เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน
ก็รำพึงรำพันไปตามประสาคนวัยทอง แค่หงุดหงิมเล็กเล็กไม่จริงจังอะไร
แต่จากวันนั้น เต๊นท์กองกำลังอุปสรรคทางด่วนของฉันหายไป
เอ่อ..ดีจัง..หรือว่าเทวดาที่ฉันเหลียวหาเสมอมีอยู่จริง
มันไม่ธรรมดาแล้วเนี่ย..เสียงของฉันมีคนได้ยิน..
เดือนต่อมา ด่านตรวจถูกกำหนดที่ตั้งใหม่
เข้มงวดเฉพาะกลุ่มแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย
ฉันพอใจกับนโยบายที่ให้พ่อแม่ผู้ปกครองเด็กได้มีส่วนร่วมในการขับเคลื่อนสังคม
การร่วมกันรับผิดชอบสอดส่องความประพฤติของบุตรหลานเป็นการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ
หากทุกหลังคาเรือนร่วมมือร่วมใจกันกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูกทั้งตัวทั้งใจ
หยุดเสียทีกับการปัดสวะให้พ้นตัว หยุดเถอะกับความเชื่อผิดๆ "เลี้ยงได้แต่ตัว"
หากคนใกล้ชิดที่สุดไม่ใช่ครอบครัวที่หล่อหลอมเขาเหล่านั้นขึ้นมา
ต่อให้แก้ปัญหากันสักกี่ชาติก็แก้ไม่ได้
ฉันมองเห็นปัญหาที่สังคมไทยเราหันหลังให้คติชนคนไทย
"เงินทองเป็นของนอกกายไม่ตายก็หาได้ ลูกแก้วเมียขวัญสำคัญกว่า"
อยากให้เบ้าหลอมเยาวชนไทยวันนี้ยึดมั่นและศรัทธาในความดี พอใจในสิ่งดีดีที่มีอยู่
ฉันพอใจกับบางสิ่งบางอย่างที่สัมผัสไม่ได้ อุปาทานเหมือนเสียงของฉันยังมีคนได้ยิน
แต่ช่วงเวลาอีกไม่นานนัก ฉันกลับถูกตีแสกหน้าเข้าอย่างจัง
ในสิ่งที่ฉันเรียกร้อง ในสิ่งที่ฉันเพิ่งคิดกังวล หวั่นระแวง ย้อนมาอีกรอบ
หนึ่งชีวิตที่สังเวยไปอีกแล้วกับมฤตยูในเงื้อมมือผลิตภัณฑ์จากเบ้าหลอมด้อยคุณภาพ
อีกหนึ่งชีวิตกับมฤตยูที่ไม่จำเป็นต้องเรียกหามาไว้ในครอบครอง
หนึ่งชีวิตที่ปลิดปลิวจากไปพร้อมหยาดเลือดและหยดน้ำตา
เสียงเรียกของฉันคงเบาไป
เสียงเรียกของฉันเบาไป หรือเพราะว่ามันไกลจนไปไม่ถึง ?! ต้องใช้เสียงแค่ไหนจึงจะดังพอ ต้องใช้สิทธิ์อะไรจึงจะไปถึง?!
รู้สึกเวทนาและปวดร้าวลึกๆกับคนเป็นแม่ที่ร่ำไห้พิร่ำพิไรคร่ำครวญ
สะท้อนใจกับภาพพ่อในวัยหนุ่มใหญ่ที่ต้องจุดธูปหน้าศพบุตรชายในวัยอุดมศึกษา
กับพี่ชายที่งุนงง ร้าวรานกับการจากจากไม่ทันตั้งตัว
กิริยาฮึดฮัดเมื่อแรกเจอ ฉันได้แต่บอกตัวเอง
ลูกหลานเอ๋ย..สิทธิและหน้าที่ที่มีอยู่ตอนนี้..สิทธิและหน้าที่ลูกกตัญญู
ใช้เวลาที่เหลือเอาประสบการณ์ที่เรียนรู้ประคบตัวเองให้ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยความถูกต้องดีงาม
ใช้สิทธิและหน้าที่ของลูกที่ดีรักษาเยียวยาความร้าวรานของพ่อแม่อย่าให้แตกสลายไปเสียก่อน
ปล่อยให้การตัดสินลงโทษผู้กระทำผิดเป็นสิทธิและหน้าที่ของกระบวนการยุติธรรมเถอะนะ
ลูกหลานเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย.. เข้มแข็งนะ เส้นทางชีวิตยังอีกยาวไกล ..
ฉันขอใช้สิทธ์คนถนนเดียวกัน ถนนชีวิต
ขอใช้หน้าที่มนุษย์ ส่งเสียงที่ดังก้องอึงอลไปถึงเธอ..
| 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [