการอยู่กันสองคนมานานแล้ว...
มันก็รู้สึกเบาโหวงบ้างแต่ไม่ถึงกับวาบหายเท่าไร.....
จริงๆก็อาจจะเตรียมใจไว้กันแล้วล่ะที่จะอยู่กันแค่สองคน....

พ่อดูชะตาให้นานแล้วตั้งแต่ยังไม่เจอพี่นุ...ว่าบ้านเราน่ะตาลยอดด้วนนะ
หมดกันแค่ตรงนี้แหละ.....ยิ่งไปเจอท่านผอออว่าด้วยนะว่าบ้านที่ปลูกสะตอไม่ได้กินฝักน่ะจะไม่มีหลาน.....อ้อ
เข้าทาง...ป้าพิศนะเจ้าของสวนสะตอเป็นร้อยๆต้น แต่ซื้อสะตอกินทุกปีแหละ....ไม่เคยขายได้ตังค์กะเขาสักที อย่างมากก็เอาไว้กินแถมฝักก็ง็องแง็ง พิการอีก

ก็เลยมาทนกะความเจ็บปวดต่อ....แต่ลูกศิษย์แม่เขาเป็นทายาทหมอกลางบ้านเขาผสมยามาให้กินเป็นยาสมุนไพรก็ค่อยดีขึ้น....ก็ทนต่อไป หมอบอกทนเอาเดี๋ยวก็หาย..
เอ๊า...ทนไป

รอเอารถไปเปลี่ยนปั๊มน้ำมัน รั่วตั้งแต่ขามาแล้วล่ะ
ต้องเปลี่ยนลูกปืนล้อด้วย....ถึงค่อยกลับได้ ก็คงเป็นกลางเดือนพอดี.....ตานุชักจะแปลงร่างเป็นดักแด้ในผ้านวมแล้ว
พรุ่งนี้จะลดลงอีก เหลือสัก 8-9 องศา ท่าทางลูกพี่ชักแหง็กๆแหงมเลย....

แวะมาส่งข่าวคราว.....ซาหวัดดีเด้อ จะไปมุดผ้าห่มต่อแย้วววว

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:9:33:53 น.

สวัสดีค่ะ ขออนุญาตเรียกพี่โดมนะคะ อิๆ เพราะอายุห่างกันพอสมควร (ถึงดูหน้าแล้วจะเหมือนวัยเดียวกันก็เถอะ)

วันนี้น้องบีมาตามไปดูภาพวันเกิดพ่อบูที่บล็อกค่ะ เลยไปเห็นพี่โดมที่นั่น

บรรยากาศอบอุ่นจังค่ะ เห็นแล้วรู้สึกดีบอกไม่ถูก เป็นมิตรภาพที่งดงามมากๆค่ะ

สำหรับตัวเอง ปกติก็ไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้เจอเพื่อนที่รู้จักกันในโลกออนไลน์เลยนะคะ เพราะอยู่ห่างไกลความเจริญ อิๆ แต่ก็เคยมีเหตุให้ได้ไปเจอเพื่อนๆที่รู้จักกันในเว็บบอร์ดชานเรือน 2 คนเพราะมีโอกาสเข้ากรุงเทพฯพอดี รู้สึกสนิทชิดเชื้อราวกับรู้จักกันมาเป็นสิบปีแน่ะค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ

อ้อ..อ่านขวัญเรือนเล่มใหม่ เห็นว่าพี่โดมไม่ค่อยสบาย อ่านแรกๆตกใจนิดหน่อย แต่พอท้ายๆเห็นว่าไม่มีอะไรมาก ก็ค่อยสบายใจขึ้น ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:10:06:53 น.

แวบเ้ข้ามาได้เห็นภาพคุณกับพ่อบูแล้วก็ชื่นใจมาก
ขอให้มีความสุขกันมากๆนะคะ่

โดย: หญิงใหญ่ IP: 58.9.84.203 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:11:29:14 น.

ยินดีที่รู้จักค่ะพี่โดม

ขออนุญาติแอด...นะค่ะ

โดย: cattleya.. (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:11:29:58 น.

พี่โดมครับ รูปนั้นใช่ผมจริงๆด้วย ขอบคุณที่พี่โดมยังเก็บรูปไว้ มันนานจนผมลืมหน้าตาตัวเองเลย...

โดย: อนุสรณ์ ติปยานนท์ IP: 202.44.135.34 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:15:10:04 น.

พี่โดมคะ

ได้รับโปสการ์ดเมื่อสักครู่ค่ะ
เลยแวะมาบอก
ขอบคุณค่ะ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:15:54:53 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย ตามมาดูรูปค่ะ พ่อพเยียเดินสาย เหมือนดาราดังเลย อิอิ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:17:44:08 น.

ขอบคุณค่ะกับมิตรภาพที่มีให้กัน และโปสการ์ดสวยๆๆ
ที่พ่อเพยียนำมาแบ่งปัน

มีความสุขมากค่ะที่เจอกับทุกคน
ในวันนั้น และหวังว่าคงจะมีโอกาสพบกันอีกนะคะ

โดย: ป้าซ่าส์

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:18:11:57 น.

ตามมาดูจากบ้านพี่บีกะน้องหมี

โดย: เอ๊กกี่

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:19:19:07 น.

ฮ่า ๆ พี่โดมจ้ะ
รูปคุณอนุสรณ์ไม่โดนเท่ารูป
คนใส่หนวดด้านหลังไกลๆ...นะคะ ชะอุ๊ย...
แวะมาโหวตให้พี่โดมค่ะ
สาขานายงามมิตรภาพแน่นอนอยู่แล้ว...คริคริ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:19:20:06 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม

ยินดีมากค่ะที่ได้พบกับพี่โดมวันนั้น
เคยเข้ามาในบล็อก นึกว่าพี่โดมดุ
ฮิ ฮิ

จริงๆน่ารักค่ะ
เอาโปสการ์ดแสนสวยมาแจกพวกเราด้วย ไว้ถ้าเปิ้ลลงมือทำเมื่อไหร่ จะขออนุญาติส่งไปให้พี่โดมบ้างนะคะ

โดย: Piterek

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:19:48:36 น.

มิน่าวันนี้ไม่ค่อยหนาว...
บ้านพ่อพเยียอบอุ่นจัง
มิตรภาพใหม่ๆก่อเกิดได้ไม่จำกัดช่องทาง
น่าประทับใจมาก
หนูเอง..หลายๆอย่างที่มีที่เป็นในวันนี้
ก็เพราะเริ่มต้นที่รู้จักพ่อพเยียนี่แหละค่ะ

ขอคุณพระคุ้มครองทุกท่านในที่นี้ค่ะ

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.57.224 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:19:55:14 น.

สวัสดีจ้ะแพร จารุ

ขอแสดงความยินดีที่มีเน็ตความเร็วสูงใช้แล้ว

ตั้งแต่รู้จักกันมาพูดเข้าท่าวันนี้แหละว่า...ผู้ชายพออายุมากขึ้นแล้วหน้าตาดีขึ้น

เร็วๆนี้มีโปรแกรมจะขึ้นเชียงใหม่ เพราะมีคนจ้างวานไปถ่ายรูปบุคคลที่มีความสุข แต่เรื่องกำหนดวันยังไม่แน่นอน แต่ไปแน่ภายในเดือนนี้

ไม่รู้ว่าจะได้แวะกระท่อมทุ่งเสี้ยวหรือเปล่า ?

