กันยายน 2558

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
รีวิว "The Great Gatsby" นิยายที่ขุดขึ้นมาจากกองดอง
ย้อนกลับไปบันทึกของตัวเอง พบว่าซื้อ "The Great Gatsby" ไว้ตั้งแต่งานหนังสือตอนต.ค. ปีที่แล้ว นี่ก็ครบปีพอดีกว่าจะได้ฤกษ์หยิบมา และเช่นเดิม อานิสงส์ของ RRR เลยขุดเล่่มนี้ขึ้นมาอ่านค่ะ แล้วก็เลยอยากเก็บรีวิวไว้ใน Blog สักหน่อย


ชื่อหนังสือ : The Great Gatsby สุดที่รักผู้มั่งคั่ง 
ชื่อแต่ง : เอฟ. สกอตต์ ฟิตซ์เจอรัลด์
ผู้แปล : ชลลดา ไพบูลย์สิน
จำนวนหน้า : 216 หน้า

รายละเอียดหนังสือ

ผมเชื่อตั้งแต่คืนแรกที่ไปบ้านของแกตซ์บีแล้วว่า ผมเป็นหนึ่งในน้อยคนนักที่ได้รับเชิญจริงๆ ใครๆ ก็แห่กันไปโดยไม่ต้องรอคำเชิญ

หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เจย์ แกตซ์บี บุรุษลึกลับ ผู้สร้างเนื้อสร้างตัวจนกลายเป็นมหาเศรษฐีได้เฝ้าแสวงหาความมั่งคั่ง ความร่ำรวย
และผู้หญิงที่เขาสูญเสียไปให้กับชายคนอื่นด้วยความมุ่งมั่นและทนเจ็บปวดยาวนาน การได้กลับมาพบกันอีกครั้งของแกตซบีและเดซี่ บูแคแนน เป็นเค้าลางแห่งเรื่องราวเศร้าสลด 

งานเขียนฉบับกะทัดรัด ไม่เยิ่นเย้อ และโน้มน้าวใจของ ‘ฟิตซ์เจอรัลด์’ เป็นการบอกเล่าเรื่องราวผ่านสายตาที่ปราศจากอคติของ นิก คาราเวย์ 
ผู้เป็นทั้งเพื่อนบ้านและเพื่อนแท้ของแกตซ์บี ซึ่งบอกเป็นนัยว่าความหายนะ และโศกนาฏกรรมเฝ้าคอยอยู่

"The Great Gatsby" เขียนขึ้นเมื่อช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง เรื่องนี้ผ่านสายตาตัวละครชื่อเล่นว่า 'นิก' ด้วยอุปนิสัยของเขาทำให้ 'นิก' กลายเป็นพยานในเรื่องบางเรื่องซึ่งส่วนมากเป็นเรื่องที่คนอื่นตั้งใจอยากให้เขารู้ มากกว่าที่เขาจะไปแส่หาเรื่องเอง เขาเลยกลายเป็นพยานเรื่องของ Gatsby กับเดซี่ไปโดยปริยายค่ะ

บอกตรงๆ ว่าเขียนยากอยู่เหมือนกัน เพราะเปลือกมันหลายซับหลายซ้อนอยู่ เอาเป็นว่า เริ่มจากสังคมชนชั้นก่อนแล้วกันที่มีการแบ่งแยกของพวกเศรษฐีเก่า กับเศรษฐีใหม่ หรืออีกนัยก็คือ พวกที่ตระกูลมียศมีศักดิ์ กับพวกคนใช้แรงงานที่อาจจะขายเหล้าเถื่อนจนได้เงินเป็นกอบเป็นกำ ตั้งตัวขึ้นมาได้ (สมัยนั้นอเมริกาห้ามขายเหล้า) และ Gatsby ก็เป็นที่น่าสงสัยว่าแท้จริงแล้ว เบื้องหลังเขาเป็นยังไงกันแน่ แต่ทั้งที่ซุบซิบนินทากันก็ตาม แต่ทุกคนก็เต็มใจที่จะไปปาร์ตี้ที่บ้าน Gatsby อย่างเอิกเกริก บางคนไม่รู้จัก Gatsby ด้วยซ้ำไป แต่ก็ยังไปสนุกด้วย ไม่ไปเจอแม้กระทั่งเจ้าของบ้าน พอเมามายหลังจากเต้นรำสุดเหวี่ยงก็กลับบ้านไป

