Bloggang.com : weblog for you and your gang
ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
ลานอโศก
ห้องบริหารจิต
รอยอินทร์
ศิลปวัฒนธรรมไทย
วิ่งตามนาย
ข้อคิดคำเขียน
มองผ่านเลนส์
เพลงภูต
ร่ำไปในใบเรียว
ปลายทางที่โค้งฟ้า..ฯ
เรื่องสั้นหลายวันจบ
มีสุขร่วมเสพ..ฯ
เก็บรักมาเก็บไว้ที่ในรัก
อโรคยาปรมาลาภา
คลีนิคกายภาพ
วิทยายุทธ
แสนรักษ์
เพลงเพื่อแผ่นดิน
Music Box
เพลงเพื่อคุณ
MV Romance XL
MV น่ารัก
เพลงประกอบ
ฟังเพลงออนไลน์
รวมเพลงขิม
รวมเพลงขลุ่ย
เพลงลูกทุ่งไทย
ห้องภาพ
คนแถวหน้า
แดนสนธยา
มุมเตือนภัย
ถนนดวงดาว
บ้านและสวน
ตกแต่งสวน
ท่องไปในโลกกว้าง
คู่สร้าง-คู่สม
มุมซ่อมสวย
หยุดก่อนโลก..ฉันจะลง
ทัศนา-จร
เวทีดาว
ตลาดนัดงาน
เก็บออมรอมจ่าย
ซ่อมได้
ครัวไทย
ไทยน้ำทิพย์
บ้านเล็กในป่าใหญ่
ย่อโลก
หน้าต่างโลก
แฟชั่น
ชีวิตต้องสู้
คนรักรถ
กระฉ่อนเว็บ
งานสร้าง
กฏ+หมาย
สินทรัพย์
ศาสตร์แห่งตัวเลข
สมุนไพรไทย
อัญมณี
เทคนิคการถ่ายภาพ
รวมโค้ดแต่งบล็อก
มุมกีฬา
เรือนจำกลาง
สาวเอยจะบอกให้
ระเบียงรุ้ง
Lab
<<
เมษายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
3 เมษายน 2553
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
All Blogs
:::ดอกไม้ในรอยเท้า..ที่ก้าวย่ำ:::
:::สายหมอก ดอกไม้บาน:::
:::ความหวังเจ้าโล้เลื่อน:::
:::คลื่นทะเล..ยังเห่ห้อม:::
:::ผืนทราย..ถึงปลายฟ้า:::
:::ดั่งน้ำเซาะทราย:::
:::ผลิ-หล่น..ร้อน-ฝน-หนาว:::
:::รอยอาลัย..สั่งโลกให้รั้งรอ:::
:::เทียนหนึ่ง:::
:::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::
:::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::
:::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::
:::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::
:::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::
:::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::
:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::
:::ตามองดาว เท้าติดดิน :::
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
:::ทางสายใหม่:::
:::ภวังค์ไหว:::
:::ใต้ฟ้าตะวันเดียว:::
:::ลมหายใจใต้ตะวัน:::
:::ดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า:::
:::หมื่นไมล์..แค่ใจเอื้อม:::
:::ลมหายใจและสายตา:::
::: ลมหนาวและดาวเดือน:::
ถนนสายนี้กลับบ้าน
ความนัย(ใจ)
อันเป็นรักนิรันดร
ปางบุญ(ก่อนจะเหลือนกเงือกตัวสุดท้าย)
โลกข้างนอกไว โลกข้างในช้า
พลังใจ พลังจิต พลังชีวิต พลังโลก
หาจนเจอยังหาไม่เจอ
กล้วยไม้ ก้อนหิน ดินหอม โคลน
บ่วงกรรมมมมมม
เชิงชาย ลายสิงห์ จิ้งจอก เต่าถุย
คนติดแบนด์
ต้นไม้ในหัวใจคน
พินัยกรรมรัก
ตามหาละม่อม
บ้านเรา
