เผลอ-โกรธ-อารมณ์เพศ ล้วนเป็นสภาวะธรรมที่ไม่ใช่ของเรา - มุมมือใหม่ นักปฏิบัติมือใหม่ที่เป็นชาวไทย ที่พอเริ่มลงมือฝึกฝนการเจริญสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ก็มักจะมีสิ่งหนึ่งฝังอยู่ในหัวมาก่อนแล้ว สิ่งนั้นก็คือ การไม่ต้องการพบสภาวะ เผลอสติ - อารมณ์โกรธ - อารมณ์เพศ โดยมักจะมีความเข้าใจว่า สิ่งเหล่านี้มันของชั่ว มันเลวทรามต่ำช้า มันไม่ดี จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผม เมื่อท่านยังเป็นมือใหม่ที่เพิ่งก้าวจากปุถุชนเข้าสู่ถนนสายการปฏิบัติ ท่านจะพบอารมณ์ต่าง ๆ มาก ๆ รวมไปถึงอารมณ์ทีท่านไม่พึงปรารถนาดังที่ผมยกมาในข้างต้น แต่ว่า ในความจริง ท่านจะหนีอารมณ์เหล่านี้ไปไม่ได้เลย ท่านต้องพบกับมันอยู่เสมอ ท่านสมควรใช้มันเป็นประโบชน์ ไม่ใฃ่ไปจงเกลียดจงชังมัน ในบรรดาสภาวะธรรมต่าง ๆ นั้น เมื่อท่านพบมัน ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบ มันก็คือสภาวะธรรมอย่างหนึ่ง เพียงแต่ท่านเห็นมันบ่อย ๆ ด้วย .จิตรู้. แล้วท่านจะเข้าใจมันได้ดีในเวลาต่อมาว่า มันสักแต่ว่าเป็นสภาวะธรรม ที่ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา มันเกิด แล้วมันก็สลายไป การทีท่านไปจงเกลียดจงชังมันเป็นการสร้างกิเลสซ้อนขึ้นในจิตใจของท่านเองโดยที่ท่านไม่รู้ตัว เหมือนต้องการหนีเสือแต่ท่านกลับไปวิ่งเข้าจระเข้ ท่านจะมองมันอย่างไม่เป็นกลางคือ มองแบบลำเอียงใจ อันไม่ตรงต่อการปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์ ผมเข้าใจดีครับว่า ใหม่ ๆ อาจทำใจลำบาก แต่เมื่อท่านเห็นมันไปเรื่อย ๆ ด้วยใจที่เป็นกลาง ไม่ลำเอียง ผลของปัญญาก็จะเกิดแก่ท่าน การปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ ก็ด้วยปัญญาแบบนี้ ถ้าท่านจะปฏิบัติเข้าฌานแบบฤาษี ทำตัวนิ่งประดุจก้อนศิลาที่ไร้ชีวิตจิตใจ ท่านก็ต้องกำจัดมัน แต่มันจะไร้ปัญญาครับท่าน ซึ่งไม่ใช่ทางแห่งพุทธศาสนาที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบและสอนแก่พุทธบริษัท ท่านอาจเคยอ่านตำรามาว่า การปฏิบัติต้องควบคุมจิตใจ สำรวมตาหูจมูกลิ้นกายใจ ถูกต้องครับ แต่ท่านจะแปลความหมายผิดไป ทีว่าสำรวม คือการมีสัมมาสติ สัมมาสมาธิอยู่ เมื่ออารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ไม่ใช่ไปปิดกั้นไม่ให้มันเกิดขึ้น ในการปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ จิตท่านสมควรพบกับอาการของกิเลสต่าง ๆ แต่ท่านต้องสำรวมเมื่อพบมัน ท่านสมควรหาโอกาสพบมันบ่อย ๆ ยิ่งบ่อยยิ่งดี แต่ท่านต้องสำรวมครับ ท่านมือใหม่คงมองสิ่งที่ผมชี้ได้ออก จึงฝากท่านเพื่อพิจารณาในเรื่องนี้ด้วยครับ เรื่องปัญญาในพุทธศาสนา สมควรศึกษาให้เข้าใจ ถ้าไปใช้ทิฐิแห่งตนเป็นที่ตั้ง ย่อมไม่ใช่สัมมาทิฐิ เมื่อใม่ใช่สัมมาทิฐิ มันก็ไม่ใช่ทางแห่งการพ้นทุกข์ครับ ผู้จัดการฝ่ายบริหาร ที่ทำงานมา 20 ปี แต่ตลอด 20 ปีไม่เคยพบปัญหาการทำงานเลย เขาจะไร้ประสบการณ์อย่างสิ้นเชิง และจะสู้คนทีทำงานมาเพียงไม่เกี่เดือน แต่เขาแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้มากมายแทบทุกวัน แนะนำอ่านเพิ่มเติม ขอบคุณ กิเลส ที่โผล่มาให้เห็น -มุมปัญญา //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=10-2009&date=14&group=5&gblog=2   Create Date : 17 พฤศจิกายน 2552 7 comments Last Update : 29 มกราคม 2555 18:32:08 น. Counter : 1152 Pageviews. Share Tweet

