Bloggang.com : Peakroong : :::ภวังค์ไหว:::

:::ภวังค์ไหว:::

มาฆบูชาที่ผ่านไปอย่างเงียบหงอย อยากทำบุญเท่าที่โอกาสจะอำนวย
ฉันขับรถตระเวณหาวัดเพื่อจะเวียนเทียนอย่างพุทธศาสนิกชนที่ดี
สามวัดเงียบกริบ บางวัดไม่มีคนไปแม้ว่าจะได้ประชาสัมพันธ์ไว้ล่วงหน้า
ศรัทธาในศาสนาเสื่อมหรือความศรัทธาในตัวบุคคลเสื่อม
แล้วมันต่างกันยังไง? ก็บุคคลในชุมชนสร้างศรัทธาให้วัดได้แค่ไหนไงเล่า

"อย่ายึดตัวบุคคล" บอกกันมาอย่างนี้ยังน่าทำบุญอยู่
แต่วันนี้แม้ฉันเองยังมองแบบฟอร์มของศาสนาต่างไปจากเดิม
เห็นคนหลายคนเลือกวัดที่จะทำบุญ
เห็นหลายคนส่ายหน้าเมื่อเชิญชวนไปทำบุญ
มันวิกฤตอะไรจะขนาดนั้นในบ้านเมืองเรา

ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยในวันนั้นหากฉันจะไม่ร่วมพิธีทางศาสนา
ขณะขับรถกลับนึกได้ว่ามีอีกวัดหนึ่งซึ่งมีศรัทธาประชาชนอยู่บ้าง
ฉันดิ่งเข้าไปในวัด มีชาวบ้านรออยู่สักสิบคน ใจชื้น สิบคนก็จะเวียน!
มัคทายกวัดบอก"นึกว่า"จะไม่มีคนมา แปลก อ่อนประชาสัมพันธ์หรือเปล่า

ณ เวลานี้ในชนบทเกิดภาวะขาดผู้นำขนาดหนัก
คงเหมือนกันทุกหนแห่งความขัดแย้งเพราะเรื่องของผลประโยชน์
นโยบายสมานฉันท์ค้างเติ่ง จิตสาธารณะลุ้นไม่ขึ้นแล้วมัง ฉันคิด
สถาบันและบุคลากรหลักของบ้าน วัด โรงเรียนที่เคยเป็นที่พึ่งได้เสมอ
หากไม่ประสานสัมพันธ์กันให้ดีสังคมไทยคงยากเยียวยาจริงจริงแล้ว
แต่ใครเล่าจะเป็นผู้ประสาน ฉันมองหาใครสักคนที่จะสานสัมพันธ์ชุมชน

ฉันดีใจที่พบผู้นำหลักของชุมชนในค่ำคืนนั้น กับผู้ใหญ่ในบางครอบครัว
มีเด็กวัยเรียนในพื้นที่ที่คุ้นหน้าคุ้นตา เหมือนส่งตัวแทนมา ไม่เป็นไร..
ยังพอปลอบใจกันได้ว่าสถานการณ์คงยังไม่วิกฤตไปเสียเลยทีเดียว
ขอบคุณนายกเทศมนตรีและภรรยาที่ไม่ทำให้ฉันขวัญเสียไปกว่านี้
ตอนที่เห็นรถประจำตำแหน่งแล่นเข้ามาในวัด ฉันมองเห็นท่านเป็นอัศวิน!

รุ่งขึ้นเป็นวันหยุดชดเชย
อย่างใจเรียกร้อง ฉันรบเร้าน้องน้อยและพี่สามขึ้นเชียงใหม่
คิดถึงพี่รองเหลือเกิน ไม่ได้พบมาจะเกือบสองเดือนแล้ว
ป่าเมืองเหนือปีนี้ไม่มีทะเลหมอก ไม่มีกลุ่มควันเหมือนปีก่อน
แต่ทำไมมีข่าวกระพือเรื่องหมอกควันไฟ?
ปล่อยข่าวให้กระเทือนการท่องเที่ยวทำไม
ฉันไม่เห็นวิกฤตการท่องเที่ยวไทย ไม่ว่าอย่างไรเมืองไทยยังสงบงดงาม
เลือกภาพเลือกมุมกันให้ดีดีแล้วกัน ภาพลักษณ์เป็นเรื่องสำคัญในทุกเส้นทาง

ขอแค่ความจริงใจให้แผ่นดินเกิดเท่านั้น ทำกันได้ไหม?