แค่คิดถึงคุณก็..อุ่นใจ
ขวัญเอยขวัญอ่อน..จะซ้อนขวัญ
โลกาวิวิ้ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว.ว
เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน
อหังการ์ไส้เมี่ยง
รอยบุญ
ไม้ใกล้ฝั่ง
เถิดเทิงทัวร์
วันว่างที่ไม่ว่าง
ปลายทางที่สุดทาง
ภวังค์ไหว
:::ดอกไม้ในใจเธอ:::
เปลวแดดกระทบเหมือนจะชวนให้ปวดแสบปวดร้อน
ฤดูกาลปีนี้เหมือนสาวน้อยเจ้าอารมณ์ นึกจะมาก็มาจะไปก็ไป
นั่งทำงานอยู่ในความอบอุ่นของต้นร้อน ข้างนอกสปริงเกอร์พ่นละอองน้ำฉ่ำ
อยู่ๆท้องฟ้าก็เปลี่ยนสี ลมสีเขียวสีเขียวหมุนผ่านมาให้เห็นกับตา
ชัยพฤกษ์ที่รอคอยอยู่แตกตุ่มเตรียมผลิดอกรับลมแล้ง
รถขนน้ำผ่านไปหลายเที่ยว ความแล้งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในพื้นที่มาเยือน
ขอบคุณเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่ดูแลทุกข์สุขของลูกบ้านเป็นอันดี
ฉันเห็นหลายฝ่ายทำงานแข็งขัน จนแทบไม่รู้สึกถึงผลกระทบนั่นเลย
ชุมชนของฉันเข้มแข็ง ทั้งด้านการปกครอง สาธารณสุขและการศึกษา
ฉันเข้าข้างตัวเองให้เป็นอานิสงส์จากความศรัทธาในความดีอันยิ่งใหญ่
ก็ฉันคนศรัทธาในการทำความดี
ฉันเชื่อเสมอหากเราศรัทธาและมีความมุ่งมั่นในสิ่งที่ดี
สิ่งเหล่านั้นจะกลับมาถึงเรา
แม้ว่าจะต้องใช้เวลานานแสนนานกว่าจะได้เห็นผลตอบแทน
หัวใจที่พองโตเหมือนลูกโป่งจากความสำเร็จขององค์กรผ่านไปได้ไม่นาน
กลับยุบยวบลงเหมือนถูกหนามแหลงทิ่มแทง
เหมือนฉันเพิ่งได้บันทึกความภูมิใจนั้นไว้ใน
:::วิมานดิน:::
ที่ผ่านมาไม่นานนัก
ผลสอบสทส.ออกมาแล้ว ไม่ผิดไปจากคาดเลย
วิชาหลักร่วงไม่เป็นท่า แต่วิชาพื้นฐานเป็นเลิศ
สุข-พละ การงานพื้นฐานอาชีพ ศิลปะ ผ่านกว่า 65%
ภาษาไทย คณิตฯ วิทยาศาตร์ สังคม ร่วงหมดรวมทั้งภาษาอังกฤษของฉันด้วย
แม้จะเป็นปรากฏการณ์ที่เหมือนกันทั่วประเทศ
เจ้ากระทรวงจะออกมาชี้แจงว่ากระบวนการเรียนการสอนกับการวัดผลไปคนละทิศทาง
แต่ฉันไม่โทษอะไรสักอย่าง ยอมรับสภาพ มองเห็นชัดเจนของสาเหตุที่มา ที่ไป
กิจกรรมมากมายในช่วงกว่าปีที่รองรับการประเมินโรงเรียนในฝัน
โฟกัสไว้ที่ผู้เรียน จุดอ่อนสุดๆก็คือ วัฒนธรรมประเพณีอันเป็นสากล
วัฒนธรรมที่แตกต่างไปจากสภาพแวดล้อม "เด็กรอบนอก"
ผู้เรียนต้องเข้าคอรส์นี้กันโดยเฉพาะ เพื่อให้ดำรงความเป็น"คุณภาพผู้เรียน"
ปกติเมื่อฉันต้องออกพื้นที่ไปตามการอบรมประชุม สัมนา
ฉันจะหาผู้แทนเข้าสอนแทนเสมอ แต่ในกรณีนี้แตกต่าง
ตัวเป็นๆของฉันยังอยู่ในพื้นที่ แต่ผู้เรียนไม่มาเข้าชั้นเรียน
เพราะติดการซักซ้อมอะไรหลายๆอย่าง การต้อนรับ การเตรียมสถานที่
รวมถึง การทำงานฝีมือโชว์ซึ่งต้องใช้ความชำนาญเฉพาะกิจ
ชั่วโมงที่ถูกเบียดบังกอปรกับเด็กกลุ่มนี้ไม่ได้รับการซ่อมจุดอ่อนมาแต่ต้น
จากปัญหาพื้นๆที่เหมือนกันทั่วประเทศ..ผลงานวิชาการ..