สวัสดีครับคุณบี

หากมีโอกาสหรือจังหวะดีๆก็หวังว่าจะได้ไปเยี่ยมพ่อบูอีก วันนั้นยังไม่ทันได้สนทนาอะไรกันมากมายเลย

กลัวท่านเหนื่อยด้วย
แต่คุณแม่ปาก็น่าสนทนาด้วย
เพราะท่าทางท่านใจดีมีธรรมะ

คนมีธรรมะถ้าได้พูดได้คุยด้วยก็ถือว่าเป็นบุญแล้ว

สวัสดีจ้ะหนอน

ไม่เป็นไรหรอก คนเราผิดพลาดกันได้ เป็นความผิดของพ่อพเยียที่เขียนถึงแล้วไม่มีรูปให้เห็นครบทุกคน เมื่อเห็นชื่อแล้วเห็นคนรูปหล่อก็มองผิดพลาดได้

สวัสดีครับแม่น้องนิก

นั่นคือการพบกันครั้งแรกกับแม่พเยีย

จากนั้นเราก็ไม่ได้จากกันอีกเลย

ไม่น่าเชื่อเลยนะ...

สวัสดีครับกะว่าก๋า

ผมยังเชื่อมั่นเรื่องมิตรภาพที่เกิดจากความจริงใจอยู่
ไม่ว่าจะมาทางไหนก็ตาม
ไม่ว่าจะแนะนำให้รู้จักโดยเพื่อน
ไม่ว่าจะรู้จักกันทางเน็ต
ฯลฯ

หากจริงใจต่อกันก็ย่อมส่งความรู้สึกดีๆต่อกันได้

สำหรับพ่อบูนั้นผมถือว่าเป็นบุญของผมที่ได้รู้จักกับท่าน
คนดี มีธรรมะ มีให้รู้จักมากเสียที่ไหนล่ะ ?

สวัสดีจ้ะปลายแปรง

โครงการจะกลับใต้เมื่อไร
หรือว่ายังไม่แน่

ถึงวันนี้พ่อพเยียหันมาดูแลสุขภาพร่างกายมากขึ้นกว่าเดิม
เพราะแต่ก่อนทำลายมันลูกเดียว
ทั้งดูด ทั้ง ดื่ม

อะไรชอบกินก็กินอยู่นั่นแหละ

เดี๋ยวนี้ อะไรที่ชอบมากแต่ถ้าเป็นโทษก็ต้องหยุดกินบ้าง
แก่แล้วจริงๆ
แต่ชอบนะความรู้สึกแบบนี้
เพราะมันแตกต่างจากความรู้สึกที่ตามใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา

ไม่ได้ฝืนใจ แต่ทำด้วยว่าเห็นประโยชน์จากการมีสุขภาพดีนั้นเป็นอย่างไร

อย่าลืมว่า "โลงไม่ได้มีไว้สำหรับใส่คนแก่(มาก)เท่านั้น"

สวัสดีครับคุณชมจันทร์

ขอบคุณครับที่ส่งข่าว

ชอบประโยคที่คุณพูดว่า

"มิตรภาพผลิบาน
หากมีใจให้กัน
ในโลกเสมือนจริง
ก็เป็นจริง"

สวัสดีครับคุณพจมารร้าย

ยินดีที่ได้เป็นพี่ของพจมาน สว่างวงศ์ ครับ

ช่วงนี้ผมก็หันมาเอาใจใส่สุขภาพมากขึ้น เพราะตอนหนุ่มๆทำลายมันมามากแล้ว แต่ยังไม่สายเกินไป

ยินดีที่แวะเข้ามาทักทายกัน

สวัสดีครับคุณหญิงใหญ่

อยากรู้จริงๆว่าคุณหญิงใหญ่ ไม่ใส่ล็อกอินคนนี้เป็นใคร
แต่ถามอย่างไรคุณก็คงไม่บอกหรอกใช่ไหมครับ ?

สวัสดีครับคุณแคท

ยินดีครับ

วันนั้นยังไม่ทันได้คุยกันมากเลย

แต่ที่ได้คุยมากกว่าตคนอื่นก็คือแพนด้ามหาภัยนี่แหละ ทึ่งความสามารถของเธอจริงๆ

สวัสดีครับอนุสรณ์

ดีใจที่รูปนี้ใช่คุณ

เพราะวันเวลาล่วงเลยไปนานเหลือเกิน

และเราก็ไม่เคยพบกันอีกเลย
ยินดีที่ได้พบกันครับ

สวัสดีครับป้าแป๋วภูเก็ต

แหม...ความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้เดินทางไปโน่นมานี่
ได้พบคนนั้นคนนี้
แต่บางทีก็อยู่เพียงลำพัง
ปลีกวิเวกยาวเป็นเดือนสองเดือนเลยนะ

แล้วแต่จังหวะของชีวิตครับ

สวัสดีครับป้าซ่าส์

ยินดีที่ได้รู้จักตัวจริง
ตัวจริงป้าซ่าส์น่ารัก
แต่ตัวหนังสือก็ทำท่าแก่นเซี้ยวไปงั้นเอง

ยินดีที่ได้รู้จักกครับ
คงมีโอกาสได้พบกันอีก

โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.28.197 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:20:07:22 น.

สวัสดีจ้ะหลานมัยดีนาห์

เกือบลืมตอบคอมเม้นท์หลานเสียแล้ว

อย่างที่หลานพูดนั่นแหละว่าถ้ามีความจริงใจให้กัน
ชุมชนไหนก็น่าอยู่

แต่ความจริงโลกไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการทุกอย่างหรอก

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:20:20:04 น.

ตามมาดูค่ะ

ยังไม่หายเป็นปลื้มและดีใจกับงานวันก่อนค่ะ

สามวันมานี้ บีพาพ่อเดินเล่นรอบๆหมู่บ้านค่ะ

หวังอย่างยิ่งว่าท่านคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ

ทุกๆวัน

เพราะกังวลกับสิ่งที่หมอมักบอกว่า

สามวันดีสี่วันไข้เป็นอาการของผู้สูงอายุ

ยังไงบีก็ยังแอบหวัง และสวดมนต์ขอพรพระ ให้พ่อบูดีขึ้นและหายอย่างปาติหารย์ค่ะ

ฝันดีนะคะ

โดย: rendezvous (be-oct4

) วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:21:05:44 น.

สวัสดียามค่ำค่ะน้าโดม

หนูทำลิงค์งานวันเกิดมาบ้านน้ากับไปบ้านพี่บีแล้วค่ะ

พี่บีบอกว่า พ่อได้ดูภาพแล้วชอบมาก รู้สึกดีใจจังเลยค่ะที่ภาพทำให้คนเห็นมีความสุข

วันนี้เพิ่งอ่านเรื่องของช่างภาพงาน 9 days in the Kingdom ซึ่งแนวทางการทำงานของ "โปร" หรือมืออาชีพบางคน บางครั้งเพื่อให้ได้ภาพตามต้องการ เขาก็ใช้วิธีการแปลกๆ ที่พอหนูอ่านก็รู้สึกขัดใจเล็กน้อย หึหึ

ประเด็นเช่น หน่วงเหนี่ยวหรือรั้งตัวบุคคลเอาไว้เพื่อให้ได้ภาพ ทำให้เกิดการถกเถียงกันในกลุ่มเพื่อนๆ ถ่ายรูปด้วยกันพอสมควร (แต่ไม่ได้ทะเลาะนะคะ ฮ่าๆ พวกเราเป็นมือสมัครเล่นกันทั้งนั้น) และก่อให้เกิดคำถามตัวเองว่า เราคงเป็นมืออาชีพไม่ได้แล้วล่ะมั้ง เพราะมอง object /คนที่จะถ่ายเป็นเพียง "วัตถุ" ไม่ได้

คำตอบของพี่บีจบทุกอย่างเลยค่ะ

หนูคิดว่า ตัวเองถ่ายรูปเพื่อความสุขของคนเห็นรูป ---มันก็เท่านั้นเอง

ไม่ได้ต้องการภาพที่ทำให้คนเห็นตื่นตะลึงหยุดหายใจ โอ อัศจรรย์ ถ่ายมาได้อย่างไร ฯลฯ ฮ่าๆๆ (คือถ้าได้อย่างนั้นมันก็ดี แต่หนูก็อยากถ่ายรูปไปโดยไม่รุกรานใครมากกว่าการรุกรานเพื่อให้ได้ภาพอย่างใจตัวเอง)

ปล. ถ่ายอย่างมีความสุข ก็แบบป้านัน filmgus นั่นแลค่า เอิ๊กๆๆ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:21:58:50 น.