เช้าวันนั้นเราใช้เวลาเดินทางเพียง 2 ชั่วโมงอย่างไม่รีบร้อน
ถนนสร้างเสร็จแล้ว ดอกเฟื่องฟ้ากำลังสะพรั่งไปตลอดเส้นทางหลวง
ฉันเข้าบ้านพี่รองเงียบๆ กล้วยไม้ริมรั้วกำลังสะพรั่งดอก เอื้องคำ เอื้องผึ้ง ช้างน้าว
ทุกต้นทุกมุมเป็นพี่รองที่ตกแต่งรังด้วยดวงใจรักทั้งหมด
วันนี้กุหลาบดอกโตๆเป็นแถวแนว รกเรื้อ ฉันมองรอบบริเวณอย่างร้าวลึก

ครบรอบสามปีที่พี่รองทิ้งน้องๆไว้ให้อยู่กับการรอคอย
ในทุกครั้งที่ไปเยี่ยมเยือน ได้พบเพียงหลานๆ ได้พูดคุยกับคนดูแล
พี่รองอาการไม่ดีขึ้นเลย เธอนั่งนิ่งๆไม่แสดงอาการทุกข์-สุข
พี่รองดูสะอาดสะอ้าน เท่านี้มั้ยที่ทำได้ดีที่สุดแล้ว
"ความตายยามเช้า" นี่ใช่มั้ย ที่ทำใจกันไว้ตลอดมา
หรือเตรียมการกันไว้แล้วกับการจากไป ทำใจได้กับการลาจาก

ฉันไม่โทษคนที่เคยเป็นนางแก้วเลย เธอกำลังงามวัย
เหมือนคนเก่งทั่วๆไปที่ยังอยากมีสังคม มีคนเอาใจใส่
หน้าที่การงานที่ต้องพบปะผู้คนทำให้เธอไม่มีเวลาให้พี่รองแล้ว
แม้ในวันหยุดที่พวกเราพี่น้องตั้งอกตั้งใจไปดูความเปลี่ยนแปลง
เรากลับมาอย่างเงื่องหงอยทุกครั้ง กับความคิดที่โลดแล่น

ปกติเธอจะช่างเล่าช่างคุยทำให้พวกเราสบายใจกลับมาทุกครั้ง
และแจ้งข่าวคนที่เฝ้าถามอย่างห่วงใย "ดีขึ้น" เหมือนวันนี้คำตอบนั้นหายไป
มือที่เคยเหยียดได้กลับเกร็งกำหรือเธอเบื่อที่จะทำกายภาพบำบัด
ฉันบอกพี่รอง "เข้มแข็งนะ พวกเรายังรอพี่รองเสมอ"
พี่รองซูบลง คนดูแลบอก "หมอบอกว่าดีแล้ว ไม่ให้อ้วนมาก"
กล้วยไม้ป่าที่เกาะไม้ใหญ่เป็นแนวยาวริมรั้วกำลังออกช่อระย้าเหลืองเป็นทิว
อยากให้พี่รองมาเดินดูต้นนั้นต้นนี้อย่างเคย ไม่อยากให้เอาแต่นั่งนิ่งๆอย่างนั้นเลย

จำได้เสมอภาพพี่รองเลี้ยงลูกเล็กๆด้วยตัวเอง ชงนม ล้างขวดนม เปลี่ยนผ้าอ้อม
พ่อบ่มฟักให้ลูกพ่อมีความรับผิดชอบต่อครอบครัว สะใภ้ของบ้านเราโชคดีเสมอ
พี่รองเคยร่าเริงสนุกสนานมีเพื่อนมากมายชอบปลูกต้นไม้
วิมานอันเป็นรังรักนั้นสวยงามร่มรื่น วันนี้หลายสิ่งอย่างถูกปล่อยให้รกร้าง
น้องน้อยบอก "เขาดูแลพี่รองสะอาดสะอ้านก็ดีแล้ว"

ฉันทำใจไม่ได้ เมื่อเห็นน้ำตาซึมในทุกครั้งที่พี่รองรู้สึกตัวและได้ยินเสียงน้อง
เกิดอะไรขึ้นในภวังค์ของพี่รอง?
ในภวังค์ของพี่รองยามหลับมีอดีตและอนาคตแสนสุขใช่มั้ย?
ในภวังค์ของพี่รองยามตื่นมีอดีตที่แสนสุขใช่หรือเปล่า
ฉันกำลังตามหาภวังค์ของเจ้าชายในเวิ้งฟ้า
อยากบอกว่าเรายังรอพี่รองทุกขณะจิต

ภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันมีอัตราสูงขึ้นในกลุ่มประชากรไทย
อีกภาวะการณ์ที่จู่โจมโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว วันนี้มีเจ้าชายนิทราอีกในหลายครอบครัว
ฉันเข้าใจและเห็นใจ ให้กำลังใจคนในครอบครัวกันเถอะนะ
อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วย "เมื่อมีชีวิตย่อมมีความหวัง"
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกการรอคอยที่ยังมีความหวัง
ขอส่งแรงใจไปถึงทุกภวังค์.

Create Date : 08 มีนาคม 2553

Last Update : 13 มีนาคม 2553 6:40:55 น.

0 comments

Counter : 750 Pageviews.