เมื่ออ่านเรื่องนี้ทำให้นึกถึงว่า เมื่อคืนก็เจอสภาวะที่เศร้า ทุกข์ บีบคั้น นอนไม่หลับ จนถึงที่สุดแล้วก็เหมือนว่ามีอะไรมากระตุกว่าทั้งหมดนี่ไม่ได้เป็นอะไรที่เป็นเรา ไม่ใช่คน ไม่ใช่สิ่งของ แล้วความทุกข์ความเศร้า เหงาที่บีบคั้นมันก็หายไปเลย นอนหลับได้เลยน่ะค่ะ ตรงนี้มันเกิดจากการที่เรารู้ หรือ เป็นแค่สัญญาที่มาสอนเราคะ   โดย: kaoim IP: 119.31.126.141 17 พฤศจิกายน 2552 9:05:43 น.

ถ้าจิตหลุดออกจากการยึดติด มันก็ใช้ได้ทั้งนั้นครับ อย่าได้สนใจว่า มันะป็นปัญญา หรือ เป็นสัญญา คำ 2 คำนี้ก็เป็นเพียงชื่อสมมุติขึ้นทั้งสิ้น เอาเป็นว่า เมื่อทุกข์ใจ แล้ว จิตปล่อยไม่ยึด แล้วไม่ทุกข์เกิดขึ้น ก็พอแล้วครับ การปฏิบัติ ถ้ายิ่งเจาะลึกลงไปเรื่อย ๆว่า นี่เรียกว่าอะไร นี่เป็นอะไร นี่เพราะอะไร ล้วนแต่หลงเข้าไปในสมมุติทั้งสิ้น ปรมัตถ์ธรรมไม่มีชื่อ ไม่มีการแยกแยะวิเคราะห์ว่าเป็นอะไร เพื่อะไร แพราะนั้นคือจิตตสังขาร เป็นการใช้สมองคิด เมื่อสมองคิดเมื่อไร ม้นก็เป็นเพียงการปุรุงแต่ง ไม่ใช่ของจริง ปรมัถต์ธรรมเพียง รู้ ล้วน ๆ รู้ที่ไม่ต้องคิดอะไรต่อ ทำขนมให้สนุกนะครับ นั่นแหละครับ คือชีวิตจริง   โดย: นมสิการ 17 พฤศจิกายน 2552 10:49:23 น.

เข้ามาอ่าน ด้วยความที่เป็นมือใหม่ ไม่มีพื้นฐานอะไร เลยยัง งง มั้งค่ะ เหมือนจะเข้าใจ แต่ มันก็ยังไงไม่รู้ แต่ก็ขอบคุณและยินดีที่ได้อ่าน ขอบคุณพี่นุ่มด้วยค่ะ เมตตาให้ link น้องคนนี้มา   โดย: ก้อนหินในดินทราย 17 พฤศจิกายน 2552 13:08:36 น.

ค่อยเป็นค่อยไปครับ คุณก้อนหินในดินทราย แล้วจะค่อย ๆ เข้าใจไปทีละนิด จนสามารถมองภาพรวมได้ทั้งหมดเอง   โดย: นมสิการ 17 พฤศจิกายน 2552 18:29:38 น.

เข้ามาอนุโมทนาครับ   โดย: อัสติสะ 17 พฤศจิกายน 2552 21:10:29 น.

ยังไมได้เริ่มอะไรเลยค่ะ ฝึกหายใจอยู่ คุณหมึกสีดำสอนมา เพิ่งรู้ว่า ที่ผ่านมาหายใจไม่เป็น คงต้องหมั่นและเรียนรู้ให้มาก แบบค่อยเป็นค่อยไป ด้วยสะสมกิเลสมาหลายปี ขอบคุณค่ะ   โดย: ก้อนหินในดินทราย 18 พฤศจิกายน 2552 13:03:04 น.

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่ asknamasikarn@gmail.com หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน   โดย: นมสิการ 29 มกราคม 2555 18:48:28 น.