ฟังแล้วซึ้งมากเลยนะคุณโดม

คำว่า..นั่นคือการพบกันครั้งแรก

มันบ่งบอกถึงความดี ที่เกาะเกี่ยว
พ่อพเยียเอาไว้ตราบนานเท่านาน

ภาพนี้ มีความหมายและที่มา
ที่ไปอย่างนี้นี่เอง

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.201 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:7:50:48 น.

ชอบภาพประกอบมากๆ เลย *-*

โดย: filmgus IP: 203.156.42.230 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:8:59:56 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม

เห็นภาพแล้วมีความสุขจังค่ะ
รู้สึกดี ลุงโดมและหลายๆคนเรียกว่าพ่อบู รุ่นหนูต้องเรียกว่าคุณตา
คุณตาเก่งจังนะค่ะ ยังทันสมัยอยู่เลย
ใครว่าโลกอินเตอร์เน็ตมีแต่การหลอกลวง
อีกมุมหนึ่งก็ยังมีความจริงใจ
ความจริงแล้วไม่ว่าโลกไหนๆมันก็มีทั้งสองด้านจริงไหมค่ะ
ทั้งการหลอกลวงและจริงใจ
ดีจังค่ะที่ได้เห็นสิ่งสวยงามเกิดขึ้นในบล็อก

โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka

) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:9:19:00 น.

น่ารักจังค่ะ

โดย: ช่อชบา (HHG

) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:9:39:10 น.

"ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ใครหนอเป็นผู้โชคดีอีกคนที่ได้รับหนังสืออีกเล่ม คะพี่โดม
พี่โดมหล่อที่สุด อิ อิ อิ
ผู้ชายสุภาพบุรุษ ใครอยู่ใกล้คงอดหลงรักไม่ได้
เป็นปลื้มจริงๆ ค่ะ

โดย: โมกสีเงิน

วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:9:42:53 น.

สวัสดีเกือบปีใหม่ค่ะพี่โดม

กระย่องกระแย่งเข้ามาทักทาย ดูภาพและความประทับใจของ "ครอบครัวมิตรภาพ"

ภาพปริศนาที่น่าสนใจสำหรับแจมครั้งนี้ก็เหลือแต่คุณเริงวุฒิ กับพานทองแดง

เพราะพี่เรืองกิตต์ พี่เอก..เจอกันที่งานอินดี้ปีที่แล้ว..แล้ว สาวนักเขียนใหม่ก็เดาไม่ยาก พี่ศิริวร กับคุณอุเทน "เก๋าในวงการ" หาดูภาพในเน็ต

อ้อ..เสริชเจอภาพคุณพานทองแดงแล้ว

อิอิ..ยินดีที่พบภาพผ่านบล็อกพี่โดมค่ะ คุณพานทองแดง..(หวังว่าเขาจะจำแจมได้นะนั่น)

ฮิฮิ..เล่นทายภาพปริศนาแล้วคุยกับพี่โดมต่อ..

สีน้ำฟ้าหายไปนาน..เรียกอาการตัวเองว่า "จิตตก" ซึ่งก็บ่อยครั้งที่เรียมจิเป็น พอเป็นเนี่ย ก็จะซ่อมแซมส่วนสึกหรอด้วยตัวเองเสมอ ตลอดชีวิตหลังช่วงสึนามิที่ผ่านมามักจะทำเช่นนี้เอง วิธีก็คือมักจะหา หนังแผ่น หรือไม่ก็หาหนังสืออ่าน อ่านดะไปเรื่อยเจื้อย ทำเหมือนมีงานหนักหนาสาหัสเกินจะทำซะงั้น

..จนกว่าจะฟื้น
ค่อยลุกขึ้นมาเขียนใหม่..

ก็บังเอิญ เจอหนังฝรั่งจำชื่อไม่ได้
เนื้อหาประมาณว่า พระเอกเป็นหุ้นส่วนกิจการ เหมือนกับจัดคิวให้ดาราอ่ะค่ะ ไม่ทราบเขา
เรียกอะไร เขาได้เข้าเรียนเสริมพิเศษเพิ่มเติม ครูที่สอน.."ซู้ดยอดเลย" เข้าชั้นเรียนวันแรก
พี่ท่านก็สั่งให้ทุกคนเขียนรายงานส่ง สั้นๆ ง่ายๆ สั่งให้ทุกคนมีสมุดบันทึกเป็นของตัวเอง แล้วก็เขียน
เข้าไป เขียนทุกอย่างที่ต้องการ ด้วยคำถามเริ่มต้น Who are you? พี่ท่านบรรยาย
แค่นั้นแล้วเขียนติดบนกระดาน แล้วสวัสดี บ้าย..บาย จากนักเรียนไป พ่อพระเอกคนนี้เป็นคนปิดตัวเอง แต่ก็อยากเรียนต่อ และไม่ยอมรับตัวเองว่าต้องการจิตบำบัดจากหมอ ก็เลยเริ่มเขียน เริ่มตั้งแต่วัยเด็ก ไปเรื่อย.. แล้วหนังก็ดำเนินตามเรื่องไป...จนจบ

แจมก็เลย..พฤติกรรมเลียนแบบเกิดขึ้น ไปซื้อมามั่ง..สมุดปกแข็ง ริมลวด ปกสีชมออน ..
หน้าตาน่าใช้ เขียนมั่วๆ ไปเรื่อยเจื้อย จนกระทั่งค้นพบวิธีบำบัดอาการจิตตกของตัวเอง และมีแรงใจเขียนอะไรต่อมิอะไรขึ้นอีกครั้ง ..

แวะมารายงานตัวเท่านี้ก่อนนะคะ..เดี๋ยวจะไปคุยกับตาพราน "สองต่อสอง" (ฮา...คุยสองคนแต่อ่านได้ทุกคนค่า ใครจะตามไปเชิญจ้า)

โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.165.98 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:14:18:41 น.

ขออนุญาติเรียกพ่อบูตามพี่โดมนะค่ะ
เพราะพึ่งได้เป็นน้องที่รู้จัดพี่โดมเมื่อไม่นานมานี่เองค่ะ แต่ได้ยินชื่อ พ่อบู จากพี่โดมมาบ้างแล้ว
เห็นแล้ว ชื่นใจ สุขใจ ปลื่มใจ ฯลฯ
ขอให้พ่อบูสุขภาพแข็งแรงนะค่ะ

โดย: กวางเรนเดียร์ IP: 203.155.96.114 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:14:18:56 น.

สวัสดีครับคุณบี

ขอตอบข้ามคืนเลยนะ

เพราะช่วงนี้มีอะไรให้ทำอยู่ตลอด

ก็สนุกดีเหมือนกัน

ถ้าทางบ้านยินดีต้อนรับ
ก็จะแวะไปเยี่ยมพ่อบูอีก

เพราะไม่ไกลกันมากนัก

แต่เดือนนี้จนสิ้นเดือนแทบไม่มีวันว่างเลย

(ยังไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน)

สวัสดีแพนด้ามหาภัย

เรื่องชอบถ่ายรูปนั้นก็ขึ้นอยู่กับทัศนะของแต่ละคน
ของพ่อพเยียนั้น ตามปกติไม่ค่อยได้ถ่ายรูปบุคคลเท่าไร

นอกเสียจากบุคคลๆนั้นมีแรงดึงดูดให้อยากถ่ายจริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นเด็ก สาวๆ หรือคนแก่

แต่ไม่ว่าจะเป็นวัตถุ ต้นไม้ ดอกไม้ สัตว์หรือคนก็ตาม ทุกๆครั้งที่อยากจะถ่ายรูป สิ่งเหล่านั้นมักมีแรงดึงดูดให้เราถ่ายรูปเก็บไว้เสมอ

แต่ส่วนหนึ่งที่กระตุ้นอยากให้กดชัตเตอร์ ตอนสมัยถ่ายฟิล์ม คือแสงเงาที่เราได้เห็นบนวัตถุนั้นๆ

ส่วนถ่ายแล้วจะออกมาเป็นอย่างไรหรือเอามาทำอะไรนั้นอีกเรื่องหนึ่ง

แต่ก่อนตอนใช้ฟิล์มจะต้องไปร้านถ่ายรูปบ่อย เพราะจะต้องไปล้างไปอัด และตอนนั้นจะอัดรูปส่งไปให้ผู้ถูกถ่ายเสมอ

เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ได้ส่งรูปไปให้คนที่เราถ่ายไว้ ทั้งที่บางทีก็ไม่มีโอกาสได้พบกับเขาหรือเธอเหล่านั้นอีก และบางทีก็ไม่รู้ว่าเขาหรือเธอเหล่านั้นจะมีความสุขที่ได้เห็นรูปของเขาหรือไม่

เพราะบางทีก็ไม่ได้พบกันอีกเลย รู้แต่ว่าตัวเองมีความสุขตั้งแต่เลือกรูปอัดแล้วส่งทางไปรษณีย์

ช่วงนี้ห่างกิจกรรมเหล่านี้ไปหน่อย เพราะถ่ายดิจิตอล ไม่ค่อยได้ไปร้านถ่ายรูป

สวัสดีครับแม่น้องนิก

จะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ครับ

ปีนี้ไม่พาน้องนิกมาเที่ยวเมืองไทยอีกหรือครับ ?

สวัสดีครับฟิล์มกัส

วันนั้นแพนด้าชมฟิล์มกัสเรื่องถ่ายรูปใหญ่เลย

สวัสดีจ้ะหลานเบญจวรรณ

ลุงดีใจที่หนูยังเขียนหนังสืออย่างสม่ำเสมอแล้วยังได้เพื่อนบล็อกใหม่ๆหลายคน

หนูได้กำไรรู้ไหมที่ได้เพื่อนแก่กว่าเกือบทั้งนั้นเลย

สวัสดีครับคุณช่อชบา

ได้รับโปสการ์ดที่ผมส่งไปหรือยัง? ทีว่าน่ารักจังคืออะไรครับ ?

สวัสดีครับคุณโมกสีเงิน

ขอตอบคำถาม หนังสือเล่มที่ติดเป้ไปวันนั้น ผู้ที่โชคดีได้แก่ พิทักษ์ ใจบุญ กวีและช่างภาพรายการคนค้นฅน ครับ

สวัสดีจ้ะสีน้ำฟ้า

กำลังต้องการที่อยู่ อยู่พอดี เพราะต้องการที่อยู่ของคนที่อยู่กระบี่ที่จะส่งโปสการ์ดทำมือไปให้

อ่านคอมเม้นท์ยาวๆแล้วชื่นใจ แต่วันนี้พ่อพเยียรีบตอบรวบรัด เพราะจะรีบทำงาน และพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า

อย่าลืมส่งที่อยู่มาให้ด้วยนะ

สวัสดีจ้ะกวางเรนเดียร์

ได้อ่านอีเมล์ของกวางเรนเดียร์แล้วแอบยิ้มอย่างมีความสุข ขอบคุณที่อุดหนุนหนังสือ "ห่างไกลไม่ห่างกัน" และดีใจที่ชอบเรื่องที่พ่อพเยียเขียน

สวัสดีครับ ขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ

วันนี้ขออภัยอีก หากพิมพ์ผิดหกตกหล่น เพราะรีบมากครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:19:58:57 น.

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่าผู้น่ารัก

ขอโทษทีข้ามมาได้ไงเนี่ยะ

เดี๋ยวนี้ตะเบบูญ่ามุขเยอะ
ท่าทางอารมณ์ดีมีความสุข

แต่ประโยคนี้ดูจะยกย่องและให้เครดิตพ่อพเยียมากไปหน่อยน่ะ

ที่ว่าหนูเอง..หลายๆอย่างที่มีที่เป็นในวันนี้
ก็เพราะเริ่มต้นที่รู้จักพ่อพเยียนี่แหละค่ะ

เพราะความจริงหนูมีพื้นฐานดีมานานแล้ว เพียงแต่ตอนนี้...กำลังถึงเวลาเท่านั้นเอง

นึกถึงบทกวีของอาจารย์นวลศิริ เปาโรหิตที่ว่า..

สรรพสิ่งในโลกนี้

ล้วนมีวาระของตัวมันเอง

กุหลาบจะเบ่งบานแย้มกลีบ

ก็เมื่อถึงเวลาที่พร้อมแล้วเท่านั้น

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:20:17:40 น.

สุขสันต์วันพ่อค่ะ(วันพรุ่งนี้)

โดย: หลิวลิ่วลม

วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:20:31:09 น.

อาโดมคะ..

นกรอโปสการ์ดของอาโดมอยู่ค่ะ คิดว่าวันสองวันนี้คงได้รับ แล้วนกจะแจ้งให้อาทราบนะคะ

มี tag ทำความดีเพื่อพ่อ..มาฝากอาค่ะ ไปรับที่ที่บล็อกนะคะ อา

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah

) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:21:20:19 น.

ยัง บ่ ได้เลย ขอรับท่าน

.... รอ .. ร้อ .. รอ ทู๊กวัน

ทีว่า "น่ารักจัง"น่ะ คือรูปบ้านพ่อบูน่ะค่ะ... อบอุ่นดีจัง
เห็นแล้วนึกถึง บ้านตัวเองสมัยก่อนที่มีทั้ง ย่าแก่ๆ ที่คอยบ่นๆ แล้วก็ วิ่งตามหลานเล็กๆ ที่ร้องไห้งอแง น่ารักดี ชอบมากๆเลย ...

มีแฟนคอลัมน์ คุณโดมหลงไปหา ช่อชบาด้วยล่ะ เราก็เลยล๊อกตัวไว้ไม่ให้คืนเลย

โดย: ช่อชบา IP: 58.9.98.27 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:0:53:57 น.

สุขสันต์วันพ่อค่ะคุณโดม...
ยินดีกับหนูพเยียนะคะ...ที่ยังมีพ่ออยู่ด้วย
โตมานานก็มีพ่ออยู่ด้วยเหมือนกัน แต่อยู่ในใจค่ะ...
เห็นโปสการ์ดที่คุณโดมส่งให้ขวัญเรือนแล้ว น่ารักดีเนอะ ฝีมือถ่ายภาพไม่ใช่มือสมัครเล่นซะแล้ว
ตอนนี้โตมานานกำลังสนอกสนใจโปสการ์ดทำมืออย่างมากๆ (คุณโดมจุดประกายอีกแล้ว) แต่ยังติดๆ ขัดๆ อะไรตั้งหลายอย่างมีอะไรจะแนะนำไหมคะ?

