...แสนเสียดาย...
ทุกคืนวันเสียงสนั่นพลันระทึก ดั่งข้าศึกโหมบุกให้ระส่ำ คนไม่รู้อีโหน่อีเหน่โดนกระทำ ยิงกระหน่ำซ้ำระเบิดเกิดทุกวี่วัน
เดินตลาดดีดีหนีระเบิด ลูกเมียเปิดวิ่งหนีวิถีกระสุน ใครกันหนอมุ่งฆ่ากล้าทารุณ ไอร้อนกรุ่นทั่วพาราน่าอนาจ
หรือชีวิตคนอื่นมันไร้ค่า จึงไล่ล่าฆ่ากันดั่งโรคระบาด เดินดีดีข้างถนนดวงถึงฆาต บ้าอำนาจสาดกระสุนมุ่งทำร้าย
....แสนเสียดายคนดีที่โดนกระทำ....
บทกลอนบทนี้ เขียนไว้เมื่อ 16 มีนาคม 2550 ความจริงเขียนขึ้นมาก่อนที่จะเขียนบท "ใต้ธงไทย" เคยเอาไปโพสที่เวปแจ่มใสแล้วมีคอมเมนต์ตอบมากมาย อยากให้ภาคใต้สงบ แต่มันก็เป็นเพียงพลังเงียบ ที่ชาวกวีในบร์อดแจ่มใสอยากให้มี
เมื่อวานบังเอิญได้ฟังเพลงบินหลาดง ฟังแบบตั้งใจฟังจริงๆหลังจากที่เคยฟังแบบผ่านๆไป แล้วมีความรู้สึกว่ามันเข้ากับกลอนบทนี้ วันนี้เลยนั่งเสาะหาเพลงนี้ แล้วเอามาลงคู่กับบทกลอนบทนี้ ทำอย่างไรบ้านเมืองจะสงบได้สักที ไม่เฉพาะภาคใต้แต่อยากให้คนไทยรักความเป็นชนชาติไทยกันมากกว่านี้จังเลย
ปล.1 ขอไปหาเพลงใหม่นะค่ะ มันเปิดไม่ได้ที่เอามาลง
Create Date : 30 สิงหาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 30 สิงหาคม 2550 23:01:22 น. |
Counter : 653 Pageviews. |
|
|
|
|
ก็ดีซินะคะ
มาส่งเข้านอนราตรีสวัสดิ์คะ