Bloggang.com : weblog for you and your gang
ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
ลานอโศก
ห้องบริหารจิต
รอยอินทร์
ศิลปวัฒนธรรมไทย
วิ่งตามนาย
ข้อคิดคำเขียน
มองผ่านเลนส์
เพลงภูต
ร่ำไปในใบเรียว
ปลายทางที่โค้งฟ้า..ฯ
เรื่องสั้นหลายวันจบ
มีสุขร่วมเสพ..ฯ
เก็บรักมาเก็บไว้ที่ในรัก
อโรคยาปรมาลาภา
คลีนิคกายภาพ
วิทยายุทธ
แสนรักษ์
เพลงเพื่อแผ่นดิน
Music Box
เพลงเพื่อคุณ
MV Romance XL
MV น่ารัก
เพลงประกอบ
ฟังเพลงออนไลน์
รวมเพลงขิม
รวมเพลงขลุ่ย
เพลงลูกทุ่งไทย
ห้องภาพ
คนแถวหน้า
แดนสนธยา
มุมเตือนภัย
ถนนดวงดาว
บ้านและสวน
ตกแต่งสวน
ท่องไปในโลกกว้าง
คู่สร้าง-คู่สม
มุมซ่อมสวย
หยุดก่อนโลก..ฉันจะลง
ทัศนา-จร
เวทีดาว
ตลาดนัดงาน
เก็บออมรอมจ่าย
ซ่อมได้
ครัวไทย
ไทยน้ำทิพย์
บ้านเล็กในป่าใหญ่
ย่อโลก
หน้าต่างโลก
แฟชั่น
ชีวิตต้องสู้
คนรักรถ
กระฉ่อนเว็บ
งานสร้าง
กฏ+หมาย
สินทรัพย์
ศาสตร์แห่งตัวเลข
สมุนไพรไทย
อัญมณี
เทคนิคการถ่ายภาพ
รวมโค้ดแต่งบล็อก
มุมกีฬา
เรือนจำกลาง
สาวเอยจะบอกให้
ระเบียงรุ้ง
Lab
มกราคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 มกราคม 2553
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
All Blogs
:::ดอกไม้ในรอยเท้า..ที่ก้าวย่ำ:::
:::สายหมอก ดอกไม้บาน:::
:::ความหวังเจ้าโล้เลื่อน:::
:::คลื่นทะเล..ยังเห่ห้อม:::
:::ผืนทราย..ถึงปลายฟ้า:::
:::ดั่งน้ำเซาะทราย:::
:::ผลิ-หล่น..ร้อน-ฝน-หนาว:::
:::รอยอาลัย..สั่งโลกให้รั้งรอ:::
:::เทียนหนึ่ง:::
:::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::
:::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::
:::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::
:::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::
:::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::
:::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::
:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::
:::ตามองดาว เท้าติดดิน :::
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
:::ทางสายใหม่:::
:::ภวังค์ไหว:::
:::ใต้ฟ้าตะวันเดียว:::
:::ลมหายใจใต้ตะวัน:::
:::ดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า:::
:::หมื่นไมล์..แค่ใจเอื้อม:::
:::ลมหายใจและสายตา:::
::: ลมหนาวและดาวเดือน:::
ถนนสายนี้กลับบ้าน
ความนัย(ใจ)
อันเป็นรักนิรันดร
ปางบุญ(ก่อนจะเหลือนกเงือกตัวสุดท้าย)
โลกข้างนอกไว โลกข้างในช้า
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
ขวัญเอยขวัญอ่อน..จะซ้อนขวัญ
โลกาวิวิ้ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว
เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน
อหังการ์ไส้เมี่ยง
รอยบุญ
ไม้ใกล้ฝั่ง
เถิดเทิงทัวร์
วันว่างที่ไม่ว่าง
ปลายทางที่สุดทาง
ภวังค์ไหว
คนติดแบนด์
"ลมแล้งกรายผ่านมาเยือนอีกครั้ง ชัยพฤกษ์สะบัดใบ
อีกไม่นานสีเหลืองระย้าจะหวามหวานสะพรั่งให้ใครหลายคนคว้ากล้องเก็บภาพ
บรรยากาศการสอบปลายปีวิ่งมาชนปลายขน แวะไปหลายห้องกล่าวถึงการสอบ
ใครจะเชื่อว่าแม้ตัวฉันเองก็ไม่อาจอยู่เหนือกฎเกณฑ์ วันนี้ฉันเตรียมตัวสอบ!!