โดย: โตมานาน

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:8:46:17 น.

ต่ออีกนิดนะคะ... (วันนี้วันหยุดคุยได้ยาวๆ ค่ะ)

ห่างไกลไม่ห่างกัน หาซื้อไม่ได้เลย สงสัยจะไปผิดร้าน รบกวนช่วยบอกร้านที่จัดจำหน่ายหน่อยได้ไหมคะ โตมานานไปที่ซีเอ็ดก็ไม่เจอ ที่ดอกหญ้าก็ไม่เห็นค่ะ

สุดท้าย...แวะมาโหวตให้ด้วยนะคะ

ไปละค่ะ บาย..ย..

โดย: โตมานาน

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:8:53:07 น.

หวัดดีค่ะลุงโดม
ตอนนี้ที่นี้หนาวมากเลย
ยังไม่ลืมลุงโดมนะ
ไปก่อนล่ะ
การเสนอข่าววันนี้จบแล้ว
ลืมภาษาภูไท
วันนี้ขอเสนอคำว่า

กิ๋นเข้ากับผิเหลอ

กินข้าวกับอะไร

จบ

หวัดดีค่ะ

โดย: แอนดี้ IP: 124.157.150.223 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:10:14:02 น.

สวัสดีค่ะอาโดม

....สุขสันต์วันพ่อค่ะคุณอา

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:12:48:29 น.

สวัสดีครับคุณหลิวลิ่วลม

เช่นเดียวกันครับ สุขสันต์วันพ่อ
เพราะทุกคนมีพ่อด้วยกันทุกคน
ถึงแม้พ่อจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ต้องมีพ่อกันก่อน

สวัสดีจ้ะหลานนก

ช่วงนี้อาโดมไม่ค่อยว่างเลย

พรุ่งนี้จะไปงานที่สวนลุงโชค คลองทุเรียน วังน้ำเขียว โคราช

ว่างๆค่อยไปรับแถ็ก

แต่ตอนนี้ไม่ว่างจริงๆจ้ะ

สวัสดีครับคุณช่อชบา

วันนี้ไปถ่ายรูปบ้านอาจารย์ สุชาติ วงษ์ทอง มา เห็นบ้านอาจารย์สุชาติแล้วนึกถึงบ้านคุณ

เพราะเช้าวันนี้วีดวาดพกเอาโฮมแอนด์เด็คคอร์จากปักษ์ใต้มาให้ดูถึงเมืองนนท์

ที่คิดถึงบ้านคุณ ไม่ใช่เพราะว่าเหมือนกันหรอกนะ แต่บ้านของคนทำงานสิลปะมักจะสวยกว่าบ้านชาวบ้านทั่วไป

ถ้าเป็นแหฟนคอลัมน์ผมจริงๆแล้ว ทำไมเขาไปโผล่ที่บ้านคุณล่ะครับ ไม่น่าใช่มั้งครับ

สวัสดีครับคุณโตมานาน

จะชมอะไรก็ชมได้ แต่อย่าชมเรื่องถ่ายรูปเลย เขินคนแถวๆบล็อกแก๊ง เพราะแถวนี้มีแต่เก่งกว่ามืออาชีพทั้งนั้น

ผมน่ะอาศัยใจกล้าหน้าทนอย่างเดียว ถ่ายแล้วไม่อาย กล้าให้ กล้าอวดน่ะครับ

ถามสำนักพิมพ์ดู หนังสือยังมีวางอยู่ แต่ที่ไม่มีลองถามดูซิครับ ว่าหมดหรือไม่มีวางขาย

ใจอยากให้จริงๆ แต่ตอนนี้ผมแจกไม่พอแจกแล้วครับ ลองถามดูหน่อยก็แล้วกัน

ถ้าหาไม่ได้จริงๆค่อยบอกผมมาใหม่ก็แล้วกันนะครับ

สวัสดีจ้ะแอนดี้

นึกว่าลืมลุงโดมไปแล้ว

เห็นเงียบหายไป

ตามสบายจ้ะ
ขอบคุณสำหรับภาษาไทยวันละคำ

หนูจะมากรุงเทพฯวันที่เท่าไร บอกลุงบ้างก็แล้วกัน

สวัสดีจ้ะมัยดีนาห์

สุขสันต์วันพ่อเช่นกันจ้า

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:14:09:34 น.

ตามมาชมภาพค่ะ

แต่ไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร

แหะ แหะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:20:01:57 น.

วันนี้ไปร้านหนังสืออีกค่ะ เพราะอยากอ่าน "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" คราวนี้เป็นร้านดอกหญ้า เขาถามว่าสำนักพิมพ์อะไร เราก็บอกไม่รู้ แต่เขาก็เช็คให้นะคะ ปรากฏว่าไม่มี

ความจริงเหมือนเคยเจอ "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ตอนที่ออกใหม่ๆ นะคะ แต่จำไม่ได้ว่าที่ร้านไหน แล้วที่ตอนนั้นไม่ยอมซื้อก็เพราะว่าต้องการมารับส่วนลดที่ดอกหญ้า โลภมากเลยหาอ่านไม่ได้เลย (โส-นะ-น่า)

เอาไว้พิมพ์ครั้งต่อไป หรือเปลี่ยนปกใหม่แล้วค่อยอ่านก็ได้ค่ะ ขออวยพรให้ได้พิมพ์ครั้งใหม่ไวๆ นะคะ

อ้อ! ไปเที่ยววังน้ำเขียวเผื่อด้วยนะคะ ความจริงดิฉันตั้งใจจะไปตั้งแต่เดือนตุลาแล้ว แต่ปรากฏว่ามีค่าใช้จ่ายเยอะก็เลยต้องหยุดไว้ก่อน ซึ่งสงสัยว่าจะต้องหยุดย้าว...ยาว...ซะแล้ว ก็น้ำมันแพงยังกะเพชร!

ขอให้มีความสุขกับบรรยากาศที่นั่นนะคะ

โดย: โตมานาน

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:23:24:25 น.

สวัสดีค่าน้าโดม

เอาพลุมาฝากค่ะ ไปเดินเล่นที่นางเลิ้งมาเมื่อวันที่ 4 ค่ะ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:0:08:24 น.

สุขสรรค์วันพ่อนะจ๊ะ
ขอกอดพ่อให้ชู่นน...จายย...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:0:11:24 น.

แวะมาส่งพ่อพเยียและครอบครัวไปเยือนสวนลุงโชคจ้า

ฝากความระลึกถึงวีดวาดและคุณแม่ด้วยด้วย มากรุงเทพฯ ก็ไม่เคยมีโอกาสได้เจอะกันเลย

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.169.92 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:2:53:44 น.

หวัดดีครับพี่

พี่โดมครับ

การ์ดทำมือของผม
เดินทางจากเหนือลงไปตะกั่วป่าแล้วครับ
ผมส่งไปตามที่อยู่ที่อยู่ในโปสการ์ด

ถึงมือพี่ใช่มั้ยครับ ?

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:8:36:36 น.

เห็นภาพก็อิ่มเอมสุขค่ะ

โดย: คนเลวที่แสนดี

วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:8:50:19 น.

