Bloggang.com : weblog for you and your gang
ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
ลานอโศก
ห้องบริหารจิต
รอยอินทร์
ศิลปวัฒนธรรมไทย
วิ่งตามนาย
ข้อคิดคำเขียน
มองผ่านเลนส์
เพลงภูต
ร่ำไปในใบเรียว
ปลายทางที่โค้งฟ้า..ฯ
เรื่องสั้นหลายวันจบ
มีสุขร่วมเสพ..ฯ
เก็บรักมาเก็บไว้ที่ในรัก
อโรคยาปรมาลาภา
คลีนิคกายภาพ
วิทยายุทธ
แสนรักษ์
เพลงเพื่อแผ่นดิน
Music Box
เพลงเพื่อคุณ
MV Romance XL
MV น่ารัก
เพลงประกอบ
ฟังเพลงออนไลน์
รวมเพลงขิม
รวมเพลงขลุ่ย
เพลงลูกทุ่งไทย
ห้องภาพ
คนแถวหน้า
แดนสนธยา
มุมเตือนภัย
ถนนดวงดาว
บ้านและสวน
ตกแต่งสวน
ท่องไปในโลกกว้าง
คู่สร้าง-คู่สม
มุมซ่อมสวย
หยุดก่อนโลก..ฉันจะลง
ทัศนา-จร
เวทีดาว
ตลาดนัดงาน
เก็บออมรอมจ่าย
ซ่อมได้
ครัวไทย
ไทยน้ำทิพย์
บ้านเล็กในป่าใหญ่
ย่อโลก
หน้าต่างโลก
แฟชั่น
ชีวิตต้องสู้
คนรักรถ
กระฉ่อนเว็บ
งานสร้าง
กฏ+หมาย
สินทรัพย์
ศาสตร์แห่งตัวเลข
สมุนไพรไทย
อัญมณี
เทคนิคการถ่ายภาพ
รวมโค้ดแต่งบล็อก
มุมกีฬา
เรือนจำกลาง
สาวเอยจะบอกให้
ระเบียงรุ้ง
Lab
มกราคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 มกราคม 2553
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
All Blogs
:::ดอกไม้ในรอยเท้า..ที่ก้าวย่ำ:::
:::สายหมอก ดอกไม้บาน:::
:::ความหวังเจ้าโล้เลื่อน:::
:::คลื่นทะเล..ยังเห่ห้อม:::
:::ผืนทราย..ถึงปลายฟ้า:::
:::ดั่งน้ำเซาะทราย:::
:::ผลิ-หล่น..ร้อน-ฝน-หนาว:::
:::รอยอาลัย..สั่งโลกให้รั้งรอ:::
:::เทียนหนึ่ง:::
:::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::
:::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::
:::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::
:::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::
:::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::
:::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::
:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::
:::ตามองดาว เท้าติดดิน :::
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
:::ทางสายใหม่:::
:::ภวังค์ไหว:::
:::ใต้ฟ้าตะวันเดียว:::
:::ลมหายใจใต้ตะวัน:::
:::ดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า:::
:::หมื่นไมล์..แค่ใจเอื้อม:::
:::ลมหายใจและสายตา:::
::: ลมหนาวและดาวเดือน:::
ถนนสายนี้กลับบ้าน
ความนัย(ใจ)
อันเป็นรักนิรันดร
ปางบุญ(ก่อนจะเหลือนกเงือกตัวสุดท้าย)
โลกข้างนอกไว โลกข้างในช้า
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
ขวัญเอยขวัญอ่อน..จะซ้อนขวัญ
โลกาวิวิ้ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว
เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน
อหังการ์ไส้เมี่ยง
รอยบุญ
ไม้ใกล้ฝั่ง
เถิดเทิงทัวร์
วันว่างที่ไม่ว่าง
ปลายทางที่สุดทาง
ภวังค์ไหว
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
เต่าถุย ..
ฉันจำสำนวนนี้มาจากเว็บไหนสักแห่งตอนเที่ยงคืน
เปรียบมนุษย์เป็น " บัวสี่เหล่า "
เด็กประถมก็รู้จักและแยกประเภทได้
บัวเหล่าที่สี่ในโคลนตมที่ไม่มีวันโผล่แม้แต่จากตม
แต่บัวเหล่าที่สี่ยังนับว่าเป็นประโยชน์ต่อสัตว์น้ำ
เป็นอาหารกุ้ง หอย ปลาปู เต่าใต้น้ำ
บัวใต้น้ำ ใต้โคลนตม เต่าถุย เหอะ แม้แต่เต่ายังถุย..
