Bloggang.com : weblog for you and your gang
ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
ลานอโศก
ห้องบริหารจิต
รอยอินทร์
ศิลปวัฒนธรรมไทย
วิ่งตามนาย
ข้อคิดคำเขียน
มองผ่านเลนส์
เพลงภูต
ร่ำไปในใบเรียว
ปลายทางที่โค้งฟ้า..ฯ
เรื่องสั้นหลายวันจบ
มีสุขร่วมเสพ..ฯ
เก็บรักมาเก็บไว้ที่ในรัก
อโรคยาปรมาลาภา
คลีนิคกายภาพ
วิทยายุทธ
แสนรักษ์
เพลงเพื่อแผ่นดิน
Music Box
เพลงเพื่อคุณ
MV Romance XL
MV น่ารัก
เพลงประกอบ
ฟังเพลงออนไลน์
รวมเพลงขิม
รวมเพลงขลุ่ย
เพลงลูกทุ่งไทย
ห้องภาพ
คนแถวหน้า
แดนสนธยา
มุมเตือนภัย
ถนนดวงดาว
บ้านและสวน
ตกแต่งสวน
ท่องไปในโลกกว้าง
คู่สร้าง-คู่สม
มุมซ่อมสวย
หยุดก่อนโลก..ฉันจะลง
ทัศนา-จร
เวทีดาว
ตลาดนัดงาน
เก็บออมรอมจ่าย
ซ่อมได้
ครัวไทย
ไทยน้ำทิพย์
บ้านเล็กในป่าใหญ่
ย่อโลก
หน้าต่างโลก
แฟชั่น
ชีวิตต้องสู้
คนรักรถ
กระฉ่อนเว็บ
งานสร้าง
กฏ+หมาย
สินทรัพย์
ศาสตร์แห่งตัวเลข
สมุนไพรไทย
อัญมณี
เทคนิคการถ่ายภาพ
รวมโค้ดแต่งบล็อก
มุมกีฬา
เรือนจำกลาง
สาวเอยจะบอกให้
ระเบียงรุ้ง
Lab
มกราคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 มกราคม 2553
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
All Blogs
:::ดอกไม้ในรอยเท้า..ที่ก้าวย่ำ:::
:::สายหมอก ดอกไม้บาน:::
:::ความหวังเจ้าโล้เลื่อน:::
:::คลื่นทะเล..ยังเห่ห้อม:::
:::ผืนทราย..ถึงปลายฟ้า:::
:::ดั่งน้ำเซาะทราย:::
:::ผลิ-หล่น..ร้อน-ฝน-หนาว:::
:::รอยอาลัย..สั่งโลกให้รั้งรอ:::
:::เทียนหนึ่ง:::
:::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::
:::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::
:::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::
:::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::
:::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::
:::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::
:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::
:::ตามองดาว เท้าติดดิน :::
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
:::ทางสายใหม่:::
:::ภวังค์ไหว:::
:::ใต้ฟ้าตะวันเดียว:::
:::ลมหายใจใต้ตะวัน:::
:::ดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า:::
:::หมื่นไมล์..แค่ใจเอื้อม:::
:::ลมหายใจและสายตา:::
::: ลมหนาวและดาวเดือน:::
ถนนสายนี้กลับบ้าน
ความนัย(ใจ)
อันเป็นรักนิรันดร
ปางบุญ(ก่อนจะเหลือนกเงือกตัวสุดท้าย)
โลกข้างนอกไว โลกข้างในช้า
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
ขวัญเอยขวัญอ่อน..จะซ้อนขวัญ
โลกาวิวิ้ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว
เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน
อหังการ์ไส้เมี่ยง
รอยบุญ
ไม้ใกล้ฝั่ง
เถิดเทิงทัวร์
วันว่างที่ไม่ว่าง
ปลายทางที่สุดทาง
ภวังค์ไหว
บ่วงกรรมมมมมม
เต่าถุย ..ฉันจำสำนวนนี้มาจากเว็บไหนสักแห่งตอนเที่ยงคืน
เปรียบมนุษย์เป็น " บัวสี่เหล่า " เด็กประถมก็รู้จักและแยกประเภทได้
บัวเหล่าที่สี่ในโคลนตมที่ไม่มีวันโผล่แม้แต่จากตม
แต่บัวเหล่าที่สี่ยังนับว่าเป็นประโยชน์ต่อสัตว์น้ำ
เป็นอาหารกุ้ง หอย ปลาปู เต่าใต้น้ำ
บัวใต้น้ำ ใต้โคลนตม เต่าถุย เหอะ แม้แต่เต่ายังถุย..