มาชมภาพและบรรยากาศชื่นมื่น ที่บ้านพ่อบู ทุกคนมีรอยยิ้มที่แจ่มใส
ขอบคุณมิตรภาพดีดีทางอินเตอร์เน็ทที่พาทุกทุกคนมาเจอกัน

หน้าตาละอ่อนกันทั้งนั้นนะคะ

หนอนเมืองกรุงฯ
สวัสดีค่ะพี่หนอน เมื่อวานมาถึงก็ออกเดินทัวร์เมืองกรุงเลยค่ะ
เห็นบรรยากาศคนใส่เสื้อเหลืองตลอดเมือง รู้สึกดีจัง

ได้ไปเดินหาของที่พ่อพเยียฝากพี่หนอนดูแล้วค่ะ กว่าจะเจอ โห...เดินๆๆๆและเดิน สุดท้ายมาเจอแถวๆบ้านพี่หนอนมั้งค่ะ ใกล้ๆศาลเจ้าค่ะ ก็เลือกมาลองใช้ก่อน หากลงตัวคงหาเพิ่มวันหลังค่ะ

วันนี้พ่อพเยียคงเดินทางไปสวนลุงโชค วีดวาดคงพาแม่ไปไหนๆตามประสาค่ะ

โดย: วีดวาด IP: 124.121.18.76 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:9:08:30 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ขอลาบล็อกไปวังน้ำเขียว โคราชสักสองสามวัน

กลับมาแล้วจะเข้าประจำการเหมือนเดิมครับ

โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.20.163 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:13:09:05 น.

โอ้...อิจฉาคนเดินทางตลอด ตะลอนทัวร์

ทำอย่างไรโมกจะมีโอกาสบ้างหนอ

เดินทางปลอดภัย สุขภาพกายใจแข็งแรง มีพลังสู้ และทำกิจกรรมดีๆ เพื่อสังคม

ขอชื่นชมคนคุณภาพค่ะพี่โดม

โดย: โมกสีเงิน

วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:13:40:34 น.

วีดวาดจ๊ะ
เดินตะลอนหาของเหนื่อยมั้ยล่ะนั่น
ที่ว่าใกล้ศาลเจ้า ไม่รู้ศาลเจ้าไหนล่ะหนา
เพราะที่ย่านนั้น มีตั้งแต่ศาลเจ้าหลักเมือง ศาลเจ้าเทพกวนอู ศาลเจ้าเห้งเจีย ฯลฯ เยอะมากเลยแหละ
แต่ถ้าวีดวาดว่า พี่หนอนฯ ก็พอนึกภาพออก
เมื่อวานวันพ่อ ถ้าไม่ติดพาลูก ๆ ไปเที่ยวตลาดน้ำลำพญากับพ่อ ๆ ของลูก พี่หนอนฯ ยังคิดว่าเผื่อคณะของวีดวาดมาย่าน ๆ นี้ จะได้ไปทักทายกันมั่ง
เมื่อวันพ่อก็ตะลอนตั้งแต่ก่อนเที่ยงไปยันค่ำเชียวล่ะ
โอกาสหน้าแวะมา...จะพาไปหาของอร่อย ๆ กินกันจ้า

เสาร์อาทิตย์นี้ วีดวาดและแม่พเยีย ฯลฯ จะพากันไปวังน้ำเขียวใช่มั้ยล่ะ

พี่หนอนฯ ก็ไปวังน้ำเขียวเหมือนกันแหละ

แหะ แหะ แต่เป็นวังน้ำเขียวคนละแห่งกันน่ะ (ไม่น่าเชื่อเลยนิ) พี่หนอนฯ ไปวังน้ำเขียวที่สุพรรณบุรีน่ะจ้ะ ไปโรงเรียนเด็กยากไร้แถว ๆ นั้นรวม 3 โรงเรียน จากนั้นก็จะตะลอนไปเรื่อย ค่ำไหนนอนนั่นแหละ เดินทางวันศุกร์ค่ำนี้แล้วล่ะจ้ะ มีอะไรสนุก ๆ ไว้ค่อยมาคุยให้ฟังนะ

ขอบคุณที่ส่งข่าวเรื่องได้อุปกรณ์แล้ว มีความสุขกับการเดินทางไปเที่ยวสวนลุงโชคนะจ๊ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 202.28.180.202 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:17:25:55 น.

หนุกหนานกับการเดินทาง เก็บภาพสวยๆ มาฝากกันบ้างนะค่ะ..พี่โดม

คุณโตมานาน ไปที่ B2S ที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ยังมีขายอยู่ พึ่งซื้อเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาค่ะ
หรือจะโทรไปสอบถามก่อนก็ได้นะค่ะ

โดย: กวางเรนเดียร์ IP: 203.155.96.114 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:17:27:07 น.

แก้คำผิดหน่อยเน้อ

"เมื่อวานวันพ่อ ถ้าไม่ติดพาลูก ๆ ไปเที่ยวตลาดน้ำลำพญากับพ่อ ๆ ของลูกพี่หนอนฯ ยังคิดว่าเผื่อคณะของวีดวาดมาย่าน ๆ นี้ จะได้ไปทักทายกันมั่ง"

ที่ถูกต้อง ต้องเป็น "พ่อของลูก ๆ " ค่ะ เพราะลูก ๆ มีพ่อคนเดียว ภาษาไทยเราพลาดเป็นไม่ได้อ่ะจ้ะ ความผิดเพี้ยนไปเลย เช่นกรณีนี้ เกือบทำให้คนอ่านเข้าใจผิดเสียแล้ว

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 202.28.180.202 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:17:31:17 น.

พี่โดมคะ
การ์ดสวยมาถึงที่ราบสูง
พร้อมมิตรภาพและความคิดถึงแสนอุ่น..

รับไว้ด้วยความเต็มใจและขอบคุณค่ะ

โดย: นกแสงตะวัน ในสายลมละมุน IP: 125.26.187.72 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:21:42:53 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
ดูรูปแล้วรู้สึกอบอุ่นนะคะ ถึงแม้จะไม่ค่อย รู้จักหน้าตา แต่ก้อ คุ้นชื่อ คงมีโอกาสได้รู้จัก กันแน่นอนค่ะ

เพ็ญได้รับโปสการ์ดแล้ว สวยมากค่ะ อยากจะ ตอบกลับค่ะ ไม่ทราบว่า จะส่งไปที่ไหนดีคะ หรือว่า ส่งไปที่ตะกั่วป่า ตามที่อยู่ไนโปสการ์ดคะ

โดย: เพ็ญ (PenKa

) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:9:47:13 น.

มาให้กำลังใจคนทำดีค่ะ

โดย: โมกสีเงิน

วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:11:33:37 น.

พี่โดม

ลืมบอกโปสการ์ดตะกั่วป่าได้รับแล้วครับผม

งามแต้ ชอบที่มีลุงปั่นจักรยาน มีตะกร้าไม้ไผ่สานห้อยอยู่ 2 ข้างจักรยาน วิถีชีวิตที่คุ้นเคยตอนเด็กยังคงอยู่ ไม่น่าเชื่อ

พี่โดมหรือน้องจ๋า ถ่ายรูปนี้เมื่อไร

โดย: J IP: 203.154.114.253 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:11:33:38 น.

หวัดดีค่ะลุงโดม
หนูไม่เคยลืมลุงโดมนะ
พอดีต้องอ่านหนังสือไปสอบ

วันที่ 14 นี้แหล่ะแอนดี้จะไปกรุงเทพฯ
ไปกับเพื่อน
ไปสอบที่ ม.ธรรมศาสตร์

ไปวังน้ำเขียวคงสนุกน่าดู
อยากไปบ้างจัง

ไม่เคยลืมลุงโดมนะ

ภาษาภูไทวันละคำขอเสนอคำว่า

ดีเจ๋อ คือ ดีใจ

เจ๋อดี คือ ใจดี

สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

โดย: แอนดี้ IP: 203.172.201.15 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:13:22:12 น.

