Bloggang.com : Peakroong :

:::เทียนหนึ่ง:::

เทียนหนึ่งจุดขึ้นที่นี่

พฤหัสบดี 10.50

28/07/2011

เมื่อรู้ว่าฉันต้องออกเดินทางตามลำพัง
พี่สาวคนเก่ง ดี มีสุข และปรารถนาดีต่อผู้อื่นเสมอ
ส่งยามอุบากองมาให้ นึกถึงโครมก่อนที่เสาไฟฟ้าแรงสูง
ครั้งนั้นน้องน้อยค้นเอาแผ่นอุบากองสูตรเดียวกันนี้มาให้ดู จริงด้วย..!
ไม่เชื่อไม่ได้แล้ว จิ้งจกแปลงร่างเป็นมดเอ๊กซ์
ฉันต้องเชื่อฤกษ์ยามอุบากองที่เธอยื่นส่ง..
ออกเดินทาง 10.50 น.บ่ายหน้าทิศตะวันออก
ฤกษ์สะดวกอย่างที่เคยมีเคยเป็นถูกเก็บซุกชั่วคราว..

กับ GPS ตัวใหม่แกะกล่องฉันบินเดี่ยวสู่ปลายทาง
ทีมงานอีกสองคนล่วงหน้าไปกับคณะศึกษาดูงาน
ฟังเสียงสั่งเลี้ยวซ้ายๆขวาๆไปตามเรื่องตามราวไม่กังวล
รู้ว่าเส้นทางมีให้เลือกมากมาย แต่สุดท้ายก็เป้าหมายเดียวกัน

ตามแผนที่ฉันต้องวิ่งผ่านเข้าลู่สุขุมวิทที่เคยมาอบรมหลายหลักสูตร
กว่าจะรู้ตัวว่าไว้ใจ GPS มากเกินไปก็หลงเข้าเส้นทางวุ่นวาย
..สัญญานดาวเทียมถูกตัดขาด เวงเรยย.. เป้าหมายไม่ได้มีไว้ให้พุ่งชนเสียแล้ว
เสียงปลายสายที่เลือกกดบอกให้ขับเข้าเลนส์กลางตรงไปเรื่อยๆ"ตามป้ายดินแดงแล้วหาที่จอด "
เสียงคนสุดทางเหมือนพลุให้สัญญานในคืนเดือนมืด ฉันหาที่จอด แต่มันไม่ง่ายเลย..

ยิ่งค่ำรถก็ยิ่งติด แอบซ้ายแล้วจอดพรืดขาวดำหน้าพรรคกิจสังคม
ที่นั่นคนสุดทางมารออยู่บนสะพานข้ามแล้ว ขอบคุณความปรารถนาดีที่มีให้กันเสมอ
คนสุดทางบอกให้ตั้งค่าเส้นทาง GPS ใหม่ ฉันบอก"มันคงเหนื่อยแล้ว"
เธอหยิบ GPS ของเธอมาเทียบค่า ฉันถึงได้รู้ว่า GPS ที่ฉันแกะกล่องเป็นของเทียม..

ถึงปลายทางเกือบทุ่ม มีคนมาถึงก่อนฉันแล้ว ล้วนแต่แปลกหน้า
เสียงในฟิลม์ที่ได้ยิน ยกทีมคนที่ราบสูง ฉันเป็นชนกลุ่มน้อยอีกจนได้
เพราะโรงแรมสามดาวที่หน่วยเหนือจัดเตรียมไม่มีที่จอดรถต้องจอดรถไว้กลางแจ้ง
ล็อครถแล้วฝากไว้กับแม่ย่านาง ได้รู้ว่าอากาศร่มครึ้มทั้งเจ็ดวัน ดีจัง..
อีกครั้งที่นึกถึงอาละดิน หรือฉันพกตะเกียงวิเศษติดมากับชีวิต?
เหมือนใครสักคนเฝ้ามองและพร้อมจะหยิบยื่น ฉันได้ที่พักพร้อมสุดยอดรูมเมท
หลายวันหลายคืนที่หงำงมกับเส้นทางใหม่ฉันได้เธอเป็นสุดยอดโมเดล
หลายความคิดอ่าน หลายแนวทางคิดของคนต่างวัย
ใครสักคนส่งเธอมาปั้นฉันหรือไร?