เมื่อปาร์ตี้จบ สิ่งที่นิก (เขาอยู่ข้างบ้าน Gatsby) เห็น ก็คือ ความเงียบงันของบ้านหลังใหญ่ที่มีแสงไฟประดับประดา แต่ไร้ผู้คน

ตอนอ่านก็คิดอยู่ว่า Gatsby ต้องการอะไร? เขามักจะเชิญคนนั้นคนนี้ หรือบางทีก็มาหานิกที่บ้านเอาดื้อๆ แต่สุดท้ายเขาก็บอกเป้าหมายของเขาออกมา นั่นคือ เดซี่ที่เขาหลงรักมาตลอด 5 ปี แต่ก็แคล้วคลาดกันไปเมื่อเธอไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น นิกเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเดซี่ และไปมาหาสู่ที่บ้านของเธอด้วย

'ผู้ชายคนอื่น' ที่ว่าก็คือ ทอม เขาเป็นที่ใฝ่ฝันของสาวๆ เชียวแหละ ไมว่าจะเป็นรูปลักษณ์ ฐานะ แต่ใช่ว่าเดซี่จะแบบ...เห็นคนรวยกว่าก็ตาโต ผละจากผู้ชายคนหนึ่งโผไปซบอกอีกคนได้ทันทีน่ะนะ อย่างน้อยที่สุด เดซี่เป็นผู้หญิงที่มีหัวใจ แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ไม่มีสมองด้วย (และดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกดีกว่านี้ถ้าโง่ไปเลย จะได้ไม่ต้องมานั่งรับรู้อะไร)

ข้อเท็จจริงของความสัมพันธ์ของ Gatsby กับเดซี่คือ ตอนนั้น Gatsby ยังเป็นทหารต๊อกต๋อย แต่เพราะเขาหลงรักเดซี่ ก็เลยสร้างมายาให้เดซี่เข้าใจว่าเขากับเธออยู่สังคมเดียวกันจนเดซี่ก็รัก Gatsby เหมือนกัน ถ้าใช้คำพูดแบบตรงเป๋งก็คือ Gatsby 'ฟันแล้วทิ้ง' อ่ะ

แต่พอดีพูดในมุมมองของนิก (คนข้างบ้าน) คนอ่านจึงได้รู้ว่า เพราะรัก เขาถึงได้ทำแบบนี้ และการที่ต้องจากเธอไป เพราะเขาต้องไปสงคราม (เอาเข้าจริง ถ้าไม่ได้ไปสงครามแล้ว Gatsby ก็ยังหนีไม่พ้นข้อหา 'หลอกฟัน' นะเออ)

เมื่อ Gatsby จากไป เดซี่ก็ใช้แอลกอฮอล์ดับทุกข์ แล้วจากนั้นก็ตัดสินใจแต่งงานกับทอมในที่สุด นี่คือเหตุการณ์ที่ผ่านมา แล้วหลังจากนั้น Gatsby ก็พยายามผลักดันตัวเองให้ก้าวไปสู่หนทางที่เข้าใกล้เดซี่อีกครั้งหนึ่ง อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอสนใจ อุตส่าห์มาซื้อบ้านอยู่ที่ที่สามารถใกล้กับเธอ ได้แต่มองแสงสีเขียวที่เป็นสิ่งระบุว่าบ้านของเธออยู่ตรงนั้น

หลังจากนั้น Gatsby ขอร้องให้นิกช่วยนัดเดซี่ให้หน่อย เมื่อทั้งคู่เจอกัน ความสัมพันธ์เก่าๆ เริ่มงอกเงยจน Gatsby มั่นใจว่าเธอจะสามารถทิ้งสามีของตัวเองเพื่อไปกับเขาได้ มีเรื่องราวเกิดขึ้นที่พันทับไปทับมาในเรื่องความสัมพันธ์ของรักที่เกินกว่าสามเส้า (เพราะตัวละครผูกไปผูกมา) และมันนำมาสู่โศกนาฏกรรมของ Gatsby ผู้ซึ่งมีหัวใจรักอย่างซื่อสัตย์