แวะมาชวนทำความดีเป็นพิเศษสักหนึ่งอย่างหรือมากกว่าก็ได้...เพื่อถวายพระเจ้าอยู่หัวอันเป็นที่เคารพรักของพวกเรา......เนื่องในวโรกาสที่พระองค์เจริญพระชมนมายุครบ ๘๐ พรรษา.....ขอพระองค์ทรงพระเจริญและมีพระพลานามัยสมบูรณ์ตลอดไป

********************************

ของผมตั้งใจจะขับรถเคารพกฏจราจรอย่างจริงจังและไม่รับประทานเนื้อสัตว์ทุกวันจันทร์ครับ

โดย: ม้าห้อ.....ขอทำดีถวายพระเจ้าอยู่หัว (cm-2500

) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:17:32:33 น.

เดินทางด้วยความปลอดภัยนะครับ
....

ขอคุณพระคุ้มครองครับ

อากาศเย็นรักษาสุขภาพนะครับ

โดย: ตาอ้วนชวนคุย

วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:23:31:49 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม

ใครว่ามีคุณลุงคุณป้าคุณน้าฯลฯแต่ในบล็อกละค่ะ
ที่เรียนหนูก็มีเหมือนกัน เรียนปีเดียวกัน แต่อายุแก่กว่าพวกหนูเขามาก
ลุงก็มี หน้าตาลุงเหมือนโดเรมอนเลยแหละค่ะ
เวลาแกยิ้มเหมือนโดเรมอน ทรงผมก็เหมือน พวกเด็กๆอย่างพวกเราๆเลยเรียกลุงโดเรมอน(แอบเรียกค่ะ เดี๋ยวลุงโกรธเอา อ้อต่อหน้าต้องเรียกพี่...ด้วยนะค่ะ เรียกลุง ลงุจะโกรธเอา แต่ก็มีบ้างที่มีคนเผลอเรียกแกว่าลุง 555 แล้วลุงก็จะร้องเพลง เรียกพี่ได้ไหม... (เวลาที่ลุงแกอารมณ์ดี))
เห็นลุงแกทีไรแกชอบยิ้ม แก่ยิ้มตลอดเลยนะค่ะลุงโดม
จนอดคิดไม่ได้ว่าลุงแกไม่คิดถึงคนที่บ้านเลยหรือ มาอยู่ตั้งไกล
ขนาดพวกหนูเขาอยู่ใกล้แค่นี้ยังคิดถึงบ้านเลย
บางที่อารมณ์ไม่ปรกติ เห็นหน้าแกแล้วอดหัวเราะไม่ได้

มีพี่คนหนึ่งหนูรู้สึกชอบ เพราะพี่แกเล่าเรื่องทางบ้านให้ฟัง
แกคงจะคิดถึงบ้านเลยเล่าเรื่องที่บ้านให้ฟัง
ดูท่าน้องสาวแกคงจะอายุไล่ๆหนู คงจะชอบตามใจตัวเองเหมือนกัน
แต่หนูไม่ได้บอกแกว่าหนูเองก็ชอบตามใจตัวเอง
ความจริงทุกๆคนก็คงจะชอบตามใจตัวเองเหมือนกัน เพียงแค่ใครจะมีลิมิตเท่าไหร่ หรือจะมีใครคอยปรามเท่านั้นเอง
แกมีวิธีปราบน้องสาวแกคล้ายๆกับคุณแม่ของหนูเลยค่ะ
หนูเลยล้อแกว่ารับหนูเป็นน้องสาวเอาไว้ปราบเล่นแก้เหงาไหมค่ะ

มันก็เป็นประสบการณ์อีกแบบหนึ่ง สำหรับการที่เราได้เรียนร่วมกับคนที่มีอายุมากกว่าเรามาก
บางคนจบ ป.ตรี มีงานทำแล้วยังกลับมาเริ่มใหม่
บางคนสอบไม่ติดถึงกับหยุดเรียน 1 ปี อ่านหนังสืออยู่บ้านแล้วกลับมาสอบเรียนใหม่
หนูเคยไปนั่งถามว่าทำไม ถึงอยากเรียน เพราะสงสัยจริงๆ
ถ้าเป็นหนูเรียนจบ ป.ตรีแล้วคงไม่อยากเริ่มใหม่อีก
ถ้าจะเรียนต่อ น่าจะเรียนต่อในระดับที่สูงกว่านี้
หรือกับการที่หยุด 1 ปีสอบใหม่หนูคงไม่ทำ
หนูรู้สึกเสียดายเวลา และกลัวว่าจะแก่กว่าชาวบ้านที่มาเรียนด้วยกัน
เพราะหนูเคยฟังเพื่อนรุ่นเดียวกันที่เขาจบที่หลังหนู 1 ปี ทั้งๆที่เคยเรียนร่วมกัน
เห็นถึงความรู้สึกที่ว่า เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันเขาจบกันหมดรับปริญญา รับใบประกาศจบแต่ตัวเองต้องมานั่งรออีก 1 ปี
เลยไม่อยากรู้สึกแบบนั้น ความจริงก็เห็นใจเพื่อนคนนั้น ปีนี้กำลังรอดูว่าเขาจะติดที่ไหน

เดินทางโดยสวัสดิภาพและสนุกกับการทำงานค่ะลุงโดม

โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.175.114 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:14:38:22 น.

สวัสดีค่ะ คุณโดม

มีเรื่องเล่าจากวังน้ำเขียวรึมายังคะ

ขอคำถามแบบเดียวกับคุณเพ็ญค่ะ ว่า ถ้าอยากส่งโปสการ์ดกลับให้คุณโดมบ้าง จะส่งได้ที่ไหนคะ เพราะว่าพลิกโปสการ์ดหลายตลบแล้วก็ยังไม่เจอที่อยู่ที่จะส่งได้น่ะค่ะ

โดย: บัวทะเล IP: 203.156.38.225 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:15:32:32 น.

โดย: บัวทะเล IP: 203.156.38.225 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:15:33:33 น.

เป็ดจังได้ข่าวจากหมีโฮกว่า

พี่โดมไปโคราช

ดีจังค่ะ ปิดยาวสามวันได้ไปพักผ่อน

เดินทางปลอดภัย

ชีวีมีสุขนะคะ

โดย: เป็ดจัง (be-oct4

) วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:22:07:52 น.

สวัสดีครับทุกท่าน

ครั้งแรกที่ใช้เน็ตทางมือถือ

ตอนนี้ได้มาพักที่บ้านคุณครูอ้อใจดี ยกบ้านให้พักทั้งหลัง

บ้านตั้งอยู่ที่หมู่บ้านสันกำแพง

ตำบลวังหมี อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา

อากาศหนาวเย็น แต่อบอุ่นเพราะครอบครัวมาถึงวันนี้

เอาไว้พรุ่งนี้กลับถึงบ้านค่อยคุยกันนะครับ

เดี๋ยวจะออกไปดูดาวยามดึก
ดาวเต็มฟ้าเลย

สวัสดีอีกครั้ง

โดย: พ่อพเยีย IP: 202.91.18.192 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:22:21:31 น.

พลังของแผ่นดิน
ชัยรัตน์ แสงทอง

แนวความคิด
ความเข้มแข็ง ความอดทน และการเสียสละของพระองค์ตลอดระยะเวลา 80 ปี กลายเป็นต้นแบบและหล่อหลอมจิตสำนึกของคนไทยทุกหมู่เหล่า
ภาพยายคนหนึ่งยืนส่งหลานไปโรงเรียนด้วยความหวังที่จะให้หลานได้ประสบความสำเร็จในอนาคต จากการทุ่มเทและเสียสละของยาย ถึงแม้ไม่อาจมีชีวิตที่ยืนยาวพอจะได้เห็นความสำเร็จนั้น แต่ก็พยายามสร้างความดีเพื่อฝากสิ่งที่งดงามที่สุดไว้กับแผ่นดิน

นำภาพสวยๆ จากงานจิตกรรมเฉลิมพระเกียรติ พู่กันทองคำมาฝากค่ะ

มีความสุขมากๆ นะเจ้าค่ะ

โดย: ช่อชบา (HHG

) วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:22:33:01 น.