ห้องพักอยู่ติดกับสระว่ายน้ำ แต่ฉันทำได้แค่มอง
เจ็ดโมงเช้าสระว่ายน้ำเปิด ได้เวลาฉันต้องเข้าห้องเรียนพอดี
เรียนกับน้องๆ หลานๆสบายใจไม่ต้องปั่นงานด้วยตัวเอง
วิทยากรที่ล้วนแต่คัดสรรตั้งใจถ่ายทอดวิทยายุทธ
ฉันคงจะเก็บมาได้หมด และหวังให้เป็นกระบวนยุทธพร้อมใช้แบบ7-11

เหมือนถูกเก็บตัวหักดิบ คนบริโภคเน็ทเป็นภักษาหารจะลงแดง
แอร์การ์ด DTAC ใช้การได้ไม่เท่าใจ ฉันเลิกคบ
อาการตามมากระทันหัน "ตกอิสระ"วันละสามเวลาหลังอาหาร ไม่นับคอฟฟี่เบรค
ค่อนดึกได้ยินรูมเมทคุยกับลูกสาว
"หนูต้องหยุดเล่นเฟซบุคนะคะ ตอนแม่ทำดอกเตอร์แม่ก็ไม่ได้เล่นเป็นปี"
"ถ้าหนูอยากประสบความสำเร็จหนูต้องบังคับตัวเอง"
โอ้..สุดยอดเลย..ฉันเก็บชั่วโมง Smart Zone ของโรงแรมไว้ก้นกระเป๋า
ลาก่อนเจ้าภักษาหารออนไลน์ หลายวันต่อไปนี้ฉันจะกินอาหารตามคิวบังคับ
ใครหนอ อุตส่าห์หามุมก๋วยเตี๋ยวมาให้ฉันกินได้ทุกวัน
อาละดิน..เธอมองดูฉันอยู่ใช่ไหม ช่างรู้ใจ ไม่ต้องรอให้ถูทา!

อากาศปลอดโปร่งโล่งสบายของชั้นสิบ เห็นทัศนียภาพชานเมือง
ได้เห็นว่าประเทศไทยยังมีที่ว่างเปล่ารกร้างให้พี่น้องไทยทำมาหากิน
หากปล่อยให้ชาติพันธุ์พงศ์เผ่าอื่นมาอื่นมาครอบครองหรือไม่ใช่เรื่องน่าเสียดาย?

ครบเจ็ดวันของหลักสูตรพัฒนาลองตั้งค่า GPS ขาออกดูอีกสักครั้ง
ไม่สำเร็จแล้ว รับประกันสามปีทำท่าจะไก่กา
เกรงใจผู้ร่วมเดินทาง ตัดสินใจเรียกหาเนวิเกเตอร์
คนหน้าเดิมปรากฏตัวเหมือนขอมดำดิน
"คราวหน้าคราวหลังก็ให้เวลาเตรียมตัวกันหน่อย ถ้าปลีกตัวมาไม่ได้จะทำอย่างไร"
ฉันไม่ตอบแต่ปรายตามองรถรับจ้าง รู้ว่าเธองอนได้ไม่นาน
ก็ไม่ใช่เธอหรือที่บอกว่า คนแสนงอนไม่น่ารัก..

กลับมาลุยงาน ฉันเลือกทำในเรื่องที่พอใจ
ทุกอย่างที่ฉันเลือก งดงามเสมอ ฉันพอใจ..
รู้ว่าการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เป็นความรู้ที่เน้นความรู้จากการปฏิบัติ
ฉันให้การลงพื้นที่คราวนี้เป็นความรู้เพื่อการปฏิบัติ
รวบรวมไว้เป็นขุมความรู้ ฉันเก็บ ฉันบันทึกไว้ให้สามารถนำมาใช้ได้ง่าย
มันขาดแต่การจัดระบบ ฉันต้องทำอย่างไรเล่าให้ค้นหามาใช้ได้ง่าย ๆ
ไม่เป็นไรฉันจะค่อยๆถอดเอาความรู้จากการปฏิบัติมาหมุนเวียนเป็นวัฏจักร
ฉันให้ขุมความรู้ของฉันดิ้นได้และเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาเหมือนปีกผีเสื้อ..

ฟังเขาว่า..
พวกหัวครีเอททั้งหลายมักจะพึงใจที่จะคิด คิด คิด แต่ไม่ทำ!
ฉันคนครีเอท ทุกอย่างคิดแล้วรีบทำ(ก็เดี๋ยวมันลืมงัย)
คิดแล้วทำเจ้ากำที่มันไม่เป็นระบบ..แง..
(อ่านะ..มันจะดีขึ้นเรื่อยๆหรือไม่ก็จะชินไปเอง..)
ฉันต้องกลับมาปรับระบบยกเครื่องกันยกใหญ่
ฉันพูดจาเป็นสาระกับใครเป็นเสียที่ไหนกันเล่า
ปากเล็กหูใหญ่มานับนาน จนวันนี้เลยพูดจาไม่เข้าหูคนเสียแล้ว..
หลานหลานทีมงานเก่งกันจริงเลยคว้าผลงานดีเด่นมาตั้งสองรางวัล
ก็นั่นน่ะคือคุรุทายาทกับเพชรในตม
คำช้างเผือกในป่าใช้ได้อีกไหมในวันนี้ ที่แม้แต่เอื้องสารพัดช้างยังไม่มีป่าจะอยู่
งั้น..ฉันเป็นช้างป่าในเผือกแล้วกัน...ดีกว่าช้างแก่ในป่าเสื่อมโทรม..