ผู้สอนคร่ำเคร่งกับการทำผลงานทางวิชาการจะเหลือเวลาเต็มที่สักเท่าไหร่?
กระบวนการสอนล้มเหลว และต่อเนื่องเป็นกฎโดมิโน
หลักสูตรสถานศึกษาที่อยู่แนวหน้าเหมือนหกคะเมนไม่เป็นท่า
หลายคนมองว่าเป็นความผิดของกิจกรรมรองรับการประเมิน
หลายคนมองอย่างสะใจ ก็มันเด่นนักก็ล้มให้เห็นต่อหน้าต่อตา
ลืมคิดถึงคติของคนกลุ่มแนวหน้า การล้มไม่ใช่การพ่ายแพ้ ..
ในมุมเดียวกัน..แต่ฉันกลับมองแตกต่าง..
เด็กกลุ่มนี้ได้รับกระบวนการเรียนรู้แบบยั่งยืน
เด็กกลุ่มถัดไปและที่จะตามมาจะได้รับการเรียนรู้จากกระบวนการที่ถูกต้อง
เรียนรู้ได้ด้วยตัวเองจากเทคโนโลยี ที่เวลานี้พร้อมแล้วจากนโยบายที่เต็มใจรับมา
องค์กรได้รับการสนับสนุนงบประมาณเต็มที่
อะไรจะดีไปกว่า การที่องค์กรมีศักยภาพในการดำเนินกิจกรรมอย่างเข้มแข็ง
ให้กรณีของพวกเราเป็นหนูตะเภารุ่นสุดท้าย เป็นอุทาหรณ์สำหรับองค์กรอื่นๆ
ไม่มีอะไรจะสมบูรณ์ไปหมดทุกอย่าง เผื่อใจไว้บ้างสำหรับความพลาด
กล้าไหม ที่จะถอยสักก้าวเพื่อตั้งหลัก แล้วกระโดดข้ามอุปสรรคที่กีดขวาง
ขอบคุณผู้บริหารที่รับหน้าอยู่เต็มๆ แต่เธอไม่บ่นเลยสักคำ
ทั้งๆที่ในปีที่ผ่านๆมา หากวิชาไหนต่ำกว่าเกณฑ์เธอจะวีนมาก
ปีที่ผ่านมาวิชาของฉันผ่านการประเมินการสุ่มสอบ NT
ปีนี้ชั่วโมงหายไปจากเดิมสี่สิบชั่วโมงกับกิจกรรมอีกจิปาถะ
แต่ฉันได้กำลังใจจากวิสัยทัศน์คมชัดลึก ของผู้หลักผู้ใหญ่
ฉันได้ประสบการณ์และคัมภีร์วิทยายุทธอันมีค่ามหาศาล
ฉันยังมีกำลังใจให้ตัวเอง ขอบคุณวันเวลาที่ไม่เคยบั่นทอนความหวัง
ขอบคุณดอกไม้แห่งความดีที่ยังสะพรั่งส่งกลิ่นหอมอยู่เสมอ
แม้ในกลางสายลมร้อนและพายุฝน..
หลายๆองค์กรท้อแท้และถอดใจไปไม่เข้าร่วมนโยบายเพราะ"ไม่พร้อม"
ไม่เดินหน้าแล้วจะถึงปลายทางได้อย่างไร ?
มีอีกมากมายคนถนนสายเดียวกันที่กำลังทุกข์ อย่าท้อไปเสียก่อนนะ
พักให้หายเหนื่อย แล้วลุกขึ้นเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง
เราจะไม่ล้มอีกเพราะประสบการณ์ระหว่างวันทำให้เรามีภูมิคุ้มกัน
ส่งดอกไม้มาไว้ในใจเธอ ให้เป็นกำลังใจเดินหน้าต่อไปถึงปลายทาง
หวังให้เธอเดินไปถึงปลายทาง.
Create Date : 03 เมษายน 2553
Last Update : 27 เมษายน 2553 1:40:40 น.
0 comments
Counter : 838 Pageviews.
Share
Tweet
Peakroong
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [
?
]
"หากต้องตัดสินใครสักคน
เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"
เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง
สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี
สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่
สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ
มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"
"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..
๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน
๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่
ขอบคุณ
https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล
๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ
'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553
Friends' blogs
Peakroong
Webmaster - BlogGang
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
ร้านค้าออนไลน์
สโมสรสร้างสรรค์ทางเลือก
ทางด่วน
Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.