อาโดม ทันสมัยกว่านาอีกค่ะ

นายังใช้ไม่เป็นเลยเน็ตทางมือถือ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:23:25:17 น.

กิจกรรมและชีวิตประจำวันของคุณพ่อพเยียก็คงยังสนุกสนาน เปี่ยมไปด้วยไมตรีจิตและรอยยิ้ม...แอบอิจฉาเล็กๆ ไม่มีสังคมที่ไหนจะมีความสุขเท่าสังคมไทยบ้านเราหรอกค่ะ

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:17:06:49 น.

ได้รับโปสการ์ด แล้วนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

คิดถึง คุณโดมจัง

ไม่ได้คุยกันนานแล้ว

โดย: ทะเล IP: 58.9.100.97 วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:20:15:09 น.

แวะทักทายพี่โดมดึกเลยค่ะ
สบายดีนะค่ะ...

แรม 15 ค่ำเดือน 12..ตรงวันพระ
คืนนี้ท้องฟ้ามืดมิด หาใช่จิตต้องมืดมนต์เสมอ

ชีวิตคือการแก้ปัญหา คนใดแก้ปัญหาเก่ง แก้ปัญหาเป็น
คนนั้นก็จะดำเนินชีวิตได้ดี

คิดเป็นทำเป็น แก้ปัญหาเป็น
ยังไม่พอ ต้องสื่อสารเป็นด้วย..
คือการพูดเป็น ดังคำโบราณกล่าวไว้ว่า
ปากเป็นเอก เลขเป็นโท หนังสือเป็นตรี

************

ในพระนี้มีบุญให้จิตระลึกและนำเยือนมิตรเสมอ
อนุโมทนา...ค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:22:08:32 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย

แวะมาทักทาย

ไปคราวนี้นอกจากได้เอาอุปกรณ์เครื่องเรียน หนังสือ เสื้อผ้า ไปให้เด็ก ๆ ในโรงเรียนที่สุพรรณบุรีแล้ว

ได้ไปดูบ้านละว้าและงานหัตถรรมของเขา

และได้ไปตั้งแคมป์ที่วนอุทยานแห่งชาติพุเตย ในคืนวันเสาร์

ไม่คาดคิดว่าจะได้ไปตั้งแคมป์ต่อที่น้ำตกไซเบอร์ จังหวัดอุทัยธานี บ้านเกิดพ่อพเยีย ในคืนวันอาทิตย์ ซึ่งยังมีความเป็นธรรมชาติอยู่มากค่ะ

เดินทางเที่ยวนี้ไม่มีโอกาสใช้โทรศัพท์มือถือ เพราะไปไหน ๆ ก็ไม่มีสัญญาณให้โทร.ได้เลย

พ่อพเยียกับครอบครัวเป็นยังไงบ้างคะ คงสนุกและอบอุ่นอีกครั้ง น่าเสียดายที่ไม่ได้ร่วมเดินทางไปกับทริปของพ่อพเยีย เพราะหนอนฯ รับปากน้องที่ทำงานที่จะไปช่วยงานทริปสุพรรณบุรีนี้แต่แรกแล้ว

การเดินทางของพ่อพเยียและครอบครัวทริปนี้เชื่อแน่ว่าจะต้องมีเรื่องเล่าในบล็อกไม่ช้าไม่นานนี้แน่ ๆ รออ่านจ้า

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.169.136 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:18:35:29 น.

สวัสดีค่ะ... คุณพ่อพเยีย.... ขออภัยค่ะที่หายไปนาน... แบบว่าช่วงนี้ติดภารกิจมากมายค่ะ

แต่ก้ดีใจมากมายเลยค่ะ... ที่พ่อพเยียแวะไปทักทายค่ะ... ดีใจมาก ๆ ค่ะ

......................................

น่ารักน่าอบอุ่นดีจังเลยนะคะ....

งานนี้รัตน์เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ... ว่า... ในโลกไซเบอร์นี้...

ให้ความรู้สึกเป็นมิตรและไม่รู้สึกว่าเป็นคนแปลกหน้า ทั้งที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก ซึ่งต่างจากคนในหมู่บ้านเดียวกันบางคนเสียอีก ทั้งที่เดินสวนกันก็ยังไม่เคยสบตาหรือยิ้มให้กันก็มี และหลายคนยังไม่เคยรู้ว่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันก็มี....

..... ตอนแรกดูรูปก็ว่าหน้าคุ้น ๆ สาวสวยที่ไหนกัน.... ที่แท้ก็พี่แคทนี่เองนะคะ... ((แหม พี่แคทเที่ยวเก่งเหมือนกันนะคะ... อิอิ))
......................................

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ.... พ่อพเยีย.... อากาศหนาว ๆ ร้อน ๆ ค่ะ....

โดย: largeface

วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:19:37:20 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย
พี่โดมกลับมาแล้วหรือคะ

ดีใจจังค่ะ ไปโคราชมาสนุกไหมคะ ตั้งแต่เป็ดฟังเพลงโคราชาของพงษ์เทพ ไม่เคยคิดว่าเมืองโคราชคือโคราชเลย

นึกได้แต่ โคของพระราชาค่ะ

ขอบคุณพี่โดมที่ไปเยี่ยมที่โดมนะคะ

วันหลังเราเจอกันอีกนะคะ ไม่ใช่สิ

เป็ดควรจะพูดว่า....

วันหน้า ตังหากค่ะ

ฝันดีค่ะพี่โดม

โดย: เป็ดจัง (be-oct4

) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:21:54:32 น.

พักผ่อนมากๆ นะเจ้าค่ะ

โดย: ช่อชบา (HHG

) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:23:09:22 น.

หวัดดียามเช้าครับพี่โดม

ผมส่งโปสการ์ดไปตะกั่วป่า
แต่พี่โดมไปทั่วประเทศเลยครับ 5555

โปสการ์ดคงไปนอนรออยู่ที่นั่นนะครับพี่

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:7:51:40 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
เพิ่งได้โปสการ์ดค่ะ พร้อมกับของอ.สายฤดี รู้สึกว่าเดินทางนานจัง ขอบคุณมากค่ะรายการฯที่สัมภาษณ์ ติดถ่ายทอด SEA GAMES จนถึงวันที่ 15 ธค. คาดว่าจะได้ on air ประมาณอาทิตย์ที่ 17 นะคะ

โดย: หม่วย(รักลูกให้ถูกทาง) IP: 202.28.169.165 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:9:38:00 น.

อาโดมคะ..

เพิ่งกลับมาทำงานเช้าวันนี้ค่ะ กลับไปบ้านตั้งแต่วันศุกร์ เดี๋ยวเย็นนี้จะกลับไปดูว่า โปสการ์ดมานอนคอยแล้วละมั้งคะ

ช่วงนี้งานจะยุ่งค่ะอา เพราะใกล้สิ้นปี ต้องรีบสะสางงานให้เรียบร้อย พอเคลียร์งานที่จะมีเวลาไปไหนมาไหนแล้ว จะพาพ่อกับแม่ไปไหว้พระธาตุที่จังหวัดนครพนมค่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพนะคะ อาโดม

โดย: Nok_Noah

วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:13:08:43 น.