..ฟังเขาว่า....
คนฉลาดเรียนรู้ได้จากประสบการณ์ตรง
อัจฉริยะเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น
ฉันชอบเรียนรู้จากประสบการณ์ตรงของคนอื่น..
ความคิดที่กระฉูดในทุกครั้งที่ควงพวงมาลัยเท้าเหยีบคันเร่ง
แต่รถจอดเมื่อไหร่ฉันก็ลืมไปหมดแล้ว เวงกำของฉันจริงจริง
ชีวิตคนสร้างสรรค์รันทดนัก

กลับมาแบบหนักตึ๊กก็หลายอย่างประทับมาบนใจ
ประทับใจกับวิทยากรหลายท่านฉันเก็บเกี่ยวประสบการณ์มามากมาย
"ต้องไม่เป็นครูบ้านนอก" ของท่านสมชายที่เป็นพลังหนุนนำท่านขึ้นสู่ตำแหน่งปัจจุบัน
คำนี้เช่นเดียวกันที่ผลักดันฉันมาสู่ตำแหน่งใหม่
ฉันคนรักองค์กรและรักษาจรรยาบรรณวิชาชีพเหนียวแน่น!
แม้จะเสียดายงานเดิมจนเหลียวหลังละล้าละลัง
ได้รับรู้ข่าวใหม่..ช่วงจากไปไม่กี่วัน
ฉันได้รับเลือกเป็นทั้งหนึ่งแสนครูดีและครูสอนดีปีนี้
นั่นหมายถึงอะไร? ฉันจากมาอย่างภาคภูมิหรือมิใช่ ?

ประทับใจทฤษฏีสามเหลี่ยม เส้นตรง และวงกลม เหออ..
ต่อไปฉันจะเป็นสามเหลี่ยมในวงกลมติดสปริง..
ฉันลากกระเป๋าเปลี่ยนห้องวันสุดท้ายหลังจากนอนคนเดียวสบาย
ก็ใบปลิวกับกระแสข่าวแรงนั่นฉันกลัวรูมเมทเป็นชะมดอะหนิ
จนเห็นรูมเมทแน่นอนแล้ว ถึงเต็มใจรวมห้อง
"เสียเวลาแล้วอย่าเสียเงิน" ขอบคุณค่ะ
นับจากนี้ต่อไปจะปั่นชั่วโมงที่ 25 ให้เป็นเงินเป็นทอง

ประทับใจกับสาวน้อยที่รู้จักในช่วงปรับเปลี่ยน
เธอเหมือนฉันหลายอย่างบุคลิกดี วาจาดี
มั่นใจในตัวเองสูง ที่สำคัญที่สุด เป็น "ลูกพ่อ" เหมือนฉัน
คำพูดที่ติดปาก "พ่อบอก" "พ่อให้.."
ฉันขับรถไปเรื่อยๆในความเร็วปกติ(ของฉัน)
เธอบอก"ขับรถเปรี้ยว" สำนวนนี้ดี ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
คงกลัวโชเฟอร์จะแอบหลับ เธอคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้
ได้รับรู้ถึงความรักใคร่ปรองดองของพ่อลูกหลายเรื่องราว
ความรู้สึกนั้นคุ้นเคยทำให้เหมือนรู้จักมานานปี สัมผัสที่ส่งผ่านถึง ..
ลูกรักของพ่อต้องทำได้ ลูกพ่อต้องได้รับในสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ..

วันนี้ฉันหลุดจากสถานภาพผู้สอนมาเป็นผู้ชี้แนะไม่รู้ว่าขึ้นหรือลง
เกียรติบัตรใบใหม่ประทับตราเสมาเหมือนเก่า
ฉันขึ้นตำแหน่งใหม่ แต่จะลงพื้นที่เพื่อสร้างงาน
เวลาของเรามียี่สิบสี่ชั่วโมงเท่ากัน
ใครใช้ชั่วโมงที่ยี่สิบห้าได้ก็ก้าวหน้าเร็ว
ฉันจะใช้ศักยภาพของฉันบริหารชั่วโมงที่ยี่สิบห้า
เธอทำได้เท่าฉันไหม? เธอจะทำได้ดีกว่าฉันไหม?

:::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::

:::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::

:::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::

:::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::

:::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::

:::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::

:::เพลงบินใบไม้บาง:::

:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::

:::ตามองดาว เท้าติดดิน :::

:::ดอกไม้ในใจเธอ:::

:::ทางสายใหม่:::

:::ภวังค์ไหว:::