ในชีวิตการเรียน ยาหม้อใหญ่ของฉันคือการทำข้อสอบ
ฉันอ่านหนังสือเป็นกับใครที่ไหนกันเล่า
ไม่เคยลืมภาพตัวเองที่วิ่งวนกลุ่มเพื่อนที่นั่งขมักเขม้นติวข้อสอบ..ส่งสะเบียง..
เบื่อก็หนีไปเอาผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ตระครุบผึ้งที่คลุกตัวบนเกสรดอกบานเช้า
เมื่อมีการถกเถียงกันอย่างไม่แน่ใจคำตอบต่างหากที่จะลากฉันมานั่งลง
ฟังข้อยุติและบทสรุปที่แน่นอนพร้อมกับฟังเสียงผึ้งในห่อผ้าเช็ดหน้า
การสอบของฉันผ่านไปทุกครั้ง ฉันเรียนแบบเศรษกิจพอเพียง
แค่ทำความเข้าใจในชั้นเรียน ตั้งใจฟังอย่างเด็กมีสมาธิ
ก็ฉันไม่ใช่คนเรียนเก่ง
(เพื่อนสนิทที่สุดบอกว่าฉันเลือกคบแต่คนเรียนเก่ง!)
เอ่อ..หากฉันเรียนเก่งอีกอย่างคงถูกทาบทามเป็นนายกรัฐมนตรีแล้ว
เมื่อใช้ชีวิตคนทำงาน ฉันพอใจกับการพัฒนาตัวเอง
ผลผลิตของฉันมีผลเลิศเป็นที่ประจักษ์อย่างต่อเนื่อง
แต่ในความรู้สึกลึกลึกแล้ว ฉันกังวลกับสมองตัวเองเสมอมา
สมองของฉันคงมีเนื้อที่จำกัดจำเขี่ย ยิ่งนานวันถูกนั่นนี่บีบเบียด
กลไกความจำบางส่วนของฉันชำรุด หลายครั้งที่ฉันเกือบทำงานใหญ่ล่ม
เพราะทุกอย่างหายไปจากสมองเหมือนฟิวส์จอภาพถูกตัด
โชคดีที่มีทีมงานแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเป็นเลิศ
ในทุกวันของความปวดร้าว ฉันไม่กล้ารับงานที่ต้องใช้ความละเอียด
ในทุกวันกับความขมขื่นในความไม่เชื่อมั่น
ในทุกวันกับการรักษาความลับสุดยอดของฉัน
ในบางวันที่งานพลาดให้บอสต้องออกมารับหน้า (ขอบพระคุณ)
ฉันทำได้ดีที่สุดแค่เลือกงานที่เหมาะกับขีดจำกัดของตัวเอง
คราวนี้คงต้องอาศัยศักยภาพติดเทอร์โบอีกครั้งกับเส้นตายเกียรติยศ
แล้วฉันจะทำได้ไหมหนอ ..
ดวงตาสวรรค์คงกำลังจับจ้องฉันอยู่ (เอางัยกับหล่อนดี)
รู้ดี ทำได้เท่าที่สมรรถนะจะเอื้ออำนวย แต่ก็ขอสู้ก่อนสักหนึ่งใจ"
นั่นเป็นบันทึกที่ฉันเขียนไว้ตั้งแต่ครั้งสอบประเมินเลื่อนวิทยฐานะ
ฉันเลือกสอบวิชาที่ฉันส่งประเมิน ภาษาอังกฤษ!