ฉันพูดถึงอะไร อยากให้พลังเงียบของฉันไปถึงใครสักคน
ใครคนที่เห็นฉันเป็นก้อนหิน
ฉันเคยโรยความนำนี้ไว้ใน เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย เมื่อปีที่แล้ว
เหตุการณ์นั้นจบลง ฉันได้พบกับสาวเจ้าต้นตอความกังวลอย่างไม่ตั้งใจ
เสียงนั้นมาปรากฏอีกครั้งให้ได้ยินถึงถิ่นที่
ในวันที่ก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารกลางวันตรงหน้า
เสียงนั้นทำให้ฉันเงยหน้ามอง ก็แค่รับรู้ไว้ คนนี้นี่เอง
แต่เหมือนเป็นเซนท์ที่ส่งถึงกันได้ด้วยแววตาไหวๆ
ฉันได้การ์ดสีซกมกที่บางใครมาแกล้งทำตกไว้หน้าประตู
ข้อความที่เขียนบ่งบอกถึงชาติิตระกูล I Love you กูไม่ใช่แม่มึง
ไม่ได้จ่าหน้าถึงปลายทาง แต่ก็พอเดาออก บอกแล้วงัย ฉันมีสัมผัสพิเศษ
ไม่รู้สึกอะไร เพราะแรกเริ่มส่งสื่อทางเว็บฉันก็รู้แล้วเสียงของฉันมีคนได้ยิน
เอาเถอะนะ ขอเป็นหน่วยบริการประชาชนอีกแรงหนึ่ง
จะตั้งป้อมสกัดคนพาล อภิบาลคนดี
วันว่างจะขึ้นป้าย หยุดตรวจ หน้าเว็บ ให้ตีความหมายกันเอาเอง
ไม่สูญเปล่าหรอก กมมุตนา วัตติโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
ใครทำกรรมอะไรไว้ก็ต้องได้รับกรรมนั้น ยุคนี้เวรกรรมออนไลน์เสียด้วยซี
เจ้าหนุ่มนั้นพลาดโอกาสเป็นนักการเมืองในสมัยต่อมา
ยังรู้สึกเสียดายฝีมือและผลงานที่เคยประจักษ์เสมอ
วันนี้ห้องสี่เหลี่ยมนั้นเปลี่ยนเจ้าของใหม่
กลายเป็นกลุ่มเด็กวัยซ่าส์ที่มีคดีติดตัวตั้งแต่อายุไม่ถึง 18 ปี
มีเด็กหนุ่มสาววัยเรียนหลายคู่เดินเข้าเดินออก บางคู่ค้างคืน
พ่อแม่รู้เห็นก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ดูท่าลัทธิเอาอย่างมันมาถึงเร็วจี๋
วันดีคืนดีก็ถือปีนทะเร่อทะร่ามาเหนี่ยวไกกันในที่ชุมชน
อดรนทนไม่ได้ ฉันเปรยมันจะตั้งซ่องกันกลางเมืองหรือไง
เกือบจะในทันที ห้องพักนั้นเปลี่ยนไปเป็นร้านค้า
กลุ่มเด็กวัยรุ่นชายหญิงหายเงียบไปไม่รู้สาเหตุ ห้องสี่เหลี่ยมนั้นเงียบสงบ
ผู้หลักผู้ใหญ่ เฝ้าติดตามพฤติกรรมอยู่มัง ฉันคิดเข้าข้างระบบดูแลท้องถิ่น
หรือว่า..เด็กๆถูกปรามไว้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง?
ดีจังหากจะมีหน่วยงานสานต่อนโยบาย รักในหลวงห่วงลูกหลาน
เพราะในเวลานี้หากสังคมไม่ร่วมด้วยช่วยกันคัดกรองอนารยะหลากหลายที่หลั่งเข้ามา
ไม่ร่วมมือกันสอดส่องดูแลพฤติกรรมเด็กรุ่นใหม่ก็คงยากที่จะรับมือกับปีศาจเทคโนโลยีแล้ว
ฉันเห็นในสิ่งที่กล่างอ้างกันว่าเป็นความเจริญกำลังกัดเซาะวัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณีไทย
ในบางมุม
เจ้าความเจริญกำลังกลืนกินความเป็นไทยให้เห็นอยู่ในทุกเมื่อเชื่อวัน
ความเสื่อมทรามของจรรยาบรรณสื่อกระชากจิตสำนึกของคนร่วมสังคม
ในท่ามกลางการนำเสนอข่าวสารบ้าระห่ำ สื่่่อบรรเทิงจ้องแต่ผลประโยชน์
ไม่มีมือของความรับผิดชอบหยิบยื่นมาถึงฉันอาจจะคิดมากไปเอง
แต่ทนได้หรือ
เธอทนเห็นค่านิยมเยาวชนไทยตกต่ำลงกับตาได้จริงหรือ?