ฉันพูดถึงอะไร อยากให้พลังเงียบของฉันไปถึงใครสักคน
ใครคนที่เห็นฉันเป็นก้อนหิน
เธอไม่เคยพบพลังหินกลิ้งจากยอดเขาล่ะซี
ฉันเจออะไรมา
ในหลายวันที่ขลุกอยู่กับงานใหม่ใหญ่กว่าเดิม เที่ยงคืนที่ฉันควรจะได้หลับสบาย
เสียงประตูเหล็กบ้านข้างเคียงที่ใช้ผนังร่วมกันครูดคราดกลางดึกอย่างไม่เกรงใจฟ้าดิน
ก็ก้อนหินอย่างฉันจะไปรู้สึกอะไร เธอคงคิดอย่างนี้
รู้ว่ามีงานเลี้ยงในท้องถิ่น รู้ว่างานเลี้ยงเพิ่งเลิกรา
รู้ว่าเพื่อนบ้านคนใหม่เป็นนักการเมืองท้องถิ่น
รู้ว่าเป็นนักการเมืองหนุ่มไฟแรงไต่เต้ามาด้วยความสามารถ
รู้ว่ากฤษณะดำในธรรมชาติชายบางคนมืดมน
รู้ว่าความสำนึกได้ในแต่ละคนไม่เท่ากัน
ปกติ ฉันไม่ยื่นจมูกไปหายใจร่วมกับคนอื่น
ความเป็นฉันไม่เปิดโลกเผื่อใครอยู่แล้ว
ฉันคนสังคมใหม่ "ไก่ตกหลังคาบ้านกลับไม่ถูก"
ฉันไม่คลุกคลีตีโมงกับใคร ที่พักเป็นแค่ที่ซุกหัวนอน
มุดออก มุดเข้าเป็นเวลา วันเวย์ของฉันไร้เงาตะวัน
ก็ฉันคนสร้างฝันด้วยสองมือของตัวเอง
ฉันคิดว่ามุมสงบหลังตะวันตกดินน่าจะไม่มีใครรบกวน
ชีวิตคนทำมาหากินควรจะได้สงบนิ่งเพื่อรอชีวิตวันใหม่เท่าเทียมกัน
ถึงฉันจะให้ความสำคัญกับการพักผ่อนน้อยกว่าความสุขจากการทำงานที่ใจรัก
แต่ฉันก็ควรจะได้พักผ่อน เพื่อเติมฟืนเติมไฟเหมือนชีวิตอื่นๆ
สองเดือนก่อนต้องหลังจากปรับอุณหภูมิชีวิตใหม่ ที่ร่ำๆจะต้องเปลี่ยนที่สิงสถิตอีกครั้ง
เพราะเวทนาลมหายใจสีกระดำกระด่างของตนเอง
เกือบจะต้องถอดใจยอมแพ้ถอยจากชีวิตคนแถวนี้
เหมือนอยู่ๆมีใครมาจัดการชีวิตให้ฉันยังงัยก็ไม่รู้ เป็นโชคดีหรือเปล่า
คนข้างเคียงต้นเหตุ มีอันเป็นไปต้องชิงสละพื้นที่ออกไปก่อนหน้า
ทำให้ฉันยังคงนั่งอยู่ที่นี่ได้อย่างสงบ มีความสุขกับโลกของตัวเองเท่าเดิม
จนในวันหนึ่งเพิ่งได้รู้ว่าเพื่อนข้างเคียงเปลี่ยนใหม่แล้ว
พบกันวันแรกก็ไม่ประทับใจเลย
ที่จอดรถถูกเบียดเบียน ทนได้ ...ฉันจอดข้างถนน
กลิ่นบุหรี่ ทนได้ ... เป็นหวัดอยู่สองวัน
เอาเหอะ อุ่นใจว่าจะไม่มีเสียงด่าทอให้รำคาญใจ
คืนสีดำ
ฉันถูกกระชากออกจากฝันด้วยเสียงประตูเหล็ก
ตามมาด้วยอะรัยที่ยังงงไม่หาย อธิบายไม่ถูก
ในความมืดสัมผัสของคนไอทีใช้การไม่ได้
ความฉุกละหุกมากกว่า ฉันเดาเหตุการณ์ไม่ออก
ต่อมงงแตก เกิดอะไรขึ้นกับห้องสี่เหลี่ยมร่วมผนังของฉัน
สมยอม ขู่บังคับ หรือร่วมรู้เห็นเป็นใจ
แล้วฉันไปรู้เห็น ไปยุ่งอะไรกับชีวิตเขาด้วย
แค่ตัวเองนอนไม่หลับอีกเลยจนเช้า ทำไมต้องเก็บมาคิด
เสียงรบกวนนั่นอาจอนุโลมว่าเป็นธรรมชาติจิ้งจอกฤดูผสมพันธุ์
แม้ว่าจะเกินเลยไปสักหน่อย ไร้วัฒนธรรม
แต่ใครใช้ให้ฉันมาใช้ชีวิตร่วมผนังกับคนอื่น
ใครใช้ให้ฉันสัมผัสเร็ว ตื่นขึ้นมารับรู้ กลางดึก
หรือเพราะสงสัยเสียงที่สามที่ร้อนรนชวนให้พากันออกไปก่อนเช้ามืด
"หรือจะรอให้มีเรื่อง"? มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า
หลังจากคืนนั้น
ฉันกังวลใจกับเสียงเด็กผู้หญิง ถ้าเธอถูกบังคับ เหมือนฉันดูดาย
แต่ถ้าเป็นการสมยอม หมูเขาจะหาม ฉันจะเป็นตัวอะไร
หรือขบวนการหาของกำนัลให้เจ้านาย ขยายมาถึงนี่ ?