ในขณะที่กลุ่มครูประถมด้วยกันหนีไปสอบวิชาการประถมศึกษากันหมด
ไม่ใช่เพราะฉันเชื่อมั่นในความรู้ท่วมหัวของตัวเอง
แต่เพราะฉันไม่มีปัญญาไปอ่านหนังสือเพิ่มอีกตั้งแปดสาระต่างหาก
แล้วฉันก็ผ่านการสอบคราวนั้นมาได้ฉิวเฉียด
เหมือนเมื่อต้องสอบ comprehensive ที่หลายคนห่วงฉันมาก
แต่ฉันก็ผ่านมาได้ในรอบแรก หรือเวลาตกฟากของฉันถ้าจะเป็นดวงฟลุ้คจริงๆละมัง
เคยบอกตัวเองว่าในชีวิตบั้นปลายฉันจะออกเดินทางไปทุกหนทุกแห่ง ในโลกกว้าง
ฉันตั้งใจจะดูแลสุขภาพตัวเองให้ดี เก็บทุนไว้ใช้ชีวิตท่องโลก
แม้ว่าปัจจุบันเราจะสามารถไปไหนไหนได้แค่ลัดมือเดียวทางโลกดิจิตอล
ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับโลกดิจิตอล วางตำรับตำราแม้แต่นิยายที่เคยชอบอ่าน
ไม่รู้ตัวเลยว่าสมาธิตัวเองสั้นลงทุกที
เมื่อมารับหน้าที่ครูผู้สอนภาษาอังกฤษอย่างเต็มตัวหลังจากไปวิ่งเล่นอยู่ในป่าเขาหลายปี
ฉันถึงได้รู้สึกตัวว่า ความรู้ของฉันเข้าหม้อไปหมดแล้ว
การพัฒนาตัวเองในเวลานั้นมีทางเดียวที่ไม่เบียดเบียนเวลาราชการ
ฉันเข้าเรียนต่อระดับปริญญาโทในหลักสูตรที่คนอีกขั้วเรียกว่าเป็นธุรกิจการศึกษา
ที่เลือกภาษาอังกฤษก็เพราะเป็นวิชาเดียวที่ไม่ต้องสอบวิชาอังกฤษพื้นฐาน
อย่าขำเลยนะฉันพูดจริง
ฉันจบมาแบบทุลักทุเล เป็นที่มาของสำนวน เรื่องยากๆก็เคยทำมาได้แล้ว ที่น้องน้อยว่าฉันบ่อยๆ
ฉันรับปริญญาบัตรใบที่สอง เพียงเพื่อรับรู้ว่าหลักสูตรที่ไปร่ำเรียนเอามาใช้ได้จริงไม่เต็มที่
(เมื่อถึงวันนี้มันก็เสื่อมไปตามกาลเวลา)
เมื่อเดือนก่อน
มีสาส์นจาก PM แจ้งส่งฉันไปสอบคัดเลือกเพื่อศึกษาดูงานต่างประเทศ
ฉันรู้ผลตั้งแต่วางหูแล้วไม่ได้หรอกถ้าต้องมีการสอบ
ก็ ขนาดฉันอ่าน Text แทบหัวจะแตกฉันยังสอบ TKT ได้แค่แบนด์ 2
แต่ก็ตกลงรับปากเป็นตัวแทนเขตไปสอบ ไปดูข้อสอบ
ทั้งที่คิดอยู่เสมออย่างคนขวางโลกว่า ทำไมต้องเอาเงินก้อนใหญ่ส่วนตัวไปจ่ายค่าศึกษาดูงาน
ทำไมเราลงทุนกันมากมายเพียงเพื่อกลับมาคุยว่าได้ไปต่างประเทศ
แถมบางคนยังหอบเอาประสบการณ์ด้านลบมาอีกด้วย
ทำไมรัฐไม่ออกทุนให้ทั้งหมดเหมือนหน่วยงานอื่นๆ
แต่ถ้าเป็นงบประมาณหลวงจริงฉันคงใช้คำว่าขี่ช้างจับตั๊กแตนไปแล้ว
ฉันตั้งแง่คิดแบบองุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน
เพราะบางคนที่กลับมาก็ไม่ปรากฏว่าทำอะไรให้ประเทศชาติได้สักเท่าไหร่
ผลงานนักเรียนของฉัน ผลผลิตของฉันยังนับว่ามีมากกว่า
ได้เห็นแล้วว่า สภษ.สร้างแรงจูงใจให้ครูภาษาอังกฤษพัฒนาตัวเอง
ในวัยขนาดฉันมันจะเอายาอะไรมาเยียวสมองได้อีกนอกจากยิ่งพลาดไปก็ยิ่งเจ็บ
แต่หากให้ฉันไปสอบอีกฉันก็คงต้องไป ทำไงได้ เขาให้เป็นคนของสภษ.