เธอทนมองดูเด็กรุ่นใหม่ย่ำยีวัฒนธรรมไทยสร้างสิ่งฟอนเฟะให้สังคมจมดิ่งได้จริงหรือ
เมื่่อกลางดึกฉันถูกปลุกด้วยเสียงบริภาษเอ็ดอึงของเสียงหญิงหนึ่ง
กับเสียงร่ำไห้ของอีกเสียงหญิงหนึ่ง
ก็เมื่อตอนหัวค่ำฉันเห็นชายหนึ่ง ตื่นเช้ามาเห็นอีกชายหนึ่งในสี่เหลี่ยมเล็กๆนั้น
มันเกิดอะไรขึ้นหนอ สังคมตรงนั้นสำส่อนขนาดไม่รู้ฝาไม่รู้ตัวแล้วหรืออย่างไร
จิตพล่านไปในความเงียบ ไม่มีคำตอบให้ตัวเอง
ตะกอนขุ่นคลั่กค้างคาใจ..คิดมากน่า .เรื่องของใครก็ของใคร..
พ่อแม่เค้ายังไม่ใส่ใจ..จะส่ายจมูกหาปฎิกูลทำไม?
เข้าที่ทำงานอย่างมึนมึน..
เจอประชุมเช้ารู้ว่ายาวแน่ ฉันสั่งงานนักเรียนแล้วเข้าห้องประชุม
เรื่องหลักเร่งรัดเรื่องระบบช่วยเหลือเด็กเหมือนทุกครั้ง โดยเฉพาะเรื่องพฤติกรรมเบี่ยงเบนเด็ก
พ่อแม่ที่สองของเด็กนั่งฟังเงียบๆคิดเรื่อยเปื่อยไปถึงความรับผิดชอบของสถาบันครอบครัว
ทุกวันนี้พ่อแม่ทิ้งลูกไว้กับตายายที่เงอะเงิ่นวิ่งตามเทคโนโลยีไม่ทัน
ปล่อยให้ลูกหลานอยู่กับความเจริญ ตามลำพัง
วันดีคืนดีก็ลุกมาประท้วงว่าครูรังแกลูกหลาน กระพือข่าวแย่ๆทำลายเผ่าพันธุ์ครูดี
ครูในทศวรรษนี้ต้องระมัดระวังตัวแจ
หวั่นๆว่าสักวันถ้าครูโดนหมาบ้ากัดเข้า
เจ้าของหมาคงกระโดดมาฟ้องร้องว่าครูแพร่เชื้อบ้า
เวงกำของครูจริงๆ
กลับเข้ามาอีกทีพบชั้นเรียนเงียบกริบ ประตูปิดทั้งสองบานเพราะลมร้อน
เจ้าตัวน้อยหน้ากลมคมขำโผล่หน้าแง้มประตูออกมา
ทำอะไรกันอยู่ ฉันถามอย่างสงสัย มันเงียบผิดธรรมชาติห้องเรียนขาดครู
แต่งงานค่ะ
ห๋า ฉันไหวเยือกถลาไปเปิดประตูผาง กวาดสายตามอง
เด็กข้างประตูส่งสายตาถามประมาณว่า คูเปงบ้ารัย
เห็นเด็กๆ นั่งกันเรียบร้อย ขะมักเขม้นตกแต่งชิ้นงานกันประณีตเหมือนทุกครั้ง
ไม่เห็นเจอภาพที่หวาดระแวงไปสักนิด ฉันเป็นบ้ารัยไปแล้วนี่.
Create Date : 29 มกราคม 2553
Last Update : 29 มกราคม 2553 22:37:24 น.
0 comments
Counter : 488 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Peakroong
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [
?
]
"หากต้องตัดสินใครสักคน
เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"
เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง
สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี
สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่
สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ
มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"
"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..
๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน
๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่
ขอบคุณ
https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล
๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ
'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553
Friends' blogs
Peakroong
Webmaster - BlogGang
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
ร้านค้าออนไลน์
สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือก
ทางด่วน
Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.