เท่าที่รู้เจ้าหนุ่มยังใช้สถานภาพโสด จิ้งจอกสังคมหรือเปล่า
เด็กผู้หญิงที่ตามชายไปถึงถิ่นที่ แค่หยั่งเชิงชายใช่มั๊ย
เสียงที่สามยังหลอนฉันอยู่จนเดี๋ยวนี้
สาวเอย
ผ่านร้อนผ่านหนาวมาถึง 18 ปีหรือยัง
คนที่รักห่วงใยรออยู่ที่บ้านรู้ไหม เขารอเธอนานเท่าไหร่แล้ว
รู้หรือเปล่าว่าคืนนั้นลูกสาวในวัยเรียนหลบเร้นไปเรียนวิชาอะไร
สาวเอย ยังรักตัวเองหรือเปล่า
สาวเอย นึกถึงอนาคตตัวเองไหม
หนุ่มเอย
เธอสร้างชื่อเสียงมานานเท่าไหร่
หรือคิดว่าฐานตัวเองแน่นแฟ้นพอแล้ว
หรืออารมณ์ชั่ววูบเธอไม่แคร์กับชื่อเสียง ของเธอ
หากว่าหลังหน้ากากผู้อุทิศตนให้สังคมของเธอคือจิ้งจอกสังคม
บางที เธออาจจะผิดไปที่มองข้ามผ่านก้อนหินอย่างฉัน
หากสัมผัสที่หกไม่หลอนฉัน
ใครคนที่จัดระเบียบชีวิตฉันอยู่ช่วยจัดการให้หน่อยซีเล่า
ช่วยเตือนเธอที อย่าเล่นกับไฟ
ในสังคมปากว่าตาขยิบ พรมจรรย์ยังมีค่าต่อการประมูล
ในบรรทัดฐานของชายไทยแม่ของลูกต้องบริสุทธิ์เสมอ
แม้ว่าในที่สุดผู้หญิงที่มาร่วมหัวจมท้ายทีหลังจะเป็นแค่หญิงจัดเจนชีวิต
หรือเธอก็จัดตัวเองไว้ในกลุ่มสตรีที่เกิดมาเพื่อชุบมือเปิบด้วยเหมือนกัน
หากสัมผัสที่หกไม่หลอนฉัน
ใครคนที่จัดระเบียบชีวิตฉันอยู่จัดการให้หน่อยเถิดช่วยเตือนเขาที
คิดจะปักหลักเล่นการเมืองไม่ควรด่างพร้อยเสียหายเรื่องของเพศแม่
อย่าฉุดตัวเองให้ตกต่ำเพราะ กิเลสดำ
อย่าให้อำนาจฝ่ายต่ำครอบงำ จนลืมโลก ลืมอุ้งดิน
อย่าหันหลังให้วันที่สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยความดี
รู้แล้วใช่ไหมจุดจบนักการเมืองเต่าถุยจะเป็นอย่างไร..
หากสัมผัสที่หกไม่หลอนฉัน
ใครคนที่จัดระเบียบชีวิตฉันอยู่จัดการให้หน่อยนะ
บอกเขาที ...ไปซกมกห่างๆหน่อย อย่าให้งงจัดเพราะฉันจะกัดไม่ปล่อย..
' ก้อนหินข้างทาง
Create Date : 29 มกราคม 2553
Last Update : 29 มกราคม 2553 22:34:39 น.
0 comments
Counter : 780 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Peakroong
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [
?
]
"หากต้องตัดสินใครสักคน
เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"
เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง
สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี
สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่
สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ
มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"
"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..
๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน
๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่
ขอบคุณ
https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล
๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ
'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553
Friends' blogs
Peakroong
Webmaster - BlogGang
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
ร้านค้าออนไลน์
สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือก
ทางด่วน
Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.