Gatsby ไล่ตามความฝัน พยายามอย่างยิ่งที่จะไขว่คว้าสิ่งที่ไม่อาจเอื้อมมาครอบครอง แต่มันก็เหมือนเขาคว้าเศษแก้วที่แตกลงกับพื้นมายึดถือไว้ ยิ่งยึดก็ยิ่งบาดมือ นิกเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง อยากจะช่วยเขาแต่ก็ทำไม่ได้ มันสายเกินไป

ในเรื่องนี้ตัวละครทุกตัวสำคัญ สำคัญมากด้วย ที่จริงอยากพูดถึงอยู่เพราะมันเกี่ยวพันกับสารที่คนเขียนต้องการกล่าวกับคนอ่าน ตัวละครที่อยู่ในเรื่อง นอกจากจะฉาบฉวยแล้ว ยังออกแนวไม่สนใจศีลธรรมอีกต่างหาก คนนี้เป็นชู้รักกับคนนั้น คนนั้นเป็นชู้รักกับคนนี้ ตัวละครที่อยู่ในสังคมมีเงินก็มองคนที่อยู่ในสังคมคนชั้นกลาง (ไปถึงล่าง) แบบไม่ใช่คนสักเท่าไร หรือไม่ก็ทำตัวปัดสวะให้พ้นตัวแบบหน้าไม่อายเพราะไม่อยากเดือดร้อนก็มี และ Gatsby คือคนที่ต้องกระเสือกกระสนแหวกว่ายอยู่ในวังวนนี้

แล้วสุดท้าย เขาก็พ่ายแพ้กับมัน

คำนำหน้า "Great" เหมาะสมกับ Gatsby ในหลายความหมาย ในฐานะที่เขาเป็นนักฝันผู้ยิ่งใหญ่ หรือในฐานะบุรุษผู้มีหัวใจที่อยู่ในดินแดนที่ไร้หัวใจ หรือเป็นได้กระทั่งคำประชดที่มอบให้แก่บุรุษผู้โง่เขลาที่สุดท้ายจบสิ้นชีวิตกลับแทบไม่มีใครเหลียวแล

ถึงจะเป็นวรรณกรรมคลาสสิค แต่เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ และหนิงสปอยล์ในตอนท้ายแล้วว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม แต่ในขณะหนึ่ง หนิงก็ไม่ได้มองว่าการตายของ Gatsby เป็นเรื่องน่าเสียใจเสมอไปนะคะ ก็เสียใจแหละ แต่หากเขาไม่ตาย เรื่องนี้จะไม่สมบูรณ์เลย และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้ 'นิก' ได้ตัดสินใจเลือกทางเดินให้ตัวเองเหมือนกัน

Gatsby เป็นตัวแทนในหลายๆ เรื่องโดยเฉพาะบุรุษผู้สร้างความฝัน และความมุ่งมั่นเพื่อคว้าความฝันของเขาไม่ใช่เรื่องธรรมดาจริงๆ สมชื่อว่า "The Great Gatsby" 

เรื่องนี้บางคนน่าจะเคยอ่านแล้วเพราะเป็นชื่อที่เมื่อพูดถึง คนก็มักจะรู้จัก (อาจจะในฐานะภาพยนตร์ที่ลีโอนาโดเคยเล่นก็ตาม) แต่ถ้าใครไม่เคยอ่าน หนังสือ ลองอ่านดูนะคะ เล่มไม่หนาเลย เวอร์ชั่นปกเป็นเวอร์ชั่นที่หนิงอ่าน และอยากจะบอกว่า ตอนแรกๆ หนิงอ่านไม่รู้เรื่องเลย (ภาษาแปลกๆ) เดี๋ยวกะว่าจะไปอ่านเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษน่าจะเก็บสารได้มากกว่านี้อ่ะ



Create Date : 23 กันยายน 2558
Last Update : 23 กันยายน 2558 19:52:18 น.
Counter : 10893 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peiNing
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]



เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T)

ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)

FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ

FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ

  •  Bloggang.com