ถึงวันหนึ่งครูภาษาอังกฤษไปดูงานนอกประเทศกันหมดแล้ว
สภษ. ก็คงต้องคิดโครงการต่างๆมาให้ครูภาษาอังกฤษพัฒนาตัวเอง
แล้วก็คงต้องเป็นฉันอีกแหล่ะที่เป็นแนวหน้าไปดูข้อสอบ
เพราะแนวโน้มคนเอกภาษาอังกฤษคงน้อยลง น้อยลง
ในวันเดือนปีที่ครูภาษาอังกฤษถูกกระหน่ำด้วยสารพันปัญหา
จนเป็นข่าวหน้าหนึ่งไม่เว้นแต่ละวัน
ข่าวใช้รองเท้าส้นสูงเป็นอาวุธ...ครูภาษาอังกฤษ
ถูกฆ่าตายโดยเพื่อนชายจากไซเบอร์...ครูภาษาอังกฤษ
วันนี้ เจอข่าวครูสาวฉาวเซ็กซ์..ครูภาษาอังกฤษอีกแล้ว เวงกำ..
ตอนนี้กำลังยิ่งร้อนหนัก เจ้านายน้อยๆของฉันสามห้องเรียนต้องถูกประเมิน
ไม่ใช่แค่ประเมินระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
แต่รวมถึงการประเมินผลการปฏิบัติงานของผู้สอนด้วย
ถึงฉันจะไม่ใช่ผู้สอนในกลุ่มที่ถูกสุ่มประเมิน แต่ก็ไม่อาจปล่อยวางเฉย
เพราะแบนด์ที่ประทับตราไว้นี่ละซี แบนด์นี้ไม่มีระดับ
แต่มันประทับตรา ERIC NETWORK ไว้ตัวเบ้อเร่อเลย
เด็กเอ๋ย ..เขาว่าเด็กดีเป็นศรีแก่ครู
89 คน สมาธิสั้นเสีย 29 ที่เหลือก็อ่านภาษาไทยคล่องเขียนคล่อง 45%
นอกนั้น..แม้แต่พัดลมยังส่ายหน้า แล้วสอบภาษาอังกฤษล้วนเล่า
เด็กดีเอ๋ย..สอบภาษาอังกฤษคราวนี้ เหมือนครูเธอลงสนามสอบด้วย
เธอจะทำคะแนนเฉลี่ยให้เป็นศักดิ์เป็นศรีให้แบนด์ของเราได้สักกี่เปอร์เซนต์เล่าเออ
แล้ว..ครูติดแบนด์ของเธอจะสอบผ่านไหมหนอ..
เพลง "ศรัทธา" หิน เหล็ก ไฟ
ศรัทธา หินเหล็กไฟ Never Say Die
ไม่มี ก็คงต้องมีสักวัน
ความฝันเป็นจริงต้องทนสู้ไป
ไม่นาน เราคงจะได้สมใจ
มุ่งมั่น ทุ่มเทเพียงใดกว่าจะได้มา
เส้นชัย ไม่มาต้องไปหามัน
รางวัล มีไว้ให้คนตั้งใจ
ขวากหนาม ทิ่มแทงก่อนผ่านพ้นไป
โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย
(*) ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหมบอกมา
โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่มีท้อ(ดนตรี)
ที่มา รู้ดีไม่รู้ที่ไป
คนเรา มันเลือกเกิดเองไม่ได้
แต่เรา เลือกได้จะเป็นเช่นไร
เลือกได้จะทำตามใจด้วยตัวของเรา
หลายคน เชื่อในเรื่องโชคชะตา
บางคน เชื่อมั่นในตัวเอง
ชีวิต เรากำหนดของเราเอง
จะแพ้ชนะไม่เกรงจะสักเท่าไร(ซ้ำ * )
เรื่องราวมากมายบีบคั้น กายและใจโอนอ่อนหวั่นไหว
แต่ก็มีเหตุผลสำคัญ ให้บางคนยอมถอดใจ เย.......
Create Date : 29 มกราคม 2553
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2554 9:25:39 น.
0 comments
Counter : 697 Pageviews.
Share
Tweet
Peakroong
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [
?
]
"หากต้องตัดสินใครสักคน
เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"
เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง
สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี
สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่
สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ
มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"
"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..
๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน
๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่
ขอบคุณ
https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล
๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ
'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553
Friends' blogs
Peakroong
Webmaster - BlogGang
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
ร้านค้าออนไลน์
สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือก
ทางด่วน
Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.